장음표시 사용
211쪽
ybmnium quidem videre es decantatae simulacrum convenientiae :de cum eodem concludere ipses stuperare omnem cogitationem absurdi talis . Sed ne tam ampla fit conclusio , impedit Auctor fabulae, quam per Antiphrasim inscripsit, L Come ou ι'Opti-ini e , attributae Voltaire, in qua ita irridet optimistas , ut i) ex observatione tot terrae malorum , in peiorem insaniam, inciderit promovendi Manichaeismum , vel blasphemandi contra Providentiam , ut refert Guyonus Auctor ut dicitur libri, Doratae des nouueaux Philosophes,. contra Vesta irem stripti. 184. Secundum . Si Mundus hic abundans peccatis est omnium possibilium optimus, sequitur Deum non esse infinitae Sapientiae , nec infinitae Potentiae r sed haec sunt blasphemiae destruentes sunditus omnem ideam Divinitatis , & recta ducentes ad Materialismum , seu Pantheismum, ut iam observarunt Tr
voltiani χὶ : ergo . Μajor probatur , quia in hypothesi, quod
Mundus hic abundans peccatis fit omnium possibilium optimus, non est jam in Deo ulterior sapientia, quae intelligat modum componendi alium Mundum sine huiusmodi imperfectionibus, neque ulterior potentia, qua alium Mundum hujusmodi , si sorte intelligat modum componendi , possit creare . Sic jam olim Petrus Bayle post Amaldum opposuit Lesbnitio , ut ipsemet 3 refert, quae est obiectio magis adaequata , quam illa Maupertui-
si, qua dixit, ) Leibnitium aifaloaret Iapientiam Dei subsui se ab illo potentiam is
Tertium . Homines non posse abst ere a peccando , modis omnibus falsum est, ut ubi agitur de libertate humana ostenditur : sed si Deus non potest velle, nisi Mundum omnium possibi- Iium optimum , & ratio optimi hujus Mundi importat peccatum , non possunt homines abstinere a peccando . Quae enim creatura potest resistere Deo , ct impedire ipsius determinationes , ac persectiones illas, quas non potest non velle in Mundo
Quartum. Si peccata pertinent ad seriem rerum', quae conflant hunc Mundum, ita ut nulla meliox in ideis Divinis esset,
212쪽
iam nulla sunt in Mundo peccata τ sed hoc ess contra Fidem , & evidentiam : ergo peccata non pertinent ad optimam rerum seriem Tergo hic Mundus abundans peccatis non est omnium possibilium optimus o Illatio, quam maior includit, tam legitima
est, ut illiuς concessio effugerit Leibnitio, qui dixit, i) fi liae
memes fleetati nothism nullum habentes, iudicarent nullum esse peccatum in Uninerso, probabiliter ratiocinarentur. Eadem etiam' ne ab ullo optimista negari possit, suadet Apostolus, qui simili modo concludit non posse se judicari peccatorem, semel quod credant ipsium docere, quod sua mendacia & peccata ex natura sua in gloriam Dei cedant , sicuti dolet esse , qui de hac blasph mia ipsum calumniantur: Σ si, inquit, peritas Dei tu meo mendacio abundapit in gloriam psas, quid adhue ego tamquam peccator iudicor tr8s. Quintum . Semel quod peccata pertineant ad Mundi
constitutionem , quae magis commendat Divinas perfectiones, jam dicendum est Deus iniquum esse . dum in peccatores irascitur, eosque punit, quos potius deberet praemio, afficere, quasi auctores maioris ipsius gloriar. Atqui id dicere est aperta insania,
atque blasphemia: ergo etiam id , unde illud sequitur . Major est ejusdem Apostoli dicentis , 1 si iniquitas nostra justitiam Dei commendas quid dicemus y Num diu iniquus es Deus , qui infert iram Absit. Nota est igitur ullius iniquitas de se & natura sua
apta ad illustrandas persectiones Divinas: sed quod hae etiam ex illis eluceant, unice provenit ex Sapientia Dei, qui mala ipsa moralia ordinare novit ad bonum misericordiae vel justitiae suae ut ex doctrina Patrum luculenter exponit in citatum locum Co nelius a Lapide. Sextum . Homines peccando bene operari: Adamum addidisse Mundo per suam Legis Divinae transgressionem , persectionem ipsi deficientem: in rerum confusione consistere rerum ordinem: leges pratiscribi omnibus hominibus, ne omnes ipsis pareant: malum dicere ordinem ad bonum , illudque' quod est omnium maximum , stilicer peccatum, esse vel causam formalem boni , vel medium ad boni existentiam non solum aptum , sed aptius' quo
