장음표시 사용
101쪽
ngitis , posse hominem per i ides quod superius dixerat, ess posse hominem Me peccato ; culpam , inquit , super Boe etiam intoli r ia G Ipsosis mMItiam Iaborans, sed non fectio mitiam virtutem, sed fecundum Dei grariam dixit &c. & cap. I r. me narravit Episcopus Iohannes , audiente Pegrato , 'i posset honorisce dicere : fauitur sanctitas tua , non bene meisia nisi Ge. Vides a Iohanne gesta nonnulla fuisse ante iudicium Palaestinumῖ Quod autem haec paulo ante SynodLm peracta sint; audi cumdem cap. I . Se forte , loquitur de Pelagio lia Dd jam diadum a Sancto Jo anne narrarum cogitare , veI memini se non potuit, recentissmam sam reson onem reciperet,c quae pauis ante de Cae sis si objecta anaraematizaverit,a re
teret . Ioli annem vero amarulento suisse in Orosium animo, Patet ex iis quae de ipsOmet a bsente idem retulit postea Dio1poli in Synodo. Εumdem etiam ab interprete deceptum tradit idem Augustinus cap. 16. haec scribens et Nam qΔid id dixit Iohannes
νum ibi non sunt nomina expressa, nempe Avito , Passerio, ac Domino ex duce , credo quod inrauigar ad eoram praejudietiam non aDre . Si enim praesentes sent, posens eum for asse,ab-st ut dicam , convincere de mendacio , sed forte commemorare 'd'forte fuisset obntus, aut in quo eum fefuerit Aristis interpres . Quibus aperte confirmantur quae de Iohanne in Am
Ceterum huic apologiae nonnulla usTuta leguntur , dcsiumpta ex libro Augustiniano de Natura & gratia , adeoque imperite, ut haec inibi scribantur: In Iibris os ad Mareia num feriem, sicut potui , expiacara curavi et cum Marcellinus occisus meritantequam Orosius in Africam appelleret, ct Augustinus librum de Natura & gratia elucubraverit, prosecto paulo ante in Palaestinam Orosio , uti ex epist. Ioa. ad Evodium patet. Quare si Orosianae apologiae in farta eximantur, integrum suo auctori opus adscribetur . Legatur Vossus lib. I. hist. Pelag. cap. 7. ubi capita designat , quae librarioriam vitio in memoratam apologiam irrepserunt. Hic liber vulgo inscribitur Apologia de Libe late arbitrii , cum tamen ibidem Orosius se potius ac divinam gratiam defendat contra Pelagium, qui pro libertate arbitrii supra gratiam erigenda decertabat . Et quidem alium titulum ab
102쪽
orosio in apologetico inscriptum facile suspicor : sed de hoc alia
tus , in Hieronmum scriptis atque injuriis debacchatiar . INterea Eros ac Laaarus Epistopi Gallicani sivis ab Ecclesiis
pulsi , cum Apostolica.Sedes utriusque depositionem ratam haberet , in Orientem transfretaram , ut illius regionis Antistitum sussragia corrogarent: ubi Vero in Palaestinam venientes Pelagii conatus intellexere , de orthodoxa pietate ac religione Q-liciti , libellum contra eumdem haereticum, eiusque socium Caelestium Eulogio Caesareensi Palaestinorum Primati dederunt , a quo Synodus etiam indicta fuit Liddae , quae id temporis Diosi polis dicebatur . Quatuordecim illuc Episcopi convenere , quo
rum nomina exhibet Augustinus lib. I. cnn. Iul. CaP. r. nempe
Eulogius Synodi Praeses , Iohannes Hieroselymitanus , Ammo nianus , Porphyrius , Lutonius , Porpllyrius , Fidus , Zosimus, Zoboenus , Nimphidius , Chromatius , Iovinus , Eleutherius, &Clematius. Accitus est ad Syncdum Pelagius, Eros vero ac L garus Propter unius aegritudinem non interfuere ; abnuit etiam Orosius , qui iter in Africam parabat . Errores unus ct triginta Pelagio a Patribus ex accusatorum libello obiecti sunt , quos sucsus recitat Augustinus in libro de Gestis Pelagii . Cum vero nullus ex adversis accusator instaret,facili negotio Haereticus Synodo imposuit : nam cum ejusdem liber latino sermone contextus , per interpretem Graecis Judicibus exponeretur, & ipse Pelagius Graece interIoqueretur, eiusdem haereses quibusdam ab ipso verborum circumlocutionibus vestitae , non adeo denormes sa- tribus vita sunt ut Pelagius publico anathemati subiiciendus iudicaretur . Subdolas illius artes paucis perstringit Innocentius Papa in epistola ad Africanis , quae 96. est apud Augustinum.
