장음표시 사용
61쪽
tempore operis modo expositum est; placet igitur accedereotiam ad eum quaestionem, quae pertinet ad tempora, quibus dialogum habitum fingi probabilo videatur. Habot vero haec et ipsa singulares quasdam difficultates, quae vel nuperrimis libri intorpretibus visae sunt adeo inextricabiles, ut plerique omnos rem in medio relinquere consultius duxQ-rint, quam curiosius de cu exponere aut certi quid statuo . Nihilominus exquirere conabimur, num qua ad liquidum
perduci queat quod adhuc in dubio ot incorto relictum sest,
eoque modo experiri, num hac quoque Opora noStra praestantissimo sermoni aliquid ludis admovere possimus. Tractabimus autem hanc materiam hoc ordine, ut primum quidem varias ac diversas criticorum do re controversa sententina Paucis proponamus, deinde sigua et indicia temporum dialogo ipsi impressa colligamus eorumque notemus discrepantiam, postremo autem dispiciamus, num quae prima specie maximo inter ipsa pugnare videntur, ea inter se conciliari et ad unam quandam temporum formam ct imaginem, quae
philosophi animo sit obversata, referri queant. Quod si commodo fieri poterit, certo etiam tompus illud indagatum esse putari licebit, quo sermo habitus fingi existimandus sit, praesertim si otium universi libri summam ei uni esso
convenientem demonstratum fuerit.
Itaque primum quidem ubi quaerimus, quid libri intor- protes atque critici de tempore iudicaverint, quo dialogus
peroretur, regnat Sane maxima ea de re sententiarum discrepantia, quandoquidem alii oum circa bolli Peloponnosiaesinitia habitum osso volucrunt, ulli eum rettulerunt sero ad illius exitum, deniquo etiam exstiterunt qui ei medium interutrumque tempus terminum assignarent. Nam Augustus
quidem Boookhius in censura editionis Ηsindoinan Diariis Litterar. Ionensibus anni 1808. fol. 176. inserta sermonem rosori ud primam Gorgiae legationem Olmp. 88.
a. 2. - 427 u. Chr. n. iussu Loontinorum, popularium suorum, Athenas susceptum. Cui sentcntiae nuper etiam
Sybrandus De Gorgia Plat. p. 4 seqq., VOogelinus Act. Societ. Graec. Lips. T. I. Faso. IV. p. 234 seqq. aliique ita suffragati sunt, ut eam adeo uborius illustraro studuerint. Nec tamen ea ratio plano probata est criticis recentioribus. Nam Car. quidem S te in hartus nuper in Prol g. interpretationi Opp. Vat. Germanicae si Hieron. Mii l l oro factae pracmissis Vol. II. p. 393., etsi omninodo primo illo Gorgiae in Graeciam adventu cogitundum OSso largitur, tamen fieri item posse censuit, ut intelligendum Dissilired by Cooste
62쪽
sit potius tempus aliquod illo posterius, quamvis non longe indo dissitum, quo Leontinus sophista, peracto legationis munero, Athenas denuo reviserit. Longius vero indo discessit Ed. Munkius in libro: Dis naturiisti or ungiar Platon. Sehristen. p. 120., qui minime propter ea, quao p. 519. ed. Steph. do Alcibiado disseruntur, de quibus mox dicetur explieatius, dialogum arbitratur Olymp. 90, 1. 420 a. Chr. n. habitum fingi. Atque similitor etiam alii, alia similia soquuti temporum vestigia, statuisse reperiuntur, in quibus est Ed. Jahnius Pruos ad Gorg. p. XVI. Sed maximam ab illa sontentia discossionem socisso existimandi sunt qui habiti dialogi tompus ad Oxtromam belli Peloponnesiaci stolatom rettulerunt. Quod quidem practor alios socerunt viri praostantissimi Frid. Schleior machorus si Frid. A sti us, qui quum in aliis multis de Gorgiae caussis
