Historiarum fragmenta

281쪽

.54. Atque eum Curio laudatum accensumque praemiorum Spe, filii lauscum Optavisset, ire iubet.

fecundo muni, quia vis piscium immensa Pontum erumpens et Obliquis subter unitas saxis eaterrita omisso alterius litoris steaeu hos ad portus te fertur: unde primo quaestuosi et opulenti. ubi v. orellium. Paullo alit et et minus accurato Amm. Marces Il. XXIl. 8, ex tr. Neonstrat ab ultimis nostri sinibus maris agminatim ad hunc seceSSum pariendi gratia petere pisces, ut aquiarum Suavit te stilubrius fetus educant, in receptaculis curis, quae Sunι ibi densissima, securi Doracium belluarum. Fr. b . Ort..p. 979. Gori. ed. lnai. III, 36. ed. min. III, 25. p.

217, 2. Debr. lII, 111.J Fragmentum, quod Non. IV, 334. p. 358,1 . Merc. conservavit, per se Satis obscurum hoc certe probat, etiam

tertio libro de Curionis rebus gestis in Maeedonia et contermini Qterris a Sallustio die lum fuisse. Curio autem quum a. 7b. a. Chr. n. in provinciam abiisset v. ad Fr. II, 41. , probabile est, quae hoc libro de eo narrata sunt, ad pius imperii annum tertium, i. e. 73. R. Chr. n., pertinuisse. Duod ad verborum sensum attinet, nihil am- plius potest eoniici, quam militem aliquem, qui, quomodo aliqua res

admodum ardua eum summo Romanorum emolumento pos Set per-l fiet, vel invonis sol casu, Vcti audacter speculatus esset, id imperatori nuntiasse, quom, eo nuntio valde laetulum, illum impulisse, ut assumptis sociis vel visam rem accuratius Oxploraret, vel audax facinus strenue exsequeretur. I ebrossium, qui divinavit illum militem Ligurem suisse, de quo est Fr. Inc. m. qui transilum in monte Bora invenerit, Gerlachius Vol. III. p. 102. Pl p. 131. summi acuminis laude mactat; nobis, auctoritatem Ciceroni s de Orat. II. . 17. SPquentibus, in plus videtur. - Celerum corrupte in Xonii codd. Cupio est pro Curio, quod nomen setiuiter ro lituit Lipsius in Λnliqq. l.ecit. II. e. 4. - Optare Nonius recte explicat eligere. aqua verbi potestate ductum ost vocabulum optionis: cs. Liv. Vt, 2b, 5. Camissus, permisso, ut ex collegis Optaret, quem vellet, contra spem omnium L. Furium optavit: et v. DrahcnbOrch. ad XLII, 32, 1. In hoc sen' u aperium est quibuscum opstivisset per attractionem dictum esse pro cum iis, quos optavisset, quae dicendi ratio, ut rotativum praepositioni iungatur, ex qua demonstrativum pendere debebat, apud Latinos rarior quidem est, sed non prorsus iu-

282쪽

55. Nomenque Danubium habet. 56. Omnium istum iniim, quae in maria, qua imperium Romanum est, fluunt, quam Graeci, ει 3ω θα-

solens . ut sal Ko ad Ilig. c. CVIII, 3. p. 585. eoni ii iiii iis . G. Tor. Λndr. IV, i, 57. Restitue in quem me accepisti locum, i. e. in eum locum, quo me accepi Ati. V. Waleli. Emonii l. Liv. c. IV. p. 8l. t Κrueger. de Ailracl. ling. lat. X. 112. p. 277 sqq. Cum SalluAlii loeo plane congruit Xenophonte uK in Anab. I, 9. 25. Κυρος πολ-

λακις βι υς οινου ηαιδεεῖς επεμπε τοῖς φίλοις ἐπιλέγων, δεῖται σου

τουτον εκπιειν τήρορον συν οις μαλιστα φιλεῖς, i. o. συν ἐκείνοις. ους μαλιστα φιλεῖς. Fr. 55. fCOrt. p. 100 . Geri. e l. mai. Ine. 57. ed. min. II, 75.

