De probis grammaticis scripsit Iulius Steup

171쪽

quom descripsit prorsus ad arbitrium auxit minuit mulavit transposuit. Cuius rei cum iam multa deprehcndorimus exompla, pauoa tantum addam. Ds formis casuum in Ρrobi codico 32, 27- 33, 7 iustam habomuq disputati item, Sac. cod. 92 tantum

hace Oxhibet: Dinnao casuum sunt sex: unaria binaria tornaria quatornavin quinaria senaria. ssenaria forma regit pronomina tantummodo singularis numori, nullus nullius nulli nullum onullo a nullo', nimirum librari . postquam mutandi studio omnia nomina statim in initio polquit. um Roxino somnuo nomon scripsi set, errore se iam ad hanc sorinum po Onisso: ratus tantumoa quase ad hane formam portinebunt adscripμit. Intordum intei polator Poroiptos locos sanaro conatus Osi, volut ῆ l 3 omnis nominativus o littera finitus . . . corripitur OxeOptis Graecis nominibus qua o prodituuntur ut Dido Munto idooquo indisserenior doeli uantur ot Gracco et Latino ut fiatidicae Mansus', ubi dubitari non potest quin id in OxPmplari suo in onerit quod habot codex Probi p. 9, 34 'idooquo indifloronior declinantur Latina rations huius Didus Mantus ut futi ricue Mantus Tusci', quacvorba sic sunt emon danda 'indisi relator declinantur Latina ratiotio huius f Didonis Mantonis aut Graeca ratione huius i Didus

icem loguntur: ques eorropia iis saciunt genetivo o lues sequitis. nam quae producta l cod. quo tiroilueto'ὶ os terminantur de his anto iraei avi ot sunt tertiae declinationis is suetunt gonotivo ' in Sa-oerilotis hodico multo otiam magis invonimi u pristina condi-eioue doloria S 37: 'ques finita nomina correpta sunt et torti nodoclinationis. iis laciunt gonctivo eques equitis; nam qui os ot inqui os os terminantur non quos od. quies'). nam cum de his ante tractarim tamen omnia tertiae sunt declinationis' 3 . Etiam res nonnunquam interpolator corrigore Ktuduit: sic pr-33ὶ Prorsus simila vitium in Probi eodieo invenitur 7. 16.343 Hie loens sortasse ste est restituendus: 'ques producta non inveniri meri aliquod terminatum, quos eorropta sunt tortiae deelinationis. iis sa-esunt genetivo sequos militis'. Verba 'quos produeta . . terminatum' postea quae miscedunt in illimo potuerunt intereidore. verba 'nam ... tractavi videntur ab eodem addita ossa qui I 8. 16 mala inseruit 'miles militis'.

172쪽

tomisit miram do nominativo aucupos disputation om es. p. i56 , utquo quae Prob. 35. 38 logimus: fg anto io habensu verbum noti invoni', Sae. φ I 29 ita iiivonimus mutata: fg anto io ha- iis verbum tale inveni, fili it ouim fugio sitis. quod est tertiae correptao. cum in imporativi modi s unda persona sum laeti ut Vergilius heu fuge erudelis terras , in quibus talo' apparot stilus involitum aut ab co ipso qui id iuvonit aut ab alio

seriptoris vorbis malo esse inscrtum ). Itaquo Probi eodox ot codex Meordoti A ita videntur ex communi origino fluxisso, ut Oaerte singuli codicos inter hos co-di eos ot codicem urchotypum interce8sorint. Eam enim depro-hondimus codicum diser puntium, ut aliorum eodi coni ex ultero descriptum osse statuoro votomur, utque Sacordotis corto codi- om nou ex ip o codico ureliotypo descriptum Esse certo ost do-

