장음표시 사용
251쪽
nulli non e plebe tantum , scd ex Antistitum numero pro haeresi liberius stare , ac loqui occoepere. Nullus tunc Imperatoris mettis ; nam tyrannus Theodosiani apparatus fama perculsus, quo univeisiis gratior fieret, unicuique pro libidine de religione sentire permittebat . Is, auctore Procopio lib. a. de Bello Uanis datico , vir Leti animo , rerum inreuem υsons, G vir remfuo ργ etio aesim ore gnor 1 ρνinque per cunos impertam te Buit. Fallitur ; ne ii e enim biennium in regno explevit . a siecdosius Caesare prius designato Valentiniano consobrino puero quinquenni, ac Placidis amita Augusta nuncuPata, utrumque in Italiam remisit , additis Aldab ullo rebus Persico bello fortiter gestis satis percelebri , Aspareque eiusdem filio cum validi stimis copiis: alterum etiam exercitum Candidianus ductavit. Ald Lburius cum Salonas advenissct , ct Aquileiam adnavigaret, improvisa icmpestate suborta , praetoria navi ventorum vi in bostile Eius impulsa a Iohannis militibus caPlua , in tyranni potestatem vivus venit ; a quo tamen honorifice exceptus, ct amici loco habitus sine custodia Ravennae apud ipsium degere iussus est. Placidia cum Caesare filio Aspareque aegre Aquileiam pervenete . Vota ca in procella pro incolumitate sescepta , postea Ravennae ab Augusta persioluta sunt , tyranno Occiso , gratesque redditae lapidi insculptae . Inscriptionem dedimus caP. a Q. ad annum 4 a I. Auctor est Rubeus, qui RaVennatum res in literas digessit, post Placidite adventum universam Italiam ad Theodosii partes transisse , una Ravenna , ubi Iohannm morabatur , CXcepta . Sed
ex Olympiodoro redarguitur apud Photium Cod. LXXX. qui commentarios de Bello contra Iohannem Theodosio ipsi insertinsit : Capto Arda hurio , eius retexim, Itiquit , Mius Anar ti/fae m macidia in magna rerum deseratione GH ue versabantum sed Candidianus mollis occupatis urbibus , pariaque rebas bene gessis nominis e ritate Actum dissipavit , animosque 1 eddidit. Hic Candidianus olim nuptiarum inter Placidiam & Atau Iphum Gothorum Regem conciliator suerat, magnaque in hoc bello victoriae pars luit ; illius tamen ceteri Historici ne meminere quidem . Hic idem est Candidianus , qui postea Comes Domesticorum ab eodem Theodosio ad Ephesinam Synodum cuin
milite missus, quo citra tumultu. eatam Perageretur, omnem
pro Nestorio lapidem impius movit ι belloque partam gloriam praepostero haeretici patrocinio corrupit. Interim Aidaburius
252쪽
clam filium monuit, tyrannum Ravennae moras nectere , atque AEtium cum ingentibus Hunnorum copiis ex Pectari ; in Ravennatem agrum ante balbarolum adventum legiones quam citius raperet , bellti in de proximo tyranno Ostentaturus . Aspar, qui
Aquileiae schstiterat, nil moratus cum exped: tissimo equitatu Venetorum fluminibus stuperatis , in Ravennatum fines advolat. Adcst magnis aufs propitium Numen : etenim cum ti; hs stagnis undique circumflua navibus tantum Eductur, pastote quo clam duce vadum nulli h tetcnus tentatum invenit, atque imprinvisius incustcditam Pollam occupat ; eodemque impetu in Ur- hem irrumpcns vivum tyrannum capit , ferioque gravatum ad Placidiam Aquileiae belli exitum oppetientem trasmittit . Hanc vietoriam die tertia Octobris contigisse Pan vinius putat ; sed testate ineunte Iohannem captum , ac paulo post supplicio traditum existimo . Scribit Socrates lib. 7. cap. 24. ΤheodCsio ludos Circenses