장음표시 사용
581쪽
nem nonnunquam vocetur a Scriptoribus EeeIesiastieIad Issolutio vinculi coniugaIis, patet ex Coneilio Formitillensi supra Iaudato e Plaenit, inquiunt Patres cap. et O. Me νUOIuto fornicationis caussa iugau vineulo, non
liceat miro, quandiu ad itera viva, aliam revorem duincere. Et Ita exponi Avitum Viennensem , & Conei lium
venetum sDices a. s. Ambrosius n cap. 7. r. ad CorInth Ioascribit II eere viro in caussa fornIeatIonis aliam dueere
Resp. r. S. Ambrosium noB esse auctorem huiuste Commentarii, sed vel PeIagium, vel HilarIum DIae num Ecclesiae Romanae , qui adhaesit Luellarianis, ex S. Hieronymo dialogo adversus LucIserῖanos. Respondeo a. Commentatorem iIlum loqui iuxta Isgem et viIem , non vero iuxta Eeclesiasti eam , quae edicta Imperatorum semper improba via , ut agnoscIη Ipse S. Ambrosius I. de Abraham, cap. 4. & 7. & in
Dices 3. Ioannes VIII. quI sedit is Io IX. haee habet epist. C s. eum priorem Legitimo βι matrimonio juninctam quisquam deferere nequeat s tau eonceditur in eaussa
fornicationis atiam , vivente priore , conducere. Respondeo corruptum esse textum, neque enim cohaerent posteriora verba eum prioribus. Ste autem textus refertur tom. 9. ConcIIIorum , ,, & Ideo eum prio-
is rem legῖtImo sibi matrimonio iunctam quisquam deis serere nequeat, nulIa ratione prorsus illi conceditur aliam, vivente prIore, eondueere. DIees Poenitentiale Romanum In eaussa adulterIἔpermittIt parti innocenti ad alia transire vota , quod ionii denegat . Idem Iegitur In Conci IIo VermerIensi ean. s. & s. & in Concilio Compendiens ean. 8. Ce Iebrata autem sunt duo illa Concilla VIII. saeculo. S milia habentur ea p. eoneubuisti, quod est Zachariae Summi Pontificis, ct cap. se qui, eum, ex Coneillo Triburiensi, habenturque caussa I a. q. 7.
Respondeo , quae hic obiiciuntur , spectare diselpIIo m, iuxta quam qui propter graviora erimina publi-B b a cae
582쪽
3po De Matrἰmonio. pcinitentiae subiiciebantur , matrimonium nunquam Inire poterant , ., non liceat viro , inquit Conesitum ., FOr0uIiense, quandiu adultera vivit, at am uxoremis ducere , lieet sit illa adultera et nec adulterae , quaedi, poenas gravissimas veI poenitentiae tormentum luereis debet, alium accipere virum , nec vivente , ne eis mortuo, quem non erubuit defraudare , marito. is Quin & ipsi marito, qui defuncta uxore adultera, ad alias nuptias transibat , poenἱtentia imponi solebat , quamvis innocenti, quia ut supra observavimus , ecunda nuptiae , etsi absolute non prohiberentur, tamen
aliquod ineontinentiae signum prae se serebant, propter quam viduis nubentibus imponebatur poenitentia.
Utrum Matνimonium dirimatur per continentia votum alterutrius sonjugum.
