장음표시 사용
451쪽
Ω moae quibusdam vomiti , G pic i seque viventib s , obedie . iis Dbtrahatur , ut tacuis serebiant . Vide cap. 3. Qualia una cum superiori habetur aPud S, Augustini: in cap. Ir. de Dono perseu. ubi Massiliensium quelelas, quibus ipsius de pei severantia & praedestinatione sententiam arguebant, refert his verbis : Hermaetamen s qui csti dum vocati , quos gratia Dapraedes inaverit eligeπd i , siccis eris eamdem gratiam , qtia ve
titis G si is electi . Et se qui obeditis , s praedesinati esse
rbi ieiendi , subtreo en Q o cui mi vires , ut obedire cu'etis . Ouinta est obiectio Gallorum cap. q. Quod non omnes Acminesmoeentur ad gratium . Ιizm ηpud Vincentium cap. 39. Commonit . Audent etenim pollic t G docere, good in Et Iesama , id es in commuVistuli sua conventiculo, mag a G se. tians co plane persensilii quaedam fi Dei gratia. Unde sunt illa S. Doctoris epistola IOI. Q si per variam acceptorem De mst credere exsimonς , s c/ edunt quod Ane auis praecedentibos meritis , cuius vult miseretur, ta q&em volt religiosem seu, partim attendunt quod debito reddatur poena damnato , indeliis a gratia Iiberato ultima thesis est eadem cum sexta Lucidi , di habetur cap. I. Gallorum S Ι4. Vincentii . Qtiod pals wa-hΘa Chrisianorum cothuic rem Melium , atque functorum , O.e ad ruinam G perdicio3 em praedestinata es &e. Ex his ad oculum patet, prodigiose illa atque horrenda paradoxa , quae Ps destinatianae sectae Propria esse dicuntur , esse easdem omnino sententias , quas Massilienses a S. Augustino traditas suisse calumniabantur ἱ ut inde plurimorum opinio deriva-iit , nullos umquam fuisse tales haei et icos, sed stib Pi sedestinatorum nomine Augustinianee dcctrinae defensores accusati . Illa sane effata quaestioni locum dedere , quod possunt in varios sensus distrahi , iuxta quorum intelligentiam eadem recipienda vel reprobanda it dicantur . Prima ait . Laborem inmannm gratiae non itintendam . Si velit hominem non posse suis viribus petere, ouaerere , pulsare , nec ulla humani arbitrii industria ad laborare , ut primam gratiam demereat ; est Catholicorum sententia in Arausicana Synodo c. m. 6. statuta ; & opposita est damnata Semipelagianorum opinio . Si Vero velit hominem post acce tam gratiam sanctificantem , debere otiosam ac desidem vitam vivere , nec Precibus nec orationi vacare ; errorem patem illimum praesesert . Altera est et Pos primi hominis I fiam ex toto
452쪽
io arbitrium votantatis extinctam . Si intelligatur extinctum ad bonum faciendum sine gratia ex meritis Servatoris Domini, est Arausicana sententia can. I 3. 2 a a. Si vero contendat ita esse extinctiim , ut nec in bonum OPUS nulla ex parte vitiatum posisit umquam assiirgere , Lutheri intolerabilis stultitia est . Tei ita succedit: carisiam non esse morioum pro omnibus. Si explicetur, ita ut omnes homines reapse suturi sint participes gratiae datae per Christum , non universe vera iudicatur. Etenim plerique nec infimi subsellii, parvulos in uteris matrum decedentes , nullam Chiisti gratiam participate existimant . Si vero meritis infinitis sanguinis Christi , vel humanae ciusdem voluntati omnes salvare cupienti derogare Velit , prorsius reiicienda est . Quarta additur , nempe Deum eo euere ad mortem . Si intelligitur mors animae , quae est peccatum , haeresim sapit ; si vero significetur secunda , quae est perpetua amictio animae in barathro, catholicum dogma est et quod propugnat S. Fulgentius toto libro I. ad Monimum s di Ecclesia Lugdunensis in libro de tribus epistolis . Quod additur: eius vosimatis esse ni Pnwines pereant, eamdem interpretationem suscipit'; vel ut aiunt Schola stici , non positive id velle , sed negative , nempe quia non dat auxilium emcax perseverandi , sine quo homo perit. Quinta haec propositio recensetur : QMd post acceptam Iegitime ba ti iam , in Adam moriatur ictimqae deliquerit . Si ita a cipiatur , ut in renatis aliquid culpae originalis remaneat post bapti sinum , est haeretica propositio . Si vero intelligatur remanere concupiscentia ex peccato originali derivata, quae homines
