장음표시 사용
361쪽
ostendit, origenem conatum fuisse siuadere quibusdam Scripturae testi inoniis, cusu simodi est illud, i Nihil sub solem novum , nec patet qui uam dicere , ecce hoc recens es, jam enim praecessis in
se culis , quae fuerunt ume n I. Resp. Stando isti philosophiae gratuitum esse commentitium hujusmodi rerum circuitum , & novam corporum organicorum regenerationem per sdias causas naturales; Hae enim aliae e Gse nequeunt, quam ejusdem speciei , quae semel destructo Mundo nullae amplius sunt, ut contra Senecam dixit iam Pererius Σ . Quod si Sacras Literas consulamus, multa inveniemus , quae huic opinioni aperte opponuntur. Illud ipsum Salomonis testimonium, ouod nobis obiicitur, verius nobis favet; Quoniam enim nihil est sub sole novum . nihil habet majorem sole antiquitatem e Sed antiquitas solis juxta Scripturam non est tanta , quantam fingunt Aduersarii: ergo neque illa aliarum rerum . Praeterea observante Estio , dicuntur similia praecessisse quidem in saeculis . sed neque infinitis , neque tot, quot objiciuntur . Tandem omissis aliis interpretationibus , quae prostant apud Cornelium a Lapide,
S. Thomas dicit , Ecclesiastem ibi loqui de his, quae a Solis virtute pendent. Quod senserat jam S. Augustinus, qui uni vem sim ad quaevis Script uiae verba , quae sibi ustirpent Adversarii, ibidem respondet, Absit a recta fide, ut his illos circumitus significatos este credamus, quibus illi puIum sis eadem tempora, tempora-
. tiumque rerum volumina repeIi . Instant III. Non admisso alio progenitore homine praeter Ad mum non explicatur, quomodo alii hominum sint albi , alii nigris Resp. nego asumptum. Coloris diversitas est accidentalis varietas. non substantialis, sive quae versetur in substantia organizationis. De ejus origine varias supra β. 94. opiniones commemoravi .
3os. II. Obiiciuntur observationes Astronomicae Chaldae rum , quae tempore Alexandri Magni erant annorum plusquam ,
362쪽
Resp. Illas non posse amplius a mediocriter docto objici ;Nam illarum vanitas & abiurditas demonstrata jam pius est avariis. De his habetur dissertatio apud Tre voltianos ci , quae ibi
videtur tribui Abbati de Longuerne tamquam auctori,& detrahi a Simonio , inter cujus editas epistolas eadem reperitur. In ea mirum esse dicitur esse adhuc inter Christianos , qui in iis credant contineri aliquam veritatem , & conciliari aliquo modo posse cum aliis indubitatae Fidei historiis, & etiam cum Sacra Scriptura, quasi vero operae pretium sit multitudinem fabularum & mendaciorum ad veritatem omni studio pertrahere . Equidem addam quod lego apud Pererium & Nonnot tem . Pererius quidem refutan; hinc objectionem dicit a , Porphyrium authorem esse, Callisthenem comitem bellorum Alexandri Magni, cum monumenta omnia Chaldaeorum Babylone curiose scrutatus esset, reperisse observationes rerum caelestium omnium antiquissimas ascendere dumtaxat ad annos I9 . Non nolle sy vero dicit Simplicium esse unicum Auctorem , qui referat Alexandrum in Graeciam misisse ex Urbe Babylonis observationes Chaldaeorum , quae ascen debant ad annos 2 233 ante aeram vulgarem , quod notat ut corrigat Uolta irem , qui hunc numerum auxit annis 322. Quare res
mihi est plena confusionis, dum ii etiam , qui habent pro deliramento, quod ex Chaldaeis obtruditur, non consentiunt deinde neque in numero annorum, qui de his observationibus credi possit, neque in Auctoribus , unde hunc desiumpserint . Sed quicquid sit de hac re , quoniam praeter Chaldaeos aliae etiam Gentes objiciuntur jactare se de antiquis Astronomiae monumentis,juvat ad notare, Plutarchum tribuere Thaleti Milesio, qui sex siae culis ante aeram vulgarem suit, quod primus ausus fuerit praedicere Eclipsim Solarem , Anaxagorae vero uno Ceculo posteriori Lunarem , quin tamen etiam post Christum natum siublatus fuerit e vulgi mente apud plures populos er r ille , quod Lunae Eclipsiqesset ipsius pallor ex occursu alicuius monstri, quod illi comminaretur excidium . Hinc tumultus illi in Eclipsibus inter Persas, de
363쪽
