장음표시 사용
61쪽
sensu rem praeSentem at lingunt, eaque Vim totam suam unice habent vel ex Doctorum expositione, vel ex usu Ecclesiae; quae scilicet haud paucos Bibliorum textus accommodare beatae Virgini assolet, qui in sensu litterati ac proprio de divina Sapientia seu Vorho divino sunt dicti. Multo Vero minus urgeri possunt, quae ex typis ac figuris argumenta sumuntur. Licet enim viro catholico ea minime sint despicatui habenda, scopo tamen, quem nobi S proposuimus, inquirendi nimirum in dogmaticae desinitionis fundamenta, minus accommoda videntur. Quapropter haec omnia missa
ac penitus impletur. Hic enim illius silius ad ertinguendtim serpentis,ae tortuosi colubri. fugacisque vim, ae potentiam, qui se totum orbem
terrarum dominatu suo comprehendisse iactabat, ad haee infima
descendii. Quod si Patres alii oraculum istud do B. Virgine interpretati non sunt, nil mirum, quum neque do Christo illud exposuerint, adeo ut si allegatos Patres excipias, nemo sit qui Geneseos Iocum 5, 15 de Christo exponat; etenim vel de eo tacent, vel aliter intelligunt; ut patebit illos perlustrantibus. Sane ex
veteribus hunc textuin, nec semper quidem integrum , praeter commemoratos soli reserunt Lucifer calaritanus: BUlioth. Maa. Patrum edit. Lugdun. 4677, tom. IV, p. 482. S. Ambrosius lib. De Fuga sec. c. 7. Opp. edit. Maur. tom. I, col. 454. S.Ilieronymus ιaesti hebraic.Opp. edit. Maur. tom. II, p. 540; necnon Coniux, m Isaiae c. 58, tom. III, pa a. 454, et in Eaeeh. cap. 47, ib. p. l055. Anonymus auctor operis imperfecti in Matth. lioin. 45 inter opp. S. Io. Chrysost. edit. Maiar. tom. VI, 93g. 492. S. Augustinus lib. II De Genesi eonira vanieli opp. edit. 1aur. lom. I. col. 665. Item De Locutione lib. I, tom. III, col . 526 S.Gregorius N. lib. I, in Iob cap. 56, opp. edit. Naur. lom. I, p. 56. Porro hi nuspiam locum hunc da Christo interpretantur. Attamen nullum ex CR- tholicis reperios, qui sententiam in Serpentem, seu potius in daemonem a Deo latam, non accipiat de suturo promisso Messia seu Christo daem nis debellatore, adeoque et de eiusdem Messiae sanctissima Parente Oraculum non interpretetur pro ea Parte, quae eam respicit.
nia, necnon eiusmodi typos et figuras apud StroZEi Op. eit., qui toto libro primo historias suae illa expendit, necnon apud PlaZZam operiscit. Act. I, ari. 2, una cum antiquiorum expositionibus.
62쪽
Si qua vero sunt quae ex novo Foedere proserri solent, ex angelica praesertim salutatione deprompta Luc. I, 28 seqq. , quia haec pariter e Patrum explanatione vim hauriunt suam, atque per se nihil Supra coniecturas suppeditant, quae plus minusve ad immaculatum Virginis Conceptum adserendum sunt probabiles, nos idcirco ab iis etiam asserendis supersedemus. Commodior siquidem postea illis ulterius urgendis dabitur locus.
PATRES QUI AD AUGUSTINUM USQUE PRO PIA sENTENTIA DECERTARE VIDENTUR
Frustra apud Sanctos Veteres testimonia requires, in quibus ipsi conceptis verbis asserant, beatam Virginem aut originalem labem non contraxisse, aut eius Conceptum immaculatum fuisse. Nondum enim per eam aetatem hae rationestatus controversiae, Si qua fuerit, proponebatur; neque ita diserte eiusmodi sormulae tunc temporis receptae erant,
prout in pluribus aliis articulis usuvenit, qui postea ad
certam praefinitamque sermulam exacti sunt atque normati. Nec sane id postulant, aut reperiri contendunt piae sententiae adstipulatores. Quamobrem satis crit si res ipsa ab antiquis tradatur, atque huius Sententiae semina, aut germina, ut ita loquar, in illorum operibus inveniantur, quae deinceps magis semper ac magis suerint explicata. Porro haec sunt, quae assertores immaculatae Conceptionis magna sedulitato undique conquisita in medium protulerunt. Dum vero nos haec ex illis describemus testimonia, eamdem legem sancte servabimus, quam in asserendis pro adversa parte testimoniis custodivimus. Ceteris igitur pra termissis, quae non ita presse rem attingunt, ea persequemur quae huc maXime Spectant. Ex quo cum alia commodatum id potissimum consequetur, ut brevitati consulamus si .
