장음표시 사용
181쪽
a 3 Do ordine , nitum e sed In ea nihil deprehenssit pro Diaeonatu , lpro quo tamen ait ElIquos amrmare iisdem Abhatiis ihus concessum esse prἰviter Ium, quod ipsi Navarro Io- ico supra utato videtur plane exorbitans. a. Esto ve
eum sto illud prIvilegIum , sacra Cardinalium Congre- igatio , Cone Ilii Tridentini interpres , declaravit ani iras a. eam fui ira Ianoeentii VIII. mentem duntaxat , ut Abbate a CistereIenses eui IIbet AntIstiti Catholiem rite promoto facultatem dare possent ori nandi Monachos Ipsis subditos, absque ordinarii eonsensu. EL Itaserunt Clementem V IlI. fuisse In te pretatum laudatum privilegἰum in BullaCIstere Iensibus data. Addit etiam
Hallierus Ioes citato, nec nostra , nee patrum nostro-rtim memoria Abbates Cisteretenses aliter usos fuisse humis . privilegῖo. Quae per Ieue demonstrant Sedem Apostolicam favere communὲ Theologorum se n. 4entiae; nempe solum Ep.scopum esse Ministrnm D a. gonatus de sepertorum ordinum . Sed gravIs superest a me ullast cIrea oedia at onem Episeopi, utrum scilicet.
ab uno Episcopo perflai possit. Itaque
R. I. Constat apud omnes Catholieos neressitate saltem praecepti tres aut duos Episeopos requἰrI; id enim minImum probat EeeIesiae praxis , qtrae a tempore Apostolorum semper de ubiq- tam in oriente, quam in Geldente obtInuit. TImotheus ordInatus est Episto pus Ephe Mus per Impost Ionem manuum Presbyl. vli. r. ad Tim. . NomIne autem Presbyteriis. Chry- ω stomus , Be alii supra Iaudati coetum Episcoporum Anteit gunt Eusebius lib. Hi storiae e. g. refera ex tae mento Alexandrino, sanctum Jaeohum ordinatum fuisse Episcopum Ierosolymitanum a sancto Petro , sancto Deobo maior de sancto Ioanne . Primus canon Apo stolorum sie statui it Episcopus a daobm mel nibus υι'
Oi Clementis , quῖ furi ApostoIὲ dIseIpulus . Adeo prax s illa tertis sate ulci videbatur ne eessar a Ipsismet Haereticis, ut Novaumus existimaverit se non habendum
182쪽
Para Prima . 1 silam Ep copum , nisi ordinaretur a tribus Epἰ seopIs, ut supra retul Imus ex S. Cornelio. Cone ilium Nieaeis num generale Primum can. 4. Epis opum, inquit, eonin
cia, Episcopis ordinari s si antem θος dissole fierit . . .
Dibus tamen omnimocus in idinum canuenientibus . . .
in inatio e Iebretur . Mitto alia posteriora ConciIia , ut Antiochenum , Sardicense, Carthaginense quartumean. a. Aqui ranense sub Ludovieci Pio can. s. ubiosus ille dicitur institution Is divinae. Tota igitur controversia spectat necessitatem Sacrais menti , utrum sei licet eo nis erat Io Episcopi ab uno Episcopo peracta, non modo sit Illieita , sed etiam irrita , & prorsus nuIIa . Assirmant Caietanus tertia parte q. 7s. art. s. Bellarminus de notis Ecclesiae cap. 8. Uaique sius In 3. p. disp. a 3. cap. s. Hallier citati seo. s. agnoicie eommuniorem esse hanc sentem iam, oppositam tamen ampIectitur, quae es Paludant
libro de potestate ripae , Sylvestri verbo consistatio adi aliorum recentiorum , eum quibus R. a. Numerus duorum me trIum Episeoporum non est necessarius ad ordinandum Episcopum necessitate Sacramenti. sed ne eessitate duntaxat praecepti.
