Historiarum fragmenta

발행: 1853년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

M. Uuod tibi frustra tentatum est, socordius ire

216, 4. DPbr. ll, 7 . IV, 90.J FragiliPiit uni, Rb Λ us. V. gratia p. 232. ed. Lind. servatuin, quam seni liliam liabeat, Prorsus obscurum est, nisi quod dubitari nequit, quin ad loeum pertiri uerit, quo auctor de dissensionibus studiisque civilibus exponorol. Gratiam facere alicuitu rei significat oeniam dare sive ignoscere: cs. Calii. c. LII. 8.θui mihi nullius unquam delicii gratiam fecissem. Iug. CIV, 5. Senatus Boccim delicti ora ι iam faei ι elorum rospicitur ad legem Plautiam sive Plotiam de redisu Lepidanorum, de iiii a v. Sueton. vil. Caes. c. b. L. Cinniae, uxoris fratri. et qui cum eo civili discordia Lepidum secuti post neem constuis .ud Sertorium confusteranι, reditum in civitatem rosa ιione I loliu confecit, habuitque et

ipse Super ea e οριι ionem. Gell. XX. ΑΛ. xl II, 3. Reperi tumen in ora te C. Caesaris. qua Plautiam rostationem suasit, necessitatem dictam pro necessitudine. id est iure restinaUsis. cf. Non. p. 354, 8. Od. Mercer. De eius latao tum pore notabilis est error Dru- in anni His l. Rom. Vol. III. p. 139. nol. 29.. qui totam rem ad annum 70. a. Clir. n. refert, quo anno Sertoriu' iam biomi iuui caesufi, eius bellum compositum, Pornppius consul ineluq sui l. Ssed ut e ansen laneum est finito Lepidi bello, neque hos lem nuntΝ Post, nonnullis, qui eius cauRsam Re uti erant, rod 'unili veniam esso datam, ita aperte patet ex Suetonii l. l. a. 77. Ca sursem Avusi KΝe rogationem Plautiam, iiuum ex peregrinatione Asiatica reversus tribunulum militum adeptus eqsel. Duae Gerlachius Vol. II l. p. I . de lege Plautiati Casula repetitu 3lὶ sabulatur, morae nugari Sunt, Di non magi,

turpis inscitiae, quam ingenii ad iudieandum inhabiliv insignia documenta.

Fr. 86. IO,r l. p. 979. Geiq. ed. mni . llI, 35. cd. min. IlI, 99, p. 224, 14 Debr. IV, 6.J Apud Aonium, qui verba IV, 3. p. 235, I . ed.

Merc. asseri, pro socordius ire milites occoepere in codd. est socerdius ire miles obcepere, quod correxit Merceruq. Praeter a P ld. Nonii pro occoepere habent o mere, plano sutili Kententia; in Sallustii aut m edd. ante Maiore in Rertum legitur ei, quod quamquam haud incommodum efit, tamen, quum de inisegra periodo non constet, nullo pacto potest praestari. Duid a Sallustio narretur frustra lentatum es e, aut a quibus, quove loco atque tempore, Prui non PO-lest, nisi hoc licet coniicere, de seditioso aliquo agi exorcitu, in quo

342쪽

HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. lli.

milites occoepere, non apii S armis, ut in principio, laxiore agmine.

