장음표시 사용
131쪽
Bum raum, quem audio , quod multum dirigis , hane tui emisibeas fugero HIectionem , ut homines qui eum noverunt , GHIigenter Gndieriant , non ab eo tuam Sanctitatem exisiment faui . Cumque sibi certo Augustinus persuaderet , ambi ogratiae vocabulo Johannem a Pelagio sorte decipi , non solum eumdem fraudis admonuit , verum etiam librum Pelagii , &suum de Natura di Gratia transmisit , rogans Johannem, ut PClagium erroris admoneret, haec praefatus : Si di igitis Pe agitivi iugat ses etiam us , immo magis se usum, G non vos iaGIat . Video Scriptores Carmelitas Bamnio subinfensos , quociJohannem Pelagianisini incusarit . Illud tamen certum est , Augustinum aperte docuisse , Johannem Pelagii sententiam in comgressu Hieroselvmitano expugnaue : haec enim ad perpetuam Iohannis commendationem in lib. de Gestis Pelag. cap. 3 o. stripta reliquit; nemPe usum giganteo1 montes a Merses superemianentiam gratiar caissis fructos , tribus divinoruis to moniorum tamquam tu iniam ictibus dejecisse. Johannes quidem non Pelagii sententiam tenuit , sed Pelagium suam ipsius tenere existimavit : in quo deceptus est . Sed haud mirum , cum haeretiacus ipsum Romanum Pontificem rasimum iis quoque artibus cir cumvenerit . Num vero Iohannes libros ac literas ab Augustino missas acceperit , in incerto est : paulo enim post diem obiit
succedente Praylo , qui Pelagio impensius initio di ipse fa
Cum Smorialia gesta de more Iiteris mandanda essent , suo
posterorum memoriae traderentur, utraque Synodus eam provinciam Augustino imposivit et qui Hipponem rediens , quo diligentius iniunctum munus exequeretur, cuilibet se adeundi facultate intei dicta , per quinque dies gesta disposuit : qnae postea ad plerosque subinde , ut occasio strebat , ipse transmisit. Haec pro concione Hippone recitavit Augustinus e Piacuit , inquienS, mihi G vobis propter curam scripturariam, quam mihi Fratresta Patres mei Coepiscopi duo,ias Concitiis Nomidi Carthaginis imponere dignati sunt,ut per quinque dies nemo mihi mo- Iesus esset . Gesa eonfecta fiant: pGetiit , ae clamasis . Recia tur piaeuom ve iam , G aecumatio vestra : ep I Io. Quye
tamen non adeo constanter assii mare ausim, quin de aliis mitQSynodis illa melius accipi possint : quotannis enim tum in Nummidia , tum in Proconsulari provincia Synodi cogebantur et ill
132쪽
vero Augustinus pro concione dixit anno clas. , ut recentior, videri cuipiam possit Concilia Iaudasse,quam olim ante decennium celebrata .