Objecta , inquit,'partim lue vitando sep tisit , partim muIta
in se verba re re enis , tota usuritate confudit, ariqua magis sat s aratimentis gnam vera rarione, ut ad tempus poterat videri , purgavit negando , ana fama interpretatione veram do . I anto enim , ut ait Augustinus , iudices fefellit occultius,
quanto exposuit illa versutius; damnavit enim Pelagius dicentes, Adam
103쪽
Adam sibi toti & non generi humano suo peccato nocuisse et atversipellis vulpecula ceteris Adamum obsuisse non trans Lone, sed exemplo delicti sentiebat . Item illos reiecit qui dicerent, in-tantes in eo statu esse in quo fuerat Adam ante Peccatum,quod ille praecepti capax fuerit , isti non sint; non vero quod dicet ent, infantes esse innocentes , sicut suit Adam ante peccatum . Haec
posivimus ex Augustino lib. I. Un. Iul. caP. I. ut unam vel alte. ram Pelagianae Versutiae lineam monstraremus . Ille qu dein hac
nobili fidei Catholicae postssione iudices sibi faventes reddidit: Dertim dico quia haec G fecundum i forum resimontam non funt mea , stro quibus , ut dixi , fati iactionem non debeo: Daemero mea ego confessas fum , haec reos esse offfirmae quae aurem dixi , non use mea , fecundum judicium Sanctae Musae reprobo, anathema dicens omni contravenienti ci contradicenti San-m EeeIesae Caesoneae doctrinis : ego enim in iantas sub antiae Trinitatem credo, CX omnia secondum doctrinam Sanctae Cauo Atae Me esae : s quis vero uris ob hoc sapit, anashema it. Qua sine recti dogmatis pioteitatione , ut Synodo videbatur, apertisinna hanc absolutionem dolose ab eadem impetravit mne noniam fatis sacram es nobis prosecutionibus praesentis Peugii monaehi , qui idem piis dominis consentit , contraria vers Eetusae fides reprobat G anatbemaci e , coinmonionis Ecedeia Uisae eum esse TX Catholicae eonfremur . Apud Aug. lib. de Gestis Pelagii cap. I9. ct ao. Satis nervose in hasce Pelagii praestigias , quibus illusit Palae timis Episcopis, invehitur Augustinus lib. de Ρec. orig. cap. 16. Quando tibi , inquit , iiD damnam da obitetebantiar ; non ea Cathotiei Episcopi se in euigebant; ideo eum tua damnares , Cathoncum te esse credebam. Propterea ergo quod te tui spere exsimabant , ab Aendum sit; od oero tu splibas , damnandum fuit . Non ergo tu abs mitis es , qui damnanda tenuisi , sed iliud ob ἐπι- es ,
enere debuisi . Ut autem tu obfositus putareris , creditus essentire laudanda , eum te Iudices gon in uigerent , occuDare damnanda . Et sane adeo ambiguis verbis , subdolis sententiis, ct aptis in speciem verborum resti ictionibus usiis est Pelagius, ut
'Augustinus illius Synodi gest a recensens dixerit : Qtiod G nobiae nempe decipi , fors an contigisset , s eum eis in tuo jtiditio fisemtis . Illud autem in hac Synodo, quod summae Augustiatio gloriae vertitur , notandum venit , unius S. Patris epistolam
104쪽
ad Nilarium iterum Pelagio obiectam fuisse r quod ipse S. Uocior liis verbis testa tum reliquit lib. de Pec. Orig. ea P. IV. 5 v-
tam procul a Palaestina constitutus, Hlagium scriptis pesseC hatur , Sanctorum Patrum conciliis arma in haereticos procud bat, & absensi gravissimarum difficultatum judex scmentiam.dahat cum ad eius doctrinae amussim Pelagianorum sententia exigeretur . Non epistolam ad Ctesiphontem , non Hieronymianos dialogos Patres haeretico obieceriint , sed unam Augustini epistolam , ut evidens sit', in Pelagiana causa plus uni Augu- sino quam ceteris Patribus tribuendum : de quae re alibi ex
professis sermo redit; A. At Pelagius , quo objectae Augustini ad A Hilarium epistolae vim declinaret , literas ab Augustino ad se
