Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 882페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

291쪽

se eoni, non tamen sine Episcopἰ auctoritate propter ,, Ecclesiae honorem, quo salvo, salva pax est. Canon o. Apostolorum sic decernit : ,, Presbyte, ri & Diaeoni praeter Episcopum nihil agere praete-B xent; nam pro Domini populo, qui ipsi commissaris est , & pro animabus eorum hie redditurus est tiαι, tionem .

Nee d Ieas eiusmodi testimonIa intellIgenda dumta. xat de statu Presbyterorum ante erectionem Ecelesi 4rum parochiallum . Namque r. quis eredat Episcopor, cum Ecelesias parochiales erexerunt, de sua auctoritate detraxisse , ut Presbyterorum Parochia IIum iurisdictionem ampIIarena 2 Quin istorum potestas ad unum

Iocum coarctata est, ct honor qstodammodo Imminu tus , cum ante novam huius regiminis sormam euraeorum ad universam dioecesi extenderetur , & eo honoratiores egent, quo Episcopo coniunctiores , utpote

eius eonsiliarii & a lores, iuxta Sanctum Ignatium. Ηἰna Cone ilio Neocaesariensi supra laudato Presbyterἱ rurales prohibentur offerre in civitate praesentibus Presbyteris urbanis , iis praesertim , qui speciali modo sunt hodIe eonsiliarii & assessores EpiseopI, ut Vicarii generales , ossiet ales , ct ceterἱ Eeelesiae Cathedral; ascripti, qui a patribus Tridentinis seis a4. cap. II.

de reform. d Icuntur Senatus Ecclesiae, ct eo tItulo iuCIers dioeee sano primum locum obtinent. a. Ρost Eeclesiarum Parochialium erectionem Episcopi nihi Iominus In Conciliis, sive GFeumeni eis , si ve provIneiali bus , Imitantur formam ab Apostolo sanctissimis Episcopis Timotheo ,& Tito praescriptam: utilia quaeque saluti non solum parochorum & ceterorum Cleri eo rum , sed et Iam universae plebi provIdent , canonibu suis aeque directe & Immediate populis ac Presbyteris praescribunt quae facienda , quaeve fugienda . Ergo immediatam in eos omnes habent iurisdicti

Probatur a. ratione petita ex tractatu de Iegibilici a. sci Iicet parochia non est communitas perfecta 1

quae sbi lassiciat, propriis regatur legibus, Magistratu

292쪽

Fars Deunda. 7 28 seu M o Istros αἱ eonstituat, inobedlentet redἰgat, &kn eontumares iussas poenas derernat; sed se habet ad dioeee sim sicut pars ad totum , membrum ad eorpus. mi unum praeest caput , nempe Episcopus , influent in singulas corporis partes , quas per necessaria organa sparoehos intelligo , movet ac dirigit. is Paroehorum o is fieἔum , inquit Petrus Aurelius a Ciero Gallieano ma-- gnifice laudatus in Comitiis anni r6ss. In Epise is pci inclusum a ChrIsto est ut in fonte ae plenIt is dIne Eeelesiasticae & hierarchleae potestatis , cuius is parochialis potestas est decisiva pars ab Ep seopo luis parochum, ut a fonte in rivum transfusa, sine de iat is trimento tamen aut imm Inutione, eo modo , quisi is res spirituales transfunduntur & eommunieantur, uli is e septuaginta senioribus Moysis spiritu imbutis, Π-1 ,, IIbata Moysis plenitud ne, facile intellIgitur . , Eael quibus perspicuum est curam Epistopalem in omnes stsingulos parochianos influere , iisque praesidere mineis a diate , salva tamen parochi Ructoritate , utpote patrIssat in IIIas , quem Dominus constituit super familἔam suam ιν Quare qui Phrochum spernit, Christum spernit, &i quξ potestati eius resistit, Dei ord nationi resistit I ai Deo quippe est potestas illa quoad instItutionem prii marIan , Ac ideo divina , ab omnibus cuiuslibet graini dus veneranda , sed ab Episcopo in primis fovenda

ae tuenda , utpote sibi maxime necesskriae quomod i enim caput etIam valentissimum ad nutum movebili corpus, si organa sint imped tE sic se haberet ianisi ctus & multi laborIs Episeopus, si potestas Ρ.roe ho

