Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 6. i.e. 4.

211쪽

clionis posita. Sed quod initio voluntarium erat, stpostea necessarium; quoniam qui arbitrium susceperunt, videntur Suam obligaSSe sdem, quum eos liberaro oportet. Itaque arbitri semel sus epto munere omnino sungi debent, et repugnantes coguntur imperio magis iratus 2ὶ; nisi juslam habeant causam, propter quam sui ossicii partibus non satisfacere impune possint. Ita si litigantes arbitrium infamaverint, aut eo spreto, ei contemplo ad alium arbitrum ivorini, si graves inter ipsos inimiciliae ortae sint, impune arbitrium abjicitur; similiter adversa valetudo, necessaria prosectio, munus reipublieae, aliaque similia justam praebent abjicendi, aut saltem disserendi arbitrii causam 3).

g. XI. Pendet autem ex indole praesertim, et ratione compromissi, quo modo, quove ordine procedere; quam potestatem habere, quam contra non haberct, quoi numero esse, intra quod tempus, et quibus de rebus arbitri judicare debeant si). Generatim serenda ost ab arbitris senientia loco, in quem compromissum

fuit 2ὶ; die non seriaio 3ὶ; tempore convenio, nisi

litigantes nul Ium tempus definiverint, vel ejus prorogandi arbitris dederint facultatem, vel arbitri jurent, sibi nondum liquere ), partibus praesentibus publicanda est 5), nisi aliud populorum moribus receptum sit; denique serenda est de negocio, quod datum suis, non de alio 6); Ol si plura negocia commissa sunt, de omnibus est dudicandum T). Possunt quoque arbitri ali 0s eligere, qui controversiam definiant cum hanc polos talem a litigantibus acceperunt 8ὶ, non item cum ea de re nihil actum est 9):

212쪽

g. XII. Non in omnibus tamen causis arbitri adhiberi possunt , sed in iis tantum, quae privali arbitrii sunt; quoniam per simplicem arbitri noli nem eX pediri non possunt, quae ad jus publicum pertinent et publicam auctoritalem desiderant. Ergo rejiciunt arbitrium causae restitutionis in inlegrum, criminales, in quibus criminaliter agitur, item La Sae status, scilicet ingenuitatis, natalium, libertatis 13, actiones populares, et fam0sae 2 , similiter causae matrimoniales 3 ; quippe quae omnes vises superant privatae potestatis. Eliam causae exemptionum, quod in iis agitur de jure Summi Pontia sicis, per compromissum nosci, eXpedirique non pos .

stiluro non rejiciunt compromissnm, quoniam ea mutuo consensu dissolvuntur cap. a de Sponsaι.

4) Cup. 5 ue Arburia. g. XIII. Arbitri pronunciatio sententia proprie non est, sed a jurisconsultis arbitrium si), passim vero sori usu laudum vocatur 2). Ab eo non datur

appellatio, quoniam absurdum esset diuturna lite vexare eos, qui ad i arbitros iverunt, ut se a . lilium ambagibus, et impensis liberarent; arguere Vero S

metipsum debet qui compronii sit, si minus aequum judicem elegit 3). Verum ut sententiae ab arbitro prolaiae iniquitas, dique error emendetur, passim

213쪽

lli in soro recopium est, ut illa ad arbitrium honi viri

redigatur. Quam reductionem intra decem dies po- Slulai qui causa cecidit 4).. Magnam autem haec reduello cum appellatione affinitatem habet ac per eam negocia arbitris antea commissa ordinarium judicem deseruntur. 1ὶ L. 9 P. qui satr8d. eost.

et) Inferiori latinitatis aevo audieare dictum est laudare. In lib. a de Vevdis ea . go scriptum est: laudatum AEaepe aeto , hoc est , judicatum. Consulo Botomanum MDerb. nudat. Turnobus Moera. lib. Id cap. I 2, vehementer objurgat jurisconsulios , quod barbaro lavdi vocabulo utantur, cum arbitri sententia arbi ratim latine dicatur. Verum hoc quidem est, quod Turnebus dicit de barbarie voeabuli ιavdi ; sed elegantiores jurisconsulti arbitra verbo usi sunt, et ita sane loquitur Caius est. Iv. 9 T. Quiaasiad' cos.

g. XIV. Celerum cum arbitri voluntarii nullam habeant jurisdictionem , eorum arbitrium Vim , et eXitum non habet nisi praesto sit auctoritas Magistratus, seu Judicis ordinarii, cujus imperio arbitri exe- eulio perficitur. Hoc autem imperium ad illud exequendum non accommodat Magistratus, nisi primum re cognita intelligat, dignum revera esse arbitri judicium, quod a litigantibus Observetur. g. XV. Expirant arbitria mutuo consensu, mor le compromittentium, nisi etiam haeredum lacta silmentio i), uno alterove ex arbitris mortuo 2), nisi

caulum compromisso sit, ut uno ex arbitris vita sun-eio reliqui judicent 3), lata sententia interitu rei de qua liligatur, lapso tempore constituto, nisi illud

FINIS LIBRI TERTII.