Constantinopoli edenti tyranni necem significatam , qui ludis e vestigio intermissis , superis gratias relaturus in templum secessit , ac paulo post iter in Italiam Ualentinia num Imperatorem designaturus suscepit . At Thessalonicae morbo impeditus ulterius non est Progressus : Helionem tamen officiorum magisthim cum corona in Italiam misit . Ipse interim valetudine recuperata Constantinopolim rediit, cum pridie Atticiis Antistes sepulchro traditus suis et, qui decima die Octobris obierat . Haec Socrates . Ex quibus mense Octobris Iohannem
S vivendi ct imperandi finem secisse, ut Pan vinius dixit , falsum esse intelligitur . Addit Socratest Haiad diu antem postes ,
nempe vicoma. urria me D etasdem , itinioris Hasentiniani inauguratio post icata est . Conflinat Chronicon Alexandrinum Coss. Τheodosio XI. & Ualentiniano Caesare : His C . Valentinianus itinior a Theodoto creatus es Autistis mense H e beretaeo A. RaI. Novembris . Nempe Constantinopoli die a 3. Octobris publicata est Valentiniani Augusti designata inauguratio . Hinc errant , qui ea die Ravennae dictum eumdem Imperatorem putant; quos inter est Ricciolius lib. q. cap Ia. ChrOnologiae , ut Vocat , reformatae ; itemque meus Pan Vinius , qui
Idibus Octobris id contigisse seribit . Certum est Ualentinianum VIII. Idus Octobris adhuc Aquileiae Caesarem , nondum Augustum suisse ex Cod. Τhccd. lib. I 6. L. 4 . de Discopi
dic. ubi haec stubscriptio legitur: DM. VIII. Idas Octobris Mai-
253쪽
Placidia Augusta , ut ait SOZomenus lib. 9. cap. I 6. MMVsim
leiae condidit, Iohanneiam neci tradito. Contra haereticos quos inter Pelagianos fuisse nulli dubium est Romae tumultuantes hocce reseriptum nomine Valentiniani publicavit: Manis os reticoJ , Ita alicos , omnem ae jectom eatholicis inimicam ab us aspecta Urbis Romae extermirari praecipimas , sed nec praesemiae erim-ων- eontagione findenrtir . Circa hos aurem maxime urgenda commorio est , qui pravis sua nitas a Mem
etiam re qua vitiatur . HIs contentione praemi a Io. Hexumeondonavimus induetas, qui nisi ad eommunionis redierint oxiatatem , expuis usque ad centesmum I 3δεω si ita ine , quam elegeram ι macerentiar. Dat. AVI. ΚaL Aiae. MMDiae Theod. AL AM. G Valentiniano Caesare Cosf. Habetur sib. 16. CC l. Thecl. tit. V. Ante octavum etiam diem rescriptum dederat ad Ainacium Piaefectum Praetorio Galliarurn, in quo ca'. 3. in Pelagianos Episcopos hanc sententi am scribit : Di e fis Episcopos nefaritim Petagiani o Caeclesiani dogmatis errorem fe entes , per Patroesim faeromanctae Iegis Antistitem Arustistimas e veriniri: ω nis into viginti dies ex eonventionis tempore intra nos deIiberandi tribaimus acuitatem errata eorrexerim, δε- se ae eatMoeae dei reddideriu , Gauicanis regioni s ex AD , atque in eorum facerdotiam indelibus iobrogari; Daunus
praesentis erroris ina Ia de popuIorum animic remearis . G
I s LMias Mauriae eisdem Consulibus . Hanc legem refert Sirmondus tomo I. Conciliorum Galliae ,' itemque habetur t mo 4. Concilis edit. regiae pag. 67a. His sane legibus Pelagianorum arrogantia compressa est , &Placidia reportatam de tyranno victoriam longe eisdem illustriorem reddidit. Praemium autem pietatis statim subsecutum est; nam per Hellionem Valentinianus adhuc septennis imperiale diadema atque Augusti titulum a Theodosio accepit. Henricus Palladius lib. Io. rerum Fomiuliensium ValentinianLm Aouileiae Augustum declaratum sne teste narrat . Panvinius ac Sigo nius , Marcellinum Comitem secuti, Ravennae id contigisse scribunt . Sed plane credendum est Idatio di Olympiodoro , qui