cumonio quod initium deost. Nam no quis, ciun Probi eodoxilosori boretur, codicom meliotypum statuat etiam integrum fuisse, cum Meaerdotis codox, iam mutilum: is qui Sacerdotem interpolavit vix dubitari potest quin eorto inseriptio noni additurus morit. Iam cum habeamus unius scriptoris Oxempla duo, alterum magis in torpolatum altorem minus . nim duos scriptoreR, primum qu ritur, utor fuerit libri seriptor, Probus an Sacerdos, deinde quomodo illud sit explicandum quod hio unus liber duobus tribuitur grammaticis. Atque Sacerdotis nomen Verum esse tum statuerunt Spengelius l. e. p. 49 3 sqq. ut Lorachius l. c. p. 629 sqq. , sed non accuratius in sum rem inquisiverunt; Wsntgelium id quod in controvorsim cadit parum reeis definivisso iam supra significavi. Sed eum reliquao Wὐntguli disputationi, qua Marium notium Sacerdotem cuius do metris liber legitur apud Pulsellium ei Gaissordium eluidem esse utque M. Claudium Saeordotoni cuius urtium grammuticarum libroη duos odi- domni Eichensoldius ot Endlichems ainuo huno Sacordotem tres illos libros grammaticoκ seripsisse studuit demonstrare. prorsus adsentiar, disputatio ni vi co sero redibit, ut paucis Pom-

173쪽

prohondani quas Wouisoliun Exposuit Itaque brevitor re- denseremus , quae pro Probo, quae pro Sacerdote vi anuu i coro. ARM pro utroque grammatico saeit codex vetustus. Pr-torea pro Probo laciunt testimonia posteriorum grammaticorum satis multa. pro Sacerdoto quod sati A cortum uit nullum contra pro Sacordote itum primus lihor tum Mari Ploti Saeor-

dotis qui vocatur do motris liber, a quibus nullo pacto catholi-ooti liber potest divolli, qua re tota lis dirimitur. Ao primuinqui dom dicendum est do ratione quae in torcodit inter intholicon librum et Sacerdotis librum primum. Itaquo in i uitio eatholimulogimus: ' quoniam instituta artium sufficientor tractavim ,

nune de statholicis Dominum verborumquct rationibus doceam i, extremo primo Sacerdotis libro iuvὐnimus hase verba: 'hucusque artium grammaticarum fecimus instituta. do catholitis vero nominum atquo verborum latiuM Oxpouemus'. Doinde sexies inoatholicis ita commonioratur primus quidam libor, ut ibi de r bus quibusdam disputatum esse dicatur: p. 10, 25. 39, 3 3 Isis.

ant. stud. 1843 p. 625 ot 631 otiam p. 1450 P. I, 24 L. II, 13Κ. primum librum significari putaverunt, non leviter Prrarunt; haec enim ibi legimus idquo etiam apud Keilium: 'Ρ:hao littora

nullum nomen finitum potuit repΡriri, quia neo hae littora nom non aliquod torminatur ratione supra monstrata. R littora nomina torminata multa sunt' det. , sed quoniam intor litteras Pot B in liti oratura littera Q inter codit, quia ' eorrigendum ost in ur', quod si socerimus aiullam habebimus tautologiam, optimo habebit particula nec sos. II, 9 'vo: non involes hae syllaba

36ὶ Euam Christio phil. XVIII, I 78 sq. Wontgelius hane rem probarit.

37 Pomp. p. 190. 22 'si autem e producto terminatur ablativus, ge, notivus pluralis in riun mittit, dativus et ablativus in bus ut ab hae dia dierum diebus. noli sequi illud quod dixit Saeordos: dicit plerumque genetivum pluralem tam in rem quam in um mittere, hoe falsum est penitus' iis emendavit Keiliu ) non necasse est ad eat h. b. 18 reseramus. Rod potest etiam do e. I g 2 eogitari.

