장음표시 사용
81쪽
recn it . Marinus cum victrici classe hostem insecutus vivum eumdem cepit , statimque obtruncavit. Plurimorum inde caedes secutae sunt , non modo rebellium , sed di aliorum , qui procul ab eo crimine suerant : faciles enim aures delatoribus Marinus dabat . Flavius Marcellinus ante biennium pro concordia Ecclesiarum Africae illuc ab Honorio missus , tamquam cum tyranno conspirasset , una cum fratre in carcerem conjectus fuit . Augustinus qui tunc Carthagine aderat , amicissimi viri vices d lens , cuique ob Donatistas , ac Pelagianos in Africa repressissplurimum se , immo catholicam Ecclesiam debere norat , nullum non laseidem movit , ut innoxium ab imminenti periculo
eriperet. Quanto vero in discrimine vel probi quique id temporis
versarentur , eXPonit Augustinus epist. ar9. ad Caecilianum:Potestas tutas, Marinum intelligit , magna tone erat , ea amniae facilitas radiabat . Non erat grande negotium , procurari s
quem , qui diceret , quod state promisis dicendis iue manis spet . Omnia isa in tempore foro obantur , ut etiam απρο tote , tamquam invidioso , G credibin crimine Ine jubentis discrimine quiIibet de wedio foueretur . Quare Augustinus cum collegis Episcopis de nobilissimi atque innocentisIimi viri salute
solicitus , Africanae Ecclesiae nomine Episcopum Legatum ad Imperatorem mittendum decrevit : quo statim ad Comitatum prosccto , idem noster Hipponensis Praesiui Caecilianum Africae Praesidem ccnvenit , eumque pro Marcellini liberatione etiam atque etiam deprecari non destitit . Caecilianus Augustini precibus motus eidem promisit , se Marcellini salutem , vetati famiDare viatictim , a Marino Petiturum . Sed secus res cecidit; quae ex Augustino tota accipienda est : Posero die, inquit, quo initis parturitionis nefarius ferus es ortus , tam esset nobis repente nuntiatum, tuos e carcere ad eum jodicem doctos, quam qdiam perturbati fuerimus , tamen ego conoiderans G quie nobis
pridie dixeras , c, qui esset pos tuum exortoris dies, quoniam B. Capriani erat pridiana sumnitas , exsimavi quod etiam etigerit diem, tio G tibi posviata concederet, G universem Chrisi Eccissam repente Letificans , ad Aetim tanti Mart is
ascendere vo uerit, parcendi vo untate grais occidendi potesate ob Irmior . tam ecce nobis nuntim irrati , quo prius percussos esse nossemus , q&am quomodo audirentur , qtiaerere valeremusc
82쪽
Idibus Septembris , cui diei succedebat pridiana lemnitas BCypriam , qui capite plexus occubuit XVIII. Kal. Octobris. Ita enim accipi ab Augustino pridianum ex contexIu patet , & ex epistola 6 s. ad Paulinum e ubi testatur se festinato stripsisIe, quia delator literarum repente, ait, comperta occasone navisti. mihi pridianam Dam profectionein jam nocte fuggessit . Laudatam S. Doctoris epistolam nec Cardinalis Baronius , nec alii martyroIoglorum 'concinnatores observarunt , unde Marcellini martyrrum recitarunt VIII. Idus Aprilis . Et quidem S. Au L- simus ibidem nec Marinum Comitem , nec Marcellinum exp G1o nomine describit i sed de Marcellino loqui cerium est , ut Vinii ingus in Critico Augustiniano primus adnotavit : nam de eodem scribit e Retigiose vixit, G moisam corde, vita aetariasiana . me edim fama praecessu, ut in causa Gue se veniarer ; Haec consecrata es , cum venisset . Fuerat Marcellinus in
