De probis grammaticis scripsit Iulius Steup

181쪽

bum quendam misisse ses. Hieron. scriptL Oeeless. 80 et praeslib. II eomm. in epist. ad Gal. quod Osannum videtur fuisse. uo eum ita sint, vix potest dubitari quin Firmianus ρὶ illo iRufini sit Laetantius. Is igitur epistula quadam ad Probum

data - Rufini enim verba necessario ad epistulam ridentur roferenda esse, contra quae Victorinus trudit potius ad partem grammatici, quom librum Hloronmus scr. cccl. 80 commemorat, videntur spectare. - quaedam de metris comoediarum exposuitot quidem Probi rogatu. Habemus igitur Probum Laetanti

nequalem sere a rebus grammaticis non relienum. Atque hunc

artem Vaticanam scripsisso Wontgelius. IL cc.) statuit M. Os-nus i. c. Quam rationem ita probo, ut non nihil dubitationis restaro facile concedam: noquo enim domonstrari potost illum Probum suisse iustum grammaticum. At hoc mihi nihil habere videtur dubitationis suisse Probum, tigraphum quarti p. Chr. saeculi priore parto dimidia, nam de nomino cius qui arrem V ticanam scripsit quominus fidem habeamus codicibus et posterioris aetatis grammaticis, nihil mihi esse videtur quod obstet. Iam postquam a quibus catholica et ars Vaticana vidoantur esse scripta vidimus, restat ut explicemus quomodo posteriores grammatici catholica quoquo Probo tribuere potuerint. Quod si explicaverimus, otium apparebit quomodo in unum codicem Bobionsem pro Sacerdotis nomino, quo non potest dubitari quin inscriptus morit is codex undo uterque catholi eorum codex fluxit, Probi nomen potuerit irrepore. Itaquo ego sic statuo, fuisse tempus cum Sacerdotis libri duo priores volgo in scholis usurparentur, post Probi artigraphi artem prioris libri locum obtinuisse, i. e. Probi artem una cum Sacerdotis libro altero usurpatam atque scriptam esse: ita facillimo fieri potuit ut nomen prioris libri seriptoris, qui etiam magis notus erat posterioris aetatis hominibus, paullatim etiam ad alterum librum reserretur. Sic non ost mirum quod posteriores grammatici ad Sacerdotis librum altorum significandum Probi nomino utuntur. Neque tamen prorsus S cordotia momoria est abolita, sed restabant exempla non modo

46ὶ Etliun Hieronymus seripit. Melasa. 80, eum dicat 'Firmianus qui et I aietantius Firmiarii nomen tamquam Primarium Proponit.

182쪽

tertii libri qui est do metris, sod otiam duorum priorum. Sio hi

duo Sacerdotis libri continebantur eo eodico undo duo qui exstant codices fluxerunti Ex hoe autem codi eo videtur laetum esse apographum solum librum alterum continens, quod cum postea describerotur, pro Sacerdotis nomine libro Probi nomen praepositum est ab aliquo qui secundum opinionem volgarem hunc librum Probi osse existimabat ε 7, Atquo qui consideraverit quanta fuerint neclegentia atque stultitia posterioris temporis grammatici, et haec ratio non ita mira videbitur. Magnam autem speciem verisimilitudinis eo adipiscitur, quod prorsus simili doeausa Diomedis ars grammatica a multis Probo tributa est, quod

postea me domonstraturum esse eonfido. Nam priusquam ad Probi nominis apud alios grammati eos commemorationes transeam,

etiam dicendum ost de artis Probi reeontioris inscriptiono et doappendi eo huius artis ot do Probi Valerii quao vocantur de nomino DXcerptis.

