Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 882페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

791쪽

amorem, studiumque Neo-Theologos amice ex hortor I unum superest , ut rationem, scopumque opus culi paucis declarem . Continet id Ei sortiam Poenitentiae Publicie, quam si Lector Ibus meis non ut issem, non vamen iniucundam fore confido . Ex ea innotesce os s. Ecclesiam severe admodtun In peccatores olim animadvertisse; eandem tamen, ut piam Matrem, iotinum suum vere poenitentes denuo recepisse is

II. IntolarabIle iugum id non fuisse, eum pIurimi in primis sponte sua eas poenitentias IIbent I animo in se susciperent ; tum etiam, quia poestentia publica publicis tantum, &seandalosis peccatoribus, eaque nou quibuslibet , sed trium dumtaxaι eximinum reis ca

dictata se l. III. Hanc poen tentiam in desuetud nem demum venisse , introducta in EecIesiam De eulo circiter non paenitent Iarum commutatione , de qua legendum est eap. v tri Aperte ex diseiplina iIlorum temporum , quπPoenitentia publiea viguit, nec non ex doctrina Sy. PP. gur tum floruerunt,i cognoscesur , quid lentiendum figde Consessione secreta , lare , ut vocanu, Eur. eular s 3 videlicet In antiqua Ecclesia v erit, an vero per yran nidem Antiehristi Romani: quemadmodum inurbane NO- atores quἰdam Ioquuntur, invecta In Ecclesiam fuerit . V. Consessariis ex hae Historia ea eri r uti Iitas, v nimirum ill Is poenitentibu , qui ob iniunct1s poeta. tent Ias paullo severiores nimium se oneratos ex sim an , diseiplinam antiquae Eeelesiae ob oculos ponant 2 quoact us liter fiet a Paroeliis, si id ipsum In Concionibus aut Catechesibus crebro ineuleare studuerint . Made his pIura Inferius, Quod attinet Coneilia, Patres Item, S Ructores a

792쪽

'to De Eruditionis Praefantia me laudatos, me eosdem seduIo volvIsse moneo; dulcius enim , & prius ex ipso sonte potavi aqua satis compertum est. Inde factum , ut ubi operae pretium fore arbitrabar , editionis locus , 8c annus additus a me fuerit. Certum si qui errores, Iapsusque in hoe d prehendentur opustu Io, ut eosdem imbeci III tati meae,& humanae InfirmIiat; Lector imputet , & benevole exeuset , ut in simili caussa etiam sibi fieri peroptare , humaniter rogo: Homo enim sum , humani a me nihil alienuin puto. Ceterum non pro doctas, sed tyronibus dumtaxat, haee Historia compilata fuit et &haec sunt , de quibus ben gnum Lectorem in ipso n- ne moneM institui . NOTA. Numero II. I. Martinus Lutherus natus est IsIebir, d tionis Maiis idieae 7n SaΣonia oppido, Anno 1683. Io. Novemb. Patre Ioanne Luder, ca Matre Muga

retha Lindenmannin . ssitatis anno decimo quarto sChristi r 97. litteris operam dedit Magdeburgi , Manno insequente Isenaei; utroque in laico panem ostia- im mendicando , dc eantando obtinuit . Ersordiae ira

Thuringia Philosophiam absolvit, ibioe Anno 1 SOS. fulminis ictu non proelii ab ipso vibrati terrefactia sapud PP. Eremitas ordi ias S. P. Augustini habitum Religiosum induit . Anno 1 so8. Wittenbergae b

Philosophiam , S altero mox anno S. Sor I pluram exposuit ; ibidemque anno Tria. IV. Octobris creatuuLicentiatus , & xy. Octob. eiusdem anni Promotore Andrea Boden stein , seu ut vulgo dicebatur , Carol-

stadio , Theologiae Doctor inauguratur . ς Ann IIII. eontra Indulgentias Insolenti dicendi genere

aὶ Ita boe nominet Luder , exprimit Mathesim , LR- thera coaevus u.'se sectator, in Concionibus suis , Normbergae impressis, A. I 6 c. p. 2ώ b Academia mittembregenses fundata est abs Frideri-

