장음표시 사용
321쪽
nodo, tui S mem. Theodotus Antiocriae praesedit Episcopos, a - qtie detectus , a functis quoque ac venerabuibus Hieroso γαί- rum Deis es deturbarias ; eiusdem se Sancti Neodoti ad reve-μendissimum Urbis Romae E sopum, G sanctae recordationis Proia Hierosi mitani Episcopi missa scripta resantur ;
ram exemptaria ad docAmrerum habemias in manibas. Ira antem accuserione capi Arum , quae eidem ne Pesagio objecta fiant, etiam hoc continetur tam ariis mereanaes , quae
Caelestas tamquam eias discipusis ientur id es quod infantes , etiamsi non baptizentur, habeant vitam aeternam . III
G es e eonsentaneiam magi i si doctrina memoravimose id es legem sic mittere ad regnum caelorum sicut Evangelium, Pelagitis quibusdam feri u sis operae con mar at e pronam viat . Deni e Iibeuus es eius , quem Habemas in manibas , ad quandiam Livorem Diduam sermonem continens exhortat risin , in quo Baec fabentiar: SimpIicitatem 1 ut Chrisi famulam decet , non hanc quae stultitia magis est qnam simplicitas, sed illam de qua Scriptura dicit e benedicta anima omnis m-plex ; dicente alibi Scriptura et raro edictos omnis homo qui nctae Gaiarupeν-anet in omribas quae scripta ant in ribro Iegis , tit faciat 3 δ' ea . Hinc , in ciu, ostenditur hanc esse simplicitarem veram, non quae Dei mandatum insensata securitate contemnit , sed eam quae legis praecepta sapienti timore Custodit . Dicendo enim maledictum esse eum qui non permanet in his quae scripta sunt, a contrario benedictum esse non vult qui non omnia praecepta
servaverit . Et si omnis simplea benedictus est ; ergo simplex ille est qui omnia praecepta legis impleverit. Ad rere ne iLud μω toties iam superius dictum es, ad regnum caelorum Iibros Moysis sicut Evangelium mittere, nuHus Cathoncorum, dii hor capitatam Legerit, dabitat, nee inre rigendo difffcusitatem an Oam poserit sinere . Et qDiu indiferatim Iegem in eodem impiissmo capi Io nominavit, ieiticet Mosicam emitis usimonium maIedim posuit , aperte nos in udaisma si trafere sentat . utiodi ad agendiam semper suaeiam , legis nomine Evangelium appeuat , non errat ,' sed in eo es impius,
fumus , co/si tuere non pertimefit, exaequans Iegi eo edita ei nis G omni Iudaismo Evangelicam Dratiam . Unde etiam dia
322쪽
fi lias elin C Iesitis aperte ausus es pronuntiare et Iegem semittere ad regna caelorum sicut Evangelium . Manifestim es enim secun m Pelagium , quia s sub eodem Dei erum imiti adhuc fumias vinctiD , etiam sub EvangeIii tempore, Mi ρώid
tam am homines erraverimus , aut unum de praeceptis Evam
gelicis non im everimus, esse nos modictos . Quod in ita es,c qia, ab t iam tit iiD υuo si dictum , exaequatiam est Iegi veteri Evangenum . At tibi erat didum Patiri A soti : Christus nos redemit de maledicto legis iactus pro nobis maledictum; quia scriptum est : Maledictus omnis homo qui non permanet in omnibus quae seripta sunt in libro legis, ut faciat ea Z Quinetiam obdefendens , hune usum sensum istius in eodem te; mone Iibeui solas exsequierar, G sitias eum eommendat . Posmulta enim ibidem ait: maledicere , di invidere , mentiri, detrahere , & detrahentibus credere, leve aut nullum putatur empeccatum : sed hi qui hoc putant, obliti 'sunt, quia ob levia Praecepti transgressores obnoxios gehennae legimus esse mancia Pandos ; cum , inquit Dominus , manifestum est et Quicumque Mait. dixerit fratri suo , Fatue vel l acha , reus erit gehennae . Hos
δη- Viriar in eis odi impiissimis erroribus deprehensos , Pe agium fetiaeet S c Iesitim , ad satisfactionem Geissae Iuriantis taceteri fui participes veI modo condemnent: G s inos cons ne adversias eathoricam idem non recte jentire , nominatim dongnare non dubitent , G eecissasteo ordine a nobis accipient' pro nosra possibi tale responsum , aut ab eo certe quem dicunt a fens cathorico deυiare . Sicut enim in spernis praemati δε- mus , iam rutilii μi Iesiam cs Peugium eum eo fuerane
nitere super fis quae mais senserant , prostentes, a Sanins Patribus digni habiti miseratione fiascepti iunt . Finis .