ad peccandum impellat ; ct ex originali eodem delicto dicatur
Deus specialia quaedam ct congrua auxilia negare , est propinsitio vera I ct quoad priorem partem statuta in Tridentina Synodo in decreto de peccato originali. Sexta denique propositio , Arios depuratos ad morrem , anos ad vitam praedestinatos , cindem modo ac quarta thesis proxime recitata , explicanda est . Iam illius controversiae solutio aperitur, nempe fuerint ne qui memoratas theses in damnato illo sensu defenderint . Si enim quosdam fuisse constiterit , Praedestinatianos quoque haereticos extitisse apparebit ; sin minus tales inventi suerint , iniuriae a, que ignominiae nomen erit, quo semipelagiani Augustinianos
onerare per calumniam consuevere . Ego quidem tempore Pr speri nullos suisse Praedestinatianos arbitror ἱ nemo enim horrida Diuitiam by Cooste
453쪽
da illa dogmata tune defendebat . Sane numquam Prosper illa a quopiam defiendi insinuavit , sed a Semipelagianis esse illas
sententias concinnatas ct Publicatas asseruit , quo S. Augustini ct sectatorum de Praedestinatione doctrinam in honorum omnium detestationem traherent. Hinc S. Fulgentius lib. I. ad Monimum cap. 3 o. restatur I S. Prosperum diluisse ea quae beati AQVini dictis non ex veritate , sed ex Zivore ori cubantis . Dum video Praedestinatianorum nomen publicari a Fausto , o ab Arn bio, a Gennadio, quos Semipelagianos fuisse certum est ; id ultioni datum puto. uti enim Prosper adversarios modo Peugii re- Dynias , modo Ingratos, quod contra gratiam stabant , ignominiae causa nuncupabat ἰ ita etiam illi , ut Pares vices redderent, Prosperum ac sectatores Pipedestinatianos dicebant . Cet rum fieri potuit, ut nonnulli rudioris intelligentiae ea dogmata, vel omnia vel aliqua , etiam iuxta reiectum a nobis sensum propugnarent . Sed hos nec eruditio nec numerus condendae sedi pares faciebat. Hoc ex epistola Lucidi patet, qui illis erroribus se adhaesisse ore proprio fatetur . Profecto insequenti taculo M nimos quidam Aser, capitale dogma qu d P: et est natianorum fuisse dicunt, nempe homineS a Deo ad peccata praedessinatos, tencbat . Τenem huius idoneum habemus Fulgentium lib. I. ad eumdem M maum cap. 3. Hic HAD , inquit, S. Avusini d terminans , G ad me intentionem Mariam dirigens Duraris , dieis sentire me iam , eur iramis Haec ineoties e si ret od saepius re Tante te mihi , praedesinationem non tantum in bono diei , sed etiam in ma/o , dum in mais praedesinationem tere sisse diceres ; ies doceνs aiebam , ad poenam debitam , non ad restam faciendom , posse dici a iam praede sinationem: quod
etiam tia , Icut fria i , confirmas . Scire te tamen asseris , ,id G hic respondeam , ut tuear sententiam meam , hoe est interirnm non dici nis mortem . Et adiungis , reterim Iegi De te hoe G adseversisse , etiam praedae natum popuIum ad interiat,m . Rursius Praedestinatiani nihil libero arbitrio reliquum st-cise dicuntur. Et in hac sententia quosdam suisse testatur idem Fulgentitis lib. a. de Verit. praedest. S gr t. Verumtamen , inquit , quis ρί inque novimus in ovaesione gratiae Dei ει δώ- mani albitrii non tenere discretionem , fed ita unam asserere ,
tit c tertim nitantur Gnferre , cum gratia pietatis nerarum negari Inat dic. Itaque plures , teste Fulgentio , ita omnia ad
454쪽
gratiam reserebant, ut ansati nihil libero arbitrio adnitendum putarent, sed omnia a superioribuS aperto ore eXPeetanda sum.
