Historiarum fragmenta

361쪽

tuis honis misceri sperem. Ablue ea, quae te morari 3 posse videntur, irii in Tigranem recentis belli et

meae res Pariim ProSperae, Si vera existumare voles,

maxume hortabuntur. Ille enim obnoxius, qualem iii 4 voles societatem, accipiet; mihi fortuna, multis rebus

νειi Nιasi ante portum Sunt, i. e. vicinos et prope instantes impeti-que minantes. - Εx nisi partieula pendere forenι vel essent, quod Rupplendum ost, ipsa ostendit enunciatonis condicionalis forma. I econiunctivi ellipsi v. Gram m. lat. nostr. S. 1l3. nOl. 3. p. 23 . Krue- geri Gram m. lal S. 665. nol. 2. p. 912. - Pro scelestissiι mi, quod eodd. tenent, Cori ius scripsit sceleratissumi. - Λnte egregia edd. antiquioros eι inserunt, quod in codd. non exstat. - Misceri hieidem valet atque iungi, copi dari: es. Iug. c. I,XXXIII, 1. Sibi consuleret, neu flarentis res suas cum Iugurthae perditis miscere ι. Ceterum sperare consueto modo prasseniis infinitivo iungitur, ubi valoi in opinione aliqua esse, putare, vel sibi persuadere aliquid; cs. Κruegeri Gram m. lat. S. 564. not. 2. p. 765. S. 3. Atque Ila exstat in Val. 1. et 2. Vulgo perverso scribitur atqui ea; neque minus incommode Douga coniecti ad quae. Vim atque particulae pro ac tamen poκilao optime illustravit Pland . in Τurseli.

Vol. I. p. 488. Duabus enim s ntentiis positis, quarum altera contrarium conlinet prioris, ut signi sic e tur duas istas sententias inter se aequalem vim haberct Ei cohaorere, atque usurpatur a Latinis, ad indieandum etiamsi altera res vera sit ei constet, aeque lamen alieram veram esse et constare. Germani eam sententiarum inter se rationem particula glasthmia exprimunt. Νostro igitur Ioeo quamquam malas es Re res suas cone dit Mithridates, lamen aeque u rumponit, Arsacem eo ad opem serendam non deterreri debere es. Ιug. e. IV, 3. Ceterum ea aliis negotiis. quae ingenio exercentur, impri mis magno usui est memoria rerum gestarum. - Atque ego

credo fore, qui - tanto tamque utili labore meo nomen inertiae imponant. Catil. c. I l. 35. Ita illi, quibus Damasippi mors laetitiae fuerat, paullo post ipsi trahebantur. - Atque esto haec non in M. Tullio neque his temporibus vereor. - Recentis belli Tiςranis contra Parthos meminit etiam Plutareh. in Luculi. e. 2 l. mod. Ἐθνη

362쪽

ereptis, usum dedit laene suadendi, et, quod Ilorentibus Optabile est, ego non validissumus praebeo exemplum,

5 quo reclius tua componas. Namque Romani S eum nati O- ε , - . nibuS, populis, regibuS cunctis una et ea vetus caussa

bellandi est, cupido profunda tinperi et divitiarum. Ova

primo cum rege Macedonum Philippo bellum sumpsere.

Πγρον λ ὀπην εἶχε. --αcistiιmare, i. p. ox vero iudieare. Anto Cori in in ex interpolatione legebatur aestumare. 3. 4. obnoxius Ahsoluto posito hoc vocabulo significatur ali-iluis, qui noti si in sua Potestate, sed ex aliena voluntate vel ex Haliqua nec Asilato pendeis vernacula gerumden, in Verim mhest. es. infra F. 13. Omnibus aliis abnoxiis rursus tamen bellum coepi.llig. XXXI, 3. Ne nunc quidem, obnoxiis inimicis, easurgitis: ubi Faber contulit Liv. XXIlI, II, 9. Si reticeam, aut superbus aut obno inius ridear, quorum alterum est hominis alienae libertulis o liti, civierum suae. Tacit. 1 Iist. II, 56. Obnoxiis ducibus et prohibere non ausis. - alem tu voles societatem acci et . i. e. societatem

inibit Oa eondieione, ut tibi Mesopotamiam EL Adiabenon ecdat; es.

