장음표시 사용
341쪽
Valentino Xantippum successisse , ac Baronium Cardinalem
secus opinantem plurium errorum auctorem faciat , CPelae Pr tium duxi , rem hanc diligentius examinare , non m o ut doctissimi Annalium Ecclcsiasticorum conditoris sententiam ab oppositis erroribus vindicem , verum etiam ut pateat , quinam Primates vivente Augustino Numidiam rexerint , quibus uti suifraganeus noster Hipponensis Antistes morem gessit. Illi ergo ab anno 39s. usque ad annum 43o. nobis describentur. Lupus noster quem tanti facto , ut veritatem tantum illi praeponendam ducam , in quaestione quodlibetica de Origine Augustinensium cap. 8. pag. II 4. haec scribit: Dico itaque Mega ooecesisse Θμanum , Θμano Valentinctis , luic autem Aau tippum . Probat , quia Augustinus ep. a17. ad Uictorinum V cat Xantippum Primatem Episcopum Tagastensem . At certum est ex Synodo Carthaginensi plenaria , anno Ol9. Alipium vixisse , ac inter reliquos sententiam dixisse ; itemque cCnstat extiteris eiusdem Conci Iii ad Bonifacium , Ualentinuin tunc suis-st Primatem Numidiae. Unde fit consequens ut Xantippus mortuo Alipio in I agassensem sedem staccesserit, atque uti ceteris antiquior primatialem apicem attigerit . Hinc concludit Pag. II 3. Quapropter omnino Ia os es Eminentusmus CardinaIis Baronitis, diam Aantippum iacit ΘAram anti larem. Et pag. II p. relata sententia Cardinalis , addit : Marii Hie eon reant erro res. Video opinionem Lupi placuisse amicissi ino nostro Torelio , qui pedibus in eamdem ivit : und2 Inno ga o. in fierias Alipio celebrat, dato eidem successore Xantippo . Ceterum his Scriptoribus doctissimis , eruditissimis , meique in primis ainan- timinis , celebre illud adagium quadrat , bonum quandoque Homerum dormitare . Etenim Lupus praesertim prave Numidiae Primates enumerat , quosdam omittens , alios non siro O
dine recensens ς insuper quaedam Baronii dicta censurae subiicit , quae mihi verissima videntur. Anno CCCXCV. Megalius Episcopus Calamensis totius Numidiae Primas Hipponem veniens , eiusdem urbis Episcopum Augustinum consecravit ; ut tradit Prosper in Cronico . Possidius lib. de Vita Augustini cap. 8. scribit S. Doctorem ordinatum fuisse a Primate Nomidiae Megario Ca mens Episcopo . Et eum in collatione Carthaginensi Donatistae instarent a quonam Augustinus consecratus esset , respondit S. Pater; Mega-
342쪽
s me ordinavit 'imas Ecclesiae Numidiae Catholicae; cap a 4 Icollat. tertiae diei. At .necdum biennio exacto Megalius decessit. De cuius obitu scribens Augustinus ad Profuturum Episcopulti Constantinensem ait: QAEo senex Megatius defianuas sit, iam vos adidisse quis dubitet Z Erant aiatem a depositione eo poriseiaes , eum haec friberem , dies ferme viginti qua raor . Mo tuus est Megalius anno 397. circa Augustum . Megalio succensit non Sylvanus , ut dixit Lupus , sed Crescentianus. Patet hoc ex Synodo Carthaginensi III. apud Binium , celebrata Caesario& Attico V V. CC. GT. V. Kalend. Septembris ό nempe a
no 39 . tibi Aurelius Archiepiscopus Carthaginensis dixit: μα- ter etiam Reginus Ecclesae HegesIu-ae Iiteras ad parvitatem meam datas Cresentiani Maesedis , ut us ias ae , --midiartim . Ex his Aurelii verbis liquet , tunc primum Cr seentiani Primatum eidem innotuisse . At Africae Primates statim Archiepiscopum Carthaginensem de obtenta dignitate certiorem reddebant. Erant enim eidem subiecti , ut contra Saumasium pluribus ostendo in Dissert. his. de Synodo V. cap. Io. Ex dictis supina omnium paene scriptorum Augustinensium hallucinatio reiicienda est . Putant enim , Profuturum monachum olim Augustinianum ex epistula ar8. Evodii nostri ad Augustinum anno 398. in Lusitaniam prouectum , ibique es duini suisse Metropolitam Pacarensem . Ita Marqueet de oriagine Augusti cap. Io. s. a. Erulanius lib. I. Nonasticon cap. I 3.