Probatur r. quia modiis ille loquendi disiunctivus,
quos uIuntur veteres Cancines, a duobus auι ιν ἄκραι ne κν υεν ρηε, innuera videtur numeram illum P
quiri ad maiorem solemnitatem , & la testinionium eiusmodἱ oraiciationem c quae est In Eeelesia praecipui momenti, cum dist plina ex Episeopo pendeat pMactam e Te plurium iud eio de eonsensione; ob eam 1ationem Canones praestribunt, ut, si fieri possit, omnes
Provinciae Antistiter eonveniant ad ordinationem api scopi. a. quia liber Ponti fiealis de verus ordo Roma nus ea tribus Episcopῖs unum vorant coniseratorem sulios vero assistentes, ais synesio ep fl. ετ. narrat Sis
demum creatum fuisse Episeopum Palaebesce a sol Phalone Cyrenensi, improbatam quidem suste elata di Ordinationem r nihilominui tamen siderium habἰ- tum fuisse pro Episcopo. & a'. S. Athanasio voratum in Metropolitanari Ecclesiam adviInistrandam. Evagrius
183쪽
rgo Da Oνdine ab uno PaesIno ordinatus est Episeopur AntI henu l& quamvis eius ordinatἰonI eommuniter rest garentur lorientales, ab Oeeidentalibus tamen recepta est: Inn icentiusque I. dissensionem eomposuit hae eonditionea lquod ordinati ab Evagrio eum honoribus &ordinibin trecIperentur, ex Theodoreto lib. s. Historiae eap. Ergo InnoeentIus summus Mnti ex credἰdit Evagrium lvera suille Episcopum , 4. Baronius ad annum go. Irefert in more tune su sto In tabernia, ut EpIseopud lab uno eonsecraretur, quod quidem reprehendIt L m raneus CantuarIensis Are episeopus; sed de ordinatio- ne iteranda tum eiusmodi Episeoporum , tum Presbyterorum, quos InitIaverant, nihil. praeserIpsit. Dden que Henrigura in summa, Se alii stribunt Gregoriunt XIII. cone essisse Patriarehae aethiopiae, ut In casu nemcessitatis solus Episeopox eoniseraret et de hae nostra aetate Episeopi a Sede Apostolica mittuntur ad tinas, di alias Indiae partes cum potestate coniserandἰ In iis lis regionIbus novos Episcopos sine praesentia duorum Episcoporum. Diem, Apostolica est TraditIo semperae ubIque Observata, Episcopum nonnisi a tribus, aut duobus labiem coniserari: ergo non potest ab uno. ι
Traditione unIversalis Beelesia hactenus aquam. mis. euerit In cali est nota sequItur eiusmodi mixtionem esse de ne eessitate Sacramenti. Porro momenta adduincta vIdentur evincere t es aut dum Episeopos requiia
in ordIaatἰone Episeopἰ ex neeessitate praereptὶ Eccle. ει st iei dun taxat. Instas, Canones declarant non solum II ieitam, sed Irritam de vacuam oldinationem Ep scopi ab uno per actam 2 Ordinationem , inquill Concilium Rhegiensecan. a 14 quam cansnaa ἐτνitam definiunt , πο quoque Macream eo Mimus , in qua praetermissa striam Pr entias
- . Distinguo antecedens; Irsitam & vaeuam quoa st honores Ae ossicia , quemadmodum Presbyte e , qui sine
proprii Discopi constasu ab alieno ordinatus. est ι
184쪽
PMa γνωa . itaminea ab omnἔ ossicio suspensus , Conredor quoaaeharacterem Episcopalem, Nego ant. tum quia Adimentarius, de quo Cone. Rhegienis, a quo duobus Episcopis fuerat ordinatus Ebredunensis Episcopus , quod seeundum adversarios sumeIε ad veritatem S eramenti I tum quIa aue Armentario ordinat a Quibinna Ia eonve attonia minc.Ia praejaed ea visi , Inquit Concisum, in mIn Isterio suorum ordinum permittuntur , re ipsi ArmentarIo Indulgetur, ut Neophytos confimurare possit. MIIarminus, ct a III patroia oppostae sententiae allis ger respondent ad exempla a nobis proIata, nimirum ordinationem Episeopi ab uno peractam ex dispensa tione summi Ponti fieIs ege validam e serus , eme pIane Irritam, etiam quoad characterem e quemadmodum , inquiunt, saeramentum Confirmationis , euiua admini
stratis inlis Episeopis eompet i iure divino, adeo ut simplex Sacerdos eius MinIster esse nequeat , aIsi id specialiter Usi ἔ nlultum fuerit a Romano Pontificervertim absque huiusmovi dispensatione SiderIus ordinatus AIt a Philone, EvagrIus a Paulino , de Episto pi in Hibernia, de quinua supra,
