Historia Pelagiana auctore F. Henrico De Noris augustiniano Veronensi ..

발행: 1764년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

digo HISTORIAE PELAGIAN E

ἔiil se novi procudere , sed qtiae dudum adversus Pelagianos in epistolis ad Syxtum ac Paulinum Nolanum , Ut lange antea in quaestionibus etiam ad Simplicianum Episcopum Meuiolanensem tradiderat : praedestinationem congrua ratione esse populis praedicandam : perseverantiam usque in finem solis predestinatis dari , quorum nullus perit, eotumdem numero apud Deum Ra-hilito. Haec quidem ille . Ceterum hisce duobua libris diu a Gallicanis Dialoribus contradictum est, donec tandem ab Horia miscla Papa laudati, pari cum reliquis auctoritate ac reverentia cxcepti simi; de quibus uo inserius loco dicetur . Dum haec in Africa scribuntur , Prosper a Rufino viro amicissimo Iiteras accepit , quibus quid contra ipsium atque Augustinum passim spargebatur, significabat. Prospere vestigio erinditissimam epistolam reposuit . Illud erat calumniarum compendium t Augusinam oberum aria rium penitres se moe , C sub gratiae nomine necesstatem praedicare Braism . Adiitientes etiam Gas i Uam hamani generis massas , G duas eredi seuenataras , ut scilicet tantae pietatis viro Paganoram G Ma Le oom adscribatar impietas. Hunc Rufinum Gabriel V

queZ I. P. di ut. 9 I. c. r. num 74. spisis Mimium errore a

cepit pro Runno iιlo Aquileiensi , amicitia ct odio postea in

Hiemnymum sitis celebri . Hic enim iam ante viginti annos in Sicilia occubuerat . Ceterum ea in epistola Prosper totus ira praeconia sui Augustini essusus , eiusdem calumniatores sic Perstringit: Magna enim g rua sua fumano generi consuluerint .s Augistinam ab errore revocaverint . Nisi forte modes Homines novique een res magnoro prius meri oram feni Hsnorabinter misericorditer parcunt, osciari quia Iibros eias

nemo a iam recipiat, conquiesἁπt s atque igno rint , s-mo noverint non stam Romanam Africanamque Eetissam , ON per omnes mundi partes universos promissionis ios eam dactrina huitis obi, scue in tota Me, ita in gratiae eonflasone eongruere . Ex his liquet laudatam epistolam scriptam esse vivente Augustino. Ibidem vero reprobans adversariorum sentem iami.etu de initio fidei ex viribus naturae , illaque Apostoli , Deias Cnis moth. omnes Divos feri congrua explicatione interpretatus, hunc epi- - stolae colophonem imponit et Tu autem di Mi ye G veneran-

donise mihi frater , s vere de his quaesionibias infirtii des e--ς , scat de emrae te .convenit, usi Beati Avasini disti

312쪽

iationibtis cognoscendis impende curam , H in confitenda Deis alia defaecatssimam ac staberrimam evangenea a soticae die doctrinae inteuigentiam consequaris . Scire tamen interest , quam honorifice S. Augustinus ac Pro sper de Semipelagianis locuti simi ; non enim illos Auguflinus haereticos , sed itaties ac dilectores mos appellabat, atque inter c atholicos numerabat , licet in aliquo ab ipse dissiderent nempe in asserenda gratuita praedestinatione sive ad fidem sive ad gloriam. Hinc in fine libri de Dono Perseverantiae ait S. Pater : me Pelagianis optamus , at θώbeant, imis autem no is, Me pomus habeam . Item: Oremus duectissmi , oremos mDeos gratia det etiam inimicis πυyris , maxime is fratri sta ditictoribus nos is , inteVigere G eonfieri pos ingentem