p. 203, 5. Debr. II l, 108. III. I 58.J Locus sino libri indistio est apud. cron. ad Plorat. P. I 8.; eundem ex tertio laudat Aru R. v. nomen

illi est, p. 248. Lindi m ., quam cortissimam grammatici auctoritatem adeo conlompsit Gorlaelitu A, ut in ed. in in . suo aeum ino confisus in secundum transforret. Ail brsevis Fragmen ii rationem cognoscondam apprime facit Sex L Rus. c. 7. Dardanos et Moesos Curio proconsul submit, et primus Romanorum ad Danubium usque per- penit. idem los latur Eulrop VI, 2. Missus App. Claudim successor C. Scribonius Curio post consulatum. Is Dardanos vicit et usque ad Danubium penetravit. Nimirum quum Danubius primum aditus Romanis haud dubie ros magna atque clara videretur, Fallu si ius. qui amat de iserrarum ei locorum situ et natura ac de gentium

nulla tum de flumine ipso. lum do accolis gentibus rerum a Curio nogestarum narrationi iniuriicere. Ad Danubii igitur descriptio nomet hoc Fragm. ol soquens pertinet; neque alio Pa quam hoc loco exhiberi posse nemini dubium orit, nisi qui in clara luce coeculial. - Quod ad grammaticam verborum ratio noui allinei, Λero pariter atque Aruq ianus sal O contendunt Danubium n utro gynere esse positum. non asκcculi uecusativum vi appositionis ad nomen referri; cs. Κrugeri Gramm . lat. S. 299. l. p. 395. Eandem strueturam habes apud Ovid. Fasit. III. 245. Adde, quod excubias rem Romanus agebat, Pua nunc Esquilias nomina collis habet. Fr. 56. I Cori. 1009. Ger l. ed. mai. Inc. I90. d. min. II, 76. p.

205, 6. Debr. III, Ib7.l Hoe Fragmonium, a Gellio X, 7. sine libri

nota servatum quamquam sententiam magis, quam verba Sallustii praebel, abunde lamen ostendit, quod superiore Fragmento significavimus, auctorem in Historiis do Danubio eiusque nomine, magnitudine et curgu accurate ogisse. Ex eodem loco desumpta esse verba, unde pelitum Psi Fr. 55., res ipsa loquitur; coque concidit

283쪽

C. SALLUSTI CRIsΡΙλασσαν appellani, maximum esse Nilum consentitur; pr

xima magnitudine esse Histrum i scripsit Saliuinus

Gor laetiti ol,inio Vol. III. p. 1 4. declarata, Sallustium, si tu in de Ponti situ ageret, de Danubio exposuisse. - DP maris interni nomine graeco ri εισω θαλασσα v. FOrbigeri Geo . antiq. Vol. II. p. 13sqq., qui ibidem de variis eius partibus accurate exposuit. Ad has partes respiciens Aive Sallustius sive Gellius maria dieii, qilao statim post Ringularis numeri vocabulo significantur. - Otia particula vim et usum loligimus ad Ilig. c. XVI ll, 2. p. l . coli. e. XXXVlli, 6. p. 221. V. etiam Fr. I, 9. et III, M. - De rotativi quom sonoro

non cum praecedonte Rubstantivo, Sed cum eius attribulo congruente, v. Gram m. lal. noς iram X. I b, 3. nol. 2. a. p. 48 . - Histri et Danubii nomina, quamquam saepe promiscue ponuntur, ita dissoriani. ut illud de inferiore et ad ostia sua proporanio flumino. hoe de su-pori Oro, tum Germaniam et Pannoniam Perment, usurpetur; v. FOrbigeri Geogr. ant. Vol. III. p. 325. nol. 16. - ui vulgo dicitur Ister, non minus recte Hister seribiliar, ut Grammaticorum te ςlimonio oliuini R Optimorum Acriptorum codicibus comprobatur: es. Forbi r. l. l. et Conr. Leop. Selinei dori Gramin. Lal. I, 1. p. 194. Fr. 57. Cori. p. 1002. Geri. ed. mai. Ine. I 8. ed. min. III, 29.

