Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 882페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

Paroeli Iani , qui aegre eos audiunt, cum singulari avia ditate & Ingentἔ fructu Iis aures praebent, qui co venienter verbum Dei annuntiant. Isthaee nobiscum experiuntur inepti illi Pastores , sed sine poenitentia, quod temere S cum evidenti salutIs suae,& alior uviperieulo, docendi magἰ sterium sulae perint, adeo sunt obdurato corde. Porro magisterium Illud eum SaeerdotIst suseipiunt,dieente Pontifiee euilibet Inblando: Oponet Sacerdotem

Praedicare I nee eum delaeeps a tanto munere arcere Iiscebit Eseseopo, fi per electionem , praesentationem , aut resignationem, aut In vim graduum, ius ad bdinefie7um Parochiale aequirat modo rudIora Theolo giae r Imenta leviter ae frictim attigerit, moresque eius in soro externo reprehendi neque antet: nec mora erit ulla, quod praeclaram artem verba faetendi ad populum non didicerit, quod illius nullum specimen ediderIta eum ista tamen in RepubIica praerequiruntuFad magisterium euiusque artis, etiam vilissimae; quod denique homo sordIdus a natura ita sit institutus, vel balbutiens, R ad singula fere verba haesitans, ve I tam tardi ac plumbei ingenii, ut desit illl argumentorum

di verborum copia, et Iam pro de sensione rerum Infiis marum , shilicet temporalium vi Explorentur ergo Ino. tiandorum vires ae sicuti tes, priusquam verbi ducesae magistri constituantur; res enim illa excelsum re quirit animum et quod autem praecellens est, rarum eia se solet: Non cujusvis es de Deo, divinisque rebo disserere , inquit S. Chrysostomus , evangeli re perpas corum est baptivara autem o us libet, modo Deo tisse atur. Et S. GregorIus Nazianzenus in oratω

logetlea de sua fuga: Sι quis es alios , inquit, qui

praefidento animo foscipiat minismium τενbi, ain crVU-mis kngenia esse censeat , hune ego insolentiae nomina admiror , ne dicam stultitiae . MiM Pidem νει --

92쪽

Para Frima. Dinod si quaeras, quaenam debeant esse partes Unistri

verbi Dei , Respondet s. AugustInup lib. 4. de docte na Chrima.

na, praesertim e. . tria ipsi esse praestanda , scilleea doeere, delectare, deflectere seu movere. Et ratIo est, quia ex auditoribus alii peeeene ex Ignorantia , vel ἱneogitant;a: aut enim Ignorant prohibitur esse quod agunt, & praeceptum opus, quod praetermittunt: vel si ista noverint, non satis ea aestimant , nec ad ea sui par est, attendunt lis ergo Iumen Evangelii & ve eitatIs praeserre necesse est . Alii , & quidem longe plures, peceant ex malitIa vel laeordis ; vident meisliora, probantques sed deteriora sequuntur . NI aegre ferunt se edoceri; scut enim gratus est, qui cognoscemia enubitat , In qu It Idem Sanctus Doctor est. libr. 4. cap. Io. se onerosin est ροι eognita ineutiat . Agat ergo verbi Dei mInister, ni duram horum eervicem flectat s& obfirmatam in maIo voluntatem moveat, quia 'rs stra persaeadatur verum esse quod dicitur , frustra pia- aer modus ipse , quo dieitur , si non Da dicituν , ns

do suadet aliquia , quod agendum es , non solum doce

νe, ut si at, oe delectare, ut reneat attentum scAIIcet auditorem , veram etiam flectere , fit vincar a

Sed sicut alἱmenta , quantumvis neeessaria st salutaria , nisi apte eotidiantur , Ingrata sunt , ae ple remque reiicIuntur ι Ita & sermo , nisi permiseeatur suavitate quadam , quae auditorem Ed ea quae dleum lue, ttentum teum , & ad honum flexiuIIem reddat. Horum trIum is quod primo Ioeo positum est ν,, hoe est docendi neeessitas , In rebus est constit B ta, quas diximus. I reliqua duo in modo, quo di

Iisdem praeeeptis Aposto ua Inst tute suum diseIpi tum Timotheum , quem EGIesiae Ephesinae praesecerat

Episcopum; se enim ad eum seri bl epist. a. eap. 4. Trἀdica verb- , insta oppεν une, ἰ istune. Quomodo ver arguo , inquit , obseesa , .nerepa in omni pa tientia is doctrina . In quem laeum Sanctus Chrys

