장음표시 사용
111쪽
ro 3 Da ordine, , serat, ad quorum preees Christi eorpus sanguIsque eom. , , fio ire 3 is Probat autem In prImis Presbyteros esse Episcopos, quia unus ex PresbyterIs In Eeelesiae pr mordiis solebat eIigi In Episcopum , quemadmodum si unus ex Diaeon s assumatur In ArehidIaconum . Atquἔ vanum & sutile estet illud argumentum, si Presbytero se
electo opus esset nova eonsecratione ad obeunda munia Epistopatia . Diaconi quippe reponere possent sellam ex Diaeon Is eligi Episcopox; S. enim Athanasi Diaeonus suecessit Ξ. Alexandro in Sede Alexandrἰn . An propterea liceret S. Hieronymo concludere eum se supra Episcopum erIgere, qui adversus D aeonum i timesceret M n me vero, eum DIaeonus In Episc pum electus indigeat inauguratione saltem Presbyterii tergo S. Hieronymus nἰhIl eo lud It adversus timidos Diaconos , nisi exeludat a Presbytero ri EFfeo me Iecto necessitatem novae consecration II .
Nego subsumptum , cuius confirmationἰν mἔn rem distinguor vanum ae futἰIe esset rati inIum.s. Hiero.
nymi in alἰqua hypothesi. , Concedo ; In hypotesi
in qua versatur , Nego minorem. Enimvero S. Hier nymus speetit Presbyteros iuxta diseiplinam , quae M. ftInuit tempore Apostolorum 8e permansit In Eeelesia Alexandrina usque ad medium tertii saecul Ir hoc est, quatenus Ecelesiam tu.eommune gubernabant praeside Episeopo ἀ S ua nomen Episeopi . seu speeulatorisae intendentis ipsis competebat idemque erat supra Presbyterum, ae supra Episeopum se efferre . Praeterea tunc temporis Presbyteri ex gremio suo unum eligebant, quem sibi praefieerent, quemadmodum Cardine Iea Romanae Ecclesiae unum ex suo Colle o eligunt
in summum Ponti fieem, qui hcie ipso Ipsis praeficituν, quamvis, nisi iam Ep seopus sueri ι omnia quae sun
summi Pontifieis exereere , nequeat . nisi prius e nis cretur. Porro qui se extollerent vel supra IIIos Pre Dbyteros Episcopi electores & cooperatores, vel supra Cardinales merito diceretur se efferre supra vel Episcopum , vel sedem Apostolicam quod reponi nequit de D aeonἰs In hypothesi, quod ex ipsis unus In EpIscopumve, Presbyterum assumeretur, qu a eum sicit in ordine
112쪽
M a strorum, eum Episeopo aut Presbytero heclesia
non gubernant di nee ius habent eIigendi ex suo ordo. ne EpIseopum aut Presbyterum, ae proInde falso di. teretur qu*s Fupra Episcopum aut Presbyterum se e tollere, eo ipso, quo in Diaeonum Insurgeret. Non quartum, quod petitur ex S. Augustino, quias. Doctor seribit voeabulum Episcopi, non vero chmuracterem Episeopalem ex usu Melesiae evasisse honoris titulum, seἰlle et ex quo decretum est, ut omnis Eeelesiae eum ad Ep scopum devolveretur ι eum
ante sinisma Episeopi nomen esset offeII & Iaborit pnon solum apud Chrimanos, sed etiam apud Iudaeos, ct apud Ethnteos, ut patet ex supra all3to Cicero-BIs tes Umonio. Nea aliud volunt PP. quos laudat aded nasEdem non meretur quod nono habente sareulo sempsit EulyehIus Patriaretia Alexandrinus, seIlIeet nul rum In aegypto extiti sie Episeopum usque ad Deme trium, eui Heracias Reeessit in sede AlexandrIna et reastrin. 1 4. Ideoque PatrIarebat ulIus Eeelesiae per illud
tempus fissse eonseeratos impositIone manuum Presbr erorum. Namque r. lneredibile est S. Mareum , qui fundavIe EeeIesiam Alexandrinam, eamque rexit I9.
