Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

561쪽

-ττηνον ἐμἐ πρῶτον ὁ μιαιφόνος τῆς ζωῆς δ

ώς ἐν συγκρίσει κακῶν τὸ κατ' ἐμὲ φορητόπινεαγγ καθέστηκε της 'καθ' υμας ηλικίας, καὶ cive 7ρὸν μαντευεσθαί με ποιει, πρωτον τῆς α'

ἐχθροὸς is φορηθέντας ἐν ἱστέρω fra πολλους et

aliter ne ego ipse assecti sunt, ut cum e suis aliquirum propenso miserantis allacis indigeant. mo vi momento invadunt, tum animae periculum, ut qui vitam transegerim, tum haec a vobis inexspectat eventuram in animum nunquam induxeram, eum hessent, ne supplicarem ut hosce vos luctuosissimi qui nimirum requiescens inter vestras manus maior rer, et vos in vado relinquerem, qui matris senectulescentulis aetateque minoribus duobus fratribus vvideretis. at nunc omnis eiusmodi spes mihi sublairretitus malis immaturam mortem vestram exspectoeopla servavit et in hune reservavit diem, ut ob oenbarbarieis gladiis eoncisa viderem, membraque mihmanus lictorum crudeliter discerpta conspicerem id tuto tenens, an me miserum parricida prininmesset, malis hinc inde collatis, hoc mihi tolerabilius suspecta est vestra iuvenilia aetas, ac vultus nos vprius caedibus hostibus satiatis, postmodum me, πaum et in singulis vobis nova semper certamina it

562쪽

DE EXCIDIO THESSALONICENSL

ἀφάναι ἐπι τῆς γ ῆς αμαρτίας. καὶ κἄν τι δεοί παθειν ἀλγεινὸν χάρι ν τῆς ερ αυτὸν πίστεως, ἐνθκωμεν ιιυσαντες, καὶ ιιηδἐν φοβηθωμεν ἀπὸ του σωματικου τουτου θανάτου, ον ἁ καὶ μη-τως, ἀλλὰ πάντως ἐτέρως καλπη ιμναι χρεων ἐστι καὶ τῆρογενέσει τὸ ὀφειλομενον λειτουργῆσαι. γενέσθω ο- η της pub c τέρησις ευχαριστίας ἡμιν αφορμή, 7να μὴ θάνωμεν μονον, ἀλλακαι ἐπ' ἐλπίδι τῆς ἐκεta εν μακαριοτητος. '' ταυτα λέγων εκαστον

eo quod officii orat per imprudentiam procul aberrasse, et quae non decebat hunentia inserta deplanxisse. etenim victus a malo sum, et Communis calamitas, adversum tempus atque res, etsi invitum, planctum edere coegit ac quiritari. quis enim, vel si saxeo pectore sit, sic diricasus acerbitate abreptus se ipsum suosque tanto malo oppressos non deploraverit 3 ceterum nihil est quod velu aut agat deus, quod non ad utilem finem providentia disponat. forte enim ob ingentem nostram pra vitatem decretum erat ut sic moreremur: et ecce ob oculos, qua Vitam exsolvamus, ultio, et qua gladiis violenter in animas nostras animadvertatur. haud enimvero iniustus est, qui haec nobis evenire, animamque a cureore violenter avelli, ac poenas scelerum in laturo iudicio innigendas hic nos luere permisit. quare state sortiter, vestram omnem 3Pem in eum solummodo collocantes, qui super terram potest peccata dimit tere. . quanquam Vero aerumnarum aliquid ferendum sit eius fidei gratia, clausis oculis sustineamus, nec mortis hune interitum quicquam timeamus δ quem etsi non hac ratione, alia tamen omnino sustinere nec 'Se est, et ut debitum naturao fatoquo dependamus. sit ergo nobis Vitae privatio m aliarum actionis argumentum atque ratio, ut non solum moria mur , sed et in spe suturae beatitatis mortem oppetamus.'' hisce moui-

