장음표시 사용
51쪽
suis speeIebns,vi uniuersale in communi,habet praedieabilitatem pro passione,& praedicabilia habent particulares payiones,ut genus , esse praedicabile de speciebus: sicque de caeteris:& quem ad
modum ens rationis,consideratum in abstracto, non pertinet ad Logicam,sed ad Met. tanquam deficiens a persectione entis realis; quod per se ab illa scientia consideratumita probare passiones uniuersales de illo non ad Logicum sed ad Metaphysicum pertinet ed passiones quas habet,ut applicatum naturis aut eas denominans,in Logica probantur:&hoe sufficit, ut sit obiectum eius, de his vero passionibus , non praedicantur species entis rationis, ruibus attribuuntur praedicatione formali: quia non- verumormaliter,quod praedicabile sit uniuersale, sicutaee risibile fot- maliter est homo. Ad seeundum respondeo, Ens rationis dum fit ab intellectu, non esse directe, aut per se cognitum , sed indirecte, & quasi per accidens: sed postquam iactum est: bene potest intellectus illud pro obiecto quasi per reflexione sumere,& cognitionem eius per se primo intenderem hoc modo aecipitur,dum dicitur esse obie inctum Logicae. Ad primum aliud arg. quo probantur operationes reales esse obiectum Dialecticae,hac dillinctione respondedum est. Demonstratio duplieiter consideratur, materialiter, pro operationibus ordinatis;aut formaliter, o ordinatione,a qua habet ut sint syllogismus aut demonstratio:& in prima eonsideratione,admittendum est esse instrumentum reale ; non in secunda: sed relatio rationis est.Et quod dicitur habere effectum realem, nempe scientiam,quam generat:etiam est admittendum, ratione operation quas pro materiali includit: non ratione significati formalis, in relatione rationis eonsistentis. Quod denique Logiea sit scientia practiea.ut in eodem argumento dicitur,verum est,& habere pra-xim,aut operationem pro obiecto,ab intellectu directamrex quo non sequitur directionem esse realem,neque id est necessat tu, ut Logica sit seientia practica: sed satis est operationem utcunque dirigere, siue directio passiua realis sit vel solum relatio rationis. Ad secundum concededum est,operationes,ut dirigibiles eonsiderari posse ab aliqua scientia, & vere eonsiderati a Diale Rieat negandum vero,quod dirigibilitas sit realismon est enim nisi enarationis:sicut directio,per quam constituunt syllogismum , &ad quam ordinatur dirigibilisas,solum est relatio raticnis,ut probatum est. De intelligibilit te vero , & numerabilitate, diuersa estatatio:quia istae conueniunt rebus,aut qualitatibus, ex propria natura' dirigibilitas vero,non nisi potentia obedientialis est, respectu sormae syllogisticae, qKae solum est relatio rationis:& ideo noest quid reale,sed ens rationis.
52쪽
Q gestionibus hac tempestate agitari solitis , compositi.