Accedit , Semipelagianos qui Augustini sententiam impugnabant , suisse acerrimi di acuta ingenii . Bona ingenia eos dixit Augustinus cap. ao. de Praedest: SS. Cassianus , Hilarius , Vincentius , quales quantive suerint , ex eorum libellis metiri a, unde possumus. Quare cum isti subtilia argumenta contra Augustini a me sententiae professi res exererent , fieri potuit, ut eis dem minus illis in quaestionibus vel sati succumberent, atque ad paradoxa ct absurda dogmata concedenda cogerentur . Erat Arugustini sententia , peccatum originale causam fuisse reprobatio. nis hominum . Illi urgebant, reprobari Plerosque b iptizatos ; atque adeo , si eorumdem reprobationis causa seret originale peccatum , istud minime illis suisse in baptisimo condonatum . Hinc fieri potuit ; ut nonnulli ea Via eVaderent dicentes : Mood posaeteptom Legitime baptismum , in Adom moristur μι cuin aedeIiqnerit; ut dicebat Lucidus: Vel quod in obiectione Gallo. rum legitur cap. a. Quod ab eis qui non sunt praed in ii ad vitam , non anserat baptim gracio origiοao peccariam . Quod argumentum , Plures Theologi etiamnum contra S. Augustini sententiam intorquent ἱ ut dicemus in Vindiciis Augustinianis
ea p. q. I. Io. Idem etiam contra Praedesinatianos siuos Faustus lih. I. cap. I s. Pluribus inculcat . Caetenim homines qui damnata illa dogmata tradiderint , adeo obscuri nominis fuisse exustimo , ut an vere tales quidam fuerint , apud doctissimos dubium evaserit . Hinc in Synodo Arausicana post canonem a r.
haee legimus et iniquos vero ad masim divina potesate praede natos esse non suum non credimus , sed etiam , soni mi tam
tum ma iam credere vetint, eum omni detestatione tuis anaue-wa dicimus . Si autem plures reapse illo in errore suissent , ac 1ceta non infrequens eam thesim defendisset; haud ita dubie Ρ tres locuti suissent , sed eos abiblute damnassent. Cum vero de illis dubitanter locuti sint , adeo viles ac paucos fuisse crediderim , ut ne extare quidem in orbe iudicaremur . Hinc factum est , ut cum H in ari factio anno circiter 8so. Praedestinati a- nam haeresim adversariis in saciem veluti illideret ; Patres qui eidem resistebant, hanc haeresim aliquando fuisse negarent . Sanctus Prudentius Episcopus Trecensis in lib. con. Iohan. Erigenam
455쪽
cap. q. ait: Tertum vero haere Eam mugianis eontrariam a seris , qua ita donum gratiae praediceris , as Dbertas arbitrii funditias auferatur , nec Iegimus nee isodivimus. Et postea : scio quem elogio tertiae tuae haereseos demeare voveris , ras B. Aradisini dictorum quae praemismus , immo Cathoricorum omni m Me iter veraciterque sequaces . Idem omnino sensus
fuit S. Rhemigii cum Ecclesia sita Lugdunensi , in libro contra eumdem cap. 4. ubi ait et Secunda haeress dicit esse sonos gratiae . Quae si ve fuerit in Ecelsa , quae ita praedica r usu Dei gratio hominem se ari , ut Liberum hominis negaret veI defrueres arbitrium , nobis minimo compertam est . Postea : Quae est so fecunda faere tam incognita , tam in-andita , qu e libero orbitrio doegato , sonus gratiae se praeditatrix i Nisi Pia , tit nobis videtνν , di orator is e ve
D. Antisinum Larenter quibi haereticum accuset . Hi Patres non modo nullam umquam talem haeresim extitisse tradunt , sed per calumniam tantum inventam esse pronuntiant, ad Augustinianam doctrinam de gratia di vi aedestinatione vituperandam . Sed , uti dixi , fieri potuit, ut cum semipelagiani Doctores contra S. Augustinum argumentantes , ea dogmata ex eiusdem doctrina veluti absurda inferri contenderent ; quid arripinguiolis Minervae hi mines ea ipse devorarent , cum tamen
