장음표시 사용
141쪽
130 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. m.
rat, quos ipsis oculis rerum Inspectores ae testes adhiberet. 3n ac Vero tempore praelabento evasisset urbs quoquo excidium, dum hi nullam non machinam adhibent, quibus urbes expugnari solent, illi sortiter depellunt; multique desiderati, dum sic pugnaci contentione utrinque certatur. hactenusqito Agarent irrito conatu laborant, multisque Suorumperemptis ac longo diminuto ipsorum exercitu altos illos animos ponunt et ad septuaginta enim milia, censu habito, post captam urbem inventa illis desiderari. verum fieri non poterat ut transiret quem deus caelitus gladium intentaverat, ob contumelias quibus haeresi in dies augescente ab eis excipiebatur. idcirco plebeius quidam exque populi faece Boi-diises misello nomen erat) illis iam recessuris et cum probro ad Sua re versuris, inter missilia iactis literis, ita suggessit. ''quid vos, amici, tantis exanclatis laboribus, re infecta aerumnis consecti recessuri estis ηVenite ergo ad eas turres, ubi superne lapideus bubulus, soris vero leo marmoreus impositus est, meque ibi invenientes, qui eadem vobiscum sentiam ac religionis cultu coniunctus existam; ac cum alioqui ea in parte imbecilliora sint propugnacula, compotes urbis efficiemini ac me plurimum coletis.' veniunt itaque ut praemoniti erant, moxque aggressi ingrediuntur, trucidantes ac vulnerantes, si quos obviam habebant. qui
142쪽
πρεσβεις δευτερους αnοστείλας, ἐπὶ κεντηναρίοις διακοσίοις ἐξωνησασθαί τε και των ἐχθρῶν λυτρωσασθαι τὸν αιχμάλωτον λαον,10 ει Ουν, αλλα τυτς γε τέως προς γένος αυτῶ πλησιάζοντας καὶ ἐπὶ συ is πψαν αυτ 0 αποσταλέντας ἐκει. ἀλλα ιιθα i: ἐν Ουνγαυριῶν ιιθα δέ γε c σων ἐκείνους . τε τους πρωτους καὶ τοὐς δευτέρους τουτους ἀνταπέστειλε πρέσβεις, καταιιωκ-υνος τε καὶ ΠλTνων υβρεσι, ' τοσουzoις μονοις '' φάσκων ἐξωνησασθαι βου D15λεσθε κεντηναρρις, ἐνθα των χιλίων saέχρι φιλοτιμίας Ρεκὰ καὶ δωρεας τ/ειν κατανάλωται oli καὶ τ*ην καρδίαν παθων ο Θεό-
τ ιλος, καὶ ἄσπερ υπὸ πυρος τινος αναζέων ἡ ἐλαυνοιανος, ἐδειτο
necem effugeret, Itullus erat. caedebantur et cadebant omnes, ne cruoris rivi lato diffluebanti sic itaque eaptum Amorium, maiorique scelera ac improbitate impiorum manibus proditum. illi tantum mortem effugerunt, qui Bagdad ustiue missi sunt, viri scilicet per themata ac legiones proceres fortissimiquo, quibus etiam connumerati sunt quadraginta duo martyres. reliqui omnes hostili gladio perempti sunt. nam nec secundis missis legatis, qui ducentis centenariis eos qui bollo capti essent de exercitu ab hostibus essent redempturi, barbari animuin Theophilus ullatenus inflexit; nec modo alios, sed ne eos quidem licuit liberare qui se affinitate contingerent illucque suppetias ab ipso missi essent. Verum ille immensum glorians, fastuque tumens ac sulierbiens, utrosque tam primos quam secundos legatos prolixe derisos probrisque onustos ac Complutos remisit, hoc unum adiiciense ''num tam pulicis centenariis vultis redimere, qui munificentiae ac liberalitatis ostentandae causa ad mille usque centenaria expendistis ex his Theophilus cordis dolore assectus, ac velut igni quodam exaestuans, nquam ex nive expreSSam
sibi asserri postulavit; quae in tanto illo pectoris aestu cum prope tepida illi videretur, imprudens dysenteriae morbo ex illa potione corripitur, eaque aegritudine moritur. hactenus ea quae spectant ad Amorium.
