Historiarum fragmenta

발행: 1853년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

C. SALLUSTI CRIRPI dumque, quas ob iniurias et quotiens a patribus armata plebes SecessiSsei, utique vindices paravisset omnis iuris sui tribunos plebei. Nunc hortari modo relicuum est et 2 ire primum via, qua capessundam arbitror libertatem. Neque me praeterit, quantas Opes nobilitatis solus, im-3monii psi: illam logem omnibus italicis usque ad Padum pergravem fuisse, magnamque ip is ullulisse inol filiain atque incommoduli . duodsi haec omendatio summa probabilitate non caret, Fragmenti locus erit post I, 15. , ubi conSentaneum est Sallu lium, commemOrata maiorum cura pro Italica gente, de iniquitate legis Lieiniast

Muciae non silui Νse.

Fr. 82. ICorl. p. 967 - 978. Ge l. ed. mai. IlI, 22. d. min. III, l. p. 209. Debr. IlI, 98 a.J Hace oratio exstat in codd. Vati c., Ciacc., i i r in . st Bullio L. de quibus v. Praes. Habita est a Licinio Maero,

i qui a. 73. a. Chr. n. tribunuq plebis ad restituendam potestatem ilibuniciam illi bimi incitare studuit, quae eon lentio inde a Sullae morte nobilitatis advorsarios exercuit. Initium a. 78. seuerat M. I. - . pidus, a Catulo colorisque optimatibus oppressus. Idem frustra i ii lavmal L. Sicinius a. 76. , quum proximo anno consul C. Colla legelata tribunis plebis rursus aliquid dignitatis addidit. Anno post 7 .

a. Chr.3 L. duintius conatus est iura tribunorum plebis restituere, vehementer obnitente L. Lucullo, cui ille PO,l remo lumen concessit. Deinde quum nonnulli alii eandem rem sine succesSu agitass ni, C. Licinius Maeer exstitit, ei acerrime in senatum et Paucos potentes invectus, quo ius a Sulla ereptum rursus extorquerent, plebi suasit, ut in ilitiam detrectarent, neque operam suam patriciis ad ullam rem commodarent. Sed quum senatus paullo ante lege Τerentia et Cassia fruitio talaria v. infra ad S. I9. plebem aliquantum demulsi fiet, et quaedam de restituenda tribunicia potestate promittere videretur, ne tum quidem Licinius, quod voluit, efficere potuit, totarn in Pompeii consulatuin protracta. - I r Maeri oratoria faculta loes. Cie. Brii l. c. 67, 238. Non erat abundans, non inops tum , non valde nil pis, non plane Dyrriua Orasis, voci , orarus et omnis actis sine i Mire: ut inveniendis componendisque rebus mira iaccuriatio, ut non facile in ullo diligentiorem maioremque cognoverim, seu cam ut citius νε tertitoriam quum oratoriam diceres. Hic etiam in publicis causis pro batur, tamen in privatis illustriorem obtinebat locum. S. I. Si purum ea istumiaretis liti e laudat Donal. ad Ter. Phorm. l. I, II. existumare dicens pro uestiιimire positum, quod salsum esse ostendimuη ad Calii. c. Vill, 2. p. 43. et ad lug. c. LXXXV, 14. P. bi. Son us hic ost: si parum scirestis ae iudiearetis; Nive, si iudi-

322쪽

uisTORIARUM FRAGMENTA. LIB. III.

