Historia Pelagiana auctore F. Henrico De Noris augustiniano Veronensi ..

281쪽

sedisse apud Foroiulium Leontium Episcopum ; etenim ob M

praesertim Honoratus Lerinam elegit , ut Leontio de proximos ueretur. Do verba Hilarii Arelatensis Antistitis, atque Hon rati distipuli cap. I a. de Vita S. Honorati: Vacantem itaque irsum ob nimietatem Maauoris , G inacessam venenatorum anima iam metu , a ino haud Iove ino obditam petiit, praeter fereti opportanitatem , fancti G beatis i in CBriso Oisi Leontii Episcopi obiectatus vicinia, ta earitate confri s. Ha-huit tunc Honoratus comitem , immo magistrum S. Capiasium, quo etiam secto ussis est , dum in Pelaponnensum transfretaret, haec eodem Hilario cap. a. scribente : Ne quid tamen iuveniuatis temere ab io,is inceptum putaretar, assemunt nempe Η noratus eiusque frater Venantius senem perfectae eon mma a-que gravitatis, quem semper in Chriso patrem computantes, patrem nominarunt, Sanctum C rasam angetica adfae in temris conversatione degentem . Erat ergo tunc Caprastis, cum in Ciaeciam navigarunt , fere stxagenarius . At Caprasum diem obiisse inter annum 4 gr. ct 449. certum est . Nam morienti C prasio Kal. Iunii adsuete Hilarica Arelatensis , I heodorus Foroiuliensis , ac Maximus Reiensis . Haec testatur S. Honoratus

Nassiliensis in vita S. Hilarii c. s. apud Surium die s. Mailr m Caprasum in mitate frigori eorporea certis nuntiis remis perisset, ad eius occursum ce eri se inest natione proripate dic. In eodem Deo ranc temporis S Fououm pres terum G Abbatem ita fato ram prasius honoravit , ut inter se G sanctos δε-

eerdotes Theodor um G Maximum meditim com uerer reser e . At cum Hilarius obierit anno 4η9. die s. Maii , ut ex Tyrone Prospeio ct S. Leonis literis ad Ravennium cap. Ia dicemus , citra illum annum Caprasii mors retrahenda est . Rurssis an-- 44 r. nondum apud Foroiulium sedebat Theodorus, sed huius decemr Leontius ; nam eo anno S. Leo Papa Leontium no

hili privilegio ornandum duxit epistola 8 . ad Epistopos provinciae Viennensis: Ouoniam , inquit, honoranda est semper antiquitas , fratrem G eoepiscopiam nosram Leontium probabilem facerdotem hae , s vobis pLaeet, dignuste istamus decorari,

in praeter eius consensum a terius Provinciae non indicatur a ve-fra fanctitate eonciriam , G a vobis omnibus, q&emadmodumo fusas eius G probitas exigit, Ancretur . Has vero literas datas esse anno Agr. ex literis Valentiniani Imperatoris optime

282쪽

LIBER SECUNDUS.

ostendit Cardinalis Baronius . Quare Caprasius obiit post annum 44s. ad defuncti Leontii sedem Theodoro promoto . Quare si anno 3 s. ad minus sexagesimum aetatis annum agebat, quando cum Honorato Lerinam Petiit , vixisset ultra annos centum & triginta , ct Leontius post Lerinensis caenobii constructionem supra annos LXX. in episcopatu superstes suisset , quae sine teste assimare non Possumus. Extat apud Sirmondum tomo I. Concit. Galliae , ct tomo 4. Concit. edit. regiae pag. 66 . epistola de Leporii convelsione

scripta a S. Augustino ac Collegis ex Africa ad Episcopos Gal- Iiae Proculum Massiliensem , ct Cylinnium Foroiuliensem , cum hac epigraphe: Di DNimmis G Bonorabit bas fratribdis G eon- facerdotibus ProcuD. CN Catinnio Aurerius , Augusinas , FD- mentius , G Secundinos in Domino Sasirem . Fuit Cylinnius