213쪽
quolibet bono, & alia si initia , ita absurda sunt, ut stulta sint , & involventia contradictionem: sed si Deus non potest velle nisi optimum Mundum, & hujus ratio importat peccatum dicendum est homines peccando bene operari ; Nam bene operatur , qui Deo gratificatur, & ad persectionem operum ipsius, quam vult, concurrit : dicendum Adamum addidisse per suum peccatum Mundo persectionem ; Nam major ipsus persectio dicitur
postulare etiam peccatum . dicendum confusiones rerum , quaecun que in hoc Mundo contingant, non solum non perturbare ordinem
rerum, sed illum perficere ; Tandem omnia supra dicta dicenda sunt: ergo si ea stulta & absurda sunt, stultus & absurdus etiam est ille optimisimus, ex quo illa sequuntur . Ea autem 'sequi , vidit etiam Leibnitius, qui i judicandum es, inquit, ipset quoque miserias monstra pertinere ad ordinem regulas ct leges
generales : contrarium tamen tenuit S. Augustinus assirmans,
Σ Non ipse peccata vel ipse miseria perfectioni unioersitatis funι necessario oded animae , quae si pelim peccant, si peccaverim, mi
ferae fiunt. Cum autem ipse Loibnitius viderit suum illud dictum opponi communibus ideis , quas habent homines circa ordinem& regulas , monuit statim,modum conformitatis hujus non posse nos discernere . At ex hoc ipso instant Tre voltiani 33, & rogant, cur obtrudatur nobis systema, cujus non stilum nullam ideam possumus habere , sed ideis ipsis, quas habemus, adversatur.
SECTIO X. Objectiones pro absurdis pindicandis.186. o Rimo Oblicit Leibnitius ). Ecclesia in Sabbato San- 'canit, o certe necessarium Adae peccatum l O felix
eulpa , quae talem σύ tamam meruit hubere Redemptorem l ergo ex sensu Ecclesiae peccatum . & malum ita conducit ad bonum , ut sit ad illud etiam neccssimum . Ref. eom. Iecedens, ct nego consequemiam . Nam ut mo
214쪽
nent Trevoltiani si , ea Ecclesiae expressio est significatio sui .audii de bono Redemptionis, non vero significatio aut approbatio doetrinae Leibnitianae. Observant Theologi licere gaudere de effectu bono , praescindendo ab eo, quod ille sequutus sit ex peccato , quia , inquit Antoine , objetatam talis gaudii non es malum, nee proinde V m gaudium, quam doctrinam ipse illustrat objectis Ecclesiae verbis, eaque expresse Platelius adducit in argumentum , quod humanitas Christi Dominis V p si eo dere de peccato Adami, praecise prout ex mera Dei Bonitate fuit iliali occasio tanti boni, ct omnino ab rahendo ab ejus malisia G. Quemadmodum si ex incendio aut ruina alicujus domus sumat Rex occasionem jubendi novam illius constructionem magnificem tiorem , dicitur selix inflammatio , ct vere necessaria ruina , non ut amrmetur incendium illud fuisse necessarium ad existentiam , novi aedificii , sed ut declaretur sola admiratio occasionis, ex qua illud factum est. 13 . II. Obiicitur. Merita Christi simi majus bonum , quam malum sint peccata hominum ; Nam juxta Theologos, cq Ialifactio Gripi pro peccatis hominum fuit ex natura rei condigna, eorumque Malisic adaequata, imo superabundat. Atqui si Adamus
non peccasset, Verbum Divinum non assumpsisset naturam humanam : ergo si Adamus non peccasset, non fuisset hoc majus bonum , merita Christi: ergo etsi peccatum sit aliquod malum, tamen pmpter bonum majus, merita Christi, Mundus est persectior cum peccatis, quam sine peccatis. Resp. I. permitio totum . Quod enim sit persectior Mundus cum peccatis, quam sine peccatis propter bonum Incarnationis ex illorum occasione Mundo allatum , non infert ita esse persi et iorem, ut sit omnium possibilium Optimus, quemadmodum v lunt Optim istae . Da enim eamdem Divini Verbi Incarnationem , & tolle a Mundo peccata vel omnia , vel multa, habebitur Mundus persectior illo , qui nunc habetur. Resp. V. permissis reliquis omnibus, disinguo ultimum com sequens. Propter merita Christi Mundus persectior est cum peccatis ,
215쪽
eto DE MUNDO catis , quam sine illis ex libera Dei bonitate , qui novit de malis
