장음표시 사용
131쪽
120 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. m.
Pos αίων στρατευσαι, καὶ τους ἐχθρους, si κατειπον αυτου Προς. τον βασιλέα, αμυνασθαι, καὶ κατὰ τὴν Καππαδοκίαν τὰς ο&ή-5 σεις εχοντας ' καὶ συν αυτ p καὶ τον Σιον ηζίου πί/ιπεσθαe τον P 75 α ιεραμνοτνῆ εἰς πλείονα τέὐν υπονοουμένων ἀσφάλειαν. κατανεύει τοις αἰτηθεῖσιν ὁ 'Iσμαηλ, καὶ κατὰ των ων ἐπεθis ει ἐξέπεμ πιν. 0ς δἐ πλησίον που τοῖς των Ῥω/ιαίων ορίοις ἐγινοντο, δῆλα ποιει--τai τὰ κατ' αυτον τευ Καππαδοκίας στρατηγῶ καὶ τὴν εισαυθις 10
προς 'Pωμαίους ἐπάνοδον, καὶ αμα ἐὸίδα-ν ως χραὶ κατὰ τον δεινα τοπον λόχον τινὰ καὶ ἐνέδραν γενέσθαι, M orαν ἐκεισε
ελαυνειν ποιήσας ιατὰ του λπου δὴ γένωμαι καὶ προς τὰ Ῥωμαίωνῆθ' ἐπαναδραμω αυτος. ο καὶ γέγονεν ' ἄρτι γὰρ ἐκεισε δs; που 1sB ἐπλησίαζεν, καὶ πολλὰ τον του λμαὴλ υιον κατασπασ&sιενος ἁπιθι'' εφη υγιης, ἄπιθι, τέκνον προς τον πατέρα σου ' ἐμἐδἐ ἴσθι πορευό/ιενον ου πρὸς αλλον, προς dἐ τυν ἐμὸν ἔντως βασιλέα καὶ κυριον ' διασωθεις δ' ἐκειθεν προς τὴν βασιλευουσαν εἰς τον ἐν Βλαχέρναις Θειον ἐπεφοιτήκει ναον, τον Θεοφιλον εἰδως πι- τὴν τυχουσαν εχοντα πίστιν εἰς αυτον. ὁθεν καὶ μάγιστρος τιμῶται, καὶ συντεκνος εκτοτε αυτου, καὶ doluώπικος
προβιβαζεται των σχολων. εἰσὶ μἐν δ' οῖ gurii μεν χρησασθαι
Veraus ameramnunao hostes, quas supra rettulimus, bello praeclare ge-atis suam illi magis ac magis in dies probarat fidem, nec ulla iam suspicione laborabat, significat hoc sibi animo constitutum, ut et adversus Romanos educat et inimicos suos apud imperatorem delatores ulciscatur, qui in Cappadocia sedes habebant. ac quo magis institutum colet, ipsum ameratnnunae filium secum mitti rogat. annuit petenti Ismaelus, no in quos expetierat hostes Manuelem emittit. ubi iam Romanos peno fines attigerat, Cappadociae praetorem do suis rebus monet, Se lue rursus ad Romanos redire significat, simulque certo loco locandas insidias docot, 'ut cum inquit illuc venero, Saracenorum praedonibus alio dimissis, in Romanorum ipse cuneum incidam, atque ita ad patrios lares revertar; uti etiam factum est. ubi enim prope iam Bd locum accesserat, lamaelis filium prolixe salutans ac osculans 'abi' inquit, 'abi, fili, incolumis ad patrem tuum; scito vero non ad alium me proficisci quam ud meum Verum imperatorem ac dominum.' salvus inde receptus Cyolim in sacram Blachernensem aedem venit, erga quam sciret Theophilum non Vulgarem habere fidem. quocirca etiam magiAtri honore donatur,
exindequo Theophili compater audit, et scholarum domesticus praefici-
132쪽
νειν την ιερωσυνην ἀπενεγκάμενος.