Leontii in Foroiuliensi cathedra decessor , ut patet ex eruditis tabulis Sammarthanorum . Denique inventus est lihellus Lepo-rii , quem tonao 38. Concit. Ceil. regiae pagina l6. editum ha-

mus, in quo leguntur si escripti post Aurelium di Augustinum P Arentias Discopus Hi Mesemis Diarro rum, itemque Mennos Episcopus Eccles Pen , se Magas nisanae. Florentius anno 4oI.'eiecto Equitio homine facinoi cso , electis fuit Episcopus: etenim in Synodo Carthaginens Vincentio θFlavita Cossi. anno 4o I. Idibus Septembris celebrata , haec leguntur e Rissem placvjt , ut quoniam Hspponensum Diarrb- tortim LeeIesae desitutio non es diaritis negIuenda Sc. ciam omnium voto eis ordiretur Episcopus ; cap. ος. Cod. Africani , tomo 4. Concit. edit. regiae pag. s 38. Electum vero fuisse Flo,rentium liquet ex laudata epigraphe , ct ex collatione Carthaginensi primae diei cap. I 39. ubi inter septem consiliarios catho Iicorum contra Donatistas nominatus suit Florentitis non Fl rentinus , ut ex cap. ys. & a. collat. a. Patet Discopus T

vesae cathontis Hippenss Zaritonensis . Eadem Urbs in Provincia Proconsulari dicebatur Hippo Diarrhytus 9 Hippo Zarytus, ut ab altero Hippone regio Numidiae distingueretur . In itinerario Antonini ponitur Hippo Zar uns distans ab altero Hippone ubi Augustinus fidebat, M. P. CLXII. Plinius lib. r . cap. 4. scribit: Diarrbtiam a Graecis dictam propter aquaram irrusta . Et Solinus cap. 4o. Polyhi storis ait e Hipponem a te iam δε iarer ente feto Diare/γto istinc a tam . Idem habet

283쪽

Pomponius Melae lib. I. cap. 7. Notarunt Viri eruditi , promincue syllabain Dia in Za ab antiquis mutatam : ita Patres Zabulum pro Diabolus seripsere: ita pro diaeta leges apud Plinium lib. a. epist. I7. Zeta ἱ unde ratarii apud Pauli. lib. 3. sentistit. 6. iidem qui diaetarii . Hinc memoratae urbis Epistopus diversimode seriptus reperitur . Apud S. Augustinum lib. 6. de Baptisimo cap. 3. in Synodo S. Cypriani nominatur Perses marisor ab Hippone Zarito edit. Basil. anni Ir4a. In notitia Episcoporum Africae inter Patres Proconsularis provinciae recenis tur Marianus Hippoeaν itenses . In Synodo Lateranensi Mari,no I. Pontifice conlultat. a. inter Epistopos qui e Carthaginensi provincia Synodum habuerant, legitur Donatas Episcopis S. E. 6 Earite is et & in collatione laudata dicitur Hippensis Zaria toneass. Haec adnotavi , ne quis duos Florentios poneret, quorum unus esset Epistopus Hipponis Diomotoriam , alter Hippens Zaritonen is . In memorata etiam collatione anni qII. laudatur cap. I9o. Secundus Episcopus pub/s Magarma transs.

Uterque autem , nempe Florentius Hipponis Diarrhytorum de Secundus , nominati fuere iudices anno AO7. in causa Maurentii Tubursicensis ex cap. 67. eiusdem Codicis . Insequenti vem anno Florentius designatus fuit legatus ad Honorium contra P

ganos & haereticos Cossi Basso & Philippo, & ruinis anno Oio. post consulatum Honorii VIII. 2 Theodositi II. ex Iaudato codice . Ex his patet , Cylinnium Foroiuliensem vixisse post annum 4o I. cum ad eumdem Florentius Episeopus Hipponis Diara

rhytorum qui eo tantum anno sedere coepit, literas miserit . unde colligimus , Lerinensium cellulas , quae sedente apud Foroiulium Leontio Cylinnii successore ab Honorato primitus eκ-

structae sent , ante annum 4oa. non extitisse .