87. Ut sustinere corpora plerique nequeunire arma Sua quisque stans incumberet.

ait parendum et ad disciplinam militarem reducendo ducis consilium 'intra fuisset. Solus Debrossius pro certo ficit haec dicta suissedo Gellii consulis exercitu, anno 72. a. Chr. n. a Crixo DPPresso. - Aptis voci Freundius in Lex. h. v. p. 319. haud recte vim adie-etivi tribuit interpretatus commodis, idoneis, quod huic loco parum convenit. Participium esse verissime vidit Douga, ablativos modi sic explicatis: armis aptutis, ea ditis atque ita compositis, ut, ubi usus veniret. ad munum alue in promptu esse possent. Frequenter isto sensu dicitur aptare arma: cs. Liv. V, 49. 3. Suos in accrvum conticere sarcinas et arma aptare iuMι. X, 33, 2. Viadum salis apsa ι is armis in ordines eum. XXII, 5. 3. Ut viae ad urma capienda aptandaque pugniae compei rei animus. Palel igitur Sallustium prisci verbi apere participio usum esso pro tritiore frequentativo aptiare. Fr. 87. fCOrt. p. 978. Geri. ed. mai. III, 25. ed. min. HI, 12. p. 216, 10. Debr. II, 117.J Arus. v. incumbo, P. 235. et Lind. Pro quisque in cod. Ambros. est quisquis: pro flans autem in eodem et in Gud. legitur instuns, qua vilia sucile possunt ex Servio emendari, qui ad Virg. Aen. IX, 229. posterior in Fragmenti partem siereserti fessi arma sua quisque Stuntes incumbere. Uuae quamquam memoriter a grammatico laudata sunt, ut patet tum ex eo, quod Sallustii verba sustinere corpora plerique nequeunιes uno vi cabulo fessi complexus est, tum ex mulata sontentiae forma universa, hoelamon certa via intelligitur, stare a Nullustio fuisse positum. Nam hoc ipsum in Virgilianis verbis sιunι longis ann ci hastis illustraturus Servius: sequod stum, inquit. et Romani moris ost, ot hellicae necessitatis. Hune autem stundi habitum set Sallu liuq commemorat, uir fessi et c. Rursus ex eo. quod Aru Rianus habul incumberet. planum fit, pluralem stantes non Sallustii oμse, b d Servii, libPrius illius verba reserentis. Inconsulto igitur Carrio. quem plurimi secuti

sunt. verba sic constituit: ., ut sustinere corpora plerique neque uti ies, 'SSi. arma qua quisque stantes incumberenLU De praudiealosingulari numero ad quisque appositum relato, ubi subiectu in plurale PSt, V. Gramin. lat. no, tr. S. Il , 2. a. bb. liot. b. p. 237. - 4rgum ritum Fragmenti prorsus inc rtum est, siquidem res narratu in

quovis bello fieri potuit. Debro sius tamen, cui G rlachius Vol. III. p. 101. Vehem ni r a lipulatur, non dubitati quin res narrata saeta

sit in pugna ad Italicam v. ad lI, 21. a Metello contra Hirtulei mu

343쪽

M. Et sorte in navigando cohors una, grandi phaselo vecta, a celeris deerravit, ni ari pie placido a duobus praedonum myoparonibuS circumvenia. 89. Ac tum maxume, uti solet in extremis rebus,

commissa Rcilicet auctore nisus Frontima, iiiii Siralecem. Il, I. I. haoe habet: Metellus Pius in Hispania adpersus Hirruleium, quum ille oriente protinus die instructam aciem vallo eius admovisseι. fervidissimo tune tempore anni, intra castra suos continuu in horam diei seaelum. atque ita fatigatos aestu facile inteyris et recentibus visu suo. rum viribus. tuo loco quum Hirtuleius qui doni nominetur, sed non item Italica, in Sallu Alii autem Fras . neque do Hirtuleio noque do Italiea quicquam intelligatur. quilinque accedat gravi Rsimum hoc. quod de illa pugna in secundo libro die luna evi. quivi R eoncedet miseranda insipientia hoc Fragm. ad Pana pugnam referri. Et lamen Gorlachius non erubegeti qummam Iio ,rossit considorantiam et acu-mon hic exhibitum praedieare. Fr. 88. Cort. p. 966. Geri. ed. mai. IlI, I 6. ed. min. III, 64. p. 219, 21. Debr. II, 80.J Verba, quae exstant apud Non. XII l. 6. et 7. p. 534, 17. et 25. ed. Mercer. , pium aperto spectent ad ros cum Piralis gestas. fortas o suerunt in narrationia de bello erotico ab Antonio administra lO v. supra Fr. 59-66 . Dobrossius unde cognoverit hic agi de I,. Bellieno praetore a piratis capio, equidem nescio. Praetor ille quum fuerit a. 107. R. Chr. n. . ul palei ex Sall. Iug. e. LIV, I., disiicile dictu est, quomodo post lanium tempus hic commemorari potueri l. Gerlachius Vol. III. p. 91. prorsus inepte Fragmonium ad Mithridatem reseri ex ingonii naufragio. quod in Pro pontide passus erat v. supra Fr. III, 35. 36. , a piralis exceptum. eoll. Plutarch. in Luculi. c. 13. Fr. 89. Cort. p. 966. Gori. ed. mai. llI, 15. Od. min. IlI, 55. p. 218. 28. Debr. lli, M.J Non. II, 527. p. 137, 9. ed. Mercer. Pro in tremis rebus, quod codd. tenoni, Sallustii odd. inverso ordine extr. in reb. Praepositionem oliam ubesse posςo intelligitur ex verbis Fr. III, 78. Disorsa. uti solet rebus perditis. capeSSunι. Inter utramque structuram autem hoc interest, quod praepositione addita magis rerum status per se declaralit r. ablativis abMolutis v ropositis caussae Signi iratio praevalet. - Munis doest in Nonii odd. ol plerisque codd. Sed Sallustium hanc vocem usurpavso planissimum est ex PD, quod Nonius munia huius articuli lemma poSuit eui illustrando SalluKlianum locum adhibet. Iam maturo autem aliquid turhatum fuisse in codd. inde perspicitur, quod, quum in Plerisque munia desit, Paris. a. d. hanc vocem haboni. extrema adie-elivo carent. Reelo igitur iam a Iunio genuina lectio ro Alitula est.

