장음표시 사용
191쪽
Primum huius sonten-liap argumen lumfecundum argumentum De n8xu qui requiritur inter dedu-elam propositionsem et veritatem expresSB r velatam
do Valentia si , ut ceteros praeteream. Ilorum argumenta ad ea quae sequuntur revocari facile possunt. Primo quidem ita arguunt. Certum est Ecclesiam posse controversiam hanc in se spectatam in alterutram partem dirimere ac desinire. Iamvero nequit Ecclesia eam in partis adversantis savorem dirimere , cum iamdiu ac saepe sententiam de immaculato Conceptu piam vocaverit
ac declaraverit; cum huic ipsi Virginis privilegio recolendo ac celebrando cultum, ossicium canonicum, Missam, se-stumque decreverit; cum denique indulgentiis, favoribus, privilegiis huius mystcrii cultores cumulaverit. Constat igitur, Ecclesiam posse piam unice sententiam definitione Sancrre f2 .i Rursum: illud desinitionis capax censetur et est, quod deducitur ex duabus propositionibus seu ut vocant praemis sis quae ex fide sunt, aut Saltem ex una praemissa quae ex fide est, et ex altera quae naturali ratione evidenter cognoscitur. Eiusmodi enim obiectum, seu veritas, aut, si lubet, propositio est implicite ac tacite, uti scholae loquuntur, a Deo revelata, ob necessarium neaeum quo coniungitur cum iis, quae Hare atque expresse a Deo revelata sunt. Si porro iis accedat Ecclesiae, seu romani Pontificis definitio, nemo eatholicorum in seias thit, illud Ohiectum, seu veritatem aut propositionem illam ab omnibu, ex fide esse credendam f3 . Verum enimvero dissiculias circa eiusmodi nexum versatur , quem praeseserre debet propositio implicite a Deo revelata cum alia, Seu cum aliis veritatibus, quae expresse , seu explieite ab ipso Deo revelatae sunt, ut ediqueat dogmatica fidei definitio. Quandoquidum nonnulli autumant ad desinitionis possibilitatem necessario expοSci, ut propositio, quae definienda est, contineatur expreSSe atque explicite sive in Scriptura, sive in traditione, aut saltem ut ab hisce fontibus per consequentiam tortam, neceS-sariam atque evidentem deduci possit, et quidem non eviden-
192쪽
lia modo logica aut ratiocinatira, verum etiam physica aut meta physica, quae in ipsa materia, ut aiunt, et tu consequente fulgeat, cum scilicet altera praemissarum propositionum evidens naturae lumine sit, altera vero certitudine fidei certa. Quod si altera praemissarum propositionum ροως και seu ad verbum et simplicitor in Bibliis minime contineatur vel reperiatur, aut altera certa quidem sit, sed sola corii ludine morali, vel etiam solum propositione opposita probabilior, ex horum auctorum Sententia enunciatio, quae inde descendit, definitu impossibilis censenda est. Plerique tamen huic principio refragantur vehementer, quibus scilicet ad possibilitatem desinitionis oblinendam satis est, ut propositio ad christianam religionem spectans implicite in Scriptura aut in traditione contineatur; vel saltem ut ex certa fidei propositione atque ex altera evidente deducatur necesi rio, sive isthaec evidentia e sacto exurgat in Ecclesia notissimo , Sive moralis evidentia sit quae omnem prorsus sormidinem contrarii excludat; id quo etiamsi pauci catholici de tali dubitent evidentia, seu de intimo ac necessario nexu quo illa doctrina cum veritatibus expresse a Deo revelatis copulatur. Posterior haec conclusio, quippe quae maximi est negotii, pluribus, iisque gravissimis auctoritatis ac rationum momentis exemplisque a suis patronis adstruitur atque il
