Historia Pelagiana auctore F. Henrico De Noris augustiniano Veronensi ..

발행: 1764년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

rit S. Maximini apud Treviros , ac selectae Bibliothecae ser nissimae Suecorum Reginae Christinae exseripsit minemus. Sed

vir numquam sibi istasisciens , ultraque nonum annum scriptassiae premos , morte PraeventuS non evulgavit. Πα tamen curati studio Eminentissimi Principis Francisti Cardinalis Barbei ni Romanis lupis excuta prodiere anno 166 I. Et quidem regu-Ia S Caeserit Augustiniana brevior est, cuius nec unam siente tiam ad verbum reddat . Regula S. Aureliani sex tantummo paginis continetur,' illa vero S. Ferreoli tredecim ς regula denique S. Columbani in decem tantum capita digesta est . Ex quibus patet horum Patrum institutiones monasticas vere ac rig rose reaulas nuncupandas esse , non manus quam Augustina nam nostram . Ridiculum enim esset asserere, ceteras Mona chorum leges csse constitutiones , Augustina vero statuta unicerestulae nomen mereri. Fi ustra ergo Augustiniani Scriptores m-sunia uuaeque Galliarum coenobia nostrie genti asserunt , quociuna tantum in Galliis ante Benedicti nam S. Augustam regula

reanaret . . . '. M.

Vereor tamen , ne Lerinenfibus extra Augustimanae reipuUID

cae confinia deportatis , tantum mihi invidiae apud nostrates conflem , quantum sibi laudis alii comparasse Putant , qui Omnia Galliarum Monasteria in rei nostrae censium sitis confidenter retulere . Quare ne quid per me gens nostra detrimenti si heat , insulae Lerincnfis , ut queruntur , damna longe Plurium in continenti coloniarum & quidem nobilissimarum accellione compensabo . Etenim Agaunensts Monachos , qui saeculo quin to in Gestiis exorti sunt , Augustinianos misie , non vana illa de unica in Galliis ea aetate S. Augustini regulae vigente, sed ex eorumdem statutis , quae universiam Sancti Patris regulam ad verbum exhibent , solide evincam et indeque etiam insigne Iurensium Monachorum institutum , ex quo Agaunenses derivarunt , eidem nostrae familiae asseram . Ubi Rhodanus tenuior adhuc a sontibus ingenti aquarum fragore inter montium anginnias in Lemanum lacum procurrit , hrevior sane planatles Pr eul ab octoduro alpium Graiarum urbe M. P. XII. aperitur . Agaunus incolis locus nuncupatur ; ita enim saxum Prisco vo- Cabulo Galli appellabant . Locus exacte describitur in actis

S. M auritii ac Τhebaeorum militum, qui ibidem passi sunt: L gis Thebaea praeteruens Octodurens oppidum , ad Deum eiai

292쪽

Agauno nomen es , ceuriter properavit , at ML miuiuis satio ab Octoduro separata necessitatem eommittendi fatri Ni

ueteriret . Agaunum accone interpretatione Gauic, se monis fax iam dicant P Quo in Ioco ita vasis rupibias sumitis cor sarctatur , at commeandi faciaDate subtracto , con aris pon- tibvis Odam feri itineris necestras imperaret. Undique. tamen imminentibus saxis parvus quidem sed amaenus irriguis fontibus campus includitur. In hac vero langusta planitie parvus vicus antiquitus exstructus sui , quem Tinnatam seu I Ornanam incolae appellarunt . In Itinerario Antonini distare legimus ab Odio- duro ornadam M. P. MI. , ut plane intelligamus I ornatam apud Agaunum aedificatam . Ioseph. Simierus , qui Vallesiam

diligentissime descripsit, libro primo haec habet : SH Dctori Wo adjDisram Rhodani si vico se viantis Ioiana , Servantia , meros , Mox Tarnarie oppidum. Tarnarie ararem Antoni--m fecuti oppidum hoc nom/nomias et veterum Nerique Agamniam nominarunt . Quare Agaunum , & Τornata ex hoc solummodo distinguuntur , quod Agaunus situm, Tornata oppidulum inibi conditum significat . Celchre vero Monasterium a Sigismundo Burgundionum Rege apud Tornatam exstructum iradit laudatus Sinalerus Sisi xandus Rex metundioniam Maximi Genevensis , Theodori Sedunenses , G aDoram Disoporiam Oxatione impiassus, eodem Ioco in fonorem maxyram ea nutumeeIebre confriaxit: oppidatam Tarnadae iuxta postum moenibus a Datis coenobio coniunxit . Scribit hoc ipsum eiusdem siecuIi auctor Marius Aventicensis in Chronico ad annum sis. F