potens, inani specie magistratus, pellere dominatione in

cipiam, quantoque tutius factio noxiorum agat, quam soli 4 innocentes. Sed praeter Spem bonum ex vobiS, quae metum victi, statui certaminis advorsa pro libertate po-5 tiora esse sorti viro, quam omnino non certaVi SM, quam-cio vestro parum eonflaret. - Pro quid Cori. et Gerlachius in ed. naui. Oloece liabent viιυ I. - Ius a maioribus relictum intelliς nil uiuile tribunicia potestate; eadem ab Rulla paene sublata dicitur hoc a Sulla puratum servitium. - Disserendum fui ι, quod codd. omnes lenent, in multis edd. temere mutatum in div. fuisset: es. Iiag. LXXXV, 48. Ouae si dubia essent, trimen omnis bonos reipublicae subrenire decebat. et v. Kruegeri Gramin. lat. S. 640. p. 875. not. 3. - Pro docendumque Val. 2. praebet docendique, quod Faber inconsulto recepit; tam arte enim duo verba cohu Drent, ut constructio mutari nequeat, quin recta dicendi ratio graviter laedatur. S. 2. Num 3 Hac particula breviter indicatur prae9ons Oaquovera rorum condicio, sententiae praecedenti contraria. Puarρ sensus est: quum vero haee omnia vobis notissima Sint. V. au. Iuς. c.

LXXXV, 13. p. 450. ib. XIV, 17. et g. 24. et imprimis Hand . de

Partice. Lat. VOl. IV. p. 340. S. 13. - Primum Cortius perporam pro adverbio habet, explicans ante omnia. Recte Gerlachius vidit adiectivum esse, quo subiectum definiatur; nam ire primum est ire principem, ducem esse, praeire. 3. 3. Solus i. e. aliorum auxilio destitutus; cs. Iug. c. XIV, 17. Eortia patris, domo, solus, atque omnium honeaturum remιm mens. quo accedam' - Inani specie massistratius, i. e. tribunus plebi A Omni 'auctoritale per Sullam privatus. Similiter Vellei. II, 3o, 4. Tribu - niciae potestatis Sulla imaginem inunem reliquerat. - Factis, cui soli opponuntur, latinis idem significabat, quod roeentiores voco Cumarim designant; es. ad Iug. c. XLI. I. p. 23 . . 4 - 5. praeter spem bonam - stutuo Haeter non pondet ex Mami, sed cum substantivo iunctum breviloquentiae inservit eum in modum, ut sensus sit: praeterquam, quod spes si ex tu,bis. ΡΟΑl certavisse in omnibus edd. puncto distinguitur, quod soni nita ipsa flagitante in comma mutavimus; nam quum hoc die LM acor,

se solum coria men su cip re decrevisse conita factionem nobili la- tis. quam lixam omnes ulli plebis commodum parum curent, lues elarius est haec ita cohaerere, ut maiore interpunctione disiungi no- queant. - Omnes alii creati pro iure nostro non sunt tribuni, sed

ceteri magistratus, quibus Raluq civium suproma tox osso dΘhebat. -- Vim cunctam l. . pol ΘΑlatoni muneris sui. - Grutis hic valset

323쪽

C. SALLUSTl CRlSPI quam omnes alii creati pro tu re vostro vim cunctam ei imperia sua gratia aut spe aut praemiis iii VOR convortere, meliusque habent mercede delinquore quam gra- illis recte facere. Itaque omnPS concessere iam in pau- 6 corum dominationem, qui per militare nomet i enarium,

exercituS, regna, proVincias occupavere, et arcem ha

bent ex spoliis vostris, quum interim more pecorum

Rine merce te, Sine commono, quo sonsu Catil. c. X u. 3. stratuus legitur, ubi v. am Ol. S. 6. concessere in - dominationem De hac dictione v. ad Fr. I, II. - Per militare nomen non signitical, ut WasAius vult, quia dicuntur imperatores: sed quum nom n saepe rei ipsi oppositum specier vim accipial, sensuq Vorborum est militiam sive bellum praetendentes, vel, ut Cortius non malo in torprelatur, eo praetextu, . in quod bellum Veratur contra hostes reipublicae. Eandem Mpntentiam Sallustius, sed ut Auam, protulit Iia ς. c. XLl, 7. Paucorum arbitrio belli domique agebatur: penes eosdem uerarium, provinciae, πια gistratus, gloriae triumphique erant. - Arcem hiabent eae spoliis νυ- - sfris, i. s. lirnaum pol taliae quae praesidium haboni iis ipsis rebus,