S. Innocentius Papa Pe agi a nos dumnae : muso pos obit: ejdifidem mortis tempus aIiud a Uuffari chrono gia probatam. sinis contra Pelagii Iectatores ad Pautiniam scribis . INnocentius Pontifex Asticanorum Patrum literis a Iulio Epi-
sc PO acceptis anno 4I7. re mature considerata Pelagians-nim haeresim damnavit . Acceperat idem paulo ante gesta Pa- '' laestina , quibus ovolutis probe se Cognovisse testatus est , Pelagium objecta partim vitando , partim interpretando, partim sidtempus negant rota se obscuritate eon disse , epist. 96. inter Augustinianas. Zare in Pelagium ac Casestium novis istis eXAfric, literis excitatus anathema pronuntiavit , quod ibidem epist. 93. ad Mileuitanos tale est': Quare mugitim Crustumque idω inventores vocum no rum, quae scis dixit Aposo S, aedificationis nisi rem , sed magis mavis as consumeriant pare re quaesiones ἰ eccosa fico eorum amione pri Dari, AposDDei viagoris auctoritate censemas , donee resistant de diasoli Iaqueis, o quo captivi tenentur fecundum usus Iuntatem , eosque i terim oviri Dominico non recipi , quod us perverse viae secuti ςramitem , deserere vosiemur . Datiam VT. KaI. Februarias Honorio Aug. , G Confantio V C. Coss. Postridie vero nempe V. Kal. Februar. rescripsit Patribus Carthaginensis Synodi . In plerisque tamen codicibus MSS. eadem die utraque epistola data legitur e at privatis literis Aurelii, Alipii , ct Augustini respondit Innocentius pridie Kal. Februarias: nam e codice Cor- heiensi hanc earumdem stubscriptionem profert Sirmondus tib a. Propem: cap. a. Data pridie Kal. Februarias post confusitum
Porro in epistola ad Augustinum scribit, a laicis quibusdam gesta se Palaestina accepisse : indeque satis colligi , Pelagium suae absolutioni non fidere: quippe qui nec illis ad se perferenda curasset , nec ab aliquo iudicum ad Scdem Apostolicam mittendum pro sui defensione testimonium impeti avisset : haud illum tibi per literas Romam accersendum , scd huic potius festinan
133쪽
diim , quo correctus vel coram vel per literas absblutionem ob tineat: ejusdem Pclagii librum se evolvisse; multis illum blasphe miis scatere , nihil in illo quod placeret , nihil quod non dis pliceret assertum et ipsius vero Augustini epistolam latius csintra Pelagium dis tantem integra ratione convisere,iae G tuis omnem reuere poset errorem, G idoneiam dato calvis nosse Iegis exemplo , quem sequi debeor , dignum possie praebere Doctorem.
Augustinus amicorum tamdem industria Palaestinae Sync di gestis acceptis , quod vulgo in illa Pelagius absolutus ferebatur, quasi illi Episcopi in ciusdem sentcntiam pedibus ivissent, operae pretium duXit librum condere , quo gesta illa os hi catholico exponens , haeretici Uastamenta propalaret , eiusque dolos apertissime demonstraret , simul etiam doctos ac pios Antistites defenderet , quos fama erat , Pelagianos errores plenis suffagiis approbasse . Librum ergo de Gestis Palaestinis, seu ut alii
malunt de Gestis Pelagii , & hic plane titulus libri legitur
conscriptum Aurelio Carthaginensi nuncupavit,ne tuo vetat ab- stato de Pelagio loquitur α. Retrae . cap. 47. eadem quoque dogmata piatfrentur Indices approbasse, quie iuenis damno secim IIo modo ab eis nis dumnarias exisset . Hic liber de Gc si is Palaestinis diu latuit , tamdemque in FesuIana .Canonicorum Re- ularium Bibliotheca inventum Velserias edidit . Ego Romae inibliotheca Vaticana inter codices olim Ducum Urbini numero CXVIII. aliud eiusdem .exempli volumen pulcherrimis caracterihus exaratum legi. Innocentius Ponti sex damnatis Pelagianis, quasi nihil unde plus gloriae cidem adiici posset , esset reliquum , paulo post