& omium operosissime Nagister Antonius a Purificatione tom. I. Hist. Lusitaniae Augustinianae lib. I. tit. s. δ in Apologetico;& nuper Mauritius a Matre Dei Excalceatus lib I. de Sacra eremo, Aug. I. I. Argumentum fabulae dedit Iulianus Tolatanus in Chronico ad annum 338. haec scribens et Profuturias preffur rice venit in Hypaniam , ob egregias viritius C mentis faxintatem , succedit Paterno in sede Eracarens . Hinc Antonius a Purificatione contendit , Prasuturum Bracarensem Episcopum Augustinianum monachatum in Lusitaniam primum invexiisse . At eo anno 398. Profuturum in vivis non fuisse, immo neque in Lusitania . sed in Numidia Episcopum dicendum
esse , aperte demonstro . Et ut a Posteriori incipiam , S. Au gustinus in lib. de Unico bam. caP. I 6. haec contra Petilianum Cirtensium Donatistarum Episcopum scribit: Iam vero et ad
eum de Cirrens Ecc so dicere viauit , G Episcopos ibi ea
343쪽
etholicos maledictis infectatus es , qui s - diis S c. Proinde si Duilaturas ante paucis os anuoae defunctus , ta Fortonarias,
dii in eo ore adhue es , argue tui succedisi Episcopo die: Fuit
ergo Profuturus Cirtae in Numidia Episcopus Fortunati decessor. Cirta eadem Uibs cum Constantina fuit. Unde Augustinus Petilianum modo dicit Cirtensem Episcopum lib. 3. Con. lit. Pet.
cap. ς 3. & initio lib. I. con. Cresconium ἰ modo Constantinen sena lib. a. Retract. cap. 34. S lib. a. con. Pet. Cap. 99. Ipse Petilianus collat. I. cap. 6s. diliit : In plebe mea , ides ciω- rate Confantinens , a ersarium labeo Fortunatam . Augu-ninus eumdem'etiam Fortunatum Constantinensem appellat lib. 3. cap. 38. ct 'ib. I. con. lit. Pet. cap. I. Cirtensem vero
lib. de Unico baptismo c. I 6. Unde errant illi qui cum Barmnio duos Petilianos fiuisse su*icantur , vel cum Franeisco Bal-
cluino m notis ad Optatum , eumdem ab una ad aliam Ecclesiam translatum Putant . Corrigendus etiam venit Rosuveydus, qui cum Baronio ad annum 391'. num. 43. facit Profuturum
Episcopum Cala mensem . Ego cane moleste sero , MarqueZ , aliosque adeo olcitanter Iaudatam epistolam Augustini ad Profuturum legisse. Illius initium est: Quod fenex Megarios def-ctos se , iam vos suduse quis dubiter Erant autem a deps
sitione corporis Has , eum Haee scriberem , dies ferme vigint/quatuor. Itane minime dubitandum dixisset , intra dies viginti Megalii mortem in Numidia cognitam sume remotissimae Lusitaniae urbi, cuius sacra Prostiturus moderabatur Z Addit:
cessorem primatus eius , s eri pores, nosse volumns. Nae Augustinus Hippone in Numidia degens , novi Numidarum Primatis electionem a Braearensi in Lusitania Episcopo intelligere optasset . A Profuturo id scire cito citius Oetabat , quia erat in Metropoli provinciae , ubi residebat consularis Numidiae Rector , ad quem novi Primates statim scribere solebant . Rui sus in eadem epistola : Si recons , inquit , id mecum nuper iuitinere quodam Iocutus sis. Erat ergo Profuturus in Africa Episcopus. Hoc postremo testimonio convictus Ρ. Thomas de Heserera lib. 3. Bibl. Aug. in notis ad epist. 8. S. Augussint , fassus est Profuturum minime Bracarensem Episcopum fuisse . In fine epistolae rogat Profuturum, ut Victori , Conifantinam dum pergeret , adiumento sit , eidemque insinuet', ut velit per Ca- mais remeare. Quae urbes in Numidia erant ; di palam Pro-
344쪽
iturus ibidem ut Constantinae degens describitur . Practerea S. Paulinus Nolanus epist. 36. apud Augustinianas , stribit Romaniano se accepisse literas ex Africa Auriali , in ii , Anti- sint , Profaturi , Severi , iam omni m pariter Episcopo m.