rentio G Anthemio Cosse Monaseriam Aesono a Rege Sigi

mundo confractum es. Verum ex actis S. Severini Abbatis Agaunensis seu Tarnatensis constat , insigne illud coenobium ante annum quingentesimum exstructum suisse. Nam cum Clodove Magnus Francorum Rex qui iam per onnos vigintν quin aeir gnarat , insanabili morbo laboraret , Tranquillinus medicus, his.

verinus nomine Sc. cap. I. num. f. apud Bollandum die II

Februarii. At Clodovetas eirca annum 48 o. regnum indeptusem, Quare anno regnii XXV. nempe circa annum ros. floretiat Tah natense Monasterium sib Sev vino Abbate . Haletea cum iussu

293쪽

Sigismundi Regis anno r tr. s. Avitus Viennensis una cum Collegis novam psallendi formam Τarnatensibus praescriberet, sacram concionem idem recitavit: cuius tantum titulum e Thu

nis schedis vir diligentissimus Sirmondus pag. I r 8. S. Aviti epistolis ac poematibus inseruit . Est vero talis : Homitia Ru. dicta in θυῖ ea sanctorum Mannensiam in innovatione Mon serii usitis die. Ex quibus Patet, non quidem eo anno I a natense coenobium primitus exstructum , sed iugis , nullaque umquam hora interpolatae psalmodiae institutione sanctiorem informam restitutum . De S. Ηynmemodo, qui Primus anno memorato 1 I s. Τarnatense Monasterium rexit, hocce fragmentum ex memorato codice exhibet Bollandus in piolegomenis ad

enen m Monasterium venerant, tradidiar. Plerique tamen I a natonse Monasteriuin a Sigismundo Burgundionum Rege fundatum existimarunt , quod ille & novis aedificiis auxit, redditi-hus locupletavit, iugique psalmodia instituta sanctius reformandum curavit . Sanamarthani tomo δ. Galliae Christianae tabulas donationis ab eodem Rege peractae recensent , ubi ct nobilcs Episcopi qui interfuere , nominantur ; sed de regula tunc vel veteri firmata vel nova inducta nihil asseritur . De rirnatensum seu Agaunensium Monachorum regula haesscribit vir eruditissimus momentis tract. r. disquisit. Mona st. XI. Quatis vero re uti fatus fueris ob =vantia , nsnam legere me memini . Sed Lucae Ηolstenti V. C. diligentia Τarnatensis regula tandem innotuit ; illam enim una cum reliquis a Sancto Benedicto Annianens collectis publicavit. Hunc titulum praeseri r Incipis regias Monaserit Tarnotenses . In tria & viginti capita digeritur , & S. Augustini regulam ad x erbum exscrimiam continet ; quod Lectorum commoditati consissens paucisos cndo . eamdem cum Augustiniana, quo pacto utraque in capita ab Holstento distincta fuit , conferendo . Caput XIV. regulae Tarnatensis conflatur ex capite Primo , secundo , di tertio regulae Augustinianae. Caput XV. Tarnatensium unit quartum, 2 ex parte quintum nostrae regulae . Caput XVI. conformia tradit posteriori parti capitis quinti regia in Augusinianae . Caput XVII. est apud S. Augustarium textum , ac septimi prior pars. Caput XVIII. reliquam septimi , ct priorem octavi Augustini

294쪽

LIBER SECUNDUS.

nae regulae reddit . Caput XIX. componitur ex ncmo, decimo ἰ& undecimo laudatae regulae . Caput XXI. S duo priores versus capitis XXII. sub unico decimotertio Augustiniano continentur . At omissum est caput duodecimum reguIae Augustinianae ;quia inibi de lotione in balneis agitur , quae tempore S. Augustini omnibus etiam sanctioris instituti viris, immo & seminis sanitatis strvandae gratia similiaris erat , sed paulo post apud Nonachos , dein apud reliquos Christianos obsolevit . Reliqua