lὶ Doctus Pelavius De Incarnati castigal, qui in citandis auctoribus lib. XIV, cap. 2, S. 9 seriptores illos pro pia sententia nec fidem adhibent Apud Patres
veteres non est quaerenda expresin formula.
63쪽
- 52 Ac primo insignis est locus qui ex epistola presb*lcrorum Achaiae profertur, quique ex versione Caroli Christophori Woog protestantis hominis ita se habet: Et propterea,
quod eae immaculata terra creatus fuerat primus homo; necesse erat, ut eae IMMACULATA Virgine nasceretur perfectus
homo, quo Filius Dei, qui antea condiderat hominem, Mitam aeternam, quam perdiderant homines per Adamum, repararet lin. Quibus verbis antithesis instituitur Λdam intor et Christum, ita ut ad cum modum, quo Ada ex immaculata terra compactus est, ita et Christus ex immaculata Virgine conceptus sit atque Ortus. Porro catenus terra ex qua plaSma
tum Λdae corpus est, immaculata dicitur, quatenus, uti plures exponunt 2j, nondum fuerat ob Adae culpam obnoxia maledici ioni, neque ullis filiorum eius iniquitatibus lae-
nec delictium, ut ipse loquitur. qui
omnium maxime necessarius est; quos Vero ex BD liqui tale idoneos auctores arcessunt, eorum dicta salsis
interpretationibus , ob eorumque mente alienis detorquent. Non est necesse de singulis hoc loco dicere. Satis erit universe de unico capite illo. rum erroris lectores admonere, quod Iucubrationum istiusmodi magnam partem occupavit. Etenim si quid apud veteres, graecos praesertim, increbuit , quod beatam Virginem ραγτου, μ7Θαρτον, δμιαvτov, id
est illibatam, incorruptam, impollutam et id genus alia sonare videtur, in hoc avide tamquam secundo 2Iercurio sibi oblatum in 'olant, et ad rem suam accommodant; sed non est consequens. Siquidem illi etiam, quibus placuit originali contactam Iabe suisse Virginem, partim in utero ipso antequam nascoretur, Partim sub ipsum Redemptoris conceptum, tanta gratiae sancillatisque copia superinfusam esse putant, ut omuis originalis morbi reliquiae, eum ipso, qui dicitur, inmite concupiscentiae, sanatae, Vel in perpetuum compreS-sae fuerint. Quam ob causam immaculata et impolluta dici mereretur, licet originali labe fuisset adspersa; nam et immaculati et innocentes appellantur in Scriptura, qui praesen loiustitia et sanctitate praediti sunt, cum ab originis vitio non fuerint excepit. Quod postremum nonnullis exemplis ostendit e Scriptura do- sumplis. Nos hoc monitum libenter admittimus; quamvis non ita generB-tim accipiendum, sed intra quosdam si nos illud coercendum PutemuS.
dreae Gallandii tom. I, p. 457, e. 5. 2ὶ Ita inter ceteros s. Ambrosius Enare. super cap. 2 Genes. de Pariadiso ad Sabinum opp. edit. Paris.
riae in Biblioth. Patr. Lugd. 1677, tom. X, pag. 620, col. 4.
64쪽
- 53 data: quapropter ut persecta consistat antithesis, ideo im- maeulaια dicitur beata Virgo, quia nullum sive originarium
sive propria actione admissum peccatum illam unquam contaminavit.
