장음표시 사용
61쪽
tmiano plurima mala Britonibus intulere : quae in Beda, ae Gitida pluribtis enarrantur.
Pelagium monachum suisse ncn semel scribit Augustinus . In lib. de Haeresib. cap 88. ait: 'ogianorom es Hereses Me temptis omnium recentis a , o 'imio monacho exorta. Nullis tamen sacris Ecclesiae dignitatibua insignitus umquam fuit . Nam disimus Papa in epistola ad Aurelium & Afios Episcopos , voeat Pel agium , Laicam vir in σου bonam fraem singa erga Detiis se vitrate nitentem . L. enim tempore monachi ad sa-cios ordines non promoti , inter liacos recensebantur . Script res Anglici plura de illo tradunt z neminem tamen veterem te sem laudant . Abbatem fuisse illum dicunt insignis caenobii Baningorensis prope Cestriam , ubi duo milla & centum monachi vixere . illorum testimonia recitat usserius cap. g. sed merito contemnit Vcimus citatus , Vocans eavim iuniorum fabulas . Haec quidem libentius omitto , ut illud queque , natum Pelagium eodem anno , atque eadem Prorsus din , qua in Africa exortus est Augustinus et quod ex antiquo scriptore Valfila m ducit De sterus lib. I s. Hist. Scolorum , licet de die non constatiat Ludovicus ab Angelis lib. s. de Vita S. Augustini cap. I 4 Porro Augustinus natus est anno 3 sq. Idibus Novembris , quem diem uti natalitium, disputationibus cum doctissimis viris celebravit ex lib. de Vita beata cap. I. Illud omnibus in consessis est , vixisse illum in Oriente monachum et ad quod probandum BaroniuS, Vinius , Usserius , aliique producunt epistolam Chrysostcmi anno ηor. in exilio apud Arabissum in Armenia datam , in qua Pelagii casum deplorans ait et De Peugio monacho , magno δε- Iore affectus fiam . Cogita igitur , quot quanti e eoronis digni snt, qui forti animo in acie interunt , etim viros pie ac sancte, tanta die eam ruerantia viventes abripi, atque infraudem impe Ii videamus . Verum ex Ela nominis similitudine Pelagium Haeresiarcham designati , levem siuspicionem dixit vir
eruditissimus Petavius in calce tom. 3. dogm Theol. libro de haeresi Pelagiana cap. I. n. 3. Ego quidem arbitror , Pelagium ante annum qII. numquam in ora tem transfietasse. Scribit Marius Mercator in Commcnit. ad Pintam et Bine ineptam G non mi-ntis inimicam rectae dei emesicrem , inh fvinctae recordationis Anastino Roma me Musae Summo Ponti e , Rinnas quondamnatione Sprus Romae primas invexit: G ut erat argutus , fe
62쪽
idem ab eius invidia muniens, per se proferre non fas, Pel inm gente Britan ais monac m enne decepit , eamque ad .erctois apprime imbuit argis insitris impiam vanirat . At Rufinus cum Melania anno 396. & sequenti , Stricio adhuc stipeistite , Romae degebat, cum nuper ex Oriente in Italiam veri siet, ut capite superiori dictum est e quo tempore Rufinum libri s Peri Arch0n ibidem in latinum sermonem vertisse diximus: Tunc vero Pelagitis Romae aderat , quem ibidem Hutu e vixisse testatur Augustinus , cuius verba moX'dabimus . Cum vero mortuo Anastasio , Rufinus timore delmsito', favente Mela- Iania , Macario , Aproniano , aliisque illustribus viris , Rcmam redierit , et:dcm magistro familiarius iterum ustis est Pelagitis, atque in stmel imbibitis erroribus confrinatus,nempe nullum esse origin s pecca it m , neque mortem ex primi parentis reatu inliomincs derivasse et qLae Pclagianae sed tae fundamenta sueri ni, qui hi s vastam Possea errorum molem impc:1uere . Ex h s mihi satis probabile videtur , Pelagium in Occidente monachum induisse , ac capia a Gothis Roma , in Orientem primitus trans fictrisse; neque Chlysestomum in laudata epistola , ubi Pelagii casum deplorat , de Britanno PeIagio ea scripsisse. Extat api es Isidorum Pelusiotam acerrima cuiusdamAPelagii monachi reprehensio : nam lib. I. cpist. 3Iq. his Pelagium per si ingit r Si tili carnism nidor ; at ne o mi condimentiam eseae es , iis i mogibbatum gerist , potius bZandire , atque arbium caminos vestiga . Ne e enim δε mines eremitae facuArates eas habent , ne te quemadmodam Iibi gro m es , excipere valeant . Quo anno haec scripserit Isidorus, incertum est. Ille quidcm etiam post annum 43l. Vivchat : nam libro eodem epi-ntia 4 Io. ad Cyrillum meminit Syncei Ephesinae eo anno cel hraiae . Vinius cap. 3. id parum verisimile dicit : videt enim Pelagii fandi intoniam a Chrysostomo atque; Augustino aliisque Iaudari Q Sed habemus alterum coetaneum testem Orcitum in Apologetico , qui Pelagium minisrum merser m, itemque hoLneis epul se nntritam dixit . Ex illorum mcnachorum grege
