장음표시 사용
171쪽
ltim instituitur quod a minori vocant ad maius
esse usurpanda. Par enim est ratio. Necesse praeterea ust
saturi, Patres quoque, qui a seculo Ecclesiae quinto catholicum dogma contra pelagianos propugnarunt, quique prU- positiones universales de omnibus hominibus peccato inscctis a conceptu et ortu suo constituerunt, illam paritur exceptionem pro B. Virginis Conceptione recepisse; uti revera ipsi aequiparibus alicubi verbis, alicubi vero expressis apertisque recepere.
Ex iis quae prae iocinius landamentis nobis absque ulla dubitationis ambage argumentum, quod a minori ad maius dicitur, iure concludi in rem nostram posse videtur. Ita enim rursus ratiocinamur: potuit ac pol est Ecclesia traditioni innixa veritatem aliquam dogmatice definire, etiamsi nulla eidem comprobandae veritati biblica suffragentur testimonia, immo quamvis interdum nonnulla ipsi in speciem adversari videantur; ut ex adducto patet exemplo de valoro baptismi ab haereticis collati, do quo ne laventia quidem anteriora Patrum monumenta Stephano romano Pontifici suppetebant cum decretum edidit suum , quod posthac ni-caona S3 nodus confirmavit. Potuit item et potest Ecclusia explicite profiteri, et vero etiam, si id sit sacto opus. dogmatico sancire decreto, utpote controversiarum iudex uChristo instituta, aliquam veritatem, quae implicite ac veluti
in semine in altera contineatur, seu necessario neXu cum ea copuletur, quamvis eidem nonnulla Patrum ellata contraria esse videantur; ut iterum liquet ex altero quod protulimus exemplo quoad sancti lavacri valorem ab insidoli homine administrati. Rursum potuit ac potest Ecclesia, lic t Patres etiam atque scripturus ecclesiastici inier se collu- clari deprehendantur, utpote inerrabili magisterio praedita, veritatem aliquam dogmatice decernere; uti pariter conflat luculentissime ex prolatis exemplis tum de visione beatifica Dei proxime ab obitu consequenda de qua docti disceptarunt viri; tum de coniugii solutione cum alteruter coniux infidelis ad Christi vox illum transit; tum denuo de coniugii rati quidem at non consummati Solutione ob solemneni
172쪽
religiosorum votorum nuncupationem; tum de omnimoda matrimonii christiani individuitate vel per ipsum adulterii crimen; quibus, ut caetera praeteream, et illud opportune addi potest exemplum, quod ex librorum de utero canonicorum divinitate atque ut aiunt, eanonicitate desumitur. Multo igitur potiori ratione poterit Ecclesia immaculatam B. Virginis Conceptionem dogmatice definire, pro qua biblica testimonia non desunt; pro qua Patrum ecclesiasticorumque scriptorum auctoritas pugnat qui in utraque Ecclesia ab apostolico pene aevo ad seculum usque XII floruere; pro qua stant praecedentes Patrum locutiones formales, ut dicunt, quae illamaSserant , quin ulla contradictoria ac directa eis opponi possit formalis negatio; et si quae reperiuntur effata quae
contraria videntur, ea necessario prorsus, vel invitis ipsis oppositae doctrinae patrocinatoribus, sunt lenius exponenda; pro qua cultus hominum sere memoriam excedens publicusae solemnis decertat; pro qua domum tot abhinc seculis universus christiani populi ac pastorum una cum romanis Pontificibus consensus conspirat; prout ea quae hactenus disputavimus manifestissime evincunt.
ΕΟ rem deduximus, ut sive θεορητικως quaestionis Statu S, Sive προοπtκως spectetur, collatione rite instituta inter dogmata ab Ecclesia iamdiu definita et immaculatum Vimginis Mariae Conceptum, videretur de huius desinitionis possibilitate plane constare. Ultro tamen ea mentem n Stram subit cogitatio eamque concutit ac torquet; quinam scilicet fieri potuerit, ut haec tum s. Bernardo, tum schola-Sticis non paucis suerint incomperta. Ut hanc dubitationem propulsemus de istis disserere cogimur, quamvis praetergrediantur aetatem quam nos, pro line quem intendimus, initio praestitutam voluimus.