143쪽
THEOPII1NIS CONTINUATI LIB. m.
M. Agarenus porro ad suam regionem reversus, quos diximus proceres compedibus vinctos in tenebricoso quodam ergasinio inclusit, brevinqua ac Pane Vitam sustentare iubetis. tantis vero obsitus tenebris locus erat sicque arta tenebantur custodia, ut nec alto meridie lucis quicquam eis splendesceret. una vox erat, qua alter alterum dignoscebant et nulla eis cum aliquo, praeterquam cuin custodibus, consuetudor cum aliis Penitus sublata; nec aliter quam in altissima eremo vitam agebant. tantis malis ad annos septem conflictati sunt. iam autem quinta martii Amorii proditor et a Christo apostata, Boidiines, in carcerem Veniens, Vocato Constantino viro prudente et sapientiae studiis educato hic namque Constantinus, ut historiae monumenta testantur, Patricio ministrabat in scribendis literis), ''haud '' inquiι ''opus est quenquam tecum intus esse, eaque audire quao tibi secreto commissurus sum.' cumquo Constantinus neminem adesse affirmasset, Vago' inquit Vcarissima mihi ac dulcissima animat scis enim quo te pridem desiderio medullitus prosequar. ne, quaeso, renuas in crastinum, adiuncto tibi Patricio, una cum Proissmbulo comprecari ac Saracenorum more caeremoniari. ne utrum- quo gladio ae verberibus confici contingat. eum enim id ille imprimis velit ac moliatur, operae pretium putavi ut tanquam fido amico rem tibi manifestam sacerem. votis ergo in manifesto una cum illo vota reddere Oreque tenus orarer deo autem, qui occulta acrutatur, intus animo
144쪽
10 36 τωθεν δε μετα σοβαρας τις φαντασίας αρχων ἐξεληλυθως
20ται ει ιυρα, ἐλεγχειν ἐπειρῶeto τὸν Κρατερὸν Θεόδωρον ὁ ἀλιτη-
ταν ἐλπι ις πρὸς θευν, ου τὰς σωτηρίας, ως φατέ, -κ ὴγάπησας
erede; nec ab aeterna, cuius illo auctor est ac qua muneratur, VIta eX- cidetis ' his nihil emollitus ant mento deceptus invictus p l 'discedea mo' inquit, 'operario iniquitatis, discede. hisque dictis statim re- Cessit, nihil eorum quae seorsum audierat Patricio locutus, ne qua illi timidior cogitatio obreperet. hoc solum ait, latam in eos in diem crastinum mortis sententiam. his anditis Patricius deo gratias egit; suisque rebus dispositis socios omnes Constantino adiutore excitat, ut totam noctem insomnem ducant in divinis laudibus ac canticis. 3B mane igitur quidam praeses superbo incessu fastuque egressus eos duntaxat qui inter reliquos primores essent extro iubet. Exierunt igitur viri quadra-Unta duo, moxque claudi carcerem praecipit. interrogat ergo quotum Iam annum in carcere figant, aliaque inepta, eo animo ut suas illi nugas audirent. ad annum quod attinet, septimum respondere; robusteque ex divina scriptura fortique animi proposito consutatis Agarenorum sermonibus, mortis sententiam exceperant. cumque ad Eustratem Venissent, ad cuius oram eorum civitas Samara exstructa est, Theodorum Craterum misis ille conatur eoarguere, si iida illi ratione liceret desu*iendam mortem suadere. 'quonam vero modo' inquit, 'Theodore, mortis com Pendio ad deum te evasurum confidis, certoque rem speras, qui salutaria
145쪽
γενναιον καὶ κρατερ υρο ἰ cpη' τὸ τοιουτον προσῆκεν αβιωμα, Oct εν κολουθον εςεις ιιε, oαυτὸν πρωτον εἰς θανατον παραδιδους. '' ἐπιρρεύσαντες Ουν ἀλληλους τοῖς παρακλητικοῖς, κατα τας κοσμι