ne . Simplex continentiae votum est promissio Proprii corporis ad eontinentiam servandam Deo facta. Solemne vero est actualis traditIo sui aeeeptata a De per suum Ninistrum . Ηaeo habet fusius explicatalom. 4. tract. de ReIigione e. I. g. a. Observa a. eirea votum solemne duplicem eue opinpositum errorem, alius est Iustiniani Imperatioris, quI eod. de Episeopis S CIerleis, lege finali, decrevit matrimon Ium etiam eonsummatum dissolvi per Religionis ingressum ἐν alter est Novatorum , qui docent , matri. monInm sive sia ratum & eonsummatum , sive sit ratum tantum non posse dissolvi per Religionis profe- sonem, ac propterea sugiuant Patres Tridentinos quod definierint , matrImonium ratum dirimi per solemne votum. His praemissis , ad propositam quaestionem
R. i. Constat apud omnes simplex continentiae V tum non dirimere matrimonium ratum , nedum consummatum a
Probatur T. ex cap. Meminimus , cap. ConfuIust , lib. 4. Deeretalium tit. c. qui clarita mei voventer, Se. ubi
583쪽
ub; AIexander III. deelarat votum simpIex impedIre
quIdem matrimonium eontrahendum, sed non dirimere contractum . Idem habet Caelestinus III. cap. rursus,
Probatur a. ratione qua utitur s. Thomas In sup-PIem. quaest. 33. art. r. quia votum simplex est nuda promisso Deo facta , matrimonium vero est actualis tradisio proprii eorporis coniugi factae atqui promILsio non transfert Dominium rei promissae, sed promittens tamquam dominus de ea disponere potest pro ualibuerit , quamvis peeeet contra fidem alteria datam rat traditio seu donatio rem datam seu traditam In do natarii dominIum transfert, Ita ua Ipse donator de ea disponere nequeat. Ergo per simplex continentiae votum non d;sIOIvitur matrimonium , cum In eo coniuges actu & de facto sibi mutuo tradant potestatem in sua corpora, quemadmodum nulla censetur promἰssio donandi vel vendendi domum facta ab eo , qui illam alteri iam donavit aut vendidit . , Dices: vinculum, quo obligamur Creatori , malas est vinculo, quo obligamur creaturae z atquI per V tum, etiam simplex, obligamur Creatori: per matrio monium vero creaturae r Ergo vInculum voti fim pileis maius est vi ulo matrimonii , ae proinde solvit ma
Distinguo maiorem e si vi neu Ia Illa spectentur In eo dem genere et si v. g. vineulum promissionis Deo factae eonseratur cum vineulo promissionis homini factae , Conee do I unde votum ingrediendae Religionis maius est promissione nubendi , seu sponsalibus , eaque solvite si vineula spectentur in diverso genere , confgraturque prom Issio Deo facta cum donatione seu traditione proprii eorporis In gratiam coniugis , Nego maiorem I falsum est enim eum qui vov t se oblaturum TempIo aliquam summam pecuniae , quam prius gratuito dono tradidit alteri , posse illam auferre voti solvendi eaussa; quia peeunἰ a se tradita ad illuna non pertinet. Porro per matrImonium fit actualis tradito proprii eorporis; per simplex autem votum promitti Iur solum. V
584쪽
Sed eum In sesemni professione, sicut In matrImoqnio fiat actual Is traditio proprii corporis, & consera
tur traditio facta Deo eum tradItione acta creaturae , MIterius quaerItur, utrum professo solamnis soIvat ma zrimonium , quemadmodum simplex continentiae votum solvit sponsalia ; qnIa vInculum , quo astringimur Deo, maius est vinculo, quo astrIngimur cre turae a R. I. Matrimonium consummatum non dirimitur per solemnem Rel Igionis professionem. Probatur iis omnibus momentis , quἰbus supra demonstravimus, matrimonium Christianorum iure naturaIi & divino positivo non dissolvi , nisi . per mortem iterIus coniug r. Nomenta enim Illa emeacIus concludunt pro matrimonio eonsummato , quam pro Fato tantum; eum Illud sit longe firmus. Confirmatur responsio, tum ex S. Gregorio lib. s. epist. 39. ad Theacti stum, In qua reprehendit Iegem civilem , quae permittit eontrarium e tum ex eap. Qui
dam, quod est Alexandri III. & eap. Placet, quod est εCaelestinI IlL Iib. 3. Decretallum tit. 32. de eonve lio ne conjugatονum , ubi Religionem prosellus ignorante vel invita eonjuge, ad eam red Ire eompellitur .