ὲ rum ἰners & veluti laxata iaceret ι totaque dἱoecesisi tanquam eorpus paraIyti eum sub sano capite eernerei tur; nisi intensa ae nervosa Paroehorum auctor; η &solieitudo votis Episcopi obtemperaret, strenueque semoveret ad exequenda eius mandata: quapropter , --δε quit Disevus in ordi tione Presbyterorum , Infirmitati quoque nostrae, Domine, quaesumus, haec ad

, , iumenta Iargire, qui quanto frag Iiores sumus ψ tanis, , eo his pIuribus indigemus ... innovo in v I seeribus is eorum spirItum sancti talis, ut aeceptum a te , Deus, B seeunia meriti munus obtineant, &e.

293쪽

aqo De Hierarabia Ecelestiasylea , Inde et Iam distant Parochi , quae cum Episcopo de.

beae esse eorum eoniunctio , quae animorum consen sto, quae communicatio spiritus , nimirum qualis re quiritur caput inter & membra organica, ad corporis unitatem, valetudinem, & pulchritudinem: eten m si membra eapiti non cohaerent, corpus non erit ullum: Iaxata sint & a suis sedibus mota; corpus erit deseris me et influxum a capite non recipiant, obstructis spi-rItuum meatibus, deficiet virtus corporis S actio . Tal em cogita Eeelesiam , nisi membra eius tonstrin.

gantur non latum fidei, sed & caritatis vinculo e senim Pastores pe vatis studiis a se invicem dissideant, non erit una: . si ordo inter eos a Christo institutus, ct apta eorum eomposit o non servetur, peribit decor eius , & larniae hierarchieae dignitas et si alio quam capitis spirItu ducantur, non stabit dIvinum ii. Iud robur, adverses quod portae inseri praevalere ne

queunt I cum ex dictis I. a. divInae motiones In pri reum Hierarcham, eoque mediante ad medios, ab his ad ultimos transfundantur, sicut olim sp Iritus Moysis in septuaginta Seniores transmissus est . se Connexio,, totIus corporis, inquit S. Leo epim xa. alim 8 .is unam sanitatem , unam pulchritudinem faeit: & hae,, connexio totius quidem corporis unanim Itatem requirite sed praecipue exἰgit concordIam Sacerdotum ,, utpote qui funρ hujus corporis massici organa qui-M bus etsi d gnitas sit communis, non est tamen ora

,, do generalis, quoniam & in tet beat ssimos Aposto. ,, Ios in simIIItiidinem honoris scilicet Apinoutus fuit quaedam discretio potestatis, & eum omnium, , par esset electio ad putolatam uni tamen da-

is tum est, ut ceteris praeemineret; de qua serma Epiis scoporum quoque orta est distinctio . . . per quos ,, ad unam Petri sedem universalis Ecclesiae cura eon. se flueret. nihil usquam a suo eap Ite discederet. Unis, , S. Do Τον ad haec verba eoneladii r qui ergo scit sese quibusdam esse praepositum , non moleste ferat iliis quem sibi esse praelatum ; sed obedientia , quanis exogit, etiam ipse dependeat. Len enim est aetema ,, humanis cordibns inseslpta. Quod tibi non vIs fieri,

alte

294쪽

- 'rus seeunda. 23s, 1Iter; ne seceris. H Atqui Paroclis aegre admodum serunt veI unum e parochianis suis consilῖIs non aequIescere, mandata spernere & proprio ingenio ae libidine frui , Adversus eiusmodi e Troenem Episcopἔopem efflagitant , merito quidem , cum idcireo in sublimitate arcis sit constitutus, ut inferioribus su ceu rit. At dIseordia parochiant eum suo Paroelio Ionge tolerkbilior est , quam parochorum eum suo Episeoispo e III e siquidem se solum subduela suo pastori; Isti

parochias integrare ille sibi & vix alteri noeet ; Istitum sibi, tum universo gregi , quem hoa Ipso, quo hodi sinunt se spiritu capitis regi, a eorpore Christἰ , quantum in ipsis est , separant. Namque is seIre deis se bet, inquit S. Caprianur epis. ς'. Episcopum Iu