93쪽

o De ordine, nam se absqaa argumentia thur et , - νἐM ADIdeberis , Muasque te praes ενι , v. gr. si inclamaverit damnatum iri ebriosos , maledi eos i dici prius luam gravἰ-bus & firmis monent Ia demonstraver It gravissima eo eiusmodi peeeata, de aeterna damna cone digna , o Ubis, vero praecessi I probatI , tune δe Inerepat onem Disis elle si in pis , alioquin impudens fiet . Quod si arx,, suas vehementer de Inere pes, obsecratIonemque R

, , ducas, rursus omnIa perdiar quippe reprehensio pellis se intolerabit Is est , nisi admixtam habeat eonsola- δε tionem , sicut et potio , salutaris Ileet, nisi plu-

, , rima dolorem consulentur, non ea sust; ne Iangui- ,. dus . . Isthaee tria cernere est In omnibus Iibria Prophetarum , qui erant Synagogae eoneIOnatores. F. arguunt peceata auditorum; doeentque quam sint gra- lvIa, deinde minantur ae terrent, demum adhibent verba consolatoria i apta ad emolienda eorda δὲ eliciendas lacrymasa

Evangelii autem Minἱsser , ut utillier doeeat. r. lelare ac diluet de proponet Id, de quo futurus est se

Ino , alias in vanum Ioqueretur, si aud tores sermonIs argumentum non sat a pere; perent . . Deinde quId in medium adduxerἱε , stabiliter auelaritate tum saeraescripturae. tum Traditionis, proferendo textus Un usa aut a Iterius e Sδnctis Patribus , ut antevertat salsam

auditorum opinionem ιν quasi Seripturam In alienos se sua detorqueat; ipsisque constet quod eam Inter pietetur iuxta sensum , quem tenet Sancta Mater Eeelesia ἀNon autem se verior videatur Da doctrina; ostendete in naturae humanae esse omnino eonsentaneam; illamque eonfirmabἰε ratione naturali omnibus nota ,

Delectra dicendo, si dieat aperte, diluel de , fervide sde eum dῖgn Itate: si non memoriter, sed ex persuasi ne &ex affectu pronuntiare videatur: si oratἰo eonstet verbis propriis , aeeuratis & minime obseuris ; si Illustretur exemplis nobIlibus . de sim litudinibus eongruis , in quibus nihil sia abiectum aut humile , quod in derisum eonvertI possiar si Ita sit copiosa , ut no redundet; id en Im sunt orationi verba superflua Se In-oIdinata, quod segetibua exerescentes heibae Iniit II ex z

94쪽

Fars Trhna . , ὀ Est attentIonem distrahunt, & Intellectum ol ruunt 'e eonfundunt . Deiaque si ad captum auditorum sit accommodata, nempe eruditior& elega or; si verba habeantur ad eruditos, ct sapientes, quia onero=s ess, inquit unctus Augustinus supra laudatus , quι cognita ineuIear, nisi novo & persect ori modo de iisdem ditaserat: humilior vero Be depressior, si plebei rudioresae rusticἱ edoceantur: namque ex eodem sancto Doctois re, Patronus, qui in laro sublimἰ ter d x t , & eum maturi admiratione, domum rediens se componit ad mensuram parvuli, & puerili modo illum alloquitur , alioquIa non intelligendus. Unci verbo dieam , Euan

aelii Minisue doeendo delectabit, si sit sermonis dii, saeἰlis, ae perspicui, fastidium vero pariet, si di mei. Iis, inordinati , & eonfusi , quin ubi dissicuItas, ibi

contentio, labor , ct poenae eontra vero , ubi omni moda stellitas assequendi mentem llius , qua de -- enis rebus differte , ibi quies & voluptas. Verum quid prodest, si auditores recredunt verbis, quae docentur, & ad ea non flectuntur dseere quidem necessitaria est, ut veritas pateat, deti are ut auditores attenti ae benevoli reddantur sed pee ere quasi dIeat, qui firmis ae perspreuis ratIOnibus docet, di venustate verborum delectat, strenue quidem contra errorem vἰllumque decertat , sed victoria a manibus eius eκeidit, si auditores non flectat Unumis igitur sibi potissimum proponet', inquit ConciIsumis Medisianense quintum , In quo omnes nervos , t se burque industriae suae adhibeat , & in quo munus

is suum versar I cognoseat , ut auditorum se; Iieet antisti mos commoveat et eum praesertIm peecent homine I εδε non tam quia verum Ignorant, quam quod male anis secti sint . Dabit igitur operam , ut quemadmodum M per sngula eorporis membra sanguis dIFonditur, ita ,, in omnibus concionis suae partibus quaedam Indit ,

is quae ad commovendum valefint. Porro ut commoveat ad colendam virtutem, quam

doeuit , vel fugiendum vἰtium , quot arguit, his &similibus utetur inei tamentis. In primi ostendet finx ct vaaa esse temporalia, quibus detInentur peeratorer,