Τurcas, ut amrmant, qui de his oculati testes suerunt Martinua Martinius Q, & Ferdinandus Uerbiestus χ .so . III. Objicitur . Historia praesertim AEgyptiaca narrat plures generationes eorum , qui in AEgypto regnarunt, quae postulant seriem annorum longe remotiorem illa, quae selet assignari. Assumptum probatur , quia omnes illi heroes , qui divinis honoribus deinde ab Idololatris culti sunt, ut Osiris , Isis, Horus. Linui, Orpheus, Picus, Menes, aliique multi, quos qui de Theogonia scribunt , recensent , dicuntur filisse antiquissimi variarum gentium , maxime .aegyptiorum reges . Hinc AEgyptii , inquit donstonus 3 jam olim 8 ooo annorum historiam venditabant, Chaldaei 47 oCoandi orientales o o certe Herodotus a Rege Rigypti Menete usque ad Sethonem , vel Sethum , qui fugavit Sennacheribum Assyriorum Regem dicit ex relationeAEgyptioru in , & Sacerdotum ) , progenies hominum fuisse trecentas quadraginta unum , assignatque pro singulis tribus generationibus
centum annos. Quare concluditur intercessisse plusquam undecim millia annorum. Respondetur,lias AEgyptiorum historias contemnendas prorsus esse tam auam fabulas & mendacia. Ex Chaldaeis enim ad LE-gyptios transivit scientia Astronomica cum illorum falsitatibus. In Dissertatione Trevoltiana , & Commentariis Pererii nuper citatis videri possunt plures Antiquiores Authores , & Philosophi etiam ethnici praeter SS. Patres, qui cum omni contemptu de his historiis loquuti sunt; inter quos est S. Augustinus , qui memdaci fimas appellat. & iterum iterumque tales esse persuadet locis per extensum rotatis a Natali Alexandro 6 . Horum auth ritas pessumdat illam , quae opponi posset ex Platone, & aliis antiquis nominatis a Coquaeo in citatum S. Doctoris locum , qui iisdem favere visi sunt. Quoniam autem pro illis citatur praecipue historia AEgypti scripta a quodam Manethone , de qua meminit Josephus Hebraeus, & de qua Blum supersunt in Chronica Eusebii quaedam fragmenta illius compendii, quod de ea secerat V u E Julius
364쪽
Iulius Africanus , auctor seculi tertii post Christum , hoc QIuna de illa dicam , scilicet illius auctorem , qui vixit taculo tertio ante Christum, adeoque duobus λculis, postquam Cambyses
.amyptum vastaverat, & vetera Omnia ejusdem regni monumen- .
ta studiose deleverat, illam composuisse ex lectis ab ipso Elo antiquis catalogis, & lapidariis inscriptionibus, ct intellectis ab ipso stlo aliis signis & hieroglyphicis . Quis haec audiens potest jam amplius in pretio habere Manethonem , & ejus historiam
Nonne his semel animadversis puduisset Gerardum Mercatorem hoc uti authore ad suadendum gentem AEgyptiam esse omnium
antiquissimam , & aequalem primis hominibusῖ quod ne concludit quidem , nisi per ratiocinium falsis plenum suppositionibus . 'ut ostendit Pererius ci) . Nonne etiam merito Pluche Σ invehitur in Canonem chronicum Pndi iacum Joannis Marshami, in quo fabulae Manethonis , & similium obtruduntur per contemptum rationis , Genestos, & totius Sacrae Scripturae 3 Magis autem in particulari dico, jure arbitratum esse eumdem Pluchem tum ibi . tum alibi 3 , omnia haec commenta habuisse originem longe post diluvium ab abusii, quem posteri fecerunt de iis signis , quibus . primis post Noeticum tempus generationibus in aliquam multitudinem jam coalescentibus, indicebantur modo publici ad Deum
colendum conventus, modo quae ad agri culturam, commercium,
aliaque ad vitam civilem necessaria pertinebant. Qui abusus in eo situs est , quod sequentibus temporibus facta fuerint signa totidem objectorum realium , praesertim hominum ac mulierum , quae fuerant Elum signa rerum faciendarum . vel rerum abstractarum, quando inventa ratione stribendi, vel alio modo instruendi vulgus in necessariis ad vitam socialem tuendam , paulatim illud oblitum est primaevam ac genuinam eorum significationem: Demonstratio Authoris nititur in elimologia nominum , in apta congruentia consermationis eorum signorum cum populi AEgyptiaci indigentiis , usibus , commercio , ct in aliis ex historia tum civili, tum naturali desumptis argumentis. ro3. Ac determinate quod pertinet ad seriem illam Regum ab
365쪽
