장음표시 사용
761쪽
potentia sit temporalis aut perpetua ZR. Lex tum cIviIis I. authent. de nuptiis spero casionem, qua recvoeaur Lex In eauses, Cod. de repud Io: tum Canon Ica cap. Laudabilem , Cod. Da fi . ismaIes triennium concedit coniugibus, a tempore eia brati eoniugii, inquῖt CaelestInus , si frigiditas probar Non possit, cohabitent per triennium , quo elapso, si ma- tr Imonium eonsummare non potuerint, Indicia separa itionem. Facta autem separatione , qui laborat Impotentia tantum respectiva , poterit cum alia persona
coniungi r laeus si Impotensia sit absoluta. Dixi summus Pontifex, s fluitas probari non posest y quia si Impotentia sit eerta , & nul Ia spes adsit eam expeIIendi, cuiusmodi est Impotent Ia ex senectute proveniens, quae quotidie fit maior, ne semel quidem copulam attentare lieet; eiusmodi enim eonatus non euent nisi spurei tiae & foedae pollutiones.
R. Describitur a Gratiano 3ς. q. r. vloIenta abductio puellae a domo paterna, ut eorrupta In uxorem habeatur . Sed praeterquamquod ad rationem raptus ne cesse non est, ut mulier abducta fuerit eorrupta, haeade IcriptIo non comprehendit omnes raptus species ἔnamque verus raptus est, sive vlaua, sive filiasa milias sive fit Ius fami Iias vi aut seductione abducatur ad eo trahendum matrimonium . Quare raptus generatim d
scribi potest personae abductio vi aut seductione . ad
eon trahendum matrimonium a P .
Celebris autem est raptus dlvisio in raptum violemtiae, qui fit renitente persona abducta , & in raptum seductionis & subornationis , eul persona rapta non repugnat, blanditiis, voluptatis IlIerebris, & promissis seducta . o ViolentIa, inquit S. Tbom. a. a. qu. Is sis arn s. quandoque Insertur tam ipsi virgini quamis Patri , quandoque autem insertur patri , sed nona, virginis puta eum ipsa consentit, u per violentiam
762쪽
' 3o De misimonio .a, de domo patris abstrahatur . . . . quaIItercumques, vioIentia adsit, salvatur ratio raptus. . inerque rapim eme impedimentum dirimens ZR. Affirmative. Probatur x. ex lege ei vi II et extat IIb. s. codicIs Theodosiani titi a . eonsti tutio Constantini Magni ,
qua raptori amputatur omnis spes eam ducendi ux
Tem et quam vel invitam rapueνit , vel molento abd.
orexit . SIm IIIa leguntur in Novella r 3. Iustiniani Imperatoris ἱ & Carolus Magnus In CapItuIaribus IIb. 7. c. 9 . D PIaeuit, inquit, ut hi qui rapiunt seminas,s, vel surantur, aut seducunt, eas nullatenus habeant a. uxores , quamvis e Is postmodum conveniet, aut eas ,, dotaverint, vel nuptIaliter eum consensu parentum ι, suorum aece Perint . ,ν Probatur a. ex lege Eeclesiastica Canone De raptoeavibus , qui est Concilii Aurelianensis I. caussa 36. Raptor qui confugerie ad Eeelesiam , morte non est plectendus, sed raptae servire tenetur, nisi se redem erit tquod si puella raptori consenserit, reddetur patri, eui raptor tenebitur satisfactione simili. Canon. 66. Concilii Meldens si an . 8 s. quicumque deinceps rapere vi sines τει viduas praesumpserint , secundam sumodalem
mea sine spe conjugii perpetuo maneant . Idem statuitur Can. Io. Concilii Ticinensis ann. 8s. Innocentius III. g. Acccdens, I. F. tit. I7. De raptoribus, aliquid remisit ex severitate legis, permisitque ut raptor cum apta postmodum consentiente contrahere possit et Raeta puella, inquit, legitimae contrahet eum raptore , flpriον dissensio posmodum reanseast in consensum . Sed Coneilium Trident. restringit hane fae ultatem, Inhabi-δemque reddit raptorem ad contrahendum eum rapta Etiam consentIente, nisi In Ioeo tuto & Iibero fuerit constit ut a, atque hac cautione novum posuit Matrim nil impedῖmentum e verba illlus sunt sess. a4. eap. s. de Re formationer se Decernit sancta Synodus Inter ras, plorem δc raptam , quamdiu ipsa in potestate rapto u ris manserit, nullum posse consistere matrimonium.