datas, quarum exemplum supra datum est , Protulit., tit ex earumdem commercio', & se pluris Augi istinum facere , seque viei stim plurimi fieri ab Augustino persuaderet ,' acervum. Ctiam aliarum epistolarum quas a pluribus Episcopis acceperati, in fidei siuae testimonium legendas exhibuit. Quid mi is st/ osens, inquit Augustinus , tansi ejus tandes in epilosis Episcopora μονιIs pro Ie e rem orandos , Delietiam Iegendas', ve etiam allegandas paraυit Z lib. de Cesti filag. cap. as. Ceterum tantum abest ut in hac Synodo xbs divitis fuerit Pelagius , ut potius suo semet Ore damnarit I quod frequenter Pelasianis exprobrat Augustinus : immo inter reliquos Patres quorum testimoniis Pelagianorum dogma nsutat , qua tuo decim illos Dio ali congregatos recenset , ecflie nominat lib. I. con. Iul. cap. s. 2 7. Ac per Me , inquiens cap. s. Orientales vos j dices damnent , a /fuibias Pelagius damnari timens, eos qai sentiunc isa , damnavit, cum eis μοF damnavit, 'oiecto damnandus , quia id mod negavit ore , corde fervavit. Hieronymus in epistola a . tuter Augustinianas scribita, Annianum quemdam Diaconum in hoc concilio Pelagii partes acerrime propugnasse : quinam vero ille suerit , inter scriptores non convenit : nos plura de illo dicemus cap. I . Hunc quidem exitum habuit Synodus Diospolitana , in qua Pelagius Patrihus nucum fecit : Unde Hieronymus in laudata opistola miserahisem
105쪽
Sstnodum eamdem appellavit At Augustinus passim Episcopos
illos excusat. Audiatur cap.a I. de Gestas Pelagii: Ne e Loe dieres, judicum arguo Dei negligentiam, veI connivenIIam, vecquod ab eis Iove absorrere certissmum es , impiorum dogm ι- conscientiam ς sed eoriam judicio pro merito probato a 'que Ioiadato , Punius tamen apud eos quibus a Das terris de notus es , non inibi videtur esse purgatas . Plura etiam deis habet lib. I. con. Iul. cap. s. Sanetus PiusPer initio poena tis contra Ingratos , haec de Iaudata Synodo canit.
-- ώ- , non segnior inde Orientis Rectorum cura emicuu : eastriamque nefandi
Dogmatis auctorem eonfrinxit ine benigna Commentum damnare snam , nis corpore Christ Afungi , Gyancto mauet grege disponari . Lene quidem hoc , nimiumque masis to asse videris Indicio : sed sancta Mes examine in tuo Vicit sortiaram dira de semine 'o m. Profectam namque es , divino G minere tum , h.; Aeet insantem deeIinans besia paenum, UPrimiae fectim fensus tenuisset eosdem, sin
I a tamen proprium germen Δmnando necaret, Ore maum extinguens sobo em ρtiam proruut ore . . Meminit huius Synodi Photius cod. LIV. Erravit vero Seth Calvisius scribens in se a chronologia ad annum qIs. Pelagium in hac Synodo haereseos convictum, ac paenitudine ductum eamdem eiurasse , atque ad Catholicorum partes acccssisse : ete- 'nim Haeresiarcha id quod negavit ore , corde fervavis et Uam quod verbis ejus analoematizatur , in literis ejias invenitu' Verba sunt Augustini in laudato libro contra Julianum. Hanc Synodum exeunte hoc anno celebratam fuisse , ex L ' ciani Presbyteri epistola de laventione corporis S.Stephani aperte constat . Scribit enim seria VI. Tertio nonas Decembris,consolatu Honorii X. Theodosii VI. Augg. sibi per somnium Protomartyris reliquias revelatas , herumque feria sexta sequenti id
sibi contigisse. Quod eum in tertia septimana eadem die G M-ra accidisset , Hierosislymam se contulit, Iohanni Episcopo manifesta ruriis ; a quo sepulchri locum quaerere iussus suit et quod cum invenisset , satim , inquit , rentinctavi Episcopo , cum ef
106쪽