G inusiabium minam , qua in uno omnes cecidimus , nemi--m nisi gratia Dei liberari . Et initio natim lib. de Praedem SS. Consides alis enim Iiteris ve is videre mihi videor eos farres , pro quibus geriris piam corum , υ teneam poeticam fententiam , qao di in es , spes sibi quisque die. Aratie quippe in quaesione corigant de praedesinatione sanctoriam. Et in fine

cap. ao. Vocat eoSdem bona ingenia . Eos vero & Catholicos

suisse, ct Pelagianum dogma aversatos his tradit cap. I 4. Quocirca non debent fomes no i, qui nobiscum pro enthodica se perniciem Pe/agiani erroris impugnant , huic Pelagianae in tantiam favere opinioni stc. Prosper etiam in epistola ad Augustinum ait et Possumur quidem ad credendam eise cohsamies , sed ad auctori orem talia se lenitam non fumos pares, quia reianum nos ta vitae meritis anteceuant Sc. Et antea et me totam ab sis sanctis intenti V e cone Matur . Mortuo autem Augustino , eiusque libris a Caelestino approbatis , cum videret Prosper adhuc Cassaniam , Hilarium , aliosque pertinaeitcr S. Doctori restagari , severioribus dictis eosdem excepit ; nam casimniatores , Lupos occuIus , mpoeritas illos ignominiae causa appellavit in opere contra Collatorem.

Itaque retarius ac ceteri Episcopi , quos honorum euros Prosper dicebat , hoc ipso anno , licet in aliquo ab Augustino dissiderent, adueritis tamen Pelagium missa in Britanniam legatione , eatholicae reipublicae egregiam operam navarunt. Hiniuste rei narrationem Constantius presbyter suis de vita Germa

313쪽

Beda , ceterique mutuarunt . Agricola quidam cita enim .v cabatur Severiani Episcopi Pelagiani filius in Britannia Pelagii dogma disseminaverat ; S teste Anonymo Scriptore libelli de gestis Lupi Τrecensis apud Surium die a9. Iunii, universam Insulam ea pestis infecerat Severianum hunc Episcopum cum Severo Sulpitio nonnulli confundunt, sed perperam ; nam Gennadius cap. I9. de Script. Illust. illum quidem tradit is senectute a Pelagianis deceptum, attamen testatur eumdem etiam iesipuisse : Bie , inquiens , in sene te sua a Pe vianis δε-ceptas , G agnoscens sequacitatis eo sim , sontium in e ad

mortem tenuit , ut peres um , quod siquendo conrraxerax , ea-eendo penitus emendaret. Magno in discrimine Britannica Ecclesia versabatur ; nam cum Pelagianorum doctrinam recipere nollet , eorum tamen argumentis facere satis non poterat . Et enim haeresis magistri in Britannia aderant illis in quaestionibus

longo tempore exerciti.

Coelestius egerat Per amicos apud Caelestinum Pontificem , ut denuo audiretur , questus indiscussa causa se sitosque a Zosimo esse damnatos . Verum Caelestius non modo adversantem Caelestinum expertus est , sed ab eodem universa Italia eiectus suit. Illum autem una cum Collegis in Britanniam se recepisse nominulli contendunt ex Prospero in lib. con. Collati cap. 4 I. ubi cum illum Italia a Caelestino pulsum dixisset, eiusdem Pontificis adversus Pelagianos gesta Prostcutus addit: Nee vero δε-gniore cora ab Me eodem morbo Britanulas δε eravis, cando nosdam inimicos gratiae Ἐδώ- fuae originis occupantes etiam ob tuo secreto exeost Oceani : Video tamen posse etiam istg. accipi, ut originem nolent haeresis, non vero haereticorum, a quibus primitus illa derivavit: sed nec volo , nec vacat de his disputare . Illud modo certum sit, Britannias pravo dogmate a Pelagianis infestas , quorum princeps Agricola , teste Prospero , qui nec Caelestium subticuisset . si Agricolae suppetias allaturus illuc navigasset . Britanni cum Per se haereticos refutarencn possent , . a Gallicanis Episcopis siubsidium implorare decieverunt . Horum legatione in Gallia iri ellecta , cogitur magna , ait Beda lib. i. Hist. Angi. cap. II. Syn us , quam e sum etiam Constantius lib. I. cap. I9. appellat ; in qua omnium si Tragiis Getinantis Episcopus Anthiodorensis , & Lupus Trecensis Legati in Britanniam adversus Pelagianos destinantur.

314쪽

LIBER SECUNDUS. a 83

Hos intςr Patres non modo fuit Hilarius , sed licet iuvenis, ob doctrinae fisona inter primos habitus est. Plerosque horum Episcoporum cum Semipelagianis sensisse , atque ea in disput tione , quae de Praedestinatione agitabatur, Aquilino adversatos, colligo ex Prospero in epistola ad Augustinum hoc ipsis anno exarata ; ubi ait potacos perfect e gratiae amatores eidem 4es stipulatos . Alii credent Vasquio I. p. disPut. 9 I. Ca P. S.

