장음표시 사용
81쪽
J AESTIONES.CAPUT I. ntiqua vocum ananti The indicata. . Duo. Non enim. ulularia emendatur, ii Lbatur. item T rennu'm apud Nonium Offanias. Fragmentum Plauti repositumsuo loco.
ON incommode hoc editur proloso Aululariae,
Coepi obseruare ecquid maiorem
Mihi honorem haberet. quia tamen membranae constanter habent qui non ecquid, credo rectius scribi. mi. sequitur enim inferius paullo, eumhι cotidie Mut vino, aut ture, aut aliqui semperio
supplicari pusillum hoc,fateor; sed meas ad aures etiam perpusilla elegantia iucunda & Qauis accidit. Versu ultimo eiusdem prologi. Credo orum insticere volt resurreptum senpolita haec quoque, sed paucis animaduersa irrametsi ubique occurrat,anastrophe. ne sum pium dixit prosurreptum ne. Captetu eis. Ego ibo ad trem,ad alios captetuos meos Vsem,ne hac nocte quippiam turbauerant. pro, turbauerint ne. & parum considerate vir lodoctus illud mutauit Pseudolo. Ad nimis se utiminimium fui indoctus. ne id
82쪽
Id fuere' nam eadem fetura dictum pro illine: quod tamen huc inculcari non debuit. ut neque illai mutari Andria Terentii.
o Chremeter tempuε aduenis. Cusculta. Cm audiuι ram omnia. D a ne tu omnia'
' Sic enim disertim Donatus, & eadem meta-i6 theli ne tu omnia ponitur pro tu ne omnia'Exempla quamuis plurima adduci possenti sed ope-iarpretium non est. nihil enim hac immutatione usitatius. Itaque ille etiam scaenae primae versus ex membranis ita scribendus est. Is Nam qua me nunc caussa extrusisti ex Atibus'& exstat eade forma sermonis cum alibi, tum apud Terentium , Nam quae haec est anus ' vides vulgarius mille. quanam causa,quaenam anu6. Sic Afranius extulit a uo,quod nos usitatius νο-io ad. non enim ea vox noua est, ut Nonius putauit, sed in uersone novata. doceat quod dico exempla quae laudat.
Vt Hrepsis; a M te expediat loqui. Dixi siet e nobis aliquis; ut noris, quoad tibiu loquendum sit. neque in alia caussa est alterum ex eodem poeta. tantum amarem talem tam merito patrem. Iraim essem, adquo liceret. Sic corrigo,littera uuam librarij perperam ite-3o rarant extrita.dicit honestissimus auolescens, se ni si tam benignum patrem nimiopere amaret, irasciturum illi suisse, α irae tamen temp*
83쪽
ueo I ANI GO OLMOramentum adhibiturum. Sed ad Aululariam reuertamur, Scelus scamam primam : in qua non bene interpungitur hic versius. Iiluc regredere ab hosti. duola vide, ut Incedit. Icum deberet potius hoc modo, Iliae regredere ab OItio ducisis vide, ut
nam quo eam retro abire velit iteratione ad- uerbi j magis significat:& ea sentetia gestu ad' roiuuada est, ut plurimae comicorum.D vide, ea inversione deqi amodo verba fecimus potitum providesis. Post illos versius eiusde scenae, Nunc ibo ut visam,esne ita aurum ut conssid quod mesessicitat plurimis miserum modis. vide ne quid desit. non eo dico,quod sententia non omnibus suis partibus c5stare possit, ut nihil adiungas alluchsed quia versus a Nonio ex hac fabula laudatur, qui hodie nullus legi tu huic tame loco mire covenit.is est hic.
Nec noctu nec diu quietus umquam eam unc dom
Nam paullula mutatione apte certe cohaerebunt omnia, si scribseris. suod messcitat piarimis miserum modis, ας Ne noctu ire Au quietus umqua eam, necdormia. Verum hoc suspicari me leuiter tantum profiteor. nam affirmare rem tam dubiam quis austr Sequitur. Nec nunc mecasto quid ego hera ilicam meo so Mala rei evenisse, quamve infamam,
84쪽
IN A V L VIAR. QE AESTIONES. si Membrancimn enim ecastori melius. beste enim ordiuntur sermonem Non enim, Nunc enim, Ut enim,similia.
fense. Quia Caeseris lucus correctin, in Mulularias u .
Eses mendosum est neque obscurum, quod legimus scena,Prae sagibat mi animus. nunc hie eam rem mi scio,v Mecum adire ad pactionem. sed noto veterum more dictum, adire adpactis nem. nam ij praepositiones,quas vocant, itera re in ornatu ponebant. tale est illud in nostris libris,adine ad Praetorem. quae formula in com-to mentarijs Caesaris hactenus in medo iacet,li bri primi de bello ciuili extremis verbis.quascumque postea cotrouersiu intre se milites haluerant, suas Onte ad Caesarem introduxerunt. sic vulgarulibri: scripti aliter habent,ad Caesarem istin adi H runt. quod testatur politi δc elegantis ingenij homo Fulvius Vrsinus; & ad ijcit idem ille, fortasse ita melius elle. Vere melius, non quo ita legi debeat, sed quod inde veritas facilius alluxerit; quam certe eruit diuinatio mea. nam so scribo ad Caesarem in ista adierunt. neque necesse puto, in reclara . ρσολογειν. Sequitur in Plauto.