Rurses etiam post annum ηος. Lerinense coenobium exstructum suisse, altero argumento evincam. Cassianus stribit Lep rium, de cuius conversione Africani Patres ad Galliae Epistopos stripstre, abs se in Galliis erroris admonitum suisse. Audiatur lib. I. de Incarn. cap. q. Leporiux tunc Monachus , modo presbter , a d GaIlias assertor praedictae haereseos aut inter primos aut in ter maximos tale, a nobis admonitus, a Deo emendatus &c. At Cassianus post annum tantum 4or. in Gallias venire potuit. Constantinopoli enim diaconus degebat , cum Chrysestomus in exilium iterum missus suit; pro quo legationem etiam obivisse cap. I.

284쪽

dictum est. Itaque si Leporius in Galliis a Cassiano admonitus in Asticam secessit , ibique S. Augustini opera , ut scribit Gemnadius cap rv. correctus suit, ct hoc ipsum per literas ae Sisemondo editas S. Cylinnio Foroiuliensi fignificavit, nondum anno ψος. Foroiuliensem Ecclesiain Leontius regebat ; ct ex eonsequenti Η noratus Lerinensis coenobii sundamenta nondum eo anno Posiuerat . Quare in re incerta memorati Monasterii initia post annum qor. di ante anoum qio. asseri possum. Nam eo pacto Leontius anno 48 r. prope quadraginta in episcopatu an nos exeg t: unde ut ceteris seniori laudatum privilegium a Le ne Magno conferri potuit ,' praesertim cum anno eodem 4 I sederent in Africa Florentius Hyppensis δt Secundus Magarma, litensis . Non ergo anno r. sed prope annum gro. Lerinenst Monasterium ccnditum fuit . L . Hac ergo Lerinens chronologia praemisia , de illorum M nachorum regula dicendum est. Constans est scriptorum sententia , Monachisinum ex nostra Italia in Gallias. derivasse . Et quidem auctore Atlianasio Alexandrino & Eusebiis Vereellense ,

Monastica disciplina ex AEgypto di Syria in Italiam venit et Scri-

. bit Hieronymus de S. M arcella epist. I 6. ad Principiam: mAD eo tempore mbinum feminarum noverar Ronis propostum nactorum, nec sudebat propcer rei noviearem ignominissem, ut tunc putabatis , Umiis in popuIis nomen a mere . Mose

eeua ab inexandrinis 'rus facerdotibus , Papaque Atlanaso, G poseo Petro, qui persciationem inianae haereseos ac inamtes , quos ad tutissmum communionis suae portiam Romam eo iugeram , istam Beati Antonii ad -weane viventis , Mox se tor--e io 1 Bebaide Parasmii, G virgintim Os vi aram diduit insumam &c. De Eusebio idipsium testatur S. Ambrosius epistola ga. Sanctus Martinus in Italia Monachum induit teste Sulpitio lib. I. cap. 4. Cum Gavias quoque, inquit , δε- fessu S. Bi Ioris , quem ad exinum haereticoram vis coegerat , turbatam Eecissam remperisset, Medio uni sibi Monaserium saluit, Hoc est celebre illud coenobium , quod se Mediolani vidisse testatus est S. Augustinus in lib. de Moribus Ecclesiae Catholicae cap. 33. 2 lib. 8. Confessi cap. 6. Ex erat, inquit, Monasertam Mediotari ρυη- bonis fratriistis extra Urbis maenia sub Ambroso nutritore . Martinus I, durante Hilarii exilio , sanctissimam ibidem vitam degit . Cum vero accepis

