장음표시 사용
181쪽
sint, ea nos ita argumentantes in rem iransferimus nostram. Licet anteactis seculis, Seu cum nondum Conceptionis se-stum ab universa Ecclesia suerat receptum, potuerint etsi Bernardus, et s. Τhomas ac reliqui scholastici aut duriter dieitur peeearum originale, quoniam ignorantia pendet eae concupiscentia. Deindo pergit reserens aliorum sententias pag. 459. Dicunt quidam quod Originale peccatum partim esteae vitio eoncupiseendi pπι- eae came corrupta. Unde ad hoc ut Chrisιus immunis esset ab originali precato, oportuit eamem quam αε- sumpsit mundari. Num forte si non esset mundata, licet sine concupiscentia conciperetur, Originiae peceatum habereι Christus. Ex alia sententia : Non dicitur Oristiniae,
hitur eorrupta. Sic enim Christus hisuisset originale peceatum , quo niam ears eius eae carne Virginis, quas per originale peecatum eorrupιa erat, traducta fuit; sed ideo
originale dieitur, quoniam illa propagatio libidinose M.
Idem auctor ibidem distinguit pee-
calum originale a carnis corrupti ne. V at carnem corruptam ob Α-dae peccatum, dicitque etiam corruptam ob propriam Originalem culpam , atque exinde insori carnem Christi suisse peccato obnoxiam, in priori scilicet sensu. En eius verba:
Si quaeratur: an caro Christi fueriι obnoria peccato , CONCEDr P TEAT hoe sensu, id est earο quae est Chrissi. Falsa vero hoc modo: earo in Chi isto fuit eomupta... Metantum mundata tuu earo Christi in eonceptione, sed etiam reliqua
earo Virginis , in qua eat omnino tinctus fomes pereati, ut postea
non potuerit peccare. Reserens ibidem aliorum placita circa rationem qua per baptismum deletur peccatum ait: Dicunt quidem quod alaul duo sunt in bapti-3mo, id est aqua et Spiritus: ita ibi
duo mundantur, seukeι anima et emo: hare ab ORIGINALI PECCATO, illa a eorruptione eamis. Ex quibus patet apertissime, iuxta illius aetatis scholasticos ipsum censuisse se catum originale inhaesissa carni ex Adam progenitae, adeoque et mum dationem et sanctificationem etiam in Virgine ad carnem referri. Immo vero nonnulli eo progressi sunt, ut ne in sensu quidem nuper exposito admiserint in Virgino camnem maculatam aut corruptam, uti testatur idem Pictaviensis in tract.
De fide et operibus scribens: Ouidam volunt dicere, quod sicut ante pee-eatum, in Idam fuit illa partieula
munda et sancia; ita post peeeatum et in ipso Adam. et in omnibus su eessoribus recta linea usque ad Miriam iam eonservata sit. Κι hoc di- eunt a Gregorio se habere. Ouod
ille homo is ipsa eo eptione plenus gratiae et veruatis me, eι quod tantam habuit sapientiam, quod
augeri non poterat, uι multae au-etoritates testantur.
Possem eiusmodi auctorum calalogum qui originala peccatum in carne et concupiscentia , qua gene ratio perficitur, constituerunt Ion-giua Protrahere, at opus non est, eum
182쪽
hitare de eius sanctitate, aut vero etiam eam inficiari; post tamen quam illud universim celebratur, et a summis Pontificibus est sancitum, prosecto ipsi vi admissi theorematis unoque Ore proclamati, si aetate hac nostra in vivis agorent, necessario profiteri cogerentur eiusdem conceptionis sanctitatem, seu immunitatem in hoc conceptu a quavis labe ac sorde peccati. Hoc argumentum ineluctabile est, neque alia indiget probatione. Quis enim neget, hos ipsos- imet auctores doctoresque ceu temerarios habituros nunc
fore illos, qui huic doctrinae refragari auderent P Ne igitur doctores illos aut secum ipsis improvide committere dicamus, aut alogicos vocemus squod iniurium ipsis esset, imo et iniquum), lateamur necesse est, eos ad unum Omnes ex principio ab ipsis recepto, atque ex causalis vinculi ratione quod intercedere prosessi sunt inter sanctitatem Virginei ortus ac sestam eiusdem sollemnitatem in Ecclesia vigentem, causae nostrae seu patrocinio immaculatae Conceptionis absque ulla dubitatione sore adstipulaturos. Exinde sequitur, scholasticos , doctoreSque Omnes Corollarium
medii quod nuncupant aevi, quamvis primo obtutu piae
sententiae de immaculato Conceptu adversari videantur, reipsa tamen totidem esse sententiae eiusdem patronos.