174쪽

nomon aliquod terminatum. xo: nee hae syllaba invoni finitum nomon nisi barbarum'), doniquo optimo explieabuntur verba ratione supra monstrata' cf. I 0, 33)δ' . Iam in arto Vaticanaquao Probi nomino inscribitur Dustra ea quaori ad qua sox illi alliolieorum loci spe dant iam supra p. I 43ὶ significavi. 8acerdotis libor primus cum sit porquam mutilus atque nunc incipiat a disputatione do ablativo insu nominum pronominum participiorum, nemo ibi quaoret quae do littora k in primo libro disputata fuisso logimus Oath. 10, 25 of 39, 3 3 Isis aut quaodo q littora in primo libro suorunt exposita es catli. II, Isaut singularium tantum commoniorationem es cath. I 4, II - omnis enim do numeris nominum disputatio intereidit - aut podum disyllaborum set trisyllaborum neo non set quattuor syllabarumonum rationem es cath. 40, 16 g 184, nam podes anto partium orationis Oxpositionem artigraphi tractare soloni volui Don. p. 369, I 6 sqq. Κ. Unum autem quod, Mi omnino comm mo-rubal ur in primo libro, in Da parto quac exstat invoniri oportos, ibi otiam invonitur. Prob. 40, 8 onim logimus: 'imporativus modus passivitatig ro syllaba addita imperativo aetivitatis sol, ut arua amare, dodo docoro, scribo scriboro, muni munire', Sao.l 182:' imperativus modus passivitatis re syllaba addita imporativo activitatis fiet similis ut amaro seriboro munire', dcindo apud utrum tuo: do hao famon rationo et do modo infinito plenius in institutis artium hoe ost in libro primo Sao. id ost libro primo') doinimus'. Contgelius symb. eri f. p. 29 hoc loco Saeordotis codici in into lorom pra bero iudicavit scripturam i. o. vestigium eorte verno seripturae in eo apparere; ita onim seribendum osse putat: 're syllaba addita imporativo aetivitatis infinito activorumJ fiot similis' cet. Sed qui Sae. I, 4 I, quo, ut iam Spongelius vidit l. e. p. 493. non ost dubium quin haec

spectoni, contulerit Vorba: 'omnis coniugationis Verborum passivorum modus imperativus similis est infinito aetivorum, ut amare docore seriboro munire' atquo Sacerdotis codicem uou ut ama amare, doce dodoro, seribo seribere, mi ini munire' o i-

38 Prorsus simile vitiiun Prob. 27, 12 attam apud Κoilium legi. enm mesos v ram exhibeat soripturam, supra adn. 14 vidimus. Stetiy. do Provis. I l

175쪽

boro. sud 'ut amaro sotilberct muniro' considoraverit, si facito apparebit Sac doti A Acripturam osso in torpolatam: nimirum interpolator primi libri locum ovolvit atquo ut saepiva purum seliciter oi cossit tui potatio. Sed praetor I, 4l etiam conse- reuda sunt quae I, 35 et 37 do infiuitivo activi eoui uotionum primao et tertiae ex imperativo formuto legimus, a quibus nihil sero discrepant quac I, 36 ot 38 do coniugationibus socunda ut quarta dicuntur; deinde de infinito passivorum β'ὶ disputatur Sae. I, 4 l. - Praeterea eum univorsum mnus dicendi utriusquo libri miru consontit, tum locutioncs quaodam Propriae tu utroque saepius rocurrunt, velut 'hoe scii o debemus' Sae.

I, 3 23. 24. 42. 66. 84. 184. cath. p. 6, 13. Suc. II SI I). 9, 31S Id. 10, Is g Id. II, I b. 12, 2b. 14, 32. 23. 23. 23, 30. 2b, 37 6 23. 34, 2b S II 3. 35. 19 S I 20. Fusius hanc rem

