Historiarum fragmenta

311쪽

C. SALLUSTI CRispiribus. Ac statim fugitivi contra praeceptum ducis rapere 15 ad stuprum virgities matronasque. t Et alii civium obrium

Sallu tit vomis palol. Τum Eburnianos montes fingens indo Alburnis iustis emendandum duxit, lau-lraque de Λlburno monto disputat. Denique miserandum in modum mulla doctrina multoque acumine adhibito eo devonit, ut rem in medio relinquoret. - ania ost in Gorlachio inconstantia mutabilitasque mentis, cum iudicii por versitate coniuncta. Κ YSS. - Ad Naris Lucanas in cod. Val. se si AD X .RlS LUCANAS; nomen loci, quod oliam comparset in Τabula Pe ut inger. So . VI., restituit Froinshemiuq et Rimardus. - Anni Fonum alias non cognitum est. Froinshemius substituit Popili Forum, quod Gerlachius in Od. mai in populi Forum corrupit. - Pro cultoribus Bim ardus et Gerlachius in ed. mai. habeni cu . . rib. - 0uamquam ali hi, v. e. apud Liv. XXVIII, II, 9. Sall. Iug. e. XLVI, 5. XLVIII, 4. His l. Fr. III, 74. agri cullo req-ive agricolae absolute cultores dicuntur, hic lamen oodem vocabulo incolas significari nemo dubitabit. V. Drahetaboreti ad . Liv.

XXVIII, 28, 6., et locis ibi laudatis adde XXIV, 10, 12. Sall. Iug. c. XVII, 7. Plist. Fr. I. M. III, 34. ΚREYSS. S. 15. Ac statim fugitivi - matronasque Totum hunc locum

accurate ita, ut in cod. Ual. exstat, refert Non. VI, M. p. 456. 15. Merc. ex Histor. libro III. - Pro ad stuprum virgines matronasgim

tur; neque Κreyssigius olim id improbaverat, quia matrum matronarumque Vocabula haud raro promiscuo usurpantur, velut Liv.

XXVI. 13, 15. Nec rapi ad stuprum matres Campanay, viminesque et ingenuos pueros. ld. XXlX, 17, 15. Sall. Catil. c. Ll, 9., sed

postea consensu ΝOnii cum Od. Vat. pormotus nihil mutandum consuli. - Residuas in ultimo columnae versu litterae . . . ΕΤALIlC,

quas Ni ebulirius minus accurate legerat ETELUC, expleri nequeunt, versibus duobus sequentibus interceptis. Hoc tantummodo patelverbis et alii respondere infra g. 17. alii in tecta iactetant ignis. S. 16. ninc restantes ei illudebano ille locus usque ad omiuentes salis difficilem pxplicationem habet, quum non solum propter desectum

duorum primorum in columna septima versuum plurima obseura sint, sed ipsa scriptura constructio et interpunelio porum, quae supersunt, in nonnullis dubia videatur. Columna septima sextam continuo excipiente hoc planum est, narrari a Sallustio quanta crudelitate et quam in eredibili nequitia fugitivi miseros oppidanos. quos invaserant, vexaverint. Verissime enim KreTssigius p. 102. monuit,

312쪽

HISTORIARUM FRAGMEXTA. LIB. III. 265 quemque promiscue caedere, affue nunc restantes ei illudebani simul, nefandum in modum pervereo volnere, et

haec omnia, quae in utroque Fragmento memoriae prodita leguntur, nequo Nolae, neque in Popilii Foro. noque Metaponti, ut Frpinshemius, Bim ardus et Debros siuς opinali sunt, sed in eo Lucaniae oppido. quod Anni Forum vocabatur, a fugitivis perpetrata e suo, aerursus nugas agere Gerlachium, qui Vol. IlI. p. 10I. et 138 insigni acumino suo nihil eruerit, quam haec in urbe aliqua esse saeia. Qualo vero facinus patratum merii, et in quem vel in quos, sequyntibus enucleabimus.

tante seι vi de crisur s. debacchantes ', - Pulschius iure tante setiui debuertitur. His scripturae monstris quamquam liberamur codice Vat. , qui restantes et illudebant certo praebet, lamen, quum aperte littora excid rit, utrum et illudebunt, an ei illudebant scriptum fuerit nequo liquot, neque. si liqueret, de sensu constat. Κreyssi-gius, qui ei probavii. Spartacum designari ePnset, ac restantes interpretatuq resistentes sensum hune esse vulit Spartaco illudebant, praecepto eius resistentes. 9uod quamquam olim in Seebo dii Bibl. erit. a. 1830. Vol. I l. p. 507. probavimus, nune tamen non amplius serri posse iudicamus. Nam quum infra demum S. 18. narretur