ann. QIum ex Apostoli. seu Aposto IeIs virIs nullos Drdinasse EF scopos, solamque aegyptum tamdiu sponso Risse viduatam . x. Una est omnium scriptorum vox sfinianum , qui sub S. Mare militavit, s. Evangelissae necessisse in Sede AlexandrIna. 3. Ex Tertullἰan tibis contra valentInlanos i UaIentinus erat aegyptiust de ad haeresim defeeἱt aestre Arens, quod alter In Episcopatu ipsi praeIatus suisset , ex Epiphanio haerest 33. . S. DIonysius creatvς Episeopus Alexandrinus strin. 248. seribit adversus Nepotem Episeopum in AEgypto , ex Bus Io IIb. 7. Hi n. eap. 19. & In Epist. ad Fabium AntIoehenum c apud eundem Eusebium cIt, lih eap. O. a meminit euiusdam Chere. monis grandaevi EpiscopI AEgyptἴl. s. Denique, In auditum est In Eeelos, Episcopum inaugurari a sim-
Dices O Coneillum thaginense quartum s
113쪽
υterarum sublimiis sedeat: retra domum vera , colle Iam se Presbyterorum esse cognoscat. Itaque nomen co
jegae non semper significat omnimodam aequalitatem ut Ia duobus Consulibus , Imperatoribus, Episcopis , sed plerumque foeIetatem dumtaxat de eolle 'Iouem hominum ad diem munus expIendum, servato mensociorum ordine . si e Imperator exeret tua Centuri nes Ae allos Inseriores Praesectos voeItare solet socIos νcommili ones, de Collegas. Quod autem PP. Cartha -gἰnenses eo sensu nomen eollegae aeceperint , consta ex ipso canonis eontextu, In eo quippe decernunt Episcopo non solum primam, sed Be sublimiorem sedem, quoties ee IebrIs Presbyterornm eonventus habetur, ut in Eeclesia , vel Synodo In prἰvat Is vero & iam Iliar-bus congressibus monent Episeopum, ne Presbyterum coram se sedense flare patiatur, utpote quὲ non fit eius minister, quemadmodum Diaconue, sed Qeἰus BEvol Iega in regimine Eeelefiae, In qua praeest iste suo S inferiori modo ; Ita de In omni Ioeo ei sedere
compelli, Diacono vero stare utpote Episeopi Re Pres byteri mInistro. QuIa, tamen Diaeonus non mInistra nisi in iis, quae pertinet ad cultum Dei; de eatenus non tam est mIn Ister homInis , quam De Ir DP. Ca thagInenses volunt ut Presbyter & Episeopus eius ministerium in honore habeant, inbeantque Illum C Aram se sedere, quod herus nunquam suo famulo con cederet '. maeonus , inqdiunt, Can. 3τ. Ita se Pretis teri, ον υνιορι missism mvενit . Et Can. yy. Dia conus quolibet loco , Iaebente Presbtreo sedeat .
Q. t. Vne de Ide Episcopum iure divino fueri
114쪽
R. Et si Ere disia hactenus expresse non definieria Episeopos iure DIvino esse PresbyterIs superlores , quoad potest item iurisdictῖonis, sententia tamen assirin
Prob. Tum quia momenta In confirmationem praec dentis responsionis prolata Illud demonstrant; tum quia, lieri Cone. Trid. expresse non definterle huiuia modi proposit onem fide Divina esse eredendam, evi
denter tamen eoi I gῖtur ex eius doctrina; namque r. sed . a I. eap. 4.: DecIarat ρωιer eeteror Eretisiasticos
dendum doeet in Eeelesia Catholiea esse HIeraret, Iam πνῖna ordInat one Institutam, quae eonstat ex Ep scopis , Presbyteris, & Mies stris. Atqui si Episcopincia essent iure Divino , sed Mesesiast Ieo dumtaxat Presbyteris superlorea ratione potestatis iurisdictionis , Hierarchia EeeIesiast Iea DIτIna ordinatione non esset instituta, eum In ea EpIseopi non praeessent PresbyterIs, nisi Iege EeeIesiasti ea: Ergo. Ηἰne Ma Idonatus Tractatu de ordine eap. 8. asserit nostram sentem 1 Iam proxἰ me Meedere ad fidem et alit, ut Est Ius ἰαε. dist. 14. g. as. certam & emaei ter deductam ex saer Is litteris . Sacra Facultas Par fiensis opposillam sententiam eensura sua notavIt ut falsam, verb Dei contrarIam, & olim a se reprobatam ann. 664- die a 4. Mait.
