Francisci Balduini jurisconsulti Constantinus Magnus, sive commentariorum de Constantini imp. legibus ecclesiasticis et civilibus libri duo. Accessit eiusdem commentarius ad edicta veterum principum rom. de christianis cum Nic. Hieron. Gundlingii, jc

발행: 1727년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

omnleui. Lib. I.

Iario ει diluiplinam initio utilis erat, semper clei meeps fuisset, & ambitioni Antistitumri PTMClusiliet potius quam aperuisset. Quido dicam , hae ambitione plane pessundat postea scisse Eeclesiam 8 Si consideremus,

Gores tandem reciderit, & qualia multis an- fuerint certamina quorundam Patriarchva, si ve Romanum line Constantinopolita- .io, si .e Antiochenum sive Alexandrinum S : Prosecto agnoscemus, ut olim Triumviri

mPub I. Romanam perdiderunt, sic hos Qua- rvicos, dum de suis opibus & dignitate dicant , Ecclesiam perdidisse. Sed haec nihil ad Constantinum, qui tales

quando Mirapas futuros, qui Ecclesiarum ratores esse debebant, praevidere non potuit: interea, quantum potuit, eum Nicaenis p bus prcidenter, quod ex re Ecclesiastica erat, histituit. Nam & cum clericos a suis Epi- pis sese subducere, & tanquam fugitiva maΠ-pia ad alterius episcopi sedem, veluti ad asy-m temere confugere non paterentur, & ali-ra tamen eas iniuria astici nollent: placuit, . quotannis duae in singulis provinciis Synodi nvenirent, quae clericorum provocationes Idirent, & de singulorum moribus de vita, deero etiam doctrina, veluti Censores elisint: dcenique causas aut controversias Ecclesiasti- s, priusquam ad concilium maius deserrem x, si possent, componerent atque definirenr. lam concilio etiam Chalcedonensi proditum

102쪽

1 p. Balduini de Legibus Const. M.

est, rem hanc totam hisce Synodis libus curae elle debere. Neque sa' comitiis quicquam utilius fuit, addam Ecclesiarum disciplinam: nil propterea principibus Vatius. ' FLruin quae dico, esse potest. Narrat, vetus hoc decretum fuisse, ut cum sacerdotibus episcopi in singulis provinciis convenirent bis quotannis: & si quid vitii errorisve in Ecclesia pullularet, supprimerent: & quid illud elset, diligenter excuterent: atque si opus esset praesenti remedio, & id praestare possent, sanarent. Conqueritur id multis iam ante annis non suisse observatum: proptereaque multos multis & erroribus ' vitiis laborare. Profitetur ese neces se, morem illum & ordinem in usum revocari, iubet itaque, ut id omnino fiat: &ut ipsi etiam provinciarum praesides urgeant episcopos: aut etiam si hi moniti cessent, Imperatori rescribant, qui tales sive cunctatores sive tergiversatores castiget. Clim Iustinianum ita loquem tem audio, Constantinum ipsum audire mihi videor : cuius eandem fuisse &sententiam, &voluntatem, dubium non est. ut multi male sibi conseii semiter s eem & tribunal. Sed iape etiam rein usum revocatus est, quandiu alistit Ecclesiae. Certe Iustinianus Im Derator a hic mos conveniendi, si pe deinde in

103쪽

Commensi. Lib.

di Iorro de creatione ministrorum Ecclesiae,stissimi quoque Canones in Nicaeno conis a compositi sunt, qui ct Constantino val-obarentur, & posteritati, quandiu dilei-m retinuit Ullam, plurimum placuerunt. tquisque Episcopus suos clericos religioselinatos, ct publico testii nonio probatos oriat, ct certo ministerio ascribebat. Cypria- lanc vocat Ordinationem iustam & legitia Cypy 'ζη , quae totius Ecclesia sussragio & iudieio MI t examinata : 1 suo tempore ustatam fu- istendit. Hunc itaque morem diligenterendum esse, Nicaeni Patres censuerunt: que eorum lex adversus presbyteros, quiati erant ἀιεξῆαςως, hoe est, sine exa- 'tione. Porro in episcopo quoque delisiam receptus mos erat, Ut rogarenturigia non cleri modo. ed etiam populi. t vero tanquam rogationem regebant vi- qui eo nomine conveniebant episcopi: &aui deligendus erat, doctrinam n quemOxplorabant. Neque, Opinor, adhue exo-1t mos ille vetus Christianorum, qui illi- 'ei nomen etiam publice proscribebant, ut . um de eo iudicia sciscitarentur. Certe '

adhuc morem, centum ante Conltanti-

annis, in usu fuisse, ostendunt qui Ale- i Severi Imp. vitam describunt. Τan- vero totius Ecclesiὰ suffragiis creatus epiis, tempore Constantini, confirmabatur,

