장음표시 사용
331쪽
C. SΛLLUSTI CRISPldeum consulto rein exspeciatis Z Magna illa consulum ini- 16 peria et patrum decreta vos exSequendo rata efficitis, Ouirites, ultroque licentiam in Vos auctum atque adiutum properatis. Neque ego vos ultum iniurim hortor, magis i7- Plebei do filia genitivi forma v. Schneidori Gramin. lal. II, 1. p. 359. praebent eodd.; Cortius scripsit plebi. - Verbis modo
pia tristium mugistratum significatur magistratus, quem patricii soli habebant, neque aditum ad eum plebeiis cone debant, vornacula die aus schites. Iach patricas che IVurde. tam utatum in. lolligi logo Lieinia ol Sextia a. 377. a. Chr n. patriciis extortum elarum est. In tanta sententi ne perspicui tale interpretibus, quominus vorum perspicorent, unice Ossuisse videtur insolitus modo particulae locus. quae frequentius sane vocabulo, ad quod perlinet, postponilur. Sed etiam ante id collocari posse recte praecipit Handius do Partice. Lai. Vol. Ill. p. 651. - Libera ab auctoribus patriciis suffrustia quae intelligenda sint, patet ex Livio VIII, 12, 14. Diluturas M. Publilii Philonis n. 339. a. Chr. n.) pomiaris fuit, quod tres Dyes
secundissimas plebei, adversas nobilituli tulit, unum ut plebis ilia omnes Ouirites tenerent, alteram, ut legum, quae comitiis centuriatis ferrentur, an ιe in i ιum suffrastium patres auctores fierent, tertiam, ut alter utique ea plebe cenSor crearetur. - Pro auctoribus patriciis Ciaceonius maluit auctoribus patribus, quod res ipsa flagitare videtur; μ res enim non diversi sunt a senatu. qui hic intelligitur, sed probe discernendi a patriciis. qui inde a Sorvio Tullio univorsam nobili tutem sive genies nobilium complectebantur. Inde perspicitur, cur nunquam putricii pro putribus dico rentur, quamquam inverso modo patres interdum latior sensu pro Patricus dicti sunt; v. Beckeri Antiqq. rom. Vol. II, I.
p. 141. 1ihilominus verba huius loel integra pulamus, Macrumque invidio ge magis quam vero suffragiorum auelo res putricios dixisse, quum tantummodo patres i. o. senatus dicendufi css t. - Pro quum vis, quod eodd. praobent. pdd. vuli. interpolatae habsent quamvis. Eaedem codicum loclionem eι quae mutarunt in usi quae. - Verba
quae iussa pro aliis lateratis s orliuq bene vidit spoctare ad militiam, gravissimum plebeiorurn onus ic s. Iug. c. XLI, 7. ita enim sen- lentiam supplot: illis nompo militatis. illis vincitis. elerum
non obiectum vorbi, Aod attribulum rotativi est. - Aut non assere
certe: his vorbis Maeor iam digilum qua i intendit ad id, quod toti eius orationi sinis propoqiluq est . ut plebs. quo nobilitat na frangat, militiam detrect l. F. 16. Magna Recte Cortius: se ut Omnia in hac oratione, ita et vox magna ad invidiam comparata, pro munifica, ulla, Superba.
332쪽
uii requiem cupiatis; neque discordias, ut illi criminanti ir, sed earum sinem volens iure gentium res repeio, etsi pertii inciter retinet, uni, non arma, neque SeceΝSionem, tantummodo ne amplius sanguinem vostrum praebeatiS,
censebo. Gerani habeantque suo modo imperia, quae-
cs. Liv. XXXIV, 5. 6. I bει magna, quae rei austendae cauna conquirantur, et haec et alia esse scio. Id. XXXV, 2. 2. Tum Ma-
versae quam secundae res magnis sermonibus celebrabantur, ubi v.