563쪽

τες τὰ τελευταῖα συνεταττοsιεθα, ἰδεβαρων κατεφανησάν τινες ἀνιόντες, τὸν ἀριθ3θίοπες τὴν χροιάν, τα σωματα γεγυμνω ιένοι, D τας ιιαχαίρας, δεινὸν ἐξαλλο ανοι καὶ τῆ παρστων δίκην τὸ μανικὸν ἐνδεικνυ/ιενοι. ἐφειππρευτον τοὐς φθ' ημῶν υποστρώραντας ἀπὸ κουργου συγκλείσεως, αυτου που παρὰ τὸ τεῖχ

lis, ad mortem gladio destinatam nostram singulos Confiummari refugeremus animoa alacritatemque pra 5. Cum haee ille ad nos lonueretur, aliique colla ruentes vale diceremus, en adeat et barbarori numero, Aethiopica cute nudisque corporibus, atri Insultantium suumque instar dentes exacuendo radentium. eumque in locum venissent, eos primun rope murum convoluti a portis maligno nocendiqisCuin reversi erant, quibus scilicet nihil aliud solum lictoria dexterae collum supponerent, sequeris icini excipiendo aetarenti ac videro erat re Plenam. si enim sicarius, dedentia go atque ad rquendi facilitato, miserantia ullo sensu auectus ea totale vulnus adigens eum a doloribus ocius libet cum eor emollitum esset, aed vesana ae rabio olrum infortunita furorem gravius excitans, obvium caedebat ae dehonestabat, multarumque necium misero adhibebat. nec in tam immani ae copiosa diro erat, quam Rotummodo ensium stridorem ac

petu denuentia fragorem. si sic brevissimo in

564쪽

Him ἐπέσχον. γαρ ὁ λθεις ἐν τω μετάει πυργος, δι' BS- διελθειν ἐμελλον καὶ προς ημας γενέσθαι, δς παλαι ἐν τὸ

Παφος απαν ξήλοις ἐστρωμένος, ατινα τω--αμα καὶ διαρρευσαντα ουκ ἀσφαλῆ παρεων τὸν Βωθεν διάβασιν δύο

κότες ερσω του πυργου καὶ κρημνισθῆναι τουτους παρασκευάσω

II της ante των om ΡIacebant, ni tarum lacrimarem ae luctuum dignum phine spectaculum. ubi autem nostria quoque capitibus ensis iam impendebat viderant enime muro Prospectantes), velat ad/ paratam praedam unanimes irruerunt. ubi tamen propius accessissent, impetum reprimunt. media enim, quam disebam , interiesta turris, ae quae ad nos venturi erant ac transituri, ea rationu, quod olim omne pavimentum lignis constratum tempore computruerat ac dimuxerat, haud tuto inde transire sinebat: duo enim dunt xat liMa in medio pendula viam tremulam transeuntibus sternebant. perimosae itaque viao gradu utrinque praecipite circumspecto, barbari anxii animi agitare, ne forte dum in lignorum medio eonstiti ent, nostra aliqua in turre fraude praecipites agerentur, eum altius elatus locus tristem ruinam minaretur. io vero consilii rerum admirandarum deus illorum animis ingessit. sL enim statim ut loeum attigerunt, nulla momquo ruebant impeta audacius transissent, nihil minus caesis reliquis nos quoque dira nece sublati ossum . dum enim illi incerti deliberant, quique nostrum ex metu paululum conviviscentes, quid in rem nostram Pereas angitatisa foret, disquirebamus. quanta igitne licuit eeleritate ipso exsiliens mortemque contemnens, nec quod erat ob oeulos diserimen Prorsus in animum inducena, ad ipsum turris ostium veniens Per ligna

565쪽

D τ ῶν ξύλων πρὸς τοῖς βαρβαρους χωρειν. οἱ δ' ἐπειδὴ ovrco su

υλον γαρ εῖχον τὸν νουν προς απερ ἰθελον λέγειν ἰσχολημένον ,

ad barbaros Procurrebam. hi vero sic audacter mea sponte ad eos progredientem videntes, virum inermem, nec quod ulciscendo esset ali uidanterentem, sed rem aliquam momenti dicero habentem, ipsi quoquo ordine di grato sequo eo componentes, extentis dextris, inque Verticem simulato gladios adigentes, incurrere. ac ne sic quidem incusso timoro omiu enim mentis facultate a me dicendis attentus eram unus quidam Aethiopum, inter illos sortissimus praefidolitiorque ac proceritate reliquos superans, Propo accedens ensem in frontem impingero pertentabat. ego sublatis manibus, no hoc seceris' inquam: Valioqui magnarum necuniarum It te tuosque fraudabis.' 47 dixeram, gestusque et habitusonii isquo indolis Praesidentia ac firma constantia Aethiopis hactenus impetum, ne Ictum inferret, retardans, cum laeva in sinum missa, eaqlio Iuniit , eius nurea quaedam monilia extrahens, nc illi in malium tradens sint haec inquam mmo vitae pignora. quodsi his quoque longo ma Iora nancisci desideras, patri fratribusque, quin et patris fratri. ' conversus, ac quo loco delituerant, eos digito moliretratis, 'vitam paciscere, donati uo amplissima Praebebo, dum vos exspectamus obscuris quibusdam sorulis reposita; quae nos tantummodo novimus, cortiquo do nostra salute Pron Pte ostendemus. Sin mori contigerit, actum illis est ac perie-

