장음표시 사용
161쪽
priores pendeant a voluntate Eeelesiae , penes ἔIIam est eorum ritus immutare, vel adiiciendo, veI detrahendo, ita ut materia, quae prius fui aeeidentarIa, velm Inime usurpata, ut traditio lib. Epistolarum In rLtu Subdiaeonatus, essentia IIa evadat, si visum fuerIt Eee esiae . At de posterioribus id dici nequit, quit eum eiusmodi Ordines sint Sacramenta proprie dIcta, ἐllorum materIa fuit a Christo rumina determinata , nee potest Ecelesia quidquam immutare eIrea ἔIIIus
substantiam, ut late prosecutἰ sumus Tract. de Saeri in gen. c. 7. adeo ut quae prἰmis laeu Iἰs in ordina. tione Diaeonatus, Presbyteratur, & Episcopatus, fu Tunt accidentarIa , aut prorsus praetermissa, iam es.sentIalIa em serI nequeant. His praemssis, Q. I. Paeanam es materia subdiaconatas , ω Dθ-rior um indis R. Constat ex Cone. Certhag. IV. Can. s. de se ex saerament. s. Gregori I, de Pont. Rom. in Eccle. sia Latina materiam Subdlaeonatus semper fuisse ea.
Iieem vacuum cum patena , urceolum cum aqua , mantile, re manu tergium a Aeolythatus urceolum vaeuum , de Ceroserarium eum eereo : Exorei status I b. Exoreisinorum e Lectoratus codicem , de quo LectogIecturus est et ostiarIatus eIaves EeeIesiae. DIxi, in Ecclesia Latina , namque In Graeca SuM ain natus & Lector ordinantur per manuum Imposiv:
is manulegi n subdiaconatu , eandelabνι in Aco Istibatu, re pulius campana , ac ianua obseratio cr apertio Pertinentne ad materiam essentiatim illorum ordinum
R. Trad Itio librI Epistolarum Io ordinatione Sub.d Iaeonatus reeens est, eum IIIIus non meminerint Cone. Carthag. 1U. Saerament. S. Gregori I, Hugo UIctor7nus, Magister Sent. 3e S. Thom, nee ullo indicIo
deprelieadi potest Eeelesiam Inst Itu Isse illum ritum
uti mater Iam neeessarIam huiuste ordInis; eum nequidem Ipse Eugenius IV. eius mentionem faeIat Iasuo mereto pro Armenis . vuIgo autem ered Itur traditionem urceoli, mantilis, di manuleiuii ege ma
162쪽
Fara rima o v tertim aee Identariam tantum , quia ista is Cone. in thrg. & in Pont. Rom. non porriguntur a PontIsiaee, sed ab Archidiacono. Idem sentiendum de ρομsu eampanae , de obseratione ianuae. Traditionem ea n dei iuri eum cereo essentialem non era seribunt Paluis
danus ἰn 4. dist. 14. δc Sylvius ad quaest. 37. suppl. qui pro sua opinione Iaudat haee S. Thoma verba
Q. I. Infirmenta ilia debentne tangι ab inii ando R. Nonnulli ext s Imant satis esse , si porrigantur ab Episeopo, de ἔnitἔandi alIquo signo testent ut se ea aeceptare. Ita Albertus in . dist. a 4. Caietanus, victoria quaest. 23. Uasqnesius, & alii. Sed S. Thom. In Supplem. quaest. I 4. art. 3. ad eonir riam se tentiam amplectἰtur: si uis ipsa verba formi, inquit,
videntων ostendinis, quod starius materiae se de essentia acramenti , quia dicitiar, aaeipe Me veI silua. Q. A. Eme necesse ut stangantur singuia materia par tri , v. g. satin oe patena, eeroferari- ω cerent