num .ed Inatio facta ab Episeopo sehismat leo, hae mἰe , --ἔae , R exeommunieato, seu suspens. non solum sit IlueIta, sed etiam prorsus nulla fumeum huleee dinev Itali feeimos satis Tract. de Sacri ἔn gesere cap. I. & rs. Ad quae Lectorea remitti mus, ad alia nondum dilatissa properantes. Itaque 3 Q. T. q. b.a ordinaνἐ Δbet Episcopus - R. A primis taeulis usque ad duodecimum, Epimstopi vulga ordinabantur a Metropolitano, ve I ab at-
185쪽
r a Da indiae itero, de eius consensu, & Episcopis ComprovInela Dbus: Metropolitanu vero ab antἰquiore Provinetae eurialiis eomprovIneialibus, nisi sedes iunioris Episrupi aliqua praerogativa gauderet . Prima pars probatur. Tertuli Ianus I b. de praeser. leap. ac. a Metropolitania Ecclesiis , quas M.trἱeea diorIgInales fide ἱ vocat: caterae , inquit, Ereti βα -- ruata fiant, is quotidie mutuantuν , αν Eccissae fantiquatenus scilIcet ab iis accIpiunt Pastorep. Cone. Nicaenum generale I. Can. s. sic habet e IIIad astera generaliter ciarum es , Pod se quis praeter sententi Metro utrini fueνit factna Empo ur, banc magna Synoda, d. ip Di, comm esse non oportere . Et Can. 4. Disebum conruenit manime quidem ab omnitus , qui sunt in Proviseia, E scopis ordinari. Si aaetem Medissicile Dexu , tribus tamen omnimodia in Mi .m eon. vena entibus , is absensibus qκσqna pini modo decernentiabus, ο ρεν θν pta consentientibus , tune ordinatis gemoretuν . Regulam hanc epterae synodi fleinceps amplexatae sunt, ut Laodieena, Antioehena , Sardieensa , Carthagis quarta, Aurelianensis seeunda , Turoneniis secunda, Parisiensis teri Ia: hane observandam praescripserunt Summi Pontἰ iees. Innocentius I. epist. 18. ad AIexandrum PatrIare iam Antiochenum δ' Revo en
res, InquIt, auctoritatem Nicaenae S nodi , quae una om niaem peν orbem Drrarum euplicae mentem Saceia tum . . .
186쪽
Dix ἔ Episopos vuIgo fuisse ordinatos a Metropo Liano, ua innuerem aliquando aliter factItatum suis. l. Namque I. Romanus Pontifex, evi universat s Eeelesiae eura Ineumbit , in casibus necessitat Is plures Epdeopas vel par se, vel per legator suos non solum ἔn me Idente, sed et am In Oriente ordInav It I Inta Synodus generalis agnovἰt Mennam pro leg tἐmo Patriarcha Costantinopolitano, quem Agapetur summus tanti sex Conflantinopolim adveniens consecraverat, deposito Anthimo. Ex L berato In brevie. e p. aris Martinus I. grassante Monothel tarum haei resi , Philadelphiae Episcopum mἰ sit legatum suum, Per totum orientem. Est βις, ἰnquit, prosperans imi Dominoe , ea quae desunt, corrigar, ει constituas per ominuem civitatem earum quae sedi eum PerUOI mitame , eam Antiocbenise Iissent, Episcopos, Presbyteros , is Dia. eonosia octavo saeculo S. Bonifaelus Moguntinus auctoritate Tactariae gnmmi PontI fie7s , epist. 4. sacra-υῖt Grimonem Rothomagensem , Abelem Rhemensem νω Habertum Senonensemia a. S. Eldius consecratus est Rothomagi, sed praesumItur Oonsensus Archiepiscopi Rhemensis. I. Nonnulli prensation Ibus de an centae on bus effecerunt , ut a Pt neIpibus ad Episco- Patum postv Iarentur , oresnarenturque ab extrane ἰτEpiseopis , veritῖ seἱlleet ne Metropolitanus di Com provἔnetales EpIstopi, uir eor Indygnos rencerent . Huic ma Io Cone. Parisiense III. meder7 voruit Can. y- ἔn qtio sae statuit: mlina e ibais inmitis ordinε- των Episcopns . Non principis imperio per quamlibet
τε nota impune resistItue e id paullo post Come. Pari siense expertῆ funt Patres Duodῖ sanetonensis, qua Me refert Gregorpus Turonensis lib. 4. his is eap. 26. m depos fient Emerium absque consilio Metr ΘΓeant eonsecraturis Episcopum sanctonensem Deis elo Gotarii Regῖν , ct Heraelium In eiur ici
187쪽
ressore male exceptἱ sunt, Heraclius Ignomin Iose primo haltus In exilium missus est, & Emeritia Seiarestitutus a
Seeunda para; quae est de o Inallone MetropoIIt