Alius ergo est ille Profuturus Bracarensis a nostro Constantinem
si ; qui electus Antistes in brevi defunctus es, ex epistola Augustini Io. ad Hieronymim. Eo vero anno 398. Profuturum non misse superstitem certum
est . Nam Megalius Calamensis , ex literis Crescentiani ad Synodum Asricanam anno 397. in fine Augusti celebratam, tunc obierat . Atqui Megalio in Calamensem sedem successit Possidius Augustinianus Monachus . Quare anno eodem sedebat C Iamae Possidius . Ex alia autem Parte constat, Fortunatum , qui post Profuturum Constantinensem Ecclesiam rexit, electum suisie Episcopum ante Possidium . Nam in magna Collatione Carthaginensi anno 4Il. Fortunatas Confansine is quinto Io- eo numeratur; at Possidius Coiameetsis postremo loco inter septem Episcopos , qui ad disputandum contra totidem Donatissas electi sunt. Rursus in Synodo Mileuitana II. anno ηI6. conua Pelagian Acoacta , Fortunatus undecimus , Possidius duodecimus inter Patres recensetur in titulo epistolae 9 a. Augustinianae Quam vero exacte in Africana Ecclesia , iuxta tempus delati Episcopatus , in sedendo ac subscribendo Ordo servaretur , colligitur ex Cod. Afric. cap. r 3. Ut se a fratrum priori s fuisse ariquando auderet anteponergo Esinc S. Augustinus increpat Victorinum ob non servatum iuxta tempus collatae dignitatis
ordinem in nominκndis Episcopis in Tractoria : Ad i , --midas , inquit, ita pereurbato G negIecto ordine scriptore es, at nomen meum tertio Deo invenerim, qui novi quam pos mantos Episcopus factas sum ς epist. αI7. Quare Profuturus paulo post acceptam epistolam illam Augustini e vivis excessit, eique
prius datus est successor Fortunatus , quam Possidius Calamae Megalio subrogaretur; ut in Synodis ante Possidium i ure Fortunatus sederet . Sed ad Numidiae Primates redeundum est . ,
Errat praeterea Lupus , dum Xantippum Sylvano & Valentiatio posteriorem Primatem facit ; nam Crescentianus Xantippum excepit. Nihil hoc ipso clarius in Synodim Anticanis habetur . Mortuo Crescentiam , lis orta suit inter Xantippum & Victorinum de Primatu Numidiae, eam sibi utroque certatim dignita-
345쪽
vindicante ς ut Patet ex S. Augustino epist. II . Cardinalis Baronius inde illam controversiam exortam Putat, quod cum duae Numidiae essent , ct in una Xantippus, in altera vero Uictorinus degeret, utei que siure Metropoli Primatum asserere fatagebat . At causam Xantippo adiudicatam stribit, quod esset Epistopus Constantinae , quae totius Numidiae erat Metropolis . Lupus vero negat duas fuisse Numidias ; sed ait Mauritaniam Sitifensem seiunctam suisse a iurisdictione Primatis Numidiae: ita tamen ut isa Mauritania non feret provincia 'matia is , edi ta Africae Leges deus retur Ab sonetriadinem Primatis ruaranensis . Ita fatur Pag. II9. addens in Synodi VI. prologo nomine duarum Numidiarum intelligi Numidiam ipsam , ct Mauritaniam Sitifensem . Litigia autem illorum duorum Praesulum fuisse tradit , non de iure sedium , sed personae r quinam scilicet esset senior Episcopus Numidiae . Hoc Lupi postremum dictum verum est. Neque enim apud Astos sedes Primatialis erat in Metropoli Provinciae , sed quandoque in vilissimo oppido , in quo aetate maior reliquis Episcopus degebat . Profecto erravit Salmasius parte a. Eucharistici caP. q. Pag. x76. dicens: Consantina metropons erat Num diae , prima sedes CX wetro- pons idem . Etenim Episcopo S. Augustino , fuere Primates Numidiae Megalius Calamensis , Cresconius nescio cuius Urbis Episicopus , certe non Constantinae , nam Fortunatus ibidem sacra Antistes administrabat' Xantippus Tagosensis , Sylvanus Zummensis , Valentinus Baianensis , ac denique Alipius Τagassensis . Quae partim demonstrata siunt , paltim proxime osen dentur . Non ergo quaestio erat de Metropoli Numidiae , sed de antiquitate in Episcopatu . Quod ex ipsamet epissola August- ni intelligitur : Ambo, inquit , convocate eo degas vo os, eos maxime qui vobis episcopa friae ore vicini fiant , qui Dei
quis Osrmn verum dicar agnoscant , ut inter vos paucos eadem prae teteris quasio dirimatur , G errore subclaro minoresa eeteris convocentur; qui nec debens nisi vobis in hae re tamquam prioribus credere , cs nunc ignoram mi ve iam poris mam eredant. Ecce iuniores Numidiae incopi neficiebant, uteresset antiquior Episcopus : seniores atque aetate vicini contaenis di erant , quibus longe melius quam iunioribus , tempus ordinationis ipsorum Poterat innotescere. Nullo autem iure Lupus leprehendit Baronium , quod duas
346쪽
Numidias dixit ; contendens pro altera Numidia intelligi Mauritaniam Sitifensem, quae ita ab antiqua iurisdictione Primatus N midici segregata fuit ; in non feres provincia primariaIis, Pag. ii 9. Nam reapse Mauritania Sitifensis , non minus quam Numis dia, sirum habuit ab aliis diversum Primatem, & quidem Ε sc po Augustino. In Concilio plenario Mileuitano I. Arcadio dc Η notio A A. V V. Coss. an. 4oa. haec habentur: Aantivas E e pus prima sedis Numidiae sua mania con mavis stc. Nicetius Episcopus γ ima sis Mauritaniae Sitifenses dixit dic. Vides Sitifenses Mauritanos, ac Numidas Episcopos habuisse distinctos Primates t Canone a. Concilii III. Carthaginensis apud Binium dicitur: omnes' ovinci.e, qaae primas es habent, Legatos mitrant. At Mauritani Sitifenses tempore Augustini Legatos semper mi siere ad Syncdcs Africanas . In Synodo anni 397. Caesario & Attico Cossi Honoratus & Urbanus nominantur Legati Mauritaniae Sitifensis . Anno 4ol. in Synodo Carthaginensi post consul. m.