Ceteris porro brevitatis ergo praetermissis, eam ex generalibus evincunt promissis quae Christus saepe iacit Ecclesiae de iugi praesentique Spiritus Sancti ope atque auxilio in iis omnibus, quae ad fidem moresque pertinent, quin id ad ea coangustetur quae expresse ac diserte sunt revelata, aut ad ea tantum quae metaphysica ac physica eVidentia cum iis connectuntur. Eiusmodi sunt, quae Matthaei ultimo leguntur: Eeee Ego sobiseum sum idocentibusὶ omnibus
diebus usque ad consummationem seculi: nec non Io. 14, 26
4ὶ Legesis Th. Stroeteti Op. cit. de obieeto seu subieelo maιeriali si P. II lib. X. Plura do his scribit sua- dei secl. 4 seqq. reEius in Triaetatu de Fide Dispui. 2Quomodo
constituatur sumetentia nefius quo da agitur Generalses Christi promissione
193쪽
Paraelitus autem Spiritus Sanctus, quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia, et suggeret vobis Omnia, quaecumque disero vobis. Hunc ipsum iam vocaverat Christus ibidem Spiritum veritatis, uι maneat vobiscum, inquii,
in aeternum. Et c. 16, 12. 13. item discipulis suis dixit:
Adhuc multa habeo oobis dicere : sed non potestis portare modo. Cum autem renerit ille Spiritus neruatis, docebit nos omnem veritatem. His aliisque pollicitationibus Ecclesia talia haud dubitavit plures dirimere controversias identidem exortas, quamvis conceptis verbis definitae veritates in Scriptura aut traditione nusquam reperirentur, neque ille physice aut metaphyssee eVidens noXus cum iis, quae expreS-
Et quidem, hi pergunt auctores, numne semel, an te tulim aliqua ex eiusmodi veritatibus dogmatico ab Ecclesia definiretur, vel inter ipsos doctores catholicos maximase dubietates ortae sunt ac graves diu incaluere quaestiones P Ex quo sane apertum sit, veritates illas non eam a taphvsica aut physica consecutionis evidentia assulsisse. Id porro, ceteris exemplis omissis, luculentissime videre est in controversia de librorum divinorum canonicitate, quam Vocant; omnium scilicet illorum qui divini habentur tum veteris tum novi Testamenti, quos deute canonicos appellant. De horum enim plerisque nulla iniicitur sive aperia sive tacita mentio in libris qui prolocanonici nuncupantur. Dein temporis successu deficientibus monumentis traditio in aliquibus ecclesiis incerta ac subobscura permansit , adeo ut paulo ante tridentinam is nodum nonnulli e catholicis adhuc in dubitatione haererent ij. Τamen a tridentinis Patribus decreto dogmatico dirempta est contrOVersia,
in praefat. super librum Tobiae ed. Lugdun. 45m. Tom. II col. 1495. Item s. Λntoninus Chronte. Par. Itit. 3 cap. 4 edit. Lugdun. l 586. Tom. I pag. 63 Alphonsus Toslatus Comment . in Hieronymi prolog. Galeat. goo. XVI. Por at Bibl. Complut. 4535. Card. Caietanus Praefat.
eom. in omnes libros authenticos Vet 1 est. Lege lamen quae scripsimus in tract. De locis theol. Par. 2.
