장음표시 사용
491쪽
nem. Aliae sunt res Artificiales, quibus etiam ab hominibus arte
praeditis & per eam persecte cognoscentibus earum conditionem, iuxta eam conuenientia , accommodata sunt nomina: hoc est talia, ut significatio eorum,aut ex modo quo fiunt: aut ex aliqua rum proprietate: vel usu in quem ordinantur per artem, desumacur.Quod maiori ex parte, verum esse intelligendum est nam aliquando contingit ; ut nulla talis similitudo, nobis saltem cognita, in nominis impositione seruetur : & haec doctrina simul explicat λ & probat veritatem communis sententiae : quam se
Ad arg. vero primae sententiae : Concessa maiori, neganda est minor: quos voces sint instrumenta facultatis naturalis ad loquendum , sed potius instrumenta huius saeuitatis sunt, lingua, Mures,& palatum .quibus formantur eaedem voces:& iam formatae imponuntur ad significandum : ut media elle possint, quibus homo proprios conceptus aliis explicet: quare licet ex parte s ni vocessint naturales, ex parte tamen significationis per artem, vel scientiam fiunt: sicut eathedra,ex parte ligni naturalis est: sed artificialis ex parte formae per artem factam : & ideo simpliciter Ocatur artificialis : sic etiam nomina, & verba artificialia sunt
Argumentum vero secundae opinionis,ex doctrina tradita solutum est: quia licet libera sit impositio vocum ad significandum; conformis tamen naturis rerum: & ideo non a quocunque facta: sed a sapientssius qui persecte cognoscentes earum naturaS, talian mi ηρ, eis congruentia accommodarunt: unde nec var,ari potest pro libitu significatio nominum: nec ab ea nomina cadere
HAnc partisulam definitionis probauit Mistot. ex nomine
composito : --ου partes separata . ait,-I WAgni Miua: Vr parte;s eius iantaetiam si sint integra nomina: ergo multo minus partes nomini s licis separatae , erunt signi ucativae: cum non sint integra nomina, sed syllabae,& litetae:sed haec ratio nihil valet ergo non probatur per eam,quod partes nominis separatae, non sint significativae, nec verum hoc erit. Probatur antecedens: Quia parres nominis compositi, sunt integra nomina,vel nomen integrum,& verbunt,ut patct in hoc nomineagricola et & separ tae retinent eandem lignificationem ἔ per quam componebant nomen: ergo partes nominis compositi separatae etiam ut partes eius vel iuxta significationem totius,sunt significati . Probatur
492쪽
minor,nam hoc nomen ager,& hoc verbum, colo, componebat. nomen, agricola, per proprias significationes, nempe, & ager significans agrum,& colo actionem colendi unde agi icola, ligni hcat colentem agrum : & hanc eandem significationem retinent separata a compositione ut notum est: ergo vere significant luxta significationem totius, vel ut sunt partes eius quare nec ratio Aristot. probat, partes nomitiis separatas non signa ficare : nec verum esse potest, saltem in nomine composito.
l'robatur secun ὁ : Quia si Homina simplicia da derent a propria significatione δε imponertatur ad sigilificandas res diuelsas,
etiam caderet a sua significatione nomen compositui mergo pendet significatio eius, ex propriis significationibus partium: leia
partes separatae, retinent proprias lignificationes: ergo separat fgnificabunt iuxta significationem totius.'Pro tolutione huius quaest. notandum est Nomen compositum , sic ex nominibus integris,aut ex nomine & verbo componi , ut ex pluribus,ac diuersis significationibus eorum , resultet tertia quaedam lignificatio indivisibilis eiusdem nominis compositi: quae significatio, non potest in eisdem iam separatis conseruari: in quo simile eit nomen compositum, naturali composito viventi, ex anima , Sc corpore fatio, no quocunque, sed hetetogeneo: hoeeli partes habenti diuersae rationis; ut brachium , eaput , & pedes: non enim componitur nomen aliquod , ex multis fio mirimuς,eandem rem figni silantibus: ut ex gladio, & ense t sed ex significantibus regdiuersas: quare ex his diuersis siMificationibus, resultat tertia tagnificatio totius, diuersa a partibus. ut patet in nomine, respublica,& in nomine equi serus : quia nec respublica , significat rem quamlibet, vel acgotium publicum: sed congregationem civium
