장음표시 사용
301쪽
Per averterat . Etenim ex Gallii in Ciliciam Theodori Mommessent obitus vocat; non ut illi quidem sacras inserias faciamus , sed ut Pelagianorum patroni , & Nestorianorum magistri sepulchrum mathemate signemus. Post illos quinque libroS , quos ab eodem contra D. Hieronymum praesertim scriptos suisse di- mimus lib. I. cap. 9. num aliquid ille postea eadem in causa ediderit , mihi prorsus incompertum in . Quo tempore mortuus sit, designat Τheodoretus in calce Historiae Ecclesiasticae :Eo vero rem re , inquit , qsto Divus Neodotis Antiochenam Eeelsam regebat , moritur Theodorus Episcopus Moesesiae .
At Theodoti tempus non omnibus certum est . Baronius ad annum 4 II. Num. 69. eo anno Theodotum Alexandio suffectum
scribit , ac post sexdecim annos obiisse anno ηα7. Consentit in Chronologia reformata in tabulis Patriarcharnm Antiochen rum Ricciolius. Meus Pan vinius in Chronico Ecclesiastico The doti tempus intra an sta zod' δ qaη. contrahὰ , quidem usque ad annum an. Theodoti vitam protrahit P. Lupus in notis ad collat. r. Synodi V. ubi de Theodoreto agit. Sed nul-Ja ex recitatis sententiis nobis probari potest ; nam neque ad annum 4l Io Theodoti Episcopatus tetrahendus est , ct plane ultra cla 4. pyc ducendi . Theodorinus , qui magnam vim partem Anti hiae exegit , quive historiam finivit , exitu , ut ait, Aodatio oriam virorum T odori ae Theodoti mortis , dubium solvet . Is in vita Zenonis anachoretae haec scribit a GU Ri--um enim 'Imperator I a N 'isset de Medio obclattis , minis raro deposit rangu iam , ae prope Antioc/iam se contHis. At Valens a Gothis victus oecu it Valente VI. ac Valantis. II. Core. ex Marcellino, Idatio, aliisque; nempe anno 3 8. die IX. mensis Augusti. Zeno vero ex milite eremicola quadraginta Samplius annos austeram vitam disit Eum Τheodoretus visitavit miratus et quod in tam 'ofunda miIosophia tanta esset modestia ae moderatione vir senex; ρυadraginta enim annis perpetuis versens erat in monasica exercuatione . Itaque attigit annum ψ18. Postea recenset Theodoretus quid cum Alexandro Episcopo idem Zeno egerit his verbis et Acter eo ita e civitatis Anti de , is autem magntis erat Aiaxander Sc. unoniam liabeor migrare ex hac vira , te earum facultatum quas intestatus oIim reliquerat constituo disersiorem, qui es Ponti ex , G ponet a m ex Iege optine geris. Itaque Alexander
302쪽
LIBER SECUNDUS. a Iultrat annum 4I8. fuit Epistopus Antiochenus. Extat epistoIa Theodoreti ad Dioscorum, in qua egregie anni Theodoti Epia scopi traduntur: Sex enim , inquit , annos ibi ego docens tempore beatae mem. Deodoti Antiocheni Episcopi, qui tiam vita
eognitione. Arios deinde tredeciw annos tempore B. Iolannis Rc. Praeter haec iam septimus agitur annus, quo Deo dilectis is Arehiepiseopus Domnus fuit . Baronius ad annum qqq. n. I 9. eo anno contendit scriptam a Theodoreto illam epistolain ; sed gane scripta est anno 447. cum post biennium depositus fuerit omnus in pseudo Synodo Dioscoriana, cum sedisset annos novem Resert Photius codice ra. epistolam Sisinii C. P. & Theodoti Antiocheni ad Episcopos Pamphiliae cum hac inscriptione :Silatanias ae Theodotis G universa S. Θnodus , quae Dei gratia in magna ribe Consan inopo Iana coacta es conferandi gratia Dei. amantissmi Erisopi Silatanis . At Sisinnius const-cratus est Epistopus post obitum S. Attici anno ηαε. die a 3. Februarii ex Socrate lib. 7. cap. a6. Ex his moritur Theodotus anno a . Sisinnio Constantinopoli sedente , qui nondum biennio exacto a 4 Decembris Hierio R Arda re Cois anno eodem ar. decessit. Hinc Photius codice 3 I. agens de Theodoreto mortuu Theodotum scribit , quando Consantinopon maeroriam inlises Si nias sit. Anno ergo ηa I. mortuo Alexandro sacris Antiochenorum praesidere coepit Theodotus I nam sex illos tantum annos in ea sede vixisse ex Theodoreto colligitur . Neque quis reponat , Theodoretum sex illos tantum annos Τhecdoti numerasse, quibus eodem Antistite vivente in Antiochena Ecclesia catechesim ipsemet docuit, quasi antea sederit ibidem Theodotus , cum nondum Theodoretus Antiochiae sacras literas explanaret Nam scribit seperstite adhuc Alexandro se ad Zenonem visitationis ossicia persoluturum venisse , a quo cum benedictionem peteret distes rus: iue rem bar, inquit , se i iam