ad sup ros evocatur IV. Idus Martii . Video insignem Annalium Scriptorem ad annum qI7. scribere I S. Innocentium diem oblime V. Kal. Augusti et quo die eiusdem memoria ab Ecclesia cele-hratur . Scio PanVinum meum in Chronico Ecclesiastico asserere, Innocentium mortuum anno superiori 4I6. Verum ab utriusi. que sciatentia discedo . Certe Pan vini opinio evidenter refellitur ex sithscriptione literarum S. Innoccntii ad Synodum Milevitanam inter epistolas Augustini 93. datae enim dicuntur sexto Ra . Febrnarias Honorio G Confantio V.C. Coss. ubi plane designatur praesens annus 4 I v. quo Honorius XI. Constantius vero al-tcrum Consulatum gessit:nam primum Consul hic suit cum Constante Disitiros by Cooste
134쪽
ssante anno ψIq. tertium Uero cum Theodosio Augusto anno ao. Baronii & omnium stre sententia ex Anastasio desumpta inde nobis non probatur , quod in omnibus antiquis Martyrologiis S. Innocentii Papae mors recitatur die duodecima Martii. Edidit Bollandus martyrologium S. Hieronymi ante miIle annos vetustissimis caraeteribus exaratum , ubi, legitur: IV. utis Martii Romae deposito S. Innocentii Episcopi . Hunc vero non Ro-m1num Epistopum , sed alterius sediS Praesulem Romam profectum , ibique postea mortuum , idem Bollandus existimat. Sed est vetusti stimum martyrologium , quod Rosvucydus vir eruditus vocat fontem omnium auorum moror Logiorum , missum ex urbe ad Aquileiensem Antistitem a Romano Pontifice : quod etiam antiquum Bollandus nominat . Porro ad IV. Idus Martii seriptum ibi legimus e Sanncrum Pontificum Gregorii G Innocentii. Idem habet martyrologium editum a Luca Holstento una cum actis martyrum Felicitatis & Perpetuae. Hoc item constat ex mariyrologiis Bedar & Adonis , qui auctores antiqui stant, &ex vetustioribus codicibus sita martyrologia exseripsere . Beda
stribit : IV. L s Martii Romae S. Gregorii Papiae Ge. Eadem die B. Innocentii Papae , qui rexit EccIesam annos AH. menses duos , dies a I. Hie consiliatiam iecit de Eecissa , G 'Dgtam G Cae sitim haereticos damnaυit . Bollandus addit: Si
aliunde certiora induentur , ea ut Lector a Iectaris , sad mas. Sunt plane eam in rem certiora eruditissJmi ac sanctissimi viri verba , quae omne posthac dubium tollant . Pasthasinus
Lilybaei in Sicilia Episcopus , qui Apostolicae Sedis Legatus in
Synodo celeberrima Calchedonensi primo loco sedit, in epistola ante 64. Leonis ita scribituram re recordationis Domini mei ae decessoris se i Z mi anno eon Iatus Honorii Aradisi ALG Consantii ra tone eum eum destinare ur , ne decis Iend. Maii dies Paschae teneretur,celebratum es octaυo die KaLApriris . Et postea : Cum fanctae memoriae Domino quondam meo , ae beatissmo Papa Zosmo Ge. tua nocti , quae sicescebat in diem Dominicam A. die GL Maii fons sacer fora comperenti repletus es. Ecce testimonio viri Zosimi quondam citcntis stilisse hunc ipstim Pontificem anno Ai . lcmpore Passiliatis. Baronius ad annum ηr3. stribit, datas haste literas anno qs4.qucd in illis selvitur dubium de Pasthate anni ηrr. de quo Leo etiam seripsit ad Julianum Coensem . Vir insignis cyclos minime
135쪽