Donatistarum causa , judex ab Honorio summa cum potestatem Africam delegatus . Et sane illius obitum minime contivisse die 5. Aprilis, inde sat Is evincitur, quCd hoc anno Heraclianua cum numero1a adeo classe, aperto mare , Verno tantum tem resolvere potuit ex Astaca, Urbem invaserus; cum tamen Mamcellana mors.Heracliani in Italia exercitus stragem , dranni fugam , ac tamdem caedem consecuta fuerit. occisiam autem misisse anno gra. patet ex Cod. I heod.L. 's. De Haereticis, ubi Iezitur decretum emissum III. Kalencl. Septembris , Constantio &Constante Cossi anno 4Iq. quo Imperator rata habet: Marceu ni sectabit memorrae viri contra Donarisas gela . Floruit Marcellinus insigni apud Principem gratia : nam in collatione Carthaginensi dicitur Tribanas G Notarius . De hac dianitate agunt viri enaditissimi , PanciroIus de Notitia Imp. Oilent cavs 9. & La Eius lib. a. de Republ. Rom. cap. 4. Audiatur Τheodoricus Rex apud Cassiodorum lib. I. epist. q. Pater ejas . inquit, eandidari, ob montiniano Principe , gesse Tribiani ει μυ- rar undabiliter dignitatem. Honor enim ρώi tunc dabatur αυ-giis r diam ad imperia secretum mos conset erigi , in quibos reprehensonis vittam ne eat inveniri . Erant ergo I ribuni, &Notam Imperatori a secretis . Honorius Asticanorum Patrum te gatione motus , Marcellinum, uti innoxium, e carcere statim di mittendum iusserat , teste in Iaudata epistola Augustino: sed ImperatorIS mandata post maturatam I ribuni di Notarii caedem in
83쪽
An icam perlata sunt: quam tamen cum ille intellexisset, Marino
Comiti iratus , eumdem statim ex Africa revocavit, ac magistratu deposito , privatam vitam agere iussit , ex Orosio lib. 7. cap. 4 a. Marcellinus non modo Donatistas , verum etiam Pelagianos in Africa pullulantes compressit: nam Augustinum contra hos ipsos per literas excitavit . Hinc S. Doctor tres de Pec catorum meritis & remissione libros, diemque proxime elucubratum volumen de Spiritu di litera , quibus bellum contra Pelagianos palam inchoavit , eidem Marcollino honoris gratia nuncuPavit': cui etiam ingens illud ac Praeclarum volumen de Civitate Dei insciis sit . Fuit Marcellinus omnium veluti virtutum
compendium : Quanta tui , inquit Augustinus cpist. as9. Wobitas in moribtis , in amicitia Mes , m doctrina sudium, in religione , te itas , in eonjugio pudicitia , in judicio contianentia , erga inimicos patienim , erga amicos as ubi eas , erga sanctos. stimi iras , erga omnes caritas , in beneficiis praestandis facinias , in petendis pudor , in recte factis amor, in peccatis Asir Θ Q.Vantum decus Mnesaris , qui BIendor gratia , quae eura pietatis , quae ire sub niendo misericordia , in ignoscendo benevoLentis , in orando iacia Z Quod fatabriter sciebat , qua modesta 'Loquebatur , quod inuti iter nesciebat, ytia ringentia scrutabatis Θ Quantas in eo contemptus rerum praesentium t Quanta ses .inde erium bonorum aeternorumῖCum Augustini.s eumdem in carcere inviseret , atque ad nodiarum quae furente quandoque concupiscentia committuntur , eX-piationem hortaretur , utria e manu, ait S. Pater, meam dexte
ram apprehendens , resor , inquit , scramenta quae per Mnc
.rantur manum , me ouum esse expertum concabitum , α-ur uxorem , Wc sntea , nec posea . S. Hieronymus in fine lib.