pars capitis eiusdem XXII. constat ex capite Ir. 2 16. itemque initio I9. Augustiniani canonis . Nam media tria capita Augustiniana, quod explicationes tantum visa suerint capitis I r. consulto omissa fuere a Tarnatensibus . Caput XXIII. quod Apostremum est regulae Tarnatensium , exhibet ad verbum cain Put 2O. II. aa. a 3. & 24. Augustinianae regulae , quo tandemst ipsa concluditur . Volo hic tamen finem Tarnatensium Patrum apud Agaunum regulae recitare . Ut aiatem vos in Me Iibeuotamquam in Beetiis possitis insuere, ne per ob ivionem a quid negligatis, semel in septimana vobis Iegaris . Et abi vos imveneritis ea qua feripta sunt facientes , agite gratias Deo honoram omnitim lagi ori: tibi autem si quis e vestrum videato quid deesse , do eat de praeterio, caveat de laturo, o/ ans ut debitiam dimittator , G in tentationem non inducator. EMPLICIT REGULA ΤARNAΤΕNSIS . Atque idem est Augu-

sinensium Εremitarum regulae terminus. Priora capita regulae Agaunensium Monachorum, quae in regula Augustiniana non repetiuntur , agunt de modo recipiendi tyrones , recitandi divinam psalmodiam, distinguendi horas precibus atque operibus destinatas , de quibus in Augustini regula siletur . Sed certum est , S. Patrem Africanis suis Monachis illis etiam de rebus leges tulisse ; nam cap. 4. ait : Orationibus in te horis G semporitas constitutis . Erant ergo & apud Augustinianos stata orandi tempora , quae nobis specialibus decretis a regula distinctis indicuntur. Rursus Augustinianos in Africa Monachos antiquitus unam manuum labore transegisse certum est . Quare quo omnis confusio tolleretur, debito in omnibus ordine strvato , constat Oecialia statuta S. Augustinum de faciendo opere suis Monachis praescripssse ; quae tamen intercidere . Ceterum ex laudata Tarnatensum seu Agaunensium regula duo Disitigod by Corale

295쪽

duo colliguntur. Piimum est, Menasteriun illud initio non scisso Getimirum Regularium Aligustidiensiunt, qui anno tantum Oro ibidem piimum appaluete; teste Bollando in Ρι olego inenis laudatis ad vitam S. Sevelim : ubi rem ex antiquis monumentis more sellio nempe eruditissime ostendit I. num. ao. Erant illi Monachi Augustiniani uir iurimum Parum literis exculti , rusticanis. atque artificiosis opctabus vitam transigentes . Nam cap. 8. regulae haec qegimus : Sedeures ad mensam , sectionem me Dixesr , cum sontis audians , A vero deserie persena sectoris , ad insar cibi sanctarum Scripsiararum medicatio rinminetar. Rarus ergo erat inter illos monachus literarum gnarus . Additur ibidem : Arator μυ- renens in Gia cantetrμduos Mesor Uo is se avocet G dum m mirem curvum to des vinitor fise , aliquid Davidicum canat . Hine Mi Dej oermina ; haec , DI υu o Giunt , am toriae cancisa es ς Haec pa-βcrom sibius ς δ.ee in 'remensa caIs rae . Agsiculi uiae ergo plerioue vacabant . Alii extra MCnasterium quaesto in ibant a Nam cap. II. scribitur : Es quae a fa*DPs co I untiar , δε--n a cura pro DomMi timore confervent . Multi etiam artifici 1ra operibus deputabantur . Hinc cap. 7. haec lex intimatur a. Ubi artificos operantis , Ubrique suproscriptis perso is nouus prasmat accedere . AIterum esset O ox superius dictis colligatur regulam illam observatam in Nonasterio Maonensi ante annum so . Nam caP. 9. tempuS Psalmodiae Peragendae omnibus pωseribitur. : H aris stempoM. Matutinis ex ano e compiatis , GPrima dicta , omnes opera Foe istincor , --r . Item uPos horam vero Nonam , oat in horto , ast ubi poscit ariD-tas , usque ad horam Lucernarii omnes in uxum sedati- commeabare . At postea anno x Ir. Sigismundo Burgundionum Rege adnit te in Agaunensi Monasterio iugis die ncctuque comtinuata , n c umquatra interrupta Psalmodia instituta suit. Seriabit Gregorius a uronensis de eodem Rege libro 3. Hist. Franc. cap. 6. Iue ad sanctos Agaunenses inbiens per .MAEItos dies infectu G ieiuni s durans veniam 'ecabatur . UEHentinis thi doti instruens . Asmonius lib. 3. de Gostis Francorum cap. ,8 C. de .Gumramno Rege Monasterium instituente ait : S