eius mandata, uti vos vocatis, non dilexeris nonno ex sacerdotali clero, cui pridem adscriptus sueras, laicorum habitum institutumquanmplexus My nonne manus, cum a sanguine insontes essent, nunc itorum inter praelia sordibus ac inquinamentis replebas ' ad quem Theodorus nihil cunctatus nullaquo mora ' haec ipsa' inquit 'causa est cur neque Sanguinem fundere recusem, quo nimirum pretium ille ac lavacrum mihi essectus illius mihi regnum conciliet, quemaumodum tu, si quis ser-Vorum fugerit, ac postea reversus, cui obsequio mancipare placuerit, illud recte exsequatur, Vonia dignum habueris . non quasi improbum castigiibis.' ita locutus certaminis stadium haud secus ac olympicis certaminibus victor quispiam ingreditur, aitque ad Constantinum Patricium, subrelientem ei formidinem metumque velut depellens, 'age, rogo, Christi miles, qui apud terrenum regem nobis omnibus maiores honoreS Consecutus sis, primus quoquo martγrii lauream acciee.' ad quem sacer Constantinus Vtibi potius velut strenuo exque nominis ratione victori scilicet et robusto viroque sorti) ea convenit dignitas; undo me habebis comitem, cum primum te deo victimam obtuleris.' sicque mutuo hortatoriis verbis sese confirmantes, pro eo ac quisque saeculari militia maiori dignitate sulserat, ad mortem per martyrium contendebant, Cunctis eorum cum fiducia generosoque proposito certamen miransibus. Verum haec postea.
146쪽
τευματα ἐκει αΛων γεπαιά τε καὶ πολυανθρωπα. οτ δε γαρ χει - ο ρων ἀσθενεια fi ψυχῆς μαλακοτητι τους εαυτου κέκρικεν ηTIασθαι ποτέ, φυγο ιαχμα δε καὶ ταυτὸν εἶπεῖν προδοσία τουτο πάσχειν ἀεί.αλλα καὶ αν ελαβεν πειραν καὶ των ων π ιοσεκαλειτο ἐθνων δυνα
10εστρατευσεν ὁ δυσιωχης Θεόφιλος θαυτην δε την προσηγορίαν ἐκ του ἀεί πως ηττῶσθαι κατὰ Πολεμον ἐκληρωσατο), εἰ 1 η ὁ ἀποσταλεὶς Θεοδοσιος ἐκ του βίου γενέσθαι πιγοδενθασεν. ἐκείνου Τε γὰρ ἡ ἀποβίωσις τυν στρατον ἐκεινον προς τυν μσιλευουσαν ἐλθειν cria πεποίηκε, καὶ του βασιλέως ἐπικρατήσασα ἡ τῆς δυσεντερίας 15 νυσος θανατειν ἐποίει αλλ' - πρὸς ὁπλα χωρειν. 38. Γρα δε καὶ τα του Θεοφοβου εἰς ιιέων θειναι καὶ πασι καzα T ῆσαι σαθῆ. εκ τε γαρ τῆς εἰρημένης - δη κατὰ των ω γαρ νων ἐν omὶ τον πολε/ιον συστήσεσθαι αἰ ως, ἀλλὰ καὶ Bτῆς κατὰ τὴν νυκτα γενομένης λαθραίας ὁμιλίας πρὸς τοτς Σαρα- 20κηνοος, ως εφαμεν, καὶ ἄλλοθεν δέ ποθεν κατ' αυτου λοιδοριαε καθοσιωσεως ἐπιπυεῖσαι καὶ αυζηθεῖσαι stiσητον εἶργ'ύζοντο τονανδρα καὶ φοβερον. καὶ ἐπεὶ μη οἷος τε υν ἀντισχειν, μεζαπά-
15 θαναταν 2 an δυσθανατειν 7 18 καὶ J Ρ37. Tum vero Theophilus Imperator, quam ab Agarenis Hadm
Probrumque acceperat, animo non ferens, Theodosium patricium, cui Babuinicus nomen erat, ad regem Franciae mittit, fortes indo auxiliarios ne numerosas copias ad so mitti petens. existimabat enim suos nunquam virium imbecillitate aut molliore animo victoria cecidisse, sed pugnae detrectatione, seu quod idem est) proditione, id illis semeer aemcidis8e. ac Plano rem experturus erat, ac gentium, quarum nuxsict ro- RVerat, Sensisset potentiam, siquidem Francorum rex legationem libens habuerat, nec missurum se armatos abnuebat, novaque rursus acie i fortunatus Theophilus hoc enim illo sibi nomen asciverat, quod in praBliis semper victus exiret in Agarenos expeditionem suscepisset, nisi quem ille miserat Theodosius prius in humanis esse desiisset. nam tum illius mors in eausa fuit no Francorum auxilia in urbem regiam Venirent; tum dysenteriae invalescens morbus imperatori mortem attulit, non etiam resumendi arma facultatem fecit. M. Porro tempus est ut et Theophobi res in medium producamus ac cunctis eas notas faciamus. ex ea enim, quam dixi iam, nocturna illi adversus Saracenos insinuata pugna, quin et ex nocturno clanculum eum Saracenis, quo de supra, habito colloquio, nec non aliis quibusdam orta in eum auctuque mes inus crimina exosum virum reddebant et sormidolosum.