3. Dialogorum contra Pelagium scrίbit de Marcellino : Sub Ἀ-vidia orannidis Herac anae , ab haereticis innocens caesus es. Unde Sanctorum Martyrum fastis ab Ecclesia Catholica additus suit I cum hoc elogio in Martyrologio Romano : RIII. Idus AE tris Canoagine S. Mareeuini Martyris , qui ob Cathorica ei defensonem ab Haeretieis orei s es : nempe insidiis ac fal-F sis haereticorum delationibus : nam Marinum Comitem Catholi 'eum fuisse , ex laudata Augustini epistola aperte colligitur. Cum Augustinus hoc anno Charthaginem perrexisset, ut cum Aurelio Primate ac colleὀis catholicae rei plurimum per Donatiet. stas
84쪽
tas turbatae tonsilleret ; cum plerique etiam Caelestii erroribus imbuti , pravas ibidem doctrinas spargerent ; rogatus ab Aure lio in Basilica maiori Majorini alii legunt : sed Cartilagine fias eam majorem, ubi eorpora SSMart iam Perpe ae G E Deitatis sepolia erant , laudat Victor lib. I. de Pel secvt. Vandalica luculentissimam orationem ad Carthaginenses habuit: qua ex sacris literis aperte ostendit , pueros nasci infectos origi-ginali peccato et excludi illos regno ciclorum , si absque baptiLmo decod in t ; nec usquam fingi pulle tertium locum , ubi sine baptismi gratia mortui felicem ac beatam vitam agere possint. Quo vem validius Catholicam sententiam adversus Pelagianorum conatus Carthaginensibus misiiaderet , eamdem Cypriani san-εtissimi illius urbis Epistopi testimonio confirmavit: sumpto enim Cypriani codice , praeclaram inde sententiam recitavit , quam superius cap. q. positi mus. Audiatur Augustinus cap. Iali, de Gestis Pelagii ad Aurelium et unde , inquit, coacti fiamus fulcis
dine earitatis , quam ergo Mia fiam CBrisi nos fabere eonvenit, etiam ad beatae memoriae Marce Iiniam qui eos 'otidie dia
Maroris Capriani, G de hac re verba oas recitans at e pertractans , ut error ise nefarius iae quorumdam eredibus aufer retar , quibus persu a se aut quae in His gesis videmias damnata , adiutus orationibus tuis , quantum potiat Iaboraυi . Ex quibus patet, iam inde ab exorientis Pelagianae haeresis primordiis, illius expugnandae curam uni Augustino commissam suisse; cum Aurelius doctis limus alioqui Antisses, praescnte Augustino, contra eamdem lCqui recusaverit : qui tamen Caelestium in superioris anni Synodo damnaverat . Laudata Augustini oratio nunc etiam legitur inter sermones elusidem de verbis Apostoli, estque sermo XIV. in cuius calce, quo in loco Pelagi anorum reSid temporis essent , his designate Impetremus ergo A possumus, o fratribus nosris , ne nos in per oppeuens Haereticos , quod eos
nec tamen appeuamus Item . Nimiam est quo progredintur,1 unum est, vix ferendum es,magnae patientia adhue ferri. πε tantar loe patientia Eeclesiae , corrigantis i bonam es. M
85쪽
Emici exHorramis , non ut inimici litigamus Ge. Non expedis adbise , forte nosra non est represendenda paxientia; sed deberetis timere ne cdi petur etiam net gentis. Quare Caelestio Casthagine pulso, mitiuS cum discipulis agebatur ; qui licet catho. licos haereticorum nomine instienter aeque ac falso traducerent, a Catholicis tamen inter haereticos nondum deputabantur , nihilque interim contra cossiem statuebatur , quod ad rectum dogma brevi reversuri crederentur. Recitavit hanc orationem Augustinus in die natali S. Iohannis Baptistae, ut ex eiusdem exordio liquet. Hoc vero anno laudatum strmonem sanctum Episcopum ad Camthaginenses habui sie , inde mihi probatur , quod post si riptos
libros ad Marcellinum st eamdem concionem recitasse affirmat, ut ex cap. I a. de gestis Pelagii adnotavimus: quare cum anno i . laudatos libros elucubrarii R. serte hoc tantum anno co rectos ad Marcellinum remiserit, post illum annum eamdem orationem habuit . His adde , quod anno CCCCXII. XVII. Kal. Julii Augustinus cum reliquis Numidiae Episcopis Cirthae aderat in Synodo ex epistola Isa. in cujus fine legendum esse , Honorio Aranso Ιχ. of rudite Baronius observavit . Anno vero i4. Hippone degit S. Doctor pluribus libris conscribendis imetentus , ut Postea ex epistola Ioa. ad Evodium ostendemus. Quare cum certo constet , S. Doctorem hoc anno diutius Carthagine commoratum usque ad Marcellini caedem , optimo iure laudatam contra Pelagian declamationem anno praesenti recitatam diximus . Ceterum Augustinus occiso die i3. Septembris patrono atque amico , pro cuiuS salute longiores apud Carthaginem moras traxerat , tanto animi angore correptus fuit, ut
altera statim die licet selemni ob annuum festum S. Cypriani Carthaginensis Episcopi inde propere discedens moestissimus Hipponem redierit: neque enim Marini vultum sustinere amplius p tuit, hominis innocentissimorum statrum cruore polluti . Simul ac vero suis restitutus stat , longiorem ad Caecilianum Amcae Praesidem epistolam scripsit, qua de illata Marcellino per summam iniuriam nece conquerebatur : nam fama erat Marinum Comitem de obtrucando Marcellino cum Caeciliano consilia com municasse . Legatur epistola as'. in qua totius tragoediae narrationem Augustinus cxhibuit. Hoc anno Pelagius , cum alicuius nominis sibi esse videretur,
in aliorum gratiam per literas irrepere tentavit . In primis iulud
86쪽
lud unice eidem curae erat, Augustinum sbi benevolum vel f cere , vel servare: videbat enim si adversantem habuisset, cum quo potentisssimo hoste sibi luctandum foret. Itaque Augustinum laumanissimis literis convenit , totus laxatis habenis in S. Doctoris laudes effusus commendabat raras ipsius animi dotes, quibus erat instructus , altum ac siublime ingenium , cui ceteri vel doctissimi fasces submitterent; arbitratus hac veluti laudum Ossa iniecta soporem viro adversus haereses vigilantissimo iniicere. Sensit Haeretici dolos Augustinus , ac sub herba latitantem anguem : brevem tamen epistolam eidem reposuit , quam Primus omnium typis edidit noster Ludovicus ab Angelis lib r. de Vita S. Aug. caP. I 4. illam autem excerpsit ex libro de Gestis Pelagii ,1 S. in Bibliotheca Canonicorum Regularium Fessilensium , qui postea liber in lucem datus est . Apponam epistolae exemplum: eam enim veluti aggerem adversantium accusationibus postea opponere solebat idem Haeresiarcha , quo fidei suae integritatem vel ipsis Augustino tesse probaret.
