장음표시 사용
271쪽
se posse suis vi=ibus υeI arbitrii Iibertate servare , ut Boe se adiuvari infe , -I donari si a Domino posauror . Ita disiunctim loquitur , quasi non semper fides a Deo donetur , scoquandoque in nobis per nos exorta a Deo consortanda sit. Rursus cap. 19. ait: Quod divinae si gratiae praesare nobis prove tus fecundus acquae victoriam , no iam vero esse , ut concci Dei beneficia vei serenitas - fes tas exsequamur . Quibus: maiorem operis perscctionem in liberi arbitrii sub priori gratia Conatum resiundit . Sed postea peius loquitur , nam illud multi Theologorum tuentur : QOam rationem , ait, etiam tu ro caecorum curatione fatis evidenter videmias expressam . Quod enim transit ante eos Iesus , disinae promidenti e G dignationis es h- gratia : quod vociferantis G victini: miserere nostri Domine
Haec quidem Cassianus scripserat Hess io nondum Episcopo ; postea vero in collatione i a. animosior factus , non iam titubanter , sed aperte atque audacter liberi arbitrii vires plus iusto contra Dei gratiam ovexit; nam sine Dei gratia docuit et posse nos habere scientiam boni cap. ia. ubi & gratiam quan doque praevenire liberum arbitrium , quandoque ab isto praeveniri tradit e dici Devin Salvatorem cum praevenit , susceptorem cum praevenitur cap. I . posse homines suis viribus habere fidem cap. I 4. spem S desideriuin boni cap. 9. orare Deum cap. δ a. tentationes vel gravissimas , quales Iob passiis est , sine gratia posse superari cap. 1 4. Ne tamen Pelasianam sententiam temere putaretur , ea hona opera a libero arbitrio inchoari tantum , at sine Dei gratia perfici nullo modo posse dicebat. Haec habet cap. 8. Qui tum in nobis ortum quemdam bonae votantatis mi exerit , utaminat eam eonfestim atque eonfortat, G incita ad fatalem , incrementa- triboens et , quam mei ime planis-vit , ve nos eonatu miderit emessisse . Et cap. 9. in fine: Ur autem evidentias eiareat, etiam per natura bonum quod bene-feio Creatoris in Diam es , nonniam uom bonarum votant tum prodire principia, q- tamen nis a Domixo dirigantur, ad consummationem virearnis stervenire non possunt, fossos e missis es dicens : Velle adiacet mihi; perficere autem bonum non'.a8. invenio . Τandem invidiose iterum perstringens Augustinum , ut in libro I a. de Institutis Monachorum dudum fecerat ; COΠ-oludit capite 1.8. AEgyptios Monachos ad Dei gratiam cogno
272쪽
sidendam optimos magi stros esse ; quos asserit persectionem condis non loquacibus Verbis, non inani disputatione, sed re atque opere divini esse in eris didicisse: nisi velimus eos potius a Cassiano intelligi , qui in Gallia acrius de gratia & libeto at hitrio disputabant f sed Semipelagianismi magistrum Augustino minus detulisse certo scio . Ceterum de divina praedestinationa haud scinaonem fecit Cassianus , quod fotete dum illa perscribebat , nondum Augustiniani libri de Correptione di gratia , neque epistolae ad Syxtum , vel ad Paulinum in Gallias delatae fuerant f quaS Postea Massilienses impugnasse testis est S. Pater
lib. de Dono Perseverantiae C. a I. Has collationes septem non fuisse editas post annum 416. si non coclem ipsis anno emista sunt , pro ceno habeo . Nam Honoratus Abbas Lerirensis circa finem eius anni in occisi Patro. cli locum subrogatus , Arelaten scin Ecclesiam moderandam suscepit . Patroclum, ero Occisum anno ηαε. testatur Prosirer in Chronico . At cum eas collationes scripsit Cassianus , Honoratus nondum erat ΕPiscopust, ut ex Praefatione patet et Tamen
vos , inquit , o soni fratres Honorate G ueri L Reliquas
autem collationes septem quas Monachis in Stuchadibus degentibus inscripsit, cum hasce ad Lerinenses emisit , iam in mani-hus habebat ; earum enim mentionem facit in fine phaefationis ad Honoratum : Si vero sanctam sarii vobistim etiam flaeestiare non quiverint , septem sinae conationes, qtiae ad functosqni in Stoechadibus con sunt infons, emittendae sunt, iratos,