p. 217, 9. Debr. II, 153.J Uui locus huic Fragmento, quod apud Isidor. Origg. XIX, 23, 4. p. 662. Lind. sine libri nota exstat, assignandus sit, aliquantum habet dubitationis, quum haud facile die aqubi Sallu lius de Gormanis ogorit, idque obiter tantum, an dala opera ceri l. in re ambigua non improbabilis videtur Debros sit sententia qui id in pnarranda aliqua Curionis expedition saelum esse coniecit, quamquam Pl in loco libri constituendo, et in temporo definion doci in coleris Fragmontis hue tractis multum n vero aborravit. Nullo nim modo fieri poluit, ut iam semino libro, quo duo priore ς anni Curionis, i. e. 75. et 74. a. Chr. n. eontinentur v. ad Fr. II, 41. , de Germanis ageretur, nulla dum Pius rei idonea occasione oblata. sed quum tersio libro Curio ad Danubium usque progr RSus ossst narretur v. Fr. III, 55. , admodum probabile est Sallustium, numini Α, tuod lum primum conspexissent Romani, ne curata mentione incla, adiunxisso huic disputationi nonnulla do gentium incognitarum ingenio et mori hii , quae ot tranq illud numen, et ad eluq sonto; ostiu-

quo versus habitaroni. Uuum autem Gormanorum natio per so latissimo pat ret, vetores, quaecunque gentes ultra XOricum, Pannoniam Di Illyricum ad Danubium versus xodos hab harai, univors a Germanorum nomino comprohondere sol hani; cs. Di Ortys. Peripς.

284쪽

HISTORIARUM FRAGM EXTA. LIB. III.

5,7. Germani iii tectum renonibuS corpus legunt.

Tου μὲν προς τετανυσμένα φυλα νέμονται Πολλα μαὶ Μαιώτιδος ἐς στομα Ι'ερμανοὶ Σαμαται τε Γέται θ

t PaulSi Eneyclop. Reat. Vol. III, p. 776. Ouare mirum videri non potest, quod Sallustius Curionis expeditionibus in has regione si delatuς de illi; gentibus dis-oruit, victu cultuque a politiorum Populorum consuetudine tantopere abhorrentibus. - Tegunt alii in te clum corpus rotalum adeo male habuli colorum, ut scribondum conseret Germani in lecti: sod vulgaris lectio rectissimo sest, qua hoc significaliir: Gormani circa nudum neque aliis vestimentis ieetum corpus reno nos gerunt, sive Nubi r r non 'fi, quibus soli A utuntur,

nihil praeter a vestim iiii habent. Gortae liliis Vol. li I. p. 123. locum dieii Mibi vitiosum videri, alitiqqtie vestimonii nomon excidissΡ. Sci-lleel eoniunxit inlectum renonibus, non a s cuius renonibus I, rtinere ad tegunt, de qua verborum collocandi ratione U. quae anno

lavimus ad Cat. XXIX, 3. p. 135. Do renonibu A ipsis Isidorus l. l. haec habet: ,, Ilenones sunt velamina humerorum et pectoris usque ad umbilicum, atque intortig villis adeo hispida. ut imbres rospuant. Renonis autem Vocabulum, quamvis gallicae esset originis v. Varro de I. . L. V, 3b, I 67. p. 65. ed. Mulier. , de tali vestimonii genero haud inusitatum Romanis suisse, cs. Doedorlin. Synonym. Lat. VOl. V. p. 21. , palet ex Caesare de B. G. VI, 2I, 5. Germani pellibus

aut parvis renonum tegimentis utuntur, magna corporis parte nuda. Nam quum Caesar distinguat inter pelles, i. e. rudia coria de corporibus d tracta neque ullo modo ad usum fabricata, et renones, i. e. saeta ex pellibus nςrestia vos limenta, non potuisset ita diecto, nisi lectores consisuq esset scire, quid es Aeni renones . Ceterum apud Caesarona, id quod interpretes non asseculi fiunt, parvare nonum tegimen ιa sunt te ςimenta, quae renonibus constant