erat Pelagius , de quibus haec quidem lepide scribit Hiemi ynuis
in cpistola ad Pammachium : Et tamen miror , cur carni δε-
trasentes vivant earnaIiter , G inimicam nam foveant f triani deIicate , nisi forte impore votant scriptoram dicentem: Amase inimicos vestros . Lautiores igitur mensas , ac pinguiores holca
63쪽
Dolos noster delicatior mcnachus consectabatur . Unde nil mirum , si .Paulus Orosius , qui de facie mis hominem novit , illum nobis depinxerit in. Apologetico,totos meros gesantem robusamque cervicem , praeferentem et cm in fronte pinguedinem. Ibidem etiam dicitur mucitas, levis in fronte , μνι θαλφtas , erat ergo Pclagius alteio Oculo laesius. . Sed neque recte eumdem umquam de gratia , ct Iibero arbitrio sensisse existimo et erat cnim Oligenianae sicliolae rigidus prosesilir , semperque aliquid monstri aluit . Scribit ipse anno i haec ad Innocentium a Legunt tuam episoLm , quam ad fanis LMm virum muranum 'sopam aute duodecim fere annos fortat metis . Scripta filii epistola anno 4or Porro Augustinus lib. de Crat. Christi cap. 3 s. ait : Hanc ego epi sim Iegi , G in xj
mm paene per locam non immorari nis in facti ate G possibiI
tare naturae, G paene ibi tant- Dei gratiam eonsituere. Di γ tius in urbe moratus est: ubique vero in colloquiis ac disputationibus haeretica semper illum dogmata sparsisses auctor est S. Eior lib. a. de Pec. Orig. cap. a I. A a quoque i ias , inquit, in urbe Roma , Mi diatissme vixerae, arque in his fuerat pridis sermonibus eontentioni diique versatias Ge. Passim enim pecca tum origiuale elevabat, altius pio libero arbitrio contra divinam gratiam loquebatur. Cum semel Romae quemdam insignem Di-ieopum illam Augustini a brevissimam ct devotissimam precatiunculam recit amem audissct , nempe Da quod tabes , G iube ood vis , quam S. Doctor libro Io. Conscsi: cap. a V. di 37.
seruerat, eamdem Pluribus refellere non extimuit : ct teste A gustino lib. de Dono serseu. cap. ao. yene cum eo qui tua est
Memoraverat , Iulgavit . Inde novae doctrinae auctor publicari coepit Pelagius et eaque de ipso fama ad Augustinum in Africampsque pervenit : qui tamen qucd Pelagii sinctimoniam a pluriabus commendari cognoverat, doluit eum virum in distorias adeo sententi as abiisse : nihil interim contra eumdem scripsit'. Edidit Romae Pelagius brevissi Sos in Pauli epistolas commentarios , quoS n uno loco exeuxit Augustinus , nempe libro tertio de Peccatorum meritis se rei nissione , & libro de Gestis P lagii cap. 16. di tib de Pec. orig. cap. I 6. Marius Mercator in
lihello supplici ad Theodosium Imperatorem pag. 37. Cod. Vaticani superiris laudari ait: in aes em G Pelagitis tam so pariter damnaretar , i in causa es : casus es memoratias ante
64쪽
sationem orbis Roma in Apsuum Pausim commentar/creondere , ta his edere , de quorum amicitia praesinebat . Quare ante annum 4 Io. quo Roma a Gothis capta fuit , commentarios illos edidisse certum est , cum stomae prope Rufinum magisti uni degeret . Vossus lib. I. hist. Pelag. CV. q. valde eo inclinavit ut putaret , hos Pelagii commentarios eos ipsos esse,
qui libris Hieronymi vulgo subiungi solenti: quod citra dubium
Iansenius postea asseveravit . Ex Mario Mercatore haec nobis