Diees: Christus Lue. I . v. a . pronuntIat eum non
posse esse suum DiseIpuIum , qui non odIt uxorem suam, cui praeeepto parere debet , iuxta S. Basil Inman quaestionibus fusius disputatis q. ra. qui non potest ab uxore Impetrare IIeentiam transeundi ad Religi mem I S revera paru Isse Abbatem Theonam miraeuIIscIarum ser Ibit Cassianus collat. ai. cap. 9. postqu3m enim quInque ann Is eum uxore vixisset , ea Invita , matrimonium solv t, cte Monaehus effectus est. Ergo matrimonium consummatum solvItur per Religionis pro sessionem.
Nego consequent. Namque ex Christἱ mandato ChrMBIaniis eo modo debet odisse patrem ct uxorem, quo animam suam , ut ibἶdem dIehue , scilicet quatenus parentes, uxor, & animae proprIae affectus eontrariἰ sunt legi dIvInae , quemadmodum Ipsemet Christus
ponit Matth. Io. v. 37. qui amat patrem Eus m
rem a Plusquam me , non est me disnus . Nee alio
585쪽
De Matrimonis. 3 3 sensu s. BasAIur intellexit Iaudatum textum , se ilicet posito quod marItus cum uxore absque salutIs perieulo cohabitare nequeat; at enim, is si vero dissidens litis adultera pars, de assidue usque ex adverso eum alis tera contendat , quod videlicet minus sollieita fian quomodo placeat Deo: hie ea convenit meminisse, is quae dicta sunt ab Apostolo, in paee autem voca is vit nos Deus, de sic parendum praecepto Domini, is qui dixit: is si quis venit ad me, &e. Ad id vero is quod Cassianus refert de Abbate Theona vIro sanis ctissimo , respondet Bellarm Inus lἰb. a. de Monachis cap. 38. illud esse unum ex eis factIs Sanctorum , quae sunt admiranda . Credendam enim est , inquit omenti, i Sphitus sancti admonit. id factum e se praeυν
communem oνdinem ae legem . Denique textus Sanct
Basilii de sanctorum exempla ad summum probant Ii-eῖ tum eme aliquando studio vitae praesectioris dIvoristium post consummatum matrimonium quoad thorum tantum S cohabitationem , non vero quoad vinculi dIssolutionem a R. I. MatrImonium ratum, de nondum consumma tum, dirimitur quoad vineulum per soIemnem coniugis professionem In Religione approbata, ita ut liceat allerὲ parti ad alias nuptias Fransire et sie enim desint Ia Conei lium Trid. ses a . can. 3. is si quis dixerItis matrimonium ratum, non eonsummatum, per so-M Iemnem Rel Igionis professionem alterius coniugum, , , non dirimi, anathema sit. Probatur Concilii defin t Io eo eap. Varnm, lib. I.
is rum , inquit Alεκander III. post eonsensum IeVtI- is muna de praesenti licitum est alterἰ , altero etiam D repugnante, eligere Monasterium sient sancti quia is dam de nuptiis voeati fuerunt λ dummodo carnalIsis commixtio non IntervenerIt Inter eo et ueri reis is manenti, si commonἰtus continentia servare nolueis is rit, limum est ad secunda vota transire, quia cinn,, non sui Tene una eam simul effecti, satis potest unus,, ad Deum transire, & alter in saeculo remanere. Eo capite En publico , titulo eodem , laudatus Pon ιμ
586쪽
384 Dem MatνimonD. fex euplenti profiteri duos menses coneed It ad deIἰ Fandum, quIbus elapsis aut Religionem Ingrediatur , aut uxori adhaerere compellatur. Solvit deinde obiectionem , quae peti posset ex Evangelῖo prohibente vi. rum ab uxore diseedere, exeepta sornicationis caussa. Sane, inquit , quod Dominus In Evangel o dicit , b, non IIcere vIro nIsi ob caussam forn Ieationis uxorem 1, suam dimittere, Intelligendum est, secundum Intera, pretationem sacri eloquii, de his, quorum matrimos, nium carnali eopuIa est consummatum , sine quaa, consummari non potest .