advertcns,non uno loco procul a vero abit. Anno 4rx. cllas passsionis Dominicae accidit X. Kal. Maii Cyclo Lunae XIX. Solis XVI. lit. B. itemque IX. Kal. Maiarum dies Sabbato occurrit. At anno , de quo Pascha sint Iiterae loquuntur , dies passonu AT KMendas Mais oeeurrit , ac μ. Xa . Majarum die, Dominica dies obvenit . Est plane ex recitatis caracteribus annus Α 4. qui fuit Bissextilis Cyelo Lunae VIII. Solis V. lit. B. A. quo anno se stivitas Pasthalis peracta suit die a 3. Aprilis , de quam temPore graViS orta erat controversia , quam Paschalinus solvit. I Oc etiam ostenditur ex Consolatu Aetii II. & Sigestus ti , a quo annus . de quo scribit Paschasinus , ut ibi tostatur, est octavos emboIi alis . Nam cum illi magistratum inierint anno quadringentesimo trigesimo septimo , quando incepit cyclus ille octo armorum , patet annum cl44. ibidem dc signari. Quod autem in eisdem literis legimus annum, de cuius Pascha. te controUerii vir , esse a Consulatu Antonini & Syagrii sexagesimum ρ ortum , fuere Conssiles anno 3 8a. ex librariorum e rore descendit e est enim LXIII. atque ita se legisse in Sirmon-diano codice testatur Petavius lib. a. Doctr. te P. capit a. Quare cum literae Paschasini superiori anno datae sint , liquet eas scriptas suisse anno 443. qui fuit vigesimus sextus a Paschate sub Zolimo a Latinis citra tempus debitum celebrato . Haec diligentius discussimus,ut Iiteras easdem anno l . viciniores ostenderemus, ne Paschasini sorte memoriae vitio illa de Zosimo verterentur . Plaeterea in chronico Iornandis apud Hermannum Contractum legimus et Anno i q. quaesto de fHus anisi Passa oritur sub Zesimo . Hoe ergo anno erratum est in Paschatis celebratione : Mam peractum illud fuit die as. Martii , cum celebrandum fuisset die ast. Aprilis . Prosper in chronico alterae Abio VII. G mVario G f. smias secedit unoeeutio regnan annum se semenses novem,dies ino. Cum vero certum si apud Omnes , Zosimum mortuum die α6. Decembris , eius Uectio C dit circa diem IV. Martii , vacante sede quinque dumtaxat diebus . Hatius Epitcopus , qui Juvenis si h Innocentio vixit , initium & finem Pontificatus Innocentii duplici caractere caelesti signat : Arcadii 8. Soris iacta desectio rertio uos Noveretrix fria IL Romanae Ecetes ae A VIII. habetor Episcopis Ἀ- nocentius . Altera etiam eclypsi designat annum obitus eiuΩ
136쪽
pis Zosmias. Initia Innocentia recte statuuntur anno octavo A
cadii , cum Honorio statre die II. Ianuarii anno 39 r. im rare coepit nempe anno Aoa. Addit Idalius suisse Olymniadis a U. annum siecundum , quo sane anno die I I. Novembris siemi-mihora post ortum Solis coepit Romae videri ectypsis oti cluiaravit horis a. 16. Sole in gradu Scorpii ao. I a. Uerum Idati minus mete feriam secundam eo anno in tertiam Iduum Novembris incidisse putavit: fuit fieri a III. Cyclo Lunai IU. Solis XIXulit. Ε Rursius erravit Idalius, dum annum mortis Innocentii statuit 4l 8. quo Honorii a 4. S secunduS Olympiadis a99. concumrunt, quo anno XIV. Kal. Augusti accidit eclypsis, de qua Chronicon Alexandrinum: Mnario ML G Triodosio I III Cog Π
cepit Romae hora post mediam Moctem D. 3I. duravit horn νη8. Sole in Cancri gradu a . II. Erravit etiam ponens ea die I9. Iulii fieriam U. suit enim fieria VI. ut diserte tradit Chroni cori laudatum Cyclo Lunae I. Soli& VIL Iit. F. Denique idem lamsus est , dum Innocentium XXXVIII. Romanorum Pontificum , qtu XXXX. dicendus erat , unde & Zcsimus sedit Ari L. Augustinus epistola I 6s ad Generosum exacte a D Ρωtro usilue ad Anastasium Innocentii decessorem , Romanorum Pontificum catalogum deducit , estque illi Anastasius XXXIXa D. Petro . Atque haec de tempore obitus S. Innocentii , cuius In D. Iadle a8. Iulia recolitur: quod sorte ea die a Serpio Ita ejus reliquiae translatae sunt in titulum Equitii. μHic Innocentius relatus est inter Divos , atque ab Ausustimanas sium ina religione colitur , quod primus Romanorum Pontificum S Augustini sententiam contra Pelagianos in 1ynodo Mi- levitana latam, Apostolica auctoritate firmavit . Idem vero Augustinum impensius amavit , habuitque cum illo familiare IitGrarum commercium e quarum nonnullaS silutationis tantum pra.