Sed et illud praeterea sequitur, haud opponi eos posSe Velut intermissae per eam aetatem, in qua floruerunt, traditionis testes; cum ipsi habendi omnino sint uti privati doctores, quippe qui fundamento, quod est in Ecclesiae agendi ratione et consuetudine situm, quodque praecipuum hac in
re est, carentes, propria tantum prompsere sensa: dum contra quoad Virgineae nativitatis sanctitatem eiusmodi erant fundamentum nacti. In hac porro iidem ipsi adserenda ita
allata testimonia sum ciant. Legesis StroEgi opis cit. Controversia desis Coneegione ee. lih. S. e. 24. 25. Quis interim miretur, eos scholasticos qui Cunctanter adeo de peccato originali fieripserunt, hasque peccati originalis notiones imbiberant, B. Virginem in peccato originis conceptam trad xisse, cum per id nil aliud significatum voluerint, nisi illam parentum concupiscentia genitam suisse y In quo profecto nihil est quod piae obsistat sententiae.
183쪽
se gesserunt, ut Vetuit in antecessum implicite ac virini e sanctitatem Virginei ipsius conceptus prosesSi sint, si quando huic illud ipsum sundamentum, sestum scilicet Conceptionis ab Ecclesia celebratum, accessurum esset: quod quidem reipsa videmus a pluribus iam seculis solemniter
Dixi praelatos auctores privatorum doctorum pers nas , quod ad hoc spectat argumentum, gessiSse propria Sen- Sa promentes, non autem uti intermissae traditionis testes sose exhibuisse. Si quidem tum s. Dornardus tum Angelicus, do quorum auctoritato potissimum saltem si advorsariorum monii standum esset solliciti esse debemus, utpote qui ceterorum agmen ducunt, se paratissimos ad propriam sen-tontiam corrigendam ostendunt, si aliter romanae Ecclesiae, cui addictissimi orani, quoquomodo visum fuisset. His enim verbis claraevallensis Doctor epistolae suae finem imponii: Quae autem disi, absque praeiudicio sane dicta sint sanius sapientis. Romanae praesertim Ecclesiae auctoritati atque e ramini totum hoc, sicut et cetera, quae eiusmodi sunt, uni-τersa reservo: ipsius si quid aliter sapio paratus iudicio emendare. Doctor autem aquinas in illo ipso artieulo in quo videtur piam improbare sententiam, .insuri eam non esse totaliter improbandam ex eo quod romana Ecclesia Conceptionis celebrationem in aliis ecclesiis toleret, etsi ipsa illam non celebret, ut ipse ait. Habes eius verba : Licet
romana Ecclesia conceptionem R. Virginis non celebret, tο-krαι tamen consuetudinem aliquarum ecclesiarum illud festum celebrantium. Unde talis eelebritas non est ιοιαliter improbanda tu. Quamvis autem ibidem addat s. Doctor, ideo in nonnullis ecclesiis sestum Conceptionis celebratum, quod ignoraretur momentum sanctificationis; tamen oppositam doctrinam ipsemet iam tradiderat in lib. 1. Sent. dist. 44.
q. l. ar. 3. ad. 3 dicens: Puritas intenditur per reeessum a contrario, et ideo potesι aliquod creatum inveniri, quo nihil esse purius potest in rebus ereatis , si nulla contαgione peccati il) S. P. q. 27. ar. 2. ad 2.