Innocentius III. cap. Eu parte a. eodem tIt. confirmat quod AIexander III. prius decreverat . is Nos las1 men, inquit, nolentes a praedecessiorum nostrorum ,, ves Igiis deelinare, qui respondere consulti , ante- ,, quam matrimon Ium sit per earnalem copuIam coran summatum , IIcere alteri coniugum , reliquo Incon-m sulto, ad Religionem transire , ita quod reliquus D ex tune legitime poterIt alteri eopulari , hoe ip-
is sum tIbi eonsul mus observandum . Diees e nee Conei Ilum TrIdentinum , nee sumina Pontifices definire potuerunt matrimonium ratum solvi per solemnem ReIἰgIon Is professionem, nisi ex divina xevelatione, quae Ecclesiae innotestIt per SerIpturam sacram , vel per Traditionem: atquI neque ex SerIptura , neque ex TraditIone colligi potest matrimo ἀnἱum ratum dirimi per soIemnem religionis pro se sin
Non ex scrIptura, quae absolute & absque exceptio
ne pronuntiat, quod Deus eo urit, homo non separet , Natth. I9.
Non etiam ex Traditione , nihII quippe oecurrῖt in HistorIa priorum deeem saeeu Iorum , quo possit sta-hIliri ConeIIII TtIdentinὶ definItio . Proseruntur quidem pIura exempla Sanctorum , qui post eelebratas nuptias
.ώmpIexus carnaIes spreverunt, ut totos se divino obsequio manciparent . Id de L TheeIa reserunt S. Epiphanius haeresi 8. 8e S. Ambrosius lib. a. de virginibus: de s. CaeeIIIa, & S. Alex Io Metaphrastes: de duobus milii bus S. Aug. lib. 8. Consessionum c p. s.
587쪽
De ruat, imonio , 33s Uerum, ut ex huiusmodi exemplIs effrix argumen tum conficiatur , duo constare debent: primum, S. The clam , S. Caeciliam, S. Alexium, di alior, solemne votum emisisse in Religione approbata. At eontrarium constat saltem de Thecla & Caecilla, quae non vixerunt sub regulari disciplina. S. Alexius, eujus hin rIam texuit Metaphrastes , Historieus alioquin dubiae fidei, ut omnes norunt, non militavit, in approbata Religione; sed post varIas peregrInationes tandem in domo paterna tanquam pauper peregrinos hospitarius est: Alterum etiam deberet esse extra controversam , nempe matrimon a illa , de quibua est sermo ssoluta fuisse non solum quoad thorum & cohabitationem, sed et am quoad vinculum eonjugale: atqui iset Iud Ipsuin est in controversia; namque in conseiso est apud omnes, non sere dici lutum matrimonii v Inculum , si quis, uxore Intacta , se totum Deo devovere in Congregatione , In qua emittuntur vota simplicia paupertatis, castitat Is & obedientiae , ut In Congregationibus Missionariorum S. Laxari, & DoctrInae ChrIsianae: atqui solemnIora non fuere vota S. Theclae, S Caec diae, S. AlexἰI , S aliorum veterum: nec proferri
potest approbata Religio, in qua emissa sint. Unde ergo habetur solutum fuisse matrimonium In S. Tbu-cla, S. Caecilia , de S. Alexio , minime velo in Istis Congregationibus t . Hinc Cardinalis Palavleinus lib. a 3. hist. ConcIlii
Trid. cap. 9. refert plures ex Patribus eensuisse laudatum Concilii can. 6. non esse condendum. Quin Mal donatus de matrimonio cap. 9. scribli momenta mox
allata & alia similia vIm nullam habere , is ni si, inquir.