R. Septem recenset lib. Ponti fieal Is his verbis: Di scopum πονest judicare, interpretari, se; lleet verbum Dei & legem consecrare , ordinare , σννe , baptiRAE νε, co confνmiare . Quam autem singula offeta sint gravia, ct late pateant, alienum est a nostro Instiis
auto aeeurat Ius exponere; non enim servimus fui
vis EpIscopis, sed futuris dumtaxat Presbyteris , de Parochis, ad quos non spectat docere Episcopos , quanta Deus Sc Ecclesia ab ipsis exigant.
115쪽
No Eeelestas ιe R. Erant Episeoporum UIearii, seu suffragane I Inpagis eonstituti, qui plura obibant munia Epistoph-lia ἰ nam πωρα oppidum significat. Q. a. CMrepiscopi erantne insignirι ebaractere Episeopia R. Theologἱ convenIunt quosdam Chorepiseopor consteratIone Episcopali suisse inaugurator , ulmIrum qui a sua sede pulsi fuerant, vel ab haeresi ad Eeci fiam CathoIicam redibant. Prἰmum patet de Armemtario, qui ex Episcopatu Ebrodunens dei emis, a Synodo permissiast est Chorepiseopum agere in pagis qυἔ-busdam, & urbibus mInoribus. Seeundum de Epi se pis Novatlanta ad fidem conversis , quibu1 primum Cone. Nieaenum Can. 8. Choreplicopatus Dignitatem eoncedit. Milia etIam verisimile est Episeopor aliquam do propter amplissimas Diceeeses, quas, veI propter senium, ve, propter perseeutiones infidelium, de pe-HeuIa Itinerum In pag s ae minoribus e vItatibus Cs repiseopos Epistopali e haractere donasse , ve, uti SORBaganeos , quales hodie cernuntur in Germaniae par stibus. Suade can. Io. Cone. Antiochenὲ ann. 3 I.
faem ess , ut suum modum scian , ω sibi subjectas
hoe Canoae sermo est de Chorepiscopis , qui ordi-
116쪽
erant dumtaxat Presbyteri. Iis competῖt ex ossielo oris dinare Subdiae os , de inferiores ClerIgos a quemadmois dum Coneἱlium Ancyranum e n. I a. agnoverat ann
3i . sed nonnisi ex licentia Episcopi primarii Diaeo nos di Presbyteros eonsterare debent , quod Iaudatum Conia et IIum An ranum iam praescripsera . Postrema eanonis verba, fiat autem γονε scopus ab Episcopo civitatis , cui subjicitur , dissieultatem prinxi unt - quIa iuxta eanones , Esse pus non eonsere . tur, nisi a trIbus Episcopis. Sed illa dITeultas saeἰIesolvItur ab iis, qui eontendunt Iegem illam esse meis re EeelesiastIeam , ordinemque EpiseopaIem ab uno Episcopo valIde ae Iiel te posse eonserri in easu nere μsitatis, quae hie facile praesumitur I eum tune tem p xIs dissiellius esset tres EpIseopor ex remotis Iocis In unum eonvenire ad Chorepiseopum in pago ina
Alii volunt eanonem IIIud dumtaxat ponere di seriis mea Inter ordinationem primarἰi Episeopi , ct Cho episcopi, quod primarius Episcopus ex emonum prae scripto consterandus sit a Metropolitano , adiunctis duobus EpIseopIs assistentibus , ChorepiseopIs a suo prImario EpIseopo, di duobus Chorepiseopis ex Ioele ad taeentibua . Alii ex postrema ina eanonἰs parte eerto evIneer se existimant Chorepiseopos ex sua Iastitutione fulmetantum Presbyteros , qui tanquam meari ἔ generales Episcopi , nonnulla iurisdIesonis Episcopal Ir exerce bant: per Meldens vero RIM, quod aliqui ex Chodiepseopis In signiti essent eharactere Episeopalἱ . Probant autem suam sententiam ex responso Leon. III. ad Episcopos Galliae , qui apud Ipsum eonquesti fuerant de Chorepiscoporum arrogantIa ann. goo. Responsum Leo nis III. amplevi sunt Episeopi Galli & Germani ann 8 I. referturque in Capitulari Aquisgranensi. In illo autem responso de elarat Summus Pontifex non efferiesbyterum, aut Diaeonum, aut Subd Iaeonum a Ch repiscopis ordinatum; neque quidquam, quod de Episcopali innisterio prcumpseria , esse peractum I sed
117쪽
quis quod non ostenditur gestam , ratio non fuir, rei τι-