254쪽
tunc vivehant . Ille in Chronico haec habet rim retiniσnas dii erat Coor , Nomae Augusus appeuatur . Hic vero in fine libri ultimi apud Photium Codice laudato ait: os dein Iohanne t anno Piscidia sena cum Cas a Gio Ravennam iniit . Heuton vero Magiserita Patricias Romam fe eontians, omnibusque eo consuentibus Masentinianum iam sprennem vese in diait inriperatoria . Cum vero Valentinianus die 8. Octobris ex rescripto ad Bassi m lib. is. Coclicis Theodosiani superius.memorato , Aquileiae adhuc moraretur , Patet exeunte tantum anno Romae Augustum sui se per Hellionem declaratum . Extat rescriptum datum Romae ab eodem iam Augusto initio anni sequentis die testia Ianuarii , lib. io. Cod. Theod. L. I. de Con- Horitas, ta hominibis domus Avusae ad Senatum Urbis Romae cum hac stubsici iptione , Dar- m. Non. Ianuarias Romae
Ex quibus etiam deducimus, Placidiae Matris operae Romae contra Pelagianos aliosque haereticos Ecclesiasticam rem stabilitam.'Haud tamen diutius in Urbe Valentinianus 1hbstitit; nam die ε. Martii erat Ravennae ex rescripto ad eumdem Bassum Pr. P. Cod. Theod. lib. ao. L. a. de Condoctoribias cte. Dat. Pridie Non. Martii Ravennae Traeodoso ML G montiniano II.
Dum haec in Italia gerebantur, Augustinus quasi a Pelagia. nis seriatus, plerosque libros ab anno 423. usque ad annum 426. elucubravit . Hos inter principem locum tenent duo praegrandia volumina de Trinitate , ct Civitate Dei ; illud in libros quindecim digestum, hocce vero libros duos & viginti complectens. De priori scribit S. Doctor in praefatione ad Aurelium t De Trinitate quae Deus fommos Οὐ verus es, Libros iuvenis inchoavi , fenex edidi. Baronius anno ga6. num. I . putat libros de Civitate Des persectos fuisse a S. Doctore anno ηa9. in qua Opi nione est etiam noster Coquarus in commentariis ad lib. I 8. eius operis cap. r 4. Nam S. Doctor ibidem a Consulatu Manlii Theodori usque ad illud tempus quo librum scribebat , annos firme triginta computat; at ille Consulatum gessit anno 399. Quod a tem S. Pater lib. a. Retrare cap η3. numerat viginti duos libros de Civitate Dei , cum tamen anno 426. duo Retractationum Volumina conscripserit , Baronius ait, illum libros dia. nominasse, non qued eosdem integros tum temporis edidisset, sed quodyniis
255쪽
iverso operi eum librorum numerum destinasset . Utium opinpositum ex Augustino habemus ; haec enim scribit lib. a R
. tradi. cap. 4 I. Urerem vel quomodo Detis , qai spiritos es , etiam per corpus videatis: fed eam postea quoioncm se . o Hum
vitate Dei fatis , quantum arbitror, expiacavi. Explicatur autem cap. a 9.'quod est totius operis penultimum . Univei fumigitur volumcn de Civitate Dei ante libros Ret iactationum terminatum fuit . Quod vero Opponunt , non Ciucat ; nam triginta illi anni numerandi sunt non a Confluat u M talii , sed a stiperioris anni Ccnsulibus Honorio Aug. IV. & Fl. Eutychiano, anno nostiae Epochae 398. Ibi eniin Augustinus consutat illud Gentilium oraculi m fabulosum , post annum CCCLXV. a primo Petri miraculo cultum Christianum desiturum s aitque illum numerum Honorio ct Eutychiano Cosis terminatum Idibus Maii : Ex o, addit , res euod hoc tempus per triginta ferme annos , quis non videas , quantom creveriti Iros nominis Chri i pNon dixit, solute ti iginta , sed ferme triginta , quo loquendi mCdo aliquot annos ad illum numerum deficere significavit , Dempe unum aut alterum . Ceterum in his libris de Civitate Dei di peccatum originale eiusque plenas; & divinae grariae necessitatem saepe probat : praestitim lib. I 3. & I . qui toti contra Pelagianam haeresim decertant ; quam etiam libro ultimo