566쪽

DE EXCIDIO UESSALONICENSI. 553

ροις, ἐξὸν εἰπειν πρὸς ἐμέ; καὶ εἴ τι καὶ δέοι, συναντιλήψοιιαί σοι. V ἐμὲ δὲ τὸ πλέον θαρρησας καὶ Ut του ανδρὸς παρουσία πρὸς τὸ ε ει ιυτερον suτατεθεὶς ανέκραγον, 'σωsok' εἰπων 'ἴστις εῖ, πρὸς θεου ημιν ἐν et τοις χρειωδῶς απεσταλιιένε, καὶ τῆς is παρουσης ἀνάγκης ἐξάρπασον. ληχένη δἐ παρ' ημοῦν ταυτηὶς τῆς χαριτος ἔνεκεν αβια τῆς Ουῆς ηιιίοῦν λυτρα, καὶ - ουδῖν ἐξ ἴσου, D

mat, quae et manus vestras effugiant. et una eum vita nostra in rerumce u usuque hominum esse desinant. ' his verbis represso barbari su- rore, pignorumque illa erogatione in eorum quae a me dicerentur sensum Prope adducens; quibus scilicet mo ipso vario gestu ut luo habitu ad supplicandum efformabam. nihil enim illo intelligebat eorum quae ad ipsum loquebar, sed solummodo libertatem mirari videbatur, atque ad certam modis omnibus praestandam fidem catam solertiam. 48. Interea alius quispiam prope accedens '' quid tu haec inquit 'ita facis, et Aethiopem supplicando detines, cum ad me loqui liceat, qui et opitulabor, si quid necesse sit ' tunc ego audacior factus virique Praesentia aequiore animo mutatus, 'serve inquam, 'quicunque es, adeo nobis in his angustiis non incommode missus, et a praesenti nos neceεSitate eripe. referes enim a nobis digna eius quam servaveris Vi tae nostrae praemia, eiusmodi scilicet ut in universa nac, quam diripitiηι CiVitate apud reliquos nulla ipsis occurrerint paria. V et illo 'confidito inquit, 'mortis lue cogitationem depellite, at ad hilarius ingenium Vos ipsos Componiis. ego autem' inquit 'etiam Aethiopibus auctor oro uι idem mecum paciscantur, et ad ipsum usque universarum copiarum dursiorem ac imperatorem vos dueam, ut ab eo quoque vitae securitatem

567쪽

λογον τε πιέσας ἔνορκον Βιιν παρασχειν του λοιπου δεδιέναι.

49. Συλλαβόμενοι' ἡμῶν καὶ τοi

accipiatis, si modo Inter vos ipsi consenserit sunt impleatis. si quia enim eorum quae lo hiseo gladiis iudicium de vobis erit.' haec ipater meus eum iam laudatis duobus fratribus ieius pedibus rapita defigentes, eandem ipsam v e securitatem rogabant accipere, omnino εRo prompte impleturos quaecunque ego praelo tur ille, cunctis quae ex nobis audierat auribus ursen vero ei quem a principio ipse ossendi eluu ratis, cum et iureiurando promissa firmare timer hortabaturiis. Secum itaque assumentes Riquct e mir es agmine collocantes veraua mare iter habebavoribus gradientes. interiorem Porro civitatis istatim nor contendimus, sed ad eollia qui illi Vivo serebamur. ubi et alios quosdam Aethisimus, qui et ipsi enses manibus gestarenti hi iam ceperant nos adduci videre, naturalI rabio , irruerunt, procul etiam furoris vim nimiam ostiam prope facti eos qui noa ante ceperant, ne i