et consiliis dissentiant, tamen in eo conspirant amicissime, quod o loco p. 473. O. clarissimo apparere iudicaverunt sermonem non alio temporo habitum fingi quam Olymp. 93, 4. VBl 405 R. Chr. n., quamquam quae huic rationi advorsari viduntur, ore diligentiori examini haudquaquam subiecerunt. Atque hanc rationem probavit otiam C. F r. Ηs r mannus in Histor. Philos. Platon. Vol. I. p. 476., etsi de eadem p. 634. ann. 390. loquitur dubitantius, iurgumentis eius quibusdam in controversiam Vocatis. Itaque Sponte intelligitur, opinor, Virorum doctorum iudicia hae in caussa discroparo hon modiocritor, quandoquidem agitur de discrimino dumtaxat viginti trium annorum. Quid igituri putabimusne ipsum Platonem, dum dialogum et clogantissimum et gravissimum composuit, in adornandis sermonibus adeo fuisso iusturiosum Vol inconstantem, ut ne informaverit quidem animo certi alicuius temporis statum sit conditionem tan Vero nobis persuadebimus cum confusis et commixtis temporum indiciis communem quandam et ex Variis aetatibus conflatam rorum publicarum imaginem Spectarisse,
sicuti nupor Dous chlius statuit, qui philosophum arbitratus est non tum cortum quoddam tempus, sed potius communem quamdam temporis ideam osse intuitum Z Εnimvero nobis quidem neutra placet sentontia. Utroquρ enim pacis philosophus gravissimo violaturus fuisset artis leges, ex quibus, sicuti fabulis scenicis, ita otiam dialogis ad illarum similitudincm compositis cortum aliquod tempus constitutum osse debet, ad quod deniquo omnia, quae aguntur atque disseruntur, probabiliter referri queant. Itaque quaesi ViSse sane iuvabit, num qua tempus possit certius definiri,
63쪽
quo Gorgiae sermo institutus fingatur. u circa primum quidum varia temporum signa ct indicia sermoni luculentius impressa collegisse iuvabit. Ordiamur vero a recensendis iis temporum notis, undo oolloquium Olymp. 88, 2. - 427 a. Chr. n. Vel paullo post habitum fingi coniectum est. Quibus enumeratis P grediamur ad ea cognoscenda, quae illi rationi advorsantur. Et primum quidem hic memoranda est Gorgiae Loontini togatio Olymp. 88, 2. - 427 a. Chr. n. Athenas suscepta, qua illo id emcoro studuit, ut popularibus suis auxilium Athonionsium contru Syracusanos compararetur, de quuro praeter alios narrat Diodorus Sic. XII. p. b13. ed. Woss. Enimvom huius opportunitato rhetor coluberrimus narratur primum artificialom rhetorum Siculorum oloquentium in Graeciam pertulisse, quam quum ulli Graeci, tum imprimis Athonienses maximo studio excoporint. Dodit nim tum non modo publice, scd etiam privatim illustriacius documenta, quae audientium animos Valdo mVerunt ut in maximam admirationem ubripuerunt. Id quod Plato ipso memoriae prodidit in Hippia mul. p. 282. B., ubi do illa Gorgiao logutiouo verba faciens inter alia haec narrat: καὶ εν τευ δὴ His, inquit, εδοξεν αριστα εἰπειν, καὶ ἰδια ἐπιδώροις no/ovs ενος καὶ συνων τοῖς νεοις πιλήματα πολλαε πάσατο και ζελαβεν εκ τ ηςδε τῆς πολεως, i. e. Athonis. Ad hoc igitur togationis tompus viri doctissimi, quos modo
nominavimus, dialogum omnem comparatum esse censuerunt
proptorea, quod tum novum istud eloquontiao gonus in Sicilia sexcultum et primum in Atticam perlutum sit ot maximum audientium admirationem excitaverit, qualis Di postea vix rursus potuerit obtingere. Enimvero quantus tum Gorgiae honor Athonis sit habitus, id quum aliorum narrationibus gnoscitur, tum Olympiodori constat testimonio, qui eoa dies, quibus sophista artom suam coram populo ostentaverit, ab Athonionsibus pro sistis habitos misso ipsam Eius orationes lampadas appellatas esso EBribit, V. ann. nostr. ad Gorg. p. 417. Α. Iam vero eum hoc temporis indicio mirabili sanes modo concordat, quod p. b03. C. Periolos dicitur νεωστὶ τετn.ευτ ζεμαι. Incidit Onim Periclis mors in Olymp. 87, 4. - 429 a. Chr. n., ut duobus annis anto Gorgiae togationem ovonorit. Quod quantum ad tutandam superioris rationis Verisimilitudinem ac probabilitatomvaleat, corio nemo erit quin sua sponto animadvertat. Nocvero indo abludit aliud quid. Dicitur enim Demos, Pyri-lampis filius, p. 48 I. D. a Callicle in deliciis huestus osso.