Spartacum frustra quorum furori obstitisse, non consentano um est Sallustium eandem rem paullo anto iam commemorasse. Tum illudere alicui non significal et non obedire, quo sensu interdum eludere

aliquem dicitur, sed potius valet ludibrio habere vel cum ludibrio

tractare. Ad hoc quum Sallustius facinora a servis commissa recenseat haee: stuprum, caedem, incendium, Praedationem, necesse

est in antecedentibus aliquid suisse, quo factam caedem esse indicaretur; et ad interfectum aliquem hominem speclaro verba ei illudebant clare Ostondunt ea, quae sequuntur. Sed ut de certo aliquo vix cogitari pol si in promi Acua caede omnium, ita quominus ad pluren illa hant resoras, quod res ipsa suadet, prohibere videtur singularis num rus ei pronominis. 9uare ut haec omnia quoquomodo expediremus, lacuna utcunque fieri potuit expleta tolum loeum sie constituere conati sumus: ,, et alii civium obrium quemque promiscue caedere, atque nunc restantes ei illudebant simul, ne sandum in modum pervprso volnere, et interdum lacorum corpus semianimum omittentes. Iam singula dispiciamus. Λd ciuium vocem dueere videtur C littera in imo versu columnae sextae residua; obrium

quemque autem scriptum fuisse probabile reddit ei pronomen, quod ita habet quo sensu plurali reseratur. 9uodsi haec, ut confidimus,

313쪽

C. SALUISTI CRispi interdum lacerum corpus semianimum omittentes; alii in I 7iecla iactehant i is, multique ex loco Servi, quoS ingenium socios da hat, abdita a dominis aut ipsos trahehantii in omni probabili lato carent, planum erit restantes non idem osse, piod resistentes, sed oppositum participio omisi oles hic significare rem In DS, se . apud ea sos, eosque Circumstantes. Prael rea inutiata interpunctione loco voxalis sinio modicinam attulimus.

Simul enim, quod omnes editores, commule post illud bunt posito, ad sequentia trahunt, quo fit ut ablativi absoluti perverso volnere cum omittentes participio prorsus insociabili modo KOetentur, cum illudebant coniungondum est. Iam ex loco sic constitulo haec sententia proditi alii fugitivorum cives Obvios intersiciebanι, nequo simpliciter interfecisse contenti simul iis illudebant, modo cireum pos

restantes ac volnere crudelitor aucto diductoqii ei R Conscientes, modo ne plene quidem interfectos relinquentes et lacerum corpuκ semianimum Omillen los. UuemOdmodum igitur reflantes Opponilur participio omittentes, ita sibi respondent particulae nunc - interdum. pro nunc - nunc vel modo - modo positae, de quo permulationis g ner v. quae annotavimus ad iiig. c. LXII, 9. p. 336. Caussa autem, cur Sall. altero loco eι inferdum poneret, suil haec, quod semianimorum Omissio rarior fuerat, quam nefanda corporum lac oratio. - Perveras volnere Gerlachius Vol. III. p. 139. ita explical, ut appareat eum perversum pro adiectivo habere dicens operversum

vulnus est quod Medum, deforme et contra ius fasque insertur. 0uod quale sit, vix assequare, nisi fori se Gerlachius cogitavit domore certaminum studiosorum digladiantium. Intelligentius Κrer ς- sigius vidit ablativos esso absolutos, ac die lionem verbalem volnus pervertere significare telam in vulnere versare, quod vernaculo dicas in der Is unde herum hren, herum m len. - Semianimum, pro vulgari semianime. Utrumque autem, ut alia Piusmodi vocabula. vel uli contatis et e nimis, in pedestri quoque oratione promiscue ponitur; cs. I.iv. III, 57, 4. Tollentes corpus Semianime viminis. ld. XXVIII, 23, 2. 9uum in succensum rogum semianima pleraque iniicerent corpora. v. Dra kenboreh. ad VII, 21. 5. Ruddim. In fit. Granim. I. p. 16 . Botti her. Lex. Tac. p. 180. v. manimus. ΚREYSS. g. 17. iaciebant ignis) Ita cod. Vat. - Bimardus iacebant ignis - Dousa iaciebanι ignes. - loco serui sunt qui in Anni Foro orant, id quod ex eo intelligitur, quod inter hostilem oppidi direptio. nem abdita a dominis aut i pos ex occulto traxisse dicuntur. Imperite igitur Gorlachius Vol. III. p. 139. locum contendit in universum regionem significare, ubi urbs sita suerit. Recte vero Meyssisius docet locum interdum nude, ut graecum τοπος nostrumque Ort, de