Haec epistola presbyterorum ac diaconorum Λchaiae a nonnullis criticis uti adscriptitia seu supposititia habetur il : alii vero eiusdem γνησιοτητα pro Viribus tuentur, quos inter auctor proieStans WoOg, qui primus graecum illius textum vuIgavit, et Gallandius novissime in sua Bibliotheca s2j. Verum quidquid censendum de hoc sit, nemo inficiasiverit spectari eiusmodi epistolam posse ac debere uti monumentum Vetustissimum, quod ad priora pertineat Ecclesiae secula s3j, quodque proinde maxima ad faciendam fidem auctoritate polleat. Nec minus praeclare a communi contagione originalis vitii beatam Virginem liberat magnus ille alexandrinus antistes Dionysius, cum eam unam et solam Filiam vitae nuncupat dicens: Multae reperientur matres: una autem et
sola Virgo fidia vitae genuit Verbum Misens et per se subs stens increatum, et creatorem 4 . Ubi animadvertenda etiam sedulo est antithesis inter Virginem siliam vitae et Verbum Misens ab illa in carne genitum, quam Dionysius instituit;
Uirum gemnuina sit tensenda illa B- pistola. S. Dionysius alexandro
lessom. cap. IV, S. 5, ubi refert etiam
argumenta virorum eruditorum quihus haec epistola suspecta est. Id ipsum deinde praestitit cl. Morcellius in suo Mnvολογιω v ευαγγελιῶvεορτασπικῶv sive in Kalendario Ee-elesiae constantinos. Romae 4788, vol. I ad disem 50 novembr. ubi pag. 250, not. 25 et illud sollerter adnotat: a ' Aμωαου παρθευου non plus hic Essa putabat Vuoogus, quam αΘαλαμευτου παρΘἐυου sive virum non expertam At ipsa vox παρθεvος tantumdem valet Ipsa autem terra
virginis comparatio sanctam Virginem Mariam nobis exhibet ab ipsa origino immaculatam; quippe terra illa ex qua primus homo essectus, talis etiam tum erat, qualem paullo ante Deus esse iusserat; neque Adam
dictum fuerat, Maledicta terra in spere tuo. Genes. c. 5, v. 17 . .
Siquidem ab antiquis temporibus, Ecclesiae catholicae sententia, in divinis ossiciis publice usurpabantur eiusmodi acta. Gallandius Ioc. cit. S. 9, existimat an. Christi LXXX seripta ea fuisse. 4ὶ Epist. s. Dionysii adversus Pau
lum famosatenum episc. Antiochiae.
Opp. edit. De Magistris. Romae 4796, pag. 2l2, et Seg.
65쪽
tum pariter cum eam Vocat tabernaculum sanetum non manu factum, eamque servatam incorruptam, et a pedibus usque ad eaput benedictam. Sic enim ait: Non in servo inhabitanu Christus , sed tu sancto suo tabernaculo non manufacto,
quod est Deipara Maria. Illic enim in ipsa Reae noster, Reae gloriae factus est Pontifeae et manet in perpetuum fl); et iterum loquens de Apostolis una in coenaculo sedentibus die Pentecostes: Erat enim, inquit, cum eis etiam domus illa Dei magna, manifestus mons Dei Deipara Maria s2j; denique Paulum famosatenum perstringens concludit: Eι qui
nunc nosissimis diebus propter nos venit, non in figura ignis, sed conceptus in ventre Virginis Mariae, superveniente Θ, ritu Saneto in eam: et Matrem incorruptam, a pedibus usque ad eaput benedictam servavit, sicut ipse solus novit modum conceptus et ortus sui. Haec est quam Isaac praevidens, d
eebat Iacob: DET TIBI DOMINUS BENEDICTIONEM COELI DES PER, ET BENEDICTIONEM TERRAE HABENTIS OMNIA. Qui enim
e coelo descendit Unigenitus Deus Verbum, gestatum est in utero, et genitum eae paradiso virginali habente omnia s3j. Sed neque veretur Dionysius dicere Mariam tabernaculum Spiritu Sancto firmatum ab eoque protectum semper, Scribens:
Neque alius in tabernaculum eius verum introiva, nec eaeivit, nisi solus Dominus: ET SIGNATA EXT PORTu tabernaculi integra et incorrupta et inviolata: manu enim Dei elausa est, et digito eius signata est. Neque summus noster Sacerdos manu hominis est ordinatus, neque tabernaculum eius ab hominibus
fabrieatum, sed Spiritu Sancto firmatum est, et virtute Iliissimi protegitur illud semper laudatissimum Dei tabernaculum Muria Deipara, et Virgo 4 . Quae quidem in Dionysio eo plus habent ponderis, quod ipse in humano genere cunctis que hominibus quantumvis iustis, uti scite observat eruditus editor illius Operum De Magistris, peccatum originis agnoverit i5 . Quod si nihilominus beatam Virginem taber
let in Ibid. in Responsione ad quaesi. VII Pauli famosateni pag. 26l. si Ibid. in Besp. ad Qua sl. X. pag. 224.