285쪽

sit , Hilario regis paenitentia , ait Sulpitius, pore rem in A-eam fuisse redeandi , Romae ei tentaυu occurrere', 'ofectuserae es ais urbem ; tiam iam Mim praeteriisset . Ba aes eum vestigiis pose uius ς eareque gratissme ab eo esset Infe uri,Mud Iove ari is oppi o Monaserimn eo Ioraisae. Primi ergo Pictavientis diutus in Gallia Monasterii ianstruetio eontigit amno 36r. Nam Constantinus anno imperii ultimo Hilarium ah exilio revocavit quo tempore Augustinus adhuc puer septimum aetatis annutri agebat . Alterum postea caenobium prope Tinet Dem idem Martinus eiusdem urbis Episcopus erexit Fuere haee duo Mona steriai Gui rum Episcoporum seminaria. Haec enim octuatus restis Sulpitius stribit eap. τ. Porosae ex his posea 'scopos vidimus . Carae enim esset civitas aut Eccosa, is non ibi de Martini Monaserio capere acerdotem Z Et hos

quoque in suis riioecesibus cum ia condidisse cerium in et D e Martino auctore Monachisinus latius per Gallias est propagatus. Hinc CasIianus lib. 3ιcle Instit. cap. 4. sauia Monos' a lam Q at , ex S. Martini certe Turcnensis coenobiis derivata . M . nasticum vero eorumdem institutum paucis describit Sulphitis cap. r. Nemo ibi qui am proprium ha har: cmηia in meis . . dium conferebantur. Non emere , non ve ere , ut 'Ieri Ne

Monaesis moris est , in am, ocebat . Ars ibi , exeopiis it

roribtis , nuua habebatur : mi tamen 'operi minor aeras domtabatiar maiores orationi vacaba ut . Vivam Eemo noverae,

iis qviem in miros coegisser. PIerique cameIoram feris usi

. verum post annum. quadrigentesimum Monachorum coetus , veIuti foecundissima apum examina , passim tota Gallia exo vere . Et im Casianus apud Massiliam , Honoratus apud L

rinam , Cassor Aptae , Iovinianus, Thmdorus, aliique in Sice-cadibus nobilissima Monasteria condiderunt . De Cassiano seribit Gennadius cap. 61. Cassanus notione Soua dic. apud m sinam presbter eondidit duo, ides viroram G mHierum, --seria , quae unae flodie extant . In Chronico Massiliensi S. Vt iis legimus stim in Monasterio Cassiani in die ad quimque miUia Monoeho M apud Guesnay ante c. σε. cuius dicti fides si penes auctorem . in camobio Aptensi scribit Cassianus in praefatione ad Cassorem λ: idemque de Monachis Si ecades,nhabitantibus haec habet an praefatione Collat. I 8. Non s ins

286쪽

Oeeiduas regiones , verum etiam ir Ias maximis fratrum ea te is fessis forere . Cetesis tamen Monasteriis anteibat L rinense coenobium , omnium illius sieculi scriptorum escomiis celebratum. De Lerina in proxima insula degeus Eucherius stribebat in epistola ad Hilarium . me nunc Θabet sanctos Menes tuos , qai divisis rei ratis Aegaptios Patres Gavio nobis in-

cloe vidit De eadem scribit S. Caesarius Arelatensis e mees quae eximios nutrit Monachos , G ρOsfrid os per omnes

provincias erogat facerdotes . Mix enim reperire erat , qui Hir tempori s asumptas in xegionibus tuis ad regimen Eec e rum , non deIectus esset ex xobilissimo regia aris infitiationis observantissimo ea nobio Lerinens. Et hae quidem stere primae Monachorum coloniae ante vigesimum quinti taculi annum in Galliis si datae , quae postea.Iatius deductae fiunt: quo

tempore etiam Per universam Africana Augustiuo auctore Ilonachismus propagatus fuit.