Exceptioni 'ascholasticia petitae oc- turritur
173쪽
siusmodidissicultatis solutione Proveniat
- 162 Ex eiusmodi nihilominus inquisitione id capiemus lu-
eri , quod praecipua enodabitur difficultas, quae contra ea quae praemisimus et constituimus in antecessum principia oggeri posset. Siquidem ea nobis persuadet ut expendamus quid illi de B. Virginis nativitate senserint, et cui potissimum innixi landamento suerint quo ita sentirent: quo sacto deinceps haec ad immaculatam ipsius Virginis Conceptionem apte transferemus, hincque lucem mutuabimur ad germanam illorum doctorum mentem assequendam. Principio quidem a quaestione critica abstinemus, de quanam scilicet conceptione tum s. Bernardus, tum Hugo ac Bichardus victorini, deinde vero Magister sententiarum cum eius asseclis locuti fuerint, cum illius sanctitatem visi sunt denegare; utrum nempe de conceptione actina, an vero de passiva, cum anima primum eius informavit corpus,
an etiam de solo peccati contrahendi debito, aut de lamito sermonem habuerint i I . Ab alia item temperamus quae-
lὶ De s. Bemardi menis diximus satis. Quod vero ad victorinos attinoi Hugonem ac Richardum, neuter as- firmat expresse B. Virginem contraxisse peecatum. Etenim Hugo in Summa gent. Tracl. I c. 46. edit. Venet. 4588 lom. III sol. 194 col. I hapc ha- t:. De carae illa, cui unitum est Verbum, quaeritur, utrum prius in IIa-xia suerit caro illa obligata peccato. Quod ita fuisse Augustinus dicat: sed in ipsa soparalione per spiritum Sanetum mundata fuit et a peccato, et alamite peccati. Mariam vero totam Prorsus a peccato. sed non a lamita ecati mundavit. quem tamen sic do hilitavit, ut postea non peccasse er datur . Quare ex primis verbis patet
ipsum locutum de obligatione sau de dehito, non autem de infectione peccati, prout clarius scribit lib. 2 De Saeramentis ehristianae fidei Par. I.
cap. 5 sol. 208 col. S . Filium Dei
de earns obnoria peecato carnem assumpsisse, liberam a peccato, et ideo liberam, quia liferatam is nem-Pe praeservatam. Concedit lamen in ea permansisse inmitem, qui, ut vidimus, non exigit necessario peccati originalis insectionem. Richardus vero dum scribit: Naeulam peceati lchristus de materna carne non contraxit, sed delevit .... Et notandum in matre eiusque prole; quia in matre earo mundata: in prole non mundata sed munda: in illa pumata
in isto pura lib.I De Emmanuele E. 42 p. I edit. Lugdun. 4554 sol. 86 ris
de solo bmite loquitur, ut constat ex contextu, ac de macula cami intia rente, quae certe non est peceati su-hiectum , ut alias monuimus. Quod demum spectat ad Magistrum sententiarum, is in lib. 5. dist.5. Quaeritur, inquit, de carne Verbi, an Priusquam
conciperetur, obligata suerit pece
174쪽
stione critica de vera magni Aquinalis sententia, quam circa plurimum disceptatum est; aliis constanter eum immaculato Conceptui B. Virginis adstipulatum esse contendentibus; aliis vero acriter propugnantibus, ipsum non modo ab illa recessisse doctrina, sed alteri, seu Oppositae
sententiae ad usque vitae finem adhaesisse si .