desiderivim, si arbit or , ve i ardoris expDθωνί. Has autem coitas citra annum 429, certum est ἱ nam in praefatione meminit Honorati Episcopi adhuc superstitis , qui initio fiere illius
anni defunctus est . Ex his colligitur , neque Prosperum Tyr nem , neque Vossium exaertam notitiam habuisse , quo tempore collationes publicatae fuerint , dum ille anno 429. vulgatas scribit . Etenim non uno simul tempore emisse sunt, cum decem priores , itemque septem sequenteS ante 426.i elucubratae suerint. Unde ceteris longius a velitate Iansenius aberravit;
dum post mortem S. Augustini collationes editas scribiti, co dinctus argumento , quod Piospei in epistola ad Rufinum hisce Cassianum fiociosque perstringit: Queaes vero fune , ctir usi tam negligentes , ne dicam μω impii suus, at tam abrupIί- per adiiciνω ab Ece es a. non reperiant: tam insa sis, ad cationibus Η h non
273쪽
emanat doctrina , conveniant 2 Magna enim g oria sua otim no goneri conssierint ,s Augusinam ab errore revocaverine rex quibus vivente Augustino nihil a Cassiano scripti emissum Iprentis contendit. Vossius. etiam putavit in lib. de Hist. Latinis , editas a Cassiano collationes anno 432- Sed plane utemque reiicitur ipsemet teste Cassiano , qui in praefatione libro rum de Incarnatione contra Nestorium editorum anno q3 o. ait: Abstatis diadiam Couationais siris Iliam Liburis , fers magis quam sermone in mbus &c. ut interim sileam ante S. Augustinum Honoratum decessisse, cui septem collationes , ct praeeipue decimam tertiam , qua Augustini doctrina pulsatur, Casi sanus dicavit . Verborum vero Prosperi non is senix est, qualem ille Scriptor autumavit ; sed dolere se dixit Prosper , quod Cassianus illis de rebus ad Augustinum non perscriberet, eorum quae in dubium VCcabat , comprobationem intellacturus , sed eidem occultis susurrationibu& obloqueretur . Ceterum paulo post aperte collationeS Cassiani nominat ἱ ut mirum sit, Ian- senium ex illa epistola in eam sententiam adductum . Scribit enim : Moisse ferunt , quod /is, quae adversum exleuentis mae a Ioritatis virum inter muIus eo titiones asse ere ,
L rinenses Monaehi Cassiano eontra sanctum Aradisinum ad haerent. De Huario Episeopo Arriatens id praesertis comtra via arem sententiam evidenter osenditur.
EX dictis iam tandem patet, undenam Semipelagianismus
in Lerinam navigarit , nempe cum Cassiani collationibus Honorato Lerinensium Monasterrarchae atque Eucherio Mona cho nuncupatis. Vignierius in praefatione ad Opus impersectum S. Augustini contra IuIianum putavit, Faustum Lerinensium Abbatem ex Iuliani eiusdem quem eo appulisse scribit, sermonibus contrarias Aligustino opiniones defendendas suscepisse ἔat ex iis qME narraturi sumus , germana eius apud Lerinam morbi origo innotescet . Anno 4α8. florebant in insula , uti diximus , Ηcnorati discipuli Maximus Abbas , Hilarius Arelatensia, Faustus postea Reiorum Antistes, Lupus Trecensis cum
274쪽
Vincentio s atre , quem auctorem Commonitorii vulgo faciunt , illisque proximus Eucherius Lugdunensi ; quo impellente Cassianus collationem memoratam decimam tertiam , aliasque lex instuper procuderat ; qui vero ex iis in Cassiani patetes transierint , Paucis Ostendam . Et quidem cum nulla Honoratis, nec Maximi, nec Lupi scripta extent , nil sinistri ide illis suspicari fas siti; turpe emin est sanctos illos Viros , quorum errata nul-Ioicerto testimonio constant ., in depravatae sententiae suspicionem vocare . Utinam ct de reliquis Syncellitis tam sancte iudicare possemus ; sed illis nulla per nos iniuria importabitur ; ita enim tunc illis sentire licuit , quando res quaestionis erat , non dogmatis et atque