Com nises.H-nsit, Is ri,is ad eam qua est apud Aristotelem Predicamentorum Lemnam, M. BREVIs EXPOSITIO TEXTU Ll in primum caput, quasi prooemium est totius librii Praedieabilium; ac tria in eo agit Porphyrius.Nam pri
mo docet neeessariam esse cognitione praedirabilium, ad praedicamenta Arist. intelligenda:quia eum praedidieamentum fit priste ilium ordinatio secundum debitam is lectionem c praedieationem; non potest ordinatio praedicamentalis eognosti,tae cognitione praedicabilium. Secundo, proponte proprium.& aecidens. dc tandem asserit, quaen ν ri praedicabilibus tractari possitnt, esse in dupliei differ'ntia: nam, uaedam faciles sunt: quia circa ea veriantur quae naturae eorun em praedicabilium proxima iudieantur. de ideo cognita eorum natura,facilem solutionem habent ut An uniuersuta,hoe aut illo modo praedicentur de inferioribus: δ: similes.Aliae vero sunt di Dficiles : quia aliora quaedam inquirunt; vi An uniuersalia sint in rebus; vel obiective solum in nostra cognitione.& illas quidem proponendas,ae disputandas esse asseritinas vero usque ad Philo
sopniam relinquendas:quia non faeilε a Dialecticis intelligi possunt. Et his eontinetur litem Porphyrij. QVAESTIO I. UNIVERSALIS vinam intuom salia sint in rebur. Quaestio hare quasi sentimeneum est omnium aliarum , quae de uniuersalibus disputati passant. vi autem titulus emsistet
53쪽
intelligatur, notandum eli 3 vnruersale duplex esse,Complaxum,& Incomplexum. Vniuersale complexum , est propositio uniuer salis,&per se nota, qu e principium est uniuertate alicuius scientiae. ex quo multae insetuntur conclusiones: ut in scientia de homine,uniuersale principium est,quod sit rationali ;ex quo colligitur, quod sit admi latiuus& risibilis. Vniuersale incomplexum, est vox quaedam simplex, ignificans aliqhid multis commune; ut homo ,& animal. Et de uniuersali complexo non procedit quaestio praesens, sed solum de incomplexo : quod quadruplex est,in causando,in significando , in essendo,& in praedicando. Vniuersale in Causando,dicitur causa, quae plures effectus producere p test,ut coelum. Vniuersale in Significando, est vox, vel conceptus
communis,rem etiam communem multis significans ; ut vox, homo,& conceptus hominis, quem in mente formamus.Vniuersa-
Ie in Essendo,esset res separata a singularibus,& in eis existens; si dareturiqualis esset idea illa, quam dieunt aliqui posuisse Platonem,nempe homo separatus a Petro & Ioanne,a quo procederet. Vniuersale denique in praedicando,dicitur natura communis,quae
de multis praedicari potest,& quam significant voces communes xt natura hominis signata per hane vocem homo,quae de Petro&Ioanne praedicari potest. Εd uniuersale in Causando ad Physicum, aut Metaph ysicu pertinet , qui de hatura causarum agit:quare de illo non disputamus modo, nec de uniuersali Significando; quia Dialecticus non agit principaliter de vocibus,sed de rebus per eas significatis. sed nec de uniuersali in Effendo,quia iudicatur.impossibile, ut videbimus inserius. Solum ergo proponitur quaestio de uniuersiali in Praedicando, an in rebus vere siri ut an id,quod de Petro & Ioanne praedicatur in his propositioni εus , Petrus est homo,Ioannes ethhomo; sit at quid praeter vocem,quod in eis existat.
Circa quam fuit prin33 opinio Heracliti Ephesij,&Cratyli antiquorum Philosophorum,ut asserit Arist. 3.lib. de coelo, dc mun
negabant aliquid uniuersale in rebiu esse, propter hoc argumetum. omnia quae sunt in mundo, ni singularia:erso nihil est uniuersale. Antecedens probabant dupliciter : I rimo ex sensibus ; quia quaecunque per sensus cognoscimus,ut per visum,auditum, & reliquos,singularia sunt,& nihil commune multis; ergo non datur uniuersale in rebus. Secundo, omnia quae fiunt in rerum natura
singularia sunt,cum fiant per actiones causarum, quae non nisi de singularibus sunt:ergo ninil fit uniuersale: sed nihil est in rebus, quod non sit factum:ergo omnia sunt singularia, & nihil est uniuersale. & cum scientiae non sint de singularibus,quae passim e rumpuntur,neSantes uniuersalia, cosequenter negabant scientias