64쪽
Eum vero Olymp. 89, 2. M 423 a. Chr. venustato iuvenili eminuisse eoquo nomine admodum fuisse celebratum satis perspicitur o Vespis Aristophanis vers. 97 seqq., quae sabula tostoarguineuti scriptore eo anno acta est. Neque nihil facero videtur ad communiendam illius sontentiae fidem et auctorit rem, quod p. 472. A. Nicias et Aristocrates videntur in vivis numerari, quorum alterum Olymp. 91, 4. - 413a. Chr. portissΘ, alterum Olymp. 93, 3. m 406 a. Chr. supplicio affectum esse cortis constat historicorum tostimoniis, v. T li u e y d. VII, 18 seqq. Pl u t. Vii. Nic. c. 28. et Thucyd. V, 19.24. X e n o p h. Heli. I, 6, 29. Verum enim vero licet haec omnia ita comparata sint, ut colloquii Aconam in bolli Polo unosiaci initia
conserendam esse probare Videantur, tamen nee pauen sunt,
quae non levem ea do re iniiciant dubitationem atquc alia Omnia suadeant. Pertinet hue primum, quod p. 484. E. 486. B. Soqq. et p. 493. E. complures vorsus ex Euripidis Antiopa recitantur, ita quidem, ut inde otiam magnum partem argumenti fabulao cognoscamus, de qua dixit Aug. Matthia o Euripid. Opp. T. IX. p. 72 seqq. Eam vero fabulam non multo anto Mnas Aristophanis, h. e. non multo ante Olymp. 93, 3. - 406 a. Chr. v. doctam csso putet ex annot. scholimine ad Ran. vers. 35., ubi eur in Ranis Andromeda, iam diutius in Scenum producta, nec potius aliae tragoediao Euripidis nuper domum actae carpantur, his verbis declaravit: Tων καλλίστων Emmιδου δραμα η 'Aνδooιιέδα. δια τί M μηύλλο τι των προ ὀλίγου διδαχθεντων καὶ καλων, Y ιν ιπυλης, ω ο ιν ι I I sei ν, 'Aντιοπης; η δἐ 'Aνδρο- ιεδα ογδοφ Dει Olymp. 91, 4. προῆκται. αλλ' ου συκο-
intra Olymp. 9I, 4. ot Olymp. 93, 3. - 413 et 406 a. Ohr. n., licet revera aliquanto post Olymp. 91, 4., fortasso extrema Olymp. 92. vel ineunto Olymp. 93., in scenam producta videatur, mentio huius fabulae, praesertim tam diserta et copiosa, sanequam plurimum ossicit eorum rationi, qui Gorgiao dialogum in Olymp. 88, 2. - 427 vel tempus finitimum reiiciendum osso arbitrati sunt. Sed plus otiam dubitationis afferunt quae p. 519. A. do Alcibiado disseruntur. Tangitur enim ibi non obscuro invidia illi ut homini iam in republica clarissimo conflata, quandoquidem Socrates de eius fortuna motuens haec de eo vaticinatur: νοῶ δἐ ἰσως ἐπιληέγονται καὶ του h ου ἐταίρου 'Aλκιβιάδου,
utem Alcibiades ad rempublicam nou studi Olymp. 90, I.