Verba illa quae ex commentariis Pelagii in caput V. epistolae Pauli ad Romanos Mercator recitat , haud plane omnia leguntur in expositionibus eiusdem epistolae, quae Hieronymi commentariis adsutae sunt ό sed illa tantum priori loco recensita . Nam eiusdem ratiocinationes inter haec signa repositae apud S. Augustinum habentur lib. 3. de Pec. mei . a remission cicaP. 3. de qua re consulantur a nobis scripta lib. I. c. 3. Praeterea hanc Pelagii argumentationem : Si anima non es ex traduce Diuitigeo by GOrali
323쪽
te sicut nec est sed sola caro habet traducem peccati , δε-
a G poenam meretiar ; ita descripsimus, ut assertio ibidem per parenthesim inserta , non Pelagium , sed ipsum Mercatorem auctorem habeat . Nam Augustinus cap. 3. laudato ita Pelagii vel ba recitat: Si anima non es ex traduce , sed fora earo, ipsa tantum habet ira cem peccati . Et cap. I o. inde hisce Pelagium commendat : Attende , obsecro te , quemadmodam ciretim pectus Dis Pelagius nam ex eius obro haec quae modo μ-
ne versetur . Non eniis ait, quia anima non es ex ua re,feo anima non es ex traduce : additque cunctanter Io i ρ tias quam denter . Et quidem sine illa parenthesi in siteris encyclicis Zosimi eadem Pelagii sententia damnata suit ; teste e dem Augustino epist. Im . ad Optatum: Nam Petagii, inquit,
de hac re argumentatio , quae inter alia eius damnabilia etiam
Literis Apsoricae Sedis adiuncta es, ita Θabet: s anima, inquit , ex traduce non es , fed fora caro toriam Habet tradaeem &c. Ex quibus patet , Mercatorem in ea de animae origine quaestione , quae ea aetate celeberrima erat, cum Hieronymo sensisse , nempe creari a Deo omnium hominum animas ;nisi aliena manu ea verba Commonitorio in sarta dicamus . Fuit enim Mercator Augustinianae dccti inae studiosissimus . Quare in ea dissicultate assensum potius cum Augustino suspendisse crediderim , quam sententiae de animarum cieatione adhaesisse. Inserimus ex eodem Commonitorio , quid rasimi encylica contra Pel gium atque Caelestium contineret ,' nam literae illae intercidere . Etenim inserta erant Caelestii capitula , de quibus Carthagine accusatus fuerat coram Aurelio Primate . Pelagii item errores , eiusdemque paralogismi recensebantur , quos suis
In epistolam Pauli expositionibus indiderat. Insuper ex ecdem Commonitorio colligimus , rasimum ad Ecclesias Alexandriae, Antiochiae, di Constantinopolis , de Pelagianis abs se damnatis scripsisse . unde licet Cyrillus & Atticus id temporis nondum Chrysostomi nomen in diptycha retulissent, uti proxime dicebamus ; noluit tamen disimus Innocentii vestigiis inhaer re , sed ea dissensione omissa , eosdem per literas convenit. Cum autem ibidem praemittat , Caelestio Constantinopoli ab Attico damnato , de eiusdem pioscriptione literas ab Antistite
324쪽
pos misas ; patet id contigisse Innocentio adhuc Pontificatum
gerente; cum nullae Attici literae ad Romanum Antistitem laudentur , quCd cum eodem Atticus non conveniret . At de Zosi-