54쪽
& videtur idem tenete Arist.Iibiae Anima,tex. 8.vbilis ait. Avx-mal uniuersale atu nihil est, aut postarim tutor auram, o si ques
Secunda opinio suit Platonis, ut assirmat Arist. I. Itb Meta.c. 3.te1.IL Rea. I .deT. 36.qui ponebat nasuras quasdam uniuersios separatas asngularibus, a quibus eadem singuiaria pucedebant; ut pro hominibus, turam humanam separatam a Petro, Ioanne,3 caeteris,a quibus singulares homines fiebant:quamuis D. August. lib.73 quaestionum , quaest. s. & Seneca lib. 8. epiltolarumAEpist. σε. rmeni,hanc non fuisse mentem Platonis , sed per ideas intellexisse quasdam similitudines rerum omni uin,quas Deus intra se trabet, & per quas eas producit. Omitto opinionςm NomInalium;qar solum posuisse videntur uniuersalia in vocibus, de quisbus seientias esse dicebant,& non de rebus. 3I. Vera sententia Arist. & communis iam in schola, ab omnibus tenenda, tribus conclusionibus explieanda est. Prima conclusio. Non solum dantur voces uniuersales, sed etiam res de quibus sui scientiae.Probatur haec, uersus Nominales autoritate Aristo.lib. de interpretatione cap s.ubi quasdam res uniuersales esse ait,abas singularer .ergo sentit non solum in vocibus,sed in rebus dari uni et 'uersale. Deinde ratione; quia nomina uniuersalia, vi homo ut equus,non sunt imposita ad signifieandum res singul/xes , ut Petrum, & Ioannem i decaliquem eorum distincte significant , sed propriis nominibus significantur: ergo aliquid datur,praeter singularia , ad quod proxime atque distincte significandum imponuntur Qvi d eum non sit siligulare,erit uniuersale.Secundae istae. Propositiones sunt.verae,ae neeelsatiae;Petrus est homo, & homo est animali& tamen si nihil praeter voces praedicatur, erunc salsae; cum nee una vox sit alia , nee id ea includatur: ergo neeesse est
praeter voces,res uniuersales ponere. 1
Secunda conelusio. Non datur uniuersale separatum realiter at ingularibus. Haec est eontra Platanem Psi sententiam illam renuit de Meis,quam ei tribuit Aristoteles in & probatur ex Arist. I.
Meta. X.s quibus locis ostendit. υι iure setia esse non posse si parata Vngularibus.D inde probatur ratione;quia quia uid vere M aliter praedicatur de aliquo, debet esse in eo: sed univrsalia verὸ praedieantur de singularibus in Lis proposcionibus,Petrus est homo,& homo est anima tergo me . & realiter in eis iunt Probatur maior;quia ab eo,quod res est,uel non est,propositio dicitur vera, aut falla : sed in his propositionibus' praedicantur uniuersalia de singulatibus:ergo aut sum in eis,aur propositiones sunt salis. Tertia eonclusio.Licet omnes res misidi sint singularesdrrisn-met singularibds dantur uniuersales naturae, quae de eisdem prae-
55쪽
dicantur. haee est aduersus Hetaclitum. & probatur simul ac de-elaratur hac ratione,Singularia staturae humanae,ut Petrus & Ioa-nes,magis similia sunt inter sese quam singularia alterius natur thabent enim definitionem, & praedicata essential la sibi comunia. Nam uterque est homo,& animal rationale ergo. cipit intellectus naturam humanam in utroque existentem,& utrique comu nem 3c ideo erit una,& in multis quod est este uniuerialem. Ad argumentum primae opinionis,concesso anteccdenti quod omnes res mundi sunt ungulatesmeganda est consequentia;quod nihil fit uniuersale t nam licet Bihil sit uniuersale,ab eisdem siris gularibus realiter separatum, ve sorte asseruit Plato nec ita ipsis mei singularibus realiter ab eis dist nctum,natura tamen, in qua omnes conueniunt,uniuersalis ust, solum ab eis distincta per ici-tellectum,eam concipientem, non eonceptis singularibus , α de hae est seietitia,etiam s non sitde singularibus. Ad restimonium autem A ist respondet D.Tho. in commentariis eiusdem; per illa verba excludere voluisse errorem Platonis, de ideis separatis, &simul docere,quonam modo uniuersale in rebus reperiarurr ideo sensus verborum eius talis est : Animal uniuersale nihil est, sep ratum a speciebus hominis & equi;vt fingebat Plato:est tamen in