194쪽
- 183 atque uti ex fide credenda proposita fidelibus est divinitas
Omnium et singulorum librorum cum suis partibus omnibus prout in editione vulgata legi consuevere . l . Quapropter Magnus Gregorius in epistola Id unioersos Regni Childeberιi episcopos pro certo id sibi assumens scribebat: Si quam vero contentionem, quod longe faeiat disina potentia, de fidei causa erenire contigera; aut negotium emerseris, cuius vehemens sit fortasse dubietas, et pro sua magnitudine iudieio Sedis apostolicae indigeat; eaeaminata d Iigentius veritate, relatione sua sepiscopus arelatensis ad nostram studeat perducere notionem; quatenus a nobis valeat congrua sine dubio sententia terminari 2 . Exinde s. Τh mas generatim constituit: Hoc pertinere ad auctoritatem summi Pontilicis, ad quem maiores et disticiliores Ecelesiae quaestiones referuntur, ut dicitur in Decret. dist. 43 . . . et huius ratio est, quia una fides debet esse totius Ecclesiae secundum illud I. ad Cor. 2: Uipsum dicatis omnes et non sinι in Oobis schismata. Quod servari non posset, nisi quaestis fidei de fide erorta determinetur per eum, qui toti Ecclesiae praeest: ut sis eius gententia firmiter teneatur. Ει ideo ad solam auctoritatem summi Pontilicis pertinet nona editis Symboli, sicut et omnia alia quae pertinent ad totam EeeIesiam my. Itaque in catholicis controversiis nulla est praescribenda coarctatio ad ea tantum quae expresse sunt revelata. His addunt, advertiriorum theorema novatoribus sa- vero, qui nihil aliud de fide admittendum esse contendunt, quam quod expresse in verbo Dei contineatur, atque hac de causa inficiantur Ecclesiam aut romanum Pontificem iudicem esse controversiarum , prout iam ante ani
madverterat Catharinus 4 . Cum vero praestabilitum firmiter illud sit principium,
haud necessario ad alicuius articuli definitionem requiri, ut hic in Dei verbo scripto aut tradito expresse continea-
4ὶ In Disputatione pro immacu lata B. Virginis Conceptione lib. I. si lib. III.
195쪽
Illatio se Praestitutis principiis
tur, sed susticere , ut in illo veluti obvolutus saltem dolitescat atquo adumbratim significatus, seu, uti loquuntur, implicite reperiatur; neque item necessario postulari ut illius nexus cum divino verbo evidentia lucescat physica vel metaphystea sed tantum morali, hunc in modum piae sententiae patroni ad originalem B. Virginis munditiem vindicandam procedunt. Ex fide est, seu ex fidei constat certitudine, uti ex prolatis divinorum Bibliorum eloquiis et ex unanimi catholicorum
consensione patet, Ecclesiam eolumnam esse et firmamenιum
veritatis, quae Spiritus Sancti numine amata, eiusque praesenti tutela atque auxilio protecta salii in iis omnibus omnino nequit, quae ad fidem et religionem christianam spectani. Porro evidens est evidentia facti in tota Ecclesia pervulgati, Conceptionis sestum primo in ecclesiis non paucis celebratum esse, romanis Pontificibus id taeito saltem probantibus, deinde vero in Ecclesia universa, ex eorundem summorum Pontificum institutione et praecepto, idque iam aliquot abhinc seculis. Rursum Eadem certitudine atque evidentia apud omnes liquet obiectum huius cultus Ecclesiae mente, quam plus vice simplici romani Pontifices fidelibus aperuere, semper antehac fuisse atque in praesentia esse beatam Virginem ipsam spectatam uti a peccato originario praeservatam in eo temporis puneto, in quo Primum eius corpusculo anima a haesit iij. Cum igitur corium sit ex fidei certitudine Ecclesiam errare non posse in iis omnibus, quae ad fidem, christianamque pertinent religionem. ae certa praeterea sit ex ovidentia lacti in Ecclesia catholica notissimi sestae immaculatae Conceptioniseelebratio, sequitur, propositionem, qua adseritur immunitas Deiparae ab omni peccati sorde in sua conceptione , implicite seu virtuto habendam esse uti revelatam divini-
hunc auciorem parum se erilicum praeserre. quoad Pa prae*μrlim quae ex antiqui lato allegat : quod amon aliinpi ad monumenta repentiora. diligens est et accuratus.