Eum libriim quom, dum do scriptore eius res Erat incerta, Tenuelium secutus artem Vaticanum nominavi, Angelus Maius inseripsit 'grammaticus vatieanus', oditores Vindobonenses exeodice recentissimo Paris. 7519 Probi grammatici do octo orationis membris ars minor'; tantum Probi ars' inscribi voluit Osannus I. c. P. 176, quia vetores grammatici minorum et maiorum artium appellationibus non essent usi; denique 'instituta artium' Probum huno librum insoripsisso Lorsinius i. c. p. 633 ex Prisc.

p. 727 P. I p. 283, 7 H. atquo ex Pomp. p. 156 L. 165, 16 K.

apparere censuit, quem secutus Keilius Probi artem otiam inscripsit instituta artium' etiam Pompei loco p. I 87 L. I 78, 14 K. Pro argumento addito praef. p. XXVIII). Sed in ea quidem ro

rachius et Milius magno oporo creaverunt, quod Pompei verbis quae leguntur p. 156 L. I 65, 16 Κ.: 'scripsit autem ad hunc locum Probus unum librum, isto institutor iam artem scripsit, non scripsit persectis, sod ad eos qui volunt se persectos osso' Probi artis inscriptionem indicatam esse statuerunt. Nam aut maximo opero fallor aut certa est haec loci emondatio: isto institutoriam

473 Itaque is eodex in quo inuiolieon liber Probo tribuitur non magis quam alter codex ex ipso eodico arehetypo deseriptus est ei. P. Ibs.

183쪽

urrum scripsit', ita ut hueo verba ad Donatum, non ad Probum portineant ε' . Quod autem Priscianus, postquam aliud ' nomen osse Probum in institutis'artium ostendero dixit, ad verbum ea

adsert quae legimus t 366 ed. Vind. p. I 05, 23-26 K., et quod

Pompeius p. 187 L. 178, Ii K. Probi artem instituta usurpat, indo certo hoc tantum officitur Pompeium si Priscianum illanimisso inscriptionem Probi artis existimavisse. Atque eum, et Pompeius et Priscianus Sacerdotis librum altorum Probo tribuant quaeritur, utrum eo quod Probi ars una cum Saeordotis libro altero dosoribi atque usurpari solebat is tantum error natus ait, ut is liber qui posteriorem locum obtinebat prioris libri scriptori posterioris aetatis hominibus magis noto non minus quam prior tribueretur, an etiam is, ut si libro qui priorem locum obtinebat ex alterius libri locis nonnullis nova inscriptio imponeretur. Doqua re in tanta grammaticorum posterioris actatia neotegentia atque socordia quomodo Atatuam incertus Sum, quamquam eon.

dedo paullo lacilius eius qui priorem libriun scripsit nomen etiam altori libro obtingore potuisso, si prior liber inde ab initio eadem inscriptione utebatur, qua cum initio altorius libri tum aliis locis significatum erat sum librum usum esse qui ab ipso alteri libri scriptore huic praemissus erat. Itaque inscriptio Probi artis mihi videtur adhuc esse incorta, atque interim eam hau simplici

appollatione usurpandam esse cum Osanno pulmerim. Atque iam do appondi eo Probi artis dioondum est. Quas in codico Vindobononsi Probi recentioris artem nulla in. scription praemissa secuntur - haec enim appendicem ad Probi artem minorem appellaverunt oditores Vindobonenses, appendicom Ρrobi Keilius - ex partibus divorsis constant. Primum enim quarundam ablativi si nominativi terminationum

48 Qui locum accuratius iuspexerit, meeum laciet. Agitur de genero tonatuum ex nominativi singularis torminations definiendo. Eam rem D natus brevissime attigerat p. 376. I 2I K. , Probum Pompolus dieit data totum librum seripsisse; atque ita Pompeius Donatum excusat, ut Pr bum persectis, Donatum eis qui vellent se Perseetos esse seripsisse dicat. Si seribitur 'institutor iam', noque qnid totum enuntiatum sibi velit neque quid partieula 'iam' signifieet intellegitur. De quonam autem libro Pompeius motaveriti postea oonsiderabimus.