Drakenb. Hor. Sat. I, 6, 73. Pueri mast vis e centurionibus orti. - Sententia ha e ασυ λως priori adiecta proprie per ut particulam illi contraponenda erat. - Properatis ad analogiam ire verbi cum supino iunctum est, de quo diximus ad Catil. e. XXXVI, 4. p. I68. cf. Fr. V. 17. Video indigentiam dona quaesitum gratiae properantem. Paullo inquientius ii ii doni Eadem constructio statim post ex hortor ver pyndet, Red commodam Pxeusationem habebit. si repulavoris in hortari transitivam κ nipntiam esse. quae in properare intransitiva est. Vorba neque ello vos u tum iniurias hortor sine esto pronomin laudat Arus. v. hortor, P. 234. I. ind. ex III., ultum xplicans ultum ire, unde hoc certe patet salso Fabrum ad Cal. V, 9. coniicere librariorum culpa ire ante iniurias excidisse. S. 17. cupiatis) Edd. veteros interpolatae capiatis. - Res repeto, i. e. iura nobis prepla ut nobis restituantur postulo, mela phora sumpta a fetialibus, qui, antequam populus Romanus bellumine eret. millo bantur ad res repetendas, cuiuq instituti haec erat vis. ut gens ho Atilis rapta restituproti aut alio modo satis sacerpi: es. I. iv. I, 32, 6. sqq. Brisson. do Form. IV. p. 341. - Pro censebo, quod in omnibus codd. st, Cortius ex edd. interpolalis scripsit censeo, non assecutus futurum propter praegressum retinebiunt ulique esς n c qqnrium. - De duplici struetura censere verbi, ex quo primum necusativus cibi eli, deindo enunci alio sinalis apta eμt cs. ad Calii. c. V, 9. p. 31. t ad Iug. c. XXV, 1. quibus locis similes constructiones illuq travimuq. Censere arma cadom bro vi loquentia dictum,
ut iubere legem v. ad Iug. c. LXXXIV. l. p. 436. . . cernere maemium v. ad Cal. c. XXX. 6. p. 146. Caes. B. G. VII, 77, 2. Pars deditionem, pura eruptionem censebant. Liv. X, 12, 3. Bellum Samnitibus pasres censuerunt. Tacit. An n. Ill, 57. I. Nec tamen repertum, nisi ut effigies principum, aras deum,
templa et arcus aliaque solita censerent. Duae exempla Fabro d bsentur. S. 18. suo modo i. e. fastu et arrogantia ipsis propria.
333쪽
C. SALLUSTI CRISPI. rani triumphos, Mithridatem, Seriorium ei reliquias ex-l sulum persequantur cum imaginibus suis; absit periculum et labos. quibus nulla parS fructus est. Nisi sorte is repentina ista frumentaria lege munia VOSira pei Santur, qua tamen quinis modiis libertatem Omnium aestuma-
Cum imaginous suis si misi eat sociis et adiutor ιs imaginibus suis
usi, cui sententiae lacito opponitur sine vobis. Mirifico autem Faber hic observat, cum saepe ita poni, ui contemptus atque indignationis vim habeat; quasi ulla praepositio tiliusve casus, quibus granunia sica nominulamatio iii dieatur, honorem aul contemplum sisnisi ea re possint, quae, si quando locum habent, in universa sententia, non in praepositione insunt. Cum, quod in universum duarum rerum coniunctioilem designat, hic indicat imagines nobilibus ita adhaerere, ut sine iis constare nequeant. Contemptus igitur vel potius ironia in eo cernitur, quod nobiles iubentur a re vanissima, sed cui
illi plurimum tribuunt, auxilium ad bella gerenda petere. - Puibus refertur ad iis i. e. vobis , quod in antecedentibus ad absit supplendum est; es. Κrugeri GrammaL lat. S. 549. p. 737. noStr. S. I S, , P. 486. S. I9. repentina ista frumentaria lege Intelligitur lex Terentia ei Cassia frumentaria, lata a. M. Ter. Varrone et C. Cassio Varo coss. a. 73. a. Chr. n. cf. Cic. in Verr. III, 70, 163. et V, 21, 52. Repentina ea lex dicitur, quia, quum plebs iani per longius tempus
caritale annonae premeretur patribus opem non serentibus, consules, ne seditio oriretur, Praeter expectationem lege lata animos