65쪽
- 420 a. Chr. n. et quidem ξλικία μεν σι Toτε ων νέος,
ut ait Thucydides V, 43., quo facto brevi effocit, ut
soodoro inter Athenienses et Argivos conciliato magnam repud populum auctoritatem adipis serotur. Iam vero Socrates etsi teste Xenophonte Memor. I, I, 24. ab illo inde te oro ab eo neglectus est, tamen eum apud Platonem p. 481. D. sibi usque amatum esse profitetur, quod quomodo accipiendum sit, sinequam dubium videtur. Sod utcunque oa de re statuerimus, illud quidem positum est Dxtra Omnem dubitationem, nec per ea, quae do Alcibiado I. c. memorantur, dialogum ad Olymp. 88, 2. rotrahi licere. Sed ad haso accedit otiam tertium quiddam, quod non minoris momenti est. Iniicitur enim p. 470. D. 47 I. A. D. 472. D. 479. A. D. E. 525. O. D. Archelai, regis Ma doniae, mentio, ita quidem, ut memorata opinata eius solicitato imprimis scolora ot flagitia exagitentur, quibus ad
imperium obtinundum grassatus sit. Hunc vero aut Olymp. 89, 3. - 422 a. Chr. n. aut Olymp. 9I, 4. - 413 R. Chr. n. rogno potitum esso idemque usque ad Olymp. 95, I. 400 a. Chr. n. obtinuisse, Secundum ea, quae Dod meli. Annal. Thucyd. Scel. XXVI., Clinton. Tab. Chronol. p. 80., .
Rit schol. Do vita Agathonis Cap. I. disputaverunt, tum 'certum est, quam quod est certissimum. Quocirca his siquid ost tribuendum, profecto indo officitur, ut dialogus ante Olympiad. 89, 3. s. 422 n. Chr. non potuerit habitus fingi. Invenimus igitur hactenus tria temporum indicia,
quibus graviter commoneamur, ut ne sermonem temero
Olmpiadi 88. assignemus, sed potius post Olymp. 89, 3., imo otium post Ol. 90, 1. adeoque post Olymp. 91, 4. Vel Olymp. 92. ponamus. Sed addenda sunt his etiam alia,
quibus sermonis tempora sano propius ad belli PeloponnOsiaci exitum reiicere cogamur. Memorantur enim de Socrate quase non ulla nisi illa aetate accidisse exploratum habetur. Num primum p. 521. C. D. seqq. 522. B. haud obscuro significatur accusationis poriculum Viro sapicntissimo
imminens, ut qui populi studia et cupiditatos neglligat Otcontemnat. Dcindo p. 473. E. ipse Socrates narrat sos anno superioro populum in suffragia mittere nescivisse, quibus verbis quid significetur, nobis quidem non videtur osso dubium. Nam Olymp. 93, 4. - 405 a. Chr. quum deducibus, qui in pugna ad Argi nugas propter coortas tempestatos mortuos tollero omisissent, in comitiis regerotur,
unus Socrates, quem Xenoph. Mom. I, 1, 18. illo ipso die prytanum ἐπιστατην suisse seribit, auctoritate sua -
66쪽
pediit, ne populus in suffragia mittoretur, ut scilicet vitaretur iniustitiao dedecus et ignominia, cons. Xenoph. Helion. I, 7, 9 - 16. coss. Mom. IV, 4, 2. et Platon. Apolog. SO rat. p. 32. B. C. D., quo loco Socrates ipso rem diluoido exponit. Habes vero iam omnem indiciorum temporis in Gorgia obviorum variotatem et multitudinem, quam
corte tantam osso apparet, ut haud sane mirum accidui,
quod viri doctissimi in dotatondis colloquii temporibus inpurtes adeo diversas abiorunt, ut ad hunc usque diem quid tandem rei sit nondum exploratum habeatur. Nihilominus
autem, sicuti iam antea consuimus, summo dialogorum urtifici consontanoum ost cortum aliquod tempus ob oculos esse Verantum, cui omnem sermonem MeommodaVerit, quandoquidem alioquin de artis legibus actum foret, quae in condendo tali opero nocessario observandas fuerunt. Quamobremiam laudem accedere licebit ad Qxponendam Oam do dialogi temporibus sententiam, qua probata omnes difficultatos, quas
huc in caussa locum habere visae sunt, eVanescere videntur. Futemur autom aperte nos etiamnune unice pro Vera
probaro Schleior macheri et Astii sontentiam, qui eloco p. 473. E. , ubi Socratis memoratur epistasia, coli gerunt sermonem iis temporibus esso adaptatum, quae Athonis Olymp. 93, 4. - 405 a. Chr. exorta orant, ita ut ad Oum potissimum rerum statum et conditionem respectetur, quitum in Attica republica eiusque administratione obtinebat. Cuius sentcntiae nostrae caussas et rutiones has potissimum habomus. Primum senim Plato hoc tompus tam claro aeperspicuo indicavit, ut, si alium rerum conditionem ob oculos habuissol, inoptissime scripsisse existimandus osset quae p. 473. E. do Socratis munere senatorio prodidit. Doinde omnes dimovitatos ehronologistae, quae Visae sunt, hae una ratione prorsus tolluntur, si sermones tum ponamus habitos Osse. Denique otiam universi libri argumentum, quod iutaxanda recentiore eloquentia et arie politica vorsatur, iis demum tomporibus videtur convenire, quibus novitiae ariis
ac disciplinae vis poeniciosa iam in propatulo erat, ita ut do eius effectibus non amplius dubitari posset, quod ipsum maximo bello Peloponnesiaco ad finom vergento ita accidit. Do quibus robus iuvabit ordino deinceps oo modo explicare, ut quid do singulis sentiamus, clarius inteIligatur.