ab aegyptiaca historia admissam per innumera sere saecula,creditidem Pluche i , ermrem hunc habuisse originem ex ignorantia AEgyptiorum posteriorum, qui invenientes calculos Astronomicos majorum suorum, in quibus designabant periodos pertinentes admotum astrorum in aliqua assumpta hypothesi , ut numeros anno rum, qui transire debuissent, antequam hoc vel illud astrum, quod,
proprio & noto tunc nomine appellabant, concurreret cum ho vel illo anni tempore , ipsi nescientes amplius illorum nominum , significationem,nomina quidem astrorum secerunt nomina regum,& numerum annorum existimarunt denotare vel annos vitae ips
xum , vel regni in ejus familia . Ita Thot nomen illius Stellae quae dicitur Syrius, apud AEgyptios , & nomen primi mensis anni eorum , quem dierum 36s statuerunt, factum est nomen Regis AEgyptii antiquissimi , cujus familiae tribuerunt regnum ann
rum 145o , propterea quod in Astronomorum suorum commenta,riis invenerunt hunc numerum cum nomine Thot conjunctum
qui per Astronomos significabat Sirium , cum semel ortus fuerit in principio anni, iterum in hoc principio non oriturum nisi post annos I 6o. Atque hoc bene concludebant, siquidem cum una die intra qua uor annos AEgyptiacos tardius oriatur Sirius , necesse est oriatur tardius diebus 36s post annos r46o , post quos iterum orietur cum principio anni . Angli Historiae Universali Auctores hanc Pluches opinionem adprobantes , illam etiam pro-' ponunt Σ , quae credit annos illos AEgyptiacae historiae non jam Solares esse, sed Lunares , adeoque menses . Ad haec .AEgyptiorum commenta pertinet etiam , quod in Platone legitur,Sacerdotes AEgyptios ex suo ca) hi riarum libro narrasse Atheniensi Soloni apud illos commoranti Athenarum instituta is praeclara facinora novem militum annorum , in quibus erat victoria ab Atheniensibus reportata de populis non solum . totius Lybiae magnae partis Europae , sed etiam Atlantidis,
insili scilicet sebiu simul ct Asia majoris ct admirabilis poten-
ἴia , quorum vis omnis una collectu Ahenas invaseras. Cum aut te in tot δ haec narratio praeseserat characteres fabulae ab ipsis Q talis Solone aut Platona confictae in gratiam patriae, illud saltem habet
366쪽
habet , quod contemni non potest . mentionem scilicet de Insula quadam amplissima e regione freti herculei. posita . quae a CIuverio aliisque citatis in notis ad librum quintum Diodori Siculi juxta editionem adornatam a Petro Nesselingio ci),creditur idem esse cum America , vel parte aliqua ipsi Americae adiacente, non solum quia de huius existentia certi iam sumus, sed etiam qDia . habemus tum Strabonem , qui praeter Platonem , alios resert Σ meminisse de terris procul ab Africa positis: tum Diodorum , qui
loco nuper citato tradit Phoenicas olim extra columnas Herculis fuisse vi tempestatis translatos ad insulam ingentis magnitudinis contra Africam occasum versus jacentem, cuius solum amoenum,
frugiferum , & populosum invenerunt: tum Auctorem libri de Mundo attributi Aristoteli, qui praeter Europam, Asiam, & Africam dicit esse insulas magnas , per quas fortasse veteres intellexerunt Americam & Magellanicam .ao . Instant, quando minus subsistant AEgyptiorum historiae, ct Genealogiae illae antiquissimae , sunt saltem illae Sinensium , quae vel parem , vel majorem antiquitatem AEgyptiacis praeses runt , de quibus mentionem faciunt diversi Authores. Ita scribebat Hieronymus osorius in suo opere de Gloria, quod prie manibus habeo ex editione anni I sset, quod qui ex suis ad regiones Sinarum appulerunt, multa praedicabant de illa gente, eorum moribus , studiis, artibus, cognitionibus, ct praesertim quod 3 in libris scribendis aeneis formis, quae non ita pridem apud nos in usum, illi infiniris prope saeculis utuntur: ergo saltem in Sinem
sibus habetur vestigium aeternitatis Mundi. Resp. dis. anteeedens , & hae pariter historiae vel non attingunt tempora diluvii Noetici , vel sunt malae interpretationes quorumdam calculorum, quos Astronomi aliqui reliquerunt, conc. antecedense aliter nego amecedens , ct con gam . Distinctionem legitimam esse luculenter suadent sigacissimi viri, a quibus hae etiam antiquitates fuerunt accurate examinatae. Ex his plures nominat Antoninus Ualsecchi impugnans Marchionem d'Argens.