viri docti ex responsionibus Prosperi obiecta illa refellerent Quare Pindestinati mi , si qui suere , de ultima plebe ct quos fundandae sed lae haDd pares dixeris, suisse non dubito. Qui cum optime sientirent de pisedestinatione cum Augustino , adversariorum argumentis ad illa absurda admittenda cogebantur ; ut non siponte , sied veluti adacti ea sensisse credendi sint . Unde Semipelagiani superbientes eadem de illis publicaverunt , quo sententia de praedestinatione gratuita ab sicholis penitus eliminaretur . Haec quidem sit nostra de Praedestinatiana haeres
Εt hac quidem sententia de Praedestinatiana haeresi statuta, de Fausti epistola ad Lucidum, ac utraque Synodo Arelatensi& Lugdunens , nostrum quoque iudicium serendum est . Scripsit Faustus ad Lucidum epistolam, ut eumdem ab erroribus, quorum delatus suerat , revocaret ; in cuius exordio inc piae- , satur : Grandis e-ritas es , parum cauti fratris errarem per Dei adiutorium G gratiam magis vrue eurore , quam sciati
456쪽
i mi Antistites meditantur , a bonitate suspendere Ex quia bus deduco , Lucidi errores Gallicanis Episcopis innotuisse sunde & ecclesia sticis censu iis contra eumdem uti meditati fuerant . At Faustus meliora de Lucido promittens , atque eiusdem corrigendi sibi onus assumens , Patrum sententiam suspenderat. Quare in eisdein luci is sex illi assei ta damnanda Proposivit, quae superius recitavimus . Ibidem vero quo illi metum incuteret , haec eidem interminatus fuit et Hurus satem epissiora exemplar mecum retineo , in conventa sanctoram Antisitum , s ita necesse fuerit , profere um . Et postea z.Quod i eam γουσι
piam , ut dixi , transmittere noueris , ape= te adhuc te in em
ore per fere te fontio comprobabis , ac proinde iam necessitatem mihi facies ad per nam tuam pabricis conventibus exponendam . Circumfertur haec epistola ad Lucidum cum subscriptionibus plurium & quidem insignium. Galliae Antistitum: nempe Auxanii , Fausti, Pauli , Eutropii, Pragmatii , Patientis, Euphronii , Megetii , CIaudii , Leucadii , dc Iuliani . Aet Canitius unum Faustum in eiusdem subscriptione recitat . Ex qua variatione eamdem epistolam uti commentitiam Maguinius ex. plodit . Sed utrumque exemplar germanum est . Nam initio quidem Faustus epistolam a se tantum subscriptam ad Lucidum misit ς cui cum Lucidus se eamdem epistolam approbare rescripsisset , quo eiusdem correctio celebrior fieret , curavit, ut in illorum Patrum conventu una cum his ipsis memoratas literas
subscriberet . Hinc factum est , ut in quibusdam exemplaribus post XI. illos Episcopos Lucidus subscriptus legatur . Uossius lib. I. Hist. Pelag. cap. 48. cui consentit Ludovicus Cellotius Itb a. Historiae Gotteschalchi cap. 4. aliique, existimavit Fausti epistolam subscriptam fuisse in Synodo Arelatensi , contra Praedestinatianos teste eodem Fausto celebrata , in qua XI. illi Episcopi scderint. Haec tamen Procul a vero siunt ; etenim si in Synodo AreIatensi literis Fausti ea subscriptio addita fuit , cur Leontius Episcopus Arelatensis , totius consessus Praeses , ac per universiam Galliam Apostolicae Sedis Vicarius, easdem non su, 1er psit Z Celebris est Hilari Papae epissola ad Episcopos provinciae Viennensis , Lugdunensis , Narbonensis prina ae di secundae , ct Alpium Apenninarum , in qua haec iniungit : Per annos i ne frausis ex provinciis , quibus pomerit congregari , fatearin Episcopale concitiam ς ita vi opportanis locis argiae .