bona facere, conta conses: ex Mecessitate , quam Deus habuerit eligendi hanc majorem pensectionem in Mundi creatione, ut contendunt Adversarii, nego consequ. quae impietatem includit faciendi Deum Auctorem pescati Reis: III. conc. mo. nego minorem cum multis Theologis, qu i contrarium propugnant docentes, i primam rctionem, sic Sua reet , quae Divinam molamatem inclinapis ad polendam Acarnatio
nem, fuisse excellentiam ipsius M serii, alia baDc., quae ipsam per se consequantur abrique necessime ct remedio peceati . Quam
sententiam 'pposita probabiliorem, ut ait Abel ly cet ., recidunt multa argumenta , cujusmodi sent. L Sola excelleutia minerit in Unione Verbi clim natura humana est moti rem illam decernendi per se nobilissimum; sed Deo tribui debet motivum illam decernet di omnium nobilissimum , & si hoc tribuatur, jam Incarnatio Uerbi Di Vini non est bonum, cujus occasio sit peccatum: ergo. ll. ApostoIus ca) dicit de Matrimonio, illud esse Sacramentum magrium in Chriso ct Hessia , scilicet Mnum Incarnationis, seu conjunctionis Christi cum Ecclesia, quod non est credibile primum hominem ante suum peccatum ignorasse , inquit S. Thoinas t &S. Augustinus cs illud enumerat inter bona nuptianum quod futurum fuisset etiam in statu natum humanae innocentis: sed bonum istud in statu naturae humanae innocentis impossibile sitisset, si causa finalis Incarnationis fuisset solum remedium peccat ii ergo haec saltem juxta S. Augustiuum non fuit. III. Adamus ante statum peccati habuit explicitam fidem de Christi incarnatione, ut ait S. Thomas M, QTragantibus pluribus SS. Patribus citatis a SuareZO , per revelationem utique illi factam hujus mysterii: ergo sequutui a cereo erat Incarnatio , etiamsi non peccasset. Probatur consequentia , quia aliter dicendum esset illi factam Iianc revelationem non tamquam de oriccto absolute futuro, sed sub conditione ab ipIo ponenda sui scilicet peccati , quae quidem debuisset illi celari. Atqui minus congruit Majestati Divinae huius.M incidi
εὶ S. Thom. ubi supra. Suar. lib. 3. de Opere sex dierum
216쪽
modi revelctio de objecto , quod per se excellens motivum suae existentiae haberet , alligato ad conditionem ab ipsis homine libere ponendam , nec Patres dicunt Fidem Adami suisse de Incarnatione conditionale sutura οῦ ergo . IV. Quod dicitur, S. Ihomam esse aperte contrarium in iis verbis, i De his, quae pendenteae Voluntate Dipina , nihil alis cire Humi , quam quod ipse Deus nobis repetavit, inseris vero literis nullum aliud explicatur moIivum , quum Redem Vo sectaIorum , habet ab ipQ S. --e ore aptam hanc in alio loco solutionem : Σ Atii dicunt, quo eum per Incarnationem Filii Dei non solum liberario a peccato , sed etiam humanae naturae excisatio , in totius Universi consimatio tacta fit, etiam peccato non exi sente, proprer has causas Incarna
tis fuisset, ct hoc etiam probabiliter fustineri potes , ct iis quae is
contrarium objiciuntur , potes responderi, quod authoritates illae loquantur is adpentu is carne passeriti ad redimendum , ct non de adpentu in carne simpliciter. Atque haec talia sunt, ut non possit statui , 3 mana natura etiam immortali nequaquam indue
dum fuisse Deum Verbum, nisi peccatis fuisset medendum , que
madmodum dicit Ludovicus Thomassinus , propugnans hanc esse doctrinam unanimem SS. Patrum .
188. III. . Objicitur . Scriptum est , Necesse es, ut di Hiant seandala r Oportet haec scilicet peccata fleri : Optimiet F) haereses esse : ergo peccata hujus Mundi sunt necessaria .conc. amecedens, ct dis. consequens . Peccata sunt necessaria necessitate morali, ex siuppositione scilicet tantae hominum malitiae, & Voluntatis Divinae permittentis hominibus abusum liberi arbitrii ipsis traditi , conci consequ: sunt necessaria necessitate alterius generis , nego conia u. 18 . IV. Objicitur . Mundum esse persectiorem cum pecca iis, quam sine illis tenet major pars Theologorum, duce S. Thoma , qui retractat vel explicat contrariam sementiam , quam
217쪽
olim iunior visius est docere i, : ergo ex eo, quod Mundus creatus abundet peccatis, non insertur non esse omnium possibiliunita.