Stilichonis , laudantur iidem Honoratus G Urbanus Disopi Iegati provinciae Mauritaniae Sitifen . Rursus in Synodo Carthaginensi , Theodosio ci Rurimondo CCC. anno AOI. cap. VI. COG. Asric. haec habentur: Lucianus G Θωantis legati pro linciae Maiaritaniae Sitifens dixerunt &c. Idem patet ex Conciliis anno Org. ia 419. in causa de appellationibus Africanis; in quibus cum Legatis aliarum provinciarum nominantur etiam tres Legati provinciae Sitifensis . Habebat igitur Mauritania Sitifensis sedem primatialem . Hoc ipsium expresse Augustinus tradit epist. at 7. Legi, inquit, in eadem Tractoria etiam ad Mamritanias esse scriptum, quos provincias scimus suos habere Primates ; cum de Primatu Numidiae Xantippus ac Victorinus
Episcopi litigarent ante annum q a. Recte etiam Cardinalis historicus duas Numidias dixit; nam Crescentianus loco superius laudato dicitur Episcopus primae δε- dis Νtimidiaram . Non intelligi vero ibi etiam Mauritaniam Sitifensem , quod Primati Numidiae subiecta erat , ut putat Lupus , aperte colligitur ex prologo plenarii Concilii Africani sub Boni sacto Papa anno Al 9. post contulatum Honorii XII. ct Theodosii VIII. Carthagine celebrati ; ubi haec recitantur e Praefen-ribtis Iegatis diversarum provinciariam P ricanarum, ψmia diarum Garum , Ozocenae. Maisitaniae sitiseno , G Maaritoniae Caesareensi , sed G Triporis dic. Mauritania Sitifensis
347쪽
nominatur tamquam provincia a duabus Numidiis distincta . Item in collatione Carthaginensi primae diei cap. ao I. legitur Ianuarius Episcopus de Tabiar ca Namitariam . Uti noster Primas Aquileiensis. utriusque Norici Mediterranei & Ripensis Ecclesiis praeest , ita utramque Numidiam unus idemque Primas administrabat . Quinam autem essent duarum Numidiarum limites , queis invicem discernerentur , quove vocabulo distingui sisterent , apud Scriptotes Ecclesiasticos non invenio . Eriti fortasse qui Numidiam in consularem & proconsiliarem disicernat . Nam S. Augustinus ep.4I34. ait: in media Numidia consuri . In Codice vero Theod. lib. II. tit. I. L. 29. proconsularis Atimidiae mentio fit . Sed plane codicis textus est cor
ruptus ; nam ibi legitur : Ita ut proconsularis Numidiae cognoscat octonos G denos solidos pro singuos equis debere perso re , B aceni etiam Tri Iitanigrae cognoscant quinos denos pro singulis ramis se debere praesare. Neque enim Numidiae Procomsul , sed Consisaiis iura dicebat ut patet ex Notitia Imperii Occidentalis ; dc ex ep. 23 o. Augustini . Quare ita legendum
est : Proconsures G Numidae cognoscant Sc. Augustinus V ro Numidiam consularem appellavit , quod a viro consulari ,
ut mox dicebam , regebatur . Ptolemaeus lib. q. cap. 3. Numia diae novae Urbes recensens , inter illas neque Cis tam , neque Vagam, nominat ς unde ictae videntur pertinere ad Numidiam veterem. . Cur Numidia novae provinciae nomen sortita sit, tradit Appianus Alexandrinus lib. 4. de Bello eivili non Ionge ab initio. Numidiae novae geographicam tabulam exhibet Ortelius. I mo Namidiam in inferiorem δι siuperiorem distinctam suisse adnotari potest in subseriptionibus Synodi Asricante Carthagi
nensis Bonifacio Papa celebratae; nam Labeuut . I. Pag. 167O.
ex antiquissimo HS. Vaticano hanc subscriptionem ponit. Pos ius Episcopas Caumens Iegatos Provinciae Numidiae i eruaris Dbstrus. Duas ergo Numidias novam dc veterem , setI instriorem 2 si periorem in laudatis Synodis appellatas existi-
O . Quare perperam P. Lupus Barcnium accusat , quod duas
Numidias dixit, di has a Mauritania Sitifiens distinctas . Atque haec sussiciant pro intelligentia dissidii inter Xantippum & Victorinum de Primatu Numidiae; quod ex sola epistola a I . S. Augustini nobis innotuit. Londius aut i a veritate abit Lupus, dum erroris insignem
348쪽
t Annalistam insimulat , quod Xantippum Primatem ante Sylvanum posuit. Etenim Baronii sententia vera est , & Lupus ex mendoso codice in transversam opinionem abduetus fuit . Nihil plane tam cerio constat ex Conciliis & S. Augustino , quam Xantippum ante Sylvanum fuisse Numidarum' Primatem . In Synodo Mileuitana I. celebrata Gorio F . I p. Arcadio G Honorio M. Coss. n. Kal. Septembris , anno goa. christianae e chre , haec leguntur : Aant pus Episcopus primae feris misi e dixit. Ad minus anno Oo I. Contigit Xantippi Primatus . Nam Augustinus epist. a17. V. Idus Novembris , scribit inoem tum suisse apud Numidas Primatum , Xantippo ct Victorino de eodem contendentibus . At anno sequenti mense Augusto , Xantippus citra dubium erat tamquam Primas a Synodo recein . tus . Rursius in Synodo Carthaginensi coacta Glorio F N.