privatum quidem , nos autem inlotes NMI ans ,' tune enim δε-
eros eodices legebam populo Dei . Quare etiam Eb Alexandro
sacras literas Theodoretus interpretabatur. Inter cetera , ob quae idem Thecdotus nobis commendandus venit , reponenda est Synodus , quam contra Pelagianos cel hravit : cuius rei testem habenaua luculantissimum Marium Medicatorem in Commonitorio ad Theodosium iuniorem , euius verisba Disiti od by Cooste
303쪽
ba antequam reseram , res est altius repetenda . Cum Pelagius Hierosolymis a Iohanne Episcopo absolutus suisset, tamquam ab omni haeres immunis , Catholici id aegre serentes aes Eulogium Caesareensem Antistitem totius Palaestinae Primatem appellarunt.
At ille Dio'Foli provinciae Synodum coegit , in qua Pelagius
subdola arte scie catholicae doctinae inertorem venit itans , it
rum absblutionem sussuratus filii ; de quibus lib I . cap. 7. & 8. susius disimus. Iti vero Hierosolymitanus Antistes Metropolitae Caesii censi suberat , ita hic Patriarchae Antiocheno totius Urientis seprcino Exarcho subieduas erat ; ad quem quaecumque cffusa tum Hic blymis tum Caesareae iudicata , iterum ii dueanda referri 13oterat. Scribit ista diserte Hieronymus in episto-Ia adversias errores Iohannis Hieroso*mitani: Ni fauor, inquit, foe tibi decernitor , ut Paiasin e Metroporas Cesi ea si , tarotidis Orientis Antioc/M . Aut ultor ad Caesareensem Epis
nos noveras , siue s procui expetendam Micio erat Anti rhfom portus literae dirigendi . Ex quibus patet error palma H in ari ac Theodori Balsimonis existimantium , ex septimo canone Nicamo Hierosilvmitanum Episcopum erectum in Priamatem aut Patriarcham . Inde enim Elummodo primus eiciem post Metropolitana Caesareensem locus de rnitur ; in Synodo enim Diespolitana anno Ol r. primo loco tamquam Praeses sedit Eulogius Metropolita Caesareensis , cui proximus venit I hannes Hiemsolymitantis ς ut patet ex S. Augustino lib. I. con. Iul. cap. s. & 7. Iuvenalis , qui tertiust a Iohanne memonato Hierosolymitanam Ecclesiam revit , a Caesarecnsis Metropolitae iure primum se subduxit . Cum ergo Pelagius irectae fidei proeseMr a Iohanne Hierosolymitano , iterumque ab Eulogio M tropolita Caesareensi iudicatus fuisset , ad Τheodotum totius Urientis Putriarcham appellationem iterum orthodoxi interum suere et ille vero coacta Antiochiae Synodo Pelagium uti haereticum lata sententia damnavit. Audiatur Nercator: Adhuc etiam
304쪽
fophs , atque detectus , s sanctis quoque ae venerabiribus me, osolymorum. ι9ci1 es deturbatus , eiusdemque sancti Theodoti ad resexendissimum Urbis Romae Episcopum , G sanctae re m
tur ; quorum me Iuria ad documen m labemias in manibus. Ex quibus liquet Praylum , qui anno qi7. ad Innocentium Papam pio Pelagio literas mistrat , eiusdem postea erroribus, quos haereticus mille sucis dudum obduxerat , probe cognitis , illum ex Hierosolymitana dioecesi expulisse . Haec vero ab anno ai. qui accePtae a Thecdoto sedis Primus numeratur, con- Ligeie . Quo se Pelagius inde eiectus receperit, incertum est. Sedente Antiochiae Theodoto Τheodorum Mopsuestenum magnum Pelagianae siecitae Patronum extremum diem clausisse, ex Theodoreto proxime laudato diximus: quoto vero anno sexennii , quo vixit Theodotus Patriarcha , obierit Theodorus , non constat . Satis probabiliter ex memorato Scriptore deducitur , decesUIe Mopsuestenum prope annum Oa . nam scribit se li ist ri se finem imponere exua Iaudat sis oram υirorum Neodori ae I eodoti mortis ς ut palam sit , eodem sere tempore utrumque viventi finem fecisse. Vivit Theodorus Mopsuestenus, teste eodem Theodoreto, in Episcopatu annos triginta sex . Ingenio mit adeo fecundo, ut decem mille eumdem libros exarasse testatus sit Iohannes Antiochenus in epistola ad S. Cyi illum : In Episcopatia des Aus,