314쪽

ex Occulio; neque sanetum aut nefandum quicquam fuit 18 irae harbarorum et servili ingenio. Duae Spartacus nequiens prohibere, multiS precibus quum oraret, celeri-

oppidis diei, si eorum nomen in anteco lentibus iam positum o l. ul. si ad intelligatur, dubium non sit; velut Liv. I, IS. I. XXVll, 30. 3. XXX ll. 15, 4. XLIV, 13, 3. - Neque sanctum aut nefandum quic- quum fuit, i. e. , ill Gerlaclitus recto explicat, a nullo facinore aut propter religionem aut propter afrocitatem abhorrebant. es. Doederitia. Synonym. lat. VOl. II. p. lis et lil. p. 198. 3. 18. multis precibus quum oraret Cod. Vat. MULTI PII ΛΕ-

RARΕΤ ; - Dousa multis precilms cum oraret. 9uam olim in Aeo-hodii Bibl. crii. a. I 830. Vol. II. p. 507. probavimus huius loci constituendi rationem, ut verbis multis precibus ad prohibere relatis quo

moraret a Sallustio Seriptum sse contenderomus. eam Κr yssi ςitiqniserito repulliavit, non solum activa sorma morare verbi, sod etiam sensu eius Obsiani , quippe quod non significet restringere vol mo.

dum rei facere, sed retardare ac celeritatem inhilhere. Dubilari onim non polost, quin M littera, a librario initio sequentis versus posita. ad 9UO pertineat, quae scribendi ratio quamquam insolita ost, iam sena more eiuR. qui eod. Val. exarn vii, non est aliena, qui in columna

IV. inter versum 5 et 6 ita verba diviserit CDXTRΛΝ - PECTATΛM

pro contra - vectatam. - Ouum hic valere quam ris per se patet; v. ad Fr. I, 5I, I 8. - Multis precibus orare eodem modo logitur

apud I. iv. II, 2, 8. celeritate praevertere, mittere nuntios) Cod. Vat. CELERITATE-

gnificet. paullo est obscurius. Κroyssigius praevertere absolute positum censet, quod ipse dicit paullo insolentius esse. Nobis celerimis praevertere pariter cum prohibere reserendum videtur ad quae ita ut posteriore verbo quasi correctio priori es contineatur. Xam iptum praevertere aliquid significet aliquid eludere vel irruum reddere, sensus e fit: Spa laeus, quum servorum nefanda facinora imperio prohibere nequiret, celeritale se. itineris) ea eludere, i. e. impedire studebat. Praevertere autem neque cum mitrere coniungendum, neque Ox verbo aliquo, velut statuit vel sentavit, ut Gerlachio visum Vol. Ill. p. IS9, aptum est, sed infinitivus est historicus, semicoloab sequente verbo seiungendus. Νam verba millere nunιios explicationem inserunt prioris seni nil ao, quae OppOgitione verborum n quiens prohibere - celerilute praevertere ab'olvitur.

315쪽

C. SALLUSTI CRIRPI

in te praevertere; mi uere nilnti OS . . st la neque e . . I9s en Se e . . . S erilitet . . . OmlPRlOS R . . gravis pler . . illum diem . . noctem ibi . . . S duplicaso . . . Orum numero . . . prima eum luce . . . in campo salis 20

g. I9. qua neque) Ha e Verba sel quao RPquuntur octava continentur codicis Vat. columna. duae quum quintae ex altera parte respondeat, iann minus quam illa lacunORa ost, neque potest in in-l grum restitui. 0uantum tamen px abruptis syllabis ot vocibu coniici lieet, Sallustius hoc loco narravit, Spartacum, quo servorum sal inoribuq modum sacer l, non ultra unum dioth et in spe uiam no- clom in Anni Foro commoratum valde aucto fugitivorum numero ultorius processisse aliamque regionem petiisse. - Primus columnao vor uq lotus excidii. Ex sociando in fine super Al . . . UAXΕ0 quod Κreyssi piuq recte mulavit in qua neque. - In versu 3 - 4

agmen se magi fi placet. - Versu 4-b est SCRUDE li L . . . in quibuq vel adipelivi crudelis vol substantivi crudelitas aliqua forma lalol. - Verqu 5 - 6 cod. Vat. habet . . UPATOS il A . . quam partem esse DCCUPATOS parii et pii per se patet. Minus recte Νie-