Domino dilectis o G desderatissimo Fratri mugio Augusianus in Domino statem . GRatias ago plurimum , quod me riteris tuis exhilarare diagnatus es , ta certum facere de state oesyra : retribuat tibi Dominus bona , quibus semper Is bonus , G eum tuo via oos in aeternum , Domine Mectis e G d derassis e frater.
Ego autem G s non agnosco praeconia de me tua , quae tu e be nignitatis episola continet, benevoIo tamen animo erga exiguitatem meam ingratus esse non possum , ut admonens , ust potius ores pro me , quo talis a Domino fam , qua em me jam ese arbitraris . Et alia manu . Memor no i , inco amis Domino praeeas Domine dilectissime G de eratissime frater .
Sed cur illum Augustinus erroris non admonuitZ Immo in Omnibus paene verbis hujus epistolae abs se tacite eumdem admonitum fuisse per singula discurrendo a salutatione ad ipsain usque subscriptionem ostendit Augustinus lib. de Gestis Pelag. cap. a 9. Scriptam autem epistolam Pelagio iam male audienti testatur
auctor ibidem inquiens : Dixi desideratissimum , quoniam valde cupiebam , cum praesenti aliquid coIIo ui ; jam enim audieram contra grotiam , qua jus scamur , quando hine a qua commemoratio feret , operta eam contentioηe conari . Et antea: Sine
87쪽
.us commotione quaestiones de Dei gratia recte sapere admonvito Ibi enim & a Deo eidem bona optavit , di precum necessitatem inculcavit , ut eum , inquit, sc admonerem contra quod His fa-piebat ; usam quoque jusitiam quom in me laudandam ρώ-taverat , non esse volentis προ- carronis , sed miserem eis Dei. Demetrias nobilissima virgo Romana, Gothicam rabiem ess giens , in Africam tum temporis transmiserat , cum Heraclia nus saeta rebellione bellum urgebat . Ibi S. Augustini exhortatione,iam paratis sere nuPtiis,castae Vitae propincum induenti P stea cum Juliana matre Hierosolymam navigans , facrarum vi ginum choro sese adiunxit . Quare falluntur ii qui ab Augustino Demetriadem secro velo ornatam Putant: quod ex epistola i 9. ad Probam ct Julianam redarguitur. Hoc generosum piumque nobilissimae Virginis propositum celeberrimos quosque illius aevi
striptores in commendationem Demetriadis provocavit . Gratulatus est cum matre Augustinus epistola 279. Hieronymus elegantis sinas quoque ad ipsam puellam literas dedit , ct qui primo loco ponendus erat , S. Innocentius Pontifex . Pelagius quoque , ut caneret inter olores , ad eamdem virginem , luculentissimam ac prolixam satis epistolam perscripsit, quam iubente J lana se dictasse testatur . unum hocce opusculum Pelagii ha -χ mus cum symbolo fidei ad Innocentium misso . Universis Si cal- vliditatis di elegantiae vires in una epistola exerit Pelagius : ita enim haereticas sententias componit, ut non solum catholieus a pluribus habitus sit, sed eadem epistola inter Augusiinianas vel Hici onymianas per plura iacula Iocum habuerit . Beda in praefatione ad librum Canticorum , Juliano illam adscripsit . Primus tamen etiam ante S. Augustinum Paulus Orosius illam tamquam Pelagii opus publicavit , atque impugnaVit , nemPe anno AI r. ut dicemus . Audi ipsius epistoIae, post nonnulla veluti pmemii loco praemissa , exordium hiatum atque supcibum : Quoties mi. hi de inintiatione moro , G fanctae vitae conversatione dicem dam est , suo prius lumanae naturae vim quantare ae momstrare , G quid efficere posit , ostendere , ac jam inde audientis antinum ad species incitare virtutum , ne BibiI post ad ea
vocari , forte si iinposibi a esse praesum erit. . Postea:
Haec igitar prima fanctae ac siritatis vitae fundamenta jaciam Vr , ut viressusJ virgo Mnosor, quos demum bene exercerc
88쪽
poterit, edim eas se habere didicerit. Inde pluribus exemplis probat , hominem vivere posse sine peccato . At ne Dei gratiae oblitus videatur , addit a Nam Ῥῖ etiam aute Legem, or diximtis, ta muIto ante Domini nosti Sa atoris G eu rem , ita se quia
tionem a entus ejus, nos id posse credendum es, qui i si victriper Christi gratiam , G in mecorem fominem rerrant Iiamas.