, , de si qui eum Episcopo non sunt, In Eeelesia non ., esse ἱ eum Ecclesia quae CathoItea una est , seissa

, non sit, neque divisa ; sed sit utique connexa , &s cohaerentium sibi Invieem Sacerdotum glutino e M phlat . is Piget reserre , quae pluribus in Ioeis passim obse vavimus, nimirum quibusdam petroeliis satis non esse , quod cum Episcopo eam spiritus unItatem non seris vent, quae eaput inter & membra organica requiritur, nisi Coi Iegas suos In haneee schisinatIs spe etem ad dueant, si isti ex mente Episcopi, utpote primi Hierarchar, toti pendeant, quemadmodum supra deserἱ-ptus ordo hierarchiae postulat, Illorum dicteri Is exa gῖ tantur , traducuntur ut adulatores, honoris & Ina- nIs gloriae cupidi; delatores, a quibus ea vendum sit ri atqui ex sancto Ignatio epistola ad Smyrnaeos , que occultans as Diseopo aliquid operatur , diabola praesti, it obsequium e scitvit enim Histarchicum ordinem , . quo Eeelesia terribilis est adversari, ut eastrorum

aeIes ordinata: toIlle connexionem anembrorum aeum

capite, commvn IeatIonem spiritus & d; vinarum motionum , quae a primo Hierarcha In inseriores trans mitti debent , ut omnes iuxta hierarehiae institutioin nem , & seopum ad Dei simili indinem adducantur , ae deificentur.

295쪽

231 De Hierarebia metisastica,

CAPUT UII.

De Monachia is Religisu. Nihil addendum videre tar iis, quae de polestile

hierarchica , & saero prIneIpatu dIvInlius lati gradibus distincto prolixius disputavImus , nisi vIssiae esset nonnullis Monaehos seu Rel Igiosos Inter Hierar.chas numerandos , & quidem In proximo gradu ι Episcopos , utpote qui magis proprie , Inquiunt , quam parochi succedam septuaginta duobus Disci. pulis. Cum autem plura in Monachis spectari possint r.

nomen; a. status; 3. character sacerdotalis, quo plerique insignἰuntur ἐ 4. cura pastoralis, ad quam quiqdam ex iis assumuntur e prius de eorum nomine stilatu dieendum, quam eontroversiam Ingrediamur: ex nominis enim Interpretatione, & status definitione per

spieuum fiet , an & quomodo Monaehi ad hierar-ehiam pertineant , an ut Prineipes, aua ut subditi. Sit ergo g. I. D. Nomine O satae Monachornm . Q. r. F T me Nomina R.ligiosi oe Monaeει pG R. Nomen Religiosi derivatur a Religio

ne , signifieatque Dei cultorem. QuamvIs autem no men illud sit eommune omnibus, quI veram Religio nem profitentur , atque ea ratione ChrIst Ianἱ PrIneipes voeentur ReIigἰosissimi PrineIpes: appropriatur tamea iis , qui abdicatis rebus omnibus , divIno eultui se totos mancipant , solentque simplIe ter & anto nomastice, inquit S. Thomas , appellari Religiosi , Graece Therapeata, Id est, Dei critores, is Afuistis Latine, Supplices, scilIeet a praecipuo munere eorum squod est Deum exoxare.