is aut eoncedatur matrimonium ratum , & nondum 3, consumma ἔum , non esse verum matrImonἰum , dc verum Sacramentum: aut certe Eeelesiam ita existin masse; dum decrevit licere post matrimonium ratum is conserre se ad Religionem, altero coniuge invitos ,, & licere alteri adire alias nuptἰas . is Sed ista Iiberiori stylo, ne quid dicam gravium, videntur scripta a Maldonato ; absit enim a Theologo Catholico , ut credae matriae onium ante consummatio:
588쪽
nem non este matrimonium, nee verum Saeramentum ,
falsamque aiusmodi opinionem tribuat PatrIbus Tridentatinis; inde enim sequeretur ConeIIIum falso definiisse matrimonium ratum per soIemnem Religionἰs professionem dissolvi, quia quod revera non exIstit , solvi non potest. Ne igItur Inutilis sit ae vana Cone illi d
finitio, fateamur neeesse esse matrImonium existere , di habere rationem veri Sacramenti prIusquam consum metur. Sed saeIendum est satIs iis omnIbus momentis, quae eontra desinitionem obite; untur. Itaque
Respondeo distinguendo maiorem; Ecclesia definir non potest , n si ex Dei revelat Ione ea quae sunt Iuris, divini positi v I, Conee do e quae sunt iurig natura IIS , Nego maior. Illud igitue est diserimen inter ea quin
sunt ordinIs supernatura is, S res ordinis naturalis , quod priora , eum rationem superent , aut a libera Dei voluntate pendeant, ea nosse non possumus, nisi per Dei revelationem, quae eont Inetur In sacris Scripturis , & Tradillone di posterIores veto, eum sinu in animIa nostris impressae , vel eIarius, ua prima pri et pia; vel obseurIus , ut pIures conelusiones ex prἰ-mis principiis deductae, nobis innotestere possunt abs que Dei revelatione. Undenuando res supernaturale D& divinae in eontroversiam addueuntur, an via gr. si in Christo una aut dupIex persona, an septem sint -- cramenta , vel paueiora, Ecclesia nihIl saluere pote se , nisi ex verbo DeI seripto vel trad to. Ubi vero eo
groversia vqrsatur etrea legem naturalem, utrum V. g..
ipsi repugnet luerum percIpere ex eontractu consignatis v , Sanctorum Imag nes venerationi fidelium In templis exponeres Eeelesia absque Dei reve Iallone dirIme. re potea eiusmodi controversiam, nee reeurrat necesse est ad Seelpturam ct Traditionem, nisi ut definiat rem controversam neutri adversati I Eeelesiae en Im est Interpretari legem Dei: lex autem naturalis est Iex Dei,
eius dῖglto serIpta n eordibus nostris , adestque ipsi Spiritus Sanctus , ne erret in IIs quae spectant fidem dem res , Docebit vos omnem veritatam , a t ChrIstus ad discipulos & eorum Reeessores, Dan. 16. Quemadmo
589쪽
De Matrimonis. grsignativos esse lieitor, saeras Imagines In templis II e tepingi & eoli, quamvis nec Scriptura, nee Traditio priorum iaculorum ista doceant, sat Is quippe illi fuit , quod non repugnent Scripturae sacrae, nec Traditioni, sed consentanea sine legi naturali : pari modo Summi Pontifiees, & post eos Concilium Tridentinum decernere potuerunt matrimonium nondum eonsummatum
dirimi per soIemnem Religionis professionem , quia eiusmodi disiunctio eongruit admodum legi naturali ,
nec adversatur verbo Dei sive serIpto , sive tradito, IIcet ex eo positive non eruatur. Sed isthaec planiora fient en obiectionum solutione . Itaque Dices I. Deus per matrimonium ratum eoniugesi ter se coniungit: atqui divinum est oracuIum , quod Deus conjuniat, homo non separere Ergo nee Summus
