장음표시 사용
381쪽
stirilibus ultimis colliciis, inepti me garriendi, qua ipse nisu , futat, sedpolim amicitiam cum ueta contrahit, atque ad aliis destitas transit.
Rr Primosic ipsam objurgat, Quaerebas paulo ante , ViX ante passus CentUm, Qui esses , nUnc non modo scis, sed & clarui.& distinctum habes illius conceptum. Delade rogat Conceptunitam clarum, tam distinctum sibio tendi, ejus ut a speetu refi ciatur. Tum fingit iugum ibi ostendi in his verbis, Certo scio
esse, me cogitare, me existere substantiam cogitantem, actum est. Ieua nora sufficere probat hoc exemplo. Cognoscis etiam nul. tum montem existere sine valle, ergo habeS concepriam cla rum, & distinctum montis sine valle. Idemque cinterpretatar Clarus est conceptus ille tuus, quia certo cognoscis: distinetbs est quia nihil aliud cognoscis . Atque adeo COUcept US claresta distinctus, quem formas, in eo est, quod repraesentet tibi substantiam existere cogitantem, nihil attendendo ad corpus ad animum, ad mentem, ad quicquam aliud sed tantum quod existat. Po remo fatio os animos resumendo, putat se ibi et
dere magnum apparatum, triario que cuneatim ac creatam ard
natos,quos omnes novus Orgopolinices di lat spiritu, Quasi ventus folia, aut panicula tectoria, Et ita, ut ne vel nuntius restet. Primo flatu emittit Haec Hrba,
A nosse ad esse non valet Consequentia: utque olentat, in rvexileti, abacum quemdam ira quo sub antiam cogitante pro arbitrio descripsit. Secundosatet emittit haec, Oeterminate, in determinate. Dis incite, confuse. Explicite, implicite Tertio haec, Quod si,
mis concludit, nihil concludit. Hocque ultim(m ita e secat, Novi me existere substantiam cogitantina, & tamen nondum novi mentem existere, ergo notitia existentiae meT non pen det a notitia existentis mentis. Ergo cum existam,& mens nob
Xistat, non sum mens ; ergo corpus. uibus auditis illa silet, pedem resera, animum des udet, ac se captivium duci ab eo ara tur in triumphum. Vbi multa immortali risu digoa possim 6 βμ dere. Sed malo parcere Actoris togae; ac etiam meum VβVpμφ' de rebus tam lebibras diu ridere. uapropter hic ea tantram Me tabo , qua a veritate aliena cumsint, forte tames ab aliquisem e
382쪽
Arentur , tanquam a me coracema, fide ipsis plane tacerem a W
Tre eum Te queri. quas dixitem me habere clarum es desin-
couc Wum, priusquam, susscienter explicuinem qua Diftione habeatur atque , ut ait, cum vix ante passus cepid i sitissem quis essem: Aam, inter a duo, recensui omnes re
res cocti aratis . nempe quod intelisat, velit, imaginetur, sint at sic. itemque omnes alias proprietates vescio not f , qus a eius conceptum Non pertiuent, ut una, ab algis distinguerem,
holum postsublata udicia potu1t optari. Sed fateor istos ui pret u-
si a nou ixuunt ou fatige ut us unquam rec claram ct is ira sim conceptum habere posse et manifestum evim est eos conceptu , quos mseueritia habuimus claros, ct distinctos non fuisse , ac proin e aoi is, misisserint depesiti, alios, quo unque o ea acquirimu ,ob cum ros retari S confusos. Cum itaque vult'i os ende uarum clum Odistinctam conceptum, t af ectu reficiatur, ag me inducit illum si ostendeclum in his verbis, C et to icto
me esse &c. Cum vero vult eas i as netis refutare hoc eo plo, Certo etiam scis nullum montem exiliere sitne valle, ergo m-bes conceptUm clarum & dis inchum montis fine valle , sopiat- fmates ipsum fallit, nam ex antecedentibus tantum sequitur, ergo clare S incra percipis nullum montem exsere e vasse ; BOUautem, habes conceptum moratis e valete, quia, nullavst. nora debet haberi, ut percipiatur nullam montem esse sine vace. Sed nempe e t adeo felicis ingenii, ut ipsa et i in ineptiis , qua Axit, noupossit sine nouu ineptiis refutare. Cum dero ait postea , concipere jubctantiam cogitantem, O nihil concipere corporeum, nihil jurituale Sc. de corporeo concedo, quia prim explicueram quid per nomen corporis vel rei co freae intestigerem: nempe id tantram quod est extensum sive tu cuque conceptu extensio continetur. od autem addit de
trituam crasse affingit ; ut O aliis pluribus in Occi, ubi me inducit