mi epistola scribit Mercator et Quae G Confantino Iim , G per otiam Orbem mis , subscriptionibus Sanctoriam Parrum es roborata . Et antea de iisdem Zosimi literis ait : Et ad Orientales Eccusas , Afrapti diaere G Confantino his , ONThe GaIonicam , G Hierosimam, Imioa eadem aescripta ad Episcopos transmissa fugerimus . Ex quibus insero, anno primo Zosimi inter Romanam & Orientis Ecclesiam pacem confla- eam , Pro qua ante decennium Augustinus cum ceteris Africanis Patribus collatioraverat . Nam in Synodo Honorio VII. a Theodosio II. Cog nempe anno Ao7. Carthagine celebrata Iegitur hic canon et macuit etiam , ut de dissensone Romanae atque Auxandrinae Eecissae ad Sanctiam Papam Innocentiomueribatur, qtio utraque Ecclesa intro fe pacem, quam 'ac is Dominus , teneat . Est canon 68, in Cod. Concit. Africae. Hinc apparet supina Marci Antonii de Dominis ignorantia libro 4. de Republica Eccles c. g. num. 28. Post recitatum eumdem canonem scribentis a me sagae verba Hamanam magis qώam Aiaxandrinam EeeIesam acensant, o iactant eia abium . Sed
odnam serit for Hydium , mi/i nune es ignotum. Quis
autem non rideat, ineptum hunc iudicem de incognita sibi causa contra Romanum Pontificem sententiam pronuntiantem Z obexpunctum e diptychis a Theophilo Alexandrino Chrysostomi nomen controversia erat ς in qua tandem aliquando Romanae Ecclesiae sententia vicit, Ch sostomo ubique gentium orth doxarum diptychis restituto. Marius Mercator , qui anno praesenti Commonitorium Theodosio Imperatori contra Pelagianos Ex iscopos obtulit, scripsit etiam aherum Commonitorium contra Iulianum ad Pintam pres-hyterum ; in quo contra scripta eiusdem in ultimis Octo adversitis Augustinum libris invehitur , pluribus probans , Adamo non peccante genus humanum haud suturum fuisse morti obnoxium. Scripsit etiam contra Iudaicum Symbolum Theodori Mopsiuestent , in quo opere tradit Theodorum Iuliani ac Nestorii magi strum suisse. 'Verba eiusdem superius dedimus. Hos libellos post annum 43 o. ab eodem lucubraros inde patet , quod Angustinum fanctae recordationis Episcopum Vocat; cuius etiam doctri
325쪽
nam contra Iuliani argumenta defendit . Quantum vero hie Scriptor Augustino detulerit , colligitur ex his , quae Pag. I a. col. a. Cod. PalatinoU-aticani num. 434. leguntur : In func, inquit , Scrip rartim divinariam sensem , is haec verba iuravimus, fasia Iane reverentis G debita honori editia sancti G beatae memoriae Episopi Avasini , qui te pasora i Mava ab Me sa deterruit , proturbavit , atque eonfregit. Quasi Veniam precetur , quod post Augumnum quicipiam contra Iulianum scriptis mandare ausus fuerat . Et p. q. ait : Sanctas
autem spe dictis Episcopos Augustos cssis Libris quai riuitis priores evertit , octo quoque posteriores Inguor responsonibus suis ad stagala capitu a sub ectis ς ac te vanos eias
ac pumbeos pugiones moueo coeloticae veritatis ob dis , immo eo regit . Erat Mercator Graeco Latinoque sermone erudiis tus ς sacras etiam literas ac Patrum statuta adeo percallebat , ut Iulianum iactantisi iam Peclogiani erroris sertorem ita haereticum nuncupat Prosper in Chronico ad certamen Constantinopoli provocaverit. Haec enim in calce Commonitorii pronuntiavit : Si quos eoindunt adverses cathoricam ridem non recte sentire , nominatim des nare non diabitent, G eccle sico ordine a nobis aecipient pro no a possibiotate responsam . Hactenus de Mario Mercatore, eiusque contra Pelagianos scriptis . Qui licet diu incognitus in Bibliothecarum angulis Iatuerit, in posterum inter praecipuos divinae gratiae ac S. Doctoris defensores, eiusdem doctrinae prosessoribus sera quamvis commendatione memorabitur.