demulserunt. - Isis in universum designat, quod ad secundam Personam pertinet v. i, ranam. lat. nostr. S. III, 5. p. 299 sqq. quare h. l. est: vel in vestrum commodum lata, vel votis yrata. lloc verisimilius, quia Macer legem apud plebem in invidiam vocare fit ud t. - Munia capienda sunt de stipendiis ot militiae laboribus plebi pro potentia nobilitatis subeundis. - Puinis modiis. Scilicet lege frumentaria cuivis ei vi permittebatur in singulos menses quinos trili et modios vili prolio emere; v. ad Fr. I. 45, II. Pro modio autem Lenos asses eum trici tρ solvebant, teste Schol. BOb. ad Ciu. p. Sest. p. 300. et 303. Oroll. Universa Macri sent sentia hie ol insequentibus Ostendit, patres eo consilio plebi vilius frumenium praebuisfie, ut hoc beneficio libertatis studia omittorci. - 9ui quum reseratur ad modus, sensus est: quini isti modii non minus tenuem
vobis vicium Praebent, quam servis alimenta careeris.
et i avium cuiusque t ιissima spe frustratur Od. Vat. I. et imam quiusque tenui imias per frustratur: - Vat. 2. et ignavi
334쪽
Vere, qui profecto iion amplius possunt alimentis carceris. Namque ut illis exiguitate mors prohibetur, sen Seunt vires, Sic neque absolvit cura familiari tam parva res, et ignaViam euiusque tenuissima spe DuSiratur; 20 quae tamen quam vi S ampla quoniam servili pretium osten-
quisque tenuisSinua perfrustrantur: - cod. Ciaec. et ignavi cuiusque tenuissima spe frustratur. Hae codicum discrepantiae multum edi-lores torserunt. Εdd. Veii. enim praebent eι ignari qui usque tenuissimos per frustrantur: - Puteanus apud Carrionem eι ignia pus quisque tenuissima spe frustratur; - Gruterus et ignia vis sumi quique ιenuissimia spe frustrantur; - Gronov. Ob fis. III. 2. p. 343. ed. Lips. ri ignari cuiusque tenuissimas spes frustratur. Haec attulimus, non quo singula refelleremus, sed ut quam salsa essent, sola vi verae loelionis pateret. Felicissime enim Orellius in ed. a. 18 o. vidit unam, quod apteibus litterarum non
diversum est ab imaui, compendium issmurium vocis esse, neque celeras corruptelas aliter quam distractione litterarum Orius esse,
de quo vitii genere v. supra ad III, 23. et ad Fr. l, 33. Uuibus in
ordinem repositis integerrima prodii sententia bimembris, negans ultera, altera aiens, cui utrique commune est subiectum tum parva res. 0uae quum i arium cuiusque tenuissima spe frustrari diei iur, sensus est: exigua frumenti largitio. quouiam salso benevolem tiae nobilitatis in plebem documentum habetur, Omnes ignavos in tenuissit nain ei prorsus vanam spem melioris condicionis induci l. iAliter cortius: ,.Decipiuntur, quando sperant quinis his modiis POSSe Seque suosque sustentare. Neque melius Gerlachius Vol. III. p. 98. Fraus potius in eo erat posita, quod hae parva mercede 3 maioris praemii 3 spes iis erepta est. Uuod idem vero, ut ignia mu quisque tueatur, praeeipit . ad elegantius Orationis Sallustianae Pertinere, subiecta, quao dicunt, mulare, ' id ad obsoletas sordes grammaticas perlinoi, quibus hodie nemo vul mediocriter latine doctus inquinatur. Ex ipsis autem latium ineptiarum putronis si quaeras, quid μit elegans, nihil sani audies; num ut quidque est maximo vitiosum nul abfiurdum, ita iis videtur elegantissimum. S. 20. guum is umptu Ilaee quoniam liciam exaggerationem subiecti continent, in vutimvis voce primitiva verbi potestas Praevalet, quae planius intelligitur, si pro singulari pluralem posueris quam vultis ampla, ut est apud Cie. in Verr. V, b, II. Eope
ciuis fucinus quam vultis improbum: vinciam tamen eo cω- tmnem Omnium. Ad celora r clo capienda lenΡndum PSi, quum Macser in antegressis tenuitatem lumitionis maximo exagitet, quae
335쪽
taretur, cuius torpedinis emi decipi ei vostriarum rerum ultro iniuriae gratiam debere 3 Cavendus dolus est. Namque alio modo neque Valent in uni VerSOS, Deque cona
rion reser uidulii esse uil ιι IisSiuuι Ur, Sed iiii ιtim parria res. Servitii pretium autem nominativum Osric attribulivum quae Rubiecti.