quas vobis eripuorunt. - Multitudo quum appositio sit subiecti, quod

verbo praebetis continetur, plenior oratio sic se habet: vos, qui multitudine sive numero praestali , habendos fruendosque vos Prae-holis singulis. - Habendos invidioso die tum significat plebeios nObilitati se in sorvitutem tradero quasi rem . quao ab illis possideatur. - Verba nisi quia robismet ipsis -- dominos destinatis ita Ap cluni ad prae odontia vos habendos fruendosque praebetis, ut dominorum deqlinatio sola eximatur ex servili obedientia; cs. liandii Tursoll. VOl. IV. p. 235. 1i. 17. qui bene ita disseruit: ,, lis loquendisorinulis nisi quod, nisi quis uluntur Latini ad significandam pxceptionem, qua id, quod antea dictum. non totum tollitur, sed aliquid apponitur, quod primariam sontoni iam aliquo modo modereiur

licuum dicit libertatis usum in oreandis magistratibus, eundem Rrguit a plebe ad sorvitium suum stabiliendum converti. - Vobism limis con tang ost eodd. lectio, quam Cortius ex ed. Vonet. mutavit in nobismet ipsi. Id Gerlachius Vol. III. p. 93. unice vorum dicit, si lamen litubans, ut Solet, in ed. nain. dativum reposuit. Utrumque hie commode dici potest; nam si ipsi dicitur, sensus ost dominos robis non alii destinant. sed ipsi hoc Deitisi in dativo voto hoe in ost: disminos non Gliis uralinatis, sed robis ipsis. Quare

324쪽

vos, mi illi ludo.singillis habendos Duelidosque praebeiis, exuli omnibuS, quae maiores reliquere, nisi quia vobismet ipsis per suffragia, uii praesides olim, nunc domi-7 nos destinatis. Itaque conceSSere illuc omnes, et mox, si vostra receperitis, ad vos plerique; raris enim animia S est ad ea, quae placeni, defendenda; celeri vali-8 diorum sunt. An dubium habetiS, num ossicere quid

dilain. 2. p. 311. Krii geri Gramin. lat. S. 417. p. 555. S. 7. concessere illuc omnes Ortilis et Gerlachius in ud. inai. contra codd. edido runt conc. illic omnes, Pod in Soloecismo, Dio Fr. I, II. scripsserunt in stratia conce iere. - Illuc est a l illos Sc. dominos ve troq; cs. ad Calii. e. V, 2. p. 27. Pt ad lug. c. Xlli , 5. p. 68. - ει particula anto mox ferri mi idem potest, sed tamen innperta oppositione conversi rerum Alalus mirum i planium langue l. Uuaro haud scio an Sallustius at Scripserit. - Ad vos pleriquc, So. concedent; es. ad Iug. LXXV, 7. p. 398. Id non asseculus Ger laeti ius in ed. mai. ex interpolatis edd. veloribus scripsit ad ros redibunt plerique. - Pro raris, i. e. paucis, edd. nonnullae interpolata habsent rarus. Λplo Faber contulit Tacit. Hist. I, 81. Rari uomos, plurimi amicorum tecta petivere. Germ. c. 2. Oceanus raris ab orbe nostro navibus aditur. - Celeri sunt lynuvi, qui nihil addent ad polentiam tuendam. CortiuΝ, qui non intellexit Macrum loco communi uti ad praeeodentem sententiam confirmandam, verba raris - δε- fendenda parsenthesi inclusit, et celera pro ceteri seribendo totius loci sensum pervortii.