ED uerium de Hiericho , a quibus VII. Kal. Ianuaersas iactauStephani exuviae summa cum pompa alio tranStatae sitnt . Ex his colligitur Synodum memoratam , celebratam suisse intra decimam octavam diem & vigesimam quintlim Decembris . Quod vero duo Eleutherii a Luciano memorantur,st unus tantum Eleutherius nominetur inter Synodi Patres ab Augustino , ct alter ab eodem Eutonius dicatur , alterutri codici errorem irrepsisse certum est . Orosius id temporis reditum in 'Asticam ad Augustinum adomabat , qua occasione Avitus , qui Hieroselymae con . tra Pelagium Orosio favorem praestiterat , I er hunc ipsiam ejus dem S. Martyris reliquiarum Dagmenta ad Episcopum Bracarensem misit : ut ex ejusdem Aviti epistola Patet , quam Baronius suis annalibus inseruit . Mirum autem dictit, quanto minore perculsi sint Eros & Lagaerus, qui inanem Oseeram se posivisse cognoscerent , Pelagio per dolum absoluto . Sed animum minime despondentes , literas per eundem Orosium ad Asticanos Episcopos misere , quos Palaestinu: Synodi gesta Perdocebant. Interea Anno 4I6. Pelagius datis ad amicos literis , approbatam suam ipsius sententiam ab Viscopis Diospoli gloriabatur: una ordecim, inquit , Episcoporum sententia de itis nos, a comprobata es , qua diximus posse homiuem Ine peccaro es , c
Dei mandata facio en odire verit . Quae forentia contradictionis os confusone perfodit, G omnem in masim eon iram tem focietatem ab invicem separavit apud Aug. ap 3 de Gestis Pelagii. Illud autem in primis curavit, ne gesta eiurum Synodi tam propere publicarentur neve Romam ad Innocentium transinit terentur . Quare Augustinus novas hasce Haeresiarchae versutias increpans : Et tamen, inquit , 'pisto a carnatis vem Utoris G esitionis volat , G gesor m torritare procisara, e teritate praecedens in manias hominum praevo at: lib. de Gest. Pel. cap. 3o. Cum vero ab uno sibi Augustino timeret , cujus vim inquatuor contra se editis libris nimium eXPertus erat , brevissimuin quidem sine defensionis Synodo' approbatae exemplum per civem Hipponensem ad eundem Antistitem transinist. At Haeresiarcha illa victoria tumidus , universum in Hieron Pnatim amarulenti animi virus evomuit sylo gladioque eumdem persecutus . Quidam perditorum cuneus Haeretico impensius fa-
107쪽
gerebat , aggrestus , Diaconum interemit , scicibusque admotis monasteria incendi . Hieronymus , ut ait Augustinus in fine libri de Gestis Pel igit , vix in turrim munitiorem arrepta su a, vitae consuluit. Ob haec acriter negligentiae vel conniventice li; stannes Hierosolymitanus ab Innocentio Pontifice repleticia si s est:
quae cum laudatus Augustinus retulisset ς expecta rim , inquit qui iuuir res νον ra Discopi de Bis tantis mccs a endum exis era , quibus eos dis musari posse quis credatῖ Sod di scriptis in Hieronymum Ucin instemuit : nam libros Dialogorum a N Dcinore scriptos editis quatuor de Libero arhitrio libellis confutare conatus suit . HGs vero tibi cs contra Hieronymi volum na a Pelagio editos ibisse ex Juliani vel bis colligo , qui libro M. Oper. imperi. cap. 87. apud Augustiniim haec habet : V ἔ-i peri a Cathocco viro , Pelagio , qui mutos scerar. ouet Iasum es. At nullum aliud opus a Pelagio pollea scriptum 1tiasse , testis est S. Augustinus in lib. de Grat. Christi a cap. Ω seq. De his quoque libris scribit Innocentio idem Pelanius: Legans etiam recens meum. o scisim , od pro Astero di crarbitrio edere compis fumias , G agnoscent σω Inique nos negatιone gras ae in mare Ussierint, apud August. ibidem cap. cli. Hos vero libros editos post Synodum Dios litanam , nempe hoc anno qI6. testatur s. Augustinus , haec scribens lib. deI'ec. orag. c. I 4. In eisdem fra se Iibris G contra pereati eo Adam ιu parvusis reo tom siqnitor , G his sis PaZesti .eΘWH Iorias . ubi eos qui renent, veraciter damnas stulat s es , ct ab otationem Ioam AaVendo natos em . Sed iiovus ex Asia Pelagiarius nos in Ciliciam v cat , interim Orosio Nane ii Sic phant reliquias ex Asia in Asticam destreme : de duo Paulo PDst uerum sermo 1 cdibit.