Hanc Synodum Gallicanam circa autumnum huius anni celebratam deduco . Nam Constantius lib. I. cap. I9. ubi de Epi-secpis a Synodo in Britanniam destinatis ait r Et quanto necessias Iaboriosor opparebor, tanto eam promptius heroes de in

tes . EX auctore Vero vitae Lupi constat , eos profectos hyeme incepta , apud Surium laudatum : Qui uno , inquit , sirimi Osrii G pari vo nia e concordes , terribiles Oceani dictus , ιe poribus is renis maris coministrendes , orationum guberna. eoAs mitigarunt . Quare cum statim post Synodum iter susto

perint , ac hyeme iam incumbente Oceanum transfretarim, α.eunte autumno Gallicana Syn dus soluta est . Hanc legatimnem Britannicam accidisse hoc anno 429. auctor est Prosper in

Chronico , Consulibus Florentio di Dic nyso; & ex Scriptore vitae Lupi erudite idem colligit Baronius . Nam Lupum sub Η norato coenobium Lerinense petiisse scribit , ac per annum ibidem degisse . At Euchetius in oratione de laudibus eremi misita ad Hilarium anno Aa 7., ut Probabimus cap. M. ubi de Vincentio Lerinense disput imus , scribit Lupum Lerinam deferuisse , cum Τrecensis Ecclesiae regimen suscepit , qua in dignistate bicnnio exacto legationem ad Britannos peregisse idem An nymus affirmat. Ex quibus manifessum est , eiusdem legationem hoc ipso anno ga9. contigisse . Itaque hyeme ingruente uterque Episcopus Britannicum iter suscepit . At vix e Gallico litore in altum navis evecta est , cum Ueda tempetiate obortae , vicinae naufragiis videbatur . Sed Germani precibus serenti pelago

malacia datur. Eam vero Procellam a sie concitatam daemones postea fassi sunt ex Constantio lib. a. cap. Io. Interiin eorum adventu per Insulam publicato , ingens recti dogmatis assertores Osolatio occupaverat . Pelagiani vero latebras suaerere , mo. N n a ras Diuitiam by Cooste

315쪽

ras nectere , varia comminisci, ne publicae disputationis alaam siubirent isCeterum cum ex silentio ac timbre sectam in dies minui cernerent , plerisque ad Catholicorum partes transeuntibus , pudore simulque transfugarum iactura in publicum tandem erumpere coacti fiunt , ac publica collatione rem cum Legatis

decidere . Porro quo fastu ac pompa illi in literariam arenam descenderint , fusius destribit Constantius in libro I. de Uit Gennani cap. a 3. Libeat ipsius disputationis Ermam eiusdem verbis audire: Primo in Deo , inquit, beatu j facerdotes ρ--btierunt adversariis eo am disputania, quae sua verborum nuditate dia inaniter o aures ora avis G tempora . Deinde

Anisius venerandi , torrentes eis ii si eo vosoricis Gevangerieis tonitrais profuderunt . Miscebatis fermo proprius eum divino , G assertiones vis meis a Lectionum testimonia

sequebantur . Convincitor vanitas , perfria consumtor , ita orad gutas verbosem obiectiones reos se , dum re 'ondere n queant , isterentur . Puputas arbiter vix manus continet Exco Inter hasce autem populi acclamationes Tribunus quidam filiam luminibus orbatam sanctis Episcopis sanandam obtulit . Illi v ro rei difficultatem obiecere , reos se ac miraculorum Patra dorum gratia indignos contestari , Pelagianae sectae doctoribus

quibuscum disputabant , tanti prodigii gloriam integram relinquere . Pelagiani eventus dissicultate perterriti , conscientia stimulante , Germanum etiam atque etiam rogarunt, ut ocularum usum puellae restitueret . Germanus , quo mirabili eventu suam de divina gratia doctrinam confirmaret, Divorum retia quias puellae admovit ; cui statim Iumen restituit, simulque parentibus ac Catholicis letitiam , Pselagianis timorem ingessit . Cum vero paulo ante paschalia festa Britannia Pictorum ac Saxonum incursionibus vastaretur , Germanus insulariorum precibus motus exercitui sest ducem pmbens, ubi acies in hostium conspectum venit, ut iterato portento divinae gratiae virtutem ostenderet , suis iniunxit ; ut altiori voce Aueuia conclam rent . Qua sacra voce totis castris personante barbari conterriti , fugae se statim dedere , ac insignem ea die Britannis victoriam reliquerunt . Compinea itaque, ut ait Constantius , να-

316쪽

tum motiantur. Et hunc quidem exitum habuit Britanniea Germani legatio ; qua ille egregie feliciterque defunctus Anti-siodorum reversius est.