sub his legibus,& tali ordine disposita rei': quae diuersum quid est. a significatione utriusque partis separatae:& equi seru, significat
non equum ferocem, quem significalit partes separatae , sed aliud animal valde diuersum. Vnde , se ut anima non informat parata separatis corporis, sed dum leparantur a toto,', iam formam diuersalia consequuntur: ita forines nominis compositi,quq et1 smificatio eius, non insormat partes separatas, sed aliis habent significationes sibi proprias partes, atque diuersas significatione cortius, quam participabant,dum illud componebant. Ia Itaque sicut quaelibet pars nominis compositi, per se sumpta, habet propriam significationem unam,&indiuisibilem, quae non conuenit syllabis, nec in eis separatis permanaet,sed desinit esse, Scquasi corrumpitur separatis systabis: se etiam nomen compositum ex aliis nomin:bus, aut ex nomine , & verbo , propriam
habet significationem, distinctam a significatione partium,&in-
493쪽
In lib. r. de Interpretatione,
diuisibilem quidem:& ideo talem, quae non praedicatur de partibus, nec in eis sep ratis permanere potest. Et ratio huius est. quia nomen compositum,distincta impositione imponitur, ad signis. Candum totum,atque ad significandas partes:& ad significandum rem diuersam ab ea quam partes significant: similem tamen aliquo modo,&quae non resultaret,nisi ex his partibus. Vnde sequitur,diuersa nomina, ita per proprias sign ficationes concurrere ad componendum aliud: ut cum media alia impositione,& ad aliam rem significandam concurrant, proprias significationes amittant in tali compositione,& aliam diuersam participenta licet similem propriis, sed dum a compositione separantur,illam rursus significationem quam in toto habebant, amittunt, δc proprias retinent.
Et hoc est,quod dici solet, separatas non significare: iuxta significarionem totius. Licet videantur significare propter similitudinem, qux reperitur inter significationem totius, & proprias earum : Dependet enim signincatio totius, ex eis: verum distinista est,& in eis permanere non potest.
Ex hae domina respondetur quaestioni:verum esse, qu6d asserit Arist.in definitione nominis,quod partes eius, si ut partes ac cipiantur, non sunt significatiuae, dum ab eo separantur: quamuis proprias significationes separatae retineant:quia cum significatio totius,di itincta sit a propriis partium significationibus,& sit quasi forma rei heterogeneae , partes diuersae rationis insermans, corrumpitur separatis partibus. Et ideo non potest in cis per
Ad primum arg. Distinguenda est minor: quod partes nominis compositi componant illud per proprias significationes mamsi ita intel igatur: quod significatio totius, non sit alia a significatione partium: falsum est cum distincta impositione, & ad rem distinctam fgnificandam: vel saltem modum distinctum habentem, imponatur. Si vero per proprias sisnificationes concurrere intelligatur: ita, ut tertia fgnificatio, a propriis distincta,atque indivisibilis: eui simplex etiam & distinctus eonceptus correspon
det in mente,a conceptibus partium per se sumptarum: verum est: ted ex eo non sequitur: quod partes separatae retineant eandem significationem totius, vel quam ab eo participabant: quia haec statim corrumpitur , quam primum partes separantur: sicut cor-xumpitur nomen ipsum compositu niuideo non potest in eis permanere.Quocire a bene Arist.dixit mihil iam significare,iuxta ib
ficationem totius,vel ut partes eius.