Alcentem, sum res cogitans, sed non sum corp- , Nec animu3, nec meus, E c. non possum enim de re cogitante Uegare, Vis ea in quorum conceptu Uuilam cogitationem continerisio , quod me scire de ani mo , vel de mente, nunquam scripsi nec cogitavi, Cumque postea dicit se recte capere meam mentem , rem p tarc clar conceptum meum, quia certo cognosco ; S Ast ncctum , si 'ia nihil is itidagnosco,
383쪽
agno fleo, se ipsim valde tardi tragenii esse 'git: Aliud enim j ei
percipere, ac certo scire. Cum multa , Ucra taratum ex fide didiua no
dis, quo minus ea, quam habemus a se cujus rei stili iura nec til his vel minimum oerbum unquam scram ex quo talei a amae de ei possent. Praeterea e tum e us, A nossie ad effc nota Valet conse quentia, e plane falsum : Emenim ex eo quodUmcamo alicujustrei essentiam, nonsequatur istam exsera Uec ex eo quod utemis notaliquid cognoscere , sequatur il desse bifripossit ut fas mur: o. mnino tamen A nos ad esse valet consequentia , quiaptave fieri uba potest, ut aliquam rem cognoscamus, ns revera iriast prout illavi cognostamus; nempe vel existens eam exsere percipimus; velis.
us aut si ius naturae, stantum ejus natura nobis sit nota. Falsiae etiam est . autfaltem ab illa a que ulla et et minima ratioue a Frma tum, aliquam sub antiam cogitantem esse parat&ilem, ut habet in il abaco, in quo diversa substrantiae cogitanti Jectes.tanquam ab ora.culo aliquo edoctas , proponit: Nussam enimpossumus cogitatimi extensonem, aut artibiDtatem intemgere, ac omnino es abi' nid verbo rmare ut verum, quod necd Deo ed revelatum necasse quamur intel civ. Atque hic tacere nonpossum opinionem sciam, de partibilitate substantia cortraratis , peraculo issimam , ac reflatoni Chnoianae quam maxime adversantem mihi dideri: ema quam is quis issam admittet , realem humanae animae a corpore di tinchonem nunquam vi ratiouis agnoscet. Verba Determinate, indeterminate. Di itincte, confuse. Explicite, implicite. Cumsu,
ut hic, ponuntur, nullum plane habentis Zm; nec aliud unt quam o sutia, quibus videtur Au hor noster velete discipuli si 'suade re. cum nihil boni habet quod dicat, tum, aliquid bona cogitare, Abud etiam evus e tum, Q Uod nim Is concludit, nihil CONLIudit , non sine dictinctione debet admitti: Nam si per merbum nimis inresistat tantum aliquid amplius, quam id quo si quaerebatur, ut mminfra reprehendit argumenta quibus exissentiam Dei demonstram,
ob id quod putet per ilia plus concludi, quam leges prudentiae ex arati aut quisquam mortalium depycat, plane fassum es est ineptum, '
384쪽
tiliae unquam prudenti ae leges huici Apossunt adversari; Si vero intestigat per verbum nimis , non simpliciter aliquid ampletis quam quaerebatur, sed aliquid quod sine controversasiti sum, tunc quia aem est verum, Sed pone errat S. P. cum tale quid mihi affingere conatur. Cum enim ita pripsi, Notitia eorum quaret novi existere, non pendet a notitia eorum quae existere nondum novi et Atqui novi rem cogitantem existere, ac nondum novi corpus existere; ergo notitia rei cogitantis non pendet a notitia corporis. Nihil nimis, O nihil non reci e conclusi. Cum vero assumit , Novi rem cogitantem existere, ac nondum noVi mentem
existere, imo nulla mens existit, nihil est , abdicata sunt o- Ennia. Rem sing nugatoriam,ac famam assumit: Non enim possum quidquam affirmare, aut negare de mente, ns sciam quid per hoc nomen Mens intelligam ; nihilque pessum intelligere, exsisquae per illud solent intestigi, in quo non contineatur cogitatio rt Adeo ut repugnet, ut quis cognosat rem cogitantem existere , ac Vou cognosat mentem . sive aliquid eius quod gnificatur nomine mentu, existere. auo uesubiungit mo nulla mens existit,nihil est, abdicata sunt OcnDia, tam absurdum est, ut resspo Iouem nora mereatur, Cum enim psy abdicationem agnita sit ex lentia rei cogitantis agnita multii existentia mentis hactem quatenis hoc nomineres cogitaras gniscatur I necproinde a lim es abdicata. Cum denique usuru i dissimo informa id extosiit tanquam Methodum
aliquam regendae rationis, quam meae o onat, videtur vel persuadere, me si gismorum formab non probare, ac proinde Metho dum aliquam a ratione valde alienam habere. Hoc autem fassum ei
se fatis patet ex mei criptis, in quibuZ nunquam non usu sum sco-ti is cum locio idpostulavit.