344쪽

sibi quisque carissiimum domi recordari, cunctique om

nium ordinum exirema munia SPilui.

m. Νam lue liis praeler solita vitiosis magistratibu S, quum per omnem provinciam in secundi late bion niproxumi grave pretium fructibus esRel.

Dema mutila olim Cortio intelligolida sunt do testamento militari a initi libus in Auinnio rerum discrimino ac vix dubia morio immini illo si ori Aolito, omisso ipsiam illoruni ritu solenni; es. llerZog. adoles. B. G. I, M. Fr in Aliem. ad Flor. III, 10, 12. et imprimiς Reinii Ius priv. Botii. p. 37 . Munia sequi autem signi sileai se dare ad obeunda munia: es. Fr. V, 8. Ceteri ne st oti a seqtιebant iιr fia- miliaria legatorum. Eodem modo apud Terent. Adelpi . II. 2, 40. liws sequi ost ad litigandum se conferre. l biubi autem res aela eklinam potuit vel in Hispania, vel in Macedonia. vol in quovis alio illius temporis bello fieri , hoc tantummodo certum est. de Romano exercitu haec dici, procul a patria in maximo periculo et mortis limor vorsante. Aliud Gerlachio placuit, qui VOl. Ill. p. m. sequi mutandum censet in exsequi, et extrema munia interprPlatus vilissima offlicta, CyZie enorum Virtutem et constantiam liis verbis describi vult, quae Fragmenti explicatio extremae absurditatis est. An non ab qurdum ost, ut d verborum perversa interpretatione laceam. quod CS Zieeni. qui quam urbem dessenderent, qui Aque si hi earissimum domi recordati os o dicuntur 3 Reilio et ignoravit V. I . quam vim domi vox apuit Romanos haberet, nequo illud vidit ordines h. l. esso vocabulum militian romanas, quo varii gradus militum discernerentur. v. HerZOg. nil aes. B. G. I, 40, 1. et Ruperli An

quam certa verborum explicatio nullo modo potest iniri, tamen vix dubium est, quin pertinuerint ad res Hispanicas sive Sortorii bellum, id quod coniicitur ex provinciae commemoratione per biennium oravi annona laborantis. cf. Fragm. III, l. i. ot imprimi A S. 9. Plutarch. in Potnp. c. XX, extr. in Seri. c. XX l, ex tr. Non improbabile igitur videtur, huic Fragmento proximum post Pompeii epistolam suisse locum, quum consentaneum Rit, Sallustium do ea usqiqinopiae et famis, de qlia Pompeius tantopere queritur, quaedam Rubiecisso, et eluq roi culpam haud exiguam magistratuum vitio tri- huisso. Hunc enim sensum habere vi donlur verba namque his praeter solita vitiosis magistratibus, licet non constet utrum his - magistratibus dativi, an ablativi lemporis. aut absoluti sint. Vitiosi magistra-

345쪽

C. SALLUSTI CNSPl91. Dedecores inultique terga ab hostibus caede-

hantur.