CAPUT VI

ae cieri P. patrocinium impIorant . Marius Menator Commonitortam Primipi ac C ero contra eosdem sinu. Idem Commonitorium ex codice Viaticano recitatis; ex quo tempus

damnati a d Constantinoporim ab Attico Caese i exoctius traditur , ae puroque aria situ duna eouuun r. NEstorius ingentes Constantinopoli turbas ciebat , commen ius duas perssinas in Christo , quarum unam nempe hinmanam , propriis meritis unionem cum Verbo non physicam i Iam quidem & hypostaticam , ut stholastici laquuntur , sed penes affectum tantum assecutam contendehat . Hac inflata meritorum tuba ex Oriente personante , Pelagiani Exepiseopi tumhidis rebus sua promoturi , e vestigio Constantinopolim se contulerant , omnem Nestorio operam navaturi. Nec contemnendos. Nestorius putabat hos veteranos duces , qui iam diu humanis meritis adverssis Dei gratiam militaverant. Erant hi Florus cui Iulianus octo contra Augustinum libros nuneupaverat : Oron. tius qui auctor fuerat Anniano PeIagiano , ut Chrysestomi homilias Latio donaret et nestio quis Fabius , itemque Persidius, ct totius manipuli ductor Iulianus . Hos quidem antea Nestorio cognitos arbitror ; ex una enim cum eisdem Theodoti Mopsium neni sthola eruperat. Hos omnes sivis e cathedris eiectos APO- solica Sedes solum vertere coegerat. At illi Constantinopolim appulsi Imperatoris patrocinium implorare , Nestorio dogmatum veritatem ostendere, Cleri univei fi suffragia corrogare , universam denique regiam urbem querelis ac eiulatibus complere. Aderat hoc anno Constantinopoli Marius Mercator S. Augustini amicus I ut lib. I. cap. 9 S I . ostendimus, qui Pelagianorum conati S probe cognitis, veritus ne homines tota arte

fallendi praediti, Principi atque Ecclesiasticis sucum facerent , Commonitorium stripsit ; in quo ubique gentium contra Pelagianos gesta tum in Africa di Asia, tum in Europa paucis exposuit, quod Theodosio postea ac Claro obtulit. Hoc Mercatoris Coinr

317쪽

Commonitorium Lucas Noli mi V.C. ex Palatino codicen. 234. pag. 36. ex iptum eximio P. Magistro Christiano Lupo an no I 6ys. me praesente ostendit . Q rare cum ex hoc libello pleraque hucusque in Pelagiana causa ignota intelligantur , stsiepius in hac historia eumdem laudaverimus , operae pretium duxi idem Commonitorium subdere , ἐχ Mercatoris nostri scripta e Bibliothecarum angulis eluta eruditorum oculis postliminio tandem subiiceie ; in quo nonnulla praemittuntur quae addi. loit , cum post biennium illud in Latinum sermonem vertit post celebratam anno ε 3 i. Synodum Ephesinam . Commoxit,lom Ma ii Mercararis mae fotavi Ecelesia c. p.

sed etiam plurimis refigiosiss is viris , obuium otioque pilis mo principi TModoso semper Auguso ster eumdem Maria, Me retorem C ri Ierviam in Confutaria Forentii Dio risit pre quod Commonitoriam estolao funein simo err e , Im Heli pr.ec pro tam orianus defensor ta se acer eius cam celeris δε- His G partiri bos sis , ouam ρ stea idem Cais vis de Camsontinopolitana Urbe detrὐῖ, ire Θοοdo 'ae E siens is tentorum septuaginta quisque Episeoporum Ieaerentia pommodis in prasenti damnati funt.