genitivo vim appositionis, qua ulterius substanti vi natura et potestas explic 'lur, Oblinente; cs. Caes. H. C. I, 42, 3. Caesar conlisus est praesidio legionum et munitione fossae. i. e. munition , quaesosqa constabat. - ld. ibid. III, 83, 4. Pompeiani omnes de praemiis pecuniae agebant, i. e. de praemiis quae pecunia da rotatur. Tacit. Λnn. XII, 31, . Dua romanus Sine robore lestionum sociales copias ducebat, i. e. sine robore exorcitus, quod logionibus continebatur. Plura de hoc g nitivi usu v. apud Bill rolli. Graii in .Lal. 181. nol. 3. P. 229 sq. ed. III. et in Rumpelii egregio libro do casibus p. 222 Sq. Fr. 58. I Deest ap. Cori. - Gori. Od. nani. Ine. 181. P d. min.

ill 30. p. 217, l0. Debr. II, 153.J Haec verba, quae Servius ad Virg. Georg. III, 383. sine libri nota attulit, dubium non est, quin ad eundem Historiarum locum, atque praecedens FraΚmentum, Per

285쪽

C. AALLI STI CRISIn M. Vestes de pellibus renones vocantur.

tineant. Universus autem Virgilii locus a v. 349 - 383. ila com- ParatuS est, ut vix Posgis coniectura abstinero, poetica ratione ibi descripta esse, quae Sallustιus scriptoris more illustraverat, ita ut ille singula ex hoe hausisse vidoatur. Nam poeta de vario paSeuorum genere agens, quum primum felicitatem gregum, quae submitissimo copio habentur, laudaverit, dein do quam misera sil pecoribusque inimica rogio sub soptentrionibus sila. graphice do pingit. In ea d sese riptione igitur torram a Cormaniς habitatam imprimis spe classe eum non solum colligitur ex eo, quod nivos atque frigora earum regionum, quae Ηiktrum attingunt. multa cum arte comme-inorat, sed etiam do hominum ingenio, moribuς, victu cultuque eausscrt, quae rursus eum Taciti ite Germanis testimonio mirifice consontiunt. Ita senim Virgilius l. l. v. 376 Sqq. Ipsi in defossis specubus secura sub alta inia agunt terra, congi Alaque robora totasque Advolvere si ei ς ulmos, ignique dedore. Hic noriem Itido ducunt, et pocula laoli Fermento atque acidis imitantur ritea sorbis. Talis Hyperboreo septem subiecta trioni Gens est rena virum Rhipaeo tunditur euro, Et pecudum fulnis relatur corpora Selis. Uuodsi cum his contuloris, quae leguntur apud Tacitum Germ. 16, 3. Solent eι sub ι erraneos specus aperire, eosque muttia in Super limo onerant, suffugium hiemi r - ib. 24, 3. . leam sobrii inter seria exercent, tanta lucriandi pergenuine temeritiale,

υι extremo iactu de libertare contendant: - ibid. 23, 1. Potui humor ea hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus: - ibid. 17, 2. Gerunt et ferarum pelles; hi R igitur collatis concedos, lanium esse Taciti cum Virgilio vel in

singuli A consensum, vix ut duo K scriptores magis inter se congruentes reportas. Sed unde haec mira conspiratio 7 An Taeitu M. religiosi Asimus homo et summae fidei, ex poeta mutuatus est, ii uet Pile Germanis tradidit 3 Minime. Sed Virgiliu A pariter at tuo Tacitus ex Sallustii ni kloriis hauserunt, piae de illiu gentis moribuq habent, id quod perspicitur ex Servio ad i. l. . iiiii verbis Virgilii Alpecudum fulris relatur corpora setis nihil aliud significari vidit,

quam renones, quo vocabulo Sallustius de Germanis agens uΑus erat. - In ipsis Fragmenti verbis vestes de pellibus significantve,les pellibus factae, qui usus de prastpositionis. ut maloriam de-Signet, paullo rarior est, quum hoc sensu vulgo eae ponatur, velut . Fr. III, 26. Ex latere munimenta. Cic. in Verr. IV, 27, 62. Poculae in auro: - ibid. I as vinarium ex una stemma pergrandi: ib. 28 64. Candelabrum e oemmis clarissimis. cf. ad Ius. c. LXI,