92. Perculsis ei animi inceriis succurritur.

tus hic non sunt eo modo intelligendi, quo Cic. Phil. II, 33 , M. Dolabellain dicit vitiosum consulem, i. e., ut de X. D. Il, 4, 11. loquitur, vitio creatum, Sed sunt VI ii immemores, flagitiosi, improbi, vilio

obnoxii: praeter Solita autem p sl 3upra Soluum morem, quod eodem redit, ac si Sall. dixi qol solito vitiosioribus magistratibus, de qua praeter particulae polpslato v. Ilandit Tursei I. Vol. IV, p. 5 I. g. 6.- Biennium proximum, si roeto coniecimiis do loco huius Fragmonti, complectitur annos 75. ol 76. a. Chr. n. - Gerlaehius in Oxplicandis verbis Vol. III. p. 89. misero titubal. Primo onim vitiosos magistratus osse dieit L. 0elavium set C. Cottam, anni 75. a. chr. n. consulos; tum hoc improbat, quod non constet vitio eos creatos osse; deinde Havere ampli coniecturam vitiosis magis aestatibus ita refert, ut nescias probet, necno; pO lea ipse eam sic refingit: praeter solito vitiosis mastis aestatibus, sod nullius prelii hoc esso dicit, quod sane verissimum; denique post haec omnia quid de lolo Fragmento statuat, prorsus nescit. Idem vero in ed. min. ox novaconi clura verba sic seripRit: namque his praefer solitu vitiosis mala aestatibus etc., quae quem sensum habeant, aut quo pertineant, non liquet. Fr. 91. I Cort. p. 963. Geri. ed. mai. III, 8. ed. min. III, 8 . p.

223. 24. Debr. III, 27. J Priscianus VI, 9, 47. p. 250. ed. Κ r. haec

laudat ad demonstrandum uRum adiectivoriam decor atque deuecor: cs. Fr. III. 11. Pro intillique vitioso in codd. est multique, quod Douga correxit; cs. Drahent,oreh. ad Liv. III, 38, 3. De ration o ae- .cusativi tersta caedelantur V. Gramin. lat. nostr. S. 126 5. b. P. 338. Kriugeri Gramin. lal. g. 323 p. 427. riui caesi fuerint ol ubi nemo potest dicere. Debrosqius ad Romanos rosori a Mithridato cum magna clade Chalcedonem compulsos; sed hoc salsum esse ex eo patet, quod ea res in libro narrata est; v. Fragm. II, 59.60. Fr. 92. Deest .ap. Cori. , Ger l. ed. mai. Pi Debr. - Geri. ed. min. III, 97. p. 224, 12. J Fragmentum rec'nκ accedit ex Arusiani eod. Gud. v. incertus. p. 242. d. l. ind. Do animi genitivo v. Grammat. lal. nostr. S. 128. III, 2. h. bb. Addil. 2. p. 373. cf. Fr. II. 93. Fr. 93. Cort. P. 979. Geri. yd. mai. III, 40. ed. min. III. I . p. 2I6. Ib. Debr. III, 4 .J Arus. v. successis. p. 260. Od. Lind. cf. Fragm.

Fr. 94. I Cort. p. 979. eri. sed . mal. lli, M. ed. min. III, 51. p. 2i8,22. Debr. III, 63. J Uerba ex Ill. laudat Arus. V. sine, P. 23I. Dd.

346쪽

94. Fine inguinum ingrediuntur mare. 95. Dein lentia iam ira, postero die liberalibus verbis permulcti sunt. . Contra ille calvi ratus quaerit extis, num Somnio portenderetur thesauru S.I.ind.; eadem sine libri indicio assert Philargyr. ad Virg. Georg. Ili,

53. - Fine instri ιm. i. o. ita. ut inguina linis, quo usque aqua perliner l, essoni, inguinum tenus. cf. . vet. u. Λla. e. 85, I. Permure umbilici fine instressi terram petebant. Ci RΤ. Addo Oud iidor p. ad Caes. B. G. VII. 47, 5. Matres familiae de muro - pectoris fine prominentes - Oblestabuntur Romanos, ubi v. Pliam HerZog. et Crono v. ad Iustin. XXX, 4, 6. Fr. 95. I Cori. p. 980. Geri. ed. m. i. Ill, 45. Od. min. III, 2 l. p.