Drumann. Hist. Rom. Vol. IV. p. 151. nol. 56., ac V. supra in praemonitis ad h. Fr. - Usum, i. e. experientiam . sive, ut Cortiuς interprotatur, habitum eae multa experientiti. - Non utilidissimus per

euphemismum sive potius callida dissimulatione dictum pro fractus

g. 5. et ea n lus) V. ad Fr. IlI, I, 5. - Cupido profunda est insatiabilis, inexplebilis, immensa, quo sensu Germani bouentos dicunt; cs. Iug. c. LXXXI I. Romianos iniustos. pr ofunda avaritia, communis omnium hossis esse. - oua caussae poteKlale di-elum, ut Fr. III, 82, 26. , plenius est qua incutiti. - Primo praebet Vat. 1. 2. Primum, ut vulgo editur, salsum esse iam ex eo palel, quod S. 6. mox subiicitur; primo enim ponitur de re, quae postea vel non Pontinuata, Vel mutata est, ut recte praecipit Dielsellius ad Iug. XXIX, 3. p. 205. - Bellum sumere Psi incipere; es. Iug. e. XX, 5. Prius omnia pali decrevit, quam be Ilum sumere. ib LXII. 9. LXXXIlI, I. Eodem modo Fr. IV, 77, l0. dicitur proelium sumere. Contrarium eΝt ponere bethun, de quo V. ad Iug. e. CxlI. I. g. 6. Dum a Carthaginiensibus premebantur) Ei lempora et personas ot ros hic confundit si vo Mithridates sive Sallustius ipse. Nequo enim durante adhue bello Punico secundo Romani g quidquam negotii aut amicitia eum Antiocho fuit, ii que ille eo tempore Philippo subvenire Paravit, neque concessione Asiae ab eo consilio aversus est. Sed quum . itali, Pergameni resis, rUΚnum a.

363쪽

Diim a Carthagitii ensibus premebantur, amicitiam simu- 6 lanies ei subvenientem Antiochum concessione Asiae per dolum avertere, ac mox, fracto Philippo, Antiochus omnieis Taurum agro ei deeem millibus talentorum spoliatus

est. Persen deinde, Philippi filium, post multa et varia et

certamina apud Samothi acas deos acceptum in fidem callidi et reperiores perfidiae, quia pacto vitam dederant,

199. a. Chr. n. invasisset, Romanorum amica admonitio no permotus o si, ut eo bello absisteret; es. Liv. XXXII. 8, 15. Idem duobus anni post sa. I97. a. i'hr.3 quum interim soliciter de Palaostin A. Coeloqyria ol Phoenicia contra PtolΡmaeum pugnasset, Asiam rursus invaqit, omnesque ibi civitates, ut Livius ait XXXIII, 38, 1., in antiquam imporii formulam redigere ost conatus, Romanis, qui tum Macedoni eo bello implicali essent, primo non impedientibus, ac laque tu , tanquam nihil ad vos pertinentia, dissimulantibus; v. Liv. XXXIII. 40. 7. Hoc ipsum autona egi, quod Mithridates mira rerum confusione dicit, Romanos Antioelium ivm essione Miae per dolum

avertisse. Fracto. i. e. plane devicto viribusque spoliato, se. pugna illa ad Cynoscephalas . Vulgo perverso legitur tracto, nullo sensu ol contra fidem eod. Vat. I. Di 2. omni cis Taurum agro etc. In numero talentorum dissentiunt