eis qua si quid posterius; quia in eisdem fundatur, & ex eorum
uersalis dependet qua adducta fle explicata,ioluta edim exidqu stio. Duplicem definitionem valuetialis tradit Aristot. diuersis suaedoctrinae loeis: Ptimi .luineta.terat. 3 .his verbIs, m enim dicitur uniuersalei quodpiania natura aptum est 3vcle: Secundam
sale,quod in pluribus p dia ri natum ν,ve 4omo quidem uniueνβι ιrum f. utraque vero simul posuit t. lib.de posteriori reislutio
aeicere necesse est: non erit knim univorsale.nisi Me sit, opstura igitur Aliquid unum,iramque in plu6 4 osse non imuωὸ.q uλ niuedi sale duo habere doeet:Quod sit unum, hoc est valuocum: quare excluduntur aequivoca,& analoga a ratione uniuersalis ἔ qaia vel nullam habent unitatem,ut aequivoea Uel solum unitatem siccum dum quid,hoc est secundum proportionem,uel attributionem,ut
μn Ioga. Deinde in multis, & quod de illis praedicetur 3 quae licet non distinguantur xeuiter in uniuersali; quia .sorma er sumseptums
56쪽
ptum, non est quid reale; funt tamen duae rationes,dra se habentes,ae si realiter distinguerentutaex quibus princ est,qubd in multis sit;posterior vero, quod praedicetur de multis. Quod Ita pIO- . Causa veritatis praedicationum cst rem ita se h.ibere extra, licui per illas significatur, & enuntiatur; ut docet Arisbia. I. lib. de interpretatione, dicens, Ab eo rura res est, vel non est. propositio dicitur vera,velfalsarergo causalis ilia propositio vera cit; Quia uniuertale est in multis,praedicatur de multis; scd cauta pryor na- tuta est suo et emi: ergo prius est,quod uniuersale sit in multis, quam quod praedicet ut ὸe multis. Licet autem prior sit ratio ei-sendi in illis,quam praedicandi αonuertuntur tamen: quia verum
est, quod est in multis , praedicari de multis:& contra, quidquid praedicatur de multis,in eis este,cum nihil praedicetur de aliquo,
. Ex quibus sequitur primo ellentiam uniuersialis esse, quod in multis sit,& quasi propriam pallionem eius, quod de multis praedicetur. Probatur fioc argumento.Illud quod primo intelligimus de aliquo,dicimus esse eisentiam illius;sed primum quod intelligimus de uniuersali,el .quod sit in multis. ergo hoc erit de essentia eius.Illud etiam quod posterius intelliginius, si conuertatur cum priori, dicimus ei te propriam pallionem eius ; sed praedicari de multis est quid posterius quam esse in multis , & cum eo conuertitur,ut probauimus:ergo erit propria pastio eius. Sed dum dicimus esse in multis, pertinere ad xstentiam uniuersalis,& praedicari de niuitis,esse passionem : neutrum intelligendum est secundum actum: lid utrumque secundum aptitudinem,
ut verba Ariit docent idc probat experientia. cum videamus naturam Solis,& Lunae esse um 1 talem,& ncc esse actu in multis, nee actu de illis praedicari, sed utruntque habete in potentiae. Et hoc est,quod communiter dici solet; Aa in definitionibus non .icunt σctum M apti/uιliuen quare tensus primae desinitionis est , Vniuersale est, quod aptum est esse in multis , lenius veti, iecunis,
Vniuersale est, unum praedicabile de multis , . '. i' Secundo 1 equitur , primam definitionem esse quidditatiuam, aut elsentialem: quia continet essentiam uniuersalis. Secundam vero descriptiuam,quia datur per passionem. Tertio sequitur,falsum esse,quod a quibus da modernis dieitur; esse in multis & praedicari de multis, non esse rationes distininas uniuersalis;sed inniam omnino:quia eo iplo,quod intelligimus. natura in multus ede,intelligimus etiam ei se praedicabilem. Hoc tenim non est verum.nam si esse in niuisis eth ratio prior, dc causa praedieabilitatis de multis , ut probauimus euidenter i equitur,
quod possit intelligi, non intellecta praedicabilitate de multis: cum sit evidens,id quod prius est,posse intelligi siue posteriora. C L