R. Graves Theologi , ut Ysambertiis noster, &G netus , censen satis esse , si materia tangatur In aliquis sui parte; quin In rubrIea Pont. Rom. dicitur, Pomtificem eradere singulis ad Subviaeonatum initiandis talIcem vaeuum, patena vaeua superposita, quem 'ς si γε singuli tangunt. Ergo eum pronomen, quem reseratur ad solium eat irem , necesse non est ut physice Huga ur patena. DeInde Mut Ia rItu Presbytetatus unum, quod est in eaIIee, censetur moraliter tangi per contactum ealieἔs, quidni & patena cum p noia perposita NihIIomInus quIa In usu saeramentorum non lirat sequἰ opiniones Ineertas, reIicta tutiore νIn praxi omnIno singulas partes contingere oportet . Namque t. Cone. Cartag. IV. Canis s. requirit con laetum patenae de eat IcIst Parenam , inquῖt, δε υν θυι manae ascipiast, oe salieam vacistam. 2. Liber PO lificalis in ore natione Presbyterorum Ele, cupam dicis edi patenam simul tangunt . Q. . Quaenam es mater a Diaematus oe Presbyteratus
Nubos illos ore aes hie conjungimus; quia ii
163쪽
dem momentis materia utriusque satrament; assere da adversus opiniones diverus, quae maxἰme stholud I uidum a
Prima opinIo. quae est Domini et Soto Capreoli ,
Uasque sit, & aIIorum , eontendit m literIam adaequa. tam Diaeonatus esse eodIcem Evangeliorum , Presbyteratus vero ealIcem eum vino & aqua, Ac patena aesuperpositam eum hostia . Quin vasque sius hane suam sentent Iam ita eertam existimat, ut oppositae notam non solum temer Italis, sed etIzm errorIr Inurendameenseat. Sed ipse temeritatis arguitur ab aliis Theologis, ae praesertim a Maldonato Tractatu de Saera, mento ordinis, ubi probad fide eatholῖea tenendum , manuum Impositionem esse partem essentiaIem Sae, menti Ordiias . Seeunda opInio est eorum, qui censent materiam essentialem Diaeonatus ge Presbyteratus e sti tum impositionem manuum, tum tradItionem Instrumentorum,
eod eIs seII ieet Evangel Iorum In ordinat one Di amni, R ealleis eum patena In ordinatione Presbyteri . Ita Bellarminus, Sylv ur, Hallierus, Gamaehaeus, Ysam. bertus, ct a III non pauci. Ex patronis tamen huius sententiae nonnuIII Impositionem manuum confundunt eum traditione Instrumentorum, utpote quae fieri ne queat sine manus extensione, & morali impositione. Sed perperam; nam Cone. Carthag. IV. eli. Cano ne V. expresse monea Subdiaconum non ord; naripe e manus Impositionem ι ani , inquἰt ,- manaeιέ ositionem non accipis , patenam de manae Discvι accipia . Eadem habet Conei lium Me Iden se Cario. ne M. Ergo extensio manus ad porrIgenda Instrumenta non est manus impositio , de qua loquuntur
Tertia opinIo adaequatam tum Diaeonatus , tum Presbyteratus materlam reponit in sola manuum I mispositione : Ita Durandus de materIa DIae natus , quἰ
asserit In Beelesia AnieIensi, euἰ praeerat, non fuIsse In more tradere librum Evangeliorum. Sed Idem de materIa et Iam Presbyteratus sentiunt Petrus Soto , Beera ut , Areudius, . Morinus, & alii quamplurimi recen
164쪽
Para Prima. r grtiores, eamque sententiam In Academ a parἰsiensi eom. muniter propugnant BaeeaIaureI Licentiam deeurre tes . His praemissis, ad propositam quaestionem R. Mater a Diaconatus & Presbyteratus eonsist It Iusola manuum impositione. Probatur i. ex Scriptura , quae solius manuum finia positionis meminit . De ordinatione prImorum D Iais conorum habetur Act. s. ore ter imposaeerunt bir m nus . De ordinatione Presbyterorum seribit Apost Ius r. ad Timoth. 3. manus cito nemini imposueris . Et cap. 4. noli neglgere gratiam , quae in te es , qua data est tibi. . cum impositiones manunm Treιυν-