inlustravit Weutriolius p. 40 - 43. Ad formonis conscuAionem accinit consensio r ,rum peculiarium, quod mi ius a Wont2elio neclectum video. Sic ut Sae. I 3 2 et eath. δ, 18 legimus indifferenter quintae declinationis nomina rum et um in genetivo pluralis accipere, quod nisi fallor nusquam alibi tam univorse dieitur ' . Desindo eodem modo quo cath. 38, 1 b φ I65 legimus: 'uam eodo quod significat da sino vorbi totius substantia solum repuritur lauru ro singulari, cu . numero plurali. cetis; sio Plautus et antiqui eomoediograptu sicut ot Sae. 'est' salvo om. Prob. fulvoto salvoro. nam quod Plaut in Truculonis posuit om. Prob. nou Antore invidonior posuit pro persona rusties', Sac. L 34 logimus: sinit vorba quae Ot modis et omnibus temporibu8 ut pergouis deficiant et haec inutummodo habeant: salve salvetu sal ore, quamvis Plautus in Truculento posuerit non salveo, sed inridentor, nam de persona rustici dixit'. Atque ut in catholicis verbum aio 35, 29 3 124 i ibi commsinoratur ubi de verbis quae t vocalem ante o habeant agitur, et verba lavo

176쪽

163 renovo 37, 23 ῆ I55ὶ ibi adseruntur ubi de verbis quae u Vo

calem ante o habeant agitur . contra ubi do sullabis consonuntium dicitur neque io nequo vo commemoratur, ita Sac. I, 84 legimus: 'non tamen omnos syllaba quae Rio eadunt, id ost aut in vocalem aut in m aut in f, necesse ost ut synaloephen patiantur, sed quae synaloephon patiuntur sic cadant necesso est. cinterum sunt quae sto oveniunt. non tumon oliduntur, ut do vo- ali ut texunt umbracula viles . . . de m ut his ver Pur Pureum varios et de s ecce manus iuvenem interea' ). Deniquo adforo,

quod iam Loraehius es. l. o. p. 63l) animadvertit, in catholicis ubi do passivorum formis agitur soro ubi quo eadem invoniri exempla quae in libro primo Sacerdotis reperimus declinata,

amare docere scriboro munire; tantum in tertia coli iugatione

variatur es. 39, 32sqq. φ 179. 39, 37 3 I 80. 40, 3 sqq. 3 18 I. 40, 9 6 182 3η . Sod longior sum in re, ut recto Nontgolius

p. 43 dicit, manisostissima. Itaquo tuter primum Moerdotis librum et catholicon librum tanta intercedit necessitudo. ut quialterum seripsit cum otiam ultorum scripsisso necesso sit. Probinuti m nomen prorsus non pertinet ad primum librum; praetor inde quod sacerdotis nomen eum sasepissime in catholicon libro 4, 26. 27. 29. 30. 33. 35. 37. 22, 25. 32, I9. 33, 3 M., quae

Ompla tantum in Probi eodico leguntur, deinde 32, 9 S 8 I.

4 ii Ceterunt iii ea parto quao est do eat holieis nominum. ubi do r littera agitur, recte i vocalis et i eonsonans. v vocalis et u consonans seeernuntur. Ubi do a littera dicitur, v ves vis vos Vns bis eommemor tur: primum ante eonsonantium syllabas post auti et eua insorinr vos vel os p. Is, 13 sqq. atque huic vas vos vis subiciuntiir, deinde inter consonantium syllabas itorum adseruulair vas ves vis vos vus. Dolendum est quod apud Sacerdotem tantum alter locus servatus usi

42ὶ Quae Sae. I, 22 Iennius 'fit delaetiva specios et tempore, ut odi novi memini pepigi. hage verba nullam habent deelluationem praeter has: di . . . Pepigi, oderam ... pepigeram, odisse ... pepigissa ' possunt videri pugnare cuni eat h. 38, 25 I67 'quidam pepigi delactivum tempore putant esse ut odi novi memini'. Sod cum post lagamus 'et partisipia haeo duo saturi temporis, hie osurus hic odendus, et praeteriti hic osus; nam novi ot memini nullum habent participium', ubi pepui omittitur, atque eum fi 37 et g 52 tantum odi novi memini eommemorentur, patet intermiMorem aliquam ' pio' 'pepigi' eet. κddidisso

