장음표시 사용
161쪽
nachos esse imI- tilia ter rae pondera
nempe rerrae ponderis, sentres pigri, eudes, sed ad Ueniat onem eorum, tu pubiscam Eeelesia Utititatem melius&e cisc/us procurans, eorum se iacer qui curam animarum fuscipiuntta iuuentutu dis tinam Et sa haerericorum
sententia seris est 2 laude dignis, &e. In Theologi vero Saecularis Iudicio haec multo aliter leguntur: ma, aut 'mnfir tu quit in harericos init,um haerum haereseon nun re plaus illias oppugnasse Ecclesiam Dei. ta sacrilegam inuadendorum monaster,orum, Ac bonorum Ecclesiasteo rum cupiditatem pamnsse, quam claman , IIc-nachos esse sevitisa terra pondera, ventres pigros,
Evi specudes,non esse bonis icta a suis maiorib- pro homiπι- .set,AbH oriosis,unisui funda e Inuerti a monachis Pundisiorum .ntentiones a es bona isa ad publicam stilitarem impendenda ; fundandaι ex νs scholari tac. Qua licet ex ea quia dem parte, qua solinta .nstitura monaest,ea condemnantur hareticis, ta ex ea , qua sis bona adhaerericos praedicantes , ac sudisses λlebant eo uert, , E elesia Catholi pernicio fuerνnt, tam Ex ea ramen parre, qua contendebant, melius es
bonis ista anticari dis, qui publisam Ecclesia isti ristem meisus ta es iacius procurant, sera fuerint re laude rigua, C, a Cisrhol eis merisop erpendi ac re se per ci debent, Ue. EN his pa- te t I. Falso hanc sententiam attribui Societati, quam saecularis Theologus, non autem Iesu ita scripsit, ut in Iusta defensione P. Parilias
Layman pag. 3 8 2, dc ι 8 3. clarissime docuit,
162쪽
grauiter conquestus dematauolentia adue seriorum, qui falsam hanc opinionem animisce auribus hominu pastim instillarunt, quali Iesu itae appellauerint religio santiquorum
Ordin v m tautriaia rerra pondern Sentres pigros, supidin pecudes , quod nunquam cogitaram: hinc non possum satis mirari impudentiam illius, qui Appendicem ad Congemina--tam Vocem Turturis consarcinauit, ct pag I. pro indubitato dixit, Patrem Paulum Lay- mann Vocasse veterum ordinum religiosos
iniuriosissidia in virum innoxium calumnia. .a. Patet ab Ardingliello etiam Theologi istius Verba perfidiose corrumpi & ni utilari: nam. Theoligus dixit, sub initium harmon hoc est ante IO . ct plures annos, sic haereticos suisse locutos de illorum temporum religiosis: A .dinghellus autem ait, eum loqui de moniae, si quales hodi une ; quae verba malitiose intru- fa,sententiamTheologi prorsus aliam, dc quidem deterrimam efficiunt. 3. Quanta fraus est, quod Ardingliellus omnia illa praeterit, expungit, quae veram Theologi mentem CXplicant, eum que a calumnia liberant ' disertd enim vituperat istud haereticorum di ictum, non luna qua per id a&- , utis
re Graonis . solitariam monasticam vitam
. haeretice pro inutili otio habent, impioque proclamant: sed etiam quis ἡρωόanr .sis bonis
163쪽
Eeelesiastiea in sesum harericorum N 'ad ea rium, re pudiosorum conuerri r Quando vero Theologus ait, haereticos ex ea parre, qua con-eendebant, esse melius, bona νι applicari js, a M. pust eam Ecelesia stilisarem metius ta e caesa procurant, Vera dixisse,& laude digna, &c. an propterea improbat institutum Monasticum an reprehendit pioson rores,qui olim monasteria splendissima dote instruxerunt i nequaquam: sed tantummodo dicit,illud instia tutum esse altero melius oc praeferendum, quod magis cedis ad publicum Ecclesiae bonum , dc salutem plurium animarum: quo Aetiam docuit S.Thomas Aquinas in 2.2. q. 88.