Probatur a. ex constanti unIverisIῖs Beelesiae Tra- , ditione. Namque Ecelesia Graeca in ordInatione Di conorum S Presbyterorum hactenus soIum adli Ibula manuum impositionem , nee a1 am materiam usurpa.vIi Eec Iesia Latina per decem prima laevia , ut conis sat ex Concilio Carthaginensi quarto, Nieaeno secumdo , Meldensi , ex omnibus SacramentarIis , & seri ptoribus rerum LiturgIearum , ut ΑIeiuno, AmalarI '. In veteri quidem ordine Romano fit mentio porreis
et ionis Calleis ; sed In rItu eoniserationIs Episcopi . non vero In ordinatione Presbyteri. Quid ad haee pr-troni oppositae sententἰa Nonnulli ex iis respondent nihil eonelud I posse easIentio Ueterum , utpote quI Infidelibus ReligIon snostrae mysterla occultare studuerInt; sed ex hodie rua Ecclesiae praxi colligendum , Instrumenta , de quῖ-bus est controversia , semper fuisse usurpata In ordinatἰone DIaconorum & Presbyterorum; illudque eo firmare nituntur facto ChristI Dom Ini , qui in ulii nis caena Apostolos Inst tuit Sacerdotes per porre actionem eaIieIs . Ad Id autem , quod eis obiIeitur . codicem Evangeliorum non potuisse ab Apostolis por, rigi primis Diaeon Is Act. g. eum nondum str ptum
esset Evangelἱum ; fingunt Apostolos praeeipua fidei
dogmata exarasse in ei, arta , quam illi DIaeonIs tam gendam tradiderunt.
Scd commenta illa. exsussiantur etiam ab iis , qui
165쪽
negant ἱmpo tIonem manuum esse m1terIam adaequa. tam Diaeona tua ct Presbyteratus . Enim vero quId saeratim habet instrumentorum porrectio, ut D ultetur potius , quam manuum impositio , euius meminerunt Conei Iia , Sacramentaria , & vetetes Scriptores EeeIe fiasti ei Cur Conei lium Carthaginente quartum i frumentorum porrectIonem exposuit In ord natione Subdia norum de Inseriorum Cler Ieorum , contexit vero In ordinatione DI Monorum Be Presbyterorum Cur ἐdem Conei IIum instrumentorum meminI In Coninsteratione Episeopi, non vero in o Inatione Presbyteri de Diaeoni , si In quolibet ritu adhibebatur , ita
quaestionem sequentem , num IIIa libri impositio pertineat ad substantiam eonsterationis EpiscopalIs . Denique fictἰtium est , ct ab omnInm Veterum sensu a Ieonum , Christum per porrectIonem ealleis Apostolos
consecrasse Saeerdotes; eonstat enIm ex eap. 21. Lucae
v. 37. Apostolos ealirem sibἰ InvIeem distribuisse ,
to , de Iola ChrIsti voIuntate fuisse ordInatos Presbyteros & Episcopo 1. Respondent IgItur ali ἱ Christum matellas quorundam Sacramentorum In genere duntaxat instituisse, potestatemque secisse Eeelesiae IlIaa determinandi In spe- cIe ; ita ut poenes illam fit emeere , ut materIa, pu ta m nuum impositio , quae prIut Iegitima erat , fit dei neeps irrita. Unde vero Illud habent an ex Seriptura , an ex traditione Nullo modo. QuIn Serlptura, de universa- Iis Eeelesiae Traditio huie opIn onI adversantur: Apo stoli Diaeonos de Presbyteros manuum Impositionet con secrarunt; huneque morem ab ApostoIis derivatum Ee-elesia semper de ubIque ret Inuit usque ad decimum is culum: atqui quod semper de ubique observatum est,
166쪽
a hane rem late prosecuti sumus Tractatu de Merais Mails In genere c. 7. ubi momenta, quae favere vi deatur oppositae sententiae, consutavimus .