to: Et an talis suerit assumpta a Verbo',,. Respondet autem: Sano dici potest, et credi oportet iuxta Sanctorum attestalionis convenientiam, ipsam prius peccato obnoxiam, sicut reliqua Virginis caro: sed Spiritus Sancti operatione ita mundatam, ut ab omni peccati contagione immunis uniretur Verbo. Mariam quoque totam Spiritus Sanetus in eam prae B-niens a peccato prorsus purgavit, et a lamite peccati etiam liberavit, vel lamitem ipsum penitus evacuando, ut quibusdam placet, vel sic debilitando et extenuando, ut ei postmodum pemeandi occasio nullatenus extiterit ,,. Deinde adiicit ibid.-, Quod autem sacra Virgo ex luno ab omni peccato immunis extiterit, Augustinus evia danter ostendit in lib. De noetura et
stralia, inquiens: Meepta Virgine
eo. Illa aulam Virgo singulari prae-Venta est gratia, atque repleta; ut ipsum haberet ventris sui fructum, quem ab initio habet universitas dominum; ut illud quod nascebatur ex propagine primi hominis, tantummodo generis et non criminis originem duceret M. Quam quidem doctrinam Gualterius seu Walterus velut erroneam damnat, quod carnem a Verbo assumptam peccato obnoetiam sicut
reliquam Virginis rnem laciat. Id ipsum Clichtoreus censuit dicens, illam apertum continere errorem, impietatem sonare, irreverentiam in Christum et sacram eius Matrem, neenon irreligiositatem. Altamen doctus Carol. Du fessis o Argentrisorhonicus doctor et episcopus tui lensis, qui de Gualterio agit in Cou etione iudiciorum de novis error bus sub an. 1479 edit. Paris. 1728tom. I pag. 417, Petrum Lombardum hac in re vindicat, ostenditque eius
mentem Gualterium non esse aSSecu
tum ; praeterea nititur verba illius , quae adversari piae sententiae videmtur, benigne interpretari,quasi nempe locutus tantum suerit Magister seu lentiarum de solo peccati debito,quod B. Virgo ex carnali habuit generatione. Alii praeterea censent,Magistrum non de munditis ipsa ac purgatione B. Virginis disseruisse, sed de illius mundationis et purgationis manifestatione. Videsis Ben. PlaZZamop. cit. act. VII n. 48 Et seqq.; ubi praeterea ceterorum scholasticorum testimonia quae piae refragari se lentiae videntur, singillatim expI
ill Dixi: Constanter sententiae de immaeulato Virginis Conceptu S.
1 homam adhaesisse. Siquidem ceditum est ex adducto eius loco in Par. I cap. XII huius inquisitionis, ang Iicum Doctorem asseruisse B. Virginem ab originali peOeato et actuali
immunem servatam. Attamen cum insequentibus operibus, praesertim
ro in Summa, et in Compendis the
175쪽
ratum compertumque e St, s. Bernardiun, aliosque quos memoravimus doctores, in primis vero S. ThoInam, ad unitin omnes sanctum habuisse Mariae Virginis ortum, ea
impulsos ratione, quod eius Nativitatis sollemnitas ab Ecclesia universa celebraretur. Quamvis notum id sit atque ab omnibus admissum, iuverit tamen tum Abbatis claraevallensis tum angelici Doctoris testimonia describere, quippe quae sint quem speciamus peropportuna. Haec porro Sunt quae habet s. Bernardus in epistola quam saepius laudavimus ad canonicos Iugdunenses : Sed eι ortum Virginis δε- diei nihilominus in Eeelesia et ab Ecclesia indubitanter habere festivum atque saneιum, sirmissime eum Ecclesia sentiens, in utero eam accepisse uι sancta prodiret . .: fuit procul dubio et Mater Domini ante sancta quam nata : nec fallitur
omnino sancta Ecclesia sanctum reputans Mιivitatis eius diem, et omni anno cum eaeultatione universae terrae votiva
eelebritate suscipiens iij. Sanctus vero Thomas, propositis