85쪽
11 IANI GULI ELMIroedo ad o ubi mentionem e fecero de fila Mihi ut destondeat teriderasse a me rebituri
De sponsalibus futuris loquitur. ideo apti csane & illi rei apposuis verbis utitur, ubi mentionem fecero. nam qui poscit, mentioncm fa- scere dicitur; qui respondet, repromittere siue tantum,promittere, ut hic paullo inserius ramitte hacfore.Itaque stipulatus huius uxori j duς partes, melio & repromissio. quas ea caussa in
Spotalium definitione ambas ponit ingenio- rose & perite,ut solet, Florentinus I C. Sponsalia,
inquit, sunt mentio CV repremisso nuptiarum fui rarum . nam peccat iuris scientissimus Hotomanus, cum haec susipicione peruertit. Mentio,
appellatio est, &,ut Caeci iij verbo paullo du- is
riore via verbificatio. meminisse, loqui interdum , &, quod ab fonte defluxit,memorare. Appuleius Milesiorum v I i. Recens nupta gratiassummis apudJuos parentes ac marritim mihι m
minisse non diatitit. quoad summos iiti honores pra- a mitterent habitu ira mihi. Porro caeausiculta mihi, Ctque eam dessende mihi. E V. at n hil e I dotis, quoa dem. M E. ne duis.
Reppererunt in sitiis mss.viri docti, nihil est δε- istis qui dem. quod illi pro reijculo neglexerunt, ego amplexo ut probum & valde Plautinum. Qui enim huic nostro τελικὸν otis πον desPnat,& valet hoc loco qu; dem, Ut dare pol im,& eam tibi collocare.nam dos ea fini est,ur ea collocentur filiae. sic infra est in praeclara illamimes sumtuosarum matronarum,
86쪽
IN AVLULAR. QVAEsTIONE s. n Enim mihi aluum estpurpura atque aurum dari Cacili'mulos,muliones, pedisequas, Salutigerulos pueros, vehscula auι vehar.
hoc est, ut vehar. nam viri docti frustra mus tant; ut iidem sine causi aestuant Captet ueis. Itidem haec mi aduenienti upupa, quἰ me delectet, data est,
Ait, qu; me Ielestit, ονα παιηοιμι εκύνη. etiam Asinaria plerique libri habent, quid ego alita exoptem ampliuι , nisi idud cuius inopiast, Viginti argenti tammodas minas, huius quἰdem
quos sequendos censeo. tametsi parum inter-xs sit,ita scribas an ut editur, idem, Plautus tamen illo modo loqui haud dubio malit. Verum ille locus Aululariae, quem emendare coepimus, etiam aliud est beneficium quo a nobis augebitur . nam quod Megadorus re-αo spondet, ne duis . in mss, Vna Voce plus est, ne duis, ne. ita honeste,ut hac tam bella iteratione tota se ni mihi collustrari videatur, C A P V T III, ore habere. M siere, ben e vivere. Deripere. Depti.
rabundus. talaria misitaties correcta. . .
R p k In' Plauto ordo verborum mutauit, no raro etiam versuum; utrumque aliquam multis locis indicauimus. posterioris exemplum , ni fallor, est scaena Post
87쪽
quam obsonauit herus. mex non aeque est aridus atque hic estsenex.
fima Suam rem perisse, sique eradicarier, rumn Luum atque hominis clamat continuasisse, De suo brilli fumussi qua exit foras. Clarior prosecto sententia erit, si ver sum te tisi collocaris quarto ordine, δί sic scribseris.