Krex sigius sui se suspicatur: illum diem et pro ae imam noctem.

vorsum Kroyr sigius olim Oxpleverat duplicato armatorum numero: postea recepit, quod ego in Seebo dii Bibl. Crit. a. 1830. Vol. I l. p. 507. suaseram duplicato fere fugitivorum numero. Verku II -I2. eod. V. . . RIMΛCU ll LU . . i. e. prima cum luce, ut Κroys-igius reele vidit, coli. Plaut. Ciql. II, I, M. Ter. Ad. V, 3 55. Cie. 0ss. III, 31, 112. Epp. ad Allic. IV, 3. Idand. Τursoll. Vol II. p. I l. - Prsu 12 - 13. cod. Val. . .. ΝCAMPO ll SΛΤ. Haec omnia quum ita disiecta sint, ui praeter singulas voces, quae haud di mei liter restitui possunt, vix quicquam eruas, lamen in versibus 7 -I3 rosarciendis, Κreyssigium in nonnullis auctorem Aecutus poriculum Dei hoc: Ilar illum diem et proxumam n Oelom ibi retinuit smos, duplicatoque fugitivortim num ro profectus prima cum luce νι- stitu in campo satis . . . ; sed non tantum huic coniecturas tribuo, ut in textum recipiendam censu rim. S. 20. . . . nos aediflciis cod. Val. . . NOSEDIFI ll CIS . . Haste verba celeris eo nunt obscuriora, quod librarius aperto in edisseis voce peccavit. Probabili lor quid in Κreyssigiti A suspicatus est, aedi-

316쪽

ΗlSTORIARUM FRAGMENTA. LIB. Ill.

. . . I OS aedificiis ... Et tum matura in uris erant

autumni frumerita. Sed incolae pleno die gnari ex fum

lamimorum lagitios ad se u enlarc . . . OmnibuS . .

Dis veram scripturam esse, sed quid eo facias, dissicile dictu est. - . . NOS syllabam, quam olim ex dominos substantivo residuam PutaVeram, nunc partem colonos vocis esse iudico. Xain de iis di-ulum osse ui credam, incit non modo campi menti O, sed etiam proxima verba, quas non nisi respectu colonorum Rddita videntur. iduare non possum Kreyssigii sententiam probare, qui recondiliorem corruptelam sub sKst ratus coniecit: in campo Satis magno, sed aedibriis vacuo. - Felicius idem et prorsus egregie Sequentia, V.

Kanavit reponendo es tum matura in agris eranι auctum ni frum enta. Emendationem per se c0rtissimam confirmat Porphyrionis

testimonium, qui ad Horat. Epp. II, I, 140. annotavit seautumni frumentia Sallustius dixi l. ' Hapc Gerlaeti ius Vol. III. p. 146. negligen-lissime, ut solol, novis Fragmoniis ae consei, his verbis usus: ,,Vido i ap. Porphyr. ad Hor. Ep. I, Io, M. Sed ibi haec non exstant. lli Sed puerili plane socordia eadem in ed. min. hoc ipso loco, Krctys sigium secutus, exhibet. ot nihilominus p. 24o, 4. inter Inceris refert, inepta loci, unde ea pellisse simulat, significatione addita hac: HOr. Ep. Porph. I. X. 40. 'li Haec atque talia cuiusnam farinae 3 Sed incolae Cod. Val. SEDi XC . . .: Niobuliriuq SE DIND. Κreyssious, Maii lectionsem secutus, in C littera initium castris vocabuli agnoscit, quod nobis quoquo olim visum est. Sed eastris nihil hic loci esse potest, quoniam ei Romani, a quibus elam discesserat Spartaeus, longe aberant, noque Spartacus ipse castra habebat, quippe qui modo in illum campum advenisset. 9uare probabilius putamus IΝc litteras initium esse vocis incolae, qui colonis in campo opposili domi de adventu fugitivorum cognOSeerent. Versu 17 - 18 verborum reliquias . . NODIEGA A ll RIS. . . . . Κreyssigius explevit nono dis gnari eae fuga. duod olim a nobis probatum nune ila r fingondum putamus, ut pro nono Scribatur pleno, quum, quae noni diei vis sit, non intelligatur, plenum autem diem opponi praecedentibus prima cum luce vix dubilari possit. In fi quentibus, versu 18 - 9, ... UMORUM it FVGl ΓΕΝΙΑ ll R. rursus Kreyssigio maximam partem adstipulamur suP- plenii: finitumorum fugitivos adventare. Sed quum in versu 19. lacuna maior sit, quam quae septem lili ris expleatur, inserendum putavimus ad se, quod ad sententiam non incommodum iustum litterarum numerum complet. ceterum gnari ea fuga mi umorum si Maificat quum eae fuga finitimorum intellexissent, unde planum est