lolius igitur loci sonsus hic est: tum Murra frumenti lumilione vobiS non consulitur: scit tinguo eam rase amplissimum: stim n, quoniam ea nihil tisiuit esset, quram servitii pretium. summae tora, e linis erat decipi. - l ro quae tamen Orellius ex Fa orni conio eluia
seripsit qua tamen, sine ulla necessitate. - Iio rationΘ passivi in verbo decipi v. Granimal. lat. NOAlr. S. II 6. 7. c. DOl. 10. p. 250. Iniuriae I DKlra coni eiura eRl pro iniuria, ut codd. olodd. halboni. Uuod luam piam Gerlaehio mirifico placet inam Vol. III. p. 98. semiuris additum, inquit, ut iudicium IJ J de hae agendi ratione IJ J interponeret; neque orat, quod in torpp. hoc in loeo offendorent, eum haee dicendi ratio squaenani3J quam maximo SalluAtiana sit syli ct r. Calii. c. 7, 4. in castris per laborem usu
militium flisceboni. 3, lamen, quia corruptam inseri seni taliam, lOlorari nullo pacti, potest. Nam quum ultro significet, id, quod 'nunc ivlur, exspectari non imi uisso, idem non potest diei iniuria fieri, ut facile palol ox g talentiae conformatione, quae sic se habet: quunt ast lorpsedinis orat decipi, et vestras refi non solum umili re, sed adeo amissionis gratium debere. Muod quum torpodinis cumulus Ril, quomodo iniuria in cogitationem addi possit, non liquet. Id bene perspexit Faber, sed non salis probabiliter incommodae spi totaliae ila modendum consuit, ut vel inhιriti ianquam uum vocis glo sa piiciatur, vel in inhιria scribatur. Cronovius Ob ervati . tu, 2, p. 343. ed. l. ipq conloci l cI Dratra intineriantibus pro iniuria oratium debere: Wassius altera iniuriar Contare nuq in libro de Frumentar. Rom. largiti otio ultra iniurium. Sod nihil horum probari potoς l. . Obi Ν pergunsum est sallustium scripsisse iniuriae, quo et non totaliae aliquanto fit acerbior, Pt vorborum constructio magis perspicua, dativo ad infinitivum addito. Inruria enim abstracto vim concroli obliti tile, ut Supra g. 13., eos significat, τιi
vobis) iniurium faciunt. Eodem modo apud Livium XXVIII, 42, 7.