quin diuum atque haminum clamat mimi Me, Io Suam rem perisse, seq. eradicarier,
Desu. sigillo fumin si qua exit for . Testari eum ait deos ic homines,ad incitas se redigi, & rem suam pessumdari, quia fumus sibi depereat. Est ea tota seruulorum sermo rscinatio plena urbanissimi loci; sed nubecula
quadam, ut mihi videtur, obuoluta est & ooducta sentcntia huius Versius. Censem vera adeo esse parcum Q miseere vadere' nam odiose sane iteratur hicparcum, & frigi' io de rogat censeat ne ita parcum esse, dς qu*dixit modo: Edepol mortalem parce parcam praediram huc accedit, quod senarius parum sanus lit, nisi amphimacru admittas: quod mihi no placet Fuit cum corrigerem Censem vero adeo esarflam. Homines arti, attenti de restricti in re familiari; quibus opponuntur dissoluti.binc, arte habere Asinaria. Mater illum arte contente . haberi nunc impcnse probat se mihi secundi in coniectiva mea. , - Um vero adeo est arum, ε π misere inuere
88쪽
. IN AUL V LAR. QV AESTIONES. sue An tu, inquit, etiam censes eum parum ederec nam hoc hic valere arbitror, esse) 5c genium suum defrudare & mehercule conuenit admodum, ut qui auidissimam parsimoniam ses nisaudisset in sumo, aqua, praesegminibus, idem sciscitetur quas taenas estet. dc qua iavictu sit miseria: cuius rei insigne exemplum
subijcit alter, in pulmento . Misere vivere, est victu arido vitam colere: contra bene vivere, to laute & delicate . tatulam curare. M. Tullius II. de finibus,de elegantiae dilautitiae exquisitae, lurconibus os ego, ait, aseras bene quide via re, at beate numquam Axerim. Plautus utrumque coniunxit Mostellaria, is Me victitare pulcre, te miseris modis. Sequitur in Aulularia statim. Pulmentum pridem eidem eripuit milvius, Homo adpraetorem plorabuntas deuenit: Insit ibi postulare, plorans, eiulans,,o ni sibi iaceret 1mlutum vadarier. in Langianis,ta uit. arbitror palillo rem stius verbum eam varietatem in libros inii
xisse, & sui lia oli ira, ei deripuit. Glo lae veteres, Deripit υ φα παθι. Deri pete, L pc - ται. V- s sitati it sub fine huius fabulae iterum. Luted claro deripiamus aurum matronis palam. Secundo vexsuNonius plane docet sua aetate libros habuisse, deplorabundas innit. & sie melius es LVenire ad pretiorem, Jc deploratum calamit*w tem aut iniuriam suam Venire, saepe legimus.&aliter si scribas, gratiam non habeat versu sequenti; plorans, eiulam.
89쪽
ss 3 ANI GVO MI . C A P V τ' I V. Sine gratia est . O diis Hoc propius. Plautus varie emendatus, aliquantis locis de lingua Latina
V et ego nihil intelligo , aut sentC-cia nulla, idonea quae sit, subest illis verbis scaena Tace nunc iam. .s T. Stultus o sine gratia es.
Tibi recte facere, quando quod facias Io
nam interpres vaticinatur ille quidem, sed non e cortina. Ego maneo in sententia, quae puero fuit, leuiter haec immutanda, ita , sine gratia est irymi rectefacere; qnanda quod facias perit. Stultus es, inquit coco Strobilus, & frustra est beneficium in te conferre,qui id neque in telligas, neque referre scias. One gratia uno verbo est ingrati js, nequiquam, frustra. Cui qautem facto gratia non refertur, id frustra fit. contra: hoc Cistellaria dicitur. Volo illius esse, hanc gratiam. Hoc verum arbitror,quamquatentei aDνι-- sit futura & aliquanto illustriori, si scri beniv s. sine gratia est. Ibi recte is facere, qua δε quia facta per t. quod posterius in mente . hi venit,&,ut dica quod res est,ualde arridotia Apparet librarioru error vulguissimus, in litteris a fine verbi ad caput sequeris transferendra: cub Ucinus alter, cum litte- soram omittunt, ob eande antecedente. is no-
90쪽
IN AVLULAR. QUAESTIONE s. I gua Latina IV. inquit, a d NImpha, qua re Iapeto trahitur Prometheus. Europa ab Euro pa Henoris filia, qua ex Phaenicia Manilius scribit
aurum exportasse, quorum egregiam imaginem ex ares Pythago ου Tax ti fecit. quet illa Agenoris filia, quae aurum ex Phoenicia exportarit, de qua nullis in libris quicquam, cum hinc discet simus, aut scriptum aut dictu repperimus 3 Sei- licet corrigendum esse, quam ex Phoenicia Maniatas scribit taurum exportalici Iouis in tauru tra figurati furtum & φορον videlicet Manilius describserit, & Pythagoras ex aere expresserit. Contra ijdem isti censuales non raro peccant litteris adeoq.totis syllabis perperam calamoi, repetendis. quo de genere hoc est eiusdem Varronis primore v I libro. Licet multum lex
primo in littereis latineis excercitati interpretatione carminum Saliorum, videbis in exili littera expia io tam C praeterita multa. nam correxerim , in exiliter expeditam. maxime cum alibi dicat in
eadem re. De quibus duabus rebuε in heis libreis promiscue dicam , sed exibin deposteriore. Paullo post M. Varro cum dixi likr,gratiam ei habent, dam, qui cum Omnia expedire non posmi, eo tamen processit, quo Valuit ingenio progredi, aducit: Quem imitari possumus, uti ebber erit
indicio. nullo tensii , aut eo perobscuro certe. at quam omnia perspicua erunt, si nos recte ιο coniecimus' siuem imitati nossumus. Sed ad comicum nostrum, unde nescio quomodo dei a alio oratio est, reuertamur . Scaena V