seu Auctorem libri Le 'ilosophe si bonsens , quem cum in aliis
δ) DI .lib. s. niam. is. pag. 3q4. Val. Fondam. della Reld. lib. r. i) Strab. lib. 1. circa medi. pag. lys. cap. s. num. s. pag. 33. 3ὶ olor. de Glor. sub finem lib. 3. Id. Ibi. lib. 3. Par. v. num. I. pag.
367쪽
rebus impietatis, in hac . quod renovaverit hujusmodi objectionem, malae fidei, vel ignorantiae reprehendit, eademque reprehensio cadit in auctorem Articuli de Chrono logia in Encyclopaedia . qui teste Chau meixio dicit,. i) wna ius AEgypti. Reges Sinurum, aliaque Corono Vias non posse haberi pro subuliti nisi ex
defect ι ingenii G lectionis. Eamdear reprehensionem Non noti e 1 retorquet contra Voltati em , qui supponens etiam stoliditate in in suis Leotoribuq, audet Sinensium libris alium addere a nemine unquam, visium . nec somniatura , cui titulum attribuit Han-scrit . eumque omnium antiquisti una dic π .. 3Io. Comperta vanitate AEgyptiacae historiae, quam contra Scripturae Sacrae Chionologiam, & veracitatem A dversarii proponebant, inter Sinas Abi refugium quaerere mera tuos desperatio pepulit, dicit Tui heu villus Need ham a , qui nobis anno I si
satis validum exhibere coepit argumentum credendi, Sinenses a Colonia AEgyptio tum originem habuisse , qui sibi proprias fecerunt illas immenta antiquitatis Dynastias . in. quas ignorantes Egyptii transsor malunt calculos quosdam Astronomicos maiorum siuoruin ab ipsis non intellectos. Argumentum autem Need- hami in eo nititur, quod characteres AEgyptii iidem sint cum citaracteribus apud Sinenses olim usitatis. tuorum adhuc extat cognitio in peculiaribus Sinensis linguae lexicis . In hanc mentem cassi quodam venerat duobus ante annis de Guignes, quam diligenter deinde excolens ea invenit quae magis semper ac magis suaderent, rem ita esse,ut ipsemet exponit in opusculo,cujus titu- Ius Latine ex Gallico redditus,est Commentarius,in quo osenditur
Sine es esse Coloniam in rastriacam , Parisiis anno i sy. opinio haec confirmari potest testimonio Narburtonii,qui agens de Hieroglyphicis .Egyptiis profitetur se observasse,ctaracteres Sinenses simillimor esse characteribus inraptiis. ut habet Diarium Literatorum Florentinum ad annum i 7so 43 in compendio huius operis Narburtonii Gallice redditi anno 1 44. Uestigiis Guignesii inhaerens Needhamus ope veterum Literarum Sinensium eruit sensum inscripti is craeditae optimo jure AEgyptiacae satis opportunum , t Chau. Prelliges sec. . lib. i. cha . cia Nee. de Iastr tioue.I. Quid au-
368쪽
Christum tredecim inventa ab alio Imperatore Vuym acumimagneticam 3 Quid quod idem i testatur nostra hac aetate a Sinensibus hanc acum adhiberi imponendo illam aquis supranhber, qui est modus, quo primum usi illa sunt Europaei, &quem censet illos didicisse a Venetis, qui illuc per mare Rubrum navigarunt. Uarburton credit et se demonstrare falso illis tribui cognitionem & usiun pulveris pyrii , & tormentorum longe ante illud tempus , quo haec inventa in Europa fuerunt. Daniel Bariolus testatur 3ὶ Europaeos invenisse Masicam Sinensium esse fragorem quemdam ex percussis simul variis instrumentis, iisque dissonis, sine ulla nec lege nec arte . Iden alibi reseri, eosdem credidisse eclipsim Lunae esse deliquium animi illius propter admirabilem pulchritudinem Solis , quam cuin in eius conspectu est propinquiori aut magis directo detegit. & attentius contemplatur , & ab Europaeis tandem didicisse modum praedicendi Eclipses. Addunt alii, ut Antonius te Grand ,eosdem reputasse horologia portatilia ad se primum delata, quae vi elateris sie explicantis dc non apparentis, designa ut horas . esse totidem animalia .