norum , probatur ex S. Leone epist. 8 a. re ser turque dist. ς 3. cap. Metropolitans defaenno, & ex Gethsio Summo Pontifice epist. ad Episeopor Dardaniae , quae refertur eap. 2uia, dist. Si, inquit, Metνopolit nm bumanae conditionis θνte decesserit, a Campνavinti Iibus Episcopiι, fient fama transmisit, sacraνι modia om. nibis3 eenseatis. Sic ord Inatus est S. Basil Iur ArehiepI- scopus CaesarIensis, ex s. Gregori N1UMLeno Orat.1 o. s. Martinus ex Severo In eius vita: S. Remigἰ ex Hinemaro in eius vita. Istum ordinem pauIIo i
terturbarunt Uiearii Sedia Apostolieae, qui di Prima tes dicti sunt; eum enim prImo destinarentur ut de
Instituendis MetropoIItaaIs inquIrerent, eos a synodo Ordinatos eonfirmarent , ae de omnibus Cathedram Apostoli eam certIorem Leerent. 6e ita ad uri tatem omnis ordinatio facilius reeurreret, progressu tem p
xIs MIquando Metropolitanos ordinarunt, utpote qui vices gererent Summi PontIsieἰr. Dixi r Nili sedνι iunior ἐι Episcopi aIiΡεa praerogas va gasAret, ut Suessionensis Episcopus , qui In Pr vinela Rhemensi, ratione suae sedis , licet iunior , primum Ioeum inter ComprovInciales obtinet; & οι in Episcopus Carnotensia in Pto v ne a Senonensi, ut eo, IIgitur ex epῖst. 3 s. & so. Yvonis Carnotensrs. Saeculo ra. ant qua Ee lesiae diseiplina circa ord nationes Episeoporum paulla laxua est. S. Bernae dus Iib. 4. de eonsid. eap. 4. ad Eugenium III. de fere murmur di querimoniam EeeIesiarum , quod Apin stoli ea sedes passim sibi reservaret ordinat Iones Epist porum t ri Murmur loquor & querimon Iam EeeIesia ax rum, Alisit, subtrahuntur Abbates Episcopis, EpI- ,, scopi Areli I episcopis, Arehiepiseopi Patriarehis sive 33 PrimatIbus .... sic factitando probatIs vos haberes, plenItudinem potest Mis, sed utrum & debeatIs . quaestio est. Honorum ac Dignitatum gradus & ordines quibusque lusa strvare, paliti estis, non invidere ἔ
188쪽
minandi Ep ῖ copo Principibus datum e R ι d Irit tenIm nominat onIs litteras ad summum Ponti fieem , qui electos icissiluit eum saeuItate eligendi quos m luerint Episcopos, qui sibi manus imponam . Ad verasus Δovum huiusmodi usum Pseudo-resermat petulanistra debacchantur, audentque fie ordinatos voeare riis ortua Iarvas ν quam impietatem ConeIIIum Thident, num anathemate pereum sessi eis. g. his verbis: Si qm a di-νιι Ducopos, qui auctor tate Romanι Pstnti fico a m t aer , non esse Iegoti s or veros Episcopos ,
sed flamentom Bnmanum s a Gema st . Et quidem merito; vum quia cathedra Petri, iuxta Samstum Cyprianam epist. s . est radix de origo , unde unitas
Sacerdotalis rainos suos per um versum orbem expa
dit, rivulos div Idite ipsa firmar Ir Antioehenam EeeIesiam, Alexandrinam erexit, de ubi oeea fio se obtulἱe. vexatis Eecitata harumis suppetias tunt , expulsis II- legitimis Pastoribus, de legitimis constitutis , ut lata observavimus: tum quia modus et Igendi de praeficie nodi Episcopoa non est Institutionis diuinae , ut suo I eo diremus I sed diseiplinae EeeIesia meae , quae muta
tionἱ obnoxia esse debet, non secus ae rerum humanarum conditio I mutatis eaIm temporum δc rerum satu, abrogare necessum est, quae prius prudenter ac utiliter saneita fuerant, sic deserendum remedium pri mra salutare , cum , mutato eorporIs habItu , eva
dit noxium , ct aliut Inquἰrendum i atque eo sensus. Augustinus scripsit lib. a. de baptismo ea p. a. ipsin plenuIa Concilia saepe prIora posterioribus emendari. Porto quis in Historia Eeclesiastiea adeo rudis, ut ne. sciat quanta subseques tibus seeutis perturbatio dc eonfusio nata fit In Episeoporum electionibus , ad quas Cleri & populi consensus requἰrebatur Cur en Im loco caritatis , S Rel ἰgionis, quae electiones prioribustaeulis ad faustum exitum perducebant , ambitio Secupiditas flagrare eoeperunt , quam saepe electiones simonis sordibus fuerunt conspureatae quo lItes exortae P quot dissensiones quanta vIa adhibita nonin
illaquam usque ad effusioneia fassutias adeo ull
189쪽
ia ς De Ora ine . non qui dignior, sed qui potentior, IIeet laeIeratIor , regendis populis aliquando prae Meretur Per hisdier.