177쪽

quos locos maximam partem tum collegit Woutgolius p. 40 adn. 3) tum semes corio iii primo libro Sacerdotis, quem quatinnus ad nomitia pertineat porquam osso mutilum non est neci

gendunt, ῆ 82 'oratoro declamanto Sacerdote doconto' - nam hic non potest dubitari quin de uomitio proprio sit cogitau-d- - ubi Oxempla sunt adsorotida invenitur, utrius hi libriduo sint satis apparet. Atquo omnis tolletur dubitatio, si Mari Ploti Saeordotis qui fortur do motris libri ration m imbuerimus. Cuius libri praefatio linoo egi: 'Marius Plotius Sacerdos composui Romao docolis do metris. Cum do institutis artis

grammatio ac primo libro mo tractavisse comperisset vir clarissimus Uronius nec oi displieuisset, vol quod non absurdo compositus vel quod ad eius filium v. c. mihi contuboririlem et aetato pactio studiisque contulictum iἰaiunum scriptus PMot, compulit ut etiam do nominum vorborum quo ratio nuru Douo u etiam de structurarum compositionibus Exprimendis breviter laborarem. Cuius praestantissimi viri iussi nibus libens arbitror libro secundo nos Oxplicabiliter ob disso, nunc in hoc si vo tortio sive novissimo artium libro ab eodem summo viro stommon datus vobis viris amplissimis . . M imo in . . Simplicio . . , quoniam iuboro dignati ostis, meposso do metris otiam traetaro iudi agiis, Odo hi H brevitor osse componondum doorori'. Habemus igitur Sacordotum aliquom qui tres artium i. e. artium grammaticarum libros seripsit, quorum primo exposuit de institutis artis grammaticine, altero donominum Verborumque ratione nec uon otium de structurarum compositionibus, tortio de motris. Habemus autom otiam urtium

grammaticarum libi A duos Saeordoti adscriptos, quorum priore doinstitutis artium grammaticarum, altero de Patholi eis nomitium

Verborumque rationibus et do strueturis euth. 40, IT S I 84. - 43, 7 S l 92) eum i metatur tum tractari seriptor ipso dicit. Iu

43ὶ Valdo miror Κεilium hoe loeo euin prioribus editoribus seripsisso

erum', in Probi eodiis littoris attritis nihil istin legi possit. Struetura statim definitur 40, 21 3 184 et postea Aaepissima iuvenitur, terminfitio nusquam. Compositio strueturae legitur 41. 3I I I 8s inpositiones eodem sensu nostrueturae 41, 3 g I 86, componere strueturas 40. 24 φ 18b.

178쪽

quo no illud quidom mihi videtur noctogondum in alforo libro nusquam de priore libro diei, sed semper de primo. Itaquoquid res sit apparet: ut iam editoros Vindobonongo sunt suspicati, artium grammaticarum libri duo cum libro do motris tres

illos officiunt libros do quibus in praefati otio libri qui ost domoreis dicitur. Optimo autem huic rationi convcnit quod c. lῆ 10 G. p. 2626 P. legimus: 'trisyllabi podes sunt octo . . Redundo traxerint nomon docobo sine sexemplis, quoniam in primo libro id Oxplicabilitor demonstravi', nam in primo libro de podibus emo disputatum, ut iam supra commemorari, sex cath. 40, I 5 ῆ 184 constat. Praeterea quinquios in vorsibus a seriptor ipso tactis Saeordotis nomon invenimus: c. 3 g 67 p. 2640 P. o. 4. II p. 26 42 P. c. 7, 13 p. 2655 P. c. 8, 8 p. 2657 P. c. 8, 9 p. 2658 P. cs Wontgelius symb. erit. p. 40 adn. 4. Doni- quo loeutioncs artium grammaticarum librorum proprias inveniuntur otiam in libsello do motris qua do G cf. Wontgelius i. c. p. 40-43, volui illud 'hoc seiro dobemus' o. 1, 29. c. 3, 40. 67 cf. hoc dobot seiri' o. 3, 38. Iam quaestio oritur, utrum M. Claudius Saeerdos - nam illud M. quod in utraquo codicis subseripit Ono legitur vix aliud aliquid significare potest quam praenomon Marei - an Marius Plotius Sacerdos vorum nomonysueris. Atquo Spengolius i. c. p. 495 et Wontgolius p. 49 pervetusto eodioi Bobionsi fidom habendam osso iudicaverunt. Sed cum rarius nomen similius potuerit corrumpi atquo cum in codico mensi 165 ad Vorgili goorg. III, 377 ab altora mauu limo verba inseniamus adscripta sos. Hagonus schol. Bom. p. 994 adn. 2 l): tot quo. Marius Plocius por se vult hoc vitium esse motri. sed melius est ut hypomotor accipiatur', quao portinent ad O. 2 3 id sq. p. 2628 P., ego quomodo statuam ambigo.