τε παρ' εαυτῶ ὁ Θεοφιλος, καὶ τίνες εῖεν ων τὶ βασιλεία διαρκέσει D15 ἐπὶ πολυ ἐπυνθάνετο. ως δἐ σου μἐν διαδοχον τον σὸν υιὸν καὶ 7 Mτην ἀπεφοίβασέ τε γενέσθαι καὶ ἐ/ιαντευσατο, s ιετέπειτα δρτοὐς Μαρτινακιους ἐπὶ πολὐ τῆς βασιλείας κατασχειν , αυτίκα τουτον etον Μαρτινάκν/, καί τοί γε προσωκειωμένον αυτω πως κατὰ συγγένειαν, προς το μονάζειν απέκειρεν, καὶ τον εαυzου OLoνm θεου καὶ μοναχῶν ἐναπέδειξεν ἐνδιαίτημια. ου τουτο δἐ μόνον ἀλλὰ καὶ πολλὰ των μελλοντων τὸ γυναιον ἀπεθέσπισεν ' τον τεμρ γα-ην του πατριαρχικου θρονον πορρω που γενέσθαι ἐνεσή- μνεν, κα ὶ τψν τῶν σεπτῶν εἰκόνων ἀνα- λωσιν κατεσάφησεν. tur. non desunt quI dieant fugisse quidem Manuelem ad Agarenos, ac
Theophili opera, uti dictum est, fuisse revocatum, non tamen maiestatis Recusatum Theophilo imperante fugisse, sed Michaele Traulo eius patre, sive odio in silum defecerit, sive quod veteres eius inimicitias a pectas
Interim vero etiam Iannes Cpolitanus episcopus ordinatur, Aprilis 'Vigesima prima, die dominica, impietatis praemium perversaeque fidei ac sacris imaginibus negati cultus sacerdotium Consecutus. 27. Porro Theoplitius dum curiosior est inquirendi studio, et ut futuram imperatorum successionem Vaticinio condiscat operosius incumbit, mulierem quandam superioribus bellis ex Agarenis captam, Pythonico spiritu obsessam, quorundam relatione accipit. eam itaque accersit, ac quinam in longum tempus imperio potituri sint ex illa quaerit. ad quem vates, successurum eius filium cum coniuge, Theophilo responditi postea vero fore ut Martinaciorum genus annos plures imperium teneat.1llico itaque Martinacem hunc, etsi ipsi affinitato coniunctum, raso capite Theophilus monachum facit, eiusque aedes in domum dei nc monachorum domicilium redigiti neque hoc solum, sed et alia plura multor vaticinata est, nempe Iannem patriarchali sedo deiectum iri, sacrarumque imaginum revocandam religionem ac sultum. quam vehementi do-
133쪽
Ioro concitus Theophilus, renulus altius mente retinens, saePenumero Augustam, ad haec et Thoocustum logothetain monebat ac hortabatur multi8 lue sacramentis adigebat, ne unquam Ianilem patriarchali sede deiici autuo imaginos coli paterentur. tantam vero operam Vestigandisistitis modi imperatorum successionibus posuit, ut et Iannis ex pelvi divinatione Basili lim imperii arcem suscepturum perspicuo Viderit. praeter imperatorem aliis quoque ex ea sciscitantibus mulier respondit. in liis Constantino Triphalio, multum roganti ac enixe eVentura quaerenti, praedixit sors nimirum ut ipso ac filii Basilio imperatoro clericalem habitum induerent; quod et evenit. Georgio quoque militarium tabularumuc matricularum praesecto praedixit soro ut in Circi funda nocareturpius lue substantia fisco addiceretur. et haec quidem hactenus iuxta
28. Anno sequenti Agareni et Theophilus expeditione utrinqua
SuScepta, utrinque abs se metu re integra domum redierunt. eodem fera tempore chaganus ChaZariao ac Pechus missa legatione imperatorem rogant ut ca8trum Sarcet nuncupatum, quod interpretatione nominis domus candida dicatur, ipsis aedificet. Porro locus est ad Tanaim nuvium, quo hinc inde Patinacea et Chagmine disterminantur; ubi et Cha -
134쪽
ritae praesidiarii trecenti, commutatis vicibus per tempus alii aliis sub stituti, stationem habent. horum postulatis annuens imperator Petronam Camatori sic dicti) spatharocandidatum cum clusso regia et Paphlagon ae capitaneo misit, rem praestituros quam illi rogaverant. ubi autem Chersonem nppulsus est, longiores naves in terram subductas illic in statione relin luit, rotundis vero impositas copias ad Tanaim usque, quo loco exstruendum illis oppidum orat, traiecit. quia autem locus lapides non habebat, ex fluvii glarea calcem facit; ex lite subiecta humo lutum in lateres excoquens, ardua quidem molitione, laborantium tamen multi tu lino magnifice persecto opero domum redit. reversus Vero Petronas imperatorem de Chersono monet, ut qui gentis niores lociis re genium expertus didicerat, non aliter regionis oppidorumque pleno iure comPο- tem lare, quam si proprium urbi gentique praesidem ducemque praeficeret ; non indigenis proceribus ac primatibus res suas crederet. hactenus enim nemo regionem procuraturus Cpoli praeses mitti solebat; sed quem illi primatem Votaint, una cum patribus civitatis cuncta gubernabat. imperator approbato consilio ipsum quom diximus Petronam, usu
regionia Peritum iudicans, protospatharii dignitate auctum praesidem
135쪽
124 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. m.