286쪽

C P. IU. Bellum pirmillim et Cretierim. - M. Antistitiis iii finitii in ini periit morae mari lina oblitim. - Cretine insulae descriptio. - Cretei. si lini religiones. - Aillonii turpis exitus.

59. Otii orae maritumae, qua Romanum esset imperium, contra pinatas Druefui d

. p. 329. et Gramna. lat. nostram S. 120, 2. uol. 6. p. 287. Sintiles, qtiam quam non plano pares, si in t diotio nos hao: curi. Vt II, 8, 9. Spolia de hostibus. - id. IX, I, 2. Spolia de Persis. Fr. 59. scori. p. 1012. Gori. P d. mai. Inc. 175. eil. in in . III, 67. p. 219, 27. Debr. III, 32. III, 2. J Schol. ad Iuvonat. Sal. VIII, l05., unde desumpta sunt verba, hacte habet: ,. Antonius iri uni Antonio ritin corruptor, ille Sallustius, qui orae mari liniae, qua Romanum os sol imporium, contrarius piratis; quae, licet corruptissima es a nomine intellecta, Oli in pro Sallustianis habita sunt. Rithnkonius ad Veli. Il, 31, 3. locum sic corrigendum pulavit: . nsonius, triumviri Antonii pater, curator, uι ait Sallustiis orae maritimae,

qua Romanum esseι imperium, contra pirata S. Sod ιν iam vis conced nilum est sensui ita salis es so prospeetum, lamen nullo pacto

iniselligitiir liuomodo laniae illae discrepantiast ex hac seri plura oriri potuerint. Praeterea, id quod gravissimum, illa do Antonii persona notitia, a Sullustii et usu et scribonili consilio alienissima, lota

scholias tam olei. Virumque valet pliam de Gerlachiana mulatione :,, Trium Antoniorum consurum pater ille, qui oran maritimae, qua esset Imp. Rom. , praefuit scontrarius piratisJ. - ut laestam salsotro' M. Antonii filios eonqui 3ς dici, quum duo lanium consulatum gessorint. Nobis alia via ineodendum videtur ad loeum emendandum. Nimirum Rallustii lantum nido se a sunt, quae in textu ex pre Rimus, eX tr ma sane parte corrupta; quae autem praecedunt, scholias lae sunt verba, mulata interpunctione sic scribenda Antonius, trium Antoniorum corruptor ille. Sallustius: qui elo. Sensus scholii hic est: Antonius illo famosus, qui, quum ipso corruptiq- simus essol, pliam tres filios Marcum, Gaium, Lucium Antonios corruptissimos reliquit. Tum absoluto positum Sallustii nomen in dical verba eius apponi, qui auctore vel res citandi modus iuvo natis scholi agiae est frsequentissimus. - Contrarius piratis corruptum esse Dx verbis contra piratus Rithnkenius satis probabiliter suspicatus est. Praefuit ex coniectura additum uncinis inclusimus, re

ipsa tale quid excidisse monstrante. Ex Cicerone in Verr. II, 3, 8.

287쪽

C. SALLUSTI CRISPIM. Longe a continenti. 61. Creta altior est, qua parte Spectat Orientem.

62. Olus in Creta I secundum Susi liumj, unde Otii campi.

pos is etiam suspicari u Rallu lio scriptum suisqe insinitum imperium obtinuis. - Fragmonium perlinet ad bellum contra pirataq et Cro tensos a M. Antonio, Oratoris lilio, anni S 7 - 72. a. Chr. n. gesti .es. Appian. B. I, III. Toυ δ ἐπωντος ἔτους i. e. 7 . - πο

II, 3, 8. p. 206. Ur. M. Antonius - gratia Cottae consulis his cum L. Lucullo a. 74. conquinium gessin eι Cethegi factione in senatu curationem insinuam nactus totius orae murisimae eι Sicilium et pro . vincias omnes depopulatus est, et ad postresvium inferens Cretensibus Ibellum morbo interiit. Volt 9uo senatusconstum puene totius lterriarum orbis imperium uni viro sc. Pompeio deferebatur. Sed tamen idem hoc ante septennium in M. Antonio praetoreue e re tum erat. Lactant. lnsilli. I iv. I H, 32. p. 72. Bunem.