Iam eum catholicon liber Saeordoti sit tribuendus, Sa-I o aetato Sacerdotis ut breviter dieam, cum ei contra quos disputatur fore nniverso 'quidam' appellentur, in his libris duo tantum nomi. nantur seriptores ex quorum mentiona de aetare seriptoris aliquid ames Posse aliquis putaverit: de metr. e. II II p. 2664 Ρ. nominatur Iuba metrieus, eath. Is, 32 Aquila. Sed Iubae matries mentio maximo opere vorsor ne lutorpolatori sit tribuenda. haeo enim illo loco logimus r 'arietatin muros et duros obire ponea cet. quos pedes quidam laesunt taetruo

179쪽

eerdos autem Moo noluerit latere nomen suum, ut saepimi me

id significiu et, errore cum a postorioribus grammaticis tum in uno codico Probum scriptorem huius libri nominari nee se esu Do quo errore tum demum accuratius diei poterit, postquam quid de altero libro qui Probi nomino inscribitur statuendum sit vii rimas ditas breves ligatas pro longa accipientes, sieut praeeepit Iuba metri cus, sed errans. Dam genus est illud Mynarietum, quo usa est Sappho per totum librum suum primum'. Ubi nemo non videt promina miro modo post quosdam inferri unum Iubam metricum. Itaque Sacerdos sic videtur xeriis psisset ' quos pedes quidam taciunt daeblicos primas duns brovos ligatas pro longa accipientes, sed errant. Dani genus est illud asynartotum' eet. Atque 'errant' scriptoris eonsuetudinem postularo sensit iam Wentantius p. 20. Do Aquila prorsus est res ineorta es Lindemannus ad i. e. 8aeeris dotis ipsius uomeu Rpud alios grammaticos aequo raro oceurrit: ter Saee dotem commemorat Cassiodoriis es anali. gramin. P. III sqq. , praeterea

plus mentio fit Pomp p. 190, 24 cs. p. 160 adn. 37 , Rufili. p. 2713 P. e. I l 30 G. , ubi in eorum numero resertur qui in Veterum eOmicorum sabulis motrum inesso vixarint, Achol. eod. Bem. 165 ad Vorg. georg. III 577 es p. 165 . Plus quam aut ex his Ioela aut ex eis ubi pro Meemoto Probus nominatar, de quibus inso accuratius exponam, de Sacerdotis aetate offici potest ex septimi insus Oxemplo hoc studente Sacerdoto differentia ivventa est' quod addita hae interpretatione Graeea Σαecρει,τος ut ηιαφορα invenitur Charis.) exe. 534. 34 sqq. et Dosith. p. 23. 27 sq. Κ., addita intorpretatione hac σπουδάζοvτος διαφορὰ ηυς Diom. 318, 7 sqq. , quibus locis Saeordotem grammaticum inteII gendum esse multi viderunt es. Lachmann. ad Lucr. p. 28, Wentael. p. 37, Keil. ann. phili. 1867 p. 642 . Atque Sae. I, 82 casus septimus, quom primus commemoravit Quintilianus I. 4, 26, stretissimis circumscribitur finibus es. Wonizel p 35 sqq. Iam ex Dosithoi quidem loco - Dositheus. ut II. Useneri merito seio, etiam de verbis impersonalibus atque de praepinsitione ad Meerdotis nomino in exemplis usus est: 'bene apud Meerdotem iudetur' et 'ad Sacerdotem' - post Boueheri disputationem euius p. 4 Iadii. 22 mentionem feci non multum colligi potest, sed eum Diomedi Saeor-dos grammaticus incognitus fuerit, a liquanto ante Diomedem apparot Sacerdotem fuisse e . Christius philoi XVIII p. 131 et 178. Atque cum in prae- satione libri do metris Sacerdos nominaverit quattuor viros aequales uobilissimos, Uranium Gaianum Maximum simplicium, eum ad Uranium Maximo et Λῶiatio e s. a. 224 edietum miserit Alexander Sevema eod. Iusti II, 1. 63 et ad Galanum a. 242 Gordianus tib . H. 38, 2), nihil video quod impediat quominus eum Osanno qui Ioeos illos investigavit symb II, 298ὶ medio sero sae Io tertio vel paullo ante sminrdotem statu mus seripsisse a. Christius I. e. p 178.