184쪽

atque nominum numeri sempor pluralis ubique generis nominum ratione habita exempla onumerantur S 1 - 28 p. 193,2- I96, 12 prorsus ad rationem Probi artis, in qua nusquam nominantur declinationes, sod tota distinatio secundum ablativi torminationea et genera nominum et nominativi termitiones poreurritur. Videtur igitur is qui haec exempla collogit

Probi arrem respexisse, M sero nulla earum rerum quas Bxem plis inlustravit -- tantum rerum paullo rariorum exempla adseruntur - in Probi arto non commemoratur.' . Nequo tamen Probus strtigraphus ipso haoe axempla colluit: hoo iam propterea statui nequit, quia numeri eXemplorum non conVeniunt - ubi quo enim in arte numerus PNemplorum aut magis accurate aut minus indicatur-; praetorea nonnulla inveniuntur

quas a mobi artigraphi pra eptis recedant β ' , nam app. g 24 p. 195, 14 legimus: 'nomina generis neutri quae nominativo casu n. s. as litteris definiuntur: sas nefas nugas', Prob. III, 33 sqq. nugas generis omnis esse dicitur, praeterea artis scriptor non omisisset vas, quod nomen aptore declinandum osse didit p. l25, 29 sqq. Sequitur disputatio do casuum usu of Charis. p. 291-295 Diom. p. 310, 30-320, 9 do idiom. cas. gr. L. IV,

656 sqq. , cui addita ost enumeratio nominum cum accentu proinducto, Dominum cum accentu corrupto, denique nominum mascu

lini generis V 29-37 p. 196, 13-197, 18x quae unde petita sint

- nonnulla Oxempla etiam apud Diomedem inveniuntur - aut quo spectent nescio. Tum reperimus tractatum orthographicum

S 38 p. I97, Is I99, 17ὶ valde idoneum ad cognoscendam pra

vam pronuntiationem volgarem posterioris temporis, cum metae

49ὶ Tantum do semininis quaa ablativo eam numeri singularis e littorae repta terminentur et aptota esse reperiantur ε 13 p. 194, 27 sqq. luarto nihil possum Inveuire, fortasse autem ratio est habita libri de sonis es. p. 92, 4; nam agnovisse Probum eiusmodi nomina ex p. 91, 37 videtur

apparere.

50ὶ Quamquam non ost nee gendum hane appendicem satis esse inter. latam, velut quod eonsensu 193, 4 et Ibin disee u I93, 5 et I 8ὶ ameossu lsa, s ot 183 infractu I93, s et II bis adseruntur, vix ei tribulpotest qui haee exempla eollegit, atque etiam quod I93, 22 inter nomina numeri tantum singularis adseruntur 'gosis magistratu artu natu portu', intorpolatori videtur adseribendum artu cf. Prob. IIε, s .

185쪽

scripturae semper opponatur prava. Atque satis multa quae in hac parto praocipiuntur otiam in Probi arto invenimus, volut197, 28 avus non aus'.M. I 07, I9; I97, 28 miles non milox' cf. 126, 36; I97, 28 sobrius non sober'βδὶ es. I 26, 23; I97, 28 figulus non Mol' es. I 30, II; I97, 29 masculus non mascor es. 102, I 2; I97, 30 barbarus non barbar' es. 102, 8; I99, 3 plobs non plops' es. I 26. I; I99, II 'labsus non lapsus' es. I 26, 6; I98, si 'coclearo non eoeliarium' es. 124, 29; I98, 26 toler non tot rus' es. 59, 36; I99, 13 Adon non Adonius' es. 121, 29.ὸEx

quibus cum nonnulla satis sint propria, valde verisimile est oum qui hunc tractatum scripsit Probi arte esse usum. Praeterea M- ' notandum est de nonnullis robus quao in hoc tractatu commemorantur Probum in arte dicere se expositurum osso in orthogr