fraus dieitur pro h mino, qui fraudem facit. - Vostrarum rcrum duplici modo polosi intelligi, vel ita, ut xii earum rerum, quae rure euer Ei genitium , sed vobis ereptae, vel miserae condicionis vestrae. Illud si admiseriΑ, iniurέue est iis . qui eas per iniuriam possident: hoc si probas, in dativo hape sontentia inest: iis, qui per iniuriam vestras rex misertis meo runt. i. 21. Curendus dolus est ita Oxstat iii Val. I. Balliol. et apud
336쪽
HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. III. 2892 ibuntur. Itaque simul compariani delenimenta, et disserunt vos in adventum Cn. Pompei; quem ipsum, ubi pertimuere sublatum in cervices suas, mox dempto metu la-
AruS. v. Kave, p. 243. ed. Lind. Vulgo legitur cavendus tamen dolus est, quo vis sententiae valde debili latur ac pervertitur. Νequo respicienda Grono vii Obss. III, 2. p. 343. coniectura tantum, quippe quae interpolata lectione nitatur. Celerum hae e verba , quae in codd. et edd. omnibus post conabunιur comparent, post debere transposuimus, Fabri auctoritate moti, qui acutissime suspicatus est ea in antiquissimo aliquo codice, unde ceteri fluxerunt, loeo suo mota suisse. Nihil enim, ut vulgo edebatur, accurate inter se cohaeret;
nam ut verba namque - uisuntur nullam prorsus caussam COH-
linent praecedentium, ita subiecta his sententia cur. Gl. est minime ex superiore prodit, neque rursus quae sequuntur ullo modo per itaque particulam cum proximis sociari possunt; nam quod Gerlachius Vol. III. p. 99. allucinatur uaque saepius syli vi explicativa poni pro nempe vel nimirum frit, id huius viri insipientiae eondonandum est. Τranspositis vero verbis omnia expedita liunt. Nam quum verbis cuius torpedinis eriat decipi rectissime et cum magna orationis vi subiicitur cavendus dolus est, tum hanc sententiam optime excipiunt haec: namgue alio modo sc. quam GD neque - nuburirur, quippe quibus cautionis neeessitas demonstratur. Iam etiam ituque recte se habet, quo sententia annectitur doli modum, cui nobili laq studebat, ostendens; hoc enim in particula inest: stiloio itur dolo nitentes etc. - Ad conubuntur ex vialent Verbo supplendum est ratere; cI. Fr. II, 50, 4. III, 77, 2. et Gramin. Ial. nostr. S. Ib9, 5. p. 603.
tibi pertimuere sublatum in cerricra Sinu) i. e. quem tum, quum in Rummo timore fuerunt, sustulerunι in cervices suas. Intelligii Macer tempus illud, quo Metellus in Hispania tam male rem contra Sertorium gerebat, ut Romani in uno Pompeio Spem melioris fortunae ponerent, eumque anuvino imporio praeditum contra illum mitterent. Dietionem in cervices tollere Orellius recte vidit desumptam esse a servis lecticariis, dominum cervicibus gratiantibus; quare hoc signiscatur, nobili lalom rerum suarum timore commotam Pompotum quasi dominum sibi constituis Ke ac servili obsequio coluisse. - 2 a non est nunc, ut Gerlachio visum, sed aliquo praeterlupso tempore, quod ipsum desinitur u rbis dempto metu, 8c. Sertorii, periculique ex Hispania imminentis. Mirifice igitur Gerlachius et Faber verba dempto metu, quae aperte opponuntur pra cedentibus ubi pertimuere. capiunt de Pompeio, quem nobiles non amplius timerent. I olius autem loci sonsum prorsus p rvertit Faber, ita interpretatu, et is So
337쪽
c. ΝΛLLUATI CRISpleerani. Νeque eos pudet, vindices, uti se serunt, liber-22 talis, tot viros sine uno aut remittere iniuriam non audere, aut ius non posse defendere. Mihi quidem salis 23 Speciatum est, Pompeium, tantae gloriae aduleScentem,
malle principem volentibus vobis esSe, quam illis dominationis Socium, auctoremque in primis fore tribuniciae
lango or, durei, sie Omporgehoben, Gemali liber sie hal. heben sievor ilim, bald naetilior aber, wenn sie nichi mehr t rq aehe habenthii Zu sit reliten, greison sie ih n lienig an. - Lacerant, i. e. iniqui iudiciis et sermonibus perstringunt, sive, ut Cicero p. Balbo c. 26. 57. loquitur, rimore hominum invident, in conviviis rodunt. in circulis velli eant, maledico dento carpunt. ' Cic. Brul. e. 2, 156. Obtrectat 3 et invidia solet lacerare plerosque. Liv. XLII. 3, 5. XLIII, 8. 3. Videtur autem sex eo maxime tompore nobilitati Ai- mullas cum Pompeio in t rces viςs . quum ille epistola ad senatum data v. Fr. III, l. summam arrogantiam in eum ordinem ORlon.