216, 24. Debr. IV, 20. J Verba Priscianus lX, 9, 5 l. p. 466, ed. Κr.ex III. laudat, quae in sall. pdd. antiqq. in quarso lihro loguntur. Ea

Debrossius intelligit do Cra-si severitato, parto in exoretius post cladem sub Mummio acceptam decimantis et coloros graviter eas ligni lis, teste Plutarcho in Cras s. e. 10 ; sed neque Vorba conveniunt. et hoc obstat, quod illa res ad librum quartum pertinet v. Fr. IV, 27. Douga vero, quem Gerlaeti ius Vol. III. p. 103. sequitur, do Hispanis agi censet, Sertorii nece exacerbalis, quos Perperna pro missis in partes suas trahere tentaverit, coli. App. D. C. I, II . Sed quis credat illam irant, capitis die ortam, statim postero die et quidem liberalibus, si diis placet, Perpornae verbis discussiun ossor - De tua re Sallustius dixerit prorsuq Dbμcurum os l. Hoc unum videtur ex verbis erui posse, cuius postero die liberalia, i. e. lonia et humana. rerba suorint, eundem die ante valde iratum fuisse, nequs Voro iratos suisse eos, qui permutuli dicuntur. Fr. m. fCori. p. 963. Gort. d. mni. III, 9. Od. miri. Ili, M. p. 223,25.

Debr. III, 2. J Eutych. II, 16. p. 19b. Lind. p. 2186. Pulseli. . Perperam

in codd. est ne Somnis, pro ii in scribendum esSe num Somnio Sallustii editores dudum viderunt. Q rba quattuor priora contra ille eami ratus habet etiam Xon. I, 20. p. 7. 6. Merc. et Priscian. X, 2.13. p. 482. Kr.; idem lue VIII, 14, 76. p. 415. Κ r. setiam calvi ratus verba laudavit. Culnere vetores dixisse pro decipere, fallere, frustrari grammatici docent i l. li., quibus adde Charis. I, 17, 13. p. 32.

Pulsch. p. 43 , ubi v. I. inde mann. - DP omisso se pronomine instructura accusativi cum infinitivo ex ratus pendente v. Gramin. lal. nostr. S. i52. IlI, 8. a. nol. I 5. p. bd . Ceterum illud, de quo hoc Fragm. agitur, tantis involutum est tenebris, ut iis Gerlachius quidem, quem talia non terrent, in mai. eerte editione, explicationem

347쪽

'. SALLURTI CRISPL97. Exatidirique sonus Bacchanaliorum.

. Coniuratione claudii. 99. Dubius consili.

lolitaverit. In minore simulat so intellexisse; sed quomodo intellexerit. ego non prodam. Debrossius ad pueriles delapKus ineptias verba rosert ad Mithridatem, Eupaloris proavum et Demetrii Poliorcetis aequalem, quem Plutarchus in Demetr. e. 4. narrat Antigono, de messe aurea somnianti, fraudis sugpectum laetum esse. es.

Λppian. B. Mithr. c. 9. 'O Aντίγονος ἐνυπνιον ἔδοξε πεδίον σπεῖραι χρυσίω, κοὶ το χρυσίον ἐκθερίσαντα τον Μιθριδατην ἐς τον

Ποντον ofχεσθαι. Eam rem Debr. vult a Sullustio in narratione dc Mithridalis genere prolatam esse. Sed praeterquam liuod nihil potest esse dissimilius, quam Plutare hi et Sallustii verba, inane commentum vel eo arguitur, quod secundo libro de Mithridatis maioribuq et regni origine dictum OSt. ιFr. 97. Cort. p. 962. Ger l. ed. mai. III, 1. d. min. III, 33. p. 2I7, 13. Debr. III, 67.J Non. VIII, 4b. p. 489, 26. Merc. Aino libri nola; Sed quum Maerob. Saturn. I, 4. reserat, Sallustium in tertia i. e. in Historiarum libro tertio 3 usum esse senili vi forma Baccha natiorum pro Bacchianalium, Carrio recte hunc locum ad tertium lib. retulit. De genitivo sec. decl. v. Berger. Gramin. lal. S. b , 4. b. P. M.

Fr. m. fcor l. p. 963. Geri. Od. mai. III, 5. ed. min. III, 10. p. 216, 8. Debr. IV, 23.J Priscian. X, 4, 22. p. 489. Κr. haec laudat ut exemplum verbi claudere pro claudicare positi, de quo usu V. ad Fr. III, 82. 25. Fr. 99. Cori. p. 978. Geri. ed. mai. III, 33. cd. min. III, 23. p. 217, 1. Debr. III, 29. IV, 77. V, 72. J Λrus. V. dubiuS, p. 225. ed.