tia sicribere sidebat , ut patet ex epistoIa 97. inter Augustinia-
de Ilitis r. Scm 't. cap. η3. haec ait e Innocentius Vrhis Romanae
137쪽
taniam adversus Pelagiccos datum , quod posea secresser ejus
Papa Zosmas istius non latinis ut vulgo legitur 9 promtiua--t . Nescio quid Orientalis Ecclesia ante Innoccntii decretum statuerit contra Pelagiancs. In sola Synodo Diosi olitana eorum causa agitata est et in quo iudicio Pelagius absolutus fuit , licet
reapse coactus suerit ad errorcs obiectos anathematizandos,quod sexcenties Pelagianis Augustinus exprobrat. Sane Innocentius no
luit approbare acta Synodi Patastinae et Unde, inquit epist. 96. ad Augustinum , non pbssumus tuor m nec cis are , nec approbare juvieium , eum nescia mas utrum vera stat gesta , atis smera fiant , iuum , Pelagium sicilicet conser magis fisee fugisse , quam fe tota veritate purgo sie . Photius Cod. 1 4. striinhit , Pelagianos in Oriente ab Alexandrina Ecclessa fuisse clamnatos et L jecti sunt , inquit , quι ita fenferiant ex Ecelsa -- sit haeretici teraporibtis Irae fili Auxandrini G se teriti Romani Antisitis . Errat Pilotius : nam Theophilus Duargo eorreptos obiit consulti Honor ij IASI Bodosi κ. -.die Oct
δ is, ex Socrate lib. q. hist. Eccles cap. 7. anno scilicet AI a. At co anno adhuc Pelagiana haeresis latebat , neque usquam praeterquam Carthagine insonuerat . Praeterea cum Valerianus se
vus Pelagianus Alexandriam se recepisset , Eusebius Cyrillum Theophili nepotem monuit , ne haeretico locum daret ; cum a ceteris Orientalibus Pelagiani expellerentur : Caomodo nonc, inquit , eam lectrae memoriae Innocentius m agium, Cae sitim ecum fuis capiti s condemnarit,eunctis eos abjicientibias Orientatibias , AIexandrina Eccosa in commanionem receperit: ρ fora G prima inter eo revineta es tuos ta es refutare debueras Z Nihil hic de lata a Τheophilo in Pelagianos sententia ebcit 2 quod tamen nepoti avunculi decretorum ad reprehensionem usque in causa ChlysdRorni tenacissimo inculcandum merat Hinc patet , Ecclesiam Orientalem tempore Theophili nihil statuisse contra Pelagianos : unde deceptus est rimis , qui Ith. I. hist. Pelag eap. 39. Theophilum inter Pelagii damnatores numerat, Photii testimonio deceptus. Baronius Anno Ais. Num. I 4. legens laudatum Gennadii caput q3. putavit Innocentium praeter literas adversus Pelagianos ad Africanas Syncdos datas , condidisse etiam decretum contra
ecfidem e qucd postea Zofimus ad universsis orbis Episcopos diax exit. Sed non Pomm his assentiri, cum huius decreti nusquam
138쪽
mentionem fecerit Augussinus . Hic epistola 47. scribit ad Ualentinum , mittere se omnia decreta in causὰ Dclagianorum; ibi que numerat tres Afrorum epistolas , itemque tria innocentii ad eosdem rescripta : rursitas Ccncilii Africani literas ad Zosimum datas , ejusdemque ad universos Episco S rescriptum ς ubi altum de hoc asserto Innocentii decreto silentium. Sed nec putandum est , idem decretum ab Innocentio morie Praevento non fuisse publicatum , quod postea Zosimus Praestitit . Etenim cur Zosimus initio Pelagianis credebat i Et quidem cum Caelestius, fraudibus per Africanos palam nondum iactis , iterum a Z simo audiretur , Ponti