tutus Diuitigod by G

296쪽

tatus fuerat, in caenobi2 quod us fabricarat , teneretur, effetit . Bona Agiunenii huic MOnasterio a Sigisinundo Burgundiae Rege silmma cum pompa anno sIr. legata pridie Kalendas Maias praesentibus sexaginta Episcopis ac pluribus nobilibus te. gimus tomo A. Sammarilianorum ; ubi 2 plurima oppida illius

caenobii monachis data recensentur , ut plane artificioso opere illis vita deinceps nequaquam fuerit transigenda . At cum Agauncnses Monachi a Iurensibus , Lemano lacu inter utrosque stagnante, derivarim , atque eamdem isti pariter Augustinianam regulam obserVaverint , nonnulla etiam de Imrensibus Monachis stubdenda sunt . Sanctus Romanus sanctioris vitae desiderio adius in Iurenses sellus secessit, atque in loco Camde defcone vulgo nuncupato primum in Sequanorum Gallia Monasterium erexit. Situm exacte describit Anonymus Iurcnsis monachus in vita S. Romani apud Bollandum die a8. Februarii , ubi capite primo ait : Ante Romanum Avians omnino Monaesorum intra usum provinciam retigionis obtentu , aiat δε - rariam , aut confortia Lis observantiae fectatas es vitam Romanum secutus est in eremum Lupicinus eiusdem frater ς cuius vitam idem Anonymus scripsit, & habetur apud Bollandum die a I.

Martii . Baronius , ac Torellus utriusque monachatum reccmstiat anno s6s. integri isculi metachionisino ; cum certum sit Romanum ante annum 444. plura Monasteria in vicinis rogi nibus per discipulos coindidisse. Scribit Anonymus cap. I. num. Capertini exinde venerabi a Patrum examina vetat ex referto

aptim aDeario Spiritu Sancto rMUante distiandi , Da vit non

foliam Seqaanorum proυinciae loca secretiora verum etiam rerritoria Iove uteque saliis disincta terrarum divinae sobolis di s a gratia Mona seriis atque Eceosis restori . At capite

postea sequenti idem de Romano addit et Audita nam e memoratoriam fama , S. Hilarias Arelatens Episcopias mila ineaufa clericis beatissmum Romanom laod Iove ibi a IVG-tionens Urbe iecit occurrere . Quod tunc contigisse notat, cum Hilarius Celedonium Episcopum Vesbntionensem deposuit : quae depositio accidit anno q44. ut ex literis S. Leonis Papae , a

ex Scriptore vitae S.Germani ostendemus in serius cap. II. Fuere ergo illi sancti fratres coaevi Hilario Arelatensi , qui anqno ης 9. ad superos transiit. Aliam chronologicam notam subiiciam ex vita S. Lupicini cap. 3. num. 8. ubi de eodem haeσ-.- L l scri-Diuiligod by Corale

297쪽

scribuntur : Hic namque ariquando , quod Iong.evos for tam meminisse non ambigo , magnam ac miram obfositionem Medicta amito orans in Mona sterio , vincto in ergasHis praesitit Roma . Vir quondam iudi is Agrippinus sagacitate praeditas sngulari, atque ad dignitatem mi inae fectitaris Comes Gauiae a Principe consitatus , per AEgidium tum magi iam militum cauida manioseque apud Imperatorem arte itierat ob scaratus , eo quod Romanis fasibus tacens barbaris proca bio favere , G fabreptione elandesina provincias a pubiaca niteretur ditione deiicere . At AEgidii & Agrippini tempus pluribus chronologicis notis Idalius in Chronico illustrat . Haec enim habet iuxta editionem Sirmondi olympiade CCCXI. Agrippinias

Mi Gothoram mereretis auxitia , Narbonam tradit Thedorico .Hnnum vero ait fuisse stxtum Leonis orientis Imperatoris , Scalterum Severi qui in occidente regnabat . ara Hispanica D. quo anno VI. Nonas Martias ab occasu solis luna defiecit seria sexta . Est annus omnino 46a. quo a as. Ianuarii currebat sexistus Leonis , & die I9. Novembris secundus Severi inchoabatur, cum secunda dies Martii incidit in striam sextam Cyclo Solis XXIII. Lunae VII. lit. G. qua die exeunte contigit eclypsis , quam erudite exponit Petavius lib. 8. de Dodi temporum pag. 846. Scribit etiam Marius Aventicensis : La ID G. Bibiano . His Cus pugna facta es inter AEgidium G Gothos &e