763쪽
De Maerimonis. v s x,, Quod si rapta a raptore separata, & In Ioeo tui , , Iibero e stItuta, illum In virum habere coriis e , , Tit, eam raptor in uxorem habeat. Hie genera tim de raptu loquitur Cone ilium , nee distinguit inteη Taptum violentiae de raptum seductionis ἀ Hiae eon Eroversia inter Theologos; utrum in hoere decreto comprehendatur raptus seductionis 3 Negat Sanchen cum aliis, quos citae lib. 7. disp. r 3. n. 13. assirmanu vero Ledesma c. 26. Henetqueae c. I A. Terola in Pra rei p. a. verbo Raptus . & alii. Porro senatus Parisierasis hvle posteriori adhaeret sententiae, cumque ra Pt Us seductionis vim inserat puellae parentibus, apud ἔpsum pueIIa non censetur constituta in loeo tuto &I bero , nisi potestati paternae subiaeeat iuxta Concilium Aurelianense supra Iaudatum , si vero quae rassetur , inquit, patrem habere conssit erit, e γ' puella νaptorifex ferit, potestate patris eκenfata reddatuν . Sed in iis
Paroelii non agant nisi ex Episcopi eonsilio de praescripto.
De dispensationa elrea impedimenta Matrimon l. Constat ex dictis rem. 3. de legibus e. a T. d spe sationem in Iege humana aliquando esse necessariam , in iis sellicea cireunstantiis , In quibus esset noxia; legi enim insistere, eum eius observantia Infera praeiudicium, erudelitatem sapit; ait Symmachus Papa Ep. ad Avitum . Sed nonnullae dissieultates eire dispensatIones in Impedimentis matrimonii sunt e ueta dandae . Itaque in I. Cujus est saevitas dispensendi circa impedime
ea matrim ii ZR. Ex communi Eeelesiarum eonsuetudine , quae vim
1egIs obtinet , solius est Summi Ponti fieis dispensare in impedimentIs dirimentibus iure humano inductIs, ubi praesertim agitur de matrimonio eonfahendo; unit
764쪽
versalis enIm usus recurrendi ad sedem Apostoliem ut habeatur dispensatio ab impedimentis dirimentibus, indieat eam esse Catholieorum mentem , eiusnodi facultatem Ipsi esse reservatam . Dixi x. communi EeeIesiarum consaetudine , quἰ nullum Conei lium generale, nul Iumve deeretum Sedis
Apostolleae ubique reeeptum ius illud Summo Pontae. ei reservavit. Quaestio quidem ea de re mota est in Coneilio Tridentino ; sed nihil ibi fuit definitum .
- Dixi a. quae vim legis obtinειr Id agnoseunt Conei Iium Turonense e. 9. an. r 183. Concilium TN oknum c. 8. anno 1197. & Rituale communiter. Dixi 3. in impedimentis dirimentibM. diximus enIm
Episeopos dispensare in ImpedimentIs si IIeibus , exceptis tamen votis ReIIgI Is , & east talia perpru
Dixi . in impedimentii ... jaere humano inductis squia in iis quae sunt iuris naturalis aut divini, nulla potest esse dispensatio, ut supra observavimus. Dixi s. ubi praesertim agitην do matrimonio contra bendo, quia quando matrimonium est hona fide eon. tractum eum impedimento Oeeulto, nee sine scandalo aut magno incontinentIae periculo contrahentes recurrere possvna ad Summum Pontificem ι dispensandi facultatem penes Episeopum esse doeent eommuniter Theologi & Canon Istae , ct Ita sibi fu Isse responsum in CurIa Romana serihIa ZeroIa In praxi r. p. verbo Dispensatio. Et certe consuetudo , quae ordInariorum figat potestatem eirea impedimenta dirimentia , non sunt Introducta in destructionem , &In animarum perniciem , quibus Epἰ scopi iure dἰvἰno opItuIari tenentur. Atque ob eandem rationem Episcopi h Ie dispensare possunt etiam matrimonio nondum contracto , sed Ipsa die eontrahendo , qua detegitur impedimentum ceultum, propter quod matrimonium non potest di ferri absque gravi perturbat Ione 2 Incommodo. Viam eonsulunt nonnulli ad vitanda omnia incommoda Inempe si Paroelius auctor sit sponso aut sponsae , ut
emittat ad eertum tempus castitatis votum, quod evul
765쪽
-Iae . sed aliorum iudieio permitto , an via illa sttrita ct eonsulenda. Quin plures Episeopi In Gallia contendunt suas E elesias ex diuturno usu praeseripsisse adversus consuem tradinem, atque eo titu Io dispensant, nemine contra. dicente , ab aliquIbus impedimentis etiam publicis ssive eontrahendo, sive de contracto. Q. a. Quando contrahentes sun3 e diversis Divicesibus sesne necesse , ut nterque Episcopus eum eis dispenset in αρ edimento, puta innitatis aut confanguinitatis ,-meniantur ιοωνicti λ .