147쪽
136 THEOPHANIS CONΤINUATI LIB. m. .
κεφαλικὴν ἐπαγαγειν τιμωρίαν αυτω λάθρα δια -κτος. ἐκεῖθεν mουν διαβεβοηται μέχρι τουδε παρα Περσαις μη ἔφεσ2αι θάνατον σὸν Θεόφοβον αλλ' ἐν ἀφθαρσία διωζην, τω κρυβδην αλλ' ουκἀναφανδὸν τὸν ἐκάνου θάνατον γενέσθαι ποτέ.et quia is non satis obniti poterat, cum Theophilum lacilis ad calumniam
ingenii non nescireti fuga se cum liberis et uxoribus aliisque delectis viris ad Amastridem Ponti urbem recepit. mox ergo in eum missa classis, gra- eque omni armorum apparatu, tanquam adversus apertum imperatoris hostem, instructum bellum. classi praeerat excubiarum drungarius Ooryphas nomine. Verum Theophobus pro nominis ipsa ratione, concepto antra semet ipsum dei timore, ' iniquum,' ait, 'qui sit Christianus, fide- Iium cruore gaudere.' cedit itaque Theophili iuramentis deceptus, iis- quo fretus ad eum reducitur. Verum illo eorum spreta religione hactenus quidem in Bucoleonis carcere includi ac servari iubete quadam vero die, cum se iam mori ac supremum spiritum agere cognosceret, noctu velut acerbam tristemque sepulcralem victimam ex potestate meroque ambitrio obtruncari praecipit exsectumque caput ad se deseret. ubi allatum pro eo ac mandaVerat fuit, arrepto manu illius naso 'nunc' ait' neque tu Theophobus nec mo Theophilus.' non desunt vero qui Theophobi necem Ooryphae adscribant, non Theophilo; ac dicant, cum primum se ille ei dedidit, noctu ab eo ae secreto capitis poenam excepisse. hinc apud Persas sama percrebuit, non visurum mortem Theophobum, sed incorruptae vitae perennitatem consecutum erae, eo quod eius mora
148쪽
39. Κατὰ δὲ τον αυτὸν καιρον Κρῆτες παντὶ στυλω αρα- Ριανοι την παραλιον ἐδίουν των Θρακησίων καὶ imιαλωτιζον.
.39. Cirea idem tempus Cretenses plena educta classe ThracIaomaritima populari praedasque agere ac captivos abigere. eo usque Rutem processit illorum insolentia ac bellicus furor, ut non solum maritimam depraedari eonarentur, sed et in eos qui montem sic dictum Latrus habitant, ac vitam monasticam agunt, strictis gladiis irruerent, eorum que omnem suppellectilem Mysorum, quod aiunt, praedam sacerent. Constantinus tamen Contomytes eius tunc provinciae praesectus, quod relictis navibus longius in terram excurrerant, velut delphinos in conti nenti deprehensos iugulavit cunctosque strenua manu internecioni dedit.
Eodem quoque Theophilo imperatore mense Octobri, indict. 8, Romanorum classis in Thaso insula navali praelio expugnata tota penitus periit. deincepsque Cyclades insulas, quin et alias omnes, diripiendi ac populandi Ismaelitarum classis atque exercitus nullum finem fecit. iterum quoque Theophobus et Augustae frater Bardas cum exercitu in Abasgam missi infaustis adeo ominibus rem gesserunt, ut pauci admodum ex illa expeditione reduces fuerint. sed et nimii aestus ac rursus exuberantes ruriae prorsusque aeris inaequalitas intemperiesque terram ne colonosi adobant, indeque rerum penuria ac fames. vix quoque vel unum diem,
quandiu ille rerum potitus est, terra motibus quati destitit.