196쪽
longiori opus sit examine, aut novi Concilii convocatione. Rursum: ex fide credendum est B. Virginem θεοτοκου seu Dei esse genitricem. Iam vero evidentia constat morali, quae assensum cuiusvis prudentis viri absque ulla oppositi erroris formidine profecto elicit, non posse cum tanta
dignitate simul consistere originalis peccati maculam quae candidissimam Dei matris animam infuscaret, immo lethali inficeret veneno, irae filiam saceret, diabolo manciparei , morio spirituali perderet. Ergo ex praeiactis principiis
iterum inseratur necesse est, eiusmodi immunitatem proxime definiri posse, cum ea liquido constet tum ex pr positione quae de fide est, tum ex propositione quae ovidens est evidentia morali, seu eVidentur cum propositione. quae de fide est, connectitur iij. Haec autem moralis evidentia novum certitudinis gradum e declaratione Τridentini obtinuit, quod decreto suo B. Virginem comprehctndere noluit, immo eam exclusit a propositionibus generalibus seu universalibus, quibus Apostolus ad Omnes extendit homines primigeniae noxae propagationem; et praeterea eadem de causa tridentina ipsa Srnodus declaravit sentire se cum uuiversa Ecclesia, B. Virginem nullo unquam vel levi fuisse peccato inquinatam, speciali singu-
4ὶ Ποm et auris pia et religiosa.
merito inquit Cornel. Mussus dicere
in Matre Dei quae invenit gratiam
apud Deum ... hane tantam, vel per instans,labem loriginalem itiιisge etc. Contiones in cantieum II. F. MAGNFICIT, ex italico idiomata in latinum versast. Coloniae 4648. Huic
etiam rationi innititur card. Bellar minus in cit. consultatione sua Prodi nnitione immaculatae Concstylionis sith Paulo V, ut inserat n. Virgi-nsem immun8m omnino sprvatam Dei gratia ab omni labe in suo conceptu fuisse. Ait enim: Scripturae testantur B.Virginem osse veram Matrem Dei Luc. 2: Concipies et paries ec. Patres multi dicunt, et nulli contradicunt '. Virgini qua Mater Dei est
convenire dignitatem et eminentiam sanctitatis et gratias super omn8myuram creaturam. Chrysostomus in liturgia, Et Theodoretus in Cantica dicunt, D. Virginem esse puriorem et honoratiorem quam Cherubim et Seraphim. S.Gregorius M. Drimo Cay.
libri primi Reg. dicit, B. Virginem
Essct montem in v rtic8 montium. quia merita sua erexit super omnes
Sanctos et Angelos etc. 3 Ple. Confirmatur
197쪽
cedit ex tot academiis, ex tot religiosis familiis , Ex.tot denique gravissimis theologis doctisque viris, paucis omnino prae illis refragantibus, qui uno ore B. Virginem, pro Sublimissima divinae Matris dignitate, immunem a quavis Originariae culpae labe proclamarunt sη. Haec demum omnia firmissimo veluti sigillo obsignat totius christiani populi
consensus, qui uno et animo et corde et mente atque ore,
ut saepe diximus, privilegium hoc in Virgine profitetur ac Veneratur pro summo Dei Genitricis munere quod in ipsa suspicii; ex quo proinde universali christianorum consensu ad illam moralem de qua hucusque disseruimus eVi' dentiam prope cumulus accedit.
Argumenta theologorum negantium definirι posse immaculatum B. Virginis Coneeptum Inter theologos, qui prorsus inficiantur controverclamquam agitamus, saltem ymaei me in eo quo explicavimus sensu, desiniri posse, praecipui numerantur card. a Tur-
i) Sess. VI can. 25 qui ita se habet : Si quis hominem semel iustideatum diaerit. ... posse in tota vita sua peeeata. etiam venialia. vitare. nisi
eae speciali Dei privilegio. quem-aamodum de Beata Virgine tenet Ecclesia, anath. sit. Cf. s. Τhoina in in 4. disi. 4 qua est. 2 et in Summa par. 3 quaest. 84 ar. lti. Itom Sua -rμχiu in toin. II in 3 P. disp. 4 spei. 4. Ex iridontini declarationa palset universalos Scripturarum propositionesnpii locutionses quibus dicitur : nouest homo qui non peccet; in mullis Ossendimus omnes; septies eadit iustus ; si diserimus quoniam peccatum non habemus. ipsi nos seducimus es verum in nobis non est. aliasque eiu simodi non minus uni vprsales quam illae sint, quibus praedicatur Originalis peccati in omnes Ada p steros propagatio,exceptionem admit terct quoad B. virginem. Quare igitur eadem exceptio non erit admitten- .da quoad immunitatem ab originali noxa in Con optione eiusdem Virginis sanctissimaayi2l Legstsis Τheophilum Raynau- dum in op. Pietas Lugdunensis opp. odii. Lugdun. 4665 lom. VIII o etalionis card . prim. S. 46. seqq. Adietiam Marraceium in cit. Bibliothe- ea Martuna elasque appendice.