Dissiligod by Corale

180쪽

derinius. In qua quaestione iam licol Κoili opinione omissa res ipsas tantum spectare. Itaque artem Vaticanam intor omnes constat quarto P. Chr. Sueculo non esse votustiorem: p. 1 I9, 26 enim Diocletianae se. thermae) commemorantur. Atque optime cum hac aetato cum oratio molestissima tum praecepta saepissime

inoptissima conveniunt os. Keilius praef. p. XXVIII sq. Praeterea Christianum prodere videntur quae p. 129, I 2-I5 de genetivo pluralis Dominis Samuelis disputantur. Donato autem non insoriorem aetate fuisse huius artis scriptorem sex ea re aliquis probabiliter efficiat, quod agnoscit optativom temporis praeteriti perseeti ε . . Iam domonstrari potest initio quarti p. Chr. sam culi misso Probum quendam a studiis grammati eis non alienum.

Nam apud Rufinum I S 29 U. p. 27l2 P. Iogimus: 'Firmianus

ad Probum de metris comoediarum sic dicit: nam quod de metris comoediarum requisisti, et ego scio plurimos Oistimare Terentianas vel maxime fabulas metrum non habere comoediae Graecae fortasse novue addendum est , id est Menandri Philemonis DL phili qui trimetris versibus eonstant. nostri enim veteres reteris 'in comoediae scriptores in modulandis fabulis sequi maluerunt Eupolim Cratinum Aristophanem' cf. 3 9 . IIuno Firmianum osso Lactantium Firmi unum recto statuerunt Osannus smb. II, 366 ot Wenuolius bymb. crit. p. 54 et de Prob. uri. P. 15). Atque Osannus attulit Damasi ad Hieronymum epistulam in qua de Laetanti opistulis haec di euntur: 'sareor quippe tibi eos quos mihi iam pridem Laetantii dederas libros ideo non libenter lego,

quia ot Plurimae epistulae eius usque ad millo spatia versuum

tenduntur et raro de nostro dogmato disputant, quo fit ut et logentisastidium generet longitudo, et si qua brevia sunt scholasticis magis sint apta quam nobis do motris et rogionum situ et philosophis disputantia' tom. I p. 159 od. Vall. ; praeterea recte Os-nus ad Lactantium Firmianum rettulit M . Victi p. 288 L. I957 P.

nostra quoque memoria Inctantius de motris poninmotor inquitot tetrametor'. Itaque Lactantium rei metricas operam dedisse constat, item constat oum quattuor libros epistularum ad Pr

45 Cf. Pristi II, 266, 10sqq.: quod autem Latini quoque omnibu

inmm ribvs subiunctivi modi etiam in optativo utuntur, osisndit tam usus quam alit uiuiores Douato artium seriptores' eot.