ιενος προς την βασιλευουσαν ἐπανεισιν ὁ Θεοφιλoc, τψ Θεοφοβον 1s
mluit, primario ae reliquis civibus imperans ut nulla tergiversation misso praesidi obaudiant. hincque percrebuit ut praesides Chersoni
Praeficiantur. atque in eum modum tum praesidium Sarcet e tructum est, tum deinceps missi Byzantio Chersonem Praesides. 29. Porro Theophilus maioribus rursum animis adversus Agarenos proficiscitur, paterna se minorem audacia videri aegre ferens. longe Itaque in Syriam progressus obvia quaeque vastat depraedatur diripit, duasque captas civitates solo tenus diruit; quin et ipsam expugnat Sο- ΣοPetram ameramnunae patriam, a qua illo ut recedexet scriptis literis etiam atque etiam rogaverat; quanquam Theophilus ei minime obtem peravit. hisquo adeo gestis Cpolim reversus est, relicto Theophobo
cum mandatis ut res Persarum componeret iisque compositis sestine ad eum rediret. at Persae eum Sinope detinentes, reluctantem sane, imperatorem Consalutarunt. is partim imperatoris reverentia et cultu, partim
metu deterritus, rem detrectabat, diraque passuros pro hac temeritate ausuque aiebat. ouocirca illi minis territi obfirmatius haerere proposito, animosque Theophobo, quem medium habebant, sacere. ille porro clam lmperatori rem significat, iureiurando confirmans non se, sed PerSashuaua auctores facinoris ease. ac tum quidem Theophilus voluntatem
136쪽
Theophobi approbavit, et in aulam revocato pristinam d itatem restituit. Persis quoquo dolicti veniam dedit, iniuriarumque promissa oblivione eos Sinope, sive etiam Amastride, excedere iubet. et quoniam in ingentem iam multitudinem excreverant nam summa eorum ad triginta milia assurgobat , haud e re visum Theophilo ut eos liberos atquo solu- . tos esse permitteret. utili itaques consilio bina milia in singula themata dividit, qui sub illorum ducibus forent, sub quibus etiam tribuni eorumque turmarum praefecti illis praeessent. hincque factum ut hactenus Persarum nomen cohortes illae ac turmae retineant, in quas dispersi fuere. audacius itaque ac procacius facinus visum Theophilo tum illos suspectos in eum modum dispersit, tum non multo post Theophobo necem attulit. quanquam alia quoquo causa, quam omnino pro loci oppor
tunitate narraturi Sumus, Recessit.
30. Ceterum Ameram nunes ob expugnatam direptamque patriam tanto ictus animi doloro est sic suo Oxcanduit, ut undiquo ex Babylone et Phoenicia et Coelesyria Palaestinaque et in seriore Libya conscripto exercitu ingentibusque conductis copiis, clipeis omnium inscribi iusserit Amorium, Susceptam a so contra id oppidum expeditionem illudquo bello. tentandnm cum audacia innuens. collegit igitur copias; et apud Tarsum ex paucissimis ingens subito numerosusque apparuit, ob Patriae
137쪽
126 ΤΗΕΟΡΗΑNIS CONTINUATI LIB. III.