198쪽
potiora depromemus argu monta.
Nihil ab Ecclesia definiri ex fide potest, quod aperie
atque expresse in sacris litteris, aut traditione . non 'Ontineatur, aut saltem non intimo connectatur nexu cum eo quod expresse revelatum est, hicque nexus evidentia a Dsulgeat vel physica vel metaphusica, atque ideo necessario ex eo deducatur. Cum vero eiusmodi non sit articulus do immunitate B. Virginis ab originaria labe in primo eiusdem conceptionis momento, consequitur eam decreto do
gmatico definiri ab Ecclesia nulla ratione posse s7 .
Sane si intimius rem perscrutemur, facili deprehendemus negotio nullum piae, quam voeant, sententiae sundamentum sive in sacris litteris, sive in traditione translucere, immo has aperte satis eidem adversari; sed illam unico ac totaliter inniti in agendi ratione quam servavit Ecclesia sequiori in aevo, et qua factum, ut sustum Marianae Conceptionis ab ea probaretur. Iam vero qui plane hospes in theologicis disciplinis non sit, optime noverit, Ecclesiam in his instituendis, quae ad cultum et consuetudinem spectant, ratione aut probabili aut probabiliori posse moveri, prout vel ipse animadvertit Vasqueetius i8 . Quae cum ita sint, patet nullum exinde sundamentum ad edendam fidei definitionem Ecclesiae Suppetere.
a) In Cone. Basileensi, et in Op. Daetatus de veritate Conceptionis Beatissimae Virginis , pro facienda relat ione eoram patribus oneiliiB sileae an. Domini MCCCCXXXVII. Mense Iulio . Romas i 547. 2J Tom. III. Opuse. 6. Tract. I de concept. B. Virginis. Lugduni 1544 sol. 70 seqq. Sin De t is meolog. Ith. VII e. 5n. 8 edit. Coloniae Agripp. 4585 sol.
t 4 In poculiari dissert. de Concep. B. M. V. uss. iuilii commodata.
6ὶ In lib. De superstitione vitanda Mediol. 1740: in quo sub Lampri-
dii nomino latet Muratorius. 7ὶ Ita card. Turrecreinata et Caietanus in oper. cit. Qui tamen autumant adversam sententiam desiniri
8ὶ Tom. III. in 3. Par. s. Thomactdisp. 227 e. 5. et ex eo refert prohatque Franc. Voronius in Regula β-
dei cath. Cap. I S. 4.do finitionis i possibilita- .iem Italionmum monia Confirmantur
199쪽
vlterius toninfirmantur ex agendi ratione quam te
hii etiam Psi dubium Ex g. Thoina
Quam quidem ob causam neque Sixtus IV , neque
lateranense Concilium sub Leone X celebratum, neque Synodus tridentina quaestionem hanc deciderunt. Quod salis cuilibet indicio est, neque romanos Pontifices neque Concilia alterutram sententiam tanquam fidei dogma definire potuisse si . Et sane, quomodo quaestionem hanc definire potuissent, si nullum esticax testimonium pro Mariano privilegio, de quo disserimus, o Scripturis suppetit; o Patribus
vero, qui in eius rei mentionem incidere, ii uno ore asseverarunt B. Virginem in peccato originali conceptam P Id videlicet Ambrosius super Psal. 118. conc. 6. Id Augustinus super Ps. 34 in illum vers. : Ego autem eum mihi molesti essent etc.; et lib. 2 De Bapι. Paroia. c. 24, et lib. 10 super Genes. ad litter. c. 18, et lib. 53. eontra Iulian. cap. 9. Id Chrvsostomus super Matth. Id Eusebius cinissenus in 2 Cone. nalivit. Dom. Id Remigius super Ps. 2l, et Maximus in Serm. De Issump. LI. V. adstruxere. Idem quoque allirmat Beda, super Missus est, Anselinus in lib. Cur Deus homo c. 16, Bernardus, ut posteriores mittamus 2 ; neque ullus Sanctorum contraventi. Hoc argumentum illud achilleum est, quo Erasmus omnium etiam Sanctorum testimonio non se existimat obruendum , si quando universis repu