g. 8. num offlcere) Cortius et Gerlachius in ed. mai. habet ne flcere, pariter contra eodd. , alque contra grammaticam. - factione media constri Faber interprρlatur qui rei maxime ad factionem pertinet, quasi dictum sit ex medio factionis. Sed si quid video, ad talem Aenientiam requiritur, ut adiecit via In substantivo praeponatur, quod et ratio ipsa dicendi exigit, et exeri Ida ostendunt; es.cie. Phil. V, 12, 32. Alteri sunt e mediis C. Gesaris partibus. do Logg. II, 21, 53. Hoc e medio est iure civili. Or. in Catil. IV, 9.mbesis consulem eae media morte -- reservatum. Puintil. XIl, 1. 28. Ea mediis sapientiue praeceptis orationem trahet. 9uare factitonem medium a Macro intelligi puto eam, quae inter nobili latem plebi infestissimam et acres plebeiorum propugnatores quasi media suil moderatis partium studiis, neque huic sententiast, quam verba suadent, repugnat Collae oratio ad populum, libro secundo relata.

325쪽

vobiR miri tui inio pergentibus possii, quos languidoS S cordes lue pertimuere 3 Nisi sorte C. Cotui, ex factione media conSul, aliter quam metu iura quaedam tribunis

plebei restituit; et qua ubi iam L. Sicinius primus de po-iestate iribunicia loqui ausus, mussantibus vobis, circumventus erat, tamen prius illi invidiam metuere, quam VOS iniuriae pertaesum e l. Ouod ego nequeo Sali S

- Iura quiaedum tribunis plebis restituis. Haec illustrantur loco ieer alii X DX Or. P. Corii L. Vol. II, 2. p. 78. Oreli. Inimicissimi sc. nobiles) C. Cottiae fuerunt, quod is consul paulum tribunis plebis non potesttitis, sed dignitutis addidis, ad qune verba ΛΝconiuΑ l. l. haec liabet: -Hic 'Olla, ut pillo, logorii lii lii, ut tribunis plebis licerei

P0Klen alios magi tralus capere, iniud logo Sullae iis orat adem Pliim. Εalid in rem tangit Ascon. p. 66. v. Fragm. His t. Il, 5 I. De L. Sicinio a. 76. a. Chr. n. tribuno plobis v. Rit Fragm. li, M. Ei

M. et cf. Cic. Divinat. in P. Cnoe. 3, 8. Iudiciorum desiderio tribunicia potestas efflagitata est; ubi Asconius p. 103. Oroll. Primus, inquit, Sicinius tri unus plebis, nec mulio post Puintius, eι poStremo

Pulicantis perfecerant, ut tri niciam potessiatem populo darenι con- Sulcs Cn. Pompeius Magnus et M. Licinius Crassus. - Circumventus erat Gerlachius Vol. III, p. 9 . imporito explicat occisus erat, lectores rem ill iis ad p. 15. ubi haec seripsit: , Sicinius libertatis poenas desilii. Paulo post enim subita inorto exstine lus psi; facinoris invidia oneratur Curio. Haec quamquam mera somnia fiunt, lanialam n est Iur lachius impudentia, ut salsis testimoniis lectores do-cipere non dubii i, addon confer or M. Licin. Sall. Fragm. 3, 22.2, 35. Val. Max. IX, I . b. Ascon. Pedian. in Divinat. p. I9. quibus locis no syllaba quidem do subita Sicinii morte a Curione machinala logitur. Se ille et hoc est hi loricum csset Circumventus hic significat qapressus, i. e. vi et malis artibus co 'relius; cs. Caii l. XXXI, 9. 9uoniam quidem circumventus ab inimicis prae PS es r. ib. LI, 40. Circumveniri innocentes coepere. Fragm.l, 4b, I. Iniuriae, Ac. ab illis vobis illatae. Verba quam ros iniuriae periri sum est Arii A. p. 253. Lind. laudat ex Hist. III. g. 9 - 10. spem frustra fuisse) sc. vestram, ius vobis reddi-ltim iri. - Tumultus est Lepidi, do quo actum libro primo. - ciba ad e.ritium usque insontis tribuni Faber salso refert ad Sicinium, quia is F. 8. c. ιmventus dieatur. Hic enim agitur de o. is viis, quasi re legis Aureliae, non interfecto, sed malitiosa adversariorum aecu atione dignitate ac bonis everso. V. ad Fragin. Ηist. II, 51.