agoni s autem saeversus inis nosseanos haereticos decem miri Iibias per Ompem suom vitam decoratus e s . Hoc postea schi matici , qui contra V. Synodum pro Theodoro conspirarunt, solebant plenis buccis exaggerare : unde sunt illa eosdem corrigentis S. Pelagii Papae verba in epistola ultima ad Episcopos Histriae : Ecce quales plussiquam decem miuia Abroriam Theodortis Fripsisse perhibecur . Preste quaeso, s non tanto acriora
tormenta promeruit, quonto soriora eorsri t. Multae sane haereses ex illius libris reseruntur collat. 4. Synodi U. ac in constituto Vigilii Papae . Ibi inter cetera docuit: Adam. mortatim festim commani ceteris Hunis conditione ς quae capitalis haeresis Pelagii fuit. Vidimus Pelagium suos discipulos secieto docuisse , multumque curasse , ne ipsius dogmata in vulgus spargerentur . Laudata sunt verba S. Hieronymi in epistola ad Ct
sphontem ccntra Pelagium : Nosi enim μid intrinsecas δε-
305쪽
si Ios tuos doceas , anuae ore commemorans , G a ad ce anxeonstentia; nobis e coenis G indoctis Io eris per μυδο- Ias, mis autem masteria con eris. Eadem arte usus est Thesdorus , de quo haec scribit Rabbulas Metropolita Edessenus aclS. Cyrillum et Atios autem Laqueos inscriptis ponebat , i in principiis μorumdam eius eodicam anathemate circumuadebar ignicientem , non monime re cois scripta tua ς collat. r. ,- nodi V. Hunc Rabbulam laudat eximie Cyrillus , & pIura clem dabimus alibi. Ceterum tanta librorum Theodori multitudo non ad paucitatem , sed ad nihilum fere redacta est , illos peria sequentibus Imperatorum edictiS. Nusquam tamen Peius Ioc tus est quam in postremis scriptis de Incarnatione . Audiatur Hesychius Hierosolymitanus in ecclesiastica historia haec de Mopsuesseno memoliae prodens : Senectute iam cana δεδι Da-τdis , sed minima pietatis scintilia , i qua forte in eos et,
inveterata , libros componere adversus Domini Dei appariti nem praesem D; in Synodo V. memorata . PIures vero eo de argumento libros scripsisse patet ; nam illius errores Synodus produxit ex libro quartodecimo de Incarnatione . In his Nest rianam ac Pelagianam haeresim tradidit . Docuit enim inquit Ucsychius et mne non incarnatum Verbum , scar evangerieis ' vocibos edocti semus , sed hominem per vitae provectionem GF passonum perfectionem conlaxesum Deo Verbo. Plus sane nocuit Τheodorus mortuus , quam vivenS . Nam superstes quidem unus tantum insertis suis libris erroribus Ecclesiae non modicam perianiciem intulit; at mortuus mille dcctissimorum Patrum dextriras pro ipsius nomine defendendo armavit , Synodos Synodis obiecit , atque in quaestione facti Apostolicam Sedem a se ipsa dissentientem fecit ; uti fusius altero volumine . -- Ne ob I heodori mortem strenuo Patrono amisso Pelagiani ani-4a8. mos despondeient , Nestorius eorumdem Patrocinium suscepit anno ηα8. Τheodosii Imperatori* Opera Ecclesiae C. P. praesectus . Etenim cum ante biennium mortuo Attico ingentes in Urbe regia tumultus suissent , nonnullis Philippum , multis Proclum , pluribus Sisinnium in Antistitem postulantibus ς Imperator Sisinnio , qui tunc ceteris praelatus fuerat, post biennium defuncto, ab Antiochena Ecclesia Episcopum petiit, unde olima patruo Iohannes Chrysostomus adscitus fuerat ; cimique Nestorius in ore omnium versaretur , idem C. P. Antistes electus suit a
306쪽
suit . Hie Theodori Mopsuesteni dudum fama permotus ad eumdem se contulerat , a quo vi prava doctina imbutus fiuit. Scribit. haec Evagrius Epiphaniensis lib. I. cap. a. Apud Theodbrtiis in Moesesia degens Nesorias, audita inius doctrina, pietatis naus agium fecit. Hinc S. Cyrillus non uno loco Nestorio obiicit , quod Thecdorum magistrum audiverit. In epistola ad Acacium Melitenum ait et Nee enim Traeodorus Nes
ore , cs unum maiae doctrime ex tuo corde evomant vetienam.