317쪽

C. SALLUNTI CRispl78. Divolsa, uti solet rebus perditis, capeSSunt; nain pie alii fiducia gnaritatis loco ruin oeculiam fugam, pars globis eruptionem tentavere.

ox his verbis pendero accusativum cum infinitivo. Adpenture Sallu kllum Maopius ponere Pro advenire Κreyssigius rpete monuit coli.

II 6. 20. . I re., sex priora Verba etiam apud Prisc. X. 8, 4b. p. bo . Κr., g d neutro loco satis emendata. Xam primum iii plerisquρ Prisciani eodd. laudatur secun Ius Hi t. libor, Nonio tertitum tuente. Tum pro clupessunI Νonii plerique codd. pra bent cupeninu, Paris. a. d. pessimn; apud Priscianum, vero pauci libri lenoni maior par lia cessivit. Uliod quamquam Priscianus ipso logi Aso videtur nam et Sallustii loco utitur, ut probet Latinos dixisse lacessivi, olsiali in post capesso ut eiusdem generis laudat , tamen salsum est, set iam ante Priscianum in Sall. codd. scribarum culpa inua Mit. Cu-pessere ipsa sontentia flagitat, quum de divorsis consiliis agatur, quae non lacessurmur, sod capiuntur vel caprasumtur; parilser neces- Rarius egi pluralis propter alta - parS, do quo numero Do minuR dubitandum, quum capessivis eosdem plane litterarum apices habeat, quos cap uvnt. - Pro pars in omnibuς Nonii eodd. si sparsi, quod D ausa veris'imo emendavit, quum voces alii - pars saepissime sibi respondeant; V. ad Cal. II, 1. Iug. XIX. l. Nullo modo autem serripolost Colori conice tura: Occ ita fugia sparsi, alii globis er. tenι.: neque magis probanda Gerlachii scriptura a Cortio petita in occultam fugam varai: alii er. tent. , quorum nemo vidit, qui sparsi essedi eantur, non potuisse id ipsum, ut sparger nlur, consilis sacere. I o dietione usi solet v. supra ad Fr. III. 52. - duo reserendum sit Fragmenium, salis Obscurum est; lamen ex commemorata Muciasnurilusis locorum eo nileio de fugitivis hie dicium fuisse; qui quum rebus perditis suisse dicantur, de nulla ro commodius id intelligi potest, quam de Crixi clade, eoniuncta opera L. Gellii consulis et 0. Arrii praetoris secundo belli anno. i. e. 72. a. Chr. n., iis illata;

μετα δυο τελων, καὶ τουτων ὐπο μεν θατέρου Κρίξος vi γουμενος τρισμυρίων ανδρῶν περὶ το Γοργανον ορος Vrτατο, καὶ δυο ειερητου στρατos καὶ αυτος συν-uλετο αυτοῖς. Plutarch. in Crasso c.

9, sex tr. 'Aμφοτέρους ἐρωεμπον τους wrατους, ων Γέλλιος μὲν Γερμανικον υβρει καὶ φρονήματι των νωρτακείων αποσχισθὲν ἐξα-ννὶς ἐμπεσων ἄπαν διέφθειρε. Liv. Εpit. XCVI. -υ. Arrius praetor Criacum, fustuirorum ducem, eum viginti millibus hominum M.

318쪽

70. Unus constitit in agro Lucano gnarus loci nomine Publipor. 80. Et eodem tempore Lentulus duplici acie locum

editum, multo sanguine suorum de senSum, pOStquam ex

culit. Dros. V, 23. Deinde consules Gellius et Lentulus adversus eos se. sorvos in mιm exercitu missi; quorum Gellius Crixum neerrime fpuynantem proelio oppressit.