326쪽

9 mirari, Dilirites. Νum spem misim misso intellexisti . . Sulla mortuo, qui scelestum imposueri it servitium, finem 10 mali credebatis. Ortus est longe saevior Catulus. Τumultus intercessit Bruto ei Mamerco consulibus; dein C. Curio ad exitium usque insoniis tribuni dominatu R est.

li Lucullus superiore antio quantis mi imis ierii in L. Duinctium, vidistis; iluantae denique nunc mihi turbae con-

S. 1 l. quantis animis i. o. quanta Mup rbia, pio saΑtu et ar - - rogantia; cs. Fr. Hi Ai. l. 45 . 24. mare Pyliur tanto aymine et animis ince lu' v. Draken h. ad I iv. Vll, Io. 8. Invidioso ron auxiΝA Macrum patρl ox tu utar ho in l. hiculi. c. b, xl r. Αευκιον δε Miντον, αλλον δημαγωγον, ε πανασταντα τοις Συλλα πολιτευμασι καὶ τοραττειν τα πραγματα ἐκ του καθεστῶτος ἰδία τε πολλα παραμυθουμενος καὶ δημοσία νουθετῶν απέ- γε της πείρας καὶ κατεστορεσε την φιλοτιμίαν. De L. 9uinctio v. Pliam Cic. Brul. c. 62 , 223 - Me,inhιr, quod Omnes eodd. tenent, in interpolatis edd. male mulatum in asserentur: nam quo S talentia gravior fiat, quas potuissoni lieri, Macer ut iam saetae nuncia L Celerum quae non unice ad proximum nomen turbae re- ωrtur, sed omnino omnia, qui Θ in antecedentibus dicta sunt, comploe litur. - His civilissitis armis est in partium certamine, quod inde a Mario et Sulla usque ad hoc tempus pertinuit. - Dictu alia, Sc. Sint, ad caussam certum inis pro niliam, i. e. quum alio quidem praetextu pugnatum sis, seu revera certatum etc. - Certarum

uιrimque quid sit, patet ex Fr. I, II. Pauci 'potentes sis honestopa ιrum aut p/ebis nomine dominationem umectubant. Sine iusta

cauΝsa igitur R. Jacobsiuq pro utrimque scribendum coniecit utique, neque magis nec sessarium aut verum est. quod Lin kerus de Praes. urbi S Ferr. lat. p. 8., reiecta dacobsit coniectura, proposuit uι- cunque. dii ippe praeter nobiles Macer etiam notat eos, qui plebis caussam so agere simulantes dominationem assectabant, velut

Cinna ol Lepidus. - De dominatione in vobis Gerlachius Vol. III. p. 95. miserabili modo ila, si diis placet, illustrat, ut ad insanias suas, quibus p. 51. barbaram constructionem Fr. Ι. 9. quorum in gratia plerique concesseranι desendii, lectores remit-lai , et praeterea Cat. c. 42 comparet, ubi ne littera quidem est, quae hue pertineat. Ablativi ratio repetenda est a verbo δε- minari; quod quum ita usurpetur, ut vel quietis notio praevaleat dominari, i. e. dominum esse, in aliqua re , vel motus et actionis in obiectum directae nolio potior sil dominari, i. e. dominationem

327쪽

C. SALLUSTI CRISPI

cit:inluri Ouae pro laeto incassum agebantur, Si priuSquam vos servii indi sinem, illi dominationis facturi prani; praesertim quum liis civilibus armis dicta alia, sed ceri ium uirini lue de dominatione in vobis sit. Itaque celerra istex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere; per-

exiri coro in aliquos . i a lolii dicendi ratio etiam in substanti vocon ς picua est. lla igitur dissori dominalis, in vos ot dominutio in robis ut illud sinit, liciter clos ignet obiectum dominationis, i. e. eos, fluidi minationem patiuntur, lioc paullo generalius indicet, ubi si vo ipud quos dominatio valeat. Utrumque eodem redit, nisi quod ae-eusativus, quo sallustius in Padem re Fragm. I, 45, 2. usus est, sorvilii notionem ςraviorem habet. 'iam nostro loco congruit Cic. in Vorr. V. ω, I75. Tulit haec civilias regiam istam restram dominationem in iudieiis et omni republica.