logiae contrariam adstruer SentEntiam videatur, exind. laetum, ut immaculatao Conceptionis vindices diversas intuerint vias, quibus s. DoetO- rem ad piae sententiat patrocinium adducoroni. Nonnulli, uti card. Asiam
arati in Op. Innoeentia vindieata lypis monast. g. Galli 4695 in 4, ali gant tostimonia ex supposititiis Dyusculis s. Thomae, euiusmodi est 4 Da salutatione angelies: dein ex opusc. 6 verba proserunt ex Comment.in nyist. ad Galatas ol ex comment. in Epist. ad Rom. : quem cardinalem hac in re plures sive antiquiores si e posteriores Vel praecesserunt vel secuti sunt. At D. nernardus Maria de Rubois in suis Dissertat. critieis et
a pologetieis. Venet. 1750 ostsendit
pa esse adscititia. Alii eo se r8cep
runt , ut contenderem illa Aquinatis Ioca in quibus contrariam adstruit sententiam. quae quidem ad l5 nume
ditus idem auctor Diss. cit. salsum id esse luculenter evincit. Alii denique adnisi sunt ostendere, ex principiis s.Thomase aliorumque illius aetatis scholasticorum circa gi nerationis
rationem. Re circa modum transfusi
nis peccati originalis. huiusque naturam. Eum nulla ratione in locis, quae ex ipso aliisquo scholasticis adducuntur, piae adversari sententiae : quos inter eminet doctus p. Nicolaus C chovius in cit. opusculo : Angelici
Dorioris a. Thomae Iguinalis debeatissimae Virginis Deiparae im-
maeulata coneeptione; et Ioan. . s. Thoma in suo Cursu theologico pariter cit. quibus ego libenter assentior. Adi quas scripsimus P. I. Eap. III.
176쪽
sibi de moro dissicultatibus adversus sanctitatem nativitatis B. Virginis, ita sequitur: Sed contra est, quod Ecclesia celebrat Nativitatem beatae Virginis; non autem celebratur festum in Ecclesia nisi pro aliquo Saneto. Ergo R. Virgo in ipsa sua Xatiuitate fuit saneta. Fuit ergo in utero saneti-
sicuto si . Aliorum testimonia silentio praeterimus; cum his
enim celeri Omnes consentiunt. Interim constans haec ani-
madvertatur illatio: Ecelesia festum celebrat Natiuitatis B. Vt ginis: ergo B. Virgo sancta nata est. Heic praestat, antequam ulterius procedamus, collationem instituere inter nativitatem B. Virginis, atque ipsius conceptionem. De ortus B. Virginis sanctitate alte silet Scriptura, nulla plane facta nativitatis Marianae menti ne, sicuti et de conceptione conticescit. Ad haec Scriptura, ut alias animadvertimus, promiscue tum do hominum conceptione tum de eorumdem ortu in peccato loquitur, ubi expressam nonnullorum exceptionem non exhibet, uti de sanctissimo Praecursore, et, quod plerisque plaeet, de Hieremia. Patres quoque eadem Sese gessere ratione; quos inter Augustinus in epistola ad Dardanum sine ulla exceptione a stirinat, neminem renasci, qui natus, seu qui in lucent editus ex matris utero non sit; sic enim scribit: Illa sanctilicatio, qua ellieimur et singuli templa Dei, et in unum Omnes templum Dei, non esι nisi renatorum, quod nisi nati homines esse non possunt 2j ... Dominus eum hine
loqueretur, NISI QUIS, inquit, RENATUS FUERIT DENUO, ectu
scilicet computans primam natisitatem, quae sit matre pariente, non concipiente atque praegnante; quae sit eae ea, non
quae βι in ea svi ; hinc latetur s. Τhomas, Augustinum
loqui secundum legem communem , secundum quam per Xa cramenta non regenerantur aliqui nisi prius nati l j. Quare e sacris littoris sanctisque Patribus iuxta communem legem debuisset et ipsa Virgo Maria in peccato nasci perinde ac concipi. Tertio, Nativitatis Virgineae sestum per
Collatio inter nativitatem et eOneeptionem B. M. V. Scripturactde B. M. V. ortu prorsu tacent scriptura Promiscue loquuntur doeonceptionis atquct ortu hominum