I Neptuni regnum tute fuisse dicimus, quale M. Antonii fuit insinitumi illud imperium, cui totius orae maritimae potestatem senatus de rei verus, ut proeli s persequeretur ac mare υmne pacaret. - Do Paro tertio litia a Sallustio expositum fuisse non Rolum i mporumcision dii ratio illi venalis selioli asta enim ne Historias quidem tiOminavit. nodum librum , sed abunde palol etiam Ox Fr. III, 65., quod do ood in Antonii imperio est. Fr. 60. I rt. p. 1011. Geri. Od. mai. Inc. 211. ed. min. lne.

62. p. 239, 5. Debr. IV, 34 J Servius quum ad Virgilii versum Aon.

III, 104. Creta Ditis magni medio iacet insula ponto haec anno laverit : -Medio ponto potest quidem intelligi secundum Sallustium longe a continenti, - editores verba medio ponto pro Sallustiani habuerunt, quod est salsissimum. Sallustii enim nihil aliud osi, quam longe a continenti; nam haec ipsa verba illo de Crolao in v. lae situ eo sensu posuit, quo Servius dicit Virgiliantini medio ponto capi posse. Egit autem de Creta luna, quum Cretensos ab Antonio

bollo petitos fuisse narravit, quem locum tertio libro tractatum osso ad Fr. 59. demon travimuς; quare quin et hoc ol tria proxima Fragmenta, ad eandem rem spectantia. recte hie posuerimus, dubitari nequii. De ro ipsa v. Appian. de Rob. Cret. V, 6. VOl. l. p. m.

Sehweigh. ἔδοξε τοις πλευσασι τοτε λ νσταις ἐς χαριν του Μιθριδατου συλλαβεῖν καὶ συμμαχῆσαι σαφως διωκομένοις υπο Μάρκου 'Aντωνίου. Πρεσβευσαμένου ὁ ε του Ἀντωνίου προς αυ- τους, serεριδεῖν καὶ wτερτράνως σποκρίνασθαι. πολεμῆσαι

288쪽

HISTORIARUM FRAGMEΝΤΛ. LIB. III.

63. Primos Cretenses constat invenisse religionem.

M. Curetes, quia principes intellegendi divina suerunt, Vetustatem, uti celera, in maiuS componentem, altores Iovis celebravisse.

μεν αυτοις ευθυς ἐπὶ τωδε Ἀντώνιος. καὶ Ου πραξαι καλως. Flor. III, 7, 2. Cretia favisse Mithridati videbatur; hoc placuit armis vindicare. Primus inrasit insulam M. Antonius. Liv. Εpit. XCVII. M. Antonius praetor bellum adversus Cretenses parum provere susceptum morte sua sinirit. Fr. 61. ICort. p. 1007. Geri. sed . mai. Ine. 103. ed. min. III, 69. p. 220, 5. Debr. IV, 38. V. 41. J Verba sine libri indicio sunt apud Serv. ad Virg. Aen. VI, 23. Per se quum plana sint, simul osten- ldunt auelorem in Historiis silum ingulae atque naturam accurate descripsisse, antequam ad bellum cretense accederet. Loeos veterum eripiorum ad Cretam spectantium v. apud FOrbiger. Geogr. ant.