793쪽

ἔbique in pro sessione Catholi eae fidei pientissime obita

Anno a Ia7. Lutherus in contumacia perseveravit , quare quadraginta quinque Propositiones tum implas tum haereticas, ex eius librIs decerptas , damna villLeo X. Ponta Max. ann. Is in . per Bullam EXURGE DOMINE, intentato simul anathemate , ni sex ginta intra dies easdem retractaret . Sed quod rem dium eo debebat, oleum fuit flammae additum d tumen Im Lutherus ira effervestem, Bullam hane, ipsumque Ius Canon Ieum publice flammis tradidit Io. De cemb. anni praedὶct . Sub haee in Comit*la Imperiἰ , Normatiae habi sis , tamquam rebellis, & contumax Haereticus die 8. Mai Anno Isar. Banno Imperiali subieetiis fuit, Imperi terras intra aria dierum spatium purgare iussus. Sed

is transvestitus sub nom; ne Funo ει Georg. In Erce munit Issima , quam maribuetum nominant , ipse vero Pa hinum vocitabat, ultra novem Menses securus deli- . tuit , eius , Praeco Latbeνanus Humbueti CantisoIIl Lutherani p. 3 18. Oct b. . . . R. T. F. Martin. LUDER. Ord. FF. Eremit. S. August. SK. Theologiae Licrartiat. μνά prima pomeridiana secundum formam statutorum

missius, di Hospitibus' idεm Pater a Praefato Ma- nostro Andrea doctονalibus insignis in S. I beologia secundum so am Statutorum Uὶ insignitus . in suo Doctoνatu haee babet Luthemus et Ergo Doctor Martinus praeter alἰos adhuc vivo , qui in Scholas Papae ,

& ASINORUM STABULO educatus, factus sui D.

as sq. En bis patet, quaIis P. Lutheras fuerit.

794쪽

m Erudisionis PraestititiatuIt, varἰas libellIs, qui in rem suam nee re idem videbantur, ibidem exaratis. Anno I 13. 27. Iunii sacrilegas nuptias eum a Catharina de Bore , Moniale ex Nimytsch, publice celebravit , stupente ad ἔnsolitum hoe facinus orbe Catholieo , suisque fautoribus ἱpsis necquidquam monentibus, ut NON HANC, sed ALIAM aceiperet, ut fatetur Lutherus Ipse io Col Ioq. Mens. Is leb. Germ. fol. 43 a. edit. Ann. I 366. Inter haec libro, conscrIpsit spurcitiis, blasphemiis in Deum, & Sanctos, contumeliis in Prineἰpes, absoni Dque dictis resertissimos. Nemo mihi credat, sed Iegra quivῖs, cui placet, Lutheri libros, qui Jenae, Fran- furti, Is Iebn , al bIque ex ominis Protestantivira

In Iueem vulgat sunt, Si eorum, quae d7xi, verita tem deprehendet: In horum desectu Iegendi Coeli heus , Nar, PistotIus , Ueaterus, νeis lingerus, alii. Seenandi denique vitae Lutherux finiit Anno II 6. I Febr-

hora teri Ia matutina, annos Datuv sexaginta tres .

Testamenti loco suis reliquit b) ODIUM IN PΛ-PAM . Cadaver eius splendida pompa sepultum c ὶ

est Irittembergae In templo omnium Sanctorum 23. Feb. quot tempIum Lutherus vostare solebat domnis omnium diaboraram. Tom. III. Jen. Germ. f. 339. 34 . edit. Anno Ex his eoncladet Le ctor eruinditus, quo in loco secundum verba suae Germaniae Pro

ctum G IDω Cop. XL. haec habet impius Laerberus: SepuIerum, inquit in quo ChrIctus iacuit ,

quod' Saraeeni possident Deus non m gis curat , quam omnes occas. Helveticas. Tomia 1. Pen. Germ-DI. 46 . edit- A. I ss

795쪽

CAPUT PRIMU M.

ii ' publica, Tanitensia , deque eius Origine

g. L.