a. 6.Sicur enim maius est is minare, quam lucere fiam , ira matur est contemplaris alse tradere,
qua iam contemplar,. Alis iudicent, rectὸ an secus hoc sit dictum, λle clarius tamen est, ab Ardingliello plus multo, quam veritati
congruit, esse dictum. Paradoxum VII. E si Casar eo luri ν Γαreris Ponti c. signi candum eurauis , se edicto publico iusi e , se Monasterias em ordini is,
etiam Pontifex ter Breue inpostolicum, ta perin
164쪽
mplaeida disceptationecte. I I
Nuntium seum hane Casaris resolutionem, Pan . am pia liberisDrat, ri- eonsentaneam ca- Mooea religioni instauranda Moneam magnopere laudauit,9 n,hia Roma contra eam rentatum iri promisit, certum ramen est talem Caesaris resolu- cionem ein remerariam, erroneam, principise ' dei Catholica contoriam., ta grauiore censer . siue excommunicatione dunam, quippe qua Ec
Resp. Haec omnia in Actione perduellionis ab Ardinghello a pag. . ijsdem prorsus argumentis fuerunt proposita , ct in Anti de-landro parte a. c. a. ct 4. ad incudem Vocata ac bene contus, Nam r. litterae illae Caesaris nomineRomam missae, quaerationes quasdam a mente γ Re-Friptu abdis eiusdem Caesaris alienas, dc factis
Summorum Pontificum,lmperatorum, ipsique Iurr contrarias continebant Remmmanifestε a quodam scriptore deprauatet,idebl
pro habendae.Cum enim tota Germania nou*rit, eundem Sacratissimum C
165쪽
Iarem, & ante, & post transmisias illas ad
Pontificem litteras, non modo permisisse,sed etiam sertienter a Summo Pontifice petiisse atque impetrasse , ut aliqua monasteria
cantia, siue extinctis, ad alios pios usus, quam quibus primo dicata frierant,transferrentur, ita ut eas omnes trianilia Iones in hodiernum
usque diem velit esse pensas, firmas, dc ratas; manifestum profecto est, & iam olim Caesarem censuisse, hodi Eque hanc fixam, immotamque tenere sententiam, ista sine ullo stea. 'Iere, dc Deo omnino inoffenso, fieri posse. Si enim S.Caef.Maiestas judica stet, vel adbuc judicaret, per hoc periurij aoacrilegii crimen perpetrari, diuinaque & humana jura violari, quis dubitet, quin pro sua summa pietate
in Deum, assediti intemerato erga omnes Religiosos ordines, studio maximo procuraridae sine salutis aeternae, translationes priores omnes quam primum rescindendas, abolendas Ezabrogandas curasset, quod tamen factum non esse, res ipsis testificatur. Quis au tem dicet Caelarem ob hanc causam sacrilegum,periurum, ac inconstantem esse ' Igitur certissimum est, rationes illas Caesareis litteris insertas, a Caesare nec visas, nec approbatas fuisse; adeoque illas litteras ex ea part obreprianuvi mo laborare. Fieri vero posse, ut in Caesaris epistolas ex variis causis, aliquid contra mentem ipsius irrepat, luculente docet Gallius lib. z. observ. practicarum obser .
166쪽
pluriati disceptationecte. I st
uat. M& V iatricus Zalius Tomo G. Operum lib. 2. conii l. io. tio. edit Francos. 2. Etiam in fallax est Arditighellus, quod ait, Pontificem per Eoue Apostoiscum, oc
docet Epistola. Caesarei oratoris Priticipis Savelli, in Ianuario anni i63I. ad Nuncium Viennensem scripta; qua significat,sibi a Pon ii iii officialibus dictum esse, Npam ad instan-riam Caesaris qu.dem nemini daturum monaste ria ιn commendam , nec pensionibus grauaturum, dubitar, tamen, an non in resi ursone monas Horum Amιquis Ordinibus faeιenda aliqua dis cultares oriturastat contra persta Caesar eo . od non flum ex talibus Ecclesiastico bonu posi cum maiors emolumento holicae Religionis eris minaria ;sed quod etiam deprehendatur, murra Ox rsiis monasterjs prius,quam ab Acarhol eis occuparentur . num ordini sen ta , Qel xncorporata, sed per gubernata fuisse, quo case non
resiιruerentur , sed doniarentur istu ordinibus: δε- ramen omnibus seribi Nunc/o VFennensi, qui faru mentem de hac re particulari iste Cori
3. Alia ruris fallacia est, cam ait Arding- bellus , Patris Lamormanni sententiam frisse,
risiam Caesaris restatronem esse remerariam ,erro clam , principiis I de, Catholica contrar/am Ecc.