Fr. 79. fCori. p. 963. Geri. ed. mai. III, 3. Od. iiii n. III, 70. P. 220. 6. Debr. IV, M.t Priseiun. VI, 9. M. p. 25 l. Κr.; ad nomen 'Alipor respexit etiam Probus instili. grain m. II, 1, 3 . Corp. Gratiam. lat. Vol. I. p. l16. Lindem. Ex verbo constitit coniicia Publiporem ex longa fuga in Lucaniam devenisse. duod si quis post Crixi cladem laetum putaverit, nos habebit non dissentientes, quamquam pro certo affirmare nolim. - Perquam inepte Gortae litus Vol. III. p. 84. de Publipore Ois, inquil, reliquias fugitivorum collectas trans Λlpes ducere voluisse existimatur, sed in Pompeium ex Hispania redeuntem incidit, a quo caesus est. Haec quomodo tertio libro narrari potu rint, quo primus et seeundus tantum belli annus continetur, nemo, qui Sana mente est, intelligol. Sed his inoptiis non donlenius homo levissimuq et prorsus nugatorius, quorei fietae veritalis speciem adderet. ad Cieeronis auctoritalom or. in Verr. U. e. 15 et 16. provocat, ae lectores ad eos scriptorum locos

remittit, quos ipge p. 31. de fine belli Spartacii contulit, quibus omnibus non magis de Publipore dicitur, quam in Ovidii earmine de

arto amandi.

Fr. So. ri. p. 979. G ri. ed. mai. III, 37. ed. min. III. 78. P. 223, l . Debr. IV, 11.J Non. XIV, D. p. 538, 32. Mere. - Et ut le dem in Sallustii edd. sine idonea caiis Ra omi Asum est. - Prolocum editum in Νonii codd. corrupte l gitur Iongum editum, quod

correctum a Iunio et Moreero. - Defensum e eoniectura scripsimus

pro defensus, quod Nonii codd. constanter tenent. Id Sallu lii oditores omnes parum probabiliter mularuni in defendens; nam quum perioduq manca Sit, propius accedit ad verum loci editum simul cum participio regi verbo, quod Noniuq addere neglexit, quam Rubstantivum cum adiectivo pendere ex defendens, quod coniectura oditorum dobetur. 0uare commale pogi editum distinximus. duae APquuntur tum a fieri plura. tum a sentctilia aliquantum habent difficultatis. Xam quae in Νonii codd. leguntur verba astari, ostari, hosturi, obstari, obstUre, corrupla sunt omnia, s d certa via dueunt ad ostentari, quod e coniectura scripsimus, ryleelo absurdo Colorieommonio hastuti, quod multas Sallustii edd. invasit, aliis adstare lenentibus. Verbis obseurioribus autem hoe signifieari videtur,

319쪽

C. SALLUSTI CRisPISarcinis paludamenta ostentari et delectae cohortes in

tellegi coepere . . . .

81. Citra Padum omnibus lex Lucania Dalra fuit.

82. Drasio Macri Licinii tribuni 'bis ad plebem. Si , Duirites, parum existumaretis, quid inter ius

Lentulo valde a servis Pre Aso copias auxilio v nisse, easque piau

tim. dum propius accedunt, Gynitas fuisSe, quum primo sarcinae dubiam speciem obiiceroni, deindρ veKlis militaris i ludum tu appareret, denique ipsae delectae cohortes clare intelligerentur. Caesarcinis igitur hie idem sere est atque per sarcinus quasi pellucentia piam menta ole. tuus dem ἰepae Ic heratiq. dureli das Gepack liindurch . duae pugna intelligenda sit, ut quo loco facta, diei lion potest. HOS ui una corium, post Crixi demum cladem Lentulum eum

spartaco puςnasNe, ut patet sex Livii Epit. XCVI. Num huc pei lino ailoeus apud Flor. III, 20, 10. Inde tum consulares quoque aggressus ' Spartacus) in Apennino Lentuli eae rei ιum percecidit, du- γ