296쪽

εινι neunda a 3 IMomen vero Nonaehi, quod Latine ςMItarium minἰfieat, Auctor Hierarebiae Eeesesiastieae eap. s. de dueIa ab IndIvisa & singulari vita, ad quam aspirant huius instItuti cultores et vere enim solus est In me te huius Auctoris, qui reIinquit se Ipsum, ct cetera,

ut soli Deo vaeet.

Ergo nomina Religἰosi & Monaehi sunt prorsus synonyma , idem sign fieantia , & promiseue usurpata

a veteribus , ut testatur laudatus Auctor eliato eap. c. Enimvero iuxta nominum interpretationem eo ipsos

quo nu Is relictis omnibus sol I Deo adhaerere satagIt, Religiosus est & Monachus . is sanct praeeeptoresis mostri , inquit auctor ille, divin Is eos appellationi is bus sunt prosecuti; alii quidem Therapeutas, thoe is es Dei enItores alii vero Monachos, eum a sineeinis ro Dei famuIatu atque eultu, tum ab Individua diis fingu Iari vita denominantes: quippe quae sanctis r ,, rum divinarum coniunctionibus ipsos ad Dei formem 3, quandam unitatem , Demue gratam persectionem

Ergo Religiosi aut MonaehI nomen est divἰna apis peIIatio , & titulus gloriae de honoris e proIndeque , ut B. Petri Apostoli verbis utar , I. epist. 'eap. 4. non erubescat frater In hoe nomine , nee eius signa abscondat , quod sine peeeato de cuiusdam apostasiae specie fieri nequite sed si exprobretur Ipsi ab infideis Iibus & mundanis hom nibus , beatus erit ἱ quoniam quod est honoris ει gloriae, super eum requiescit, sed e titulo subditos non habet, nee ullus ei prinei patus

competit.

Usu tam ea Ae eonsuetudIne nuna Monachi nomen ἐIs dumtaxat tribuimus , qηi a frequentia hominum separati soII tarIam ullam dueunt, ut Carthusiani, Benedictini, Bernarditae , &e. Religiosos vero voeamur qui in popuIci vertantur, Pastorumque adiutores su nain cone onibus , 3e saeramentorum administratione ,

ut MendIeantes , Iesuitae , Canonieἔ Regulares. &e. A RegiiIa autem , sub qua vivunt tam Mona

chi , quam Religiosi , omnes appellantur Reguis

Iares o

297쪽

R. Est solemnis S immutabilis professio tendeadi ad eam earitatis persectionem, quae in hae vita mortali liaberi possit. Dicitur i. solemnia oe immutabilis professio , qm ex sancto Thonia , ad statum requiritur immobilitas. Unde quis potest esse in earitate perfectus , etiamsi non sit In statu persectionis, cum liberum ei sit re- Iinquere suum vivendi ustitutum Z Η ne , S. Doctor colligit Episcopum esse in statu persectἰonis , utpote

qui animarum curam deserere nodi possit absque dil- pensatIone summi PontIficis et Curatum vero quὸa tumcumque perfectus sit , & dignus suo munere , quod requirit persectionem adeptam , ut capite si que nil dicetur , non esse in statu persectioni x , qui

pro sessio eius non est fixa & Immobilis , eum postahsque dispensatione Monasteriorum Ingredi , ut Abomnibus 'euris liber se totum det contempIationi αNonacho vero sive Rel Igioso nunquam IIeet a proses sone sua reeedere, etiamsi ad PraeIaturam assumatur sui docet InnocentIus. I. epist. a. ad UictrIclum, quη Te sertur eaussa af, q. r. c. de Monaehis , In quo se habetur, is si postea ad Clericatus ordinem pervene-rInt, statuimus non debere nos a priore proposito,, discedere. unae evendens S. rhomas a. a. qae. I 8 1