excepta illa Augiistini sententia de praedestinatione gratuita ad fidem , a qua prorsus inhorrebant , in aliis adversus Pelagianos cum eodem S. Doctore conveniebant. Faustum , qui anno 43 3. Lerinensium Abbas renuntiatus fuit, ut in serius nobis describetur, fuisse post Callianum Semipelagianorum coriphaeum nulli dubium est . Extant enim de gratia &libero arbitrio duo ab eodem scripta volumina , in quibus Casis ani errores .apparent ἰ unde & eiusdem libri in Romana Synodo a S. Gelasio Augustinianae doctrinae tenacissimo reiecti sunt; eosdem etiam impugnavit S. Fulgentius noster Ruspensis aliique, ut fusius ex dicendis constabit . Haec de Fausto Monachorum Scytharum ad S. Hormiciam Papam Oratores scripsere ad Sanctos Episcopos Africanos ἱ quorum Princeps laudatus Fulgentius erat: Libros Fausi Gauiarum Episcopi, qui de Monoserio Lerinens provectus es, contrain aedesinationis sententiam friptos esse , non dubirem es ; tib de Incar. & grat. cap. 8. Sed& Uincentium Lerinensem Cassiano atque Abbati suo Fausto
mordicus contra Augustinum adhaesisse cap. Io.Qaperte ostendam ; idque non utcumque probabilibus coniectiaris evincam , sed ex illo ipso Commonitorio ; ut mirari satis non desinam , viros eruditos , qui laudatum volumen notis illustrarunt, eos in illo naevos non adnotasse. Porro ceteris Lerinensibus Hilarius Arelatensis & literarum 2 sinctitatis gloria superior , non modo,cum memoratis Concelliis iij Cassiani sententias defensavit , verum etiam anno cla9. ad Arelatensem cathedram Promotus , praecipuus inter illos habe-hatur , qui a S. Aligustino in quaestione de priaedestinatione di-sdedentes Cassiani partes fovebant. Video hac in re mihi esse H h a luctan-
275쪽
luctandum cum Augustiniani nostri Instituti viris doctissimis
eruditissimisque , qui duce numquam satis laudato Ecclesiasticorum Annalium Scriptore ad annum 426. Hilarium Arelatensem S. Augustini discipulam , illiusque adversus Semipelagianos propugnatorem strenuissimum publicarunt. Et ita plane de H lario post Baronium sensere MarqueZ, Ηerrem, Crusenius, metisque amantissimus ac de Augustiniana Republica henemeritus Aloysius Torellus ; quorum sententiam adeo evidenter refellam, ut minime dubitem , nostros hominea a vulgari ac inveterata illa opinione iam tandem distessuros . S. Prosper data ad A gustinum epistola, omnium quae a Cassiano ac sectatoribus contra eiusdem de praedestinatione gratuita sententiam in Gauhis disputabantur , certiorem faciens , ut editis libris adversam lium impetum retunderet, eumdem rogaVit, addiditque haec ipsa: Speramus non stam tenuitarem nosram dissurationam tuarum praesdio roborandam , sed etiam usos stura meritis atque hon μibias euros ea go istas opinionis obsarat ,' defaecatili iam Immen gratiae receptiarer . Nam uno eor*m praecipuae auctorie
eis G siritarium sutorum virum Sanctum m arium Areurem n Episcopum , fiat beatitudo tua admIratoremfectatoremque in ariis omnibus tua esse doctrina , G de Me quod in queώrelam trahit, iam pridem apud sanctitatem ruam sensem Damper Literas oeiae conferre . Sed quis utrum Me facturas , auquo se se facturus, incertum es M. Clariuste a Prospero p
terat Hilarius Arelatensis inter Semipelagianos connumerari pΤradit , insignem hunc Arelatensem Episcopum esse uniam e rum , nempe Semipelagianorum , quos ea in epistola deseribit, qui gratuitam praedestinationem ad initium fidei ab Augustino assertam in quaesionem tralebat. Alter etiam Hilarius Augustini discipulus & Monachus Augustinianus , qui tunc in Galliis una cum Prospero contra Cassianum & asseclas acerrime pro magistri doctrina depugnabat , literas de eorumdem Semipei gianorum opinionibus una cum laudata Prosperi epistola ad