Respondet se id habere ex EeeIesia, quae eum sis infallibil Is auctoritatis, regaturque a Spiritu fancto ,
on motasset ordinationis materIam , Impositionem se licet mantium ubique usu receptam , nisi Christus e usinaeos auctoritatem ipsi concessisset. Contra r. vitioso hie utuntur etreulo; proba enIm porrectionem instrumentorum a Melmo saeculo introductam , esse materiam essentῖ lem ordinationis , quia EeeIesia aecepit potestatem dete In MI in spe. cie materiam quorundam Saeramentorum: de simul probant hanem potestatem Ipsi eompetere , quia acture de facto novam ordinatIonia materiam in Iluit ae
Contra a. admissa eiusmodi responsione, gravissima sequuntur incommoda, nempe ReligIonis nostra dogismata ex Traditione stabiliri non poterunt , quisque pro libidine sua SerIpturas Interpretabitur, & via a Pe-πἔetur omnibus novItatibus i quae enim Ee lesiae Tra.dit Io antiquior, universal or, In Seripturia elarius fun-Hata, de per deeem laeula magIs eonstans, quam Im
Possii nem manuum esse adaequatam materIam sacrae
ordina conIs 2 si Eeelesia post decimum saeculum absque adminicu Io Scripturae , 8t Tradition Ia divinae definita
porrectionem instrumentorum fore deIneeps essentἰa- Iem ordInati Is mater am , Ioco Imposition s m riuum , iam In definIendis fidei eontroversiis non erunt amplius consulendae Scripturae de tradiso , sed expectanda a Deo nova revelatio. Haee pacifieo animo, absque eensor a nota oppositae sententiae, dicta sine ad vindicandas divinas Tradit Iones adversus Novatores , quibus opposita sentent Ia arma suppessitare videtur , us audaeIus impugnent Apostoli eas Traditiones, & ob
H IaatIus iasistana praesumpto spiritu privato , due ἔaumrIiate iIIorum Theologorum , qui sine Scriptura .
de contra uta versalem Ecclesiae Traditionem conter
167쪽
dunt mutarI posse, & de facto mutatam gaeramento.
Ut ergo it natum servaretur fundatissimum Ecclesiae CathoIIeae dogma , Seripturam & Tradit Ionem esse neeesiarIam fidei regulam , eonsultius erit In praesenti materia amplecti eertum, ct dimἰttere ineertum. Duo autem sunt certa I primum , Eeclesiam nullam sta tribuere potesatem , quam non possit probare vel ex scriptura, vel ex Traditione: seeundum, potestatem mutandἱ materiam essentialem saerae ordinationἰs non posse probari five ex serIptura , sive ex
Traditione : Incertum vero, utrum a septem saecu IIs porrectionem nstrumentorum abieeerῖt Impositi ni manuum tamquam materiam essent Ialam, au acci dentaIem p nulla enim hae de re extat Ee Heli definItio e Ergo recta ratIo videtur exigere, ut dicatur Eeelesiam , retenta manuum Impositione , quam Seriptura & universalis Traditio eommendant u unicam ordInail nis materlam , ad maiorem explica tIonem & solemnitatem , porrectionem instrumentorum, sicut & manuum unctἰonem , adiecisse tanquam quid aeeidentarium. Instant patroni oppositae sententiae r atqui conqsat porrectIonem Instruulentorum si Isse ab Ecclesia invectam tanquam essent Ialem materiam , saltem par tἰalem , saerae ordinationis e Ergo eum Eeelesia er-Tare non possit, recte Inde eone luditur eam aecepisse a Christo potestatem mutandi materias quorundam S
Probant antecedens t. ex e sensu veterum Schola.