Nes ritis pro si uno ae GHegis a d Crisinum intercedens, ab eodem Pontifice increpatur . Peugioni Exepiscopi a The doso Imperatore Consantinopora expelluntur. Anusinus contra Iulianum scribens moritur . De eodem e gium atque epinicis. I Nierant Consulatum Augusti Τheodosius XIII. Valentinianus III. nempe anno Christianar epochae quadringentesimo trigesimo; qui sane ater ac luctuosus orthCdoxis suit , amisso Pelagianorum domitore Augustino . Iulianus ac Collegae Constantinopoli in uno Nestorio illius Urbis Episcopo recuperanumim
326쪽
Pdium spem locabant . Nestorius quidem benigne illos acceperat , ut ex iis , quae postea secuta sunt , intelligitur I licet eosdem a se reiectos suisse ad Caelestinum scripserit. Etenim novum se illi et advocatum pollicitus , eorum causam defensius us , iteratas ad Caesestinum literas dedit . In prioribus autem haec
oe praedicatissmis Imperatorem adieriant , ac suas casefas defleveront , tamquam orthodoxi temporibtis orthodoxis persecutionem posi . S.epe eadem CX Utid nos umentanμs , ae sepereiecti eadem facere non deserant , sed in iant in dies fugiasis , impuntes a res omnium vocibus Iac mins . Postea nescire se fingit causas , ob quas illi proscripti essent ό enixe r gans ut brevi response significaret, num strent inter Catholicos numerandi , an cum haereticis computandi . Hae Nossorii lit rete apud Binium ponuntur datae IlI. Idus Augusti Thecclosio XIII. & Ualcntin . III. Cos' qui apertus orror est . Nam Caelestini responsio ad hasce Nestorii literas eo ipso die eiusdem anni data sgnificatur , ut mox dicam . Quare ante aliquot mensos datae fuerunt . Immo Prior epinoia , cuius fragmentum proxime recitavimus , stiperiori anno stripta videtur , cum P Iagiani Constantinopolim appulsi , illius Opem operamque implorarunt . At plures ea de re Ncstorium ad Caelestinum lit ras dedisse , cx altera haeretici epistola ad eumdem intelligitur,
in qua ait : Saepe frus Teatitudini tme propter Danum , O=ontium , G ceteros qui ibi usurpant Episcopale et dignitatem , G creberrimam aditionem ad piissimam G predicati Linois Imperatorem faciunt, nosque concidunt ire ΔentibH omentariontibus , Iam iam remporibus ort/odoxis de Occidente proiecti . - δώω ne scripta de fis a tua veneratione non sepimis ; quae s boberem . possem eis reseondere , darem Gecompendiosum responsum Iacribus eortim . Haec novus Pelagia
Caelestinus Nestorio indignatus , quod Pelagianis Epistopis
olim ab Apostolica Sede exauctoratis advocationem comm Coa ret , diutius responsionem distulit. At acceptis a Cyrillo AIc-xandrino literis , queis Antistitis C. P. contra orthodoxam Ε - clesiam conatus significabantur ; haud ulterius morandum ratus , acres ad Nestorium literas dedit , quibus illum uti vete
327쪽
rum haereticorum patronum , novaeque iniPer haereseos audi
rem increpuit . Dudum, inquit , sumst Vs epiforas duas, qΔLyns in aradisio nihiI pomimus dare resons; erat enim in Latinum si mo vertendus . Quod cum , licet fero, fecimus , an
indis , quibus his quae de rua ordinscione ret&Draor , perii festim resimoninis doleremus &c. Hare nos de quilus nos, -- ut , eorum quae gesa sunt Nescius , con ore Duulsi , BG-htis sis inlusa dicenses ex Iit ibia damXatio. Quos tute in venise re alem, non putomses esse mirandum ς inveneriant eniis impiam praedicationem , euiux comparatione se aestinens annocentes . me Ioco , quia opportunitus D monis exposit , tacere non possumus quod supemuΥ . Legimus quam bene reneas originale peccatum , ρ aliter usam naturam o seris debitricem , Getim debitam merito redderst , qud defendit de genere debitoris .Qnid ic etim faciunt qui sunt haec negando damnari y Num am