phia, velut de nominibus quao u litteram omittant ut puta seculum et sectum p. II9, 10 et I 6 cf. app. I97, 20 'speculum non speelum I98, 18 'oculus non ocius'. H. , do i in o mutato p. II9,2 et Isi es, p. 197, 32 'brabium non braboum' al. Saopo Prorsus similia in arto invenimus exposita, velut l97, 23 vacua non unqua, vacui non V ui es t 83, I 6 sqq. secui et non sequi, acui

ct non aqui'; I98, 27 trietinium non trietinu stricliniud ' es 124 3 sqq. solstitiu an solstitium'. Quod pugnet cum artis praeceptis, nihil inveni, nisi quod I98, II legimus 'senes non senis' cs. 90.3I ot aliis locis satis multis sonox', sed noeessario 'sonos' quod

nusquam praeterea quantum scio invonitur mutandum est in sonox 'βη . Itaque ogo sic statuo, hunc tractatum excerptum esse cum ex arto Probi tum ex disputatione de orthographia quae commemoratur II9, 16 es mali. gramm. p. XXI. Num non Probum

ipsum haste conseripsisse primum indo paret quod omnia confusa sunt, deinde inde quod quaedum his invoniuntur: 198, 4 ct 28 turma non forma'; I98, 4 et 199, 4 'colobs non celops'; I98. 22ot 33 anser non ansar'. Cotorum non idem videtur haec exposuisse qui Oxempla illa do quibus primo loco dictum ost collegit; coris p. l99, 12 legimus grati non craeli', p. 195, 23 eraeli' in-

5Iὶ Nam ita meto mihi vid tur locunt eniendasse oditores Vindob

52 Vitium inde natum est quod antecedunt 'elades non eladis, Syri non syrtis. aedes non aedis '. sequitur ' Protea non prolis '. . . .

186쪽

veni miis. Quamquum haeo discrepantia fortasso librariis tribui Potest. - Socuntur differentiao g 39-Il0 p. 199, 18-203, 34, quarum pars quaodam S 39 I p. I99, 18-20I, I 0 etiam invenitur in codico Montepessulano 30si s. IX, hac praemissa inseriptiono:Ψ'ineipiunt disserentiao Probi Vatorii'. Sed Valeri certo nomen sulso esse additum indo patet, quod tales disserentiae quales sunt 'inter lios ot os' I99, 20, 'inter labat et lavat' 199, 22, inter boneficum et veneficum' 200, 9, 'intor habeo et abeo' 200, II, 'inter acerbum et acervum' 200, 22 H. Omnino non primi p. Chr. saeculi homini, nedum grammaticis nobilissimis tribui possunt. Habemus igitur manifestum exemplum additi Valeri nominis, at tuo qui hoc addidit do Golli potissimum locis videtur cogitasse, nisi Suetoni de mammaticis libelli, cum nomen Valeri his disserontiis imponoretur, etiam exstitisse exemplaria compluria putamus. Codex Montepessulauus non videtur pendere ex Vindobonensi, quantum quidem ex Keili commentario critico parum accurato iudicari potest ββ . Neque ogo hoc cupidius arripuerim, quod in codico B inter ea quae do sum et suum dicuntur g 57 p. 200, 30-3I et ea quae do aes et os dicuntur si b8 p. 200, 32-33 quinque desunt vorsus - ne hoc quidem Κcilius indicavit eum codex M eo loco non plura habeat Vindobonensi, ex qua ro ex eodem codi eo archetypo, qui illo loco logi non potuerit, utrumque codicem originem dueero sorsitan ostietat quispiam δε . Cetenim in hac quoquo parte multa sunt quascum artis praeceptis et usu consentiant, velut 20 I, 29 'coclearo' es. I 24, 29; 20 I, Ib 'inter neutrit m et neutrale hoc interest, quod neutrum nomen aut pronomen vel participium significat, neutrale vero verbum csso domonstrat ' es. 52, 5 sqq. et Ib6, II sqq. - quod lo 7, 2 do verbis legimus neutri generis vel qualitatis' neclegentiao librariorum videtur esse tribuendam -; p. 203, 353ὶ P. 200, 13-I4 satis discrepant a g 51 vindob., sed nihil adnotavii Kellius; p. 200, 8 Keillo teste M habet 'prudigium' quod in B esse

adnotant editores Vludo iienses.