S. 22. se ferunt i. e. se iactant. gloriantur; cs. Dra elaboreh. ad Liv. IV, D, 7. Se quisque belli ducem potiorem ferre. Vel . I. II, 1. Pseudophilippus s e Philippum restiaeque Stirpis ferebat. Remittere iniuriam hie significal iniurium, quae sublata potestate tribuNicia commissa erat. tollere en restituenil . Id uncor criminat nobilses non nudore sino Pompoto, si peccatum esse cone dant; sin iur laetum puloni, non poRRe ius suum sin illo dolandoro, seniluo
X. 23 - 25. spectatum) i. s. r bus ipsis cognitum. Spectantur nim, qua Oculis subiecta sunt. - Adulescens quomodo appelletur Pompeiuq lum triginta tres annos natus v. Fischeri Tabb. chrono l. hist. Rom. p. 160. , patebit ex annota l. ad Catil. c. XXXVIII. l. p. 176. - Volentibus robis est noluntate et conSensu vestro, ut Calii. c. XXXIII, 2. Volentibus omnibus bonis amenrum aere solutum est. Pro in primis Orellius in Od. a. 1840. et Fabor perperam seripserunt inprimis: adverbio pnim hic non Qt loeus. v. ad Calii. c. LX, 6. p. 322. et Kithner. ad Cic. Tuqec. IlI, 6, 12. - Auctorem tribuni me potestatis non ita die luna ct i, ut suppi aliar restitu nilae. quamquam id ad Aenientiam illustrandam admodum est a commodalum, Mod auctor simpliciter valet commendatorem, defenSorem, patronum, quo sensu Raopi R imo do legibus sorsendis diuitur; es. supra ad Fr. II, 47. et M. Rein. in Pauli Eneyclop. real. VOl. l. p. 997. Claudit antiquo dictum pro claudicat. i. o. minus procodit. Laudat hunc loeum Donni. ad Tor. Eun. l. 2. 84. qimul eum aliorci Hiqior. Di iligo
338쪽
2 potestatis. Verum, seu irites, antea singuli cives in plii-ribus, non in uno curicli praesidia habebatis, neque mor-25 talium quisquam dare aut eripere talia unus poterat. Itaque verborum satis dictum est. Νeque enim ignorantiumrre claudii, Verum occupavit nescio quae vos torpedo, qua non gloria movemini neque flagitio, cunctaque
Fragnietilo illic. 7 . i. qitia i ii 'ruili ad II, 3, 38. allii lit. Claudere pro claudi re otiam dixit Cie ro Tusc. V, 8, 22. Beatum vilam, etiam si eae aliqua parte clau ue r ei. tumen eae mullo mutore parte obtinere nomen Suum, ubi v. Κsilinor. Id. Ora l. 51. 170. Puid est, cur claudere aut inrisi re oriationem malim Brul. 59, 2l4. In quacunpue parte una plane clauderet, Dralor esse non Ss t. cf. Drahel b.