Longe vero peius de Christo Domino Theodorum , quam Ne-sorium sensisse , idem Cyrillus testatur in epistola ad Clericos S Lamponem : Transientes si tem , ait , ad Iraeodo I eoices de Incarnatione factos , in quibus muno peiores Nestorii hosphemiis postae func . Poter enim fuit Nesorii perfidiae &c. Nestorium ex Germania oriundum scripsere Ripamontius lib. 6. Hist. Ecclesiae Mediolanensis, Ricciolius tomo 3. Chrones. resbr. par. 3. in catalogo haereticorum, .ct collectorex Concit. edit. regiae in notis ad Ephesinam Θn iam , aliique et sed errant, nam Cermaniciae natus fuit tesse Socrate lib. 7. cap. 29. de qua Urbe scribit I heodoictus lib. a. cap. as. Germanicia Urbs ῬLia es in fribas Ciliciam , Θrerum , o Cappadocum , cens torqvie in Euphratens provincia . In Itinerario Antonini plures viae recensentur a Germanicia usque Edinam , ct in Synodo Calchedonensi aestione 3. Publico Patrum nomine cum quibus dam aliis missus fuit ad vocandum Dioscorum Alexandrinum Iohannes Germaniciae civitatis Orientans . Ceterum Nestorius si is coloribus affabre exprimitur a Theodoreto ipsius quondam defensore in epistola ad Sporacium a Fusa vese indaros, tristis incedens , frepitus forenses declinans , pauore corporis eontinens videri assectans , I bris domi ut pcarimum int-bens , G quiete secum habitans . me habita G Me reti miione popiatam ineson1 , mognom aetatis partem transegit , Christantis potius videri quam esse studens. Nestorius eadem die , qua consecratus est Episcopus, quae fuit Kal. Aprilis, Felice di Tauro Cossi per An astasium presbyterum , quem Anti chia secum adduxerat, universiam regiam Urbem pro concione tui bavit , dicente discipulo , Virginem nequaquam Deiparam posse appellari . Ea vero die Nessori .inauguratum Antistitem eribit Liberatus Diaconus cap. q. sui Breviarii . Socrates au-
307쪽
tem tradit die Io. Aprilis eumdem consecratum ,' ut dicemus
cap. 24. Porro si Kalendis Aprilis consecratus fuit , cum eo anno 4ag. Kalendae Aprilis inciderint in diem Dominicam Cyelo Solis XVII. Lunae XI. Iit. A G. videtur Ecclesia C. P. quod diem attinet , in consecrandis Epistopis cum Romana convenis se . Nam Sisinnius anno 426. die a7. Februarii , Maximian vero anno 43 l. die as. Dominica die consecrati sunt . Unde Nestorius qui inter utrumque sedit , eadem die Resurrectionis Domini ad sacrum thronum evectus videtur . Nestorius tamen peccatum Originale fatebatur ; in quo a magistro Theodoro cli-stessit ; unde Caelestinus haec ad eumdem perstripsit et Legimus, quod de originis vitio recte sentias , quod is naturam i ameti a obfrictam non neges , cs ρdiod eam tandem exactum d bitum ius ex Aere doceas, quod a debitrice generatione Omrum trahit . Marius Mercator in praefatione ad sermones Nestorii contra Pelagianorum errores ait et Contra Peugii G
Iesii pravam ces impiam de itionem quamvis recte sentirer c, doceret Nestorius ; unanom tamen ex DisFo A etinens cum participibus seis hiatas haeress Igniferum G antessignantim. . . in amicitiam interim censuit sipiendum . Recitat ibidem quosdam Nestorii sermones quos postea Garnerius edidit 'P rimus , teste Mercatore : Habitus es fetando Sedis anno in
magna Me a , initio Quadrage .e , pos discessonem Cathoricoriam in magno Doram coetu audientibias Petagianis , de paenis Atimano generi a Deo ρropter peccatram infinis . Et quidem ex hac parte contra Pelagianos stetit. Num vero senserit , purum hominem ingenitis naturae viribus , an vero divinae gratiae auxiliis fultum , meruisse affectivam unionem cum Verbo , in medio relinquo . Scribit de Nestorianis motius
Cod. ς 4. erunt , quando oidem no a Chrsas natoris Arparticeps factias, G Deus omnes homines sminter faλω