5. Doctorem perfierendas scripsit, in quibus de Hilario Arelatens plane Pro*eri dictis conmrmia narrat : Sed plane, inquit,iIud taeere non debeo , quod se ineant tuam sanctitarem , hoe exrepto , in factis se dictis omnibus admirari. De Hilario Epistopo dicit Prosper in epistola ad Augustinum : admiratorem sectatoremque in a is omnibus tuae esse doctrina , de hoc , quos
276쪽
quod in querelam trahit &c. At Sanctus Augustinus utriusque licteris duos libros reposuit de Praedestinatione Sanctorum , ac de Dono perseverantiae inscriptos : in lautus. vero posterioris eapute a I. de Hilario Arelatensi haec illis rescripsit : Videant tamen ii nempe Hilarius sociique I ibas amansibus me ingratus esse non debeo , qtii praeter hoc depravate enim in editis libris propter hoc legitur) quod is quaesIonem venit, omnia mea, scat scribitis ,se profitentiar ampIema videant, inquam , atrum in primi libi i posterioribos partibvi eoram duorum , quos mei Episcopatus initio , ore nam Pelagiana Bineses appareret, ad
a quid , quo vocetiar in diabium , gratiain Dei non secundum merita nostra dari , utrum ibi non fatis egerim, etiam in
tiam Mei esse doniam Dei G stram ex iis diae ibi dicta sunt,
non consequenter eluceat, eis non se expressirim , etiam vique in inem per υ'antiam non nis ab eo donari , qui nos fraedestinavit in suum regniam gIoriam, & postea e Unde reco- sine adversus haeresis Pelagianam iam ante a quot annos is a dicta esse atque conscripta , quae nane eis dissileere mirandum es . Ergo teste S. Augustino Hilarius Episcopus Arelatensis in quaestione de initio fidei ac dono perseverantiae ab eiusdem se tentia abhorrebat ; at praeter foc omnia S. Doctoris dicta se
profitebatur amplecti , quod tamen illi posse in texe Augustianus miratur . Ex his palam fit , S. Hilarium Lerinensem M nachum, dein celeberrimum Galliarum Episcopum cum Cassiano contra Augustinum ea in quaestione conspirasse. Baronius ad annum ina 6. laudatae Prosperi epistolae textum emendat , atque ab Hilario Episcopatumiremovet , scribens id ex margine , ubi Hilarius Episcopus designabatur , in codicem
irrepsisse . Putat enim eas Prosperi literas datas anno 4a6. quo tempore Honoratus erat Episcopus ArcIatensis, quem etiam
diu superstitem facit sub Caelestino & Syxsto III. Pontificibus. . Vossius huic ipsi sundamento innixus codicem corrigendum Pu tat , in locum Hilarii Honorato stitistituto . Hic quidem Hilinrium AreIatensem uti Semipelagianum a Prospero notari an, madvertit , sed cum arbitrarctur loqui Prosperum de Episcopis, quos meritis G honoribdis claros affrmavit , ea de Honorato intelligenda esse exstimavit , Hilario etiamnum Lerinam inciniente . I senius lib. 8. de Haeresi Pelagiana cap. 9. scribit: No
277쪽
V it m murium iisdem disseti rati ν an Pando turbariam Disse fatis Proner 1nricae , qaando de tuo dieit: Nam ianum eorum dic. ρ-mm3 re posea attentus eo erata , in Do uris Aurastinum forum sentire fateatur . Sed isti Scriptores in .eo decepti sunt , quod duos Hilarios munum eumdemque contuderint , cum tamen Hilarius qui de Se-1nipelagianas ad Augustinum stribit, longe diversiis ab Hilario Arctatensi Episcopo sit, uti olim praemonuit Bella laus in cata lago Seriptorum V. Hilarius . Etenim Hilarius Arelatensis sententiam S. Augustini in quoionem trafuat; alter vero Iaec ad S. Patrem sicribit t M o autem sanctitas eis se me anse/aeretur Mefcribere , quasi de sis ne Midon, estv ώθ tem . Hilarius Arelatensis numquam vixit in Africa . sed i venis Arelate a S. Honorato Abbate ad meliorem frugem reν catus fim ς alter autem testatur se in Africa fuisse Austustini disicipulum : at de his iterum sermo redibit. Praeterea Hilari
AVRVtinum strabit , Prosperum rogavit , ut longioribus
literis Semipelagianorum querelas ad Augustinum defierreta Epi. Inquit , crem viro. tum moritus, uom esi Io G stario e aro .