sex Innocentii tantum literas ad Carthaginensem & Mileuitanam Synodum objecit: quod nouaino loco repetit Augustinus . Lib. a. ad Bonis cap. 3. ait z In pe/ etiam Caelestum se purgare molientem ad cresentiendum sepradictis Sedis Aposoneae Literis erebra inter curione confrinxerit . Et lib. a. de Pec. orig. cap. 7. testatur rasimum instasse C estio, HSedis Aposo eae literis , quae a sanctae memoriae suo praecessore manaverant , praeberes a sensem . Sane Innocentii decretum Zo- simus Caelestio opposuisset , si in Ecclesiasticis scriniis illud invenisset . Quare Gennadius nomine decreti illud tantum intellexisse dicendus est, quod in memoratis Innocentii literis ad Africanos Patres contra Pelagianos statutum fuerat . Scio Erasmum scribere , Innocentium in dictis literis suo more μυ- potius, quam eruditum apparere, cuius censura sine reprehensione ita a Vcssio recitatur libro P. cap a . An vero episeoia sae tanto sint dignae Antistite, eiam quoquam contendere notarem . Nega hat faxe id magnos De eritis . Verum epistolae illae commenis dantve ab Augustino lib. I. con. Iul. cap. q. Quid enim , inquit,
Mit vir iue sanestis Africanis respondere Cones is, ni danti ittis Apostorica Sedes ta Romana eam ceteris tenet persis Deranter Eeue Z R quibusdam ejusdem sententiis laudatis. Huieresponde , inquit , immo us Domino , cuius tiae Anti es osses testimonio, & lib. a. ad Bonis cap. 3. Literis beatae memoriae Papae Innocentii de flae re biratio toto obrata est S cap.
4. recensitis earumdem literarum verbis exclamat: Gnid isa S dis Apostorie 'fementia curios , at e manifestas p vide lib. et de Pec. orig. cap. 8. & 9. Cur enim imperitus censor saris vitiem Innocentio exprobatῖcuod Pelagianos damnavit.quos ille forte voluissct absolvere t Illos tantum uti intabidas oves a caino a tho
139쪽
tholicis cauIis exclusit . At hoc Africanae Synodi antea peregerant , quae Prima haereticis poena decemitur . Ineruditum stylum carpit . Ergone & Sanctus Antistes manum tuae ferulae subiiciet , quo dictionis elegantiam vel invitus doceatur Z In illis literis non saevus , sed pugnax Innocentius exhibetur et plura enim eaque solida argumenta exerit, queis Pelagianam litercsim proscindit - Potuerat quidem plura ex sacris Sci ipturis testim nia educere , sed optime meminerat , sciibere se Syncdis doctiG1imorum ac sapientissimorum Patrum . Hinc fiant eius verba in
epistola ad Concilium Carthaginense: 'sem p ura dicere , hi
vos consaret cuncta dixisse . Augustinus in epistola Io6. ad Paulinum Nolanum Innocentii literas hoc grandi elogio exo nat et Scribimus etiam ad beatae memoriae Papam Innocentiam praester Conci oriam re ationes Ateras faminares , Hi de useaus anquanto diutius egimus . Ad omnia nobis irae rescribis eodem modo, quis fas erat atque oportebat Aposoricae Sebis -- tisitem . Quibus verbis Erasmi iudicium inscitiae arguitur scribentis , in memoratis literis ingentiam G eruditionem lati diagnam Praesis deserari . Interea mortuo Innocentio , Pelagiani in Campania praecipue