184쪽
inquinatum sit, eι ιalis fuit puritas R. Virginis. quae pee-eato originali et actuali immunis fuit. Fuit ιamen sub Deo, in quantum erat in ea potentia ad peccandum si . Ubi duo sedulo sunt animadvertenda. Primo quod Λngelicus eadem ratione dixerit B. Virginem immunem ab originali peccato suisse, qua eam immunem ab actuali noxa asseruit: iam vero ideo exiitit immunis Virgo Maria ab actuali peccato, quia numquam illud admisit: ergo e s. Doetoris sententia immunis pariter fuit ab originali macula, quia illam numquam in- eurrit. Secundo, quod comparet eius puritatem quoad recessum a peccato cum ipsa Dei puritate, ita tamen ut in ea, quippe mera creatura, potentia ad peccandum extiterit, quae Deo inesse non potest. Locutus proinde est Aquinas de immunitate omnimoda quam Virgo ex divina largitate in ipso conceptu Suo adepta est. Quod vero attinet ad verum cultus obiectum quod in Conceptionis sesto proponitur, ceteris omissis, quorum alia suo loco attulimus, alia etiam infra asseremus, nunc pariter dubitatio omnis submota est per pontificias Constitutiones perque ritum adiicendi in Missae praelatione a sacrum sacientibus: Eι te in Conceptione immaculata; qui in Ecclesia sere universa ac Romae praesertim est receptus. Quae eum ita sint, nemo per se ipsum non perspicit, haud aliam unquam mentem Ecclesiae suisse,
quam insigne hoc B. Virginis privilegium in sesta Conco-ptionis celebratione recolere. Itaque ex hisce concludere nobis las Omnino erit, neque s. Bernardi neque s. I homae, neque aliorum antiquiorum
doctorum, qui eos hac in parte sunt secuti, peculiarem sententiam dogmaticae de immaculato Deiparae Conceptu definitioni obsistere quidpiam posse; cum ea praesertim scripserint aetate, in qua nondum penitus manifeste haec liquebat sententia, ac potissimo ipsi destituerentur fundamento, quod huic postmodum accessit quaestioni: hincque eos ut privatos doctores esse existimandos, qui propriam singularemque tulerint sententiam, non autem uti traditionis
185쪽
Voloresseholastici operum antiis quiorum Patrum inopia Iahorarunt Confirmatur ex Bellarmino
Ecclesiaeque sensus tostes. Et haec quidem si tum s. Ber- nardi, tum s. Τhomae opinio reipsa uti piae sententiae adversans traducatur: quod tamen nobis non probatur, uti ex iis, quae de germana angelici praesertim Doctoris mente suis locis attulimus, abundo constat. . ' Sed alia hoc loco, gravis sane, praetereunda non eSt generalis licet animadversio, quae cum ad excusandos hae in re veteres illos scholasticos plurimum iacit, tum non parum confirmat id quod contendimus, nihil nempe validum ex illorum auctoritate posse adversus piam sententiam opponi. Nam scholastici illius aetatis doctoros in iis versabantur temporum rerumque adiunctis, ut tum Ob veterum ecclesiasticorum monumentorum inopiam, tum ob artis criticae neglectum, tum etiam, ad graecos atque Orientales Patres quod attinet, ob linguarum imperitiam et versionum desectum, germana Patrum antiquiorum Scripta maximam partem ignorarent. Libet hoc cl. Bellarmini auctoritate comprobare in ea consultatione, quam de hac ipsa cui inhaeremus quaestione, de immaculato scilicet Virginis Conceptu, exara
vit sit. Cum enim principio negasset Bellarminus fieri posse
ut Patres omnes piae huic sententiae refragarentur, sibi deinde ex Caietano obiicienda proponit verba s. Bonaventurae in 3. Sent. Disι. 3 ita scribentis: Communiter sancti solum excipiunt Christum ab illa generalitate, qua dicitur: Omnes peccaverunt in Adam. Quid porro ad haec Bellarminus p u 2. Dico, reponit, sanctum Bonaventuram nullum Patrem Sanctum, nisi s. Bernardum et s. Anselmum citasse; neque enim poterat, quia paucissimos noverant illo tempore scholastici, qui Magistrum sequebantur, qui viae citat Augustinum, Ambrosium et Hilarium. Itaque verba illa Bonaventurae: Communiter Sancti solum eaecipiunt Christum , intelliguntur de paucis illis, quos noverant tunc scholastici. 3. Dico quod verba eadem s. Bonaventurae satis indicant eum