95쪽

animales eaveana ab InsidIIa, ct subdoIa Satanae eon LIIa reddant irrIta; nullum quIppe est animal tam v rax ae stupydum, ut Irruat ἱn eseam , si mustipulam

ct aerieulum odoretur; nee ullus homInum , quantum eunque vecors , Id faeἰet eertus fore, ut eum si 'I P sea poenIteat: atque certo Grilus preeatores poenἔt lbit Indulsisse suis cupiditat Ibor; una enIm eorum vox in morte , Sap. s. nor infensate, Inquiunt Intra se poenitentes, & prae angustia spirItus gementes . . . 'ν vim a via veritatis ... a fati semus in via ἐnvaria

statis ... quid nobis μομἐν saeperbia , ani divit arrem Ia erantia quid σontulit nobis Exponet ob oculos hine miseram peerat Is soriem, ut qui Deum Ipsum habeat adversarium, aeutissimas ansmi aegritudines. e moI stas: impia auram, inquit, Isaiae 37. ρκψι mare se mens, quφd quisseere non mis , non est paκ iis e continuos maIae conseientIae erueIatus, infamiam, qua aspergitur saltem apud sapIentea, horrorem mortis I eluctabilia, & brevi suturae, desperationem, quam In ducent anteactae v tae memorIa , & meritorum penuria νinde iustorum paeem, S Inchoatam felieitatem , reetia conscientiae testImonium , quo nullum est bonum sol ἔ-dlus e iucundius; eonsolationem SpirItus sancti, quam nulla adversa extinguunt; firmam in Deo spem, & ee tam praernit expectatIonem. IgnavIs pudorem IniΤciat, exemplo tot virorum ae mulierum, qui supremandatum plurima praestant . Exprobris i. Immensa Dei B ne fieta strictim perstringenda. pro quibus iniurias ipsi rependunt. IncrepabIt Induratos; misisItur Des vli dictam I portendet imminentem ultionem ἰ ponet ob

ocuIos horrendum Dei iudicium , ct aeterna gehe

96쪽

minea flecti consueverun . sed reprehensio per is exinalperat, de , tia supra dicebat Sanctus Chryse stomus, ἱ toletiuilis est , nisi admixtam habet eonsolationem Quaerat ergo neeesse est verbi Dei Minister eondImenista humata tis , quibus verba InerepatorIa Ita mit Iret, ut auditoribus delectationem pariant , nedum fastiis

Delectabit autem reprehensio, si ex affectu earIt is prodire eernatur; si auditores, non hominem, sed Deum sentIant Iratum In homine , qui de eorum salute a Ius, omni ope atque opera, impendens extrerimum exitἰum ab ipsis propulsare adnititur. Ne Ap BOIus, ne videretur ex Illa & odio insectari Galatas, qui a fide deseeerant, ct contumeliose Illos eompellare hilae verbis, o in fari Gaiatae, quἰr vos fascinavit non abedire meritati Z . . . se suit esis , μι caem P mitu τα-

peritis , nunc carne c--mmemini 2 GaI. 3. statim exia pandit viscera vere materna, ut in iis videant tenerami ac fervidam pietatem , ex qua prodiere Merbiora e iunmodi verba Visu misi, inquit e. o. quoa interim paννα-ri. .... vellem a retem esse apud vos modo, is matare

vocem merum s ut affectus, quos epistola see plura non capi ε vera voce exprimerem, ut sciliret ad Instar matris , nunc Mandirer , nune plorarem, nune obiurgarem vos , nunc obsecrarem I denique orationem meam II omnem modum versarem, ut vos flecterem, de ad saniorem mentem redueerem. Ηἰne adhibentur asperiora verba, quae velutἰ scalpeIIum vuInus aper an , Sc erroris saniem exprimant. Sed protinus eondimenta αἰ- mi inritatἰs succedun , quae inustum dolorem non solum temperant, sed in obIectatἰonem eonvertunt . ,, Habent itaque , inquir sanctnt de natans sem. 44. r. is cantis. ex fraterno oleum mansuetudinis , 3e ex is divino amore vInum aemulationis, seeurus aeeede ad