57쪽
86 Quaestio sicunda uniuersalis.
Explicat egentia uniuersalis; respondendum est tribus quinctionibus quas Porphyrius omisit, propter earum dissicultatem:
quia ex earum soliuionibus, melius intelligetur eadem essentia uniuersalis. Prima quaestio erat, An uniuersilia sint in Itbus. Seeunda,An sint substantiae vel ac ei dentia.Tertia V sint aeterna es temporanea. Pro quarum solutione, notanda est distinctio um- uersalis,quam tradit Dahom. 7. Meta lect. 2 3. dupliciter enim sumi potest onempe pro natura, quae denominatur uniuersat Is, qualis est homo,vel animat: & hoe modo sumitur materialiter, aut fundamentaliteriaut pro uniuersalitate,quae est forma, a qua denominatur uniuersale:& haec forma vocatur fecunda intentio, auc relatiu rationis, per quam refertur natura ad indiuidua. Et si Vniuersalia sumantur primo modo:in tebus esse dicuntur,ia non
ab eis separata:quia homo & animal, in rebus ipsis sunt: homo in. singularibus hominibustani maluero in suis speciebus; equo, Micone. Si vero sumantur secundo modo,non sunt in rebus,ted obiective solum in intellectuiquia secunda intentio, aut relatio I tionis,non habet aliud esse,quam cognosci ab intellectu:eam a tribuente naturae, quam cum indiuiduis comparat. 'Et eodem modo soluitur quaestio secunda : quia Vniuersalia 3 materialiter,aut pro sundamento considorata:aut sunt entia realia,ut equus,aut leo:vel entia rationis, ut genus, aut species . vel substantiae,ut homo vel animal aut accidentia ut albedo,& color. Si vero sumantur secundo modo ; non sunt substantiae, sed accidentiamon realia, sed rationis:quia solum Lini denominatione quaedam , quas intellectus attribuit naturis . eas uniueruleS Q.
sam. Ad tertiam tandem quaestionem sic respondendum est : si uniuersalia sumantur formittet pro uniuers litate, non sunt aeterna,sed temporaneaequi/ uniuersalitas non est, nisi duri, a usonsideratur ab uixellectu: sed nu semper est intellectus in actuaII
consideratione : ergo nee semper est uniuersalitas. Si vero acci
i piatur pro fundamentis,alia distinctio addenda est.Nam res uni uersales, duplicitet sumi possithimempe seeundum ac ualem existentiain quam habent in insetioribus, hoe est in indiuidui aut spepiebus: & hoe modo non sunt aeterna. sed eis corruptis , ipsa
quoque corrumpuntur. v.g. Flores diuersarum specierum,uniuersales sunt:& si sumantur secundum actualem existentiam in indiuiduis,non sunt in hyeme:ergo nec sani semper,nec aeterna , sed remporanea; sicut indiuidua ipsa. Si vetoeonsiderentur secundum essentiam: hoe est secundum praedie ta essentialia: aeterna sunt; quia licEr actu non existant in singulatibus,debita sunt eis ead Iraedicatq essentialia, non minus quam si actu in eis existerent tomo,& animal, seeundum essentiam aeterna sunt: quia etiam si nullus sit homo,aut animal in rerum natura;verum est hominem ,
58쪽
esse animal rationale,& animal vivens sensibile:quia hare praedi eata essentialia eis debentur. 7 Et si inquiras,ubi essent uniuersalia , si nullum esset singulate nam si perpetua sunt, alicubi permanere deberentὶ Respondeo nulli bi esse acto , sed solum obiective in intellectu diuino , actu cognoscente eis esse debita essentialia praedicata atque etia virtualiter in diuina omnipotentia,a qua produci possunt in suis singularibus:& ecce quomodo essentialiter sumpta aeterna sunt.