Adde adhuc incertum esse, num Ecclesia in sesta Conceptionis Marianae celebratione sibi ut obiectum proposuerit immunitatem Virginei conceptus a peccato originali: quandoquidem s. Τhomas cum sibi obiecisset consuetudinsem nonnullarum Ecclesiarum Conceptionis festum celebrantium. respondet eiusmodi celebritatem non esse to-ialiter spernendam eo quod saltem toleraretur ab Ecclesia romana, quae hoc festum non celebrabat, ac deinde subdit: Nee tamen per hoc quod festum Conceptionis celebratur, datur intellisi quod in sua conceptione fuerit saneta. Sed quia quo tempore sanctilicata fueris ignoratur, celebratur festuan
lj lla Canus loc. cit. epneham de qua nos agimus. χ Quos senim hic dΡinepps rse Pn- i5ὶ Ihid. cap. I. et Canus, omnes prat tergrediuntur
200쪽
sanctificationis eius potius quam eoneeptionis in die eonee
Νeque ab his discrepat card. Bellarminus, cui cum ab haereticis obiiceretur aliquot sesta salso niti fundamento, praecipue vero sestum Conceptionis B. Mariae , quod h. Bernardus nominatim reprehendit in epistola 174 ad canonicos lugdunenses, respondet primo in maiori Ecclesiae parte pie credi B. Virginem sine peccato Originali conceptam: at secundo addit in rem nostram: Fundamentum huius festi non esse Conceptionem immaculatam Matris Dei futurae. Qualiscumque enim fuerit illa conceptis, eo ipso quod eonceptio 'u matris Dei, singulare gaudium afert mundo
eius memoria. Tunc enim primum habuimus pignus certum redemptionis, praesertim cum non sine miraculo eae matre
sterili eoncepta fuerit. Itaque hoe festum etiam illi celebrant, qui putant Virysenem in peecato conceptam 2j. Vel etiam dici potest eoneeptionis Vocem, quae SiVein Missa sive in ossicio divino usurpatur, haud presse ac physico sensu pro primo momento, quo B. Virgo concepta est, adhiberi; sed latiori quadam ac veluti morali signifieatione accipi, sic ut proinde extendi possit ad aliquod
temporis punctum, quod eamdem conceptionem Seu primum momentum subsecutum est. Ita plane cum dicimus aliquod a mundi eaeordio contigisse, non hanc ita coarctamus locutionem, ut de primo physico momento, quo mundus conditus est, intelligatur, sed eius extendimus significationem ad totum illud tompus quod proxime a mundi creatione effluxit. IIoc porro ex eo confirmatur, quod cum instaret rex catholicus per oratorem suum in Urbe apud Urbanum VIII, ut in congregatione s. Ossicii declararetur Conceptionis nomen tam in Missa, quam in horis canonicis adhiberi ab Ecclesia ad primum momentum significandum quo foetus B. Virginis animatus est, renuit constanter Pontifex , ratus eiusmodi declaratione aliquatenus definitum videri, seu ut aiunt, implicite, B. Virginem pro illo momento