457쪽
Leontii , cui folici dinem in cong regandis fratristis delegaυLmtis , Metropoli anis per liter os eius admonitis , ee Metur'. Cur ergo Leontii nomen illis in literis desideratus , qui tamen Praeses primo loco nominandus erat y Respondet Uossius cap. so.
Auxanium , qui prior subscriptus legitur , fuisse id temporis Metropolitam Arelatensem et Nobis sane , inquit , merimmi , p s Ravennium , Auxaniam , pos tuum , Eonium Ar utens Erue e praesisse . At labitur vir eruditus ; nam inter
Ravennium S Eonium Leontius Arelate tedit. Quod non modo ex memoratis literis Hilari Papae , verum etiam ex epistola Ruricii Episcopi Lemovicensis ad Eonium Arelatensem , aPerte
intelligitur; in qua haec illi scribite Agnito transtu functi tavenerabilis apud me recordationis Domini mei detegris Des ιLeontii , animo G mente confuses iamianiamque troyatus IIum; lib. I. epist. I x. Ille autem Auxanius non fuit Episcopus Arelatensis, scd una cum Fausto ad Hilarum Papam Legatus ex Gal-Ita venit. Idem etiam lites habun cum Ingenuo Ebredunens de iure in Episcopatum Cemetiensem ; ut ex epistola 4. Hilari
Ex his patet , memoratam illorum XI. Episcoporum lubscriptionem non spectare ad Synodum Arelatensem , sed peractam suisse in quodam Privato eorumdem pro dedicanda Basilica ; vel alio nescio quo expediendo simul coactorum congressit . Nota runt autem Bai Cnius ad annum η9o. δ Uomus , horum plerosique a Sidonio in epistolis laudari . At in eo Vossius erravit, quod Eutropium , qui quarto ibidem loco recitatur , illum eum. dem putavit , ad quem lib. I. epist. 6. & lib. 3. epist. r. Ap- pollinaris scripsit . Nam hic Eutropius non erat Epistopus; cum in epistola illa sexta Sidonius illum invitet ad rapes enda mititiae paratinae munia , increpans eumdem , quod procul ab urbanis negotiis vivere dest naset inter bussequas rosi cavo tibule neron antes . Et in epistola libri tertii scribit sie eiusdem fascibtis ratari . Fuit enim Praesectus Praetorio Galliarum . Baronius etiam , quem Decampsius di Moraines secuti sunt , plerosque corumdem Antistitum cum iis confundit , qui insequenti seculo floruele in Synodo Epaunensi: Pragmatius ah illo statuitur Aui,irstodunensis Episcopus , euius sessa dies agitur X. Kal. Decem-hris : Claudius putatur Bisuntinus Episcopus , cuius memoria
458쪽
die 6. Iunii in Martyrologio recolitur: Iulianum vero arbitratur suisse Antistitem Carpenctorat ensem . Et hi omnes Epaunensem Synodum subscripsese s quam idem Caidinalis celebratam putat anno ro9. Ceterum cum Concilium Epaunense peraelum sit anno 1 I7. ut ex hac subscriptione S. Aviti Viennensis patet:
ittis fabstri lsi die AEVII. Kal. mensis VIII. Agapeto V. C.