quisitionis pro immaeulais B. Vim sinis Coneeptione habita sub Paulo V. dis Si augusti an . t 647 ; quod
186쪽
loqui de Sanctis, qui non expresse loquuntur de B. Vidi gine, sed solum in genere dicunt solum excipi Christum a peccato Originali, quod est verum de illis, qui eae ri Conceptionis concipiuntur sine peccato originali; sed inde non sequitur excipi non debere Virginem, quae non x vi conceptionis, sed ex gratia Christi praeservata fuit. Itaque
absolute negamus omnes sanctos antiquos esse contra nO- Stram sententiam, immo viae tinus aut alter invenietur. Et
nos habemus multos in contrarium. Ego vidi quos citat Ioannes a Τurrecremata, et quos Ioannes Capreolus: et cardinalis Caietanus, qui est ultimus, adducit decem Patres et quinque scholasticos, et de Patribus dicit se distincte posuisse nomina ut loca et verba. Excutiam breviter loca decem Patrum n. Ostendit porro Bellarminus nullum eorum penitus piast contraire sententiae; nonnullos ex iis inter Patres minime recensendos, utpote haereticos; nonnullos domum ne extitisse quidem il). Quos cum et nos excutierimus in priori huiusce lucubrationis Parte, non vacat ea heic iterare. Ad Caietanum autem speciatim quod attinet, paulo post, unde is deceptus fuerit in decem Patribus illis recensendis , et ex ipso Melchior Canus,
Interim ex illa sanctorum Patrum tum latinorum lumpotissimum graecorum ignoratione iactum est, ut scholastici illi veteres de gravissimis catholicae doctrinae capitibus pertractantes, cum sibi plurima traditionis internoscendae imStrumenta praesto haud essent, in pelagus, ut ita dicam, humanarum ratiocinationum sese coniicere coacti sint. Neque proinde mirum si aliqui ex ipsis, uti iam pridem C nus 2j, postea vero eruditus auctor, quem supra lauda vimus 3 , scite observarunt, in hoc veluti pelago naufragium identidem perserre debuerint; cum humanae mentis, utut subtilis ac peracutae, rationes ex se infirmae semper exl
perint solum Christum ab originali peceato
Quo scholais sticos dux rit inopia m numentorum
187쪽
Dum the retice scho lastici disceptabant,praetice Promovebatur Conceptionis cubtus Quare sile mus de recentioribus scriptoribus
stant ad capita christianae fidei constituenda. Id porro ipsum contigisse dici merito poterit in hac etiam de Virgineo immaculato Conceptu doctrina: quamquam, cardinali Toleto rite adnotante si , non omnes antiquiores illi scholastici in
adversa sententia consenserunt, sed ex illis non pauci omnino repugnarunt. Sed dum illi theoretice e penu suo philosophantes varia inter se promebant, pastores ecclesiarum, Christique sub illorum regimine fideles Virgineae Conceptionis cultum practice quotidie magis provehebant, atque hinc in eiusdem mysterii studio ac veneratione christianorum corda incalescebant. De scriptoribus porro reliquis, qui aetatem illam sch lasticorum veterum subsecuti sunt, quique magno numero ex prosesso de hac egerunt quaestione, nihil dicendum nobis esse duximus. Cum enim controversia isthaec in scholis theologicis late agitari coepta suerit, prout iam animadvertimus, alii theologorum alenti, alii vero neganti tenaciter adhaesere placito, sive quod reipsa ita sentirent, sive etiam quod partium studio, uti non raro fit, commoverentur: atque adeo acriter ac perdiu utrimque dimicatum est. Quare in tanto animorum conflictu, non est cur huiusmodi scriptorum ulla pro re nostra ratio sit habenda. Et quamvis adversae partis sectatores in causae suae patrocinium haud paucos e veteribus de schola theologis proferre potuerint, tamen progressu temporis factum est, ut quantum illa pars et numero decresceret, et auctoritate caderet, tantum altera et asseclarum numero augesceret, et suctoritate ita praevaleret, ut aemulam Vix inde non obrutam diceres s2 . Siquidem pleraeque omnes religiosae familiae, academiae quotquot in Europa universa sunt ce- Iebriores, doctores scientia ac sanctitate praestantes piam
mae quaest.27, quod manuscriptum asservatur in hibliotheca collegii ro.