anno ηo . haec recitata sunt: Censuit fanctum Concirium . MDterae ad eumdem Senem Zantinum in uentur; cap. ε . Cod. Astic. Conciliorum . Aususinus nobili caraetere in epist. a 36. ad Senem Xantippum eiusdem Primatus tempora aperte designans , de cognita ab se causa Abundantii prcsbyteri haec ait: Atidivi autem causam Eius , ciam centum dies essent ad Dominicum Paschae , qui futurus es VIII. Idus A uis . At Pasichalis Qlemnitas tempore Episcopatus Augustini , semel θ iterum tantum contigit die 6. Aprilis ς nempe anno cloa. Cyclobolis XIX. Lunae IV. lit. Ε. δ rursius anno a 4. Cyclo SoIis XIII. Lunae VII. lit. F. E. At cum anno OII. Sylvanus Xantippi succetar Ρrimas Numidiae fuerit , literae illae datae sunt ante Pascha anni ηoa. Xantippo Numidiae Primate. Llti certum in tempus Primatus Xantippi , aeque incerta est sedes eiusdem . In epistola a I . Augustini ad Victorinum haec leguntur: Menerabios frater CX eouexa noser Mntippos Ta-g0iesis dicit , quod eum primatus uin contingat . At id temporis Alipius erat Episeopus Tagastensis, qui ante Augustinum, cuius C secratio conrigit anno 391'. Episcopus ordinatus fuit: S in Synodo Carthaginensi , Vincemio ct Flavita Coss. Idibus Septembris anno Ool. electus fuit ad quaerendum idoneum Episeopum , qui Ecesesiae Hipponensi Diarrhytorum praeficeretur . Interfuit etiam collationi Carthaginensi anno qII. aliisque Synodis , ct vivebat anno ga8. quo anno Roma ad AugustinUm
349쪽
in Astieam quinque Iuliani Pelagiani libros misit ; ut lib. I. cap. a4. dictum est . Sane Augustinus in epistola ad Quod vultdeum scribit , se accepisse ab Alipio Romae commorante Iuli ni libros , duobus Retractationum voluminibus abseIutis; quae anno 4a . completa fuisse certum esto Alipius ergo erat sub
Xantippo Primate Episcopus Tagastensis ; ct iniuste Lupus invehitur in Baronium pag. II 8. quod in margine pro Τagastensi
Constantinensem Xantippum dixerit, cum tale mendum Lovanienses non agnoverint: aitque Tagastensem asserendum , mortuo Alipio circa annum 4 Iv. vel sequenti, ac succedente in eamdem sedem Xantippo . Quae quidem omnia falsa sunt. Vertunt amen nec correctio Baronii admitti potest ; nam id temporis sedebat Constantinae Fortunatus . Etenim scribit S. Aug sinus lib. I. con. lit. Pet. cap. I. Nunc vero cum essem in M-
erasa Consontinens, Absentio praefente , eo Iega meo G tunato eius Episcopo &c. Hi vero libri scripti fluat ante mortem S. Anastasii Papae, quae accidit anno 4oa. U. Kal. Maii. Scri-hit enim lib. a. c. s I. Cauedra tibi γω feeit EceIesae Romanae , in qua Petrus sit , G in qua hodie Anosa dis fedet .