Resp. dis.. antecedens. Tenent Theologi Mundum cum peccatis esse ux aliquo sensu periectiorem ., conc. antecedens ; esse in se , seu absolute persectiorem, nego antecedens, ct consequ. Theologi igitur. , α S. Thomas ex peccatis hujus Mundi non inserunt illum esse in se persectiorem.& omnium possibilium optimum , non solum quia. contrarium aperte affirmat S.. Thomas supra β ἔσο. citatus , sed etiam quia,.quoties agunt de ingenti numero reproborum , non. recurrunt ad majorem persectionem Mum di propter peccatae, & damnationem. Consequentem in. tot cream turis , sed ad occulta Dei judicia. Iidem expresse declarant in quo sensu dicant Mundum esse persectiorem cum peccatis , quam sine illis, quatenus scilicet plura honorum diversa genera ex pedimissione peccatorum . dantur in Mundo , quae aliter locum non haberent , ut bonum patientiae Martyrum, poenitentiae. peccatorum, Longanimitatis Dei in tolerando , Misericordiae in parcendo , Justitiae in vindicando ,-eximiae Charitatis in redimendo , quae Omnia supponunt malum. peccatorum. Ceterum melior χ , inquit Michael de Elia alda , Mundus fuisses etiam fine mari i-MI , si omnes homines martyres charitatis enitissent: sine paret- sientibus , si Omnes fine casibus humillimi . In praediistum sensit maccipi potest Ferrariensis 3 ubi dixit Mundum cum peccatis
persectiorem. esse extensi e , non vero intensive . etsi hic modus loquendi ab aliquibus, ut Mauro 4 , non satis.approbetur ..i ς o. U. obiicitur . S. Augustinus docet ad persectionem hujus Mundi pertinere ipsam miseriam animarum. : In disserentisi , inquit, animarum Me quoque invenies , ut miseriam ri quam Δ-DI , ad id quoque valere, cognoscas. ut unioersitatis perfectioni nec Hic desint animae, qua miserae fleri debuerum, quia peccatrices
Resp. dis. antecedens , docet ad persectionem Mundi perti
218쪽
nere miseriam animarum in suppositione quod peccaverint, conc. antecedens, praescindendo ab hac suppositione , nego antecedens . conyegum. Luculenter exponit ipse Augustinus distinctionem hanc , quam dare coactus fuit iis , qui audita ea doctrina , quae
objecta est , sic illi opposuerunt :s Ber ratis perfectionem complet etiam nostra miseria , defridet aliquid huic μ fectioni, siste ii semper essemus. Euapropter stad miseriam nisi erando non pervenit anima , etiam peccara nosra necessaria sunt perfectioni iani- persitatis , quam condidis Deus . Guomodo ergo ju e peccara punis, quae si defuissent, eremura cur plena ct perfecta non esset Illis autem haec respondet, non ipsa peccaIa vel ipsem miseriam perfectioni universitatis esse necessaria , sed animae, quae A velim, sesecant : si peccaverint, miserae sum . . . . A enim peccata flant, ct defit miseris , dehones at ordineω iniquiras .... ct peccati dedecut
19 I. VI. objicitur . Regula S. Augustini est , credendum esse a Deo factum , quicquid vera ratione nobis occurrit melius; Nam inquit, i. uPicquid tibi vera ratione melius oecurreris tactas fecisse Deum tamquam bonorum omnium conditorem e ergo si vera ratione uobis occurreret meliorem esse Mundum sine peccatis, Deus secisset, ut Mundus esset sine peccatis: Atqui non fecit; ergo non vera ratione nobis Uccurrit meliorem esse Mundum sine peccatis.