Fr. 81. Iistest apud Cori. - Geri. ed. mai. Vol. III. p. 148. n. 248. ed. min. Inc. 71. p. 239, 16. Debr. IlI, 93.J Fragmentum, quod exstat apud eledon. p. 1934. PutSch. , Viliosa scriptura ita Obscuratum ost, ut de recla eius explicatione desperandum sit; frustra enim quaeras quid in corrupta voce fratra lateat. Sed praeterea etiam leae Lucunia de vitio suspectum est, non fiolum quia adiectivi forma Lucanus est, nunquam Lucanius, Sed etiam quia neque de singulari quadam lege Lucana constat. neque intelligitur, quid talis lex ad omnes citra Padum pertineat. In tantis loriobrig nihilominus satis magna verisimilitudinis specie eoniici potest ad Spartaeum et sugili vos haec pertinere, quia Padi et Lucaniae mentio vix de alia i res fieri potuit. Ex Italia enim insoriore ad Padum ol in Galliam, ei salpinam ProgreSSum esse Spartacum aperta docent scriptorumlostimonia: cs. Appian. B. c. I, II7, in. Σπαρτακον de δια τῶν ' 'Aπεννίνων ορῶν ἐπὶ τα Λλπεια και Κελτους απο τῶν 'Aλπεων ἐπειγομενον ο λερος - τος προλαβων ἐκώλυε της φυγγῆς, καὶ ὁ ετερος ἐδιωκεν. Plutarch. in Crass. e. 9, ex tr. Aέντλου δε τον Σπαρ-

320쪽

a maioribus relictum volii R el hin' a Sulla parillum Lervilium interessset, multis mihi lisset elidum suil docet i-

Cassii castria tu lenis. Dria . V, 23. II hinc C. Cassium proconsulem idem Spartacus oppressum Milo intes ecit. Haec, olini scripta, talia impressa crant, ii iiiiii cassoliti, V. D. ingotiiosam loci do, porali emendationem mi Quin communicavit, quam non poΝ,um si uin hie Subiiciam. Coniecit enim a sallustio

seriplum sui Asse: citra Padum omnibus lex Licinia fraudi fuit

ea vorba Porquam acule ad narrationem cauς arum belli sociali reserens. Duae simpliciter dicitur lex Licinia, intelligenda se t Licinia et Mucia. lata a. m. a. Chr. n. a I. . Licinio Cra ΝO Ol D. Mucio Sen Vola eoss., de qua cf. Cic. p. Cornel. Fr. 10. L 9 m Lici).itimeι Mucium de civibus regundis viveti constar intre omnes, quum duo consul S Omnium , quos vidimus, stipientissimi tulissent, non modia inutilem sed perniciosam reipublicae ad quem locum AsconiuΝ p. 67. Dreli. haec annotavit: L. Lic. Crassum et P. Muc. Scaevolum - Stynideat. Hi enim legem eam, de qua loquitur, de r stendis in suti civitiate sociis, in Ruti consulatu tulerunt. - Verum

ea lege i tu alienati animi sunt principum Italis e po ipulorum. ut ea vel maxima causa belli Italici, quod post triennium exortum est, fuerit. Ad Pandem legona MI, clat etiam Cic. p. Sext. 13, 30. ubi v. Schi d. Hob. p. 296. Oroli., selde Oir. Ill, II, 47. ubi cs. Heior. p. 26 . lam verba citru Padum Omnibus, ii iii,uq soriasso praecessit Italicis vel sociis, a porte hoe significant, illam legem ad omnos socios Itali OK usque ad Padum pertinuisse, ita ut quicunque in tota Italia usque ad id intimon P seni populi, ea tenerentur; Transpadani enim . quippP upud quos illo tempore rarao adhuc es soni coloniae, neque dum civitatis ita erant cupidi . ut Italici omnes, neque hane ipsam ob cau-sam belli socialis erunt participes. Fraudi esse alicui significat incommodum, lumnum, it trimentum affere alicui: es. 'ic. Epp. ad Fanam. 'Il 26. b. Leae Sumptuaria. guae videtur λιτοτνιμα attiuisse, ea mihi fruudi fuit. Id. Epp. ad . llic. V, 2 l, 12. Fit s natusconsultum, ut ne De

Samminiis, nere qui cis dedisset, fraudi esset. Id. Philipp. Vill, II, 33. 9ui ab armis discesserint - iis fraudine sit, quod cum M. Antonio fuerint. v. an mutila ad Catil. XXXV l. 2 Lox Lieinia igitur quum dicatur omnibu- citra Padum fraudi suis so. sensus Frag-

라틴어 텍스트