Item Patrea et Concilia Festum Nativitatis B. V. diu in Ecclesia non viguit
177쪽
Foslum Coninceptionis sa-atum Nativia talis in E clesia praecessit
multa non obtinuit in Ecclesia secula; et perinde ac Conceptionis sestum in orientali primitus Ecclesia coeptum est celebrari; deinde ad Ecclesiam occidentalem eiusmodi celebratio traducta est. Quandoquidem eiusdem primordia seculo nonnisi septimo penes Graecos si Occurrunt, penes autem Latinos aliquanto etiam serius factam illius ossendimus mentionem. Nam Augustinus, qui supremum obiit diem an . 433, in Sermone de nativitate s. Ioannis Baptistae, aperte sestum de B. Virginis ortu excludit dicens :Natales dies earnis nulli Prophetarum, nulli Paιriarcharum, nemini Apostolorum celebravit Ecelesta: solos duos natales
eelebrat, huius Ioannis Bapt. et Christi 12 . Nonnulla deinde
sesti huius indicia quidam deprehendero sibi visi sunt sub aetatem Leonis M., qui ad Petri cathedram an . 440 suit
evectus s3j. Verum haec incertissima sunt. Prima monu-
Dixi nonnisi VII sec. yen sGraecos primordia reperiri natalitii festi B. H. V; quandoquidem primus auctor, qui do eo festo agit est s. Andreas cretensis, qui noruit an .
685, et cuius habetur oratio in famelissimae Dei Genitricis ae semper
Virginis diem Natalem in Biblioth.
nim Baronius in notis ad martyr lag. romanum ad diem 8 saptembris scripserit, de hac solemnitato in gradico codico hibliothecas Ssortianaonum. 65 sermones legi nomine s. IO- annis Chrysost. et s. Procli, quorum alter vita lanctus est an. 407, alter vero obiit an . 446, exploratum nuncost illos esse pseudepigraphos. Nam non modo Homilia s. Io. Chrysost mi in Nativitatem De mae non reperitur in editionibusco elisiana,
Saviliana , meaeana , Maurinanemps Monsauconii,sed de ea Io. Ath.
Fabricius in Biblioth. Graeca ed. Hamburg. l802. vol. VIII in inestemmil. s. Chrysos tomi pag. 554. legi
μασeth. In Nativitatem Deiparae spuria et omissa . Do homilia item s. Procli idipsum dicendum ; nam in Bibliotheca Gallandi tom. IX non exhibentur ex edit. Combesisti nisi tres Orationes in laudem Deiparae, nulla vero inscribitur in Nativitatem Deiparae: et citatus Fabricius in ea-dom BihIioth. graeca Vol. IX pag. 506 refert in Bihlioth. Paris. in cod. CXXXVII n. 7 et tribus aIiis extaris Procli orationem modo m Nativitatem Deiparae, modo in laudem R. Mariae scilicet Deiparae inscriptam, ut alibi. 2) Opp. edit. Maur. tOm. V serm.
gii lib. 2 antiquit. Gallis Belgicae
apud Io. Bollandum in Aet. SS. I bruar. tom. III pag. 42, cuius auctoris iudicium criticum ibidem exhibetur n. 5
178쪽
menta, quae certitudinem de celebratione B. Virginis ortus aliqua suppeditare ratione videntur, occurrunt in Sacra
mentario Gelasiano si , edito post an . 492 f2 , et rursus
in Sacramentario s. Gregorii M. qui an. 590 pontificatum capessivit. In eo quippe V idus septembr. signatur: Nat uvas a. Mariae Virginis; ac praeter propriam praelationem sex Orationes leguntur, quarum adhuc tres in sacro vigentritu. Verum et haec non sunt plane certa i3 . Deinceps autem magis iugiter ac magis huius sesti celebratio in Ecclesia romana invaluit adeo, ut iam inde a seculo VII labente, cum Sergius Petri cathedram occuparet, inter praecipuas Virginis sollemnitates natale eius sestum recensitum comperiatur 4J. Ab Ecclesia postmodum romana temporis progressu in alias occidentales ecclesias pedetentim eadem festivitas derivata est atque uni erSe propagata.
lib. II. Sacramentorum. num. LIIII.