,, ad 8. sic scribit. Status Rel ἰgioni ad. perfectionem pertinet, quasi quaedam via In persectionem te ,, dendi 2 flatus autem Ep seopalis ad perfectionems, pertinet tanquam quoddam persectionis magisterium .s, Unde status Re IIgIonis comparatur ad statum Epi',, scopalem, sicut disti pIina ad, Magisterium , & dii ,, positio ad persectionem t dispositio autem non tot .s litur perfectione adveniente, nisi forte quantum ,, id , in quo persectioni repugnat .. Quantum auten ,, ad id, quod perfectioni congruἰt, magis confirm ',, tur, se it discipulo , eum ad magisterium perveος 3s rit, non congruit quod sill auditor et eongruit tuo, men ipsi quod legaν & ineditetur , etiam magi

νγ quam ante .

298쪽

Dieitur a. profisso tendendi ad persectionem t qui, ut voeibus duo signifieantur, I. ad prosessionem Mounastieam seu Religiosam non requiri , ut quis actusia persectus et quemadmodum is, qui curam animarum fuseἰpἰt; ,, ad flatum Epistopalem , inquit L. Thomasis a. a. q. Is s. arto. . ad 2. Praeexigitur vitae perso

ctio , ut patet per hoc , quod Dominus a Petro quaesivit, si plus eum caeteris diligeret', antequam ,, e ἔ committeret passorare ossietum e Sed ad statum Religἰonis non pra exigitur persectio , sed 'est clais ad persectionem. Unde & Dominus Matib. 39. non ,, dixit , s ea perfectus, vade , vende omnia quae b is bei: sed, si vis persectus esse. Et huius differentiae, , ratio est, qua secundum Dionysium s. cap. Ee,, cIes. Hierarch. perfectio pertinet active ad Epὶ co- pum , sicut ad per se 'Iorem I ad Monachum autem se passive sieue ad perfectum. Requiritur autem , quod is sit persectus aliquis ad hoc , quod possit alios adis persectionem addueere : quod non praeexlgἰtur ab ,, e , qui debet ad persectionem adduci. ,, Hine ex constanti praxi Ecclesiae Insignibus peceatoribus consuri Iitur, ut Monasteria Ingred Iantur, quia status Religionis , inquio S. Thomas q. r8t,. art. ad A. est conveniemtissimus poenitentiae loeus , ut habetur ea p. Admonere, caussa 33. q. aul. Iisdem vocibus innuitur eum fallaei ter amplere satum Religionis , qui non intendit dare operam persectIoni acquirendae; vox enim omnium Theologorum est professionem Monasti eam esse statum persectionIs acquirendae. - Ιpla persectio cartatis, inquit fanctus, , Thomas g 186. aνt. a. est finis status Religionis ...is ' ideo IIIe, qui statum Religionis assum It , nouis tenetur habere persectam caritatem , sed tenetur ad , , hoc tendere , & operam dare, ut habeat caritatems, Persectam . Quod in primis animadvertere debent , quἱ vel regendis Monialibus praeficiuntur , ve I earum consessiones excἰpiunt : nam ex eodem s.

Doctore citato artIe. ad primum , Religiosus est pr session Is suae transgressor , si contemnat ad persectio

299쪽

asc Da Hierarchia Getis Da . Rem tendere , quemadmodum qui Intra RhoIas s selensiae aequirendae animum non adiIeit, larvatus est ὀμscpuIus Dicitur Diearitatis perfectionem, quIa perfectio e iusque reἱ consistit In aequisitἱone uItimi finis, qui esssuminum IIIlus bonum, quo ultimo perfieitur: atqui Deus est homInis ultimus finis, S summum bonum, quod non pervenitur nisi per earItalem; qina sola ex omnibus virtutibus hominem Deo coniungἔa , iuxt illud a. Ioann. cap. 4. sat manet in caritate , in m. manet, is mus in eo. Ergo hominis persect o cost fissit in caritate, ad quam assequendam , nutriendam νδ per fietendam Inserviunt aliae virtutes , de omnis Nonastica diseIplIna . Nam ex Apostoliν I. Tἱm. 1. Inii praecepti s caritas do e de para , is sonsciensis bona , ω Me non Acta . D citur 4.-io hae vita babeνἐ pons, En enim duplςx earltatis persectῖo, aIia absoluta , & si mplici ter dicta, qua quia In Deo omnem eo gἰtationem, Omnemque assectum semper actualiter ponte I cuius aemens a Dei conspectu nusquam reeedit , & volunt . iugiter servido in eum amore Inflammatur . Ista per fectio In patrIa eaelest I habebitur , sed non est huiuε vitae , propter humanas Infirmitates , quin ex cupidi tate , & ex amore sui superstite proficistuntur ι qu, bus animum identidem ad terrena delabi , ae deprimi , etiam sanctissimi quique In seIpsis experiuntur .