g. m. qua non 'toria moremini Pro qua, quod tenet 1 al. I. et 2., Oli in logebatiir quia, ex mora in torpolatione librariorum, qui ignorarent, haud raro duo ablativos divorsao poly-talin ad id na verbum pertinere. Hoc igitur loco qua ad torpedinem rotalum caussae vim habol. 'lomis et flagitio in trum illi, quae diei lur, potestate cR-piendum; es. Paullo supra g. I9. 9ua se. lege frum futaria) guinis modiis libertatem omnium aestumarere, ubi relativum remotiorem caussam do, ignat, alter tablativus pretii, quae dicitur, potestatem
habet. Fr. IV, 19, 15. Multitudinem ar iis locis pugna prohibuere. ib. IV, 34. Pluribus de hoc usu egerunt Maluitas ad Cic. p. Mur. c. 40, 87. Ellenditus ad Cic. de Oral. III, 44. 174. Κue linerus ad Tusc. III, 15, 31. - Cuncta, i. e. iura, libertatem, dignitatem vestram. - Mutavistis Orellius recto interpretatur pendidissis pro praesentii avis, quod hic valet neglexistis vel abiecistis, ut in praesentia ignavis vobis esse liceat. Metaphora ducta a moreando, quum aliud datur, ut aliud accipiatur; cs. Iug. XLIV, 5. Liaeae permisti eum
militibus pecoris et mancipiorum praedas agere. e aque mutare cum mercatoribus vino advec filio. His l. Fr. l, 51. 7. Tum erat Lepidus Iairo cum - paucis ricariis, quorum nemo non diurna mercede vitam mutaverit. Calil. c. I. VIII, 15. Nemo nisi victor
pace bellum mutavit. - Do esse infinitivo ad praedicati substantivum libertatem omisso v. ad Fragm. l. 4b, I9. - is temis abstinetur. Spectant haec ad logem Porciam. do qua Livius X, 9, 4. Porcia leae, inquit, sola pro temo civium lata ridetur, quod stravi poena, si quis verberasset necassetve cirem Romanum, Unxu. cf. Calii. e. LI, 22. et v. Zumpl. ad Cic. Verr. V, 63. 163. p. 978. Reinii lus Rom. pri v. p. 44. - Verba munera ditium dominorum appositionis vi reseruntur ad prape edontes e nunciali onos. Id con tructionis
339쪽
praesenti ignavia mutavistis, abunde libertatem rati, quia tergis abstinetur, et liuc ire licet atque illuc, munera dilium dominorum. Atque haec eadem non Sunii agreSii-27bus, sed caeduntur inter potentium inimicitias, i donoque dantur in provincias magistratibus. Ila pugnatur et vin-28citur paucis; plebes, quodcumque accidit, pro Viciis est, et in dies magis erit, siquidem maiore cura dominaiionem illi retinuerini, quam vos repetiverilis libertatem.
genus duobus sit modis, prout verbum, iluod praecedit, vel intransitivum est aut paAsivum, vel transitivum; illud appositionem casu nominativo habel, hoc accusativo, eo sensus discrimine, ut nominativus rem de Rigne . qualis Mil, accusativus, qualis eniciatur. Ex illo genere eql noster locus; ad alterum perlinet Hist. Fr. IV, 19,8. in Romani inius prodidere Ansiocho, pacis merce dem, - i. e. ut pacis merces esset. I, 4b, 12. Plebis innoxiae patrias sedes occupavere pauci satellites, mercedem scelerum. cf. Κru geri Gramm . lat. 296, 2. nol. 6. p. 389. et Grain m. lat. nostr. g. 12o, . not. II. addit. d. p. 296. Ante Cortium in edd. corrupte logebatur munere, quo acerba ironia prorsus tollitur. S. 27. haec eadem i. o. haec lenuia et Oxigua, qualia sunt verberum immunitas et liber ineosqus. - Agrestibus, h. e. plebi rustica . 'quae durioris erat eondicionis, quam urbana, delectibus ac rbisqimis vexabatur, agris sui ου poli batur, aut, quum sedili onos et civiles turbae exars orant, prout adversae parti addicia su ral, eaedebatur.