R. I. Usus obtinuit e ut ambo Episeopi dispensent, idque rectus ordo ct optima distiplina postulant rium quia dispensatIones eoneedi non debent, nisi eo gnita caussa et atqui unus Episcopus eausiam satis ex Pendere non potest, quando alter eontrahentium est ex altera dioeeesi e Ergo e tum quIa dispensatio est actus iurisdictionis , qua earet Episeopus erga ineolas alterius dioecesis. Ergo neeesse est saltem neeessitate praecepti , ut In proposito easu uterque Episcopu/dispenset . Utrum autem neeesse sit etiam neeessitate Saeramenti, maior est difficultas, quia hoe ipso quo unus Episcopus dispensavit eum subdito ab impedimento affinitatis aua eonsanguinitatis o subditus noneensetur amnis aua conunguine iis alterius quam ducere exoptat, nec ista vicissim; eum enim assinItas & eon. sanguinItas sint reIationes reciproeae, quae non existun nisi inter duo eorrelata, nemo potest esse assinis austaonsanguineus respectu ilIIus qui assinis non est, neseonsanguἰneus. Neque propterea Episeopus dispensans eum subdIto iurisdictionem magis exereet In non subditum, quam Parochus matrimonio coniugens Par chianum sum eum Parochiana ii verti mochiae , instio eius Pastore: ista enἱm qndirecte de pes . accidens sequuntur ex facto alterius, quemadmodum licea quis nullum jus habeat in fundum vicinἱ, multa ta nenia-eere potest in proprio fundo, ex qu bus eommoda &lneommoda orIentur in fundo vieini. Nihilominus R. a. Nisi ambo Episcopi dispensent In matrima-ηio i de quo est seraeo, Iavalide contrahitur. Ita Sam
766쪽
' 34 De Matνimonio. hovius tom. I. casu Is. & ς. ubἱ consutat oppositam Barbosae sententiam, multum Improbat quod Episcopus N. eam In praxi fuerit seeutus, censetque matrimonium sie contractum esse Iterandum iuxta soronam a Coneilio Tridentino preserip4am . Sie quoquo kntit Natalis Alexander in Theol. dog. & moin arto 33. de dispensatione eIrea impedImenta matrimonii r gula a 3. Peritissimos etiam Theologos in hanc rem consalui , qui eiusmodi matrimoni um admodum dubium existimant , & eorum alter ossiet alia mihi re. spondit, quod si ad forum Ipsius res ista deferretur, remitteret partes ad proprium Parochum , ust coram ἔpis de testibus iterum eontraherent , obtenta prius Ri tera dispensatione. Et ratio est, quIa Episcopi via g in suis litteria exprimunt d spensare se quatenus .DR1pectat, hoc est, conditIonate, si Episcopus alter dἰ-hensaverit eum ista dioecelano, atquo eo sensu mari. data Episcoporum, qui mentem suam non ita disti nocte exprimunt, aecipere cost eo inmunIs usu & prae uis, se eundum quam ire casu proposito ad dispensa Eonem unlus Epistopi, siue in bannis, sive In impedi mentIs , aecedit alterius Episcopi dispensatis .. Quid ira , nisi quia absolute ne eetaria creditur , nec ulla sussiciens auctorItas eontrarium suadet Quod enim adducItur de Parocho, qui coniungit Parochianam sua riscum par chlano alterius parochiae absque parochi illius consensu, nullius est in omerati , cum ex communa
Theologorum ae Canoni starum sententia, de ex Deis elarationibus sacrae Congregaetionis Cardinalium eiusmodi consensus nota requiratur, inimo nec IlIum praebere soleant inroeliἰ, quando eorum Parochiani contra. ctuti sunt In sponsae paroeli a , saxisque sit cerilarem Beere parochum sponis proe amasse se banna par chlani suὲ, nemine eoni adieente , Q. 3. Quomodo marsimon aem prius irritum , conva lescit, dispensatione impereata pR. I. Si impedimentum sit publIeum , contrahentes novum consensum praebere debent eoram propνὶ pa rocho de testibus; nisi enIm conflaret apud eos qui QPedimentum noruna , matrimonium convaluisse ,hab
767쪽