2ὶ Sane caietanus in Traetatu de Coneeptione Lugduni 184l. cap. S. scribit: Doetores tenentes B. Vita nem esse praeservatam lati originali peccato esse numero infinitos, si ad
modernos speetemus. Nartinus Vero
188쪽
- 177 ultro amplexi sunt sententiam iij; immo ex academiis non paucae Sacramenti Sese religione Obstrinxerunt ad eam strenuo defendendam s2j. Sed contentiones hasce premere magis silentio praestat , quando et romani Pontifices Constitutionibus suis silentium eisdem districte indixerunt s3j; et ipsum lenius seculi huius ingenium ab eiusmodi concertationibus abhorrens, ut de illis taceatur facile suadet.
DE VARIIs THEOLOGORUM PLACITIS CIRCA DOGMATICUM DECRETUM DE IMMACULATO VIRGINIS CONCEPTU
Gravis quam inivimus disceptatio da immaculati virginei Conceptus sententia, in eum iam videtur deducta locum, ut satis in illa iundamenti inesse liqueat, quo dogmaticae definitionis sit capax; nimirum ut veluti articulus ex fide credendus proponi ab Ecclesia possit. Sed quoniam orecentioribus theologis alii a stirmant, alii vero negant, nostrarum esse partium ducimus utrorumque singillatim ex-Liponius in Bibliotheea reali theo- lv. Tom. II verb. Mariae Cone mis immaculata, intra sec. XVII
centum et triginta septem auctores recenset, qui peculiares libros seu Tractatus ad conceptionem immaculatam adserendam vindieandamque ypis vulgarunt.
consulo inter ceteros Io. Antonium VelasqueZium Dissertationes et adnotationes de Maria immaeu-tate eoneepta Lugduni 1655. Diss. IX De eunetis saeris ordinibus et relio iosis familiis variam imm eulate eoneeptam profitentibus et docentibus pag. 561 seqq.: nec non Diss. VIII De eunetis orbis elixi-atiani aeademiis piam de immun tale opinionem tenentibus pag. 356Seqq.: praeterea Hippolytum Marraeiam. Isbliotheea Mariana, et ampendiae ad Bolioth. Marianam Coloniaε Agripp. 1685. 2ὶ Adi Bened. PlaZEam Dy. eit. Causa immae. eιe. Act. VII. Bru S. Si Silentium istud adversanti parti prior indixit Paulus V Constitui. edita dis si tui. 16l6, ao iterum a creto ss. Inquisit. die Si augusti an . 6l7, quoad actus et eoncione3 i P stea Gregorius XV decreto pariterss. Inquisition. dis 24 maii 462l il- Iud extendit ad seripta et ad serminnea privatos.
189쪽
pendere ac simul conferre rationum momenia, quibus ad proprium placitum tuendum permoventur. Hoc enim haud parum novae lucis toti huic disceptationi allaturum confidimus, ac illud demum facilius inde constiturum, quid hac in re verum sit, aut ad verum magis videri debeat accedere. Ne autem si haec simul omnia complectamur prolixitas lectori fastidium creet, disquisitionem hanc quatuore equemur paragraphis, in quarum prima theologorum aD sirmantium , in altera theologorum negantium asseremus argumenta, in tertia utriusque partis argumentorum collationem instituemus, in postrema demum magis idoneam, quae nobis visa est, viam indicabimus quae ad optatum finem perducat. Argumenta theologorum asserentium immaculatum B. Virginis Conceptum posse definiri IIeic mens nobis non est eorum texendi catalogum qui censuorunt definiri immaculata o Conceptionis controversiam
posse : siquidem hoc alii iamdiu abunde praestitere si .