caP. aa. a iundamentis evertit.. T' Augustinus Pelagianis ubique terrarum prostratis , veluti si ris re seliciter gesta , domesticis iam veluti postliminio animum
intendens , diu meditatum opus exequi constanter decrevit. Uivente adhuc Marcellino anno AI 3. editos abs se libros censoria auctoritate rccognoscere cupiebat, sed & negotiorum subinde ingruentium ac librorum scribendorum necessitate piaepeditus , in ultimam senectam postremam illam ac laboriosam curam distulciat . Ad ipsum tamquam ad oraculum ex Christiano O beepulatae volitabant; eumdcm plurimi ex remotist imis provinciis consili causa conveniebant; neque minus laborum Africani addebant : Hipponenses veluti suo iure ceteris illo frequentius utebantur . Hinc Augustinus, quo suorum voluminum Retractationem commodius Per eret, neve ad alia distraherettin , de succendi e nominando strio deliberavit / Quare pro cc inne cives Hipponenscs adhortatus est, ut Eradi uni presbyterum scien-
256쪽
tia ac pietate florentem , sibi quoad viveret, coadiutorem darent , dein mortuo successorem . Quod vero haec Eradii inauguratiO Peracta est coram si equentissimo populo VI. Kal. Octobris Theodosio XII. & Valentiniano iterum Cossi eo sere modo , si pompam excipias , quo Augusti Caesares Collegas Imperii designabant , gestorum ordinem ex ep. mo. Oculis subdo.
Hipponensibus igitur in templo Pacis coactis , Augustinus brevi quidem , sed luculenta oratione Eradium Collegam sibi dari deprecatus est ; dubium mortalibus ultimum diem ; sperari in
pueritia adolescentiam , in adolescentia iuVeniam , in iuventute optari senectam ς utrum ista mortali Postea contingat , incertum , sperari tamen ; nullam reliquam , quam speret aetatem ,
senectuti relictam ; senem se esse , ac diei stupremo proximum Uibes graves plerumque turbas pati in Praesulibus eligendis ; si-hi in votis esse , ne quid mali se mortuo Hipponenses subitent; decrevisse Severi Antistitis Mileuitani paulo ante defuncti exemplum sequi, qui ante obitum siuccessorem omnium optimum nominaverat ; hinc se queque in Collegam Eradium ab illis d poscere ..Τunc a POPulo acclamatum et Deo gratias , CHisto audes t dicto es vices ter . Avusino vita : dictum es tredecies. Te Patrem , Ie Dis pam : dictu ει es octies . Cumque et iceretur', iterum Augustinus : Non es opus , inquit , me de Latiaebos eius a quid dicere . Faveo sapientiae , G parco υεrecondiae . Suficit, qaia nosis eum ἰ-hoc me velis dico, quod mos verae scio ; G s ante nescirem , hodie probarem . Hoe ergo Io , hoc a Domino Deo nyro nunc etiam in arare frigida Doris ferventibus posco , hoc ut mecam oreris exhortor , admoneo , rogo , Ni omnium in pace Chrisi eouatis G eorfatis mentibus con met Deus, quod operatos es in nobis . odii mi- fa mibi eam , fervet eam , fervet incoumem , fervet Ine re mine , ut qui iacit gaudiom viventis , Iocam suppleat morientis Oc. A populo acclamatum est trigeses sexies : Deo gratias,