Consemus igitur ante omnia diligentissimo esse inimadvertendum, quod nescio quo modo a multis nuper non satis animadvorsum est, Socrarem p. 473. E. ita loquontem induci, ut sese anno proximo superiore prytanis munore Disitigod by Corale
67쪽
publico functum osso clarissimis vorbis testificetur. Postquam enim Polus iracundius es haec dixit: Ουκ οἰει ἐξελη- λθ γαι, ω Σωκρατες, οταν τοιαυτα λεγης, α ονδεις ἐυφχὶσειεν ἀνθρωπονκ; ἐπεὶ ἐρου τινα τουτωνί: illo faceto oturbano in talibus significans non singulorum suffragatione
opus esge, siquidem Voritas rationum pondere, non suffragiorum numero cognoscatur, ideoque talom rogationem do-
ρυσι βουλευων, ἐπειδη ἡ φυλὴ ἐπρυτανευε και ριε
ψηφιNιν. ιιῆ ουμ ιι ηδἐ - με κέλευε ἐπ v ητίων τους παροντας. Quo quidem temporum indicio nihil videtur esso
posse evidentius. Frustra onim nuper exstitorunt qui non
opistasiam illam Socratis significari putarent a Xenophonto luculonis doscriptam et ab ipso Socrato in Apologia Platonis
narratam, sod potius alium eamque incertam si a rerum scriptoribus silentio transmissam, quam sententiam mira prope iudiciorum consensiouo amplexi sunt Sybrandus ac Voogolinus v. m. ot nuper Munkius i. D. p. 125.,
o usi argumento, quod apud Platonem in Gorgia formosit de re perquam ridicula et probrosa, quum ibi Socrates somst ipsum ostendat in administrando munero publico adeo stolidum ot ineptum fuisse, ut adeo populi multitudini risum uobuerit, apud Xenophontem autori es in Apologia Platonis
agatur de sapionii eiusdem muneris administratione, quao singularis cuiusdam constantiao et sortitudinis testimonium exhibuerit, quandoquidom unus, coloris omnibus vel populi cupiditati vol ne ossitati cedentibus, gravitato sua prohibuerit, quominus de ducibus accusatis iniquius statueretur Nimirum ista ratione illi tolloro ac removero conati suut quod non quidem Platonis narrationibus, sod suis ipsorum opinionibus sanoquam plurimum offidere inimadvortissent. At ossim Varo nos quidem si quid iudieare possumus, memilli arbitratu finxerunt quod noquo per so ullo modo Credibilo ost, praesertim historiae testimoniis destitutum, nequo ut confingeretur usquequaquo necessarium fuit. Nam ut nihil do oo dicamus, quod non facito iutolligitur, qua ration Socrates se in administrando epistatae muncto dare potu trum turpiter, quis quaeso sibi persu obit, si illo in istonogotio scae tam saluum et inortem praestitissot, futurum Iuisse, ut id semcti tantum memoraretur nequo idomtidomab antiquitatis scriptoribus narraretur ξ Nimirum fuit sanchaeo in gerenda republiea Socratis inscitia adeo singularis, ut in promtu sit non modo Socratis ipsius, sed etiam u-Diuitiaco by Corale
68쪽
domimo familiao advorsarios lubentissimo maioriam Edondi et calumniandi indo dopromturos misso. Nuno vero quid tandem factum ridomus t Nimirum inccnt ea do re aequalos ad suppares; tacent amici et inimici; ta ut Socratici non Socratici; taconi doniquo omnia saecula, usqui dum tandem hac Minis sapions istud inuontum duplicis Socratis opistasiae, ulterius temeraristo, alterius sapientissimae, factum est, quo scilicet historia novo ooque plano insolito communto locupletaretur. Nimirum quicunquo locum Platonis, do quo agitur, sino praeiudicata opiniono oonsideraverint, iis corto ortum soro putamus loqui ibi Socratem consulto do rogravi ac soria iocoso struus ridiculo. Quod senim vir sapientissimus doliborato fecerat consilio, ut no iustitias logos violarentur, id callido lacotam per ironiam inertiae suas tribuit, no scilicet Polus, quocum ibi coIloquitur, porro postulot, ut singuli audionios sontcntiam do iis robus rogentur, quae modo disputatae sint. uua quidem sacotissima irrisiono animadversa quo facilius omnes tolluntur loci molestias sto difficultates, tauto magis ea ratio pro Vera agnoscenda videtur, ut haudquaquam ad mirum istud do duplici Socratis opistasia commonium confugiendum sit. Incidit