Alia persectio , quam TheoI I voeant seeundum quid1 per quam iussi in terr s positi omnem sive eogItatio

nem, sive affectum ad Deum reducere seri enituntur ἰatque idcirco ea in cunctanter removere , quibus pos' sunt vel amore Dei a voeari, aut in suo eursu retine ri ac retardari. Sic persectus viator dicitur , qui e

Illico deponit, quae Ipsum possura in eursu remorari; qui redire In patriam omnI festinatione properat et qM capit ites brevIus ad tutius , seque prorsus ab iis

contine amoen Italibus , quae sese per urbes peregi 'nantibus ultro offerunt. Qui sie vivunt, persecti dici possunε, comparati eum aliis iustis , qui in

300쪽

Paνι secunda ' a in Io degunt rebus temporalibus distenti , quia, et a ἱ sit non deflectant a via , quae dueIt ad Deum , Iaequo spem suam finemque ultimum eollocant; aIIo tamen mente abstracti , nonnunquam subsistunt in via, suavitatis huius vitae delibandae ae degustandae defiderio , a quo sibi cavenr plurimum alii iusti; qui tamen &.Ipsi imperfecti habendi sunt , si eum BeatIs

comparentur, propter rationem , quam modo protuliamus. Apostolus Philip p. 3. aperte Indicat duplex II- Iud perfectionis genus: versu enim I a. caelestem per sectionis memorans , non quod jam acceperim , inqui aut jam perfectus sm s sequor autem, s non modo cor αi reBeadam . Et v. I s. ubi de persectione huius vitae Ioquitur , sic addit : quicumque ergo persem sum μι i hoc sentiamus. NimIrum nunquam persecte In haa vi, ta impletur primum illud praeeeptum: Diliges vom

i num Deum tuum De toto corde tuo, eu tota mente ina ,

i Θ eu tota anima tua . Atque ut ad eius persecti nem, qualis haberi potest in hae mortali vita, pedit veniatur , cetera animo abitetenda sunt , sicut idemi APostolus innuIt v. I 3. is Fratres, ego me non arbini M, Iror comprehendisse . Unum autem , quae quidemi is retro sunt obliviscens, ad ea vero, quae sunt pri i , , ra , ex teudens meipsum, ad destinatum persequor . ,, i Ex qua expositione Intelligitur, viros Regulares ra- tione suae conditIonis esse in via persectionIs iustis In terra degentibus proprIae , siquidem ad consequendams persectionem caritatis , summamque animae cum De i coniunctionem, cuncta repudiant, quae nutrire ae s vere possent cupiditatem, liostem caritatis ta in capItalem , quam sempiternum . Haec quἰppe earitati in si diatur sine ut Ia Intermissione , 8e per mille modos ab amore sui doIose exeogItatos, hoe est, per mille ne cessitatum aut eommodItatum nomina , animam tenea Dccupatam, modo vIctus cultusque quaeritandi cura squae est concupiscentia . oeulorum ; modo studio sui corporis curandi molliter , quod est coneupiscentia carnis s modo ae saepius honorum ae famae comparandae , sive contemptui sugItandi desiderio, quod est su perbia vitae.

SEARCH

MENU NAVIGATION