Pontifex, nec Concilium illos separare potest . Distinguo maiorem, quos Deus conjunxIt in carnema , homo non separet, Coneedor quos coniunxi ε in uno spIritu duntaxat , homo non separet. Nego ma jorem . Namque Christus verba sua refixInxit ad eos e iuges , sui sunt unum quid in carne una, iam non sunt duo, inquit, sed una caνο ς atqui coniuges non sunt una earo, nisi per copulam; is sane ,hinquiebaris supra Alexodo III. ςU. Ex publico, quod Domi- is nus in Evangelio dieit nore Iieere viro nisi obis eaussam fornieati Is uxorem suam dimittere, inte is ligendum est seeundum interpretationem ueri eloquia is de his , quorum matrImonIum earnal. eapula est 'M consummatum , fine qua consi disti nost potest . Distinguo similἔter minorem, Deus I. matrimoni rato coniuges coniunxit n uno spiritu; Concedo, in
Dices a. ius naturale solvI non potest e atquἰ mae trimonium solummodo ratum , est iure naturali fi mum & ἰndissolubile. Ergo. Distinguo maiorem, ius naturale non potest is, smanentibus iisdem et reum stanti s , In quibus ne saris obligat, Concedo: mutatis circumstantiis , Nem ma iorem; nam obligatIo voti de ediusvis promissi, a
dua coinse ratio Pinoeis in loco Beneficiis iuras
590쪽
388 De Matνimonis. iuris natural Is , ellussae tamen adeo graves nonnunquam superveesunt, propter quas auctoritate superioris solvitur oblIgatio voti, reseInd Itur promissum , & Pa florem ad tempus abesse conceditur, lege naturat; non
Distinguo etIam minorem e iure naturali matrimonium solummodo ratum, est firmum & Indissolubile, Sa, Ia dissolvendἰ ea ulla aeeedat, Coneedo; si accedat, ut solemnis Religionis professio , Nego mino. rem. Quia ex dictis, rationes, propter quas matrimonium iure naturali est indi lubἰΙe , sunt prolis generatio de congrua educatio, ad quas requiritur Ind vIdua vIrI & mulierIs Meletas r quae rationes in m rImon Io rato non concurrunt, eum nulla supponatnν proles, nee spes prolIs suselfendae , ae proinde eius dissolutio voti solemnIs eaussa iuri naturali non repugnat . Ius Itaque naturale aliud est immutabIIe , ut, falsam testimonium non dises, non faeies tibi sculptae,ret adoras iIIude aliud mutabile, ut in exemplis ali tis . Consule quae In hane rem istas tradidimus t mctatu de legi b. e. 8. Ergo, inquIes , matrimonium nondum eo a summa tum dissolvi potest non solum propter solemnem Religἰonis professicinem, sed etiam propter quam cum que gravem canssam , quemadmodum multipIex po test esse ea usta reIaxandi obIIgationem voti, S resti dendi promissi . Respondeo , pliises Theologos, viss Sanchezappeti Iat & sequitur lib. a. de matrimonis disp. 4. esse iaea sententia , quod summus Pontifex , propter alias caussas, quam voti solemnis, matrimonium nondum eo summatum dissolvere possit. Quin Pyrrhus Conradus in praxi lib. 8. c. s. exempla dispensationum , quas In hane rem concessere Clemens VIII. 3r Urbanus VIII. a. ducit, s. Antoninus 3. parte tit. I. capite a T. F. 3. affirmat se vidisse Bullas Martini U. & Eugenii IV. pro huiusmodi dispensationibus , Nauatrus Enchirid Ilcap. a a. n. 22. testatur Paulum III. & PIum IR ad petitionem suam dispensasse . Cale innus In opust ais tota. l. sap. 28. de matriae0uio q. unica, reser