sententia probatur , qui ibidem haec scribit de Pelagio : In epia sola igitur a es ad Romano , eum ad tua Dea venisse , Mimas electionis ita Ioquitur : Propterea sicut per unum hominem in hunc mundum peccatum intravit , & per peccatum mors , di ita in omnes homines mors pertransiit ; hactenus eredidit exponendam e quem librum ejus habemus . G proferimis ad convim tendiam Armicum eius errorem . Verba Pesagii r Et in omnes h mines mors pertransiit , erem Fc , inquit, qui neeant, simi δε- ter moriuntur et neque enim aus in Abrasam , aut Uace', aut Iacob mors pertransiit , de quibus Dominus ait Ge. Qtrae qui- dem verba , di sequenti, leguntur in commentariis Hieronymi libris annexis , ut patet eX cap. se ad Rom. ad illa : Et ita in omnes homines mors stertransit et quae ita ibidem exponuntur:
mm ita peccant , CX fmiIiter moriun r. Non enim in Abraham , G I ae , ON Iacob mors pertransit , de quibias diei Dominus tac. Praeterea Augustihus lib. de Gestis Pelag. cap16. ait: Sunt uaedam expostiones episolae Panti, qaam scribit ad Romanos usus Pelagii esse dicontis, ubi hoe quod scriptum es:Non volentis ineque currentis sed mistrentis est Dei, non R.is.
ex persona muri asperit dierum , sed eum vota interrogantis, v. ta redarguentis Uum fuisse eum faee diceres , tamquam hoc utique diei non deberet. At in memoratis commentariis illi Prorsiis sinistro interpretamento laudata Apostoli sententia subiicituri ibi enim post nonnulla Pelagius concludit : Unde inreuigitor,
quia b c interrogantis voce utitur,ta redarguentis potius quam negantis. Scio S. Doctorem lib. 3. de Pec. mer. ct remis non nullas ex eisdem Pelagii commentariis argumentationes ad ver-hum recitare , quae in editis non leguntur : sed illud satis verisimillimum iudico , eas ratiocinationes Caelestii manu insertas, eoque pacto in S. Doctoris manus venisse . Etenim familiare Cael suit . hreuissimis si linoi sinis ad haeresim se Ailio Hum uti.
65쪽
d senius existimavit , easdem expositiones Pelagii , ipsius manu suisse sibinde parumper immutatas et de quo nolo cum eodem ducere contentionis iunem . Porro apertis verbis ibidem peccatum Originale excluditur : nam cap. s. ista leguntur : Qο modo potes Dorus deni Is Adae omnes homines condemnare , cum
nee unius Christi risitu omnes homines jusificati stat Z quo
loco pluribus vadit , Adam nocuisse Posteris exemplo tantum ac formae, qua mora animae , non vero corporis , Adami culpam imitantibus intimatur . Et cap. 7. totum se prodit inquiens': Insaniant qui de Adam per traducem afferunt ad nos venire peccatum . Vides ergo Pelagium strenuum Rufini desenserem . Praeterea in eisdem commentariis univerium haeresis , quam postea fusius docuit , virus evomuit , In cap. 8. laudatae epistolae ad Romanos ad illa verba : Lex
ctrinam Spiricos Sancti vivunt, i itini qui siritia Dei aguntis . Neutrobique enim gratiam Synitus sancti a lege & doctrina distinguit . In cap. o. vere 7. Electio amem confectata es , haec scribit et Divina Scriptara hoc labet , . eu qui que fariat Iibertarem faciendi sentim. I matam ; Deum dicar Iradere , aut dare , propter ia i e es , qcii dedit Liberi rem . Quibus actuale Dei auxilium prorsus negavit , admittens tantum. adiutorium possibilitatis , quod idem est, ac libeium a bitrium naturae rationali insertum. Augiae stabulum purgare mallem quam illorum commentariorum errores in indicem cogore. Vivebat Romae cum Pelagio ejusilem distipulus ac defensor Caelestius,, qui tantam stelae op am navavit , ut sectatores e rum , inquit Augustinus cap. 88. de Haeres Iesiani etiamnumventis . Nec alio quidem nomine Pelagiani in Ephesina Synodo damnati sunt . Scotum illum fuisse ncon obstare innuit Hieronymus in prooemio lib. 3. in Hierem. ubi carpens Pelagium ait et hysque murias Iaeras per a in canem , grandem scor- Ientrem , Qt qai cauibas magis pessit saevire qtiam dedi Ias. Habet enim progeniem Scoricae gentis de Misanno iam vicinia
66쪽
Ubi notes velim , Pelagium ab eodem Hieronymo mutum apis pellari , qucd publice Pro haeresi non ιoquebatur . Unde idem mepistola ad Ctesiphontem his haeretico insiuitator Pub ue praeae .ca o ecreto Hsi Iis si ueris . Qui ditis te fabere arbitrii libertatem , quare non Libere quod sentis , Io ueris ρ Caele