5ὶ Videsis eius praefat. De Vita et scriptis s. Dionysii Aleaeanis. pag.
66쪽
naeulum vocat ab hominibus non fabricatum, sed Spiritu Saneto limatum, proiectumque semper tabernaculum Dei, procul dubio illam ab omni semper labe immunem prorsus praedicat. Celebris inter veteres extitit comparatio, quam ipsi crebro instituere praeoptabant ΕVam inter ac Mariam. Ouemadmodum enim, aiebant, Eva serpenti credens Origosuit peccati, mortis, totiusque perditionis, ita et beata Virgo fidem Angelo adiungens, Verbum in utero suo indutum carne concepit, essectaque est nostrae SalutiS origo, ac proinde
abolitionis peccati principium.
Hanc expoliunt urgentque comparationem s. Iustinus
vero princeps inter Omnes eam usurpandi atque explicatius proponendi fuit Iustinus, satis heic erit eius verba describere quocum ceteri conSentiunt. Loquens igitur sanctus mart3r de Verbo a Patre gentio dicit, ipsum eae Virgine hominem esse factum, ut qua via initium orta a serpente inobedientia accepit, eadem et dissolutionem acciperet. Eva enim
compara-lio apud V teres recepta
Evam inter et Mariam. CXXXIII: n. XL, qui praeterea Bdversus nonnullos hSpercriticos γvη-erto τα insiynis epistolae, ut eam vocat s. Hieronymus, a Dionysio da
ta contra Paulum famosatenum e
gregie tuetur pag. XV et seqq. S. X
seqq. Siquidem hanc epistolam ex recentioribus criticis a g. Martyre abiudicarunt Valesius, Harduinus, Nonisauconius,Dupinius, Ca eus, LeQuien, Ceillier et Ponthius. Dionysio vero illam tribuendam mordicus vindicarunt Tillemontius, F hricius, Natalis Alex., Bullus, et noster De Magistris. Pagius autem mediam veluti inivit viam scribens adan. 264, n. III de hac ipsa epistola: α Etsi Dionysio salso tribuatur, non lamen inde sequitur non suisse scriptam ab aliquo ex episcopis, qui synodis adversus Paulum celebratis interfuerunt. Innumeris aulem exemplis constat, indubitalao antiquitatis epistolas scriptorum errore salsos titulos praeserre. v
lj In Dial. eum Tryphone num. 400, pag. 495-496, edit. Maran. Paris. 4742. 3 contra haeres. lib. 5, c. 22,
33 De Came Christi c. 47, edit.
Rigaliii. 4ὶ De errore profanarum rei glan. c. 26 in Bibl. Patr. Gallandii tom. t V, p. 54 seq.
67쪽
eum Virgo esset et ineorrupta , sermone serpentis cone to inobedientiam et mortem peperit. Maria autem Virgo, eum fidem et gaudium pereepisset nuntianti Gabrieli laetum nuntium, nempe Spiritum Domini in eam superventurum, et virtutem Illissimi ei obumbraturam .... respondit: Fiat mihi se- eundum verbum tuum. Comparationis vis ad rem nostram
quod attinet in eo sita est, quod sicut Eva incorrupta adhue et inviolata, divinaque ornata gratia causa fuit et origo humani generis exitii; ita et beata Virgo intemerata, alque a peccato quovis prorsus immunis causa facta est et origo salutis nostrae, si de atque obedientia sua concipiens in utero Christum redemptionis ac salutis auctorem. Talis autem non extitisset, si et ipsa aliquando peccato suisset deturpata.