,, sananda vulnera illius , qui IneIdit In latrones , ., piissimi Samaritani optimus imitator . ,, Alioquin erbum mordacius , Item recta intentIone , de animo benigno proferatur , ,, exasperat Ac exulcerat mainis S, . . . ut qui sordidus erat, sordescit adhue, deeIε-- ,, trans

97쪽

is nans in verba malitiae .... ae more phrenetlel non ,, solum repellens , sed Re mordere tentans Mediei ν, manum , edem som. 3. de Re Mnemone.

Quod si asperius dicta etIain Eelo rectitudInIs adeo nocent , nisi eondiantur sale sapientiae , de suavitate caritatis , quanto magIs si procedant ex Impotentῖ via.d ctae animo λ Luximus aliquando Parochos , qui ad explendam ulcistendi se Iibidinem , impie abutebantu cathedra Christi, de pro disciplina patἰentἰae, humilitatis , de earltatis , ad quam edocendam erecta est , omne acerbῖtatIa virus evomebana in eos , a quibus Iaesos se moleste ferebant , adeo ut Is essent fructus ex eiusmodi. profana de saer lega eoneione Intentur, si reos non quidem proprIo nomine, sed aIIIs signIs designatos, eoram universo eae tu pudore suffunderent . Item scandala , Inim eIlIae, expostulationes apud Episcopum, quae v x admittunt eius curat Ionem. Esto Inerepandi sint Inobedientes , alIquando et Iam dure, ut doeet Apostolus Tit. I. v. II. sed severItas paterna sit, non tyrannica , Inquit sanctus Bernardus serm. a I. In Cant. In quo Pastores sie a Iloquitur . tri Discite sibditorum matres vos esse debere , non do-s, m nos I studete magis amari, qu1m metui . . . . .s, matres fovendo, patres vos eorripiendo exhibeat Is .is MansuescIte, ponIte feritatem e suspendite verbera ἰ,, producite uberae pectora Iacte pἰngue seant, non Ῥ- ,, pho turgeant. Quid iugum vestrum super eos ag-m gr/vεtι , quorum potius onera portare debetIs p is Habent singulae dignitates sua insignIa, de naiatus lo-lemnes, quibus MagIstratus ae Primates a vulgarIbo hominibus secernuntur . ornamentum Saeerdotum es ipsa earItas, ut eonstat ex ordinationis ritu , ἔn quo Pontifex euilibet initiando Imponens easulam, quae se eundum vIm nomInis eum integre eontegere debet a sic loquitur: Aeeipe vesem Derrdotalem, per θ - σω νιtatem intelligitur. Dι ut Ius hie Immorarἰ nos oportiae propter CIerveos , qu ἔ eastis &integris moribus Saeerdotium ac Pastoralia munIa sustINunt, ne se it Icet ineauti de mἔnia me intellἰgentes, ut nonnunquam eoni Ingit, gravibus

98쪽

receatIs eon selentiam suam brevi eon tam Inent, seducti plurium Pastorum exemplo, qui verbum Dei vel administrare negligunis, ver i Ilud adeo male & Ineongruea iministranr , ut prae fastido grex inde non pastatur,2 mἱ sere percato is Namque Sacerdos , inqωie I Πνε, γ, Utimus, si vitam deposuerit , tuam autem-dὶ is ligenter non curaverit, cum impi Is in gehennam deis se trudetur. Et S. Isidoras lib. I, Seuten ς. Sacerdotes pro se populorum iniquἰtate damnantur , si sos aut Ignoia

is rantes non erud anto aut peccantes non corrIg nt,

is tessante Domino ad prophetam e Speculatorem ded is te domui Israel ἔ si non fueris Ioeutur .... san ., guinem eius de manu tua requiram . Nee dieas omnibus Presbyteris non Ineumbere euram animarum ἱ nam qne l. Omnibus & singulis Inἰtiandis

dieitur: is oportet Sacerdotem praeesse & praedi eare. Item, tales esse studeatis , ut in adiutorium Moysiis S duodecim Aposiolorum , Episcoporum videt retis Catholi eorum , qui per Moysen in Apostolor figuis rantur , digne per gratἰam Dei eligi valeatis is a.