si eorum ; id enim sunt iam In Eeelesia , inquiunt
Seholasti et , quod ante eos suerunt sancti Patres :atqui consensus sanctorum Patrum est eertissimum ve ritat Is Catholieae testimonium et Ergo Ae eonsensu Seolast Icorum . a. Ex Pontifical ἔ Romano , in quo Pont Isex tradens euilibet In It Iando eat Ieem eum vindide patenam cum hostia ait: Aeeipe potesatem OfDrre sacrificium Deo, Missasque cel/braνe 2 quibus verbIs signi ficat se per eiusmodἰ symbola eonferre charis
168쪽
Para Prima . I ς stem Sacerdotalem 4 3. ex Deereto Eugen; ἰ IU. In quo summus Ponti sex, probante Concilio Floreatino, exponit Armenis quae sis vera Ecclesiae Romanae doctrina circa Sacramentum Ordinis , sie autem ritum etdἰnatἰonis describit , feκtαm sacramentum es Ordiis
lua , eQrea malevia ess ulaed a per c aes traditionem ean .mtur Ordo , sent Presbyteratus traditur per eaucis eum mino, Parenae trem pane porrectionem I Diaconatae svim per libri Emangeliorum dationem a Subdiaconatαι mero , hic. Ergo . Nego antecedens, 3c respondeo ad momenta In eius confirmationem prolata.
Ad primum, distinguo maiorem , eonsensus plurIum veterum geho Iasticorum est In Eeclesia, quod consenissus sanctorum Patrum , Nego maiorem et omnium , ita stinguo e si nitatur divina Traditione , aut alI- quo Ecelesiae decreto, Conee do ζ seeus, Nego mai rem . itaque quod nonnulli viri pii proserunt velut effatum , seificet, Id nune sunt In Eeelesia SehoIastici , quod fuerunt sancti Patres, quibus sireeesserunt ,
non est Alalute verum, & aeeuratiori examine Indiget. Ac I. quidem verum non est consensim plu-xIum Se lassieorum esse indubitatum testimonium veritatis CathoIieae: namque InnocentIus XI. anno Is q. α CIerus Gallicanus anno x o . proscripserunt Ii nc propositionem inter recentiores communem , praece Fla commMnionis annuae satisfit per sacrilegam corporis D mini man cationem . Deinde veteres Seholast Iet, ut
Hugo Uictorἱnua , Riehardus Victorinus , Magister Sententἰarum , Guil Ielmus Antissiodorensis , Albertus Magnus , Alexander Halensis , Sanctus Bona- entura, ct alii , doeuerunt contritIonem perseaam esse dispositionem neeemesam ad Sacramentum Renigentiae , quam doctrInam Patres Tridentini , etsi nul-Ii censiarae subie eerint , non obscure tamen Improbarunt ses. 34. cap. 4. ubi docent contritionem persectam reconciIIare peccatorem, priusquam Sacramentum actu percipiat. Addo: nee Ipsos patronos oppositae sententiae con-uadere omnes scholasticos viseres sivisse suae opi
169쪽
i s D. Ordinε itilonis . PIures quIdem pro sua sente, ita numerant . tit Hugonem Victorinum , & Magistrum Sententiarum a sed immerito , quia Illi Seholastiei non asserunt per
traditionem instrumentorum conserri potestatem omdinis , sed dari signum aeceptae iam potestatis a Mincipiunt, inquis Hugo , calicem cum vino , o patenam eum hostia de manu Episcopi , quatenus his instrumem αι potestatem se aeeepisse agnoscant placabiter Deo bo-pias terendι. Fatendum lamen est S. Thom. In Supis Plem. q. 3 7. art. s. di sertIs verbis oppositam sententam amplexum fuisse; sie enim habet: ia ipsa datione e
tuis sub forma merboram determinata character Iaere
dotalis imprimitur. Sed praeterquam quod eo Ioel fide tur agnoscere Impositionem manuum pertinere ad la nantiam Saeramenti, eum ali , per manus impositionem datur planitudo grauae, peν quam ad magna Ulaia fine idones , O ideo solis Diaeonibus re saeerdotibus f manus impositio , quia eis competit dispensatio Sacramentωνum I multa ex iis , quae iunior scripserat in libros