167쪽
Inspiciatur Memoriale istius Patris, quo a habetur in Anti-Μelandro parte I. c.2. n. 37. mendacium aduersarii com festim apparebit. Non ipsam res sionem Caesaris, sed ν-
sine temerarare, sandalo , errore , pronunxiar. nonposime , cum doctrisam eontineanae cum pri e pi, dis Cathotica non eis coharenrem : Cui us generis ratio est; confra diuinum, aes, si Mon erνum AI quod se eum, aur extinctum ad lios , quantumuis pios ta sanctos sese. , quam prima fundarνσmaser/bre, er/am Auctori re postolica transferatur tae. Hanc rationem dixit Confestarita S, ment, , refriptis traxi CUMAEies. oe Imper ararum Antecessorum , nec non Summorum Pon secum aduersari s quos con '
stet saeptis: me Monaiieria ab uno ordine ad alium, vel ad alias pias causas, exigente id necessitate, transtulisie; nemo tamen illos de sacrilegio Vnviam insimulauit. Atque haec sunt, quae in iusta Desentione , Placida disceptatione proponuntur. Parad. VI ii. EF Caser eodom Erict Pod
168쪽
l mi esse iudices; quippe qua Eccles ira Iuris sint, ta ad Ponti cis Tribunal perata ne s Iral eontenetosi me usis, a docent ιn Iusia ces1GHI. 13G9. Resy; Grandis haec calumnia,quae etiam in Aetione perduellionis Lectoris auribus ingesta fuit , resurata est in Anti-Melandro parte. 2. c. tan. 7o. dc seqq. dc refellitur ab ipso auctore Iusta defensionis P. Paulo Laymanno in Ceissura . r. in rincti parte I. loco 3. Ecloco 3. dc parte a. cens. I. cens. a.dc cens s. quibus non est opus verbum addere; nisi quod mirum sit Ardinghellum toties de m dacio conuictum nondum erubescere.
Paradoxo decimo ait Ardingliellus, haec
haberi in Placida discept. col. 36.&22. Ce rum est, Ponti cessine usta nece raro, aur publi- ea se Dirate Senericti Regulam noxi dissense- xione relaxasse, ta Monachorum concupycentia Arremperasse, is mostius haberentur. Sed inspiciatur Placida disceptatio , dc perspicietur illivrfraudulentur ab Aduersario esse
169쪽
pensati ne circa Regulam S. Bene. dicti.
de Pontificibus t Clarissimum est de religioiasis esse sermonem, non autem de papa ; Vt ibid. mox sequentia confirmant. Igitur mala fide agit aduersarius, ut & in Anti-Melan-ἰdro parte 2. c. 3. S 3. n. 8S. & seqq; demonstraui. Et si enim Placida disceptatio etiam.
dicat, edendi carnes regulam sic i, rnte
tianem fundatoris mitigauit, dissensati Uulis, ta causa qua Z Amostius haberentur refutσ-F. Omnes tamen Vident, ex hypothesi, dc ad hominem, ut Vocant: quia expresse addit. Non est hoc argumentum de meo; patron, incog,rantis pinr aura senis natum e
Accedit, quod illi ipsi religio ii, qui fuerunt
auctore Uepta defensioni contra quam scrimplacata riseptatio, prius dixerint ι quidem praxis Ecelsa issensare in mula ι ea
rrvit Marcea. in L. 2. U. de iuris es facti unorantia. Quid Isi ergo placida disceptatio huc oculum coniecerit ' Pontifices quidem di Joserunt,sed putentibus ocrogantibus E et
170쪽
θω PLeid disceptatione o c. III
oiosis: An non autem potirini unt isti errare itu exponendis causis petitionis suae, dc necessItatem causari, ubi non erat necessitas lParadoxum XI. In monasserjs hodie sera
putredines, ese. Ita piac/da isceptat/opag. Initae. Scilicet vult Ardii ghelluS constanter ellemendax. i. In Placida disceptatione sic lego;
ctici norunt: ex qua Ardingliellus scelerate facit asturam. Tantum interrogat auctor Placida disceptationu. annon I alibisint sicera, vulnera, putredines P dc tamen haec cum interrogatione dicta dissimulat aduersiamus. 3. Placida disceptatio pag 7. non habet: Pharisaei monach ὶ sed tantum, Phiar, i domum orationis Uerterunt in Peluncam latronum. I gi tu rvocabulium Monachi mala fide hic intrusum est. q. Ingens mendacium est, quod hic adnectis, ullum Iesultam scripsisse: Iesulta multo
majoremquam monachi a Deo gratiam merentur,
in seipsis exper/untur, ita e QEa corporis mori, Arione dies toros cum faminis I pueruatque ephebis Phabo Gorore Phaba pulchriorab ι. impune Persaripossint , nee Mam carnis tentarν nem sentiant , quantam gratiam nec Apostolus Paulus obtinere potuit. Vbi habet haec Iusta