Ad secundum: Concedendum est primum enthymema, sed neganda ultima consequentia quod partes separatae significent iuxta Iignificationem totius: nam licet signincatio totius pendeat
ex significatione partium i x desiuat esse, partibus cadentibus a pro
494쪽
a propcla significatione: nihilominus eum distincta sit sigrifieatio
toti una propriis partium fgnifieationibus.atque indivisibilis. eo rumpitur eis separatis: vnd ' permanere non porest in eis:led lieri propitas significationes retineant, verum est , nihil significare separatas iuxta significationem totrus : quia nihil retinent de significatione eius: licet eam aliquando retinere videantur. propter similiuidinem quam habent propriae, eum significatione totius iam
An nomen infinitum, omninθμ excludendum a domitio,. SEx sunt explicanda de nomine infinito. Primum, Lurd sit. S cundum , Qui or quomodo significet. Tertium, De quibuε dicatur.Quartum, An nomina transiendentia possiniferi infinita.Quintum , An nomen infinitum sit inter absolura. vel inter connet artua numerandum. vltimum, An dicatuν univore da entibus, is non en- tibin,υel analogis . Circa primum norandum est: Nerationem duob- modu sumi posse et Primo neganter, quod est sumi in tota vi negatiolbis: quo pacto , etiam li in principio propolitionrs ponatur, copulam exusdem propositionis , Si totam ipsam propositionem negat: & propterea de ea gictum est. esse malignantis naturae, ita , ut quidquid post se inueniat, destruat. dc oppontum efficiat. secundo modo,accipitur, non seeundum totam vim negationissed se nom limitatammavi solum neget significatum illius voeis . cui proxime adiungitur, nec vis eius ulterius transeat. Vnde, si adiungatur subiecto propositionis, non transit vis eius ad eopulam: nee negatiuam reddit tropositionem : & hoe est aeeipi Infimantis:quia effectus eius, solim est negare significatum nominis, cui adiungitur, x ex hoc. quasi infinitum illud efficere: quia eaetera omnia significat, prδterrem illam , supra quam eadit: ut non homo,significat caetera trinia praeter hominem, nihil eorum determinans:& ideo dicitur habete signifieationem infinitam. Nomen igitur infinitum negatio. nem includit,non neganter sumptam, hoe est,non in tota vi nega tionis sed sumptam infiititanter: hoe est, iecundum vim negandi, determinatam ad proprium eius significatum. Ex quibus intelligitur, nomen infinitum hoe modo esse definiendum et Nomen infinitum . est nomon eo stum ex nomine sim lici,ct n g tione,in antra accepta: ut non homo,non leo: δc haec de quid ditate eius.
De modo significanssi nominis infiniti. Quantum velo ad modum significandi eius pertinet, aliqui dicunt, da materiali, significare rem illam , quae negatur, de
495쪽
a 8 In Ib. I. de Interpretatione,
formali vero, caeteras omnes ut non homo ; de materiali homunem,de formali vero leonem, & bouem, ac caetera omnia praeter hominem Melius tamen dicendum est, non significare rem il-Iam quam negat, sed de materiali, caeteras praeter illam e deformati vero , puram negationem eius: ut Mon Eomo, de materiali. eois nem,& bouem cum caeteris, & de formali. solam negationem homnis. Quod lic probatur: quia non homo non significat leonem, aut bovem , secundum naturas post tuas eorum : sed in quantum sub negatione hominis cadunt, vel continentur : ergo lecundum natui as positi uas materialiter pertinent ad significationem nominis infiniti. Formaliter vero lecundum negationem talis naturae,inpropria inclusam.
Circa significatum vero eius omnes conueniunt: adeo extensum esse , ut caetera omnia , praeter rem illam quam negat, significet, non solum exilientia actu, sed etiam possibilia : imo etiam impossibilia , ut Chimaeram ,& Centimanum , & ratio huius est manifesta ex dictis.Nam si formale signifieatum eius, est negatio illius rei,eui adiungitur: ergo materiale erit omne illud. cui potest
conuenire talis negatio: sed haec conuenit caet 'ris omnibus existentibus , aut postibilibus, imo etiam impossibilibus: ergo haee
omnia comprehenduntur sub materiali significatu eius: sed omnino inde terminate, atque confuse: & ideo modo quasi infinitor quia non magis aliquod Ens unum, quam aliud determinat, ut ex se est manifeltum. Ex quibus sequitur: Duo habere nomen infinitum , in quibus deficit a vera ratione nominis: Primum , ex parte formalis siuno eati, quod nullam rem , aut naturam, vel rationem positivam significat formaliter, sed puram . & solam negationem illius rei .supra quam cadit: ut non homo , solam negationem hominis. Se cundum , ex partesignificati materialis: quia nihil determinatum
significat, sed tam illud quod est, quam quod non est , imo quod
impossibile est. Et propter haec duo , exeludit Arish nomen infinitum a definitione nominis: quia verum nomen, determinatam significationem habere debet, & naturam aliquam post tuam, vel saltem post tuam rationem eius debet fgnificare. Da quibusinam dicatur nomen infinitum in propositione.