CBriso Iaudes , exaudi Cfrse. Antisino vita: di Atam es tre-deeies . Te Patrem , te Episcopum : dictum es octies . Dignos, G insus es t dissium es vicies . Bene meritus, bene diggus et dictum es qoinquies . His , aliisque populi acclamationibus finitis Augustinus , Ego caritati , ait, G benevo uti e Cesrae Od Dominum Deam nosrum gratias ago , immo de iIIa Deo gratias . Ergo , Fratres , qaidquid es , qaod ad me pcrfereba-F f tur ,
257쪽
Itir, ad iIIam perferatur . Ubi necesseriam fabuerit eon tam, weom non ne1abo auxilium . - iat me ab alam ; tamen ροidquid iHον es, od ad me perferebatur, ad tuum perferatari se me autem confusat ,s forte non i venis, quid facere debeae; aut pinat adicitorem , quem novit patrem ; at CX nobis nihil δε-st, ON ego tandem an uando ,s quantuum cumque patiam mihi Baias sitae donaverit Deus , usam meam quantasimcumque viatam non dem segni ei, nee donem inertiae , sed in sanctis Icript ris quantum i epermittit G Iargitis, exerceam. Hoc CX usi proderit, C per usem etiam vobis . Nevro ergo invideat orio meo, quia meam otium magnum habet negotiiam. Video me de hae re, propter quam vos invitavi , omnia vobiscam egisse, quae debat. Hoc ad Δhimum rogo, ut gesis istis dignemini subscribere, qui potesis . Hie mihi responsone .vesrs opus es: teneam respons nem vesram: de hae assen ne an id aceismate . A populo accIamatum est : Fiat , fat: dictum es vicies quin ales. Diamos est , iusvis es: diatam es vicies octies . Fiat , far: δε- Diam es 'ater decies . Olim dignias, otim meritas ; dictiam es vities ρο- ies . Iudicio tuo gratias agimus ; dictum es Iredecies . Hauri Chrse , Eraditim eonferva ; dictam octies decies. His peractis Augustinus ad sacra facienda descendit S peros precaturus, ut eo die gesta Hipponensibus bene verterent De memoratis Hipponensis populi acclamationibus in Eradii
facta per Augustinum electione agit in lib. 7. de Uet. acclamat. 2 plausu cap. 3. Franciscus Berna inus Ferrarius V. C. R de sacra iuxta ac profana literatura optime meritus ; cuius modo nepos Octavius Ferrarius in hac Academia Patavina oratoriam cathedram moderatiar , ct eiusdem nominis fumam aequat, α extendit. Τanta enim est viri eruditio . tanta orationis copia, tantus in dicendo repor, ut suum iterum Patavinis Livium Iacteo eloquentiae fonte manantem restituat . Hoc tamen Livio Octavius solicior visus , quod illius invisendi gratia privatos tantum Romam usque semel profectos accepimus: hic veronium literariae Reipublicae procerum oculos in sui admirati mitrahit , ct summorum Principum munificentiam plena manu eL
Augustinus novis iisque assiduis iterum sese laboribus exercuit, ut non otia invenisse, icd negotia mutasse visus sit; etenim qiii hucusque ccntra haeretic tot ac tanta bella gesserat , victricia
258쪽
contra semet Veluti arma convertit, ac editos abs se libros cens ,rio stylo notavit. In his nonnulla , quae Pelagianis favere a minus intelligente sorte putari poterant, commo e explicat; ut
tur. Porro edita OPera nonaginta tria an II. lidros uisest a correxit. Duo alatcm haec Retractationum volumina anno 426. exeunte inchoase, & sequenti perfecisse colligunt Scriptores ex Eradii electione ; quae ad hoc suit ab Augustino uastituta , ut grande hoc opus exequi PCsset . Nos alteio id argumento probamuS. Augustinis anno qI8. fuerat Caesialeae in Mauritani a s ibi enim ipsomet teste di siputavit publice cum merito eius loci Episcopo Donatista Imperatoribus Honoris AEI. .