De fusicione ea quae Iibi sunt o vers , conveniunt . Eiicriarentur deni e , si tibi quoque sminter dis en ent. Cis tamen ea quae in eos tunc sent uris, quaestuntur ; cum certiamst , iuine ad nos a cathouco tunc Antiis re Attico gesa H- recta Z Cur non fanctae memoriae Si uius sa quaesoli Z QOianti die Db deesore suo probaverat eos iure diamnatos. Demeant infelices se se hominum sisse deceptos , quibus iam V injepropter communionem fis punirentia obvenire . Ecce scire de his incipis , s quae ante nescivisti . Causem tuam magis αυ- δε qtiam aliorum , catho ca G iesina deIiberatisis emato , quia convenienter dicimus : Medice cura te ipsium , q, anis ζde eras Dbvenire . Ibi vero damnato eiusdem Nestorii de VChristi incarnatione dogmate, iubet ut intra decimLm diem ab his literis acceptis ad orthodoxorum sententiam accedat I quod si renuat , anathemati ii nn subiicit . Data est epistola s selestini III. Idus Augusti': Thecdosio XIII. & Valentiniano III. Augg. Cossi nempe anno 43o. Ceterum laudatas literas non re cta ad Nestorium peruerendas curavit , sed per Possidonium easdem ad Cyrillum in AEgyptum misit , qui illas Constantinopo- .lim transinit teret . Quam nosri inquit ibidem , in te i dieii formulam ciam ceteris omnibus efartis G commentariis ter sinom nos iam Ps onium diaconum , eiatas supra meminimus,
328쪽
M Sanctum Cyriuum memoratae inexandrinae Me a Discopum , qui ea ies quoque de re iues' ad nos re Ierat , t Unismus ; ut noser hae in parte Vicarius 'essciae , quo nutrum deeratam G tibi ci reliquis quoque omnibus fratribas par flat . Hanc vero Caelestini contra Pelagianos epistolam una cum adiunctis postea Cyrilli literist accepit Nestorius die 6. D
cembris . Nam codice Palatino Vaticano num. a Φ, Pag. aa. recitatur sermo quidam Nestorii cum hac epigraphe: Item eis
dem Nestorii fermo in Eeeleso fabitus, postgaam Iiteras Clusini Romani Episcopi , ω Uriui Aoxandrini deniantiationis aecepit IIII. Idias Decembris , Osf. raradoso XIII. GValentinjano III. Aura. pos jextam diem ρώam ecsdem Iiteras fumpsit. Duisem nobis praecedens doctor dic. Vidi postea a Gar-nerio restitui VII. utis Decembris έ ct recte , nam Τheopem-tus Cabasorum in aEgypto EPitcopus unus Legatorum I qui de- nunciatorias literas attulerunt , haec dixit in Synodo I. pari.
act. i. Die Dominiea ρω Θηaxim peractam in Episcopiore a credimas, ibidemque toto praefente Gero eunctisque fere Husribus adfantibus , merae, de quibus sermo es , Nesorio tradidimus . Anno η3o. dies VII. Idus Decembris incidit in Dominicum sestum cyclo Solis I9. Lunae I 3. Iit. E. Verum antequam hae literae Constantinopolim pervenirent, Iulianum cum Collegis urbe Regia , accepto a Mario Mercatore contra eosdem Commonitorio , a Theodosio' expulses misse idem Marius testatur pag. 36. memorati codicis Palatini et Per quod Commonis tam ,
inquit, eognito funesis o errore , imperian praecepso tam Iulianus defejor G sequax eius eiam eueris Dei is G participibas sis , οam posea erism Caelestus de Consantinopolitana Urbe duros fiant . Commonitorium enim anno superiori ab eodem Mario oblatum fuisse Principi ac Clero , Sperius ostensum est . Illi tamen Pelagianr Exepiseopi Byzantio pulsi, cum anno sequenti indictam apud Ephesum Synodum accepissent,
in vicinia moras traxerunt; ac pergenti stato tempore ad Sinodum Nestorio sese comites adiunxere ; ut postea nobis destri
Interim Africae res in deterius ruebant . Nam Uandali late per eas provincias caedibus ac rapinis grassabantur , & quadringentis & triginta Ecclesiis exstissis , Hipponi regio exercitum admoverant , ac validissima classe accita , terra marique obsi-
329쪽
obsidionem urgebant . Augustinus nec civibus nec Ecclesiae deerat , illos verbo , hanc calamo confirmanS I neque tamen tantas inter obtest, u bis angustias , a Pelagianis expugnandis potuit revocui . Nam ad versus postremos Iuliani libros resiponsionem noctumis sere horis expediebat. Anno 427. quatuor iam volumina compleverat : dein Quodvultdei literis , & Gallorum
novis tumultibus , atque quotidianis amicorum petitionibus , ct reliquorum praesertim operum retractatione intel pellat b, im perlectam contra Iulianum responsionem reliquerat; eidem tamen inter Vandalicam obsidionem ultimam manum imponere
conabatur . Illud sane notandum est , Augustinum in quatio libro quem anno q27. elucubrasse ostendimus, Nestorii liueic sim quae anno 428. ex impio Anastasiit presbyteri Nestorii discipuli ore primum erupit , consutasse . Etenim cum Iulianus l:h. q.