De Matrimonio. shaberentur ua concubinarii , & filii eorum illestritimi . R. a. Quando Impedimentum est oecultum , necesse non est ut contrahentes Iterum coram parocho se si. sant; sed satis erit, ua se erete. mutuo consentiant . Ea eommunIs Theologorum & Canoni starum sentenotia , & ita declaravit Sacra Congregatio Cardinalium , &Pius U. motu proprio, apud Sanchez IIb. a. disp. 37. Dices: si matrimonium fult invalidum ex desectu consensus in altero coniuge , qui ficte aut ex gravi metu consentit , satis est , ut ille postmodum libere Consentiat in eopulam affectu maritali, nec in alter requiritur novus consensus ; Ergo a pari satis erit si Pars conscia impedimenti ex crimine oceuIto , sala
Nego conseq. & paritatem . Ratio autem dIsparitati e st , quod in contractu ex gravi metu ab una parte inito, ambo in contrahentss fuerunt personae legitimae& ad eontrahendum habiles, consensus unius partis fuit verus, nihilque defuit ull effet validus, quam recIpr cus alterIus partis consensus. Accedat ergo reciprocus ἱlle consensus ad alterius partis eonsensum , in quo pars illa supponitur permanere, perfectus eri contram eius. At res aliter se habet in contracta invalido ex crimine occulto, ex quo exurgit assinitas, quia ambae partes fuerunt ad contrahendum inhabiles & personae illegitimae, atque adeo consensus utriusque suit nullus: Ergo necesse est ut utraque pars novum eliciat consen
sum . Quod si dieas partem , quae impedimenti ex
crimine conseia non ea, in prἱori suo consensu eo stanter permanere illumque ra um habere .eo pis ,
quo exigIx aut reddit debitum affectu maritali, idem est ae si dixeris illam eonstanter adhaerere vἰt o seu nullitati antecedentia consensus, eamque ratam habere . Sed inda exurgis gravissima dissicultas, sequenti qua Bione aperienda de diseutienda . Itaque A. in convalescat Matrimonium , es e necesse ne
pars conseia criminis oeciali ρο irritantis , mitium seu invaliditatem contractus. alteri ρarti Veriat pa
768쪽
' 1 s De Matriminio. veteres, tum reeentIores , quorum quam plurimos awpellat & sequἰtur Saneheae Iib. a. disp. D se eo , inquit Scotus In quartum dist. 3 3. q. r. quod si
Novitii , euius professio fuit nulla ex desectu aetatἔs, quand u enIm defectum illum Ignoravit , vota saepἰus ab ipso iterata non firmant se nec validam reddunt eiust professionem , liberumque Ipsi erit egredi, eum vitium professionis ire eius notitiam venerit , quia vota sua teravis v Irtute voluntatis quae professus est , quae fiat anulla ; atque hanc sententiam supponit veram Tribuisnal Poenitentiariae Romanae ἔ ἐω dispensationibus enim, quas ad disere tum Confessarium dirigit , hane cIausulam interserit; cum ipsis latoribuι, DE NULLITATE
PRIOR Is CONSENSUS CERTIORATIS sed ita eas.
re, ut fi tua adhuc ignoravit , Iatoris dolictum nusquam detegatur dispansat, ut matrimoniam intεν μ' eontrahe-τe valean . Uerum quam viam satis tutam Confessarius, etiam prudentissimus, aperIes mulieri , quae emfornicationem eum consanguineo viri impedimentum dirimens contraxit, ita absque suspicione saltem gravviorIs erIm Inlr ipsum monet hactenus irritum & nulis him fuisse eorum matrimon Ium rito, inqvit vanis
rem bumana, sed me nanime divina eonsilia cre auisitis adbibebita voenrrendo ad Patrem Inminiam, uν pum lumi me suo illuminat, quid in casu adeo porplexa vere debeastis
Forte felie ter sueeede . , si mulier erIminis & a pediment ἰ eonseia viro declaret se serupulis angi pr pter eonsenium quem primo dedit In i pia nuptiarum celebrItate , de re eum Confessu O discussa , Ipsum' existimasse Insussieientem fuisse consensum ad veritatem saeramenti, sed vitium Belle eorrigἰ posse, si ambo ἐterum Iuvieem consentiane . Haee loquendi rati
769쪽
De Matrimonis . s cap tibus eontingit consensum esse invalidum, sorte coactus fuit , vel fictus , vel sub eonditione non I PIeta . Aliam viam proponunt graves Theologi, nempe si mulier blanditiis virum delin at, Et In sui am rem alIleIat hoc vel simi II modo: Ita te diligo, ut 'non est intre nos matrimonium, te Me perem, is ita