Plerique & quidem alias nobiles huius sieculi Scriptores unam tantummodo Monasti eam ante S. Benedicti tempora regulam in occidente viguisse arbitrati , univeisa Galliae coenobia iisdem omnino legibus paruisse publicarunt. Ioharines Marqueκ insignis. Salmanticensium theologus, a in profana ac sacra historia iun, ma cum laude Versatus , ne aliarum familiarum seriptoribus eo in campo cedere Videretur , antiquissima quaeque Galli krum

Nonasteria Augustinianae reipublicae adscripsit . Quem secuti. Crusenius in suo Monastico , Uerrera in Alphabeto Augustinens , sed ceteris animosius amicissimus P. Aloysius Τorellus Sa-icrae et heologiae Doctor , summusque per universam Italiam cli- ni verbi declamator , nobilissima Galliae coenobia sub D. Patris Augustini regulam adigunt; ac universes illius regicnixi

Monachos , seu doctrinae diu sanctitatia farria illustres , volen-ites. nolentes Augustiniana toga obvolunt hos inter Lerinenses presertim nostrae genti asserunt . Horum mihi sententia paucis examinanda est . Video enim lar datos scriptores partium studio plus iusto rem promovisse . Neque enim adeo exi fis est Rugnniniana respublica , quae iam' faventibus superis per universum orbem colonias cteduxit , ut Gallieanorum Monasteri

rum , fi fas est ita loqui , rapinis' angonda esse videatur. Utip ures suere in Oriente Monachornm reguIae , nempe Antonii ,

287쪽

Pachom ii , Basilii , alionimque ; ita neque vina fuit Monacho. rum in occidonte regula , sed variae atque diverse . Italiae ciUnobia , . quae apud ui in & Mediolani se vidisse S. Augustinusseribit; itemque laudata a Hieronymo epistola 3 . ad Oceanum Volscorum atque in Tusciae insulis Monasteria , 5. Athanasii institiata secuta .esse non dubito . Hoc ipsiun dicendum existimo de insigni Monasterio nostiae provinciae Aquileiensi; in quo Mohachum circa armum 38 o. se suisse sci ibit Ruffinus m priori

Invectiva , cuiusque Monachos laudat in fine Chronici S. Hieronymus . Diu enim Aquileiae substitit Athanasius Alexandria Artanorum insidi is ac furore ei ctus . In praesentiarum de regu Iis coenobiorum Galliae disserendum est . In primis Nonasteria S. Martiria Augustinianae regulae parere non poterant. Erat enim tunc Augustinus puer, ac ipse sita, Giammaticorum regi lasadactus Deum τι abat , ne in Hohoia Da Dret I. Consessi cap. Gassianus mobile postea Monaserium apLd MaiIiliam construxit ; qui cum Syrorum atque AEgyptiorum Monachorum instit ita a puero esset innutritus , disclcm non modo Masluietis es M nachGS , Nelum etiam Aplenses cimbuit . Etenim S. Castor A tae Episcopus in Qa dioecesi coenobium iuxta regulam AEgvptio- .rum instituere .volens , regulam a Cassiano per literas petiit impetravitque . : Quae ex praesarione ad .Castorem intelliguntur , ubi

ait: In provincis isdem ris caenobioram ex parie Orient Arem, maximeque AMAptiorum vaIens insuetita in dare dic. UMoego Castor Augustini regulam ignoravit , quod nondum Galliis post annum 4 Io. unnotuerat , vel illi AEgyptiorum regulam piaetulit. Hoc constat , utrumque Monaserum Massiliae atque

Aptae constructum , .Orientalium Patrum regulam decutum.

Lepinoeses deinde, ac Glim incenses familiae Monachorum in Galliis apparuere . Priores quidem Monachos S. Honoratus instiεuit ,' tantaque S sanctitatis S litorarum gloria floruellunt, ut se bio procul ceteros religiosorum hominum coetus in Galliis s. peraverint. Grinnincenses erant in dioeces Viennensi : de quihus auctor vitae S. Clari Abbatis apud BoII disin die I. Ianuarii scribit cap. a. Grinn peensiam eaenobia a sanctis Pontificibus