stius vero Cerbero comparatur : hic enim palam pro haeresi latrabat . Unde ab Augustino lib. de Pec. orig. 'cad. I a. Caelestius liberior Pelagius asiatior , iure merito nuncupati sent . Ma rius Mercator in commonitorio ad Pintam contra Iulianum haec
eunuchtis matris mero editus . De antiquioris Ecclesiae, scholasticis agit ilIustrissimus Suaresus in nuper edita eruditissima dis . sertatione de Origenis Hexaptis & octaplis, pag. 7 . unde col- Iigitur , Pelagium sicholam rexisse , ct quidem Romae , ubi ceteros inter Caelestium discipulum habuit. Hic prima iuventa m
nasterio nomen dedit', & ut acerrimo ingenio pollebat, erudi tos satis libros , imberbis licet , conscripsit . Audiatur Genna dius : Cae stitis antequam Peugianum dogma Metirreret, in Maadhue adolescens , scribis ad parendes nos de monaseris episto- Ius in modiam Iibeuoram tres , in omnibH Deum desiderantibos necessarias , cap. η4. de Script. Eccles Romam profectus Rufini ac Pelagii familiaritate uis', recti dogmatis naufragium,f eit Etenim nullum esse originale peccatum , ex Rufino se diis dieisse palam fassius est in Synodo Carthaginensi , ut capite sequenti reseram . Hieronymus hostes semper despicere siuetus, M. Iagii atque Caelestii ingenium deprimit : certe de Caelestio haedsentit in epistola laudata et Unus discipulorum ejus ,-imnuo jam magi er , G totidis ductor exercitus , G contra Ap sotam vas
perditiosem , per soloecismorum', G non ut fui jactant , prefVogismorum sineta decurrens , sc phiosopharis G di putat.
Verum Augustinus lib. 2. contra duas epist. Pelag. Cay. 3. Vocat
Caelestium hominem acerrimi ingenii , qui profecto I corrigere tur , plurimis profuisset . Et quidem ratiocinationes eiust emvpud Augustinum in lib. de Persectione justitiae , C estii acu.men satis ostendunt . Cum vero Alaricus Rclma capta per universem Italiam populabundum exercitum raperet , Pelagius,ac Caelestius i qui ante Urbis expugnationem in longinqua secesserant ;'in Siciliam se receperunt i an cum Rufino Pinianumstac Ea Mel
67쪽
Melaniam Romanorum ditissimcs secuti , in incerto est : id ta-inen licet suspicari , eo quod Pelagiu. supra ceteros Rufino carus , ac Piniano amIci issimuS fuit . . . .
Hoc anno Oio. exeunte , Vel melius initio sequentis , Rufinus in Sicilia apud Messanain ultimum diem clausit . Etenim G thorum Rege infestis agminibva Romam adventante , Pinianum ac Melaniam conjugem 2cutus , in Siciliam transfretavit . Testatur hoc Rufinus in epistola ad Ursacium , quam Henricus Valesius vir clarissimus , di de sacra iuxta ae profana historiasiapra omne praeconium Optime meritus , e veteri codice exscriptam vulgavit Pag. Ia9. animadveisionum in historiam Eusebii
Caesiaeensis , ubi ait : Quamvis simaatissimus Uius noser Pinianus , cujus religi fum coetum pro amore pudicitiae profraumeomitamor , injungos G alia tac. Fuisse vero eumdem in Sicilia exeunte anno 4 Io. ex his quae ibidem stribit , intelligitur rubi fugitar , inquit , per voria discrimina , ta ne i a quietdem absque meta habentur exilia . In consecta etenim , ut videbas etiam us, no o barbarus, qui Rhegino oppido miscebat incendia', angusdsmo a nobis freto tibi ItaIia DDis Mediis dirimitur', arcebatur. In his ergo posto quae esse adscribendum securitas potuit Z Haec Rhegi ensis territorii devastatio contigit
exeunte anno qIO. Nam Alaricus Urbem expugnavit IX. Kal. Septembris , ut ex Miscella sci ibunt Panvinius in Fastis, ac Cardinalis Baronius : idemque ex chronographia Theophanis habetur . Alaricus Roma triduo post egressus , Latium , Campaniam , Brutios , Apuliam , ac Calabriam denique cum victore exercitu percurrit , urbes eXpugnans, diripiens, incendens. Quare Rhegium , ultimum Italiae limitem , in fine tantum anni Pervenire Potuitis: quo tempore adhuc superstes erat Rufinus, apud Messanam ex adverse Italiae litore , angusto pelago interili cnte , Rhegii incendia prospectans . Sigonius lib. II. de imperio Occid. ad initia anni 4 II. Alaricum Rhegium ivisse stribit. Barcnius oui laudatam Rufini epistolam ad Ui Iacium non vidit, putavit Pinianum cum Melania anno Ao9. in Africam ex Cam pania transfretasse : sed ineunte anno 4ii. eumdem in Africam delatum existimo . Etenim cum Augustinus accepisset, Albinam, Pinianum , ac Melaniam Tagastem advenisse , cpissolam a a7- ad eosdem statim misit , causatus quod lime tam horFendo, tam in proximo consitu os invisereonon poterat. Tagastis enim