An detur in rebus ante operationem intelum lim finalis minor numerali.
cem posuit unitatem,Genericam , specificam, & Numeratam.Generica est,quam habent species in genere,ut equus,& lcoio animali. Specifica quam habent indiuidua in specie, ut i etrus& Ioannes, in homine. Numerica quam habet quodcunque indiuiduum in seipso;in quantum non est distinctum a se, sed a quocunque alio: ut Petrus,dicitur unus numero, quia hoc est indiuiduum,hoe est,a seipso non distinctus,sed a Ioanne,& emeris. 33 Ex his autem tribus unitatibus,maior est numerica;minor specifica,& minima generiea:euius ratio est manifesta; quia illa est
minor Uitas,quae secum compatitur maiorem diuersitatem; sed unitas genetica maiorem compatitur,secum diuersitatem;min rem vero unitas specifiea,& nullam numerica:ergo haec maximai nitas vocari potest 3 specifica minor ;& generica minima. Probatur minoriquia quae sunt unum genere,differunt per differentias essentiales,& specificas,ut homo,& leo: quae sunt unum specie , non per disterentias essentiales , sed per indiuiduales multo minores: at quod est unum numero,neque habet in se diuersitatem specificam, nee indiuidualem, sed utroque modo est in se num. Et de unitate numerica, non potest esse dubium , quin de realis sit,& ante operationem intellectus detum rede hae non procedit qiuestio,sed de specifiea,aut generim , quae sermalis dicitur : quia est unitas in essentia,& praedicatis egentialibus a sorma substantiali rerum procedentibus; & est minor numerali: de qua ideo quaerit titulus quaestionis, an detur ante operationem
33 Et est prima opinio Seoti .lib. Meta quaest is & in a. dist. 3.
quas . 1 .asserentis,dari unitatem Armalem,genericam , & specificam,antc operationem intellectus;esseque essentialem ipsis naturis,aut saltem eis conuenire tanquam propriam passionem. Et
probatur I .ex Aristotele in praedicamento ad aliquid; vhi docet,
59쪽
38 Buastio tertia uniuersalis.
Primum genus relationis fundari in unitate hyee ea . aut generi . quae si fit inter substantias , erit relatio identitatis I ut identitas specifica inter Petrum & Paulum, in unitate naturae humanae : si sit inter qualitates,erit relatio fimilitudinis; ut inter duo alba: si inter quantitates ,relatio aequalitatis, aut inaequalitatis: ut interdno corpora eiusdem long tudinis. Ex quo tale argumentum colligitur Relatio huius generis est realis , R datur ante Operationem intellectus;nam duo alba, etiam si non cognoscantur abi ivllectu,erunt similia:ergo fundamentum eius , quod est unitas sarmalis, erit etiam reale , & dabitur ante operationem intellectus. Probatur etiam ratione;quia unitas est passio entis realis;ergo cuicunque gradui entis realis, correspondet sua unitas realis, ut gradui entitatis numericae , unitas numerica realis; & graduienti ratis specificae,unitas realis speeifiea;& haec est formatis;ergo erit realis; sicut gradus entitatis specificae realis est, dabiturque
a. .e operationem intellectus.