igitur colloquium in Gorgia habitum, ipso scriptoro luculento testante, in Olymp. 93, 4. - 405 a. Chr., qui fuit annus bolli Hloponnosii paenultimus, habitumquo videtur anno
ineunt , OOdom foro temporo, quo Ranao Aristophanis acta est, siquidem quao postea publice gosta sunt, ea propter ovontorum tristitiam vori dissimilo reddunt philosopho posterius tempus ob oculos esse versatum. His autem ita positis sequitur, ut otiam Ostondondum sit eum ea rationoroIiqua omnia, quae criticis serupulum inlocorunt, nullo foro negotio conciliari posse, quod ipsum certissimo Argumento
erit sanequam probabilia osse quas do tempore instituti sermonis iudicavimus. Et primum quidom nunc apparet luculentissime, qui fieri potuerit, ut iis quos supra iudicavimus locis futura Socratis accusatio significaretur ad quo ori minatio de iuvenum eorruptione, quam accusatores postoa homini innocentissimo obiecerunt, non obseure mmmemoraretur. Enimvero gliscere sano iam tum odia in illum
coeporant vel propterea, quod qui olim olus familiaritato usi orant in republica clari ae potentos exstitorant, id quod imprimis do Alcibiado ita iudicari oportot, qui tum idum-tidom populi gratia exciderat, ita ut eius consilia etiam magistro verrerentur opprobio. Habent igitur illi loci omnis isto pacto sexplicationem longo commodissimam, qui collo-
69쪽
quio in primos annos bolli Peloponnosiaci collato formoni perquam importuno intortexti esse existimaudi forenti Sod hoc ipsum nos admonot, ut otiam paucis disquiramus, quorsum pertineaut quae p. 519. A. et p. 48 l. D. de Alcibiadoporscripta toguntur. Accusat Vero Socrates p. 519. A. Athonienses, quod praesentium malorum causins non in Veros illorum auctores, qui antehac vixerint, sed potius in eos, qui nunc ipsum vivant, conferro soleant, unde OOs -- guratur etiam Calliclem atquo amicum suum Alcibiadoinprehensuros esse, quando pristina quoque una cum iis, quae liuo acquisivorint, perdituri sint. P. 481. D. seqq. autem
Calliolam topido cavillatur, quod per omnia concedat tam τοι δη Mo Atheniensium quam Pyritu is filio, quum ipse unam philosophiam tu doliciis habeat, quae eadem sompor suadeat et alteris deliciis suis, Alcibiade, multo constantior sit, quippo quum Cliniae filius aliis atquc aIiis
utatur orationibus. Haec igitur omnia iam quaerendum est num qua ot ipsa in Olymp. 93, 4. conveniant. Videntur autom Oa facillime expediri posse, dummodo ne ad iuvoui-lom Alcibiadis actatum, scd ad maturiores eius annos re&rantur. Quippe respicitur, opinor, ad fortunam ct conditionem, qua Olymp. 93, 3. sive anno anto habiti sermonis lampus proxime superiore usus est, quorsum respoxit otium Aristophanos Rami. in parabasi vers. 693 seqq. Tum enim Moibi os post praelia quaedam secunda, quae ipso duco erant commissu, propter Antiochi ducis imprudontiam quandam ac femoritatem exercitus imperio, aliquot annis anto