nam autem GalIiae disciplinam via Meluditur reeensi. tis ineommodis , eIectiones Episeoporum pata Inr aeselleius succedunt, quam In illis regionibur, ues electio paenes Clericos permansiti de haee dieti sumian ad ora Novatorum comprimenda. 4 2. A quo Episeopo siainari deben Presbyteri, is v alibi inferiores cier i. R. A proprio . Ita Conei lium Lugdunense seeun
Ulominus lex ista non ubique obtInuit, namque insegenes Alexandriae natus , ἔn Palastina de CleHeus 8e Presbyter ordinatus suIt a Theoctisto Caesarienss , de ab Alexandro IerosoIymitano, ut refert S. Hieronymus Iib. de Seriptoribus Eeeles ipse S. Ηἰeronymus a Paulino Ant Iocheno consecratus fitit Presbyter, eum esset stridone orIundus . S. Martinua in Pannonia natus ,& Ambiani baptIzatus , Exorcista a s. Hilario Pictaviensi est Initiatus. g. August. de se Ipso haee seribit epist. Pas. alias . miEecissa Taga ye r , qη carnalis patria mea es s Cisrieatum mihi non imposuisset , quando pot-νunst inmonenses , babendum inua serunt . Et ela M. aliar a s. monet in intianum ia
190쪽
in non νecipiantis Uerum propter ineommoda , quae Iade nascebantur . vel enim homines eriminibus in patria infames, & impedimentis canonteis IIgati , alibἰitnoii Io CIerum obrepebant: vel ab Episeopis InvIlIs iuvenes horiae spei , ct ab eis arearate Instituti abduee
tantur; lex ubἰque tandem recepta est, qua cavetur, ne illedux EpIscopus, quemquam Clero adseribat abnque consentu proprii Episcopi. Ita e. , , Nullus, des, temporsias Ordin. in sento I Nullus Episeopus , in is qui Rufactaea πια vel quivis at Ius . . . . absque , , sui superioria IIcentia homῖni dioeeessa alIenae Cle- is rie lam praesumat conferre Tonsuram .... qui vero ,, eontra secerit c ut in eo in quo peccaverit, punia isti tur per unum annum a coi Iaaione Cleri ealis Ton- ω sura dumtaxat noverIt se suspensum . is Ideo autem summus Pontifex expresse loquitur de sola Tonsura , quia si Hienus Episeopus ordines etiam eonferret , ab eorum eouatione esset per annum suspensus , ex cap. Eos , suprk laudato . Idem eonfirmat Coneillvm Trid. sess. T. e. Io. de resor ubὲ denegat capitulo Eeclesiae Cathedralis neu Itatem e eedendi Litteras dimissorias infra annum a d e, qua e cepit vaeare sedes δω si secus fiat, isqvit, Ca,tulum eontrave niens Ee
is c Iesiastico subiaeeat interdicto, & sie ordinati nq, is ia Beneficia arctemur si Ia noribus ordinibus
is constituti fuerunt, nullo prIvIIeglo Clarieali praeis sertim ita crἰminalibus gaudeant; in maioribui ver is ab exemtione es num ad beneplae; tum futuri Praeis lati sint ipsci iure suspensi. is Et less. 14. eap. a. de reformatione, prohibet euIlibet Episeopo titulari, hoe est, quἰ caret plebe , ord Inare quenquam , etiam ad primam Tonsuram sine consensa proptἱὲ Episco P. z. , contra LeIens, inquit, ab exercitio Pontifica M uum per annum tali test vero promotὲ ab exe eu- ,, lione orianum sie suseeptorum , donee suo Prael a
,, eo visum fuerit, ipso iure sint suspensi . is Den ἔ-que Coae lium adeo sollicIte eurat , ne quis praeter eoastieatiam propria Episcopi ordinetur , ut laudata