Ita sub ambiguo gratiae Vocabulo , quasi se aureo calice , venenum propinabat . Sed insidiae non ita Occultari a vaserrimo homine potuere,quin nudam se in eadem epistola Pelagiana haeresis ostenderet. Corooraris nobi itas atque s sentia, tuorum,inquit,inteuigantur e P,non tiaswpirita es vero divitias A tiuas tiabi , praeter te , eonferre poterit. In his ergo iure In anda es,
in his merito ceteris praeferenda es , qu e nis ex te , G in te eme non possunt . Quae plane ex Tullio & Seneca ex cripta videntur , quorum Veiba cap I. Posiuimus . Haec Pelagii episti ix ab hinc quadi iennio ad minus in Augustini manus venit : qui statim una cum Alipio ad Julianam scripsit, essetne ea epistola Pelagii nam absque nomine ad ipsum delata suerat pluribus
etiam haereticum sensum detegit , quo adversiis Pelagianas versutias nobiles ille seminae fierent oculatae . In iis vero litetis S. Doctor meminit epistolae quam Pelagius anno ql7. ad Innocentium in sui defensionem dedit , in qua hujusce sui ad Demetriadem operis mentionem fecit, Quaedam huius Pelagii epistolae excerpta expendit Augustinus in libro de Gratia Chrissi a cap. 3 . At iam inde ab initio , antequam quidquam haereticus ad Demetriadem scriberet , Hieronymus eruditissimis literis vitalem
animum adversus Pelagianorum Versutias praemunierat , rogans
ut unius Romanae Ecclesiae fidem sequeretur ,3 Rufini olim ab Anastasio percussi , quod ex Oriente Origeniana dogmata Romanis auribus oculisque ingessisset , discipulos ac venenatorum dogmatum haeredes vitaret ς hydram quidem extine tam , sed vivere adhuc ac pullulare novella plantaria : quibus Pelagianos significabat . Legatur eiusdem prosemium in lib. 6. comment. in EZechielem . Verum quidem est , in ea epistola intelligi a His
nymo non unum Pelagium, sed ceteros etiam Origenistas: nam monuit Demetriadem , ne vanam illam animarum in caelis inhabitationem , antequam in coipora detrudantur , crederet : a
quo dogmate procul fuit Pelagius vel teste ipso Hieronymo in H fine
89쪽
fine libri 3. Dialogorum . Ceterum Pelagius inter reliquos otia geni stas censebatur , licet in nonnullix disIentiret.