um prodem spud sanctitatem . ruam sensum suam per Iiterasveue conferre i sed γιο utrum Me iacturus , aut quo e fit
facturus, incertum Sc. quae cle .Hilario in defiendendo Augustino collega , Cuius instantia literas exaratas una cum illiu epi-
tensis Episcopus factus sit, ostendamus . Bilandus ad diem I 6.
l. ' . a T. 'M N quot annis sederit Honoratus Arela- R. disti, tri Q η' ru endris eidem ineerta sunt. notis V eamdem is uarii seribit,
278쪽
ve tempus hiennii spatio circumscribitur ab Honorato Episcopo Massiliensi in vita Hilarii Arelatensis apud Surium die r. Maii cap. 3. Emenso, inquit , biennio cum ad meriti proprii
percipiendum ex merito primiam ex vir.e issus eursa Marias Pontifex vocaretur Honorattis , missis V DLs , m extremis Dis interesse deberet , admonuit, nempe Hilarium . Itaque an no 429. die I 6. Ianuarii , qua die ab Ecclesia Honorati m moria recolitur , obiit idem Episcopus emens bienxio , ex quocirca finem anni ga6. in occisi Patrocli locum subrogatus suerat . At vero Honorato statim a populo substitutus est Hilarius, qui illuc evocatus. fuerat ab eodem , quo morienti adesset. Habemus aliud pro hoc ipso confii mandci testimonium . S. Germanus Antisiodorensi& Episcopus cum, anno ga9. , ut scribit Bar nius , VeriuS anno q3O. ut dicemus , ex legatione Britannica in suam urbem rediisset, statim. ob cavex gravissimorum. tribui rum Onere subleuandox, Arelatem ad Auxiliarem Praesectum Praetorio Galliarum se contulit itae Constantius lib. I caP. 29.
apud Surium die 3 o. Iulii, Et pro μiete , inquit , - requisqv.esturus remedia civitati, pos marina discrimina Iahoras temrenae expeditionis ingreditur . At idem auctor c. a 3, scribit eo
tempore Hilarium fuisse Episcopum Arelatensem: III babatur eo tempore civitas murio facerdore maItimoda vir te pretios Quare anno 43o. Hilarius erat Episcopus . At id temporis. alter Hilarius qui auctor est epistolae ad Augustinum , erat laicus ς ut patet ex literi; S. Caelestini ad Episcopos Galliae , ubi etiam caP. I. postponitur Hilarius Prospero ; quas literas datas esse post annum 43 o. certum est, nam deiuncto Augustino emiμει sunt . Cum vero Prosper vocet Hilarium Epis pum , e dem tempore Hilarius alter non modo se laicum testat ut , sed etiam alterum Hilarium Episcopum hisce describin ire epistola ad Rugustinum . Sunt ex parte ta es personae , ne his consuetudi ne Eleis sica uicos ommam reverentiam necesse se exHib re . Quod quidem ita caravimus Dei Goante servare, M cum opus fuit , non taceremus , quae ad qu.sionis hiatas asserti nem exiguitas no artim viri fugerelas. Sed de hix iam satis . R ironius Hilarii dignitatem ex literis Prosperi ahrasit ex prava verborum Eucherii intelligentia . Hici enim in epistola Paraenetica ac Valerianum , recitatis pIurimorum exemplis , qui
279쪽
' dixerant: Uurius , inquit , noster c, in Dana nune AH ses Petroniis ambo ex tua pDnistas , ut aiant , munda potestatis fede , onaes in re igionis , a ter in facerdotii nomen ascendis . Addit hoc stholion Annalium Scriptor : me Euc rius , cum crea us est Petron s Episcopus Bononis Ula perseverante Hiorio in vita monasscs ; ad annum 4a6. num. a a. At Petronius electas est Epistopus Bononiensis anno q3o. ut tradit Sigonius magni nominis Scriptor in hi storia Bononiens. Verum vis non videat oppositum, & quidem aperie colligi ex Euche--rii verbis ; etenim naper resertur ad sene ; quasi diceret, Hilarius nuper Episcopus in Gallia , ct nunc Petronius in Italia;