Cos qui cum Anastasio Aug. IV. anno si . Constulatum gessit; palam fit , . Episcopos qui Fausti literas subsignarunt tempore Leontii Arelatensis , diverses fuisse ab iis qui Epaunensem Synodum habuere . Et quidcm Augustoduni non Pragmatius , sed eius decessor Euphronius sedebat & septimus easdem Fausti literas subscripsit . Cuius etiam ePistolae anno Imperatoris Valentiniani XXVIII. dat se ad Agrippinum meminit Idalius in Chronico . Patiens fiuit Episcopus Lugdunensis , ad quem extat Sidonii epistola I a. lib. 6- ad Praginatium ibidem epistola a. Rad Negetium lib. 7. epist. 3. recitantur . Pauli vero di Eutropiimi minit Hilarus Papa in titulo literarum ad Episcopos Galliae. Iulianum illum fuisse puto , cui Potnerius tres de Vita cCntemplativa libros inscripsit . Claudii & Leucadii nusquam mentionem factam legi , praeterquam in epigraphe literarum Lucidi ;de quibus proxime dicemus . Interim Lucidua, cum passim in Gallia uti pravorum dogmatum professbrem se traduci intelliget et, quo famae suae consule ret , palinodiae libellum contexuit , quem ad Episcopos Gad licanos transmisi , quorum nomina in epigraphe recitantur . Hos inter leguntur Leontius Metropolita Arelatensis , S. Patiens Metropolita Lugdunc risis ,.& Mamertus Metropolita Viennensis . Haec autem Lucidus praefatur: G1 rectio vestra talus p Iica,ta saerentia ves; a medicina es , vinde G ego tommum rem ditim doco , m praceruos errores accofando excusem , G fata mera prome ae me disic m. Projnde iuxta praedicandi recemrio satiata Concilii, damno wli iam Sc. Cellotius scribit hunc re-
tractationis libellum missum fuisse a Lucido ad Patres Synodi Lugdunensis , quae in eadem causa post Arelatensem habita fuit; tcste Fausto in praefatic ne ad Leontium . Sed res mihi incerta est ; di potius ad Arelatensis Concilii Patres Lucidus videtur
eas It telas destinasse : haec enim Syncdus a Leontio Contra Praede stinatianos coacta suit . Audiatur Faunus et Cood pro soliciarcidine pasorori, beate Papa Leonii r in .condemnando Prata
459쪽
novis erroribus depreti is , adiici an a Spuoaus Lugdianensis exegis. Quare cum Faustus laudet Synodum fummorum Antiis stilom, Arelate a Leontio peractam Pro Raedestinatianis ex- tirpandis , ad illius Synodi Patres Lucidus scripsit , . quorum
sententia errores Praedestinatianorum damnati suerant . . De tempore horum Conciliorum non una est Scriptorum sententia , nam Baronius ad annum 49 o. & Synodos s.c, uniVersa ea in causa a Fausto scripta recenset . Vositus toto cap. Io. memorato versat se ac vexat, ut utriusque Concilii tempora statuat , ac denique re insecta concludit et ergo inder annum 4 a. G494. Conciriiam utram ne stera uis es . Attamen certum estante annum 494. laudatas Synodos habitas fuisse ; cum id temporis Lugduni sederet Rusticus , qui Epiphanium Ticinensem
ad Burgundionum Regem Legatum excepit. Tempore autem earum Synodorum Patiens Lugdunensem cathedram tenebat ἰinter quem & Rusticum in Martyrologio Saussati Lupicinus di