64ὶ Etiam post 58 p. 200, 33 unus versus et post fi 56 p. 200, 26 quinque versus in B deaunt, sed his Ioelia plura exhibet eodex M. Item in posteriore harum differentiarum parte, quae non legitur in M, In B bis vorsus aliquot desunt: post 6 82 p. 202. I si et post 6 83 p. 202. 18.

187쪽

Duetuus', si visuus', 8 bassiius' es. li4, l0 ot il6, 33sqq.; 203, 6 - 7 cf. I 15. 21 - 27: 203, 8-9 cf. II 5, 28 - 34; 203, I7 ostdu, I 6 sqq. Saopo certo similia in arto invonimas oXpositu. velut I99, 20 hos os, 200, II habeo abeo, 20 I, 35 hon tum onustum, 203, I 2 ortus hortus es. IS. , 5 et Is iratio volio imoveo, 145, 9 aut haud il46, 17 hoi ei; 203, 14 sobriue sobrio, 200, 28 sacvit fovit, 200, 32 aes cs cs. I 4b, si que quae; 203,

16 seminam semina, I 8 marem mare es t 24, 3 solstitium non solstitiu; 200, 13 mutum et mutuum, 30 sum et suum cet. PLI 07, 40. I 26, 16. I 29, I 6. Itaque ego has disserentias ad quaestionem illam orthographi eam IProbi ro uti oris per inuisse stu-

tuo ita ut Probi nomen in codice Montopossulano earum parti priori reeis praepositum esse putem. .Ipparet autem POSteriorem disserentiarum codicis Vindobonensis Parrem non Posse So-

iungi a priore. Atquo earum disserentiarem quae non in codiceu invoniuntur uua diserto Probo tribuitur in eod. Paris. 749 Is. X s. 93 sed foeundum Probum neutrum in nomino, neutrale in vorbo rectius dicimus' quae verim Icellius praes. p. XXX recte rettulit ad app. 20 I, I b. Commemorandum otium est nonnullus prioris partis disserentias legi otium in cod. Vindob. I 6 f. 68 v. unali. gramin. p. 226 . - Denique in fino appendicis verba do-Poncntia enumerantur, post quae legimus: 'nunc hoc monemus. quod exceptis supra dictis deponentibus et communibus quamcumque iam verba indieativo modo temporis Praesentis ex Prima persona r littora terminantur et ex sua specie non possunt sacere verba activa, haec indiscreta qualitate accipiuntur,. . . . communis si vo deponentis verbi potestato fungantur'. Quae verba prorsus cum oratione Probi artis conveni ro sentiet qui paucas eius paginas perlogerit. Noque minus ros conveniunt, nam quod

liermulta verba indiserota qualitato accipi dicuntur, id prorsus consentit cum p. Ib7, 4 ot l4, ubi definitiones verborum deponentium Di verborum communium ad verbum eaedem sunt. Iam

cum p. 157, 24 Probus in sonis se tractaturum esse dicat qua disciplina deponens verbum a communi discornatur, valde est

55ὶ Eodem modo tu Flavi Capri si Agrosti de orthographia libris

veri inraim difforentiae inveniuntur es. Reifforaehoidius fluet. rou. ν 45 .