alias senius ac proprietas dictionis omnino corrumpitur. Quam cum Petronius anno 43o. Episcopus ronuntiatus fuerit, anno qaλitidem Hilarius Antistes dictus est. DIῆ, 'Sed quid de meis Augustinianis dicam 8 Etenim Marquea , Herrera. , Crusemus . Staibanus ceterique quos novissime AIoysus Torellus in Saeculis Augustinianis ad annum oo. & seq. secutus est , cum in epistola Hilarii ad Augusinum legerent; ' sciat misi 'na mes , quod a praesentiae mae de elis exala tus , abi falabri s mis tiberi s notrictar , non Imn sim sntia tua eratior etc. queis se Augusini distipulurn in Asica
suisse significat Augustis ianum illum monachum arguentes stire ab altero Hilario distinguentes, eumdem Arelatensium Archiepistopum faciunt . Immo Topellus ceteris animosior Augu clini regulam Lerinens Monasserio ab eodem Milario ex Africa invectam ad annum quadrigentesimi imaginatur tomo I. Saecul. Augustinen. anno eodem . Verum is haec a nemine
mitti possunt. Hilarius Arelatensis Felicopus numquam fuit in Africa , neque ab Augustino monasticam vinem accepit; Aenim minime tacuisset S. Monoratus Episcopus Massiliensis, qui Hilarii vitam diligentissime deseripsit ; quem suidem Nilarit m Fitorem Vocat Gennadius cap. 99. de Illustr. Scriptoribus . HL larius ipst in orationo de Iaudibus S. Honorati ad Arelatenses recitata testatur , se deliciis derionis immersitim ad monasticam vitam mi agendam ab Honorato Abbate persuassim . Venit, imsuit , Meque in triis iam annis vimis amictim se, o G e- maeem Deo , Defeductor ει vexox ad amorem C pisi bian Manti tentas. Illud vero de illata Galliis ab Hilario anno ocio. Augustini regula falsum in . Eo anno exeunte qui insequoriti
280쪽
Hilarius natus erat; nam quadraginino octavo aetatis anno eumdem obiisse seribit S. Honoratus ; mortuum aurem anno 449. ex S. Leonis Papae epistola inferius cap. I a. dicemus. Hinc cadunt coniecturae illae , quibus nostri moti ssint ad Hilarii Augustinianum Monachatum asserendum ό quod una cum Prospero frenuissimus fuerit Augustinianae dactrinae defenseri; nam teste Piospero unus eortim suit qui Augustini de praedestinatione. doctrinam in quaesionem trabebas. Cum Hilario ac versus S. Augustini doctrinam sensere eiusdem Concellitae Paustus Ili Vincentius Monachi, ut indicavimus . Hilarii vero amicissimus Eucherius , cuius praesertim precibus Cassianus collationem XIII. exaravit, a S. Augustini de praedestinatione gratuita sententia non recessit i ut cap. I a. dicetur.
Lerinenses Monacti itierintne in finiani . IIIorum initia eas a sone indagota , ac de variis Mona sterioriam caui.e r . g iis usque σου Pontificarum S. Gregorii Magni plura ad o- . rata . Agminenses item ne orenses in GVia Monaesos
go inianas i se , ex eor-dem regia a demonsti aris.1NteIligo , Augustini auos nosr in Lerinense Monasterium sub
Augustini regulam antiquitus adaeuim asserere , existimantes unicam S. Patris regulam in Occidente usque ad S. Benedicti tempora viguisse ; immo eosdem Lerinenses ab Halario Arelatensi Augustini distipulo ad eiusdem doctrinam toto conatu defendendam ardentius inflammatos . Hinc Augustinus Lubin Galliarum Regis chorographus , qui sacros Martyrologii Rcmani fastos geographicis tabulis summa cum laude nuper illustravit, luaec scribit : Lerinenses asceta se S. Aradistini disci Iordieebant, an doctrina i an vitae institvio Z an atro ae 8 At postremum approbat . quae sane sententia modo mihi excutienda est. Cum vero videam , celeberrimi illius Monasterii initia ab aliis minus recie statui , haec quoque nobis indaganda sunt. Et quidem hoc secundum prius expediendum videtur. Scriptores plerique Baronii ac Barratis chronologiam secuti, circa annum 37s. Lerinensis coenobii initia Iocant , quod prinhari nulla ratione nobis potcst . Certum est , eo tempore quo S. Honoratus cum tae Caprasio Lerinam primum iugi us est iIi sie-