S. 12. Itaque cetera - ars rei Haec Ariis ianus v. in tempus p.

2 l. Lilii . ex Ill laudat. - Argere Cortius perperam interpretaturis dictu et rexata sunt, ac perversius Di iam alteram suadet Oxplieationem, ut arsere de nobilibus dicium cetrea Obiectum habeat, Miructura ac simientia tali, qualis est apud Virg. Eel. II, 1. Formosumptistor Corydon ardebat Aleae . At Fab r scit monuit ardere translato diei do iis, quae vel ipsa vehementor e Ommola ei agitala sini, vel propter quae homines exagitentur, coli. Liv. II. 29. 12. Iam hic, quo nunc omnia tardent, contiora et furor. Id. VI. 31. I. In sequentis anni principia statim seditione ingenti arsere. Cic. Epp. ad 0. Fr. II, I b. exir. Res ardet in vultu. Puaro sententia loci haec est: celera, prout licentia aut odium aut avaritia valobal atque instigabat, per aliquod tantum tompus homines e rassim ni eorumque studia et cupiditates exercebunt. - In tempus, quod praegnanti gens uost in aliquod tempus v. Harad. de Partice. lat. VOl. III. p. 338. 3. 3.el Tacii. An n. XIV, 20, 2. , Opponitur 'equentibus verbis permansis

una ro modo, ut e utrimque quaesita rat, quo sententia haec esset turr e lora eortamina in aliquod i mpus modo viguerunt; sed con- lentio de tribunicia potestate sola per lotum hoc tempus continua suil, noque unquam intermissa. - Utrimque et eritia Cortius recto interpretalii r .. a plebe, lil confirmarent. ab Optimatibus ut lollerent.

Telum dicitur potes las tribunicia non quo ea plebes defendatur, sed quod stius opo impetuue in nobilii alem paucos tuo pol sentes fieri po-ςunt; cs. I acii. diat. de Grai. c. 5. Non hercule lorica titit gladius in iacie firmius munimentum, quum res ci periclaranti eloquentia praesidium simul et ι elum, quo Pr0Pugnare pariter et incessere possit. Liv. . 29, 9. Si tribunicis vis tribunicio auxilio repelli nequeat,

328쪽

mansit una res naudo, quae utrimque quaesita est, et erepta in posterum, vis tribunicia, telum a maioribus li-i3heriati paratum. 0uod ego voS moneo quaeSOque, ut animadvortatis, neu nomina rerum ad ignaviam mutantes otium pro servilio appelletis. iana iliSO frui, Si

aliud telum patres inrenturos esse. ld. III, 69, 2. Iuventus uestre lationem militiae telum acerrimum misersus Ibucres habere solita erat. S. I 3. Puod ego vos moneo quaesoque, uι anisi thortatis Iis dom plane Verbis auctor uKuR est in Ep. Pompeii, FraMil. lIl, 1, 8., neque mullum diversis in or . Philippi I, 5 I, 9. Etiam proxima sentcntia neu nomina rerum etc. similiter prolata est a s 'atone in Caii l.