iuxta Cone illum Trident Inum sest . a 3. e. x 4. de re serm. nullus ad Presbyteratur OrdInem est assumendus snisi ad populum docendum & Sacramenta administra da idoneus comprobetur ι & cap. I s. nullus debet orisssinarῖ , qui judicio sui Episeopi non sit utilis aut neeese

fariuι suis Eec sis. 3. Pontifex singulis Initiand s ora-rIum seu stolam Imponῖε super utrumque humerum s dicens: aceipe iugum Domini. Atqui orarium est propter orationem ad populum habendam, va supra diximus. Diaeonus fert illud uno duntaxat humero . Presinister vero utroque I quia Diaeonus ut pine Minister,

nonnisi iussus verbum De I spargἰt ae dissem Iaal: Presbyter vero qui praeest in sol ieitudine , non solum it Iud seminat , sed insuper eura illi incumbie, ut germinet, crescat, ct fructum afferat. Ipsius est rigare, agrum colere. Inutiles ae nox as herbas eruncare. &besssas arcere ; in quibus plurImus est Iabor ae tantus sui ApostoIus velit , I. Tim. . U. I T. Presbyteros .

qui sie praesunt , & sic laborant In vetho dignos lin-beri dupli ei honore, id est , abundans in i sustentatio.

99쪽

Pressineris Imponitus super utrumque humerum , mi nos est ipsis signum dignitatἰs, quan. oneris , evi fellendo pares non essent, nisi erux Christi, quam Po εἰ ex inormat super eorum pectus , Intus inuncta es set spiritu Sancto, quI per earltatem a is in eordibus infusam , iugum , alias per se IntolerablIe , lave ausiave esset .

De quinto Pisibneri incis. OUiatum Presbyterἰ omelum est baptIEare , qu Iasolus Paterfamilias ius habet ast Iisendi sibi a

menteos , aut si quis alius , ut PrimarIus famuIus , nonnisi ex eius mandato: atqui per Baptἰsmum Cate chumeni cooptantur In numerum domestieorum Dei de Beelesiae soli autem Epistose S Presbyteri In Dei familia patres sunt r Ergo his colis iure ordinar o bais pilEare competit , Diae nis vero tanquam prἰmar IIcnaἰnistrἱs, nonnisi iure extraordinario, de ex Episcopi vel Presbyteri mandato. s. XIV. D. DFσει a

in a. Discopi nomen fuitne semper proprium sacerdotum prωι O dini, ZR. Negat sanct ut Chrysostomus eum aIII L. bene mulintis , probatque tempore Apostolorum Episcopi nomen

100쪽

pli 3e DIaeonis , nulla facta Presbyterorum me I ne Itane renius civitatis plures erant Episcopι , ne quaquam a sed hoc titulo designax Presbyteros , in

enim temporis adhuc vocabulum erat commune . a. en

I. Tim. 3. ubi Apostolus , omissis presbyteris , de solis Episeopis de Diaeonis sermonem habet e oportet ergo, inquit , Emβορ- Drepreheobilem esse , anina revoris visam, &c. Diaconos similiter ρωdicos, non bi. Iingues. In quae verba ita Ioquitur homiI. I r. Intre Episcopam atque Tresisterum interes firme nihil a quippe is Presb'teris Ecelsise cura praemissa est a is qua da Episcopis disit , ea etiam Pres reteris congruunt . Usus tamen deInceps obtInuit , ut soli maiores Saeerdo tes appellarentur Episcopi . voeantur etiam Antisti. tes , quasi ante alios CIericos stantes , iisque praesidentes 2 Pontifices , quia prae aliis multa possun sacere : Ecclesiae Principes , ut apud sanctum Ign tium EpIstol. ad Smyrnenses . Or Igenem Tractatur i. in Matth. sanctura Hilarium canon. as. In Matia optatum Mileuitanum libri s. contra Parmenianum s

R. Est ordo supremus , quo datur Presbytero potestas eonferendἱ saeramenta Confirmationis & ordinis, regendique Eceleslam ipsi eommIssam , hoe est Clerum S plebem. DIcitur I. ordo, propter rationes, quibus eap. probavimus Episcopatum esse ordinem distinctum a presbyter tu . Dicitur a. svremus a quἰa Episeopatus est apex dc fastigium Saeerdotii . Qui vi Enseopas, Inquit S. Au

SEARCH

MENU NAVIGATION