urbis fundata, in quoram maximo ossa Matissmi Ferreoli mar-

288쪽

din iam Oabit euio c. viiscis ab eram. Porro diver Usuisse Lerinensum, sic Grinnincensum innituta discite tradit biclonius lib. . epist. II. ari Volusiamam fratrem': FG an em e , inquit , regHamir irram desiturorum feen rum straata Lerine/1 - Paratim , vili Grinximensum sinus informa . Erant illi Monachi apud Arvemos mstituti Iab Abrah auno monacho Orientali , quem Gregorius Turonensis Mon Dno vico liuntat Ergone ct isto Ameanam Augustinensium regulam ex remotis Orientis eoenobiis Arvernis 4n tulit Z H huius quidem Nonastelli regula a Lerinensi ac Grinnincensi divoria erat. Quae veto fit erit Letinensium regulae , cum illa nois extet , ves saltem adhuc in angatis cum blattis . lcctetur, incertum est . Illud 'tam De stat i uria Orientalium Patrum statuta conscriptam stiano devidenter tradit auctor Ulae. S. Eugendi cap. I . n , t q. a uti

eruditissimum Bollandiim die I. Ianuarii erat ille Agaunor sis instituti monachus. Sic πωπque , ait, quod Non omnia o ius,

na ra ve in miras exsequitis Gauicana . Vides Agaunensium regulam mitiorem fuisse ac Gallorum naturae confo1 mi rem , Lerinensem vero cum Orientalibus regulis computatam . Et cum auctor Lerinensium ac Pachom ii regulas recitans disiunctione non utatur , suspicari iure possumus , ecsdem Lerinerum S. Pachom ii regulam maiori ex parte secutos . Etenim cum S. Hieronymus Pachomii regulam Latio donasset , a plutimis in ccidente legi coepta est . Eam enim translationem se fecit se Hieronymus tenatus est , cu .d mirimi Latinorum Rinptiaci ac Graeci sermonis ignati illius Coenobiarchae insignium Τa hennensiotarum Patris insti uta cognoscere desiderabant . Nec alias ex sua illa peregrinaticia regulas Lerinam secum Drre potuit Honoratus , qui Italiae tantum coenobia dustra Nerat ut ex cap. 3. vitae eiusdem hah mυs : mira Duos Mneriri se et introitu , fune disia Gnerara eram MDrur , - ,ΔηHymas per sacerdotes Dos moras nectri, Hinc in Benedictus. Annianen-

289쪽

siis Abbas in Concordia regularum , cum ex regulis orientalium Patrum , ac nostrorum Tamatensium, itemque Caesarii , Aur liani , ac Columbani regulis sententias ad verbum exscriptas recitaret , nusquam Lerinensem regulam laudavit ; quod certe R-cisset , si S. Honoratus regulam ab Orientalibus statutis distimctam sitis Monachis praescripsisset. Lerinenses vero a S. Honorato regulam accepisse , ex Synodo III. Arelatensi colligitur ,

in qua lis inter Theodorum Foroiuliensem , ct Faustum Abb tem Lerinensem composita suit . Ibi enim Iaudatur Regura, quae a fundatore ustis Monaso, constrara es . Hinc vero

palam fit , Lerinenses S. Augustini regulam non secutos ς nam Agaunenses Monachi , ut mox probabo , S. Augustini regulam observabant, quam ab illa Lerinensium laudatus monachus Agaunensis auctor vitae S. Eugendi distinguit . Immo Lerinenscs Monachos Augustinianam Agaunensium regulam usque ad Marini Lerinensis Abbatis tempora ignorase insinuat memoratus Scri'tor in fine vitae S. Eugendi c. I r. Insitata μορ- , inquienS , quae desommatione Monaserit nosri Maonenses ea norit, Sanincto Marino presb ero infuia Lerinenses Abbare eompeuore diagesimus, deseria is a tam pro institationis in nibus , quam o iubentis auctoritate , Christo opitia me , Deo enter 'expisbiant . Quare si Marinus Abbas Lerinensis transinitti ad se optabat Agaunensis caenobii leges, illa sime ignorabat. Scri

torem vero vitae Eugendi circa annum roo. vixisse, ex dicendis constabit.