gruenter ignavia se vestrae; CL Iland . do Parii cc. Lal. VOl. I. p. 107 sq. g. 2. Cic. Epp. ad Fui mi. XV, 6. .1d meum sensum et ad illud sineerum ac subtile ingenium nihil potest esse laudabilius, qutim etitua oratio. - Otium pro servitio appelletis, i. e. otium appelloii , quod Rervilium appellandum est. - Verbis vera et honesta hic significatur ius libertatis plebi a maioribus relictum, cui opponitur flagitium, i. e. vis et superbia notrilitiuis. - Non est condicio, i. e. non ua comparatae res sunt, ut frui possitis: sive simplicius, frui non liceι. - Animum adportere se. nobiles ad ea, quae agilis; animo intonio sunt. In ed. Venet. ex interpolatione ost animum ad ortite, quod Cortius et Gerlauhius ed. mai. ineonsulto ree operunt. - Prograritale Drellius in ed. Orali. et Epp. a. lMI. e coniectura scripsi lprobilute, quod codi eum ieelio probabilem non admittat interpretalionem. 0ui eius error inde fluxit, quod si hi persua Aorat ablativo conlineri obioelum comparationis inter iniuriam et eius contrarium. Sed dubitari non potest, quin gravidive recle se habeat, quippe quod cauuesae potestate positum significet per oravitatem. Sonleni iactum haec segi: omnig iniuria se . quase insertur, gravitate sua tuli oreΑt sc. quam infirma patientia , i. e. omneκ, qui iniuriam inserunt, viribus quis tutioreK sunt, quam qui patiuntur. Gravitas hic vires et potentiam designat, ut apud Caes. B. G. IV, 3, 4. Hos quum Suevi propter amplitudinem gravita lemque civitatis tinibus expellere non potuissent: ubi v. PlerZog. Eandem sontentiam S. llustius aliis quoque turbulentis oratoribus tribuit, velut Mommio. Iug. XXXI, I . Ita quam quisque pessime fecit, Iam maxime tutus est: ol Lepido, Fragm. His l. l, M. 6. Per sceleris immanitutem adhuc tutus fuit.

Arulm hubebunt, Me. vos. i. e. magis Vos prement. cf. Iug. e. LXXXV, 34. Neque illos arte colam, me opulenter. Plaut. AS in. I, I, M. Puamquam ilium mater arte content que habet.

329쪽

vera ei honesta stas ilium superaverit, non est condicio; suisset, si omnino cluiessetis. Nunc animum advortere,

et nisi viceritis, quoniam omnis iniuria gravi late tutior est, artius habebunt. Uuid censes igitur aliquis vostrum rasu hiecerit. Primum omnium omittundum morem hunc,

quem agitis, impigrae linguae, animi ignavi, non ultra

g. l . omittundum i Hoc omnρος tenent codd..; μοd quum Arus. v. ago, P. 2l2 l .ind. hunc locum sic asserati amittendum hunc morem, quem vitis, O rellius ol Gorlachiuq iii d. miii. amittendum re oppi uni, iplod valde inconsulto inultim, non magis certisqima librorum fide, quam recla dicendi ratione, cuiuς certior eliam est auctori la Α, obviante. Voriqsimo enim Fabor: omittimus, inquit, volentes Ol Νponte, amittimus in vili et ca-u; quibuΜ addo. tiuao diximus ad Iug. e. XXXI, 17. p. 186. In lutilo sensuq discrimine, conglanior a Kcriptoribuq DbMervato, non difficile erat videro amittendum apud

Ar Irui Antim corruptum P Ss , n que ullam cauΑΑam esse, cur Pi

maior fidos, qui in Sallustii codicibus tribuatur. Nimirum ad lompus oblitus o l orollius Arusianum non instar orae illi osse aut ab ipso Apolline exaratum, sed pariter ut alioq libros hic illic e rrupteli

deformalum, certioririquo fidoi, quam relicua, ea lantummodo Ps Rctapud eum vorba, quae ad lemmata articulorum spectant. Huiu qantem articuli tomina non ost amittere, Ned assere. -υ uno AEquuntur verba, ita comparata sunt, ut impigrue linguae, animi ignavi senili vi sint attribtili vi ad morem hunc pertinentes, non ultra Concionis locum memores libertatis lippositio ros subiecti, quod in agitis verbo inest. Aliam interpretalionem in i runt Gerlaehius et Orellius, qui impigrae linguae, animi lynciri pro nominativis vel vocativis haboni, RO in anos ipsos ita a Macro appellatos rati. Sed quamquam concodendum est, Latinos paritor atque Graocos interdum hae synecdoche ugos esse, ut corporis partes pro universa persona Po norent ses. Plaut. Poen. I, 2, 173. , tamen non id sibi permiserunt ut homines dicerent animos, quippe quod paeno absurdum videri deberet. Ut autem recla dicendi ratio hane interpretationem respuit,ila peculiaris nostri loci natura illam alteram commendat atque flagitat. Nam vΡrba morem hunc nisi accuralius definiuntur, ut sciri pos, it , qualis mos intelligallir, sine illis goni livi A non solum obscura, Sed Prorsus absona sunt. - Λd verba non ultra concinnis etc.