568쪽

των ἄλλtin ἐμέ, καὶ πικρον ἀποστὰς ανελειν ἐπεχείρει. αν μωζα- ω ς' o δἐ πατηρ ὁ ἐμὸς τεταραγμένος σοστρανεὶς καὶ γὰρ ετοχον συν αυτ p βαδιζιον ως νῆ θανάτου με παρεστῶτα κατειδε

καὶ τὸν δημιον βρέχοντα μέλλοντά τε τὸ ξίνος τφ τρυχ λω μου D

I0βυπτε , κατέχοντα τῶν τριχῶν, τὸν ηδη περισωσαμενον ηειυς

του πρέ- κινδυνου ἐγγυθεν οντα τῆ χειρὶ νυξας, και σπουδῆ τὸ δρῶμα καθ-οδειξας, 'τί οτι' εφη ' καὶ δι' ῆν αἶρίαν του ἐμου παι)ὸς κατεφηφίσασθε θάνατον , τῶν πρὸς ἡ ιῶς αλογησαντες υποσχέσεων; εἰ -ν αυτὸς θάνοι, ουδ' ημιν λυσιτελης ἐστιν ηI5ζωή. ἀλλ' ἐξεχου τουτον του κατέχοντος, εἰ τις καὶ περὶ τοῦ ι σοι φροντίς' εἰ M μη, τεῆ ἐκείνου λυθρεω σπεισον καὶ ἡμας. -δἐ ρ διηρημένον φέροιμεν ἐξ ἀλλήλων ωπηιεῖναι την τελευτήν. εο ς ουν θορυβηθέντα ἐπὶ τουτοις ανα amis etὸν ωὐρεὐπον, P 358 καὶ ἐπιστάντα τψ etoni τὴν δεξιὰν κατασχειν του βαρβάρου τετα-2ο μένην ουσαν καὶ την σφαγο σχηματίζωσαν. ος καὶ ἐπισχεθείς, ῶς μη δwηθεὶς τὸ δοκουν ἐκτελέσαι, πρὸς πλείονα ἐξῆπτο μόν' καὶ φρίξας τὰς σιαγόνας τους τε οφθαλμους στρεβλωσας καὶ τους 1 πεδασθέντες ὐ 20 πημαίσασαν Atur, o urrere viderunt, ad sese divul paulatim recesseranti unus Vero quispiam illoriun, maiore reliquis impudentia, ut videbatur, audaciaque,iaud secus ae canis latrandi impotens, insania furens sequebatur atque unum aliquem nostrum gladio serire dolo moliobatur. unum namque enohtris praedatoribus aeso simulans, nescio qua ratione a reliquiου me' Clam subductum et a coetu paululum abiunctum interficere conabatur. in quo statim ingemui. pater autem meus obturbatus atque converSua

quippe eui comes incedebam ut iam morti propinquum vidit, frementem lue lictorem ac in meo gutture, quem capillitio arreptum tenere gladium condere parantem, eum qui ante a periculo liberaverat, cum Tope esset, manu vellens, anxieque scenam aperiens, 'quid id est,' alti et quam ob causam, vestrarum promissionum obliti, filium meum qua8 Capitis damnatum morte multatis illo si morte sublatus fuerit, nec vita nobis quicquam utilia eriti eum itaque ab oppressore libera, si quid tibi curae est et de nobis. sin minus, nos quoquo illius libato cruori

bus. non enim sustinemus ut georaum unus ab alio mortem oppetamus. hia commotus illo statim excurrit, atque ad locum accedens extensam

iam barbari dexteram ensemque vibrantem detinuit. ia vero, etsi Conatu inhibito, ut cui non licuisset destinatam animo patraro caedem, maiorisurore exarsit, maxillisque fremens et oculoa distorquens dent que Ari-