188쪽

verisimile extremam appendicis partem ex hoc ipso libro sum-Ptum. MD. Ceterum ea verba quae enumerantur, ut deponentia

enumerantur: ingredior i. 203, 35 es. adgredior 204, I deponens mi Secundum p. 139, 23 item congredior Secundum p. Ib7, 9 et Ibs, Ib ; recordor i. 203, 37 deponens est secundum Ib7, 8 ct Ib8, 30. uuamquam quodnam discrimen intor verba deponentia et verba communia in torcodere Probus urtigraphus statuerit,oquidem non satis discipio. Itocto uutem Osannus smb. II, 87 sqq. omnes Probi artis locos ubi ad alium librum dolegamur, quamvis multis hoc fiat rationibus. ud eundem librum pertinere videtur statuere, ita ut de discrimino verborum deponentium et communium non ullo libro sit expositum atque do orthographiasi do disserentiis. Transeamus ad Valorii Probi de nomino fragmon tum, ut oditores Vindobonenses, vel e Xoerpta, ut Kcilius ea inscripsit quao in eodico Vindobonensi l7 olim Bobiensi inseribun-Dir: si ipit Valerii Probi do nomitio'. Fragmonium idco appellaverunt Vindobonenses quia dccst subseriptio, excerpta Κoilius ideo quia haeo excerpta esso primo adspectu apparet. Editores Vindobonenses p. XI) et Osannus i symb. II, 259 lineo excerpta esse putavorunt e compluribus Probi artigraphi libris, ego no Probi quidem nomen recte his exeerptis imponi o xistimo; nam inscriptionem 'incipit Valerii Probi de nomino ob cum unam romuis Praepositium osse puto, quia in codem codico inerat ars Probi recentioris qui cum Valerio Probo Gelliano confundebatur. Ex variis autem libris grammati eis haec frustula esse excerpta iam indo patet quod duas excerptorum quasi series possumus adhuc discernore: nam inde a p. 2II, 32 usque ad p. 213, 5 habemus seriem alpti elicum, eodem modo cohaerere videntur p. 214,4-2l6, 7, si excipias p. 2I4, 7-30, nam 2I4, 4 habemus titulum 'generis masculini' arius usquo ad 21 b, 29, si 214, 7 - 30oxcipias, de solis agitur maseuli uis, 2 lb, 30 invenimus inscriptionem 'generis laminini' et quae seeuntur ad seminina sola pertinent βρ . Praeterea etiam varios invunimus torminos technicos

56 In alphabetiea illa sorio duo habemus fragmenta aliundo non nota. Cieeronis orationis secundae pro Cornelio p. 211, 8, et Lucili p. 212, 10 ubi eodex sesso 'Lucretias' exhibet, ut app. 195. 2. I pro Horatio. nominatur Du

189쪽

quos vocant: 208, Is legimus 'virus autem aptoton est', 2I4, 22

commemorantur moti Optota nomina, 2I5, 22 rursus legimus nomina aptota', nam 2I4, 25 vorbum 'aptota' roeto a Keilio damnatum est. Atque varii illi libri grammati ei quibus ostusus excerptor satis recentis aetatis suerunt: in illa serio alphabeti ea p. 2I 2, 4 discimus fetigati, non satigati osse dicondum; in altora illa serio p. 2Ib, 22 legimus 'nomina aptota musculina, id est quae per omnes casus tam singulares quam plurales similiter aptantur'; 208, 29 commemoratur dignitas comitum. Et autem nonnulla unde hausta vidcantur aut hauriri potuerint indicem - maXimam eorum quos adserum locorum iam Icellius eontulit - ox Probo recentiore haec poti potuerunt: 207, 27 votoria non dicuntur nominativo, sed votora' cet. cs. 7I, 38 es. otiam Charis. 60,9); 2ll, I 2 masculus non maseol' ceti es. I 02,I3. app. I97, 29; 2I 2, I 'criminosus uia criminator' col. cf. app. 20l, I; 2I3, 8 febrius non ober, sobrius non sober' es. 105, 4.

126, 23. app. 197, 28 cs. Sorg. in Don. 543, 5 ; 2I4, 26 - 30 es. I 20, 30 sqq. cs Sem. in I on. 543, 8 sqq. Diom. 309, 25 sqq. Prisc. I. I 80, I 2 sqq.) - fortasse is qui his exeonitis Vesori Probi

nomen imposuit ex parto unimadverterat horum locorum similitudinem -; ex Diomede petita.videntur 2ll, I-2 'sunt quamdam nomina in us litteris torminata quae ex se bina adverbiasaeiunt'. t. cf. Diom. 406, 33 sqq.; et 207, 20-22 es Diom.