P Rima opinio asserit: quod licet nomen infinitum significet, tam Is
ea qua sunt,quam qua non sunt. εc tam possibilia, quam impossibilia : tamen in propositione non potest verificari , nisi de solis existentibus, non de possibilibus, velim pollibilibus. Ita solus L. lib. Summularum , c. I .notabili quinto: quod probat hoc argum. Nomen infinitum , non potest dici de non existentibus , atque impossibilibus, nisi in propositione affirmativa, de subiecto non sudi
496쪽
ponente: sed talis proposuio, est falsa secundum regulas Summularum e ergo nunquam de his verificabitur, sed de lolis existentibus. Maiorem probat: quia ut subiectum propostionis suppor i pro aliquo dicatur,requiritur. quod res significata existat in rerum natura , tempore significata per copulam et ergo solium potest
supponi pro existentibus , non pro possibilibus , vel impossibiliabus: quare propositio in qua de his dicitur, erit de iubiecto noti
supponente. Minorem vero quod affirmatiua de subiecto non se ponente sit falsa. manifestam este ait in his proposii ion ibus: Adam est albus, A ntichristus est niger: euidens namque est consequentia. a propositione de tertio adiacente , ad propositionem de seeundo, ut Petrus est albus: ergo Petrus est: ergo euidens erit consequentia, Adam est non homo : ergo Adam est: sed consequens est sausum: ergo & antecedens, quod est propositio affirmativa de su
Secunda opinio, affirmat, Nomen infinitum, non flum signi eame μιctentia, is possibilia, atque impossibilia ; sed etiam velifieati
polle de omnibus in propolitione. Ita D. Thom. cap.pIaesent . cum Boetio, & Ammonio , quos sequuntur m crni omnes interpretes,& est expressa sententia Aristot. cap. praesenti, ubi ita ait: Naae
homo vere,non es nomen i quoniam similiter in quolibet est,qquod est, is quod non est ita tenendum est. Probatur duplici argum. Primo. ex intrinseca conditione nominis infiniti, quae talis est, ut nullam formam ponat in subiecto, imo neque ullam rationem rositium,sed puram negationem illius rei, cui adiungitur nonomo, solam negationem hominis : sed sola negatio non postulat existentiam subiecti: imo nec possibilitatem eius: quia etiam de re impossibili velifieatur, ut de chimaera . negatio hominis a ergo de his omnibus velificari potest nomen infinitum. Probatur coni quentia : quia euidens argum. ducitur a propositione negativa ad affirmativam,de praedicato infinito, in eisdem terminis. ut leo non est homo: erso leo est non homo: sed nomen infinitum, negatarde impossibilibus: quia vera est haec, Chimaera non est homo:ergo assiimabitur de eisdem, in propositione de praedicato infinitor& ita vera etiam esit haec , chimaera est non homo. Probatur iterum consequentia : nam ideo vera est propositio negativa, de su
tecto impossibilii quia negatio nihil positiuum ponit in subiecto: sed nomen infinitum nihil positiuum ponit in subiecto, sed solam
negationem : ergo secundum hanc, .pinest de eadem te possibili velifieari in propositione affirmativa. Seeundo ; Praedicata contradictoria. Eabent immediatam oppositionem: ergo de quolibet ente,aut non eme, necesse est ait rum eorum velificari: sed homo, dc non homo sunt praedicata contradictoria: ergo nectae est alterum eoru veritam de quacunqu Ie pos
497쪽
go In lib. .de Interpretatione.
te possibili, vel impossibili: sed de re impollibili ut de chimaera,
non verificatur homo : ergo verificabitur non homo: sicque de caeteris nominibus insinicis, quae de rebus etiam impostibilibus verificari debent. Pro solutione arg. alterius opinionis: Notandum est , H ἀ- Iseatum propositionis a nativa duob- modus habere ad subiectum, nam vel accidens eius est , modumve acciὸentis habet, vel adessentiam eius pertinet, aut tanquam propria passo se habet. Et si primo modo se habeat, certum est subiecto actu existenti attri-hui: quia accidentia non conueniunt subiectis, nisi tecundum actualem inhaerentiam in eis: quam constat necessario supponere actualem existentiam . bi vero secundo modo se habeat, certum est non conuenire ei secundum actualem existentiam,sed secundum naturalem connexionem cum eo:quae cum nullum tempus determinet, sed perpetua sit, eodem modo semper se habens. propositio etiam perpetuae veritatis est : & copula sut aiunt abis sol gitur a tempore: quod est; extrema non coniungere, pro ulla differentia temporis:cum tamen in propossitione accidentali, pro determinata differentia temporis, in qua existunt extrema, ea
Ex quibus sequitur, solum in propositionibus accidentalibus, extrema suppona: δe ideo solum in his requiri actualem existemtiam extremorum, ad veritatem propositionis amrinatiuae. Et
etiam in his solum intelligi illam regulam Summulistaru , quod propositio astirmativa de iubiecto non supponente est fallar ac tandem solum in his esse bonam consequentiam , a propositione de tertio adiacente, ad propositionem de secundo. In propositionibus autem necessariis, nec supponuntur subiecta , nee uniuntur secundum actualem existentiam, nec secundum aliquam disterentiam temporis,sed solum secundum naturalem connexionem, abstrahentem ab existentia, & tempore: unde in eis haec sbia regula vera semper est,&obseruanda : quod omnes propositiones assirmativae, sunt semper verae: & omnes negatiuae semper falsae. Quare nec in his valet consequentia,a propositione de tertio adiacente , ad propositionem de secundo . quia in propositione de tertio, praedicatum comungitur subiecto, secundum naturalem connexionem eum eo: in propositione vero de secundo, diei tactualem existentiam , ut si dicas : Homo est rationalis , ergo homo est: antecedens erit verum, nullo homine existente, α
consequens falsum. Quam doctrinam , si ad nomen infinituiri applicemus, inueniemus significare omnia postibilia ,& in ipOIIibilia, quasi modo essentiali, cum per se omnia significet. Et ex hoe sequitur,de illis veri sicari in propositione, quasi pet modum
498쪽
quare omnes propositiones affirmativae sunt verae: de omiss ne- satiuae falsae: quia extrema non supponunturmec valet in eis consequentia, a propositione de tertio adiacente, ad propolitionem de secundo. .