securius pro secta loquebantur . Nolae enim nonnulli Pelagianos errores tanta pertinacia defendebant, ut assererent,parvulos sine baptismo decedentes damnari non posse : idque se adeo consta ter tenere assimabant, ut vel Pelagium ipsium, si secus sentiret, se deserturos profiterentur . Paulinus illius Ui bis sacris praefectus erat : quem Augustinus ob singularem eruditionem ac pietatem mirifice colebat, vicissim & ipse a Paulino dilectus: erat enim Vetus utriusque amicitia ante annum 391 . contracta ex epis Ola 36. ad Romanianum. Cum vero S. Doctor probe sciret quantum
a Paulino Pelagius olim amaretur , idque etiam ex epistola ab auno I r. ad Paulinum a Pelagio scripta pateret, quae teste ipso haeresiarcha apud Augustinum cap. 3r. de Gratia Christi , tre-σπtis forte Cresias constabat , timuit ne Pelagius homini su- Cum faceret . Quare prolixam satis epistolam ad Paulinum per ipsit , qua certiorem eumdem secit eorum , quae tum in Ast, in Per Synodos Carthagine & Mileui habitas, tum Romae per lia teras ab Innocentio gesta suerant e quorum omnium exempla etiam ad ipsum , quo plenius instrueretur , transmisit ; scribens
instper duedecim praesertim errores in Synodo Palaestina Pelagiq
140쪽
LIBER PRIMUS. Iosobjectcs fuisse , quos ibi recenset , aitque: me omnia Pe utar se anathematizavir , quod δε is gesta i a te Hor , ut nihil ad ea quoquo modo defendenda rationis atra erit . Ibidem
etiam disputat de electorum praedestinatione , ac reproborum damnatione , tanta quidem dicendi copia , tantaque algumentorum siubtilitate, ut nusquam sorte melius . Hinc factum est, ut
Semipelagiani , qui gratuitam Augustini praedestinationem res
puebant , hanc quoque ad Paulinum epistolam improbarent ex lib. de Dono Perseu. cap. a I. Has autem I iteras exaratas post Innocentii mortem compertum est et nam ibidem beata memoriae Innticentium appellat'; concludens epistolam ait : Quae autem, de quibus audierimus , quae muD- doismos , Glaciis eredere nolumus , audiet a commani amico Sanctitas tua . Quibus suspicor Iulianum in Campania Episcopum communem amicum ac Paulino vicinum , Pelagianis iam publice faventem designari .
Pe agiani Zosmo Papae imponere conantur De Erote G La-1aro Pe agit accia toribus nonn&IIa adnorantur ; ac FI. Dextri Chronicon redarguitur .
SΕd ad Pelagium in Oriente degentem redeundum est . ΕΟ-rum quae apud Africam in Synodo utraque gesta, ct postea
Romae a S. Innocentio Apostolica auctoritate firmata fuerant,fama in Asiam delata , Pelagius ac Caelestius, quo rebus suis consulcrent , statim Pontificem adeundum sibi esse decreverunt. Itaque e re visum est , Pelagium literis , Caelestium coram Romae causam dicere . Scripserat enim Innocentius ep. 96. apud
Augustinum de Pelagio: Pote s enim damnare quae senserat , ac datis Ateris erroris Di , ut regressum ad nos decet , veniam postiure . Quare Pelagius literas ad Innocentium dedit , quibus iniuste se infamari questus , Erotem ac Laetarum uti publicos calumniatores accusabat , quorum falsis delationibus piaesens quidem in Palaestina accusatus, scd plenis QTragiis a iudicibus a selinus fuerat . Ea vero quae in Africa contra se gesta suerant, iisdem accusatoribus impellentibus , sine consilitatione ac Praecipiti deliberatione , decreta assi abat'. Quo vero facilius Romano Pontifici ea pcim adcret , libellum suae fidei, quem Symbolum