Contrarium eodem sareulo Nie laus I. Ep. 39. re. lspondit RodnIpho Archiepiseopo Biturieensi. qvi a Ipsum seripserat Presbyteros & Diaeonos a Chorepiseopis ordinatos a quibusdam Episeopis deponi , ab
aliis vero denuo eoaseera i I, , Nos vero, inquit Sum. mus Postisae , dicimus nee innoeentes oportere per- lis eelli , nee ullas debere fieri re ordinat Iones, vel It ratas eo niserationes et Ad formam enim septuagἰntari Chore piscopἱ faeti sunt , quos quis dubitet Episeo. D porum habuisse officia Z Sed quia saeri eano nes ve- D tant , ne omnes sibi omnia vindIeent , ae per hoe,, dignitas Episcoporum ad Chorepiscopos suos v Ideas, tur transferri , fiatque vilior honor Episeopi , de ,, eernimus nihII in hoc praeter regulas ulterIus fieri. Ηἰne In tritatissima quaestio , de longa dissertatione Indigent, num Chorepiseopἰ ex sua Institui Ione essent veri Episcopi , an tantum Presbyteri ae veluti ineanI r rales 3 Deinde quomodo eoneIliari possint responsa summorum Ponti fieum: an supposuItia sit Epistola N emni I. aut responsum LeonIs III. ct Capῖtulare Aquin granense ἱ Id enim suspicantur de epistola Nieolai I. qui existimant ChorepIseopos suisse dumtaxat Presbyteros; mntra vero alii, qui volunt eosdem suisse Episeopos, suspectam habent responsum Leonis i II. m - αἰ me eum nititur Deereto Damas , quod eonstat esse supposititium , pugnetque adversus concilium Nicae num secundum, quod agnoscἱt ex ant; qua consuetudine Chore piscopos ordinare Clerieos minores . Qi nConeil Ium Meldense post reeeptum Leonis III. responsum , ut suppon Itur , hoe est , anno 34'. prohibet Chore piscopIs dumtaxat ean. 44. ne Saeramentum C n firmationis conserant, vel etiam Ord Ines Eeelesiast Iecis , qui per imposit Ionem manuum tribuuntur, id est , Dia-eonatum , & Hesbyteratum . Pugnantia eiusmodἰ De-ereta sorte eonciliari possent, si dieeretur Leonem III. &Conestium Aqui uranea se Ioqui de Chorepiseopis iuxta
118쪽
eoaim Institui onem spectatis, nempe ut presbyterIs . quI a non eompetit Minores etiam ordines eonserie, . nisi ex privilegio quod eis concedunt Conei lium NI-eaenum II. 3t Conei Iium MeIdense; NIeoIaum vero I. feribere de Chore piscopis , quos Episcopi quIetis nimium amantes faeilius charactere Epἱ seopali donabant , ut graviora Saeerdotii onera in eos coni cerent. Sed eum eiusmodi dissienitatum elue Idalio nihil ad pro positum nostrum eonfera , ct ad eam opus sit longa dissertati me, eas non ingredimur; consulant, qui v I uerint, Petrum de Marea, Hali Ierum, & Molinum . . I. Quando oe qae. occasione abνogati sunt Choνα episcopι R. I. Abrogati videntur nono exeunte laenIo I nuIIa enIm eorum fit mentio posteriorIbus laeulis . a. Causia abrogandi Chorepiscopos fuit partim eorum Praesumptio , de qua frequentes erant In Gallia querIi moniae nono saeculo: partim Episeoporum dissidia, Bel muneris sui negligentIa I ii quippe vel propriae qui e tis nimium amantes, vel In aulis Principum freque xiores, Sacerdotii cinera In Chorepiseopos passim reii Ciebant , ut testatur Hiaemarus tom. a. Cont Iliorum GaIIIaea is Quidam Episeopi, in xit , etiam a Ionge is procedentibus temporibus standalum pro sua quie- ,, Ie ct volant te Intromiserunt, ord Inantes Chorep4M scopos, & eis quae sutnmis Ponti fieibus eonvenIunt , , , agere permittentes, quos Apostoli ea Sedes r proba- M vῖε, de Apostoli eo muerone reseidit . se ut In De-ν, cretalibus eorum qui voluerit reeensete, invenἰet
Doctrinae ratio postulat, ut exposita euinque o dinis notione, sanctitate, ae ossieIorum varIetam te , differamur de Tonsura Clerieati, per quam Ec- cIesia initiandos praeparat ad Ordines, g, Ii
119쪽