c. 8a. dixisset de Christo : Etiam Hud euro testimonio doce. t. , qao Ucepti fouiris infitia non de nassere viversiare, sed de vitantaria actione sub uerit; Augustinus hisce luereticum redarguit : Ergone fassifceptio quae Detim G fominem unam feeit esse personam , nihiI tui homin/ vasiit ad exeHIentiam itisitiae , qtiam dicis ei de votantaria actione DUitisse Θ Siscine vos contra Dei gratiam dej xso Iiberi arhitrii praecipites egit , ut etiam ιjum mediatoreis , ut eset Dei Iias unicias , voLuntate sua memisse dicatis , G fa μω esse od tota tonsetur Eccle a , eredere se in Iesum C risiam Filium Dei Patris omnipotentem animis Dominum nos in , natiam de Spiritia Sancto G Virgine Maria Z Menn mi ios enim non a Verbo Dei Bomo fias tus es, ut ex Vi gine Caiceretur , sed natus ex Virgine fua posea votantatis vir te profecit, G fecit ut a Verbo Dei fusiperetur ; non ra m aetantam volantatem tua fuseptione habeas , sed ad tuum δε- sceptionem' tari ae tanta votantate perveniens . mes dicitis ,
tibi es in a frons ys non dicitis, tibi es haere sra Z Vides Iulianum ante Nestorium pessime de persona Christi Domini dogmatizase . Quae a Theodoro Mopsilesteno , apud quem eos libros eumdem scripssse narravimus , didicisse nullus infi-eias ibit ; ut mirum non sit , tanto studio Nessorium Pelagianorum causam apud Caelestinum promovisse . Idem tamen Ae gustinus etiam in libro de Pia est. SS. c. I s. edito cum in Africam Nestorianae haeresis rumor forte delatus esses , haec Per-
330쪽
scripsit: Respondeatur μυο , ille Homo , ut a. Verbo Pares coaeterno in unitatem personae assumptus , filias Dei unigenistis esset , iande hoc meruerit Z quod eius bonum insocumque praeesset y quid egit ante , quid eredidit, quid petivit, iat ad hane in abi m excetientiam perveniret Nonne faciente ae Asipiente Verbo , use homo ex quo esse coepit, ius Dei ti,ietis esse ea pit Z &c. Sed de his iterum capite sequenti strmo redi-hit . Tertium iam mensem Hipponenses obsidionem tolerabant, ct Augustinus sexto Iuliani libro responderat , duoque alii restabant consutandi ; cum graVi febre correPtuS, intra paucos dies & vivendi & scribendi finem fecit , Vandalico stimul ac Pelagiano bello immortuus V. Kalend. Septembris, Theodosio XIII. R Valentiniano.III. Cossi cum vixisset annos LXXV. menies IX. dies XV. Pelagiani vero belli anno XIX. Scribit sanctus Prosper in Chronico ad Consulatum memoratum duorum Augustorum : Araiasinus Episcopus per omnio exceuenti as moritur V. Ka . Septembris, Iibris Iunoni inter impetias ob dentitim Manda oriam in uso dierum suorum fine resondens, O gloriose in defensone Chrisianae gratiae perseverans . Opus illud contra Iulianum vulgo Imperfectum dicitur; ita enim Possidius in indice illud in ripsit. Diu quidem latuit ; at nostro taculo duo priores libri a Claudio Menardo inventi sunt; quatuor vero alios Hieronymus Vignierim e Clarevallensis Bibliothecae angulo erutos in lucem emisit . Duo tamen libri deside rantur ; nam ex octo Iuliani libris sex tantum a S. Doctore confutantur K Quod vero haec volumina legitimi Augustini partus sint , aperte demonstraho in appendice ad dissectationem historicam de Synodo U. cap. a. Cuius quidem rei testem idoneum & locupletissimum dabimus Marium Mercatorem , toties in hac historia a nobis laudatum . Scio Pennotum ac nosti utri Coquaeum existimasse, Augustinum obiisse anno 43 I. Sed non modo Prosperi . verum etiam Capreoli Antistitis Carthaginem sis in literis ad Synodum Ephesinam testimonio falsitatis coq- vincuntur. Illarum verba inserius cap. 9. recitabimus; ubi etiam dicemus , cur I heodosius Imperator anno q3 I. post Iunium Jiteras ad totius Romani Imperii Metropolitas stribens, hos inter
Augustinum nominaverit; qui tamen anno superiore decesserat. Hunc vitae exitum habuit Augustinus, omnium mortalium,
si eos quos Canonicos Scriptores appellamus, excipia. , sapien- . tisii,