Fuit xnnus 463. Anno Vero sequenti agidium obiisse Idatius illius temporis Scriptor amrmat , nobilabus etiam caracteribus eumdem annum demonstrana , quod esset septimus Leonis ,

quando XIII. Kal. Augusti seria secunda solis eclypsis accidit ab hora tertia ad horam sextam . Et quidem anno ψ64. Leonis septimo die ao. Iulii seria secunda Cyclo Solis a r. Lunae 9. lit. E. F. contigit plenilunium , fuitque eclypsis hora 7. sa. 3 a. quam laudatus Petavius Pluribus destribit . Ex quibus patet, dissiculter cum iis componi quae ceteri omnes Scriptores de

AEgidio narrant, nempe anno q6Ι. ex magistro militum a Franiacis , eiecto Chilperico , regem electum , Plenosque Octo apuci eosdem annos regnasse . Ex hiS ergo constat , Lupicinum anno 46a. monasticam vitam egisse . At Baronius legens in libro

Gregorii Τuronensis, Lupicinum cum Chilperico Burgundionum Rege locutum, id de Chilperico qui in Gallia regnabat anno x 6s.

298쪽

LIBER SECUNDUS. Is

intellexit . At ille Chilpericus fuit filius Gundiochi Burgundionum Regis , cuius filia circa annum 49 o. ClodOVeo nupsit ex Fredegatio & Gregorio Turonerisi tomo I. Chem au . Et quidem ex actis S. Lupicini die a I. Mariti cap. 3. habemus, eumdem ab audaci viro ac petulanti coram Chilperico mendacii reprehensium , quod ηnte decem annos Romani apud Sequanos Imperii excidium praedixisset, nondum in niauo rei D isis Robmtione mata. unde illa praedixit Lupicinus ante annum η6. nam anno ηs6. scribit Marius Aventicensis: Iolante G Harane Cosue. Eo anno Burgundiones partem GaIoa Occiapaveruns , testamque eiam Gauiae Senatoribos diviserunt. Ex his deduco, ante annum 4r6. co loquium illud inter agidium magistrum militum di Agrippfriuio S. Lupicino praesente, quod pluribus monachus Iurensis 1 e laudatus describit, contigisse ; nam mitillum annum Romani duces tota Gallia Sequanica exclusi sueront . Haec diligentius prosequutus sitam , ut tempus quo Ancnymus ille vitas Romani , Lupicini S Eugendi Abbatum Iutensum exaravit , intelligatur ; id enim nostro instituto plurimum congrust . Etenim cum dicat , Iongaevos citra dubium membriisse eorun quae de Agrippino a Lupicino liberato narrabat, circa annum quingentesimum se illa scribere ostendit i annis enim quatuor sere ac quadraginta elapsis , recte seniores in t stes appellare poterat . Ex hucusque dictis colligitur, minus tecte celibres illos Iurensiim Monachorum Patres martyrologio Benedimnae fana iliae insertos , cum integro taculo ante S. Be nedictum floruerint. His ergo de tempore Iurensum Monasteriorum stabilitis, prohandum nobis est , hos ipsos Augustinianam Tarna tensium seu Agaunensium reguIam coluvie . Nullus autem melior testis asduci potest quam Iurensis monachus , qui in piaefatione vitae S. Romani ad Iohannem di Armemtarium Monachos Tarnatenses haec habet e mamois e go Aganaeus vfer ca Deo prisο-que fermone eam primitus per na m am , quam nunc quoque per

299쪽

16 8 HISTORIAE PELAGI ANAE

Agaunum culta , in Iurensi Monasterio prius observari coepta fuit , indeque Agaunum portata . Rursus idem monachus in fine vitae S. Augendi Abbatis iurensis scribit apud Bollandum die i. Ianuarii : I ituta quoque , quae de formotione Monar- serii nos i Agaune sis caenobii Sancto Marino presburo imi, ae Lerinenses Abbate compeiamte digesimus, deseria in alcis pro in Iunonis in Olbias quam pro iubentis auctoritate , Chriso opitulante , Iucu enter expis me. Erant ergo eiusdem instituti Augustiniani Eremitui Iurenses & Agaunenses seu Τamnat enses , utpote sub eamdem S. Augustini regulam adacti ;unde laudatus monachus Iurensis Agaunense Monasterium n frum iure optimo nuncupavit . Arbitror A ugustinianos meos mecum minime conquesturos Nam licet Lerinenses alterius a nostro instituti fuisse ostenderim, Iurenses & Tarnatenses Monachos in nostrae reipublicae Cen' sum retuli : quorum colonias longe lateque per Galliam propagatas suisse non modo Anonyinus ille oculatus testis asseruit . verum etiam Gregorius Τuronensis in libro de Vitis Patrum cap. I. Sed Anonymi Verba plane reperinda sunt: Caeperiane