CAPUT IX. TZeodistis Epyco s Maesese e pro Pelagio contra Hiero mi
Huncmur.Florebat tunc in Oriente Theodorus Epist pus, quem
108쪽
liniverse illius aetatis. Patres ob eximiam doctrinae famam velliati oraculum suspiciebant': qui cum Vivens acerrime Pelagianos defendet it , ac mortuus graVCS. Postea turbas Ecclesi:e dederit, ut altero volumine dietiari sumus , paucis hic iac bis describendus venit: cum praesertim Baroniu& , Jansenius, Vos ius , Usserius δalii, qui Pelagianarum rerum historiarn diligentissime concinnarunt, insignem hunc Pelagianum nen cognoVerint, quodve magis mirum videtur , nec ipse Pli ius rei totius scriptor id obse vaverit . Patria illi fuit Antiochia : etcnim in Synodo Mopsue-1tena anno rso. jussu Iustiniani Imperatoris celebrata , ut reses tur Collat. s. bynodi. U. cum seniores quique Interrogaerent ut umTheodori Episcopi nomen sacris dipi ycbis insertum 'quandoque legissent , respondit Anatholius Principalis : T Udoruis Decereis Autiochenum nosrae eivisatis Episcopom Hsi in sacris dipt)ctis. reci ari . Una cum Iobanne Chrysdstomo Libanii celeberrimi apud Antiochenos si histae', atque Andragathii philusophi
auditor fuit . Dein ficarentes causas aggressus , Nelba clientibuS vendidit, ac tribunalibus, inservivit. Cum vero Chrysdstomus ibro rethelo monachum inditisset , hoc ipsum Theodoro istisera C
teros amicissimo persita sit . Eris TZeodoris , inquit Sogomenus lib. 8. cap. a. ta fuerorum Iuroram S aDm nis discipIinartim, 1 fero ram ac psilosophor stificienter g nardis ς initio quidem , tibi incirisset in divinas leges edim fueris viris conversaretur , tuis vitae genus approbavit , G urbicam conversationem damnavinia verum paulo post monasticae disiciplinae pertaesus urbem ac forum repetiit, & Qlitariae vitae osor nuptias apparavit . At Johannes Chrysostomus his Probe cognitis , epi
reversus: verba sunt laudati SoZomeni. His similia recitat etiam Socrates . lib. s.cap. 3. Qui narrant Theodorum ad meliorem fru- gem reversum Carterio ac Diodoro magistris, saciarum liter, rum acicntiam brevi ita siecutum , iit universes in sui admirationem traxerit .
Diodorus interim ad Τarsensem Ecclesiam in Cilicia evectus fuit , qui anno 38 I. Synodum Constantinopolitanam siti bscripsit, itemque Antiochenam sub Melctio , ut patet ex literis Damasi
109쪽
ab HoIstento collectis , & ab Eminentissimo Francisco Balberino saerae eruditionis studiosissimo Principe publieatis. Mortuo Olympio Episcopo Mopsiuestiae, qui una cum Diodoto Concilio laud
to apud regiam ui hem interfuit , Theodorus Antiochenus illius inbis fieris praepositus fuit , seditque quartus a Protogene eiusdem sedis Episcopo . Mopsiaestia celebris urbs erat in secunda Cilicia, satis domiciriam Mosts,ex Ammiano Marcellino lib. I9- ubi inter tres illius provinciae umes insigniores eamdem nominat. Plinius lib. s. cap a . destribens Ciliciae oppida ait: Moesos I berum P amo imposta- . Procopius etiam lib. s. de aedificiis Justiniani Mopsuestiam Pyramo allui scribit . Straboni lib. dici tur MMου-, quas Lares Moes diceres instruit latino textui interpres Casaubonus :-enim lares significat . S. Hieronymus
in epitaphio Ne iani cum Plinio Mopsum appellavit: loquens