Isin I. Onfuta clerieatis Uyne ordo R. Minime. quidqud contra sentἔana cl. nonistae , quia ex dictis per ordinem datur potestas spiritualis exercendi nonnulIa o ela, quae tendunt sabiem remote ad Missae uerIficium rite peragendum: au lqui per Tonsuram ClerIealem eiusmodi pote stas noa confertur , ClerIeus quippe sola Tonsura insignitus nul Iam habet In Eeclesia functionem e ergo Tonsur UoIealis non est ordo . C. tamen Cnm tentimi itit. de aetate & qualitate praefieiendorum dieitur Cibrἰeatus ordo , sed Iallori significat Ione, iuxta quam Congregationes Monasticae voeantur Religiosi ordines, ut capἰte primo observavimus et per Tonsuraci quippe clerici deputantur ad quoddam sanctioris vita genus. Q. a. Quid es u ιαν Tanfara clerieaIis R. Est eaeremonia ab Leelesia Instituta, per quissi Laicus baptiratus , di Saeramento Confirmationis co signatus , saero rItu In Clerum adseribItur. Dicἰtur T. earemonia ab Eeiaesa instituta I quia Tonsura Cleriealis non est instItutionis dIvlnae, eum Eeelesia Graeci IIIam non observet, & In Litina nu Ium eius Inveniatur vestigium tribus primis laeulis . Sanctus enim Cornelius summus Pontifex In Epistola ad Fabium Antiochenum Episeopum seripta tertio mediante iseulo , aeeurate describἰt diversos Clericorum gr1dus , quI sua aetate erant in Eeelesia Romana , nulla facta mentIone Tonsurae meri ealis . S. quoque Cyprianus, sanctἱ Cornelii eoaetaneus , ep. gr. non agnoscit alios Cleeleos praeter eos , qui ai tari & saerifieiIs deservIunt Cum , laquit , singuliis dῖvino Saeerdotio honoratἱ , & euncti In Clerica- ,, ii ministerio constItuit , nonnisi altari & saerifieiis is deservire, & precibus atque orationibus vaeare de
120쪽
Fara Prima. itfDIees r. Sanctus Anicetus , qui EeeIesiam rexit secundo saeculo , statuit ex libro Ponti fieat; Damasi , se ut C Ierici, iuxta Apostolum, comam non nutriant, sed desuper caput in modum spherae eradant , quia is sieut discreti esse in conversatione debent , ita deo In tonsura de in habitu discreti debent apparere: ,. ergo Clerici 1 primis EeeIesiae saecul Is fuerunt alisto asi .
R. Negando illud meretum esse s. Anteetl ; nam
conveniunt omnes Theologi Decretales Epistolas, quae tribuuntur summis Ponti fieIbus sancto Sirleto, hoe est, quarto saeculo antoquioribus, esse adulterinas, & eoninfictas octavo laeulo. Diees a. ex GregorIo Turonensi IIb. I. de gloria
Martyrum cap. 28. Perens Amstolus ad humilitatem docendam, caριεν desuper tonderi insiluit . Ergo.
Respondet Amalarius de divinis ossietis e. t s. eiusmodi Tradἰtionem esse admodum Incertam e se Inis terrogatus ab alἰquibus, inquit, quis primus tonsus, , sit more nostro Iegi in epistoIa euiusdam viri , ,, Petrus. Sed quia non tantae auctorItatis est , matutinis mus eum praeterIre. Non tamen abs re est , si dIxe- ,, rimus eum Petrum vel aliquem eius suecessoremis I. su Isse tonsum more nostro; quoniam ab illa Ee- eIesia sumptus est Ille usus, In qua illi sederunt. ,, Enimvero credibile non est, quod tribus prIoribus si culis Clerici , in quot perseeutIo maxime saeviebat , di ideo oeeultare se eogebantur , externo Tonsurae Clerie alis signo perseeutoribus se prodiderint, nee aliudex veteribus monumentis colligi potest, quam Clericos nunquam eo mam nutrivisse , semper Ineessisse com uosito ad modest Iam eapIIIo. Dicitur a. Laiens baptitatus , or Saerament Con' nationis consignatus , r. quia soli Εαlesiae filiἱ gaude- Te debent eius honoribus e atqui per BaptIsmum na seuntur Eeelesiae filii: Ergo: a. quia Neophytus non dum Confirmationis signa eulo munitus, dicitur a P tribus semI-Christianus, parvulus In Christo, qui ut adversus perseeutores fidei deeertare valeat tanquam gre gari ut miles, saero ehrisinate roborandiis est ac perficien-