I. qui in sua Historia eontroversiae ei l. Par. II. lib. 10. c. 6 lain retul rat, plures academias editis thosibus propugnassct immaculatae Conoeptionis definibilitatem: rvmque huic placito sese opposuisset Hyacinthus Ar-Palego, eum consutavit Crespi a Borgia episcopus oriolensis in op. cui titulum socii: Propugnaculum theolo,
oleum delinibilitatis proaeimae se tentiae pie negantis beatissimam Virginem Mariam in primo suae conceptionis instanti oristinali labe
tuisse inseolam. Valent. 1655. Dein . de vero ibid.cap. 28 catalogum texuit a uetorum qui eiusmodi delinibilitatem. ul vocant propugnarunt, ac supra viginti recenset ox diversis Ordini. bus. et episcopis; septemdecim praeterea sola Soc. Issu; quibus adiecit sallem uti privatos doctores, episcopos illos ac theologos qui in Concilio hasileensi pro desinitione huius privilegii Steterunt, nec non eos omnes qui in Concilio tridentino pro eadem desinitione decertarunt; qui quidem, res rentibus Ambrosio Catharino atque Palla vicinio, plerique suerunt, quos inter Ludovicus Alliaga viginti quinque episcopos ex Ord. Pra dicat. recenset. His plures alii ex rocentiori-hus adiici possent. et pras celeris honoris causa eL card. Lambruschiuium
190쪽
Neque, si sermo sit de re in abstracto, ut aiunt, specialis circa alterutrum placitum, aliquis est qui iure id insidiari possit, cum hoc toties romani Pontifices aperto declaraverint. Quotquot enim Pontifices a Sixto IV in posterum Constitutiones hoc de argumento ediderunt, hac expressa sormula usi conStanter sunt: cum ab Apostolica sede nondum hoc fuerit decisum, vel alia eiusmodi, qua plano significatur posse romanos Pontifices, cum id expedire iudicaverint, dogmatice rem hanc desinire. Controversiae igitur cardo in eo vertitur, utrum pia sententia possit ab Ecclesia in nereis, ut loquuntur, desiniri, et quidem quin longiori examine ac discussione opus sit, utpote satis ad liquidum explorata, atque omnimoda conflans certitudine: id quod vocant proaeime delinibile. Quo quidem discriminatur ab ea definitione quae adhuc inquisitione eget, quippe cum res, qua de agitur, incerta adhuc, et dubia obscuraque Perm neat : id quod ab iisdem remote delinibile nuncupatur. Quocirca in illorum theologorum sententia, qui tenent immaculatum Virginis Conceptum proaeime delinibilem esse, necessitas excluditur aut Concilii Oecumenici, aut solemnis alterius inquisitionis ad articulum hunc desiniendum. Plures porro iique gravissimi auctores ita sentiunt, quos
inter eminent Λmbrosius Catharinus sit, card. Τoleius 2 ac Bellarminus id , Suareatus 4 , Vasqueatus ib , Gregorius
suere hanc nominatum volo, qui in egregio suo opusculo do immaculata Conceptionnsupprioribus annis Romast edito servens desiderium suum pro hac d finitione dogmatica pati'serit. Cf. B-liam Maa bola De Beata Virgine di vara8 48 5. si Disputatio pro veritate immaeulatae Conceptionis II. Virginis uariae. Senis 4552- lib. 5. R 'omment . in I P. s. Thomae quaest. 27 ar. t ui 2 quod ego mss.
3J Ut patet sex cit. Consultati Onospia Voto quod dedit card. llellai minus in congrogationi' me. Inquisit. Cardinalium habita sub Paulo V. an. lol dio Si augusti: quod quidem x autographo seiugdom cardinalis delatum est ad Philippum IV Hispan. Regem,quodque nos infra assereinus.