) Adi eiusdem cardin. praelati nem ibid. pag. II. III. S) Ex Lib. Sacramentorum opera
Hugonis Menardi restituto apud editoresΜaurinos opp.s. Gregorii M.tom. III col. 127. Attamen heio animadvertunt Editores Maurini cum Gr moldo abbate,sentiendum desesto hoc Nativitatis, quod de sesto Assumptionis , quod in eodem libro Sacrampntorum s. Gregorii N. refertur XVIII Kal. septembr. thid. col. 42I: omittitur autem in kalendario rom.et in ca-Iensi et in cod. regio. Ast vel tum in Nativitatis B. N. V. sestum ρο- tei ex ordine romano pag. 84, ubi m iam flationis ad s.Adrianum sit me lio, ad quam prima collecta portinet: Μissa autem ad s. Mariam. Facit huius orationis et collectae mentionem
Radulphus Tungr. cap. 15 et 23, ubi institutam hac die suisse a d. Gregorio letaniam scribit a s. Adriano ad s. Mariam Maiorem. Hoc vero I stum et Oiscium habentur in cod. reg.
suec. Et in al. necnon in kalend. rom.
ubi assignatur ad diem 9 septemb. et praescribitur Evangelium: Mutae Maria abiit in montana. Quapro ter hoc videtur sestum Gregorian Sacramentario paulo post adiectum,
s* Sic enim legitur in Vitis rem. Pontifleum sub nomine Λnastasii bibliothecarii vulgalis pag. LXXXV secl. 464 de Papa Sergio: constituit autem, ut diebus InnumiationisDomini , Nativitatis, et Dormitionis
sanetae Dei Genitricis semperque Virginis Mariae, eι saneιi Simeonis, quod hypapantem Graeci appellant , litania eaeeat a s. Iarians, et ad Sanetam Mariam Maiorem Oecurrat. edit. Rom. Franc. Blanehinii
pag. 157. Assumptus autem est Sergius ad pontificalum m. 687.
179쪽
Eiusdem est conditionis anctitas Conceptionis et nativitatis B. Virginis Inductio s. Bernardi et a. Thomae ex sesii Nativitatis celebra. tione
Quibus praeiactis fundamentis, sic pergimus. Eodem sunt in loco conceptio B. Virginis et ortus, si Bibliorum ac primaevae traditionis ratio haheatur, immo vero si et ipsa utriusque festi spectetur institutior quandoquidem prima utriusque vestigia in seculo Ecclesiae V, aut VI reperiuntur, si iis quae in Sacramentariis Gelasiano et Gregoriano reseruntur, fidem adiungimus. Secus enim in seriorem protrahenda esset aetatem colebratio Nativitatis. At esto ut saeculo V vel VI colubrari hoc festum in Ecclesia fuerit coeptum. Quid inde natum semper fixumque ex adductis monumentis manebit, Conceptionis sestum aliquandiu ante Nativitatis sollemnitatem institutum suisse iij; licet non continuo post eius institutionem in Occidentis Ecclesiis fuerit adscitum. Porro tum s. BernarduS, tum s. Τhomas, quem ducem totum scholasticorum agmen Sequitur, sanctitatem Marianae nativitatis cum sesta eiusdem natalis celebratione in universa Ecclesia vinculo ita neces- Sario arctoque connectunt, ut ex hac ad illam tamquam ad causam ascendant. Nam hoc firmi statique apud ipsos velut theorematos Ioco fuit: Ecclesia Nativitatis Deiparae se-stum celebrat; ergo sancta suit Virgo in sua nativitate , seu nativitas eius sancta est, atque ndeo ipsa in utero saltem suit sanctificata. Hoc autem theorema seculo Ecclesiae V aut etiam VI praedicari ac vindicari non poterat, nondum sesto Nativitatis instituto: si quis enim privatus
homo per illa saecula sonion tiam de Virginei ortus sanctitate propugnare voluisSet, aequo certe iure, qui secus sensissent, illa eadem ex Bibliis et ex Patribus obiici re ei potuissent, quae adversus piam de immaculato Conceptu sententiam posteriores obiecere scriptores. Ast so lemnitate Νativitatis semel per universam Ecclesiam instituta, non modo quaestio dirempta omnis est, sed unanimi prorsus consensu Omnes sanctum B. Virginis ortum proclamavere at-
lj Ex iis quae supra erilito notata monia pro sosto Concoptionis ante- fuere, per solidum plane soculum at- riora lasso Nativitalis. quo ultra deprehenduntur monu-
180쪽
que professi sunt; ita ut Ecclesiae censuram haud suisset vitaturus, qui contumaci animo contrarium placitum propugnasset. Idque iure merito; cum Ecclesia in suis acti-hus ad cultum speciatim spectantibus Spiritu Dei ducatur,
neque lalli, neque filios suos decipere queat iij. Quae cum ita
l) Consule Benedict. XIV. De Beati ie. et Canonigat. Sanctorum lib. l. cap. 42-45.