Resp. nego anIecedens. Ad cujus adjunctam probationem dico , per illa verba non statui ab Augustino ullam regulam proprie ratem . quae debet esse aliquid applicabile diversis casibus, sed ea solum dici ab ipi in ea particulari materia, de qua tunc agebat , nempe de animabus , quae permissae sunt dabi in peccata iisque intendit docere, ut jam olim advertit VasqueΣ 1 , Deum
optimo & sapientissimo modo operatum esse, dum creaturas condidit capaces peccandi, & permittit peccare: non vero intendit docere crearuras, quae peccant, esse quid melius innocentibus,
quin immo paullo infra d icens, A te delectar creatura, quae perseveranti ma voluntate non peceat, non es dubitandum , quod eam peccanti recta rarione praeponas , sed fleui eam cogitarisne praeponis, fle eam Creurr Deus ordinatione praeposuit, manifeste statuit Crea-
219쪽
imas innocentes iudicio Dei & nostro esse quid melius peccantibus. Quare etiamsi vera ratione. nobis occurrat, meliorem esse Mundum sine peccatis , attamen nec pro rei veritate , iam juxta
S. Augustinum insertur Deum debuita facere , ut Mundus esset sine peccatis , sicuti non sequitur, quod Deus fecerit , vel debuerit facere creaturas perfectiores illis , quas fecit, etsi verata ratione nobis occurrant tot creaturae persectiores factis , quot sunt objectum Divinae omnipotentiae. ist 1. VII. Objicitur a Lei illo r) . Mala in tanta praecise quantitate- sunt necessaria ad habendum aliquod optimum in aliqua linea : ergo peccata hujus Mundi tot, quot reampse contingunt, possi int esse necessaria ad habendum Mundum omnium possibilium optimum, . Antecedens probatur , Amarum aliquod aut acidum , necessarium est, aspergatur alicui cibo , ut sit in sila linea optimus: Umbrae aliquae necessariae sunt inter colores , ut persecta sit picturae: Dissonantia aliqua neces saria est , ut harmonia sit omnium gratissima: Periculum aliquod in funambulis necessarium est ,.ut completa sit spectantium oblectatio et Morbi aliqui identidem necessarii sunt, ut bonum valetudinis melius intelligamus comparatione: & alia hujusmodi . Resp. dis. antecedens . Necessaria sunt mala non moralia ad habendum aliquod optimum in sua linea , sed non in suo genere , conc. antecede : 4n sua linea, & in suo genere , nego uniec dens, ct consequentiam . Exempla quae ad probandum antecedens adducuntur , sunt de necessitate mali non moralis, sed mali vel metaphysici , quod consistit in carentia ulterioris persectionis ,
vel physici, quod consistit in aliqua perpessione. Hujus modi mala si concurrant ad aliquod bonum perficiendum, non tameta proinde illud dici debet optimum nisi in tali indi viduali linea , non vero in suo genere ; Nam dari potest cibus melior illo , qui constat dulci , . cui mixtum sit amarum , S sic de reliquis. Illud etiam in allatis exemplis animadverti debet, quod mala illa concurrant ad faciendum aliquid melius ex aliqua praevia suppositione , ut talis in homine gustus , & talis inadvertentiae ad bonum valetudinis , adeoque apta solum sunt ad concludendum optimum similiter esse Mundum in aliqua hypothesi , de in ratio
220쪽
ne dispositionis talium partium, quae existant, non vero Omnium possibilium optimum 193. VIII. Objicitur in Encyclopaedia Gallica, articulo Sonum . Quod est unum compositum ex multas partibus, ad sui majorem persectionem postulat partes alias magis , alias minus periectas ,esic Uni versitas rerum esset minus persecta , si consta,ret ex solis spiritibus , vel ex solis corporibus , vel ex splestibus ejusdem sipeciei , & corporibus unius pariter speciei et sed Mundus est unum compositum: ergo postulat ad sui persectionem homines alios cum virtutibus , alios cum vitiis moralibus.
Resp. dis. mo. Quod est unum compositum postulat ad sui persectionem partes aliquas magis, S alias minus persectas physice, conci m : postulat partes imperfectas moraliter , sive cum peccatis , nego maj. &concessa minori, nego consequemiam .i 4. IX Obilait Uat ted in sua systematis Leibnitiani defensione . Malum morale, quod est in hoc Mundo non impedit cum esse talem , quo melior a Deo creari non possit, si sit malum essentiale omni creaturae: sed ita est; Nam malum morale est vel limitatio periectionis . .vel necessaria consequentia hujus limitationis: sed limitatio persectionis est essentialis cuilibet creaturae:
ergo malum . morale est essentiale omni creaturae. .
Κήρ. transeat major , caeteroquin falsae, nisi sine ponatur; alia ulterior hypothesis , quod cssentialis sit omnibus creaturis simul sumptis tanta determinata mali moralis quantitas , quanta re ipsia habetur : semel enim quod licec etiam absurditas non dicatur., jam Mundus qui haberet minus mali moralis, esset melior isto . Sed nego minorem . Ad hujus probationem nego maj. Limbiatio in persectione est malum metaphysicum, non est matur morale. quod definitur transgressio libera Legis Divinae. Malumiquidum metaphysicum est essentiale omni creaturae . at malum morale non ita , tum quia istud non cadit nisi in creaturas abs lute liberas, tum quia desineret esse malum morale etiam in istis, si forte illis esset essentiale adeoque necessarium