Agrestes vocat, quoκ Calii. e. XXXVII, 7. iuventutem, quae in agrismianuum mercede inopiam tolerabat, et Liviuη XXV, 1, 8. rusticum plebem dixit. C iRT. - Inter potentium inimicitias, h. e. dum pOlentos armis civilibus inter se coriant; adeo nec terga, nec Vitam ipsam libera habent. CORΤ. - Dono duntur in provincias magistrati S, h. e. magistratibus assignantur, quibus ad provincias oblinendas militibus opus est; adeoque illis non huc ire licet alquo illuc.
S. paucis Ila recte exstat in Val. l. ot 2.; celeri codd. et edd. nonnullae vetere R ex interpolatione sutili tenent a paucis. Sensum verae lectionis Cortius recle perspexit esse hunc: in paucorum gratiam ut eommodum pugnatur et vincitur, i. e. Pro paucorum PD lentia pugnatur, et, si vincitur. illi commoda ad sese rapiuiit. Pro victis per synes in tritissimam referri ad plebes in promptu eql. Et lamen in nonnullis edd. v et t. et nupor in W isiana sex interpola-
340쪽
83. Collegalii lue eius Ochivium milem et captum pedibu N.
M. Male iam assuetum ad omnis Vi S controversiarum.
M. Post reditum eorum, quibus senatus belli Lepidani gratiam secerat.
li no legitur pro victa. - De vi corii unctivorum retinuerinι ol re. petiveritis v. Gramin. lal. nostr. X. 118, 4. p. 274. Fr. 83. ICOrt. p. 979. GPrl. sed . inai. ii l. 42. ld. miti. II, 82. p. 205, 16. et III, 3. p. 215. 24. I obr. II, 75. J Verba ex Alani apud Arus. v. Kaptus, P. 2 3. P l. l. indein ., Pii tros priorPη voces ex cod. Gud. primuς addidit. Incredibili autem perversi lato Ger lachius ho Fragmentum . quod Arus. ex tertio laudat, non solum in hoc retulit, sodoliam secundo inseruit, decuriata priorum edd. forma relentii, quum lamen locum Aruςiani ex l. inde manni ed. cita eril. - di inti quam dubitari nequit, quin ei hoc ei duobus sequentibus Fra lentis dorebus urbani R dictum fuerit, tamen nimiκ abrupta sunt omnia, quam ut vera verborum sontentia erui possit. Si quid lam n eoniectura leniandum ost. suspicor Sallustium, quum do contentionibus tribuniciis dicere ingressus esset, hic aliquid narrasso do Sicinnio, tribuno lplebis dicacissimo v. ad Fr. II, G. 46.3, consules anni 76. a. Chr. n. Cn. Octavium et C. Scribonium Curionem laces sonte. I o his nim sermonem esse ex eo patet, quod Delavius captus pedibus dicitur; es. Cic. Brul. 60, 217. Puum Curio multa dirisset sedente Cn. Oetario collega, qui devinctus erat fasciis eι multis medicamentis propter dolorem artuum delibutus, qu in locum respexit se uinii l. XI, 3, 129. - Captus pedibus intolligondus est, qui morbo liberum pedum usum amisit. Similiter dicitur octilo, membris, parte membrorum captus; cs. Dulier. ad Liv. XXII. 2, 1 I. et Drakenboreh. ad XLI, 16, 3. Fr. 84. scori. p. 963. Ger l. ed. mai. III, 4. ed. min. III. 6, p. 215, 27. Debr. I, 10.J Locum asseri Priscian. VI. I 2. 64. p. 261. ed. Kr. propter insolitam pluralis formam vis vocis. Eandem langit Probus In sit. Gramm. II, 1. M. p. 1 6l. P. . . Lucretista tamen II, 586.lII. 266. numero plurali hae ris et has vis, ut sit plurali et haenis, has vis, o vis, easus habens in numero plurali tres. cf. eund. ibid. II, 1, M. p. I 476. P.). ' Vis controversiarum aut m quum significet violentiam. qua eonDorersiae Mercebantur, probabile est hie agi de turbulento aliquo et violonio tribuno vel plebis exagitatore, qui iam in consus ludinem violentarum contentionum devenis Rel.