Idem Fortunatus Constantinensis vivebat anno qIl. suitque unuSex septem ad disputandum contra Donatistas selectis in collatione Carthaginenti, ut superiuS osensum est. Ego quidem plaribus codicibus Vaticanae Bibliothecae consuliis, ubique lagi rami lippum Tagofensem nuncupatum . Ita habetur in MM. codici-hus tribus, nempe num. η9q. pag. Igo. num. 69 s. Pag. 9 I. num. 499. Pag. aO9. Quare edita hucusque volumina, quae Xa
lippum Tagastensem dicunt , stat corrigenda. Scio missenium in notis ad pag. 96. Geographiae sacrae Caroli a S. Paulo Tago rensem legere . Duas autem fuisse Tagoras in Asriea habemus
ex Collatione r. Carthaginensi . Nam c. 13 3. Posthumianus Tagorensis; ct cap. 14 a. Restitulus Tagorensis recitantur . At
Tagora una erat in proVincia proconssilari, a in Notitia Episto-porum Africae dicitur rigara . cuius Episcopus ibidem ponitur Honoratus . Tagora vero Numidiae Thagura ibidem dicitur , Iaudaturque Tmoraeus Thagurensis . Sed cum tot codices antiqtiissimi Xantippum Tagosensem exhibeant , Tagosam in Numidia su1M dicendum est . Nec mirum hanc urbem in geographicis tabulis non reperiri ; nam Africani Primates , ut ait Gregorius lib. s. epist. 7 a. ad Gennadium, passim per vi at,
350쪽
non in civitatibus primariis residebant : ct tempore collationis Carthaginensis erant in universe Africa Episcopi quingenti ae
sexaginta sex ,' cum tamen tot OPPida nee Ptolemaei, nec orte-lii tabulae exprimant. Vide epistolam 87. S. Leonis ad Epist pos Mauritaniae Caesareensis . Mortuo Xantippo , erat anno 44 I. Primas Numidiae SyIvanus . Pater Lupus pag. II o. eumdem Perdieentem Episcopum nominaeverat; at postea ex Collatione Carthaginensi erroremm pagcssa ad calcem libri corrigit , scribens fu1sse Epistopum Zummensem . Sces aliunde etiam error poterat innotescere; Dam Ecclesia Perdicensis non pertinebat ad provinciam Numidiae , sed Mauritaniae Sitifensis : cuius provinciae nomine Iegationem idem Sylvanus obivit in Synodo Carthaginensi , ut superitis praenotabam ; & IT ctorinis Perdicensis ponitur in Maurit aenia Sitifensi iti Notitia Episcoporum Africae . SFIvanias Zunmetenses in laudata collatione nominatus est a Fortunatiano Siccensi capite a . ct in ipso Officio cap. aol. Hic autem cap. 18. colis lat. i. ita diteras subscribit': Θ anus prior Sedis promi nae Numidiae δειν us . Idem anno Ala. praesuit Synodo cirtensi ex epistola I s a. Augiistini, quae incipitet Θωσπus Senex , --Ientinus , Monus &c. Subscripta Ponitur apud Lovaniens;um editionem, Honoν io VII. of I . ML sinas. Est annus 4o . Sed post collationem anni Ar I. ea Synodus habita est , mam collationis eiusdem ibidem mentio habetur . Raronius recte legendum scribit, Honorio IX. Cus anno 4l a. Idem etiam anno ηl6. coegit Milevi Synodum contra Pelagianos , ac Synodales lite ras ad Innocentium Pontificem dedit . quae num. 9 a. apud Augustinum habenuir, quibus Summus Pontifiex xpissolam ibidem 93. reposuit cum epigraphe et onocentius Θωano Seni , montino, G ceteris, at in Mi ι tana Θnodo interseriam cte. Haud diu superstes fuit SyIvanus ς nam anno qI9. Valentinus erat Numidiae Primas. In literis ad Bonifacium Papam datis , in quibus episolae priore anno ad venerabitis memoriae Zo- am mentio fit, hic titu us ab Africanis ponitur e Domino te
is o G Boxo abiti Matri Bonifacio Aure res , Valentinas imae sedis provincia Numidiae , G ceteri EAsopi die. Erat
vivente Sylvano ceteris Enior. unde in Synodis Cirtensi di Mi. levitana , ut diximus , ProximuS Sylvano nominabatur , eoque mortuo Primatum indeptus est. L meus cap. 39. Pag. 4oq.