369쪽
Deus habet de omnibur ct singulis crescuris:
De feno propositionis . iis qui illi Hrersantur o
s ret. O Ensus propositionis postulat ad sui cIaritatem defini- tionem Providentiae . Ea cum Boethio est , moina rario . quae cuncta disponis ci . Quare quatuor notae ejus ideam constant. Prima est cognitio Divina, qua Deus ab aeterno novit media , quibus omnia & singula extra se dirigi possunt in finem
tum generalam rebus omnibus, tum singulis particularem . Secunda est aeternum decretum Voluntatis Divinar eadem media adhibendi in tempore , Nam potest quis nosse aliquid , quin tamen illud ullo modo velit. Tertia est GEquutio istius aeternete cognitionis , & voluntatis . quae aliter dicitur temporalis gubernatio universi. Quarta imbibita in tertia est,ut exequutio sit ab ipso Deo vel Ructore veI ordinatore immediato singulorum Nam auctor,seu cauta immediata dicendus est ipse Deus eorum omnium, quae non sint malum morale , sic postulante attributo illo Divino, quod omnia , quae aliquod ens positivum sunt , habeant ab illo dependentiam actualem: ordinato vero tantummodo dicendus est , de non caussa eorum , quae maIum morale sunt, utpote quae, prout mala sunt, ens positivum non sunt, sed privatio quaedam rectitudiniς , quam creaturae rationatis actioni suae tribuere debebat. Hinc ait S. Augustinus , quod Deu& Σ aliud fecit ordinapis: alitiae autem non fecit , sed tamen eIiam hoc ordinavit. Et alibi Deus ordinator , ct creator rerum omnium uaturalium , peccatorum autem Iantum ordinator is 3I 3. Hopositioni opponuntur I. Dei me, qui etiamsi Deum existere fateantur, alicuneu illum negant se immiscere in Mun
370쪽
G gubernatione , & omnia vel fato cuidam, vel caeco casui tribuunt . Horum argumentationes querelas atque blasphemias referunt Daniel Bariolus i) , & Bayle abundanter Σ . Ex his fuerunt Judaei illi, de quibus Jeremias dicit, 3 Negaverunt Dominum, ct rixerunt non es ipse: de ii de quibus Ezechiel testatur dixisse , Dereliquis Dominus rerram . Plato etiam insectatur eos, qui suis temporibus aee rebus humanis curare Deos minime arbitrabantur. Accesserunt deinde Epicurei qui distinctius docuerunt apud Tullium , Deum nihil euiquam tribuere , nihil gratificari, omnino nihil curare, nihil agere , cujus xationem Lucretius hanc profert , Omnis enim per se Divum πατura necesse est, Immortali rio summa cum pace fruatur, Semota a nostris rebus, sejunctaque unge . Cum his sentit Plinius dicens, 8 frridendum es agere raram rerum humanarum tuis quicquid est summum.
Secundo opponuntnr illi, qui Deum constituentes vel in centro Universi , vel in sola circumserentia seu Caelo . consequenter eidem adimunt immediatam rerum fere omnium curam.
Ex his simi illi , qui apud Job dixerunt , nubes Iaributam ejus O nostra non considerat, quos sequutus dicitur Saracenus Avemroes , celebris Aristotelis interpres , quin immo ipse Aristot les,de hoc reprehensus a Theodoreto Io ,& a Clemente Al xandrino, qui putat ii illi venisse in memem inque ad Limam deducere Propidentiam. ex hoe Psalmo I Σ Domine in Caela misericordia tua . peritas tua usique ad nubes. Quod profecto pessime intellectum esset , quia illud , ut aiunt Interpretes, vel significat vim Divinae Virtutis seu perfectionis extendi ad quamcunque amplitudinem, cujus exemplum adduxit ab illa nubium , juxta illud i 3 replevis omnia , ct inque ad Caelum arringebat rX x 2 vel