Quoniam hoc in Capite sermo est de scholasticorum placitis, comm da mihi sese offert occasio prosinrendi, prout pollicitus sum. antiquiorum scholasticorum sententias quoad originale peccatum, ut exinde magis eluceat, quidnam sibi voluerint, dum visi sunt adstruere B. Virginem Qonceptam in peccato fuisse. Primus itaque esto Rupertus ah-bas, qui peccati originalis nomina non aliud intelligit quam vilium seu voluptatis carnalis vitium . quo Bllempla suit B. Virgo in activa Christi Iesu conceptione. Comment. in Can. tie. lib.l .Opp. edit. Coloniae Agripp. 4577. tom. II Par. 2. sol. l. col. l. Sic enim B. Virginem alloquitur: Non fueras eaeperta vitium huius seculi, vinum voluptatis carnalis sine cuius ebrietate nulla unquam mulier praeter te concipere potuit aut poterit. Ex quibus facilius intelligitur
Eorum verborum sensus quae ibidem
adiecit, et nobis obitet solent: Et tu quidem veraciter dicere poteras: Eeee enim in iniquitatibus concepta sum ee. Patet enim de conceptions aetiva ipsum loqui. Ruperto Sue cedat abbas alter Hunaldus qui s. Bernardi aetate soruit. Is in Epistola ad Ioannem praepositum. quact extat
inter Epistolas Philippi Abbatis Bonaespei Duaci impressas pag.97 seqq. idetur reponere peccatum originato in earne seu eoneumreentia qua caro progignitur: haec enim scribitds Christi conceptione qua in B. V irgine peracta est In conceptione virginali non solius naturae cur us,
sed alia penitus eausa primum operata est, licet aliae sint subsecutae. Ilia causa non ereata guperUenit, quae earnem Verbo Dei person liter uniendam de earne Virginis 3equestravit, et eandem ab Originali pereato mundavit. Tertius sit Petrus pictaviensis, qui in Summa sententiar. Par. 2. c. 19ex ed. Hugonis Muthoud monachi
Maurini Paris 4655. pag.457. seribitrPraeter hos defeetus inest etiam quidam alius desectus humanae naturae post peccatum, scilicet quaedam meditas, quaedam labes πο- veniens ea feruenti mitu parentum, quae causa Originalis peccati, ET
cundum quosdam reatua poenae, id est debitum quo homo obligatus est poenae temporali vel aeternae pro peccato primi hominis, et illud debitum non est poena nec est culpa, et ita non esι peeeatum, sed tantum est originale peccatum. Sicut istud,
EST HOMO MORTUUS , NON T MENEST HOMO; et dicitur Originale pe eatum, quoniam ea peccato paren tum obligati sunt homines poenae...
Unde pluraliter dicit Propheta: IN
TER MEA, id est in concupiseentiaeι ignorantia, quandoque singula-