Sententiarum, retractavit In sua summa , quam morte praeventus non absolvit, nee recognoscere potuit, quae
tradiderat de Saeramento ordinis. a. UnanImis e sensus veterum Seholasti eorum In ἔἰs. quae sunt trad Ilionia divInae , ct ab Apostolis Reeepta creduntur, est Ioeupletissimum test Imon Ium Catholieae veritatis, a quo reeedere non licet, quIa non sua do-τent , sed quae a maioribus aeceperunt eontinua successione tanquam a ChrIsto per Apostolos tradiis . Sia
consensua eorum elrea eonfessionem saerament lem a transubstantiationem , &e. est habendus tanquam aecum ratior explieat o Catholi eae veritatIs. Ubi vero eommunis Seholastieorum tam modern rum . qu1m veterum doctrIna nee Seriptura, nee tra
ditione , nee ullo EGIesiae mereto, sed sola verisimili tudine sulcitur , non potest esse regula fidei, eum fides solo De I verbo nitatur ἱ quod nobἰr non innotescit nisi vel per Serῖpturam , vel per Traditionem , &Beelesiae propositionem . Atqui doctrina, qua asseritur
traditio instrumentorum tanquam essentialis materia
ordina conis Diaconorum di Presbyterorum, Ita prodiit Disitigod by COoste
170쪽
Fara ' ma . et ς' 4 'i nndeeIm eculo , ut nulIO RIeIretur Seripturae et Tradit Ionis testimonio , ut iam demonstravimus e nullo EceIesiae vel summorum Pontificum mereto, sed ei sola praxi recens introducta opInati sunt veteres, qui nobis opponuntur Seholastici ἰ eum probandum Iplis ineum heret , praxim IIIam suisse invectam noulsum ad maiorem solemnItatem , & expressorem po iestatis Sacerdotalis explicationem ; sed ut esse a Io-
eo impositionis manuum Ed eorum aetatem usurpata materia saeramenti vel adaequata , ut contendunt pa
troni prima sententiae , vel saltem partis7s , iuxta seeundam sententiam . Cur traditio Instrumentorum ipsis potius visa est materia essentiat Is , quam unci Iomanuum , eum ista sit antiquior , ut patet ex EpIsoIa NieoIal I. ad Rodu Iphum Episcopum BiturIcen sem, a quo interrogatus fuerat , num Diaeon Is sient Presbyteris manus essen perungendae ; nee Tradi-tIo, aut Eeelesiae Decretum prIorI ritui magis faveat, quam posterior I Ulterius quaero ad adversariis, utrum porrectIo inonrumentorum, quae non statim, sed sensim ubIque obini Inuit , sicut & unctio , evaserit materIa essentialit mox ut invecta est , an post at quod temporIs in te vallum , ct quaIe suerit illud temporis intervat Ium , ut cassa censereter ordinat Io peracta sola manuum imis positione 3 Primum diei non potest propter absurdum, quod Inde sequeretur, nempe irritas fuisse ordinationesiti Eeelesiis , ubi porrectio instrumentorum non era in usu , proptereaque fuisse iteratas ἰ quod ex nulIahistoria probare possunt . Nee secundum δ ei potest , qua enim auctoritate fixum & determinatum esset Ilis Iud tempus, ultra quod ordinatio sine porrectione ἰnis strumentorum peracta censeretur nulla Non eonsensa singulorum Episeoporum , qui , eum auctorita te sint pares, sibi Invieem legem imponere nequeunt, nisi eongregati In Conen Io legἰ time eoacto . Requirebatur ergo auctorItas universalis Eeelesiae , vel Ἀ-tem decretum summἰ Pontificis ubἱque reeeptum. Sἰcut matrimon a cIandestina ante Conei IIum Tridenis