suae ignominiam furore exaestuans. sed et Theophilus adversus illum tirofectus Dorylaeum pervenit, quod tridui itinere ab Ainorio abest. uere multi qui imperatori auctores essent ut Saracelloruin, maiori Viquam quae inhiberi posset irruentium, impetum declinans Alnorii incolas alio transferret. ingentes nimirum esse illorum copias immenSumque exercitum. id enimvero infame parumque virile ratus Theophilus, praeclarum sortisque animi consilium putavit, ut urbem communiret ducisque Atrenui rationibus utque opera incolumem praestaret. electus in eam rem Aetius patricius ac orientalium dux. quia vero etiam iustis copiis opus erat, has quoslue Theophilus mittit, quo undique hosti obsisteret ac victoriam illi praeriperet. ad haec cohortibus illos praefecit qui paulo Post futuri erant martγres, Theodorum cognomento Craterum et 'l heophilum ac Babutgicum. hi non modo missi tunc exercitus, sed et cohortis quadraginta duorum martyrum principes exstiterunt. 31. Postquam igitur Saracenorum princeps, ingentes iese animos spirans ac exercitu potens, Tarsum Venit, recto coniicit, habitoque cum suis consilio iudicat, haud e re sua esse ut statim Amorium petat. tentandum prius imperatoris exercitum, immisso in eum cum copiarum partBfilio suo. ''si enim filius' inquit 'victor exstiterit, patrem quoque haud dubia sequetur victoriar sin autem secus contigerit, Praestat quiescere, eum ipsa mihi victoria haud praesto εit, ac comes exspectanda.V a1-
138쪽
Aumpto itaque amera tum Melitines praeside ac Turcorum decem milibus omitique Armeniorum exercitu ac praeside praesidum, ad Doemonein castra posuit. Contra hunc profectus Theophilus, non contemnendo ex Persis ex tuo occidentalibus et orientalibus conflato exercitu. ubi nutem ad locum sic nuncupatum Anzen venit, statuit Saracenorum copias quam numerosae essent dispicere, antequam acies conς ederentur. Μanuel ita suo scholarum domesticus in tumulum locumque ceteris editiorem Theophilum duxit; quantumque coniectura assequi licebat, hostium copiae minores videbantur. tamen hastarum, consentiente quoque in hoc Manuele, cum Par copia videretur, 'sed, o imperator,' inquit, 'robur coniiciens utriusque exercitus densam hastarum segetem considera.'postquam itaque robustiorem suo hostium exercitum Theophilus iudicavit, cogitabant quidnam strenui audaciorisque consilii molirentur. nempB suadebant IIanuel et Thoophobus noctu aggrediendos hostes e reliqui vero duces interdiu ineundam pugnam suaserunt, quibus ipse quoque imperator assensus est. hac ergo praelata sententia, prima statim lueo. Reerrimum praelium commissum est. quo in praelio imperatoris ordinibus fortiter dimicantibus, Ismaelitarum acies in fugam inclinatur. Verum Turcis assiduo sagittarum iactu atque grandine insequentes Romanos
inhibentibus, facti Earacenia animi, ut sugam alatentes frontem Verte-
139쪽
καὶ τοις τόξοις γεροαδες πόρρωθεν βαλλοντες, ετεραλκῆ τὴν
ριάχην ἐποιησαν. οις ἡδυναιανος ὁ τέον Ῥω/ ιαίων προσεγγίσαι στρα τός , αλλ' οἰδἐ πυρρωθεν κατιθειν τω βαλλεσθαι καρτερυ ς, νωτα κλίναντες τον βασιλεα κατέλιπον. ου ριὸν οἱ τῶν βασιλικῶν ταγ ιατ υν ἐξαρχοι μετα των IIερσῶν τουτο δρασαι η ἐννοῆσαι τετολμήκασιν, αλλὰ περισταντες τω βασιλει σωζειν ἐβουλοντο, κυκλωτῶν ἐχθρῶν πάντοθεν περιστοιχησανTων αυτους και βαλλοντων D αυτους. καν απιυλοντο πανδημει, εἰ μη ν ἡξ ἐλθουσα καὶ βραχυς
τις δμβρος ἐ-γενοιανος τὰς suis νευρας χαλαρὰς εἰργάσατο αἷς
ὴμυνοντο και τυ κράτος εἶχον οἱ ἐναντίοι, αυτοῖς δε ἄνεσιν τὴν ἐκ