Gestis cum Emerito odiennio vero post scripsit librcs Retractationum . Nam cum corrigendum suscepisset opus de Doctrina Christiana instriptum , imperfectum illud agnovit et L bros, mouit , de Doctrina Christiana , cum imperfectos comperissem , perficere maiuὸ , quam eis se renctis ad alia retractanda transire e lib. a. Retrael. cap. q. Tertium igitur libium perfecit: --didi etiam , inquit, novis nain Abrum, es quattior Bbris opus lutid imp - . At in libro isto quarto inter librorum Retractationem elucubrato cap a 4. tradit se ab ociennio apLd Caesaream Mauritaniae dissuasisse populo pugnam civilem , quam lapIUI-hus Dei allebat: Et eeee iamferme octo vel a Das annI sunt, inquit, propitio Cirso , ex quo tute nihiI tale tentariam est .
Ιuitur haec scribebat anno ga6. ciam ante celo annos Caesiale enses a tam immani spectaculo luculenta oraticne dimoulla et . Hos Retractationum libros completos fuisse anno Oa7. Inde Patet, Quod multum operae ab Occupatissimo alias viro ea correctio exivebat , cum P serti in libri quidam addendi essent , alia aclumbeii cum deducendi . Ρ. Τorellus tona. I. Saecul. August. anno 4 6. num. 39. hoc ipsium assirmat ; eo quod Augustinus literis Protari interpellatus librum scrips1t de Praeclcstinatione Sanctorum I unde Retractationum libros anno demum 4a7. terminavit . Sed falso nititur fundamento . Nam liber de Praeci stinatione Sanctorum est scriptus post duos libros Retractationum. Do testem ipsium auctorem libro ecdcm ce Ρι aedest 1S. c. g. Denique , inquit, tiam mea cuncta opuscula νeιν acta=em ,
eamque retractatione Hlo prosequerer, cuius oscr/
259쪽
at Meram libros, antequam scripta vestra pro xiora sum Nyem. Ian senilis etiam libros Retractationum inter ultima morientis Augustini scripta reponit ; cum tamen S. Doctor triennio superstes fuerit, decemque alios insuper libros ediderit, ut dace mus . Postidius in libro de Vita Angustini cap. a 8. de hac vo- Ium intim recognitione ita scribit : An e noximum vero diem in-
mitatis obitus Di a se dictatos ta editos recensit Libros . Et
postea : Unde etiam duo conferi e volumina , quorum es tit Ius de Recensore Iibrcrum Haec autem quo tempore accipienda sint , statim his significat: Verum brevi consequenti Iemst re divina voluntate G potesate provenit, ut manias ingens di- mers tetis armata , cs beHis exercitata immaniam hostiam Vanda rum G Aianorum commisam secum habentes Gothortim gentem anarumque diversarum gentium persenas , ex Hispaniae
partibus transmarinis navibos Africae i suxiset G iratiisset .