Video, quid his reponat eruditissimus Aloysius Ταellus, nempe unam quidem in Galliis viguisse Augustinianam regulam ,

sed non easdem fuisse in omnibus Monasteriis constitutiones, quo Paeto Eremitae omnes Augustiniani unam quidem S. Patris r gulam sequuntur , unique moderatori totius Reipublicae Eremitanae obediunt , specialibus tamen statutis diversi reguntur . Speciales enim quasdam leges habent Patres Excalceati Italiae ,

suas Recollem in Hispania , alias Bituricenses Galli , a quibus

diversis etiam nos statutis iubiicimur . Invitus quidem ab hac opinione discedo , sed is veritati cuItus debetur , ut ne amic Prae natur, quem aequi bonique nostram hanc in dicendo sententia libertatem consulturum scio ; novi enim virum strenuissimum ubique veritatis indagatorem . Dabo hic regulas celebri

res , quae ante Gregorii Magni tempora in Galliae Monasteriis

floruere. San-

290쪽

Sanctus Caesarius , qui anno 1 o 3. ad Arelatensem sedem evectus est, specialem abs sie extructo Monasterio regulam indixit, quae postea ad pleraque alia coenobia derivavit . Hanc vero regulam typis excudit Prosper Stellartius vir Augustiniani instituti ; quam etiam suae collectioni regularum Lucas Holstentus

inseruit . Praesert autem hunc titulum in vetustissimis MSS. Incipit regula a S. Tetradio presbγsero nepore beare mem. S. Cae-

furii Episcopi Areiatendiis , Abbati mes parva persona rogante transmissea , quam a Do Iupra memorato Domino Caeserio dixisus dictatam, quam , dum esset facerdos , i e per diverya Mo- nasoria transmisi . Post Caesarium & Auxanium , Arelatensem

Ecclesiam rexit S. Aurelianus, quo tempore Childebertus Francorum Rex in eadem ut he nobile caenobium condidit . Porro S. Aurelianus non modo ullam ex antiquiorum Galliae bl nasi riorum regulis selegit , verum etiam nec decessoris Caesarii regula uti voluit , sed novam Prorsus Procudit ; in cuius prologo ita fatur et Regulam vobis se discipianam insita imas , ροae vos ad Diam perfectionis recte fiaceret gradiri , G ad regna ear -rtim se citer pervenire . Illic vero titulus inscriptus est: Inciapit insitario junctae regiae . Huius Monasterii mentionem facit S. Gregorius Magnus lib. 7. epistola III. Regnante e cm Childe reo S. Ferreolus uretiensis in Gallia Narbonensi Episcopus Monasterium condidit , Propriamque illis Monachis regu- Iam dedit ; in cuius praefatione haec ad Lucretium scribit : Regulam , quae ab eis pro Lege fervetiar , Acentia a υobis tam perita , quam accepta conferusimus . Ita vero illa inchoatur: Regia e prineipiam de Bis, qu.e observanda Monachis FerrioAeesta Moxaserit satur insitiator. Novam etiam regulam Galliis intulit insignis Luxoviensis cumobii conditor S. Columbanuside qua re Ionas monachus cap. 9. libri de Vita S. Columbam haec scribit : His ergo in Deis Monachoriam pubibias eonstitiatis , i e vici fim omnibos intererat, reguIamque inam tenerent , Spiritu Sancto reptitas condidit . Pleraque etiam Monasteria sub eamdem regulam adacta recitat cap. 6. Illius vero titulus est et Incipit regati caenobians; statimque eaput primum incipit in haec verba r Primo omnium dotemor Deiam

dirigere ex toto eorde &c. Harum regularum collectionem com

flavit S. Benedictus Abbas Annianensis, qui floruit anno 8ao. quas una cum aliis plerisque e codicibus antiquissimis Monaste-