Asricanus interponuntur . Massiliae anno 464. sacra administrabat Eustasius seu Eustachius, ex literis Hilari Papae ad Episeopos Galliae eo anno pei scriptis ; cui successit Graecus ex Sidonio lib. 7. epistola a. At Graecus ex tabulis Sammarthanis ante annum η8o. decessit , cum eo anno ibidem Cann itus Massiliensium Episcopus asseratur . Anno q9q. eiusdem Uihis Episcopus erat Honoratus ex Gennadio in calce sui calologi de Scriptoribus Illustribus. Sirinondus putat relatas Synodos peractas fuisse circa annum o s. QIae opinio ceteris probabilior est . Tunci enim ex literis Sidonii, Patiens, Graecus, aliique qui in epit graphe literarum Lucidi leguntur, vivebant. Laudatus Gilhci pus Maguinius utramque Synodum Arelatensem S Lugdunensemi fictitias asserit , itemque Lucidi epistolam ; contendens omnia haec subdola Fausti Reiensis arte composita, quo S. Augustini dodiri nam sub nomine Praedestinatianae haeresis a Synodis Galli licanis damnatam venditaret. sed his numqua in assentiar . Quisi enim de Fausto tantos sibi dolos Dersuadeat , qui coram uni- versis Galliarum Episcopis tantorum mendaciorum architectum sic sistere non extimuerit Z Quo animo Ieontio Metr politae doctissimo impcnere ausus suustet , quasi de remotissimis Alide
460쪽
rebus perscriberet ; non vero de iis , quae in duabus nobilissi. mis ui bidiis nudius tertius gina tuerant i Opponit Maguinius nusquam , praeterquam in Fausti libris , Romano illarum Synodorum mentionem fieri . At hoc negantis argumenti genus lubricum est'. Scimus Leontium Arelatensem ex Hilari decreto Q. perius laudato Synodos Gallicanasi quotannis coegisse , quarumtamen nusquam memoria extat . A logistae Iansenti utramque Suediolum habitam misse concedunt . Addunt tamen eas constatas ex Episcopis partim Semipelagianis , partim a Semipelagiano Fausto deceptis. Sed sine testibus hanc iniuriam doctissimis ac opientissimis Patribus inurere non ausim . Illud verisimile videtur , Faustum mandati dimites excessisse , dum non modo quorumdam praedestinatianorum errores , ut iniunctum fuerat, consutavit ; verum etiam ea occasone S. Augustini de diatuita praedestinatione doctrinam subruere conatus fuit'. lΠ .
Gennaditis Masstiensis Semipe utantis . Moritiar FaUM Re- iorum Episcopus ; de quo socrum Mincia .expandun rc 'Aisis. Amani doctrina hoc saeculo sere exeunte frenuum nacta est AN laudatorem Gennadium presbyterum Massiliensem ; qui in Do libro de Illustribus Scriptoribus Semipelagianos laudibus ἐAugustinum vero eiusque defensorem Prosperum dicteriis excepit . Etenim cap. 63. ubi .cle Eucherior Sedo sint , inquit, Cassiani ρα dam n sura Laro redis Iermone , anguso verbi
refoλens tramite'. in unum coegis votameo . Prosperum Veroa Caesestino Papa oIim commendatum ei mi catalogo insereos, cap. 84. quas per contemptum a Profer, ait, fomo Aquitanicae regionis. .Deinde illum ut publicum alienae famae demundi
rem accusens , addit: Legi Iibrum adversus v cura fispersona Cossimasi , quae Eeeissa Dei stataria probat , iue imiamor nociva . ubi Vincentius Lerinensis vocavit Prosperum criminatorem , hic eumdem infamatorem ignominiae Causa v Kat . Rursus cap. 8r. de libris Fauni Semipelagianis erroribus scatentibus ita iudicat . Edidit quoque opus egressium de gratio Dei . Unde ex Semipelagianorum laudo, ac Prosperi reprehensone , fuisse illum Semipelagianum , nullus iure inficias ibit. Sed nec veritus in errorem taruumque non haeresim magno A