At haec Vandalorum irruptio in Africam accidit anno ga7. quaecum ex Possi dio consecuta sit scriptionem duorum librorum Retractationum , Patet i stos anno cla7. ex eodem Possidio completos ; quod vidit etiam BaroniuS ad annum 426. P. q96. Ahis. Augustinus exaratis duobus Retractationum libris, sacras conis 41 . ciones homilias Graeci vocanto epistolas ct alia, quae secundo, octavo , nono , ct decimo tomo continentur , retractanda succeperat , cum inopinato in nova praelia a Iuliano provocari se sensit . Alipius iam tertio Romam navigarat : ubi cum negotiis expediendis incumberet, cognovit Iulianum alterum librum Augustini de Nuptiis & Concupiscentia quatuor abhinc sere annis ab se ad Valerium Comitem delatum octo adversariis libris impugnasse . Quare illorum quinque priores celerrime transcriptos opportunam occasionem Praeterire nolens , cito citius ad Augu- sinum transinisit, promittens alios tres quam Primum transcriptos se missurum , ct multum instans , ne responsionem differrete
Augustinus scribit de his Iuliani libris ad Qucdvultdeum ; cuius
epistola praeponitur libro de Haeresibus; ex qua colligimus , quae hac de re nobis describentur . rinnus erat qa7. S Alipius Romae aderat , qui cum ad Bonifacium Pontificem libres quatuor Augustini tulerit, tertio Italicam peregrinationem absque dubio suscepit . Cum enim Alipio Roma Iuliani libros trans tuente Augustinus dicat , se iam duos Retractationum libros absolvisse, quos cclitos diximus anno qa7. Alipius quadriennio sere Ro
260쪽
mae commoratus suisset nam Bonifacius anno ga3. VIII. Kal. Novemb obierat o quod cum ccclesiasticae eorum temporum disciplinae repugnet, tertio Alipius Romam venisse dicendus est. Itaque hosce quinque Iuliani libros Sanctus Doctor accepit , quando iam leti aetatis CCXXXII. libris , reliqua opera , quae
quatuor laudatis. Praegrandibus Voluminibus continentur , iMniam censurae admoturus erat . Et quidem epistolarum volumen
relegerat ; at nondum quidpiam inde corrigendo dictarat. Haec sunt eius vel ba in epistola ad Quodvultdeum : Resabam episo-M , G tractatas popuIares ; quos Graeci homiLas vocant . Et plurimas epissaram degeram , sed ad ue nihiI inde dictaveram , eum me etiam isti oriani libri occupare coeperiane, quorum nudic quarto respondere coepi. Ex quibus Ian senius corrigendus venit, qui putat libros de Praedestinatione SS. ct de Dono perseverantiae striptos esse ante libi os posteriores contra Iulianum . Nam cum tuliani libros accepit , testatur Augustinus, tei minatis duobus libris Retractationum se quidem epistolas legisse, sed nihil inde expungendum diciasse: at Vere cum CaP. 3. de Piaedest. SS. dixeiit, se iam abselvisse du s libros Retractationum ; capite tamen αι. de Dono Perseu. ait: propterea AOTe
facio Libros, in quibos o stiis mea retractanda insepi &c. Ex quibus constat Augustinum , cum scribebat ad Pro eium , iam
inchoasse alios libitis. Retractationum , qui imperfecti postea remanserunt, neque editi sunt ό cum tamen acceptis Iuliani libris ab Alipio nihil reliquorum os erum se retractaste assirmaverit . Augustinus reliquorum voluminum emendationem altius animo infixam tenebat , quam ut ulla ab incepto opere instantia revocari posset . Verum Alipio etiam atque etiam responsionem per literas urgente , manum tabulae admovit: Cuias nempe
Alipii ait, insantia eo actus Dan , remissus femper agere quod
agebam , ut operi Asrique non deessem , uni diebus , alteri x Hibias , quando inibi ab atiis occupationibtis fine atqne fine venire non dei en ibas parcaeretur I in epist. ad Qucdvultdeum . Itaque sanctissmus senex a devicto iam toties hoste provocatus
somno horas negabat ἔ quo eumdem datis responsionibus confutaret . Hoc postremum contra Iulianum opus eadem prorsus
mellit do exaravit , qua & Faustum Manichaeum , ct Petilianum Donatistam olim reiecerat . Nam quasi alternis sermonibus in praesentia dissereret , vcrba Iuliani subcius nomine pc suit, red-