Huc pariter reseruntur quae apud Hippolytum poditu ensem episcopum et martyrem leguntur: Dominus peceati evera erat, et eae lignis putrefactioni non obnoaesis secundum hominem, hoe est eae Virgine et Spiritu Saneto si . Licet enim haec proprie reserantur ad mirabilem Christi conceptum sine virili congressu peractum, cum tamen Virgo in qua conceptus est Christus Spiritus Sancti virtuto lignum incorruptasse vocetur non secus ac ipse Spiritus Sanctus, ideo haud incongrue a s. Hippolyto immunem eam ab originali vitio existimatam fuisse insertur. Verum planius atque apertius Origenes, seu potius antiquus auctor homiliarum quae eius nomine circumseruntur, beatam Virginem immaculatam praedicat his verbis: Huius itaque Unigeniti Dei dieitur haec mater Virgo
verit integrum contextum adduc re ex quo malorem adhuc vim rctgyraesens mutuabitur. Porro autem,
scribit .area eae lignis quae putrescere non poterant, erat ipse Salvator. Per hane enim, putredinis et corruptionis eaepera eius talernaculum significabatur, quod nullam peo evii putredinem genuit . . . Domi nus autem petavit eaepera erat, et ex lignis putrefaetioni non obnoetiis se eundum hominem, hoe est eae ridistina et eae Spiritu Saneto, intus risoria tanquam purissimo Verbi Dei
68쪽
Maria, digna Dei immaculata sancti immaculati, una unius. Ubi eam confert cum immaculato Dei Filio , et per comparationem ad illum vocat immaeulata m. Sequitur deinde a loquens B. Ioseph: Accipe ergo eam sicut commendatum caelestem thesaurum, Deitatis divitias sieut plenissimam sanctitatem, sicut perfectam iusιitiam; postea concludit: audite quod Mirgo in utero accipiet; non eae desideris partum concipiens, quae neque persuasione serpentis decepta est, neque eius alpatibus venenosis infecta si . Haec postrema verba vix non dixeris sormalem atque expressam de immunitate B. Virginis ab originali macula enunciationem. Praeclaram denique idem auctor instituit antithesin Patrem inter aeternum Matremquctierronam inquiens: Non indiget Christus patre super terram. Heorruptibilem enim habet patrem in ereelsis. Non indiget matre in caelis, immaculatam et castam habet matrem in te ra, hane multum beatam Virginem Mariam my. At quae de B. Virgine diserto sermone habet s. Ephraemsyrus Omnem Superant Opinionem. Etenim eam omnibus pra coniis extollit oratione vere mellissua. Nonnulla subiiciam quae propius ad rem nostram Spectant. In oratione ad sanctissimam Dei Genitricem: Immaculata, inquit, et intemerata, incorrupta et prorsus pudica, atque ab omni sorde ac labe peeeati alienissima Virgo, Dei Sponsa eι Domina noειra . . . . inviolata, integra, planeque pura ac casta Virgo Dei Gen tris ete. Sanctior Seraphim et incomparabiliter reliquis omnibus supernis eaeercitibus gloriosior . Placet praeterea sibi servens hic B. Virginis laudator eam identidem vocando
immaculatam, immaculatissimam, purissimam, novam ma rime ae divinam Iargitionem, omnino immaculatam, Dei
ll) Origenis Adamantii Opp. Par. II. edit. Parisiens. 1572. Hom. I. inister Homilias in diversos pag. 274-225. st Ibid. Hom. III. p. 280 eo . 2.
De his Homitiis CL Bellarminum De Seripi. Ecclesiast. cum Diss.mator. Philippi Labbvi. Venet. 1728. Ope rum Tom. VII. De Origene an. 226. pag. 44. SEq. i5ὶ In Oratione ad sanctissimam Dei Genitricem. Opp. edit. Rom. 4598. interpreto Gherardo Vossio Tom. III. pag. 240; nec non De ganetissima Dei Genitricis Virginis Nariae laudibus. Ibid. p. 207. ,
69쪽
- 58 divinam sedem, Dominam SEMPER BENEDICTAM, Evae pretium redemptionis, fontem gratiae, Sancti Spiritus fontem signu-ιum, Templum divinissimum, sedem Dei, puram, quae draconis nequissimi caput contrivit, quae semper fuit tum corpore tum anima integra et immaculata tu, tabernaculum
sanctum quod spiritualis Beseleel aedilicavit IV. Quae quidem aliaque id genus permulta apertissime ostendunt quid
de B. Virgine Ephraem senserit. Haec enim cum maculata eiusdem origine nullo componi modo possunt. Ita et s. Ambrosius de se in Adam peccatore loquens: Suscipe me, inquit, in carne quae in Adam lapsa est; suseipe me, non eae Sara, sed eae Maria ς ut incorrupta sit Virgo, sed Virgo per gratiam ab Omni integra tabe peccati s . Quibus verbis extremo loco positis ui pote generalibus, neque ad actuales noxas coarctatis integritas a quavis labe luculenter significatur.