enim de morte Constantii Imperatoris Ariani ait : In MostsmicoIo morieny magno do/ore hosti resiouit impertam. Erat hieviculus in agro Mopsilesteno aquis undique scaturientibus irriosus ad radices I auri montis , unde Mopsicrinas , vel MopsI- crinae nomen loco impositum , ut videre est in Chronicis dier nymi & Idalii ad eonsulatum Tauri di Florentii.Socrates in fine lib. 2. & SoZomenus lib. s. CU I. scribunt Constantium obiiste
ad fontes Moes : nam Graeci fontes appellant . Chronicon Alexandrinum ait i Sonstantius inirio II dimonis, d noηeinis Ibi Iuriani Caesaris insiis eoncitus,a n f oriciae o Mosts fontes veniens Ge. Moritur.Eusebius anno DCCCXXXV edit . Maligeri in Chronico ait et Moeses regnavit in Cineia,
a o Mostscrene , G Most sis , ut plane distincta veluti Iocarecenseat: quae miramur Henricum Valesium in notis ad lib. a I. Ammiani non observasse . Pelagius II. Papa Mopsuestiam igno-hitem Iocuis nuncupavit in epist. 3. ad Episcopos Histriae : ve ba damns in dissert. hist. de Synodo V. cap. M. quae quidem intelligenda sunt fadia comparatione cum nobilissimis urbibu am Ammianus post Tarsiim & Anazarbum utriusque Ciliciae Metro potes camdem uominat,neque alias Ciliciae umes inferiores c-- is memorat. Antoninus Pius Imperator ejusdem urbis privilegia nova adprobatione rata habuit : quae ct Hadrianae cognomen Ib
110쪽
IMP. CAESARI. DIUI. HADRIANI. FILIO.DIUI. TRAIANI. PARTHICI. N EPOTI. DIVI. SERUAE. PRONEPOTI..T. AELIO. HADRIANO. ANTONINO. AUG. PIO. PONTIFICI. MAXIMO.. TRIB. POT. III. COS. III. Ρ. P. BENEFICO. AC SERVATORI HADRIANAE MOPSUESTIAE CILICIAE SACRAE. LIBERAE. INVIOLATAE. sVIS. LEGIBUS.UIUENTIS P.R.AMICITIA.ETSOCIET ECONIUNCTAT QUOD. DIU INR. IPSE. IN IURE. DICENDO.CLEMENT A.SIT USUS. NE . NON. VETERA. EIDEM. CIVITATI. IURA.FIRMA. RATA. .E . ESSE. VOLVERIT.
Recitat hanc inscriptionem magnus Romanae antiquitatis in
satirator Onuphrius noster Veronensis in comment. Duorum ad
annum Uibis DCCCXCIII. Initio Synodi Mopsuestenae annorro. jussita Iustiniani celebratae dicitur : In Most otia eo nia Christonis a . Ex his ergo nobilitas illius urbis intelligitur.
Υempore etiam Plinii erat libera Civitas uti proxime notavimus . Cleri vero , ac civium nobilitas colligitur ex laudata Synodo , qtau colinioni f. Synodi V. inscritur et ibi enim nominantur cives Comites , Palatini , &c. Ex quibus iterum Mopsi se iam a Mopsucrene distinctam esse apparet : illa enim nobilis fuit Romanorum colonia , haec vero viculus in agro Mopsueste-no. Uujus igitur urbis quae post duas utriusque Ciliciae Metrose IcS , ceteras Provinciae civitates di antiquitate di nobilitate siu-perabat , Ecclesia Theodoro Antiocheno tradita fuit . Contigit eiusdem Episcopatus prope annum 39I. Nam Theodoretus Mop-1hesieni eximius Enconia astes scribit , mortuos eodem sere temPO-re Theodotum Patriarcham Antiochenum , & Theodorum Moin Restenum , seque cum utriusque vitae termino historiae quoque suae finem imponere . Ibi vero tradit Theodorum triginta sex annos Ecclesiam illam rexisse . inare cum I heodotus obierit an-NO qa . ut lib. Q cap. 3. Ostendeinus , si Per triginta sex annos retrocedamus , statuentur initia Theodori Episcopi circa amniam 39i. In Synodo C. P. sub Nectario , Arcadio III. & Honorio II. Coss' anno 394. in causa Bostrenae Ecclesiae in Arabia , seriit cum aliis Episcopis Τheodorus Mopsuestentas, ut ex actis synodalibus apud Balsamonem pag. 76 I. edit. Parisiensis colligi