fervebat, neque ad ei, populus Christianus er prolatatus, multa Chrἰs Ianis Eec Iesia IndIeebae, quae deinde multitudine crebeseente, eodemque sanguine tepefacto cemaverunt, Inter quae suit publica, ct solemn Is pcen Itentia . In eos namque , qui post susceptum Baptisma in alῖquod grave, Ac publicum delictum erant prolapsi, severa disciplἰna. animadvertebat eadem, pla: alioquIn Mater Eeclesia, illos. in old Inem poenitent Ium redigebat, diutinir in pane ν& aqua ieiunii x se orationum frequentia , crebris. vlg liis, aliisque, Id genus asperitatIbus exercebat. Nuptia, convivI , balnea, & homInum congressus ipsis. vetabat, neque ipsix arm L deserre, a ut militare permmutebat, nec eIs pacem , aut reconcinationem indulgebat, donec quatuor celebres Illa stationes , de qui, bus. Infra , fuissent emensi Tyrannidis. non semel , & inclementΤὰ Romanam Ee-elasiam Novatores. In simulant, quae populo Christiano, In libertatem a Filio DEI' afferto, onera, gravia, &importabilia alIiget . Consessionem aurIcularem , car-n ficinam Illam terribili Smam praeeipiat , praeseri prisdiebus a quibusdam, cibis abstInere iubeat, de seMeniat alia, quibus i psi per Beatum, ut aiunt, Re formati nis Grande opus liberat L penitus fuerint, Tritini Din.

Immortales gratias eapropter se' debere confitentes . . Quoiul si relaxata. veteris distipIInae austerItate Immitem hanc ,. modernam videlicet, gubernandi rationem mordaeἱ lingua invehuntur, quid dicituri essent ,.sh vetus, isse rἰgor delicato. hoc aevo. adliucdum. v Igeret a) Dom Soto in A. Senta dist , t , at Art. y, edin LOVG, M ,

796쪽

res quique primis saltem , duobus nempe , aut tribus , quatuor alli, vel quinque taeulis Ecelesiam illibatam Permansisso profitentur, recteque cirea fidem, & morum diseiplinam sensisse: proinde ad subruenda FideInostrae dogmata plurium Conciliorum canones laudant, textus e SS. Patribus adversum nos depromunt: sin autem ex iis Patribus, aut ex IIsdem ConeIliis, quibus usi sunt ipsi, aperte, & ua diei soIet, ad oe tum Fidem nostram demonstremus, & quantum lli ab antIquis semitis procul aberrent, palam faciamus , il- Iieo Concilia errare potuisse, sanctosque Patres homines fuisse lapsu ἰ obnoxios, Inclamant, contendentes seredendorum regnIam e solo DEI serIpto verbo desumendam esse.

Solemne id fuIt omnIum temporum Novatoribus , sua figmenta e Seripturis deprompta esse asserere , nee ulla unquam tam absona suill Haeresis, quae non sibi de armis e DEI verbo peritis prospexerit: sed & hoe nostro iseulo, quo tot Seetae vigent, novaeque ident Idem producuntur, omiabus diversssima sentientibus , eadem credendorum norma est ut quidem opina tur verbum DEI scriptum . Ad convIneendos ergo allos Seetarios nequaquam NovatorIbus lassicere potest verbum DEI scriptum , sed quae veterIs Ecclessae fides, quis Cone Iliorum, Patrumque sensus fuerit , solerter In vestIgandunt . Proin de dum II veteris Ecclesiae auctoritate aut nos Cath lieos redarguere, aut Sectarios sibi contrarios eonviWcere volunt Novatores, victas oportet Ipsi dent manus, si fidem, quam nos Catholicἰ modo profitemur ,& antiquitus iam apud veteres obtἰnuisse probaverImus . seuod quis enim in alterum statuit, eodem Fineis ipse utatur εHaec praestionu Isse oportuit, antequam Ipsam HI sto' riam publieae Poenitentiae aggrederemur. Ex ea siquidem non obseure colligere licebit, occultam, seu, u vocant, auricularem consessionem iam tum In usu fuisse , & non primum in a. Concilio Generali Late. ranensi IV. Λnao Iai I. celebrato ab Innocentio III.