s hornom, regis Persarum praefectum, diutius erat moratus, Athonarum civitato interea civilibus partium studiis vehe- montor conquassata factum est, ut Olymp. 92, 2. - 411 a. Chr. Thrasybulo auctore dux muritimi exercitus eroaretur si in patriam rovocaretur. Quo facto splendidissimis victoriis do Lacedaemoniorum classe reportatis ita Athonas rovortit, ut ibi etiam maximis honoribus ornarotur. Mox tumon Antiocho, classis gubernatore, a Lysandro ad Ephesum devieto mobilis turbae decreto summa imperii rursus
privatus est, Conone in ipsius locum suffocto, id quod ita accidit Olymp. 93, 2. Vel 3. - 406 R. Chr. V. Xenoph. Helion. I, 4, 18. coli. Ll, I scqq. Di odor. XIII, 38. Nop. Vii. Aloib. Thucyd. VIII, 38. Ρlutarch. Alcib. 35. ul. Diuo igitur, ubi colloquium Olymp. 93, 4. assignamus, locum
illum p. 519. A. reseramus necesse est. Nee voro intollia gimus, cur id fieri nou posse existimemus. Num muturiorem Disti Corale
70쪽
robus civilibus ab ipso Socrate exprobratur insolentior quaodam iudiciorum et consiliorum inconstantia, a sapientiae rationibus alienior. Ex quo patet eum iam in republieavorsatum informari. Nec vorO in altero loco p. 48 l. D. seqq. quidquam inest, quod huic sententiae ullo modo officiat. uuod senim ibi Socrates Alcibiadom vocat delicias suas item- quo Calliolom ait Domum adeo in doliciis liaboro, ut ei poromnia morigeretur, fit hoc aperte per facetum iocurn, quundoquidem umbo iudicantur cos adhuc diligero viros factos, quos pueros Vol adolescentes udamavorint, hoc tumon discrimine, quod ipso Alcibiadis inconstaut iam reprohendit, Calliolom autem dicit Demo per omnia obsOcundaro: in quo succius tuost aculeus in hominum domocratiae intemporantius amantem. Quocirca frustra profecto hie anquisiveris, num Alcibiades aut Demos, Pyri lampis filius, tum adhue floro iuvenili nituerint, quod certo non opus fuit ea quam Πομ probamus interpretatione admissa; satis enim orit novisse oos tum in optimo virilis uotatis flore misso constitutos, ut inropublica clari exsistoro potuerint, quod corto subductis omnibus rationibus nemo infitias iro audobit. Alcibiados quidem certo, si natus fuit Olymp. 82, 2. m 455 a. Chr.,
sicuti nupor critici duco Moloro in Indic. Locti. Gryphis-wald. anni 1821. 4. probabiliter statu runt, Vogetam uetu-tom haudquaquam iam egressus fuit, siquidum tum fuit quadragenarius. Nec vero de Domo multo alitor cristimandum
orit, ii est is, quo temporo dialogus habitus fingitur, etiam aetate minor fuisse videatur. Vorum satis de his. Apparuitonim vel ox his, opinor, quae do Alcibiade exposita toguntur,oa nihil impedire, quominus dialogum seo quo diximus tempore habitum csso oxistimemus. Soquitur vero, ut do aliis temporum indiciis explicandum sit, quae antea vidimus in ipSO Opero prodita esse. Habunt autom iam uoo illa difficultatem ullam, quae narrantur do Archelao, Macedoniac rogo. Qui ut diutius anto colloquii Platonici tempora per scolora et flagitia regno potitus sit, tamen extremis quoque belli Peloponnesiaci annis potuit memorari commodissimo, siquidem etiam tum memoria cius A thonis usque riguit, sicuti vol Euripidis vita luculonio tostatur, idquo otium id o factum ost , quod postori oro rogui sui tompore Vulgo solix ac beatus est pracdicatus, cuius ipsius roi memoria
Platonici sermonis argumento longe est convenientissima. Quo quidem loco neo scrupulum iniicit sormula καὶ πρωχὶν P. 470. D. , quum otium de tempore romotiore ad-