68쪽
Hippone regio M. P. LIII. tantum distabat . At cum ex Sertia piore vitae S. Melaniae Piniani uxoris, apud Surium die 3 i. Decembris , & Lipomanum nostrae Veronae Antistitem tomo I. ad diem 3I. Januarii, constet , eosdem septem annos Tagaste degisse , antequam in Palestiuam transimitterent , di ex procemio libit de Gratia Christi pateat , anno 418. post Maium literas ad S. Doctorem ex Palaestina eosdem misisse, quibus ille Numidarum Legatum in Synodo apud Cartilaginem agens respondit, ut cap. I s. explicabitur ἱ non Obsture insertur , eosdem ineunte anno ηIr. I agassem ad S, Alipium se recepisse , quod Alariiseus naves ad Siciliam OPPugnandam undique Rhegium contrahebat : qui Pedo PGstea naut agio conflictatus incepta deserens paulo post e vita apud Coientiam discessit . Scribit Olympicdorus Cod. 8o. Photia , Alaricum statua quadam apud Rhegium prohibitum , ne in Siciliam classem appeIleret , quae somniantis figmenta esse , nemo non videt . Ab pius adhuc mon elius Augustinianus , cum ex Petegrinatione Hier0siolymitana in Italiam venisset, ob generis claritatem , eximiam oCctrinam, ac morum integritatem , cum Piniano ac Melania amicitiam comtraxerat . Hinc Italia vastata , ac tremente Sicilia , nobiles illi conjugcs ad Alipium sese contulere . Rufinum sub idem temporis apud Messanam obiisse , tradit Hieronymus in piaefatione ad librum Ezechielis , ubi alloquens Virginem Eustochium , tempus mortis Rufini designat : Ecce subito , inquit , mors inihi Pammacgii atque Marrem , Romanae ti= bis ob dio , inu torom e fratriam G fororam dormiatio annuntiata es : agae ita eo frenatias obsupui , ne nitu antid dictos ae noctibas , nisi , de fauete omnium cogitarem. Et rursiis : 's am vero claris tim terrarum omaei is tamen extinctum es , immo Romani imperii retineatum evat , G ut veritis dicam , in iana Urbe torus orbis interiit , obmmai tasMi de honis Ge. Hieronymus diutius captae Urbis dolore consedius , manum e tabula amovit , cum vero stylum resumpsit, iam vulneri cicatricem paulatim obductam fuisse ic status est. Jare post annum 4 II. commentaria in EZechielem exorsus ivitie videtur, id rogante Eustochio, ac Rufini paulo ante morte intellecta , cui ignominiae causa epitaphium ibidem inseribit. Verha ejus fiant et ferram aia tu indesinenter hoc fagitas , tamagno vulneri escarris pariatim ob citur , Scorpidisne serer
69쪽
Enceladiam , G Porpbrium Trinacri.e humo premi r , G Η aera muom tim capitum eontra nos ali ando Fbitare cessat iri Hunc vitae exitum in Sicilia quae a veteribus Trinacria appella. ta fuit, Rufinus habuit , vir quidem eruditus , ac Paulini Nolani encomtis decoratus , cuius studio insignem Eusebii historiam Latio donatam se evolvisse Augustinus assirmavit in lib. ee Haeres cap. 83. Hic tamen nimio erga Origenem eiusque scri Pta amore , quo semper exarsit , non modo Hieronymi a. Epiphanti Cyprii odia sibi contraxit , Verum etiam Romanae Eccle sire censuras meruit : inde etiam Pelagianae sectae sundamenta posuit , si avissimaque dissidia orbi catholico intulit. S Gelasius Papa in Romana Synodo hanc de Rufino sententiam tulit e R 'dis vir rerigi fur, psirimos Mese sici operis edidis Dbros, non Vos ctiam fer sturas interpretatis es. Sed quoniam Lemidis Hieronymtis eum in aliquibus de arbitrii Libertate notavit, tua sentimus quae praedictum Gatiam Hieron umsentire cogns
yimis , ta non solum de Rinno ,'sed etiam de univer , qu so, saeptas memoratus telo Dei , c fidei re gione reprelendit.