Secunda opinio,negat omnino dari aliquam unitatem sorm lem minorem numerali,ante operationem intellectus; quam sinquitur S.Thom.opust. I s. non longe a principio, & I.p.quaeit-8, .art. I.& L. Albertus Magnus in lib praedicabilium q 6.Themistius paraphrasi super prooemium Arist. de Anima, cap. 4. Alexander Aphrodisius super . lib. Meta. poli medium, sol. I I. pag. I.& a. Iauel. trach. 4. de quinque uniuersalibus in sua D1alectica; D. Ioannes Danaaseenus libr. de Dialectica c.64. CapreoLi . d. S. quaest. x. Venetus lib. 2. suae Dialecticae trach. 4. pari. 4. eap. 4. α probatur. Quia quidquid conuenit naturae specificae essentialiter, aut tanquam propria pallio;debet etiam conuenire cuicunque i diuiduo eiusdem: ut si naturae humanae conueniunt rationalitas& risibilitas; Petro & Ioanni conuenire debentaergo si unitas formalis speeifica conuenit ei.essentialiter, aut tanquam propria. passio , necesse est cuicunque indiuiduo conueo ire ι & ita, Petrus erit unus, unitate formali specifica multis communi, quod euidenter falsum est.
Tertia opinio,distinguit unitatem formalem, in Actua em 3c
Potentialem : Actualem vocat eam,per quam natura est actu, dc formaliter una multis communis Potetitialem vero,quam ha
re potest: & veramque ait eise realem: sed potentialem tendum conuenire naturae ante operationem intellectus in illa prioritate naturae,qua prior est suis indiuiduis ; quam haberet inquiri actualem, si ab eis realiter separetur; licet hoc sit impossibile: ,
hanc vero unitatem non communicare indiuidui quia eI conuenit, ut est prior natura os Hanc sontentia tenent Soncin.7. Meta4 quaest. o. FOnsera/.Meta cap. 18.q uaest. 3 .seci. 2.3 ,& 4. Proban*
60쪽
st uallia tertia iuersalis. 3 9
Vt natura humana,hoc nomine homo: sed uniuoeum nomen si-gaificat aliquid unum:ergo datur aliqua unitas sor malis in natura ante operationem intellectos, ratione cuius significetur nomine communi. Quod si negaueris, sequitur nomen homo , dc quodcunque aliud,sgnificans naturam communςm,cta aequIuocum. cum non signis; et aliquiiuvnum,quod est saltum. Postrema sententi est Caietani in Opustulo de ente, & essen - , p. . quaeit. 6. Ubi alio modo distinguit unitatem formalem, in positivam & negativam. Positiva unitas est, quam habent aliqua in forma,aut praedicato positivo;vt Petrus & Ioannes,habent unitatem formalem positivam , in sumanitate abstracta per intellectum ab indiuiduis, aut cum eis comparata. Negativa vero non est aliud,quais negatio diuisionis, & si sit negatio diuisionis nute lis;erit unitas numerica,quam habet stetrus per hane prateriam in se non diuisam: si vero sit negatio diuisionis formalis: erit unitas formalis negati . Hac distinctione supposita,asserit, naturam non habere unitarem sermalem positivam, ante operationem intellectus: quia diuisa est per differentias numericas in singularibus' re nulla datur forma positiva communis, in qua singulares homi s conueniant;qubusque abstrahatur eadem n tura humana per inteIlectiun ab eisdem singularibus, & cognoscatur eis non cognitis : tune epina tamquam sorma positiva eis communis eoaei pietat:Sed habet inquit,vnitatem formalem negatiuam a parte tei:quia litet sit diuisa per differentias materia i ,& numericas. non tamen per formales,& ipeci ficas 4 vhae Petrus & Ioanne conueniunt in summitate ante operationem in
tellectus negatiue, ex eqtylum, qaod non distinguuntur in ea sorinaliter ut essentialiterrlicqt disting mur per hanc, & illam humanitatem singularem individualiter.Hanc sententiam Caie- ni sequuntur plures modern probantque hoc algumento.viii- - numetica,est earentia diuisionis materiat 1, ergo unitas formalis,& specifica,est earentiad pisioniν sormalis,& ecificae: sed Petrus & Ioannes ante operatione lintellectus', carent iliuisione formali,& specifica, cum non distinguantur pςr differenti s Hr-, males, aut essentiale', sed solum per numericat, & ' gasi mat ri tes: ergo habent unit tem sexuialem in liqmanitate Psaltem