569쪽

ὀδόντας κροτησας τουτο γαρ βαρβάρων D

βλοσυρὸν ἐνιδων, ἐ-χείρει του καπέχυηντος ictustις ριοι ἐπελθεῖν. -κ εια δἐ τουτον ἐκειν φθεις ρμιν ἐν καιρρ σωτήρ, αλλα πάσαις αυτμπειν ἐμηχανατο. ώς δ' -δἐν ῆ-- τουτοB λον ἐκείνου τφ θυι ρ διεπειρηιένου καὶ φονο λαθεῖν αυτὸν ἄπαζ κατα- τον νωτου μου τὴν ενεγκειν καὶ πλῆζαι πληγὴν μανιας πλήρη, δεικνουσαν τῆς δεξιας την ἐπ-σιν, ἀθροον ἔαπιτὸν αλλοι- ας ο θαηιάσιος ἐκεινος ἀνηστερρως ωθίσας, τε συναρπασας ἐδη πατεφ τῆς ωτειλῆς περιρρεομενον ad ατι, δρ' τυους εταίρους- 50 - ουν μετα τοκαὶ αυθις ἐγώ, καὶ τοδε τὸ κακὸν διαδρας, C τον θεὸν ἐποιουμην, λαβόμενος τε σχολῆς τὸ κατενοουν, tali'νδίως παλιν δευτέρας η προτερον ὀδυναις βληθείς. o δἐ τολμηρεθεν ἐπιστας, ῶθισέ ριοι κατὰ πλευμν ἐκδεινον δεαλαξας καὶ τὸ ἀκαθεκτον του τμπρο

dens id enim barbaris in more est cmento tractis o expedire conabatur ac raraus in me irruere: qui a deo opportunus nobis servator missus fueran proposito avocare studebat. ubi autem omnem advertit, illo maiores excitantis iras ac caedem semel repento aggressus gladium humero adegeritnus ineusserit, quod et modo quanta vi ictus dat vir ille admirandus aeriore excitus ira, Aethiopem quo ad illius genua prolapsum exque vulnera e Piens, ocius se ad comites reserti ω cum ita ii euntibus comes adiunctus eoqus periculo liberat nactusque otium de accepto vulnere cogitarem, tvulnus maiore quam prius dolore ictus persensi. Procax, nescio unde facto impetu, gladium retro isublato ululatu, effreneque ingenium vocis immani adeo ad virum mihi defensorem, et qui ipso aderquam ' meam unius vitam noglexistis, atque barba Eus eumque monstrans Vin mortem dedistis 3 hoc '

570쪽

DE EXMIDIO THESSALONICENSI.

τες εἴς εὶ suis κοινῆ παντες, ους τοῖς ορκοις ἐβεβαιώκ7ασθε,

αλλ' ἀληθῆς γέγονεν ο διὰ μέσου προτεθεὶς ορκος, πάρο μηχανῆ

15κατα την προαυλαίαν Οι μεθ' ημιῶν βαρβαροι, καί τι 3Mκρὸν -- σταντες αυτοις, εδοξαν εἴσω χωρειν ἐῶς τι σπουδαιον τοπασαντες ἐφευρεῖν. συνειπηιεθα δἐ τουτοις καὶ ημεις, τους παρόντας Σποβλεπροανοι καὶ 3 ιη mo τας νυχας τῆς προτέρας σκοτοδώπὶς ἀΠαγαγοντες. ως ουν εἰσίειμεν του ναου τὰ προπυλαια ος του

simul, quibus iureiurando fidem obstrinxistis, a morte Immunes servati fuerimus, finem non accipiet quod ipsi sumus polliciti. sin autem vel unum nostrum, quod rem minus curaveritis, desiderari contigerit, illius omnes interibimus occasu, nec vos ullius eorum quae speratis compotes efficiemini. quare si non fraude sed vere iureiurando fidem obstrinxi stis, omni opera vitae securos praestate; proboque noveritis a nobis quoque praestitum iri omnia quae pacti sumus.' quibus ille verbis, ac Cum sociis indicasset, cunctis auctor fuit ut uno impetu perditum hominem proeul arcerent ac propellerent. indeque agmine cingentes lenti incedebant. 51. Venimus autem ad quendam Ioeum, ubi erat monasterium virginum religiosa palaestra merentium, quod ab antiquo Aemilii nuneupatur. rursus Vero aliam quandam barbarorem custodiam in vestibulo ossendentes, qui nobiscum erant barbari, ac cum eis tantisper collocuti, introis decernunt quasi aliquid aestimatione dignum ibi reperturi. nos eos -- tuebamur in praesentes limis oculis obtuentes, ne ritum a pristina mentis refecti vertigine. Ingrossi igitur templi vestibula erat illud Georgii martyris nomine consecratum) videmus barbarum quendam in scabello Mentem, erecto supercilio, strictumque ensem tenentem; atque eos qui

라틴어 텍스트