Ex quibus ultimis verbis corrigendus est Gennadius iniquus Hie ronymo scriptor , dum cap. I . eximie Rufino commendato ait, Hieronymum aemulationis contra Rufinum siwHo inritartim, adnuo rum D um vertisse . Ceterum Rufinus non fuit haereticus, licet Hieronymus eumdem haereticis adnumeret . Neque enim S. Paulinus tam religiosam cum eodem amicitiam coluisIet , n
que Pinianus , di Melania illum una secum in Siciliam adduxisi sent , neque in suburbano Pineti Monasterio degere potuisset, si palam haeresi insectus suisset . tinde errorum suspicionem , qua apud Anassasium laboravit : Romam rediens , coram Iimocentio Pontifice a se procul excussit . Et quidem libellum quo e rores patetim ab se assertos , partim sibi , ut questus est , imputatos condemnavit , inveni in antiquo codice Vaticanae Bibli, thecae , inter M. M. Palatina Num. a 34. in cujus voluminis initio ponitur epistola S. Anastasii Papae ad Iohannem Hierosolymitanum contra Rufinum , ab eoque trinslata Peri Archon'volumina : pagina Vero secunda haec Rufini palinodia legitur.
70쪽
est od audierint nos inuisa fieretica, Gqme conrea fidem Ecclesie veniunt ofiteri. Ira die Deo prasente te mur,quae ri I Uc Uco iunt, nos ex parte sensesse per errorem , ta praesenti te pore condemnare : alia aiatem , in quibos fasso infamamur , nec dixitFie', nee direre , G eon raria , quae in anis D Dicamur , p fuisse at e damnosse . I. Qui dic ι Diabso , G misonisidis , G impiis , hoe es Gea tibus , Iudaeis , Samaritanis , omnibus ne haereticis , exceptis CBrisianis. i rectam Mem sequuntor , G sunt peccatores , poenas eorum non esse perpetuas , anauema snt . II. Qui dicunt, quemυis fanctum virum , G prophetasem, tavos ocum sne Dei anxiIio posse sis perfectum, anathema snt. III. Qοι dicant , Cissum Gium Dei , Deum Verbum , intominem esse muratam , ita ut Deus mer m esse deserit ; aut fomInem purum natum ex JAria fecundum Passim Sammat intim , ta Notinum ; G merito atque vir tibias in Dei voca-btiom profeci e ; anathema Int. IR. Qui dicunt , illud , quod scrip iam es : De die anno, Mari hora nesciunt neque Angeli , neque Filius , joxta hosfemias H Ariunm am , ta non proprer aene sationem carnis Comptae, anat ema or . H. Qui dicone , Patrem , FUtam , G Spirirem Sanct m, hoe es Sanctam T initatem, dioe se inter se esse δενδε antiae, taxon unius potuisitis at e natur ae , anathema int.
VI. uoi diconii, quolibet modo , G quoliber fers Fitium
Patrem non videre , anathema Int..
VII. Qui dicant , animas nos; os ex Angeserum risuio in hac corpora corroi d , propter 'edam antiqua peccata , G inso mundo agere poenitentiam , assamentes tua resimonio: us P . quam humiliarer ego peccavi,& educ de cai cere animam meam, 'ta cetera his smilia , anathema t. -- ULVIII. Q i idiciant , Dominom G Sa arorem n rnis non in I I.
animam hominis non hiabalis vel metirem συρ e peccato, anathema snt. IA. Qui dicunt , pos mu ta ferula G tempora , quae π πposumas humana cogitatione eo refendere , resistitione cri omniam in antiquo satum , CN aniversa ad Da redire pri cipia , anathema int . γQui