Commonitorium Marii Mercatoris contra pelagianos.

memoriae Ambroia Medioianenses Episcopi es ae stris , Iisui gestoram consectio se sitiret , inibus idem Abeuas inuertus es;

morum gesorum exem aris Haberem in manibus . Tam agmhae non solum ies docerer, sed etiam per proviscias consuerantes Ibi diversos , qui fac per ρopuIos di feminarent ,' rei ffer i ides Adam mortalem factum , qui sive peccaret, sive non mecaret moriturus suisset. Qaoriam peccatum Adae imam δε-lum Iresit , ct non gemis humanum . GMoniam parvuli qui nascuntur , in eo statu fiant, in quo Adam fuit ante praeriricationem . Quoniam neque Per mortem vel praevaricationem Ac omne genus minum moriMur, neque per resurreetionem Christi omne genus hominum resurgat . QOoniam lex sic mittit ad Disiti eo by Cooste

318쪽

regnum caelorum, quomodo ct Evangelium. Quoniam & ante ad ventum Domini fuerunt homines impeccabiles , idest sine peccato . De 'ibias omnibus capituras suprascriptis infertis par- tibis Spuda tam ges iam Patres G Episcopi regionis liatas res iterunt Gosio , G iusserunt ut eodem condemnare o quia essent haetitiei senses. Sed Caeosius navo modo ad Diescens , in immo re ens actis iisdem quibus frequenter auditas es, Eceis sica communione privatus es . A qua sensentia ad Romani Episcopi exorem eredidit apputandum . Qua mox ias a'-peuatione negiacta , Ephesum Gia Vrbem contendit ibi Harasas es per obreptionem Deum pres, erosem petere . Inde m a quantos annos , sub S. memoriae Attico Episcopo , Urbem C. P. periit tibi in mi ibis detectus magno dis sancti tutus viri , ex praedicta sma Irbe detrassius es, oreris super inius nomine G in Asam G asinieam ει Carthaginem ad Episcopos musis , quarum exemporia Habentes proferre fiamres ρarari . Medistis tamen Cae estius etiam Hine eiectus , ad Uriam Romam se, sanctae memoriae Zosmo Episeopo rota fest satione

perrexit: tibi actis , quorum exem oria Hobemus , inserrogari , eum ab tuo eognitore angaarenus terreretur, erebris resonsioni s G profectitioni solssem Arosem,navit, condemnare se tua evitais , de quibus apiad Carreaginem Dreae ac- effatus , promittens . Id enim instannus ictbebatur , ab eoque mesementius ut id faceret exsectoboris , atque ob hoc usum nom IIa tutas functi facerdotis famanitate dignos es habitos ; cs se e 'solam uam ais benignitare ponam ad Afros Epis opos merώiι ς qua irae abusus es , ves addae abinitis admu sorom ignorantium deceptiohom . Episcopis vero ex Africare ribentibus, omremque causam quae apud eos facta fuerat, exponentibus , n siser etiam gesis exinde , quae fuerant ante , eo tuo videnter de tuo confecta ; voeatas ad audientiam uni rem , ut qua promiserat sesinanter impuret , ides tit amnatis pr.edictis e trans , sententia Afroriam Pontificum , qua fuerat eommunione privatus , ab Aererar; non flumnon adfuit, sed etiam ex memoratu Urbe ofugit, atoue ob

uiseres accusens serat , continem. ς ει omnis ea a tam

319쪽

LIBER SECUNDUS. 299

rena a contrario , hoc est , sicut ille caput peccati , sic iste caput iustitiae sit . Sed non sicut delictum , ita & donum . Ne in forma , inquit , aequalitas putaretur. Si enim in unius praevaricatione multi mortui sunt, multo magis donum & gratia Dei per unum hominem Christum in multos abundavit. Rusvaquit, inquit Apostolus , gratia in vivificando , quam peccatum in occidendo ; quia Adam se sellam St suos posteros intemfecit , Christus vero di eos qui tunc erant in corpore, & hcs qui postea suturi erant , liberavit . Hic foricitus eathoricias L

noctii e . Tene super orem de nitionem eius . Poseros enim hic dicit , non omnes omnino G Misis toros fomines Lemos tutas