exinde venerabitia Patriam examina vetat ex referto apum aD-ario Spirita Sancto ructante dis iandi , ita ut non fotam Sequanoram provinciae Ioco secretiora , verum etiam territoris

Longe lateque Datiis di ncta ter artim , divinae soboos d

fa gratia Monaseriis atque Ece sis re eri . Initio quidem hi Monachi in cellulis hinc inde per Conclades nensem saltum disimi sis habitabant mandrae divisae illae mansiones Syris v

cabantur at Romanus , cum eremitarum numerus excrevisset, in coenobium colligendos eosdem duxit . Audiatur Anonymus caP. I q. mrm. a I. Ise etiam refutato Archimandritarum more,

minias omnes uniυit in mediam ; des iactis namque mansonum aedieriis, vino eanctos secum Aenodochio quiescere fecit, urquos etiam ea a unita refectionis una cuiadebat aeri diu , discretis μορ- DEMIis uno ambiret G manso . Quo anno Iurenses Eremitae Augustiniani esse coeperint , incerium est. Paulo post S. Augustini obitum , qui anno 43 o. contigit , eorumdem initia recensenda esse videntur. Etenim anno η44 quando Hilarius Arelatensis Romanum ac Lupicinum ad se evocavit , tarn plura per uni ersam provinciam Monasteria condiderant . Sexennium circiter caenobiorum piopagationi dandum est . At

Di sitired by Corale

300쪽

LIBER SECUNDUSII ais

antequam Lupicinus ad Romanum se conferret , monasticam cum iratre vitam instituturuS , iam Plures in eremo annos R Imanus exegerat, scribente Anonymo CRP. a. num. q. Cam ergo

in se adicto Deo multo iam tempore WVcι imitator Antentii Romanas ista flueretur america , Lupicinus J germanitae' minor illuc ad ii atrem se contulit . Octennium ad minus clan dum est, ut multum temporis emuxisse dicatur. Romanus quinque di triginta annos na tua in eremum secessit , eumdem vero anno 41 6. nos amplius supersitem fuisse credo ; nam Lupici num cum Hilperico Patritiu Agrippino Comite , & .Egidio magistro militum pro suorum Monachorum aliosumque negotiis egisse , idem Scriptor testatur. Lupicinus post Romanum Monachos rexit, cui S. Eugendus successit; qui septem vix annos natus Romano a genitoribus oblatus fuit I de qua re legendus Anonymus c. q. de Vita Romani . Quare ante annum 436. Ε gendus trigesimum aetatiS annum exegerat, qui cum annos via xerit sexaginta quinque , Obiit circa anuum 49O. Anonymus vero ille Iurensis , qui trium illorum Abbatum vitam descripsit , morienti Eugendo adfuisse testatur. Τarnatensem regulam saepe laudat S. Benedidius Abbas Anianae in Concordia regularum s longiores etiam ex eadem se

tentias straptas suae eclicetionii instruit eaP. a. I. cap. 3 L. f. I 8. cap. 43. I. I 6. & 17. ubi Augustinianae regulae verba leguntur: quod etiam patet ea caP. Α7. , M. & I9.lI.. q. Rcup. -6Ι- S. I a. Hugo Menardus in Praefatione commentariorum

ad Collcctionem S. Benedicti Anianensis de regula Tarn tensistribit : usidam semit a teguia i Sancta Aia sint . Sed vi

eruditus Trurnatensem regulam nondum ab Hiastento editam non, viderat ; nam plane constat ex recitata stipetuis collatione uni iversam S. Patris regulam Tarnatens illi insertam.

A D Pelagianos iterum redeo , unde instituta de Lerinensium Ix Monachorum initiis ac sacris legibus disertatio Parum . per

SEARCH

MENU NAVIGATION