de facto te aeeipio, si quis foνte fuerit in nostra eon. 3ωnctione desectus, denegabitne tam ardenter diligenti sesemilam amoris testimationem Viro similIter respondente & testIfieante se i Iam actu & de facto aeeipere ita Coniugem, eoHese ε matrimonium , inquiunt. Uerum plures TheoIogi Improbam posteriorem hana rationem Lelandi ratum matrῖmonium, tum quIa re pugnat eIa usu IIs dispensatIonum , quibus praeseribi dvst nullitas matrImonii fiat utrique parti manifesta rium quia pars impedimenti Ignara non IntendIt novo
uo consensa novum inire contractum , sed solummodo confirmare praecedentem , in quo perseverare se te
satur. Sed quidquid sit de ista controversia , eertum videtur mulierem huiusmodi explicatione, quantum que vaga de indeterminata, tutam non esse a pessimisis spieionibus, rixis , & ali Is ineommodis, sin minus respectu vis; simplieIs ct rudioris, saltem respectu aeu
stioris. Quamobrem Fagnan. ii, cap. Sinimatum, lib. I vit. 3 1. De regularibus, totis viribus S munis rationi bus probare e natur matrimonium prius Invalidum . sublato per dispensationem Impedimento eonvale laeta per eobabitationem affect in marital I, sieut & solem nem ReligionIs prosessionem Irritam ob desectum aet tis In Noviso, ratam fieri per unIus anni perseverantiam in habitu Rel glonis post adeptam aetatem, etiamsi NovIllus non advertat Invalidam suisse suam professi aem et Ita en Im de eernitur In Crementinae lib. I. tit. 3, eap. Eos, in quo Summus Ponti sex sie edῖeit: Miqn deinceps in viseretioniν aetate eonstitue, Novitioνum habi--m in aliqua Religimε per annum portaverint, bos i Religionem,ulam dεcernimus esse pro os . Idem statuitur cap. Is qui, in s. Iib. 3. tit. I . De regulaνι-bus . Nec argumentari Eeet pari de eo , qui ex
gravi metu professus est; idem enim non eonv xlelai - ejus
770쪽
eius professio pell perseverantiam in habitu Rel I
se, nee per iterationem votorum , quia praesumitur idem impedImentum metus in eo permanere. Fatetur tamen ille auctor suam opinIonem auctoritatibus sere
esse destitutam , sed inlidioribus rationibus, inquit ,
ac iuribus esse munitam. Saneheae Ioc. cit. Bona cinade natura & proprietatibus matrimonii quaest. a. pun- icto '. num. 8. & alii quos appellat, censent muli srem, de qua est sermo , posse agere ex i sta sententia , ilicet minus probabilI, quando suis illeeebris novum sgonsensum a viro tetrico obtinere nequit, R imminea igra v orIs Incommodi pericu Ium, si nullitatem praese- ldentis matrimonii detegat ,.c Iausulamque dispensationum, de qua supra, appositam esse eum hac restrictione, si fri psi' ; neque enim in desperationem
coni ieienda est ii Ia mulier. Quamvis nihil definiam in materIa tam salebrosa Seperieulosa , Parochos tamen iuvat nosse diffisultatum nodos: I. ut d IJ;gentius eaveant; ne Parochiani cum aliquo impedimento occulto contrahant , cum gravis smo hulcee malo remedἰum vix adhiberὲ queat. a. Et, si sorte In audνndis eonfessionibus deprehenduci poenitentes contraxin eum impedimento dirimente , quod In vineἰbIlIter Ignorant, non ipsis manifestent quin plus exploraverint num praesens habeant remedium , aut perieulum sit , ne poenitentem coniiciant In proximam peccandi oeeasionem , nempe si urgeatur m IIer ad reddendum debitum coniugale, quod impad; menti nescia citra scelus redderet; nullatenus autem poterἰt quocumque praetextu, Mun illius fuerit conseia . Consessarius igitur In iis eireum stantiis Impedimentum disesimulabit, poeni tentemque alia de eaussa remittet, do nee consilium aeceperῖt, in primis a suo Episeopo. Ita communiter docent Theologi , 8e Ipsemet Innoe. III. . cap. sim ab inca, tit. De eonfanguinitate, in quo sie h bete di mulare poteris, ut remaneant in copnia H con tracta Iicet bona fide eum e. θρaratisne , μας ἀμ-
vis, grave videas scandalum .imminereis I - r- sunt alis plures dissicultates elueidandae eIrea dispensationes, sed eum illas sigillatim attigerimur & solveri