Hic assert j et insimum eae falses praemi eoas meas esset
at, ego vero Uegos pernego. Nam quantum ad hanc ma oram ,
Nulla res quae talis est ut de ea dubitare possim an existat, de Iacto esistit, tam absurda es, ut non verear ne ulli persuadere pilsit m a me esse profectam, ni se quibur una persuadeat me rationis compotem Von esse Nec postsam satis mirari quo consilio, quas O, qσβsse, qua confident a id succeperii, Nempe iupruma se iastorae, ira qua
385쪽
iocendis agebam, po quam rum radic iraioraci, quibus ered/ha. quammaxime fueram csuetur, ira sibium posse revocari, ac p .ihil, ab iis, non minu3 quam ab aperte falsii, as oracm esse cohibrariis ne quo mihi in veritate quaerenda impedimerato esse possent, haec Oerba. Sed nondum satis est hoc advertisse,curandum est v
recorder,assidue enim recurrunt consuetae viraiora , occupant que credulitatem meam, tanquam longo usu re familiaritati, jure sibi devinctam, fere etiam me invito; nec unquam iis as sentiri, & confidere desuescam,quamdiu tat s esse supponam quales sunt revera, nempe aliquo, quidem; modo dubias, ut jam jam ostensum est , sed nihilominus valde probabiles, aequas multo magis rationi consentaneum sit credere quam ne. gare. Quapropter ut Opinor non male agam, si, voluntate plane ira contrarium verset, me ipsium fallam, illasoue aliquandiu omnino false , imaginari que esse fingam, donec eandem, velut aequatis utrimque praejudiciorum ponderibus, nulla amplius prava consuetudo judicium meum a recta rerum perceptione detorqueat Ex quibus Author noster elegit haec verba, caeteri fe- ectis, Opiniones aliquo modo dubias, Polunt. te plane in contrarium versa, Omnisso falsas imaginariasque esse fingam; ac praeterea in locum verbi fingam sub tuit ponam, credam, &ita credam ut contrarium Mus quod dubium est pro vero affr-mem. Voluitque hoc esse tanquam e fatum e regulam certam qua semper uterer, nora ad raeiudicia toletenda sed adfundamenta Metaplasica summe cert; S accuratae tuenda. Primo tamen cunciali
ter tantum, Spe' ambages hoc proposuit, nempe in I. a . O S , pri mae suae qua strai in s. illo V. postquamsupposuit erum mregula se debere credere, a. O p. nonfacere f. quaerit an cor tinust illud ita debeat credere,ut sibi pei adeat aliter habere se noli
posse. qu(d absurdi ramum quaesitim iudant mepes alique
ambages, est verbas ex asc denique rossondentem Mec poscit nec negabiS, neutro uteris, utrumque habebis velut falsum, sis quibus verbi., mihi abico ipso imbuit plave mauifestum esse m raraqscidisse , me ut verum non crede e contrarium quae quod 'bium est , ac Meminem ex mea sententia eo uti posse pro mes' prppositarum: asi ' - silet mi ex eap erata cocclusio expectra
386쪽
SE P et 1 M a. I A Contradictoria enim sunt, rara ponere Vec negare neutro uti, araque unum ex iis ut verum a mare , atque eo uti, sed sensim postea eorum , qua tanquam mea retulerat , oblitus, non modo
contrarium a mavit, sed S tam saep) inculcavit, ut fere hoc unum in tota sua dissertatione reprehendat, O omnia ista duode cim peccata quae deinceps ad finem usique mihi affingit ex hoc uno