Lindem

348쪽

LIBER IV.

ARGUMENTUM.

AP. I. Bellum Mithridatieum. Amisi oppugnatio. - Pugna d Cabira. Mi iliridatis fuga ad Tigranem. - Clodius ad Τigranem legatus miAstis. - Lucullus regem tu interiora regni Aequitur. - Euphratis trRI Siti R. Mesopotamiae deseriptio. - Tigranocertorum expugnatio. - copiarum Tigranis descriptio. - Luculli iter per Corduenos. - Mithridatis epistola ad Arsaeem. Fr. I-21. Anni 71 - 69. a. Chr. n.J CAP. II. Bellum servile extremum. Pastores in Lucania s rvis se adiungunt et rudia arma parant. - Crassus dux contra fugitivos seligitur. - Spnrtacus in Bruttium agrum se recipit. - Εius conatus in Stelliam traiieiendi. - Deseriptio Italiae inserioris et Deli siculi. - Servorum discordia. reditus ex Bruttiis per Lucaniam, et variae clades. - Spartaci

mors. Fr. 22 - 45. Annus Ti. a. Chr. n.J CAP. III. Bellum Macedonteum ae Thracium. M. Luculli expeditio tu Thraciam. Fr. 46 - 47. Anni 72. Ti. a. Chr. n. JCAP. IV. Piratarum latrocinia. Fr. 48 - 49. I Anni 71-69.J

CAP. V. Res urbanae. Cii. Lentuli censoris lex. - t'rbs terrae motu COI eu SAR. - Metellus ex Hispania roversus. - Crassi ei Pumpeii consulatus. - Pompeius lavorem plobis qua seri l. - Ideii potestatem iribuniciam restituit. - Palicamis aliique tribuni turbulenti. - CrasRi et Pompeii simultas. - 'eires a Cicerone accusatus. Fr. 50-63. Γι uni Tl. 70. a. Chr. n. Ic P. V l. Fragmonia Obscuriola, et incertae aut nullius explicationis. Fr.

349쪽

C. SALLUSTI CRISPI

LIB. IV.

CAP. I. Bellum Mithridaticii m. Amisi oppi gnatio. - Pugna ad Cabira. Mithridatis fuga ad Tigranem. - Clodius ad Tigranem legatus mi SSuS. - Lucullus regem in interiora regni Sequitur. - Εuphratis transitus. Mesopotamiae descriptio. - Tigranocertorum expugnatio. - copiarum Tigratiis descriptio. - Luculli iter per corduenos. - uitliridatis epistola ad Arbacem.

1. Amisumque assideri sine proeliis audiebat.

Fr. I. Cort. p. 981. Geri. ed. mai. IV, 8. i d. lnii . IV, 46. p. 228, 20. Debr. IV, 93.J Priscian. VIII, 9. 82. p. 419. Kr., ubi salso legitur Amissumque, quod . DOuZa eorrexit. Anideri, pro quo edit Sall. ex interpolatione habent obsideri, eodem modo usurpavit Tacit. Ann. VI, 43, 1. Assidendo castellum - dedit spatium ea uendi pactar sed utroquo loco aSsidere non plane idem sis ii ilicat, atque obsidere, siquidem in promptu est segnem qualidam et languidam oppugnandi rationem eo indieari. Hoc sensus discrimen planissimo expressit Livius XXI, 25, 6. Mutinae quum obsiderentur, et stens, ad oppugnandarum urbium artes mulis. - semiis intractis assideret muris. - Audiebat haud dubie intelliςendum de Mithridate, qui, ut . ingentium damna cladum ad CyZi eum et in Propontido acceptarum r pararo t. ad Cabira exercitum colligehat, dum Lucullus vel ipse vel per legatos ponticas ut hos Themiscyram, Heracleam, Lilpatoriam et mi sum oppugnat. Id factum annis II. et 70. a. Clir. n. De Amisi obsidione es. Plutarch. in Lia c. c. I b, in. O A κουλλος περί τε τὸν

Αμισον διέτριψε, μαλακως στολιο ρκια χρωμενος, καὶ μετα χειμωνα Μουργιναν απολιπων ἐπὶ τῆς πολiορκίας, ἐβαδιζεν ἐπὶ Μιθριδάτην καθηυενον ἐν Καβεlροις καὶ διανοουμενον υφωτασθαι τους Pωμαίους. . ppian. H. Mithrid. c. 78, exlr. οἱ 3 αμφὶ την' ισον έ c. Romanii ετερ D/ rροπον ἐιιόχθουν. απομαχομένων --τους των Ἀμισέων, καὶ πολλακις ἐκθεον ονi καὶ ἐς μονομαχίας προκαλουμένων. Μιθριδάτ)ὶς δ' αὐτοῖς πολλνιν αγοραν καὶ Oπλα καὶ στρατιαν ἔπεμπεν ἐκ Καβείρων, δε θα χειμαζων στρarον αλλον συν

350쪽

HIATORIARUM FRAGMENTA. LIB. IV.