uti consecrabatur, atque ut ita loquar E s im

104쪽

inaugurabatur, manu & authoritate iMetropolitae, qui eo nomine conveniet

reliquis episcopis, & praeiens hanc et

regebat. Sic enim Canon Nicaenus trilκυρος Των γινομενων. Est& illa memorabilis lex Nicaena, si Ecclesiae ministri, suam diligenter stati tuerentur, eique veluti assixi & tanquarbae ascripti essent: neque desultoria levriclesia una ad aliam transirent. Iam torum Ecclesiae ministrorum animos verat ambitiosa vanitas, ut sedes saeperent: si possent in Ecclesias maiores ampliores sese inferrent. Hanc sive stantiam, sive . ambitionem, Nicaeni coercere conati sunt: S quam quisqunactus esset Spartam, eam ut ornaret runt, prohibuerunt vero, ne statione serta, alio transirent. Sed dissicile esianam comprimere hominum ambi'Saepe itaque posteriores Synodi s Nicaenum hoc decretum repetere .culcare. Certe non multo post snum, in conventu Sardicensi, rursus re fuit necesse: & eorum fraudibus cre , qui precio etiam redimebant populgia atque Vocem , ut se, minime sellii bientes, ultro ab illa Ecclesia expetitos ess

tenderent. . Osius epi

erat Constantino vesci familiaris, Nicaeno concilio, adversis s

105쪽

Comment. lib. I. 7s

D prima ferebatur. Sed ut apertius etiam, nodo Sardicensi explicaretur, Operam de-Quid enim Z Viderat Eusebium illum epia in Nicomediensem,Arianorum patronum, Ta atque mortuus Alexander pius antistes: tantinopoleos, qui Arium confecerat, fuis , icomedia deserta, quo iure qua iniuria,comptoque Canone Nicaeno, irruere in sedemitantinopolitanam. Haec vero ambitiosa sitio multis sepe decretis damnata, tam visa om pluribus deinde viris piis res impia, ut nasus episcopus Romanus, cum ederet suaes consessionem, non minui eam detestetur, in haeresim Arianam. Νequotamen tam adam haec reseco, quin iusta ex causa, si Eccleam salus postulet, locum aliquando mutarea episcopus saepe enim id olisti etiam recteum esse, ostendit Socrates lib. VII. histor. les ) sed ne temere, leviterve id fiat, neve itioni indulgeatur, veteres Voluere. Postremo, ministros Ecclesiarum, qui non plo mimas quam verbo alios docere det, tam caste vivere debere, ut in hoc generei modo crimine carerent, sed etiam criminis icione, cum Nicaeni patres graviter iudic, it, tum vero recte intellexit Constantinus. lierant Synodum Antiochenam acriter rehendisse, atque etiam aecus assi: Paulum Sa- fatenum, impudicum astellatorem mulier-

rum, quod sibi suisque sectatoribus liberali- permitteret, ct familiari & domestica con

suetu'

106쪽

suetudine atque contubernio earum mulieri

quas honestiori vocabulo tunc Antiocheni: pellare solebaut συνεισαέους, libere uti Videbant, hoc exemplo speciosum turpis in dicitiae praetextum multis dari. Itaque neget id se toleraturos: & talium mulierum consi tudine, quae suspecta est, interdicunt Ecul rum ministris. Cyprianus scribit lib. L et II. suo temnore Diaconos cum sacris virginibus non modo eodem tecto, sed ' lecto uti voluit

ct illas, cum propterea reprehenderentus, iactaste nihilominus se virgines esse,& ad obsteiste fcum iudicium provocasse, interea turpi multa secis . Haec audierunt & Nicaeni patre . Itaque ut semel tota haec labes elueretur, edi runt quod dixi. sed quid non perfringi h piaritaruis libido Z Saepe repetitum fuit decretum expellendarum Των --σάκlων, etatque hac de re non modo Chrysothomi olimens oratio, sed & lex severg Iustiniani. Uerui: eadem impudentia, & haec & illa tandem tempt V Legem Constantini de concubinis, libro se quenti explieabimus, ut & alias eius denupi leges. Nunc Nicaenas tantum perseqIllud vero novum ct insolens fuit, quod qui

. in Nicaeno conventu Patres, non contenti ea

scio qua consuetudine,quae iis qui celibes ad clesiae ministerium delecti essent, ius dei uxoris ducendie non dabat; risi si ministeri dere vellent: praeterea etiam voluerunt, a