peccato , sed tuos tantum , qui per imitationem sminter fir pecearis S propriis ad risunt in praevaricationem, sedit Adam; oia sne obio ii us pronepotes etias G poseri e se inveniuntur . Hi autem , inquit , qui contra traducem peccati sentiunt , aliter eos qui defiendunt traducem , im gnare conantur . Si peccatum , inquiunt , Adae etiam non peccantibus nocuit , ergo & Christi iustitia n m credontibus prodest quia similiter , immo plus dicit Apostolus per unum liberari , quam per unum ante perierunt . Deinde dicunt , inquit , si baptismias mundat antiquum illud veternosiamque peccatum, quide duobus baptigatis nati fuerint, debent hoc carere peccato; non enim potuerunt ad Posteros transmittere quod ipsi minime habuerunt . Ita hoc addunt , inquit , quia si anima non est ex traduce , sem nec es sed sola caro habet traducem peccati , Ela ct poenam meretur . Iniussum est enim , ut hodie nata anima non ex massa Adae , tam antiquum peccatum Portet alienum ; quia nec rationale est , ut Deus qui propria peccata dimittit , unum imputet alienum . Et iteram in aris fermone suo idem 'Lagius et Si peccator genuit , inquit, P Catorem , ut parvulo eius Peccatum originale in baptismi a ceptione solvatur ; iustus ergo iussum gignere debuit . Si parentes, inquit, post conversionem propria peccata non laedunt, multo magis filiis eorum per eos nocere non potuerunt. Si primrem hominem contigit causam mortis fecisse ; ergo per Christi adventum mori iam non oportebat. Si per peccatum Adae mora orta esset , numquam Post remissionem peccatorum , quam n his liberator donavit , moreremur. Plus ergo valuit peccatumo o Adae

320쪽

Adae omnes Omnino hcmineS occidendo , quam Christi grati ein salvando ; quae non omnibus, sed tantum credentibus profuit . Neque enim omnes qui nascuntur ex Adam , ii etiam renascuntur in Christo : G reiaqua . Quae omnia suprascrip a ea tura , ut iam operius dictum es , contines tua beatae meis

Via Episcopi Zosmi epistois , quae Tractoris dieitor , qua Cae- Iesius Pelagi μe damnati sunt ; quae G Consantinopo im , cs per totum Orbem missa subscriptionibas Sanctoriam Patriam

est roborata . Cui Ionanus G re qui eo oces etas Abscribere detrectantes, consentiam que se montes iisdem Patrihias Meere , non fotam imperia bos Legibias , sed G facerdotalibis salutis deposti styiae exo Iorati , ex omni Datia de rhati fiant . Ex quibus psirimi respiscentes, G a praedicto errore

correcti regressi sunt supplices ad Sedem Aposoneam , G δε-

septi fuas Eecusas receperant. Praedicti sane CaeIestas G ει- Lagitis non tunc primo a sanctae mem. Zosmo videntur ese damnati , sed ab eius decessere sanctae recordationis unocentio, a qώo es Iulianus uerat ordinatas ς quique post iureiam damnationem inque ad praedicti Innocentii Episcopi excessiam e vita in eius communione permanens , G perseverans in incera fententia , G communieans damnatori praedictorum, cum umo γ quesne diabio Mugiam Gostiumque dawnavit. Et id nane

deserat, aut de quo queritur, ignoratur. in aurem a sanctae recordationis Innocentio domnarentur , to is extitit eatis. PosRomanae ribis ossationem in Patisina degebat mugias .

quitas moIta G varia a emos ridem cathoueam conscripta se videntiar . Hi eam Iiteris in Africam Patri s G 'Myopis musi fiant; ubi tribus Coneuiis congregaris , memorati δε- cti fiant Iibri . Exinde re attonibas Romam misis , ipses quoque Iibris pariter desinatis, Apo Iua forentia rescribentis ad praedicta Conciria emanavit, quae eosdem usos Gosiam Pelagiumque ercle sica commanione privavit ; quorum feri

toriam exempiaria fabemus in manibos . Adhuc etiam Hiero

Imis consitatas Pe uius , acetistus fuit apud Θnodiam . Et p= imo quidem tergiversando , ambiguis quibusdam fe ' iness nibus tegens , G prosequeηs dabia veI respondens , tuam Inne videtur 'soporum audientiam de Usse . Sed posmodum evidenter deprehenses, in recibus aecu roribus, a poseriore Θ-

SEARCH

MENU NAVIGATION