Afferri et illud o s. Io. Chrvsostomo solitum fuit, quod in Serm. de Nativitate Domini idem scripsisse perhibetur: Quemadmodum arιψeae, inventa materia utilissima, oas pubeherrimum fabricatur; sta Christus invento Virginis sancto
l) In Orat. cit. opp. ed. Rom. 4746. ex vers. Assemani Tom. III. p. 545.
- edit. Haur. Tom. I. col. 1256. Heio editores Maurini adnotant in edit. Ρaris. adducta verha legi eum partieula negante: Nox in carne quae in Adam lapsa esι; sed alias omnes editiones
et cunctos mss. codices respuere n
gationem. Et optimo quidem, in dunt editores: neque aliud hic signisseatur, nisi quod christi caro eiusdem naturas fuerit atque Alae Caro, unde per generationis successionem propagata est; licet eiusdem peccato n quaquam maculata, Sane editio r mana, quae prodiit an. 4580 in sex vol. distributa, et Meundum quam a dornata est editioParisiensis an .4644, omittit particulam negantem. Attamen hi ipsi Maurini editores in nota adn. 24 Sermonis VI in hunc Psalm. 18 eol. 4059. scribunt: a Nequa quam vero insiciatur s. Doctorὶ beataa Virginis immunitatem ab omni peccato; quippo quam non obscure adstruat in ultimum huius ipsius psal mi versiculum iIlis verbis; suscipe me NON in eamne, quae in Idam lapsa est ec. . Plura alia ex eodem s. Ambrosio testimonia asserri pro eadem sententia possent, quae tamen brevitatis gratia praetermitto.
70쪽
eorpore et anima, templum sibi construaea Ornatum fl). V rum cum hic Sermo dubiae saltem sit auctoritatis, eatenus rei nostrae probandae par eSt, quatenus ad veterem Script rom spectat. Alia item non pauca Patrum testimonia, quae tamen ab adsertoribus piae sententiae passim adduci solent, omisimus, sive quod rem praesentem proprio non ait in
gant, sive quod spuria aut dubia saltem habeantur 2 .Quapropter heic primum Patrum agmen e laudamus.
PATRES ET SCRIPTORES ECCLESIASTICI RECENSENTUR QUI AB AUGUSTINO AD BERNARDUΜ USQUE IMMACULATOB. VIRGINIS CONCEΡTUI FAVERE VISI SUNT.
Pro exortae pelagianae haereseos occasione doctrina de originalis peccati in omnes homines propagatione clariorem lucem adepta est, instante potissimum s. Augustino, qui illam haeresim plane contrivit. Exinde tactum ut posteriores aetato Patres atque ccclesiastici scriptores vehementiori stilo dogma catholicum adstruerent ac Vindicarent. Hac de causa alteram hanc seriem a priori distinctam volui, ut ex his etiam sententias asserrem, quae fautrices piae causae videntur.
Ab ipso Augustino ordiar. Hic igitur in libro De Nat. et gratia de B. Virgine disserens haec habet: Eaecepta itaque sancta Virgine Maria, de qua propter honorem Do-
Opp. edit. Frontonis Ducaei Lutetiae Paris. 1624. Tom. VI pag. 496, qui adnotat initium istius Orationis s. Io. Chrysostomi citatum suisse in Cono. Ephesino. CL eiusd. Adnotat. pag. 4042. Legst pra lerea mo, tum pra missum n D. Mont lautonio huic Homiliae. Opp. vol. VI. p. 591. 2: Quae videri possunt magno numero tum apud Catharinum in D sputatione pro veritate immaculatae
tum apud Theoph. Baynandum sive in Diplyeis Marianis opp. edit. Lugdun. 1665. Tom. VII. p. 440. seq. sive in op. Pietas Lustdunensis eryaB. U. immaculate conceptam. ΤOm. VIII. pag. 265. seqq. Apud Coceium in Thesauro lib. III. art. 1, apud Salagaritim De Concepi. c. 42, aliosque Passim, praesertim vero apud PlaEZam in Oh sa pius cit. Causa un-mae. Concem. Λcl. II. ari I. et Act. VI. ar. 2. S. Augusti.