797쪽

teran . Quamquam is min me seopus praefixus mih sit , ut in Sectarios anImadvertam; ubi tamen se o custo ineldenter obtulerit, Fidem avitam ab eorundem calumniis vindieandi, eam mInime praetermittam. Ηἰ- soriae filum jam prosequimur. II. Poenῖ tentIae publieae nomIne ea inteli gitur, qua agitur in conjectis populi , ω in Metissae conventu pro qualicunque crim Ine agenda sit , quod minime spectat ad publieae Poenitentiae naturam , sed ad eavLsam , iudiciique rationem . Utrum autem ea tantum Publica poenitentia dicenda sit, quae pro delictis publicis olim imponebatur, ut ta Siripondus autumat, ea Vero, quae pro Oeeultis erIm in Ibus peragebatur, pu blica nominarI non possit , res est parvi momentis ac fere de nomine. Inserius enim docebimus a quosdam , etsi occultissimos peccatores, aut sponte , aut suadente Confessario se se palam eanonieis sanctionibus subiecisse , atque in conspectu populi paenitentiam egi Dse ἱ quod nos diei mus esse agere poenitentiam publi-οamst quamquam fatendum sit, publicam poenitentiam primaris & ρεν se ad diluenda peecata publica olim im

junctam Dile , de ob Id praecἰpue pubIieam nominatam I pro oceultis vero delictis per se non imposi- sitam, immo Episcopis prohibitum fuisse, .am pro illis dictaret lieet ergo quidam sua sponte eandem susceperint , pro iis tamen saneIta non fuit, sed pro

publicis dumaaxat peceatoribus. Eo hae ratione utramque sententiam conciliari posse opinamur. g. III. PoenItentiam publieam Apostolicis tempor bus, & prox me subseeutis obtinuisse pro certo tenendum est. AEquum enim, & rationi consentaneti est, uris , qui publiee delinquendo alios provocavit ad culpam ,

eosdem vitae emendatione revocet ad morum probita-uem. Sio ba legimus I. Eeelesiae saeculo, Apostolum Paulum Corinthum quemdam ineestuosum , & publice infamatum, poenitentiae publicae addixisse . De iseulis . pro

798쪽

'86 Igsονiis proxIme subsequentibus qui dubitat, Iegere poterit Irenaeum , Tertullianum , & Cyprianum , in quibus

plura publicae poenitentiae exempla occurrent. Est vero satisfactioni publieae nullum certum tempus praefixum tum erat, sed prudentia, ct consilio presbyterorum non certis praeseripi onibus canonum poenitentῖa

Iniuncta fuit. Quod demonstrant Auctores ex facto LApostoli Pauli, quῖ Corinth Ium IIIum ineestuosum anno poenitentiae necdum expleto restituit: itemque sa)s. Apostoli Jo: qui iuvenem a se primo Institutum , tum

coryphaeum latronum effectum, ad poenitentiam adduxit, brevῖque temporis intervallo Ecclesie reconciliavit. Vide sis Eusebium Hist. Eccl. L. 3.. cap. uIt. tibi aliud exemplum ceIer s restitutionis recenset. Quanquam vero initio naseentis EecIesiae mItior eranpoenitentium discipi Ina, oeeasione tamen ca Montanistarum , qui circa annum aerae Vulgatis I S . Eccle-sam vexare coeperunt, usque ad haeresim Novatianam , 3 saeculo tertio grassantem, paullo severius cum poenitentibus agere tune coepit EceIessa. Id aperte Infinuat S. Cyprianus toto sered Tractatu de Iis ii; Hi enim eum poenarum metu fidem negassent, thusque Idolis obtulissent, nulla, vel levissima dumtaxat per acta poenitentia, eontendebant sibi restitul debere pacem , & communionem Ecelesiae propter libellat, seu commendastias Martyrum litteras, quibus muniti erant . Cum his ergo, ut dicebam, paullo severius egit E elesia , ne videt ieet Montanistis, ac Novatianis occasionem daret, Incusandi ut ii II solebant, nimiam Catholicorum in eo needenda lapsis venia indulgentiam ,& facilitatem, nee non ad continendos Catholieos , ne furente Deciana perseeutione praetextu facit IorIs Indulgentiae fidem desererent . IV. Dist Inctἰo tamen hie observanda est Inter Iapsos. b Quidam dicti sunt IibεIIatiei, alii vero sa-