Vol. III. p. 1031-1044. Fr. 62. fCori. p. 1010. Geri. ed. mai. Ine. 203. ed. min. II, 14. p. 201, 13. Debr. IV, 37. IV, 66.J Fra enii, a Serv. ad Virg. Aen. VI, 578. sine libri nota allati, forma valde ineeria est, ita ut, quid Sallustius scrip sorit, non plane liqueat. Otus unus suil ex gigantibus; es. praeter Serv. l. l. Scrip t. rerum mythic. VOl. I. p. 93. g. 55. Od. Bodo. Otus et Ephialtes, gigantes, Aloei Alii, tantae audaciae

erant, ut montibus constructis coelum expugnare niterentur. Gigantum autem sabula quoniam cum montibus igniVOmis cohaeret, quippe quorum eruptiones ac lapidum flammarumque eiectiones antiqui homines pugnae monstrorum adversus deos assimularent, loea, ubi illi commemorantur, qui, lorraneo igni stagras Re putanda sunt, neque oui eampi in Creta aliam vim habuisse videntur, quam mullo no-liores campi Phlegraei in Campania. Fr. 63. Deest ap. Cori. - Geri. ed. mai. Inc. 66. Dd. min. Ill, M. p. 220. 1. Debr. V, 37.J Verba exstant apud Serv. ad Virg. Aen. t II, 10 , qui eadem ad Λon. VIII, 352. paullum mulata sic reseri Cretenses primos invenisse religionem. Sallustium , quum de Creta ageret, oliam de peculiaribus Cretensium religionibus ae do Iovis Idaei eultu oxposuisse, ex hoc Fragmento perspicuum est. Perperam lamen Gerlachius in utraque ed. id cum sequente in unum constavit. Nam licet cognati sit argumenti, nequo multum ab po distasse videatur, lamen ipsa orationis forma Ostendit has particulas non co

Fr. 64. fCori. p. 1005. Geri. ed. mai. Ine. 66. Od. min. III, 68. p. 220, 2. Debr. V, 38. J Laclanlius Institi. Div. I, 21, 41. haec laudans genuina quidem auctoris verba praeb re videtur, sed in obli-

289쪽

C. SALLUSTI CRISPIM. M. Antonius perdundae pecuniae gentius Vacuusque curi S , nisi instantibus. 66. Ibi triennio frustra trito.

quam orationem transtulit, quae apud Sallustium sic legebantur: Curetes, quia principes intellegendi divina fuerunt. vetustas, ut cetera, in maius componens, altores Iovis celebravis. Haec Lactantius docet ita a Sallustio disputata suisse, ut ostenderet, curetum ParieA in recens nato Iove tuendo, quippe qui tinnitu aeris prohiberent, ne vagi ius pueri audiretur v. Ovid. Fasl. IV, 207 sqq. Serv. ad Virg. Aen. III, 104. Scripli. ror. myllii c. Vol. I. p. 34. S. 104. et p. 79. S. 16. ed. Bode. , poetarum sabulis deberi, alloresque Iovis illos propterea potius suisse die los, quod primi rerum divinarum rationem intollexerint. - Pro divina in mullis Lactantii codd. est dimi quemadmodum etiam Hueta mannus odidit; sed singularem divinum se res divinuo consuetudo bonorum scriptorum prorsus respuii. - Vetustus hic significat veteres homines, abstraulo vim conereti obtinenle; cs. 0uintil. I, b, 72. -Xe balare quidem aut hinnire sortiterdiceremus, nisi iudicio vetustatis nil orentur. Frequentius antiquitatis vox ita usurpatur; es. Cic. Τuse. I, 12, 26. Antiguitas quo propius aberaι ab ortu et disina progenie, hoc melius ea fortarae, quae erant Pera, cerne I. Celerum structura verborum, lol accusativis paullo impeditior, haec est, ut vetustalem subisecluin sit, Curetes obiectum uti cetera comparatio obiecti, altores obioeli altribulum. yr. 65. Cori. p. 979. Geri. ed. mai. III, 39. ed. min. Ill, 66. p. 219, 25. Debr. IV, 31.J Verba servavit Pseudo-Λs conius ad Cie. in Verr. I, 23, 60. p. 176. ed. 0reli., neque Historiis nμquo libri numero laudatis. Sed de utroquu testimonium exstat Ariagiani v. γ-nitus, p. 232. ed. Lind. , qui ex Plist. III. asseri perdendae pecuniae yenilus. De Antonii in infinito imperio sibi collato avarilia ol no- quilia v. praeter Asconium l. l. , qui eum dicit dissolutissimum curatorem totius orae maritimae, Lis.. in Verr. III, 91, 2l3. Antonium,