Ad formam igitur arg. Coneedenda est maior , quod nomeu infinitum non possit verificari de linpossibilibus,aut non existen tibus nisi in propositione affirmati ita de subiecto non supponente:sed minor diltinguenda,quod affirmativa de lubiecto non sup ponente sit falsa: nam si aecidentalis sit, concedeadum eli quia
uniuntur extrema lecundum actitatem exilientiam, quam ha
re debent tempore sisnifieato per copulam: & si eam nou habue
rint,falsa erit propositio. In propositionibus vero necta laImdisnrequiritur actualis emitentia extremorum et quia solum uniunt ut secundum naturalem connexionem: & ideo affirmativa. licet siede subiecto non supponente, vera est. Et cum propositiones amrismativae de praedicato infinito, modum habcant necessariarum,
negandum est etiam in eis quod affirmati de subiecto non sup ponente sit falsa.
An transcendentia nomina possimi infinitari.
7 D Rima opinio,tenet,infinitari non pose transcendemia, si in to-I ta sua uniuersalitate aecipiantur: ut ens ablolute sumptum: Si vero eum limitatione. ut pro ente reali tantii, aut Pro ente rati.nis,infinitari posse. Ita Alber. Magnus in Commem. huius lib. tract.2.c. s.cit Avicena . quos tequunt it Toletus, & alii cap. prae senti. Probatur ex natura nominis infiniti, quod tam de ontibus, quam de non entibus, dieitur: sed si infinitetur ens absolute su-ptu, tum de non entibus dici poterataergo non potest infinitari. Secunda opinio, adhuc hoc modo sumpta, transcendantia infinitari posse, eoncedinita Sotus 1 lib Summolarum,c. I. notab. KSuesanus, & Lovanientes c. praetenti. Probant: Quia praedicationesi ,Chimaeta est non ens: Nihil est;non ens, sunt de praedicato infinito:&praedicatum est ens in sua uniuersalitate: ergo transcendentia in sua uniuersalitate sumpta,infinitat i possium Pro solutione dubij ; Distinguenda sunt traniceiulentia , hoe
modo:Quaecum sunt uniuersilis sma,vt-,alia mimis uniuersa- Iia: υt passones eius, rum,Bonum, o Vnum, quae minus uniuersalia dicuntur: quia secundum rationes formales non se includunt: ec enim bonum,est verum formaliterinec verum, est formaliter unum.Ev rursus,uniuersalissimum transcendens,ut ens, potest sumi absolute. υalcum aba timitatione. videlicet pro solo ente reali:
vel pro sola substantia.Et de transcendentibus mimis uniuertati hus,euidens eli infinitari posse:qua non verum, aut non bonum, adhuc velificati poliunt de entibus, & non entibus; nam verum. HE
499쪽
81 In b b. r. de Interpretatione,
est non bonum :& vnuria est non verum formaliter. Cettum est etiam, ens cum limitatione acceptum, infinitari posse , propter eandem rationei . sed an possit sine limitatione acceptum;de hoc
solum potest este dubium. Et nostra sententia est infinitari posse. Probatur , ex propria definitione nominis infiniti a m bis assignata in principio, secundum quam solum dicit esse compositum ex nomine simplici,&negatione ei adiuncta: led non ens,componitur ex utroque: ergo simpliciter est nomen infinitum: & hoc etiam pio balarg. secundae opinionis. . c. Adargit. vero primae opinionis, negandum est anteceden ;quod de ratione nominis infiniti sit,de entibus, & no entibus ve-rificati: sed hoc solum pertinet ad rationem nominis infiniti particularis : de quo Arist. & omnes communiter loquuntur. Ad rationem vero nominis infiniti, ut sic solum pertinet , quod ex nomine simplici particulari, vel transcendente , & ex negatione ei adiuncta componatur. An nomina infinita sint numeranda inter absoluta,vel