3I0, 3l-33; ex Charisio 2I5,b-l2 cs Charis. 52, 27-53,5;2I5, 26 eL Charis. 82, 5; 2I 2, 34-2l3, 2 sis Charis. I 44,3 5; 209, 27-30 es Charis. 62, 3-8 es. Prob. I 30, 6. Serg. in Don. 54 I, 26 ; 2I4, 33-3 l es. Charis. 95, 27, ubi verba dofieu in suspendit' perdiu falso Varroni tributa osse ex excerptoristoeo apparet; ex Sacerdotis catholicis p. 2l, 22 sqq. es etiam ΓCharis.J exe. 54l, 38 sqq. hausta osse ridentur quae p. 215, 27 29 do tripliei declinationo nominis Cluometis dicuntur, quaesie videntur emendanda: 'Cliremes rogulam declinationis triplicem habet, unam ut hic Chremes huius Chromis eod. 'Chromos 'Iuliam ut hio Chremes huius Chremotis, item aliam ut hie Chro-

Vorgilius, exe. 208. 25 pro Horatio I uerotius; in eoteris exeorpus omnibus tam duo, Corneli Severi p. 208, 16 et Afrani p. 203, 24, nam Lucili Dain montuin quod legitur p. 20s, io invenitur etiam Serg. in Don. 542, 12.

190쪽

mes huius Chromi ood. Chromis' ', id tantum interest quod S

eerdos Chremi non genetivi formam, sed dativom pro genetivo positum osse statuit; deniqus multa quae in his excerptis legimus etiam in Sergi qui vocatur in Donatum explanationis invenimus, velut 208, 23-209, b es. Sem. in Don. 638, 29-33 et

Prob. 124, 16 sqq. Serv. in Aen. II, 654. exo. gramm . in mali. -m. p. 207). Postquam do libris grammaticis qui Probi nomino inscribuntur diximus, restat ut Ρrobi nominis apud grammaticos

commemoratio nos consideremus. Ε quarum numero satis magno si eas volumus expiscari quao ad anticum tempus videanturis. esse referendae, ex eis quae eSposui apparere puto duo commemorationum gonera prorsus esse secludenda, eas nimirum quae aut

ad Saeordotis librum altorum aut ad Probi recentioris scripta pertinent. Sod segregandum sest etiam tertium genus, de quo primo loco Meuratius dicam. Nam Henricus Ksilius eum in symb. p. 93 sqq. tum in praes. Vol. IV p. XXII sqq. magnum numerum locorum grammaticorum postorioris atque adeo infimae aetatis collegit, ubi Probo tribuuntur quac vel eisdem verbis vol certe prorsus similiter apud Diomedom exponantiir. Ex quibus locis ille oam concepit opinionem, ut M. Valeri Probi Berytii libris grammati eis

non modo Diomedom usum osse statueret, sed setiam Oxtromae littorarum Latinarum aetatis grammaticos, quamquam non in-oorrupti mausissent usque ad eam aetatem Probi libri, sed vario modo illi a pristina integritato deflexi symb. p. 95 . Sed ' inhao quoque re Keilium studium illud omnia Berytio vindieandi in errorem induxisse cxistimo: postoriores enim grammatici illi sacpo ita Probum nominant ut si guificent Diomedem, Dodem modo quo aliis locis ita Probum nominaui ut significent Sacerdotem et quo ita Comi uianum nominant ut significent Charisium

cI. Keilius praef. voL I p. XLVIII et Christius philoli XVIIIp. 124. Atque duabus rebus Keilium refelli posse puto, primum ita ut demonstrem pluribus otiam loris quam Keilius statuit a grammaticis Probo tribui quas apud Diomedem legautur, deinde

ita ut ostendam emo Probi commemorationes por se satis miras