βελων πιριεποίησεν και σωτηριας μολις ἐνέδωκεν ἀφοριιάς. 32 βαθειας γαρ ηδη τῆς 6κτος γενο/ιένης, ώς ὴσχολητο τὰς, φυλακας ὁ Μανουήλ, γλωττη πt0ς τῆ Σαρακηνῶν τὸν Περσῶν
traλον σπένδεσθαι πως πρὸς αυτους διήκου , και συνθέσθαι τουτους αυθις τὸ στράτευι α των Ῥωμαίων καταπροδουναι καὶ
30 προς την ἐξ ἐς ἀπέστησαν χωρεῖν κεφαλήν. δῆλα γουν τ δ βασιλει λάθρα ποιει, καὶ ἐαυτὸν σωζειν μετὰ λογάδων ζίου καὶ
περιμενειν τὴν ἄλωσιν. καὶ μεσται του τοσουτου λαου'' ἐπερωτησαντος του βασιλέως τὶ σωτηρία, ἐειοὶ προσμεινάντων so ' φησί ' μονον ἐστω, βασιλευ, τὸ σώζεσθαι ἐκ θεου' ουτοι
rent. se ipsos itaque iterum colligentes, eminusque sortiter iacula contorquentes, pugnae sortem mutarunt. Romani propius accedere pedemque conferre non valentes, ac nec procul aspicere quos sagittis hostes configerent, terga vertunt relicto imperatore, praetorianarum legionum ducibus ac Persis nihil tale vel factitandum ac ne animo quidem cogitandum sibi indulgentibus; sed agmino imperatorem cingentes hoc fiat&gebant, ut praesenti eum periculo eximerent, cum undiquo fusa hostium agmina iugi sa*ittarum imbre conclusos obruerent. Omnesque ad unum cecidissent, nisi et nox ingruens tenuisque delapsus imber, arcuum ner- is, quibus se hostes tuebantur ac superiores erant, relaxatis, a tanto illo sagittarum imbre Romanos tantisper securos praestitisset, ac Regre tandem parandao salutis illis occasio fuisset. 32) intempesta nocte cum Manuel agendis excubiis omni opera intentus esset, Persas audit cum Saracenis ipsa eorum lingua colloquentes ac paciscentes, nempe polli-
Centes Romanum AE exercitum prodituros, atque ad eum, a quo desecerant, Principem osso reversuros. rem illo statim imperatori secreto denuntiat, hortaturque ut cum delectis suae saluti consulat, nec EXSPe
ctet dum in hostium manus veniat. quaerente illo rat qui sat ut tanta militum turba, qui mihi adhaeserunt, incolumis abeat tibi modo' inquit, 'imperator, deus salutem praestet; reliqui mox suis rebus consulent.' tandem ergo sub ipsum diluculum imperatore suga elapso, et
140쪽
νυν ἐπὶ ξυρου ἔστωτι ἐπείθετο. εἶχε με, ουν καὶ τους ἀποσταλέντας Deum ad Chilioeocomum evasisset, qnos desertis ordinibus terga dedisso duces commemoravimus, occurrentes indignos se vita prostebantur, qui imperatorem in pugna prodidissent; iamque suis ipsi gladiis pectora nudabant, atque ad eius se pedos oppleti lacrimis provolvebant. Verum Theophilus, inaudito rei spectaculo prae illis animo saucius, 'cum ego divina ope ' inquit Vincolumis evaserim, evadetis et vos, Si cum hoste fortiter pugnaveritis. Hoc ergo hostium stratagema Persarumque noctu eum olf collocutio idemque est ac si foedus dicas Theophobi inimicis oti quo necem machinantibus altera ad calumniam ac opportuna occasio fuit. 33 porro
Bmeram nun es audita suorum non levi victoria, nihil iam cunctatus Amorium aggreditur. coniuncti itaque ad Theophili patriam ambo exercitus, ipsius scilicet ameramniinae et filii, qui iam sortiter dimicaverat, vallo- que ducto coepta obsidio est. interim imperator Dorylaoum reversus Rmeram nunae animum muneribus tentabat, num his delinitum ab expeditiono revocare posset et ad sua remittere. haud Vero illo paret, alto pectore dirutae patriae ac vastatae iniuriam ferens. quin Immo legationem spernit, mancipium vocat ac ignavum, graviterque subsannat B cludibrio habet, quod non ante ipsi morom gesserit, sed modo cum innοVaculae acie res posita siti retinet vero etiam quos ille legatos miηρ- Theophanea emtin. 9