Wassius se ite notavit Salluglium imitaliam videri Demosthenem in Philipp. lV. p. 53. Ovδέν ἐστιν. ω ανδρες Αλὶ ναιοι, τῶν παντων δυσκολωτατον εἰς το παρον, η οτι ταῖς γνωμιις υμῖς αφεστηκέαετων προιγματων, καὶ τοσουτον χρονον σπουδάζετε, ο σον ἄν καθ'

330쪽

i5 concionis locum memores lihertatis. Deinde ne vos ad virilia illa vocem, quo tribunos plebei, modo patricium magistratum, lihora ab auctoribus patriciis Suffragia maiores vostri paraveret quum vis omnis, i uirites, in vobis Sit, ei quae iussa nunc pro aliis toleratis, pro vobis agere aut non agere certe p0SSiitS, Iovem aut alium quem

S. 15. Deinde Iovem aut alium quem deum consutiorem exspeetatis' Λlterum, quod cen Aol M. icor, per interrogationem elatum. hanc habet κenientiam: D sc. censeo , quum in ve Rira manu sit vobis ipsis consulere, ne respectate Iovem auι alium quem deum consultorem. Ita recto DebrosKius hanc periodum constituit, quae

olim puncto post possi is finiebatur, interrogatione in sequentibus sublata. in parenthesi varie turbatum suit. 9us enim quum non intelligerent editores, alii inde secerunt quum, alii quis, conirn fidom codicum. Rursus alii aliter voce mosi laborant. Ciaeconius enim , quis Pro quo Scribens, modo delendum censet, Orellio non multum dissentiente; - Ursinus maluit quis tribunos pl. modo, modo p. m. : - Cortius non geminat quidem particulam, sed pro geminala aecipiendam consol; - Debrossius quo tribunis plebei

mandando patriciam mass. scripsit; - Grono v. ObRervv. I. M. p. 157. quo per tmesin a modo seiunetum putans pro quomodo capti; - rellius denique modo ad praecedentia trahens dumta ι interpretatur, quia patricii ab eo magistratu omni lite eius iure exclusi essent. Haec omnia salsa. Primum tenondum est quo ad virilia illa relatum non esse pronomen, sed adverbium, quo rotatio generalior quaedam eonficitur, quam per adiectivam sormam cum praecedonio nomine congruentem. Huius dicendi generis, quo caussae atque inhirumenti nolio generaliter exprimitur, similis est ratio, quae conspicitur in qua et ea adverbiis, quibus locus ita, ut nulla ad praecedentis substantivi genus atquc numerum relatio sit, indicatur; cs. Xe p. I. 3, I. Pon ι em fecit in Histro flumine, qua copias Da ceret. ld. XV IlI, 8, 4. Duae erant viae, qua ad adversariorum hibernacula posseι perveniri. Sall. Iug. XXXVI l, 6. Locum hostibus introeundi dedit, eaque Numidae cuncti seminere, ubi v. Cori. Νoque alia dicendi ratione nititur, quod pro a quibus etiam poni potest unde, pro uvid quos etiam tibi, pro ad eos etiam silue, et plurima huius generis alia. uaro quo ad virilia illa relatum non minus recte hab sti, quam in vernaeula um euch nicia ru jenen murio ten Thalen ausa ordern, moilurch Hr etc.. pro duris mel che thr.

SEARCH

MENU NAVIGATION