im gnatur . S. Doctor CaeIesii sophismata dissoAit. Pacios Orositis ex Hispania ad Aransinum Oenit , inde in ANam ad Hieroumum pergit ia no 4Xq. Pelagiana haeresis clarius prcclita est a Timasio a Jacobo ipsius Pelagii discipulis . Res autem hoc pacto 'δ'' se habuit . Plures iam sibi Pelagius distipulos in Palaestina adsciverat , quibuS secretiora haere1is mysteria tradebat . Cum v ro sie a Hieronymo , lata ad Ctesiphontem epistola , acerrime impugnari animadverteret , nec tamen quidquam edere vellet, ne ex scriptis haereseos convictus damnaretur ; id denique consilii coepit , respondere quidem Hieronymo , non tamen volumen
publicare . Itaque quo discipulos in fide contineret , neve illi scholam desererent , librum elucubiare statuit, quo & suam sententiam assereret , ct Hieronymi argumenta dilueret. Illius voluminis nonnulla tantum fragmenta leguntur in libro S. Augustini de Natura ct gratia , ex quibus haud dubie illud adversus epistolam ad Ctesiphontem emissum credimus . Initio quidem epistolae obiicit Hieronymus , quod Dicerent eum Diabois : In eoetam Ucendam, super sidera eaeo ponam raroniam meum , ta eros iras Altissmo . inae enim esse potest maior temeritas, quam cum Deo non dicam similitudinem , sed aequalitatem sibi vendicare Z At S. Augustinus cap. 34. haec de Pelagio loquiturοῦ Abest autem , ut ei dicamns , quod a UUdam contra se dici ait, comparari Bominem Deo, s absque peccatσ esse oserotata quas vero Angesis , quia absis peccato est , eomparetur Deo. Scribit in eadem epistola Hieronymus et mutim , aue rarum e peccato proferre potes . Item : Enregii doctores dicunt GP spe quod num am sisse demonsrant . At Pelagius cap. 364 laudati operis Augustiniani late exemplis Abel , Enoch, Melchisedech , aliorumque compIurium probat , posse hominem esse sine peccato . Adducit ibidem Hieronymus plura testimonia sacrarum literarum , quibus prohat , nullum hominem esse sine peccato . Porro haec ipsissima testimonia explicantur a Pelagio Disiti eo by Gorale
90쪽
apud Augustinum cap. 7. ubi contendit , iis testimoniis ostendi. iuales homines quidam temPOre aliquo fuerant, non quod aliud esse non potuerint . Rursus sic HieronymuS Plemit Pelagium, ponde mihi , iens , an noris csrere peccam 8 At sicribit Augu stinus cap. y9. de Pelagio et Quod vero conrea eos disiarat qui
dicunt: G quis nolit bine peccoto esse , s hoc in hominis esset pesit m potesate 8 obiicit Hieronymus Apustolum dicentem ad
Gadat. s Caro desderat contra siricum, G siritus contra camnem . Rursus late vetiat illa ad Rom. 7. Non enim quod Do , tuis operor Ge. Quas auctoritateS exponit Pelagius apud Aug. cap. ας. ct sequentibus . HiS sane adducor in eam opinionem, cum idem Pelagius postea etiam scripserit contra lib os Dialo. gorum ejusdem Hieronymi. Ut ut sit de hoc, Pelagius in eo opere naturae vigorem, liberique arbitrii VireS contra gratiam eraedicabat , & ne solus ea asserere videretur, nonnullorum Patrum testimonia pro se adduXit , quos inter , ipsos antagonistas Hieronymum & Augustinum . Hunc librum hoc pacto publicatum Ieribit Augustinus . Erant inter alios Pelagii distipulos Timasius ac Iacobus , adolescentes honestissime nati : qui ipsius Pelagii exhortatione monasticam vitam agebant; at pravis doctrinis imis buti contra Dei gratiam disputabant . Haec ubi Augustinus accepit , admonere idemtidem iuVenes non destitit , qui cum primum corrigi coepissent, secretum Pelagii librum ad Augustinum miserunt . iam inde ab initio haeresis , cum adhuc Pelagius Romae moraretur , aliqua illius scripta Augustinus legere desiderabat , sed tamdiu irrita eiusidem vota Per memoratos iuvenes imis pleta sunt . Augustinus, ut testatur initio libri de Natura & gratia , ceteris quae ad manum aderant intermissis, Pelagii librum evolvit : quem cum erroribus passim scatentem cognovisset, se tim iustum Oidem volumen opposivit , quod de Natura, G gratia insicriptum , ii dem adolescentibus qui Pelagianum librum prodiderant, nuncupavit: quo veluti praesentissimo antidoto egregii illi iuvenes praemuniti , Pelagianum virus evomuere . Docet autem S. Doctor , neminem per legem natu, salvari posse, sied tantum per fidem a sacramentum Sanguinis Christi: non ita laudandum esse Creatorem, ut convincamur dicere superfluum Salvatorem: laudandam hominis naturam primitus a Deo creatam,
sed hanc Adae peccato sauciatam ab eodem sanandam esse: vitia uuae natimur', non divino operi, sed voluntati humanae, iu-