CErtum est ; nec esse absoluta simpliciter , nec con notatilia: cum nec simpliciter sint nomina, sed solum secundum quid. Solum ergo potest esse dubium , An ad haec potius, quam ad illa
reducantur. Toletus in t ommen . huius capitis asserit , intex ab seruta numerari Ruia non habent materiale , & formale signifiea tum,ut con noratiua sed solium significant negatione in concreto. Nostra vero sententia est ad con notativa potius reducenda esse' quia de formali dicunt negationem rei, cui adiungit tur,de materiali vero, rem aliam quamcunque: ideo connotativorum similitudinem habent. An nomen ιnfinitum dicatur Uniuoce de enti μου er non entibis, vel analogice.
REspondetur univoce dici d di omnibus. Cuius ratio est'; quia
significatum formale eius, est sola negatio eius rei i cui adiungitur megatio vero aeque conuenit entibus,& non entibus et ergo aeque dicitur de omnibus; atque adeo uni uoce: non quidem propria uni uocatione; quia denominatiua non sunt proprie uni-uo ea: sed impropria,qualis in denominatiuis reperitur. Adnotandum tandem est Circa definitionem nominis , non esse ei addendas duas illas particulas finita,ct recta; ut excludantur nomina infinita & obliqui easum quia per alias particulas definitionis; iam exclusa censentur nec Aristor. eas posuit in definitione; sed post integram explicatIonem eiu S.
500쪽
tero in edicantur , nota , is . . t t'; E Breuis gaepositio rexim. . . s.
INterarum Aristor est explicare naturam Verbi. Diuiditur autem caput in tres partes, Ita pruria ; Definitionem verbi proponit. di explicat. In seeunda; a ratione verbi,infinitum Verbum. ρο easu verbi: hoe est verba alioruiri remporum praeienti. In tertia; Colligit,uerbum eum nomine,in duobis renu- Definitio verbi talis etht Verbum est, quod emsignificat tempus; rarius pars nihilsignificat seorsum: θ est semper eorum ; qua de alereo prassicuntuν nota. In qua definitione subintelligi debeati, duae litae particulae; vox signi fitatiua ad placitum ; ox definitione nominiu: seeutidiim communem expositionem interpretum : quia com-zmunes sunt nomini ,3c verbo : sed quia hoc saris est erat notum, noluit Aris . eas in definitione verbi repetere , sed a consignificasione temporis initium eius sumeret quia iam incipit verbum, pes hane particulam a nomine differre. Consignificate vero tem pus; idem est , ac coemotare tempus: vel ex consequenti illud si- gnificare. Itaoue , 'uin verbum actionem aut pastionem per se
significat; aut aliquid per modum actionis,aut passionis: N achio t. passio fiunt in tempore , dicitur tempus simi ut , de ex cupis-quenti significare cum actione ipsa aut passione , per se primo si-Inificata Itaque diuersum quid cit,significare tempus, ct consignicare. Significare enim tempus est; rem j quae est tempus: sicut quamlibet aliam, per λssignaticare:sed copiigussicare tempus: vel significare cum tempore; est significare rem aliam; ut in tes piae factam: ex hoe enim; licet non significetur tempus, sed res alia, simul tamen denotaturi, & simul quasi ex consequenti significatur et quod eli consignificati: & hoc soli verbo conuenia , nomini
vero lotu conuemi significare tempus,ut dies,& nox, determina- ta quaedam empora significant,non tamen consignificat tempus. Alia vero particula,cuius pars nihil significat .icors 1, diiii -tgui verbum ab orationc: Miatis suis explicata in definitione no-mnis. Solum reicit ultima, & est semper eorum , quae depltero Praediciantur,notaequasi dicat;verbum csitsgnmn csigniusa lCOmuuet lonem praedicari cum . subiecta e vimid in Not ndia iro Hi, r.