ri velit, unum Iemtiber etiam per arbitrii Ithertatem proprium peccatum corrigere , G Deo dignum se iacere; ideires non genitum esse Verbum sed eum qui ex Maria natias es , ob naturans votantaeis dignitatem ha isse Verbiam eoncomitans eum fou isa nobiritate , G eadem amevatione eommunia caret eam ratione Milonis . Quare Nestorii distipuli Pelagianum dogma sorbuerunt , magistro interim palam Pelagii paradoxa non adstruente . Hic enim ex literis rasimi ad Alexam
308쪽
drum Patriarcham Antiochenum ; itemque ex Synodo Τheodocti eiusdem Urbis Antistitis, cui S ipse tunc presbyter intersuit,
norifice uterque de eisdem Io tiatur . Germanos Anti odoren-μ , ue Lupus Trecenses a Sstnodo' GaI cana in Britanniam Hra 'Iagianos de gantur.
ΙNterea Semipelagiani in Galliis , ducibus Cassiano ac Mo- Ainis
nachis Lerinensibus , sententiam S. Augustini de gratuita 6 9. praedestinatione tum ad fidem tum ad gloriam acerrime ins quebantur . Passim cuncti in illorum sententiam pedibus iant, atque ubique Augustinus uti novorum dogmatum assertor traducebatur . Nam ut scribit Ho*er , Augustini libros contra Pelagianos editos non in omnibus recipiebant; sed contrarium puta-
ant Patriam opinioni G eeeis fico fen i , quicquid eis devotatione e Moriam fecundum Dei Propostum disputaverat. De- Iato vero in Gallias aureo S. Doctoris libro de Correptione &Gratia , quo Asticanos Semipelagianos Adrumeti exorientes SD focaverat , novis veluti plagis percussi hostes aversiores longe evasere . Eorum sententiam ita describunt Prosper di Hilarius in litmis ad Augustinum : Praedestinationem ante praevisa merita ex mero Dei beneplacito , ct lapsis curam resurgendi adimere , ct sanctis occasionem teporis asterre , eo quod utraque parte stperfluus sit Iabor , si neque reiectus in gloriam ulla inclustria possit intrare , neque electus ulla negligentia inde possit excidere : removeri omnem industriam , tollique virtutes, si eo pacto divina constitutio humanas praeveniat voluntates ,' ac sub praedestinationis nomine fatalem necessitatem induci : posse ρmines Propriis viribus quaerendo , pulsando , petendo divinam opem promereri : Paratam omnibus aequaliter salutem , quantum ad Deum pertinet, at ab his apprehendi , qui Deo sponte crediderint , & auxilium gratiar merito credulitatis acceperint. Postremo moleste serebant ita dividi ab Augustino donum perseverantiae , quae tunc primo homini data est , vel nunc omni-hus datur , ut ille acceperit perseverantiam , non qua fieret , ut perseverat et , sed sine qua per liberum arbitrium perseverare non posset ς nunc vero cinctis ad regnum praedestinatis non si tum
309쪽
Ium dari illud adiutorium , sine quo Perseverantes esse non possint: d ra ut non nisi I i st vetantes sint . Haec illis sentens' 'M M . Md nCn dee aut in Galliis , qui Augustini , immo divinae gratiae paries adversius Semipelagianos cestndendas Q-1ci serent. Florum erinceps suit Prosper Aquitanus , qui in Europa infricam nostri mesoris veluti vices mstmcns , unum stumveisis hostibus opposivit, ac liaculentissimis stripta eorum demturorem non semel ccmpescuit . Huic secium sie dcclerat Hilarius Augustini quondam in Africa disicipulus , qui vulpo Arelatenuis uictus : sed an ab aliquo , qui cum eiusdem nominis. Episcopo Arelatens illum consuderit, ea illi patria data sit. in incerto est . Quantos vero Augustinus in Galliis Rctatores habuerIt , non Una videtur Promeri siementia . Etenim in epistola ad Augustinum paucos sane illos suisse tessatur his verbis: Nee facio quis sim praeter pomos perfectae gratiae in Hiidcion tores tantis strinum disputationibus adi s es controν e. Alibi vero an epistola ad Rufinum Augustini siectatoses plurimos sunse scribita In his i is siris , - ibias a raras eum nempe Augesimum erranonia conci mr , eine propirio Deo in mos, μι ad perceptionem evangeticae voto uoue doctrinae fa ubere-ιs eias in potationibus im ungor o ridie in membris cor ru Christi , m antum ea ies mMUMDar,