214쪽

INDEX

TITULORUM, QUI IN HOC TERTIO TOMO CONTIIENTUR.

State . . - . pag. 3

TiπLLs ΙΙ. De judiciis , et eorum uix

risue . . . 32

JITULUS III. De procuratoribus mTl TLLUS IV. De foro competenti. ITΠLus V. De libelli oblatione .... 66TiTULΠs VI. De Glo, et contumaeis . . ISTIT LPA VII. De litis contratatione. . .. Υ5TITΠLvs VIII. De juramento calumniae . . 8STITELLs IX. De probationibus . . . . 94TITLLUs X. De eaeeeptionibu3 , et replicationibus . 122 TITELΠs XI. De Ordine cognitionum . . 131 TirdLus XII. De mutuis petitionibus. . . I TITCLus XIII. De dilationibus ImTlTULUS XIV. De sententis et re judieata. 146ΤlTΠLus XV. De appetitationibus . . . . IsqTl LUs XVI. De in integrum restitutione. . 200Tire1 Πs XVII. De arbitris . . . S . . NuPINIs INDICIS LIBRI TERU.

216쪽

Ε0RUM QUAE AUCTORITATE

IN NEAPOLITANO REGNO VIGENT.

218쪽

INDEX

ADDITIONUM EORUM QUAE AUCTORITATE SUMMORUM PONTIFICLMIN NEΛPOLITΛNO REGNO VIGENT.

Artieoli aegreti dei Trallato G aec Oeamento gel f 74f tra la Santa Sede e la Real cortes di Napoli. a XLII. conventio inter Sanetissimum Dom um Pium VII Summum Ponliseem, et --jestatem suam Vercinandum L 1818). a XLVI. Nota ad ara. IX Getae Conventionis. a L. Nota ad ari. X Getae conventionis. 2 LI. Nota ad ara. XV Getae Conventionis. η LIV. Nota ad ara.. XXI dictae Conventionis. 3 LVIII. Laeras apostolicae quibus eontinetur Indultum nominandi ad plures AreMep 3 pale' et Episcopales Melestias favore serenissimc Ferdinandi I utriusque Sisiuae Regis, ejusque Sueee orum. 2 LXIV. convenesone amsehevole salta in Roma a

mmo Pontesee Gregorio XVI e Mavarata ii Re Ferdinando II. 2 LXVI. conatitutio Benedieti XIV. super jurisd elione et saeuitatibus capellans Majoris Regni Neapolitani. 2 LXXII.

219쪽

Motus proprius Benedicti XIV ruper nonnullis aliis faetitiatibus Capellans Majoris mons Neapolitani. 2 LXXXIX. constitviso Pii GL de nova ciscumfer stione Maium Episcopalium regni Nea soluani cara Pharum. 2 XCIV. Addenda de erectione nomarum Sessium Deopassium in regno Neapolitano. II. Laerae in formia Men. ae Melerita Receptasia. 2 CIX. Is ruraoni per ιaformarione dei ictoli deue Mere ordinarioni neue mirae Rieeια e gase P anno 1822 Ila commistione Mi Ueseori presedula sis Nun-Mo Amafoueo. 2 CDU. Dubbi proposti alia commitiasone M' V

220쪽

Aduenda ad pag. SI. g. CL Tom. I.

prorum e ratiseato dalla meam S. a di SGrugno 174 1 e realia S. S. a di II. Gllo 3teδδo meδe ed anno. ΡΕst terminar lo dispulo se controversio, che daptu secoli net Regno di Napoli sono state su diversi capi tra te Curio laiche , ed ecclesiastielis , e per torre con clo ogni occasione di discordia trale duo Potesta , la Sanilla di Nostro Sig. ΒΕΝΕ-DLTTO XIV , o Ia Maosta di CARLO Insanio dispagna , Re delle due Sicilio , per me2go de' loro Plenipolregiarii muniti dello necessarie lacolia , dopo diligentissimo egame, o matura deliberaZion Θ, nella quale per parte di Sua Santila si e inleso ilparere di alcunt Signori Cardinali, son convenulide' Seguenti capsioli, cho douranno da ainendus leparti per l' avvenire perpetuam ente , sed inviolabil- mente osservaret , col cominciarsene P esecuetione