107쪽

Comment. Lib. I. 77eontractas antea nuptias dirimere: atque a iis qui cum mariti eilent, in Ecclesiae tam iiii 1terium cc ordinem fuerant cooptati,na coniugum ulu ct consuetudine interdi-Fuit certe, suit ea plerumque Graecorum is, Ut modum nullum servarent. Initio poniam ita amarunt, Ut Una non essent con- uxore. Nunc ne unam quidem vel sibi vel

elinquunt. Quicunque tamen ille suit, uius rei mentionem primus iniecit, certei Nox sententiam suos collegas Nicaenos axerat: ct perlata lex tam iniusta fortassei fuisset, nisi huic rogationi Unus intercesis singulari virtute vir, sapientia & gravitaphnutius episcopus AegVptius: non illem maritus ne quis eum rem causamque egisse putet) neque ea aetate, Ut aliquando it pollet, aut vellet: sed prudens sanctus-:nex multa prospiciebat pericula. Dixit

r situ. Ceilere huic unius hominis voci pa-icoeni . ct Ut assentirentur, fortassis etiam: Constantinus, qui legitimis nuptiis valdeat. Caeterum nunquam mihi huius reitatem venit,quin simile quoque exemplum tria in primis dignum, quod &Paphnu-cUt Us Videtur, occurrat I Dionysius epi-ς Corinthius, ct antiqtiissimus &sanctiis ia sua quadam ad Gnosios Cretenses epistola,

108쪽

- - ε

stola, graviter etiam monuisse dicitur Pini eorum episcopum, nescio quam de caelibatigem meditantem: atque ita monuisse, ut monen ii parueri t. Extant etiamnum eius vExtat & Ignatii Graeca sententia non dissis Has vero veteres optimorum & sapientis rum Episeoporum sententias, cum iam quvel oblivione vel contemptu negligerent: neficio Paphnutii rurius editas, &veluti . Vatas esse, magni prosecto beneficii loco debet. Exposui breviter praecipua Νicaeni decreta, quibus in Ecclesia post Apostolaut illustrius augustiusve fuit, aut gravi bitum est, aut multis seculis magis in oore atque etiam disputatione versatum.. limperium Constantini, quo tales canonersunt. Felices canones, qui talem habueruvindicem, & assertorem. Atque utinam is, aetatem atque formam, semper intuita po lassuisset: cumque de concilio habendo tur, Constantinum eum suo Nicaeno sibi pr, suisset. Utinam eo mentem es oculos

flectant, quicunque de Ecclesia vel instavel constituenda in Synodis deliberanti: utinam semper id fecissent. Saltem nun rent, qui se simulant i multum tribuernuitati, & sormulam requirere reruni rum, prudentesque olim & recte iudieax Cur enim, non dico glandem appetuntibus, quae offeruntur, repudiatisi sed ο

109쪽

Comment. Lib. I.& simplicissimis religios, antiquitatis legi-

contemptis, & obliquas & distortas amba- quibus& se& alios involvant, vel conqui- vel Ultro etiam connectunt Quid nobis obtrudunt vel spurios, vel adulterinos, vel tivos, vel degeneres canones 3 Quid novato quae & barbara decreta, eoru in es homi-i S temporum, ut iis nomen vel Iuris velonis, nemo adscribere, nisi sit aut valde baris ,

S, rerumque imperitus, aut vehementer

et o malus atque impudens sit, possit 3 Sed intimpostores, qui ex Lesbia regula & quae-i avare, & ambitiose gloriam captant. Νos, hominibus exemplum, quod in constituen- eelesiae disciplina sequamur, repetendum d Constantini potius aetatem,& eius aetatis:ia oculos refleminus. Neque Vero ignoro, te disiamulo, multa iam tum Vitia notas :, quae minime profecto imitari oporteat. multo tamen magis Omnia degenerarunt, se consecuta deinde sunt, videamus. Itaque itum fieri posset, valde velim, rem revocarita initia, primamque veluti formam ct in-tionem. Quid multis 3 Lex illa Νleaena, tantopere Constantino placuit, nobis quo- placeat, & oraeuli etiam cuiusdam loco sit,

110쪽

FRANCISCI BAL mi

LEGIBUS CO

. STANTINI MAGNI

COMMENTARIORVM

LIBER SECUNDVS.

ELI GΙΟΝΙ S atque Eeelesiae in h

terrarum orbe domicilium, aut hostium saltem aliquod esse debere in haeivili hominum foetetate atque eoetibus, qui appellamus Civitates: & his propterea cornendis atque Wbernandis, operam eos dare. dibem, qui Rempubl. Christianam constitue alunt: cum ab omnibus bonis ac vere sapiesi tibus cognitum consessumque est, tum ver Constantino nostro perspectinn inprimis sui Atque haec quidem eum cogitatio .tanto elisi magiL impulit, ut post religionem veram, q- in suam libertatem asseruerat, rem quoque es; vilem & prudenter eonstitueret, & in postemnit. quoque communitam tueretur : praesertim cum in ea tam multa non modo superiorum temporum vi atque iniuria pereulia, sed pro strata etiam atque perturbata videret: ne Nesciret, qualem quantamque & nuam vass

Imperii molem solus Magnam; M

orat necesse, rerum commutationem nova

SEARCH

MENU NAVIGATION