tamen cum HS qua e niuem reiicicbant , comvarati.m Dei
ne Prosper adversariorum Hugustini auctoritate , atque voloari
de eisdem opinione paene se obrutum fatetur in epist ad AI
conflantes, sed ad auctoritatem taIta sentientium non simos pares ψ gura muDum nos .G vitae meritis anteeeuora. G anisons eortim ad ro noster summo facerdotii lonore operem ene 'inibus plane designat Hilarium monachum Lerin om nune eeelum Episcopum Arelatensem . Prosper vero ae Hilariun trit
to consilio Augustinuui de iis, quae Intra ipsium ad da si
m Gallus moliebantur, certiorem per literas reddendum decrevere ,' idque sine mora exsecuti sunt. Liserarum compenesium m fine praesentis capitas dedimus,' leguntur vero episcita utriusie praetixae libro de Princestinati ne Sanctorum tomo septimo aste literas Bammus scribit datas anno ηa6. ad quem Vossiusa etiam Diuiti se by Coosil
310쪽
etiam accessit lib. 6. Hist. Pelag. thesi I 4. & nuper Aloysius Τorellus in saeculis Aug. ad eumdem annum num. 39. Sed cum in literis Prosperi dicatur Hilarius Episcopus Arelatensis , qui
anno ga9. ineunte in iIlius urbis cathedra sedere coepit , addatque idem Prosper adversariorum nonnullos nuper Episcopatum adeptos , aperte eo ipse anno cla9. datas non ambigimu&. Verum aliunde etiam sententia illa reiicitur . Nam anno clas. S. Doctor libros Retractationum inchoavit ; duos anno tantum sequenti confecisse consentiente Baronio dictum est : p
stea quatuor libros operis imperfecti contea Iu ianum scripsit ;ac reliquorum operum retractationem , quam dum Prosequitur, litteras , hasce ex Gallia accipit ; quae lib. I. cap. aq. ipsuSS. Dcctoris testimonio confiimavimus - 'Augustinus his acceptis, quae per Galliam adversus sitos liahros publicabantur , intermissis ceteriS , luculentissimam responsionem adornavit duobus libris distinctam , quos Hilario ac Pro*ero inscripsit . In horum primo quem de Praedesinatione
Sanctorum nuncupavit , docet Semipelagianos caligare in quaestione de praedestinatione Sanctorum, nec recedere γῆ a Pelagii sententia , si humani arbitrii viribus initia fidei adscribant:
incrementum certe eiusdem Deo dare superbiae esse, quasi vellent priores sibi partes tribuere , posteriores Deo : nil novi fieobtrudere , sed quae Cyprianus atque Ambrosius antα documrant , nempe fidem esse a Deo, quod se quoque olim negasse fatetur et praedestinationem ponere quidem , non autem suppOnere nostra merita et Deum adeo esse iussum in aliquibnx tantum praedestinandis , ut etiamsi omnes ob originalis culpae reatum a gloria exclusisset , nullo posset iure culpari et neminem vel
Praemio assici a Deo , vel supplicio ob ea , quae si diti vixisi set , bona veI mala patrasset : praedestinationem sine meritis non solum aperte ex Apostoli epistolis deduci, verum etiam ex Christo Domino praecIarissimo gratuitae praedestinationis exem-PIari . In posteriori vero volumine , quod de Dono Perseveramnae dictum est , tradit, perseverantiam in bono esse donum Dei et gratiam aIiquibus a Deo dari, quia misericors est , aliiς negari , quia iustus est et cur unus salvetur ahero pereunte secre iis Dei iudiciis reservari, id tamen evidenter in parvulis apparere : sentcntiam de praedestinatione fine mes itis non evacuare correptiones ψ non torporem , non desperationem incutere: ni