comtonat, Unde profecto, tum hic, ubi hanc majorem, Nulla res quae talis est, ut de ea dubitare possim an existat , de facto existit, meam esse a mat, tum actu omnibus tu locis ubi quia tale mihi tribus , nisi prorsus ignorem quid verbum mentiri sieni et, illam inexcusebi ter mentiri, sive contra mentem Sconscientiam loqui evidentissime demonstratur : Et quamvis admodum intitus tam inhonesto verbo utar, exigit tamen hoc a me de fensio veritatis, qua usicepi, ut quod illa tam aperte facere non erubescit, ego saltem nomine proprio vocare non recusem. Cumque iutoto hocscripto nihil aliud fere agat, quam ut hoc idem inepti simum mendacium . sexcentis variis modis express,m ectori re adeat, sinculcet, non video ipsum aliterposse excusari, quam quia forte tam rape idem a mavit, ut paulatim si impersuaserat esse verum ,
nec amplius pro mendacio suo cognoscat. Quantum deinde ad minorem . Omne corpus est tale, ut de eo dubitare possim an existat, , Omnis mens est talis, ut de ea dubitare possim an existat. Si de quovis tempore indefinite intelligatur, ut ad eius conclusionem debet intelligi, est quoquefalsa, si nego meam esse: Nam
statim post initia secundae Meditationis , ubi cerrio perse i rem coiseitantem exsere, quae res cogitans ex vulgari usu meus anesiatur, non amplius dubitare potui quin mens exseret; ut etiampos sextam Meditationem , in qua corporis exi entiam cognovi , ras
amplim de ipsa potui dubitare. AEuam supendi Cero ingenii es
authorno er, qui duas falsas praemi in tam artincto se potuit excog tare, ut ex iu , in bona forma, conclusiosis equeretur. Sed, Dora inteleigo cur h c mihi risum Sardonium a crabat, cum laetitiae caumfam dumtaxat, non quidem permagnae, sed certe verae ac olida ira ejus dissertatione repererim: nempe quoa D, multa risii repre-
eraderado , quae non mea sunt, sed a se mihi a cla , clare ostera dat se nucum non movise lapidem, ut aliquid reprehensane dignμm T a invenim
387쪽
1 8 Osrnerio NES E T R E s P o N s I o N x g inveniret in mei criptis, Stamera nihil omnino inoenis. Tt Ai certe illim non ex auimo hactenm risis , satis declaraut seria objurgatio qua hanc partem concludit, tum maxime stati, ejus res onsione u quibu3 non modo triclis, si erus,hedeiidis fecio est crudelij. Nam cum nucis odii habeat causas, nihilque re nerit reprehendendum,praeter iliues unum absurdum, quod mihi ista dens Osciens assinxit, quodque paulo ante non potui hora ius quata mendacium e us nominare: uia tamen puta e am istud Lectis is a plane per assisse, ( nou quidem vi ratioraum, ut ore quasnassis habet; Sed primo admirabili a mandi coufii Utia , quae, in timpietatem O charitatem Chri Nauam peculiariter professo, tantas tam sine pudore, de res a esse posse Uunquamputatur; Ac dem. de pertinaci es frequenti et dem repetitione quae saepe fit, ut eae
conssetudine audiendi , etiam res quasi fassimus, O iura i nem eas pro veris habendi acquiramus: atque hae duae machinae an plebem , icosque omnes qui res accurate non examiUant. omni pomdere rationum potentiores esse lent) nunc u Io perbe insultii me tanquam puerum gravis Paedagogus objurgat, plurium e peccatorum reum facit insequentibu rL. resonsionibus, quam in Deca o praecepta habearatur. Excusandus tamen es R. P. quia ipsamplius apud se esse videtur sed, cumplusulum oti duas tantum res pro unas ant videre , tanto illi charitatis etelo turbatus aere, ut in unico contra mentem S constientiam propriam dis- decim peccata mihi tribuerada inveniat: quae, nis me aperte,ac citra terborum intolucra hic loqui puderet, non deberem iter quam convitia, O calumniac vocare : d quia amputo meas esse vices ist-
candi , hal acinationes tantum dicam; Et velim ut LectoraUimal vertat , ne minimum quidem verbum, ab ipse, contra mons Cy
tibis haberi,in quo norast haltacinatus:
D Eip. i. Peccat Methodus circa principia. Nempe nulla , habet, & infinita habet. Ac caeterae quidem facultates, ut
ex certis educant certai clara, evidentia & innata sibi ponunt
principia. Totum est sua parte majus. Ex nihilo ni nil fit, re sexcenta id genus, quibus subnixae evehunt sese in altum , N p
388쪽
S E p T r M ae. I severitatem tuto contendunt. Haec vero secus , ut faciat aliquid non ex aliquo,sed ex nihilo, amputat, abdicat,ejurat omnia, ad unum principia vetera, ac Voluntate plane in contra itum versane videatur alis omnino carere, fingit Sc aptat sibi e cera, ac principia ponit nova Veterum plane contraria, atque eo pacto vetera exuit praejudicia, Ut induat nova: certa deponit ut asssumat dubia: alas tibi aptat,sed cereas: subvehit sese in altum, arui cadat: Denique ex nihilo molitur aliqvid, ut faciat nihil . Resp a. Peccat Methodus circa media . Nempe nulla habet dum tollit vetera , nec adhibet nova. Reliquae disciplinae formas habent logicas ta syllogismos , & modos argumento' Tum Certos, quorum ductu , velut Ariadnam filo , ex labyrinthis expediant sese , re res involutas extricent facile,& tuto, Issaec vero Contra, formam veterem deturpat , dum novo pallet metu, quem l br a genio fingit, dum veretur ut ne somniet
dum dubitat an deliret. Propone syllogist num pallebit ad ma-Jorem, Quaecunq; sit illa tandem. Fortet, ala, Genius me decipit.
Quid vero ad minorem trepidabit, dubiam dicet. Quid si somniem quoties somnianti visa sunt Celta , dc Clara, quae pol hsomnium favisa comperta sunt Quid denique faciet ad con- Clusionem e Omnes omnino velut laqueos & pedicas fugitabit. An non deliri, pueri, re amentes pi sectare se credunt ratiocinari, cum omni mente, ae judicio deficiantur' Quid si mihi idem contingat modo ' quid si fucum faciat & offucias Geniusymalus est. Nec dum Deum novi existere, dc ab eo deceptorem coerceri. Quid hic facias quid cum dicet, & obstinato animo, consequentiam dubiam esse nisi antea certo scias te nec somniare mec desipere, sed este Deum, de Veracem Deum,
ct ab eo Genium malum haberi in vinculis e Quid cum syllogismi hujus repudiabit materiam,&formam. Idem est dicere aliquid in rei alicuius natura, sive conceptu contineri, ac diceret
ipsum de ea re esse verum. Atqui existentia &c. Quid alia id genu S, quae si urgeas, Expecta dicet quoad esse: Deum sciam , ta Genium videam ligatum. At saltem, ais, id habet commodi dum nullos adhibet syllogismos , tuto vitat paralogismoS. Praeclare enimvero ut ne mucosus sit puer , denasetur.
389쪽
rso Oar EcTIONES ET RESPONsro Nns. Num melius caeterae matres suos emungunte Quare unum
hoc habeo, quod dicam. Sublata omni forma , nihil remanet
Resp. 3. Peccat Methodus contra finem, dum nihil certi asse quitur, sed nec potest assequi, cum ipsa sibi via S Omnes ad veti.tatem occludat. Ipsemet vidisti, & expertuS es LVi S in errori bus Ulysistis, quibus te, meque socium fatigasti. Contendebas te esse mentem, aut habere mentem: id vero minime potuisti conficere , sed haesisti in salebris,&vepribus,ta quidem toties, ut meminisse vix possim. Quanquam & recordari proderit modo, ut responsioni huic ce nostrae suum sit robur. En igitulsumma capita, quibus ipsa sibi Methodus nervos succidit, o. mnemque plane spem ad veritatis lucem praecludit. r. Nescis an somnies an vigiles, adeoque nihilo plus debes tuis in cogi.tatis, & ratiocinationibus (si quas tamen habeS, non vero so. mnias dumtaxat te habere ponere, quam somnians in suis. Hinc dubia omnia, de nutartia, &ipta Conclusiones incerae.