quum mullia contra Sociorum Salutem, multa contra ulli lem provinciarum et faceret et cmiliaret, in mediis iniuriis eius et cupiditaιibus mors oppressu. Id. Dulpa l. in id. Caee. e. 17, 55. Ab Agonide L - elana praefectus Antonii quidam symphoniacos servos abducebat per iniuriam, quibus se in classe uti velle dicebaι. es. oliam ad Fr. III, 59. et M.

Fr. 66. Cori. p. 999. Geri. Od. inui. Inc. I 6. ed. min. Ine. 12. p. 237, 9. Debr. lI, 92.J Serv. ad Virg. Λen. IV, 271. In siminiabrovitate et onune talionis primariae des elu difficile est verum ex his eruor . sed itumn Sorviuq l. l. Virgilianum teris otia explie et per negligentiam tempora consumis , addatque Ael est verbum ad

290쪽

HISTORIARUM FRAGMΕΝΤΛ. LIB. III.

CAP. V. Bellum servile. Eius initia. - Vasuvius a servis Occupatus. Vires servorum auetae. - Varinius rem male gerit. - Crixi clades.

Spartacus in Luoniam se reeipit . - Lentuli pugna eum Rigitivis. Spstriacus Galliam eisalpinam petit.

67. Sin vis obsistat, serro quam sanae aequiuS p

ignaviam positum , omnibus circumspectis neminem invenio, in quem hoc magis cadat, quam in M. Antonium, qui, quum imperi uina eontra piratas per triennium gessisset, nihil plane effecit, et ad postremum llurpem in Creta exilum habuii. 0uae eoniectura si non a VPrisimilitudine abhorrei, ibi non refero ad trito participium , scd pertinere 'pulo ad omissum vorbum, velut obia, vel simile quoddam. Vix enim dubium os quin mi spoetei ad cretam, ubi Antonius morbo periit; es. PseudO-Ascon. ad Cic. in Verr. I, 23. 60. p. 176. Oreli. et ad Div. in Caee. c. 17, 5b. p. 122. Oreli. Antonius - non 8olum ipSe nequam, verum etiam comitibus pessimis, rem inauditum inrasa, et indicto Cretensibus bello ibidem periit. - Haec ut ut sunt, eserte aliquanto sunt probabiliora, quam Debrossit sententia, Gerlachio quoque probata Vol. III .. p. 118., qui verba de bello a Servilio Vatia contra piratas gesto intelligunt. In quo praeter triennium imperii dissimilia sunt omnia. 0 uania enim in Antonio fuit ignavia. desidia ac negligontia, tanta in Servilio sortitudo, consilium reique militaris perilia v. ad Fr. I, 79. M. ; quare nonnisi obtusa ingenia potuere in eam opinionem incidere, Fragmenti huius verba, quae tantam ignaviae vituporationem habent, de illo dicta esse. Fr. 67. fCort. p. 1009. Geri. d. mai. Ine. I 51. ed. min. Ine. 45. p. 238, 13. Debr. IV, 76. J Framentum, a Servio ad Virg. Aen. III, 265. laudatum, audacius quidem . sod, ut confidimus, non sine Verisimilitudinis speeio ad initium bolli Spartae ii retulimus. Nam quum verba aperte ducis sint copias suas, iniquo lOeo inclusas, edocentis, si clam hostibuμ evadere non possint, vi erumpendum e se, serroque potius quam samo pereundum, haud incommode de Spartaco et de fugitivis cogitari potest, non mullo post. quam Capua aufugerant, in ardua Vesuvii parie obfossis, si contulerin P Iul. in CraRso c. 9,

라틴어 텍스트