149쪽
138 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. III.
ιου χ ρείαν προορων καὶ την του υἱου δυσποτμίαν καὶ ὐρφανίαν,
πρυς di καὶ διακυνων ηθεσι καλοῖς ἐντραφέντων καὶ θεραπείαις καὶ τῆς is ῆς συγκλητων καὶ γερουσίας τψν στερησιν, ἀνακλαίομαι,
εγνωκα. υλλα μέμνησθέ μου τρως τῆς ἐς ουκέτι γλωττος ἀκου
Πρυς et ὁ μελλον συιιβησεται. ' τοιουτοις ἐήμασι τῆς βασιλικῆς 10 τῆς ori P
M. Quia vero corporis omnem substantiam ventris diarrhoea taboque exhauserat, nec usquam iam anima sisti poterat, sed avolare ac abscedere quaerebat, de filio atquo uxore sollicitus eoruni lue securitati CaVens Communem omnium eonventum ad Magnauram indiciti ibi aegro sublevantibus lectoque tollentibus necessariis, copiosum cum gemitu ducens spiritum, Ualius'' inquit Vistiusmodi affectus aegritudine, tantoque quatiente turbine, iuventutis norem dire lamentaretur tantamque hanc felicitatem; quibus iam olim insidiatus livor, nunc quoque graviter ob- tuens, humanis me rebus extrudit. at ego uxoris suturam viduitatem praevidens filiique orphani sortem miseram, ministrorum item atque serVorum qui probis moribus ac obsequiis innutriti sunt, mei deniqua
Senatus ac procerum privationem, Vehementius defleo atquo deploro, o eStra Praefientium concio, quod vos mansuetos mitesque relinquens ad eam quam nescio Vitam proficiscor, gloriamque commuto, cuius loco quid mihi eventurum sit ignoro. verum hactenus meae memores linguactestote, quam nunquam amplius estis audituri; quae et acerba, pro eo RG honesti atque utilis ratio exposcebat, quandoque locuta est, nuncque cum e vivis excessero, benevolentiam in lilium uxoremquct recurrentem re-
Ponite, istud omnino eogitantes, soro ut qualis quissue in proximum suum exstiterit, talo ei quoquo in futurum contingat.' verbis ei --
150쪽
τέρει την κλησιν διὰ τὸ ἀπὸ etῆς γραδωσεως Vμιν ἀπὸ λίθου M- ριανου o ιυν τινα πλατυν noταμον, ὁ καὶ χρηματιζων σήμερον βε- D
modi imperatoris lingua concionem omnem deliniente atque mulcente, in
ea qui lacrimas teneret nullus erat, maiorquB omnium pectore erumpens gemitus ac eiulatus quam ut ullus satis coniectura assequi queat. g 1. Paucos hinc dies vitae superstes vigesima die Ianuarii naturaci debitum solvit, imperio potitus annos duodecim menses tres. adverSus rectae fidei professores per omnem vitam odium implacabile gessit, nullumque non turbinem omni hora ac quavis occasione nulla eis venia indulgentiaque adhibuit; quo factum est ut infortunati nomen apud omnes velut hereditario quodam iure reportarit. nunquam pro imperii maiestato ac laude dignum adversus hostes tro Faeum ereXit, ac neque aceeptam Cladem resarcire unquam satis potuit, idque cum octodecies per omnem vitam suscepta adversus hostes expeditione toties eum illis signa contulerit, nec contemnendas copias pugnam commissurus duxerit. Vorum
Theophilo sic vita functo a nobis resicto, ad reliqua eius aedificia exstantia in palatio procedamus, utpote praemagnifica dignaque me
42. Statim itaque a Cyrio ingredienti aedificia illa In faciem Incurrent. nam et Cariani domus, sic dicta quod a gradibus quandam velut numiui, planitiem Cariano strata lapide exhibeat, quae et haut ε