799쪽

erifeati , vel Thurificati . Libellatici Il fuerunt , qui

tonsenserant, ut sacrificasse dicerentur, ut se nimirum , suaque a persecutionis furore subtraherent , atque ita etiam libellis se sa rifieaturos profite hantur . Sacrificasἐvero erant , qui ad sacrificium nefandum aeresserant . Libellatiei, dandam e su pacem asser It g. Cyprianus Epist. 32. ad Antonianum; sacrifieatis vero interim poenIten tiam, S in exitu reeoneillat Ionem quoque donandamlhIdem assirmat. Idem deerevit ConeIllum Afri eanum, ut constat ex a Epist. sq. S. CyprIani. ,, Statueramus, inquiunt Patres .... participato invicem nobisecum consilio, ut qui In persecut Ionis insessatione sup-pIantati ab adversariis, & Iapsi fuissent , & sacrificiisse illieitIs maeulassent, agerent diu poenitentiam plenam , ct si perieuIum infirmItatis urgeret , pacem sub ictu mortis ace perent. tb Aiunt vero: salueramus s quoniam excItata Iterum perlaetitione statim lapsi omnibus pacem dare satius existimarunt, ut ad praelium , quod imminebat , Instruerentuν , & armarentur , ut legitur in praecitata epist. 34. Ex quibus omnibus Iiquet, T. Severius tum Ecclesiam egi Ise eum paenItentibus. 2. Nullum certum tempus peragendae poenitentiae fuisse praescrJptum . 3. In artIeulo mortis et Iam Idololatris poenitentibus re-eonei IIationem denegatam non fuisse .. . V. Huius autem indulgentiae gratia, & quod non transacto primum plurimn annorum currIeulo ut factum est possea poenitentes, moechi praecIpue, ad reconciliatἰonem admitterentur, Tertullianus ad Montanistas defeeit . Cum enim Zephyrinus Papa decreum pronauigasset , ut paenitentia functis dimitterentur etIam moechiae, & sornieationis dei cta Tertullianus de Pudicitia cap. I. vellieans Zephyrim decretum ,

Audio , ο inquit , edictum esse propositum , & quidem peremptorium ; Ponti sex sei I. Maximum , quod est Epistopus Episcoporum edieit:. Ego de Moechiae, & sor-

800쪽

ergo, quibus Tertullianus adhaeserat, negabant reco ciliationem eoncedendam esse forniearli . g. UI. S. vero Cyprianus poenitentia lanctis , etiam moechis dandam esse pacem , probat epist. eltata a. ad Anton Ianum, ubi inter eetera sic habet: a Miror autem quosdam sic obstinktos esse , ut dandam non putent lapsis poenitentiam, aut poenitentibus existiment veniam denegandam. Ait deinde , a se et Iammaebis concedi poenitentiam, is paeεm . Recte autem

Cyprianum egisse, probat ipse ex pluribus Seripturae divinae testimoniis Deum vide I. indulgentiam singulis poenitentibus pollieeri it b) debere Episcopos De ἰ pietatem Im Itari e & Idcirco a se iis tantum denegam spem communicationis & pacIs , qui poenitentiam non agunt , nee dolorem delictorum suorum toto corde testantur , dc quos ad veniam rogandam non delicti poenitentia , sed mortis urgentis admonitio compellit . De his enim suspicari Cyprianus poterat , eos ita affectos esse , ut nisi mori deberent , vitam In melius non emendarent, quae poenitent a falsa est , ct hypocritica; atque de istis Cyprianum debere Intelligἰ, satis convincimus ex eo , quod serio Poenia tentibus ven Iam Ipse non denegaverIt, ut satis hacte nus demonstratum a nobis est. Non ergo audiendi sunt ii , qui Cyprianum pri-st Inam EdeIesiae diseIplinam vioIasse dIeunt , dum I psis, & poenItentibus veniam , pacemque dedit . Ap solorum enim aetate nulli poenitentium pax negabatur : deinde , quando Cyprianus reconciliationem co cessit sornieariis , secit id , quod statuer a Zephyrinus , de quod a multIs in Asriea Anteeesiorum sum rum aetate servabatur. Alias quoque ex Irenaeo, CIe, mente Alexandrino, ex libro Pastoris, aliisque Marte nius atque Tournelius exempla proferunt eoneeta pae nitentibus Indulgentiae . Non ergo universim verum est, 3 Edit. -υυργ. Tom. I. pag. 27ς. - ba Edit. AnimeF. Tom. I. PS. I 8a

SEARCH

MENU NAVIGATION