Exempla non afferam,obi ipse, & percurre apothecaS memoriae tuae, &siquid repereris, quod ea labe non sit in inim, profer: gratulabor. a. Antequam sciam Deum existere, qui
Genium malum liget, dubitare debeo de omni re, & omnem omnino propositionem habere suspectam, aut sane, quae Tu garis est philosophia re vetus ratiocinandi methodus, ante omnia definiendum est an sint, & quae illae tandem propositiones immunes, deque iis retinendis monendi sunt Tyrones. Hinc, perinde atque eX praecedenti dubia omnia. Et ad vestigandum verum prorsus inutilia. g. Si quid sit quod habeat,vel minimum dubitationis , id voluntate plane in contrarium versa falsum esse crede, & crede oppositum, eoque utere tanquam prin cipio. Hinc adirus omnes ad veritatem praeclusi. Quid enim speres ab illo , caput non habeo. Nullum est corpus, nulla mens, & sexcentis istiusmodi e Neque vero dicas ah - idicationem illam non est e perpetuam, sed Iustitii instar, ad
tempti S, ad mensem, ad dies Is . Ut quisque majori contentione in illam incumbet. Esto enim sit ad tempus; at est eo rempo ret quo VeriLatem vestigas, quo uteris abdicatis,& abuterita
390쪽
perinde quasi ab iis veritas omnis pendeat, & in iis veluti necessario in stereomate consistat. Ad ais, ea utor ut stylobatam, re columnam stabiliam, ut solenne est Architectis. An non illimachinas extemporaneas eXtruunt, iiS utuntur, ut columnam
elevent, de suo in loco stabiliant, tum velut praeclare suo defunctam munere dissolvunt, de amovente Quid ni illos imiter Imitare, per me licet, at vide ne&stylobata & columna extemporaneae illi machinae sic innitantur, ut hac remota illa concidant.
Atque illud est quod in Methodo reprehensione dignum putem. Falsa ponit fundamenta, iisque ita nititur ut remotis illis illa quoque sit amovenda . Resp. g. Methodus peccat excessu. Hoc est plus molitur quam ab ea prudentiae leges exigant, plus quam ab ea qui quam mortalium deposcat. Petunt quidem nonnulli, sibi ut demonstretur Dei existentia, de humanae mentis immortalitata at profecto nemo repertus est hactenus, qui sibi satis esse non duxerit, si Deum existere, & mundum ab eo administrari , re
animas hominum esse spirituales & immortales tam certo sciat, atque illud a. & 3. faciunt s. aut istud habeo caput, habeo Corpus , ut superflua sit omnis cura majoris alicuius certitudinis vestigandae. Praeterea, ut in practicis , aut agendis rebus certi sunt fines certitudinis, qui suffciant abunde. ut quisque prudenter, & tuto se gerat; ita in meditandis re speculandis rebus definiti sunt limites, quos qui attigit certus est, & ita CertuS , ut merito aut desperatis , aut damnatis aliis , quae quis ulterius tentare vellet, in eo prudenter, ac secure conquiescat. Ne plus ultra. Ne quid nimiS. At, ais , haec laus non vulgaris Metas promovere , & vadum ab omnibuS retro seculis intentatum perVadere. Ita sane lauS eximia, at dum vadum vadati possit citra naufragium , quare
Resp. s. Peccat defectu. Hoc est, dum plus stringit, quam sit par, nihil colligit. Unum te volo testem, te judicem. Quid vpnestitisti apparatu illo magnifico 8 quid abdicatione illa tam solenni, adeo generali & generosa, ut ne tibi ipsi pepercetis, nisi, hoc tritum, Cogito, sum, sum res cogitanS8 hoc, inquam, ita, Vel plebeculae familiare, ut nemo repertus sitab orbe con dito oui