2. Simul eos et cunctos iam inclinatos laxitate loci plures cohortes atque omnes, ut in Seeunda re, pariter acre invadunt.

Fr. 2. I Cort. p. 991. Geri. ed. naal. IV, 27. ed. in in . IV, 69. p.

230, 2. Debr. III, M.t Non. II, 429. p. 132, 20. Mereer. In Nonii

codd. corrupte est Iaaeitas et loci, correctum a Carrione. Acreuere erus mulatum voluit in acres, sed sine necessitate; neutrum enim adiectivi pro adverbio poni haud inusit alum. 0uo verba pertineant valde amhiguum est, quum res eiusmodi sit, ut in quavis pugna accidere potuerit. Tamen non omni probabilitate carere videtur, si coniicin q Fragmentum de aiugii ' Cabira esse intelligendum, quipp cuius ea ratio suerit, ut, initio pugnae a frumenta loribus Luculli sti equitibuq regiis orto, paullatim cohortes et lotus exercitus proselio implicaretur, quo brevi magna clades Mithridaticorum esseeta eSt v. Memnon. RP. Phol. cod. 224. P. 23b, a. ed. Belik.

Λευκολλος αγορον αξοντας εἰς Καππαδοκίαν ἐκπέμπει, και μαθων ξίλλης καὶ Λιοφαντος πεζους ἐκπέμπουσι τετρακιςχιλίους καὶ ωπεῖς δήχιλίους, ἐφ φ ἐπιθέιανοι αφαιρήσονται τους αποκομίζοντας τας αγορας' καὶ συμβαλιαων ὐιλήλοις ἐπικρατέστενοι γεγονασι A P MYῖοι ' πέμφαντος δε υσεvκολλου βοήθειαν τοῖς οἰκείοις, τροπὴ

γίνεται βαρβαρων περιφανῆ . cf. Appian. H. Mithrid. c. 81. Plutarch. in Luculi. c. II. Neque tamen magnopere repugno, si quis hae explicatione improbata de alio quocunque proelio cogitare maluerit. Fr. 3. Cori. p. 1006. Geri. Dd. mai. Inc. 86. ed. min. II, M. P. 204, 6. I ebr. II. 127. IV, 4b.J Ex quarto haec refert Arus. v. -- troitum, p. 2 3. l. indem. sine libri indicio et omissa itii particula eadem laudat Serv. ad Virg. Aon. X, 628. et XI, 230. Introitum impersonaliter usurpalum eodem modo cum accusativo coni uncium est, quem od modum dieitur itur domum, tisitur Italium, ei similia. Non certo quidem. Sod tamen aliqua verisimilitudinis specie haec referri posse ad Luculli victoriam ad Cabira reportatam, quivis, opinor, eo ne dei, qui reputaverit tantu perturbatione et tam offusa fuga regis copias castra Rua reliquisse, ut de iis defendoridis aut do rosistendo nemo eogitaret, teste Appiano B. Mithrid. e. 82. Plutarch. in Lucul. e. 17. - Itu. quam particulam Gerlachi iis temere omisit, spectat ad praue pilo tale in narrationum de cocco timore ac summa trepidationerΡgiorum, eius rei em Clitin notans; cs. Hund. de Pariice. Lat. Vol. III. p. 488. 3. 15. Fr. 4. fCort. p. 1009. Gori. P d. mai. lne. 149. Od. min. Inc. 44. p. 238. I 2. Debr. III, 13. IV, 49.J Verba, a Nervio ad Virg. Georg. l. 3. sine libri in dieio allula, quoniam do inmina mundi litu orti aliq-

Rima dicta Munt, quum con-ontano iam sil rarissimam tantum ne nian

SEARCH

MENU NAVIGATION