Livius XXXVII, 4b, I . et Appian . Syriae. c. M. Vol. I. p. 594. Schweigh., qui habent quindecim millia. Cum nostro saeit Eutrop. IV, 2. De Λsia aulem cis Taurum adempla omnes consentiunt otiam Cicero p. Sext. 27, 58. p. Deiot. 13. 36. C0RΤ. S. 7. apud Samothracas deos acceptum in Mem) es. Vell. I. 9. 4. Perses - in insulam Samothraciam perfugit. templique se religioni supplicem credidit. Liv. XLV, 4, 3. Peraeus amisso eaercitu. extorris regno, in parvam tristi m compulsu3, sumteae, fani religione, non suis viribus tutus. Dio Cass. Fr. 74. Vol. I. p. 31. Iloim. - Samothraces dii sunt Cabiri, de quibus Orellius contulit Sehol. ad Apollon. Rhod. I, 917. p. 46. Well. Μυθυνται ἐν τη

μνος τλαρτος Κασμιλος o Ερμης ἐστιν. - De Pers o in potestatem Romanorum tradito v. Liv. XLV, b. et 6. - Pro insomniis,l ipsi nM Uuaesit. Epp. IV, 14. malebal insomnia, Pra lor omn m necessi latom, plurali crebram ropolition in xiv iterationem insomniae indicante; v. Grainmai. lat. nostr. S. IIo. not. 3. P. 22 . coli. Calii. c. r ocrate

364쪽

HISTORIARUM FRAGMENTA. LIB. IV.

8 inSomniis occidere. Eumenem, cuiuS amicitiam gloriose ostentant, initio prodidere Antiocho, pacis mercedem; poSi habitum custodiae agri captivi sumptibus et contumeliis

ex rege miserrumum servorum essecere, simulatoque im

pio testamenta, filium eius Aristonicum, quia patrium regnum petiverat, hostium more per trivinphum duxere;

XXVII, 2. De re ipsa v. I iodor. Excerpt. XXXI, 2. Vol. II. p. 516. Wes sol. Plutarch. in Aem. Pauli. e. 37. g. 8. Eumenem - prodidere Anti-hοὶ , Val. I. mira eorruptela occiderum en cuius. Quid significet Mi uiridates obscurum est: nΘque videntur haec ad rerum veritatem exigi posse, quum Mithridates ut Romanos criminibus oneret, res detorqueat et Sye phantarum more loquatur. - De verbis piacis mercedem c s. ad Fr. III, 82, 26. - Post habitum custodiae verissima est cod. Vat. l. 2. Scriptura, turpiter corrupta illa a Br conelo, qui ind feeit post Attalum custodem, iam eo nomine ineptissimum, quod AristonicuR, Eumene natus, ita filius perhibetur Allati. Et lamen hoe commen-lum omnes edd. uAque ad Orellium invasit. Perquam invidios aulem Mithridates his verbis significat Eumenem terrarum atquμ urbium, quas Romani victo Antiocho ei donarunt, non possessorem atque dominum fuisse, sed tantummodo custodem alieni agri, quippe qui re vera Romanorum eqspi, suisse positum. - Sumptibus, Ac quos incere eum coegerunt tum navibus praebendis, tum quovis officiorum atque laborum genere pro Romanis suscipiendo. Contumeliis Drellius bene refert ad illud genatus consultum, quo Eumenes, quum Romam se conferre constituisset. italia abire iussus est, teste Livio XI, VI. Eumenes, quia Macedonico bello medium merat, ne aut hostis iudicatus videretur, si exclusus esses. aut liberatus crimine, Si admitteretur, in commune D.c lata est, ne cui resti Romum venire liceret. cf. Polyb. legal. 97. - Simulum testamento Ursinus, collato PorphFrione ad Horal. Od. ll. IN 6. . eaPil profatio sive subditicio testumento: sed huic interpretationi repugnare videtur proximum vocabulum impio, quo vel hoc ipsum significatur fraudes laetum esse illud leslamentum , vel ceri se iniustissimum fuisse, exelusis heredibus legitimis in eorumquo locum alienis substitutis. Puare simulam imp. test. significare puto prae ι exentes

immum testamentum, se . quo regnum Pergamenum suum esse contendebant. Testamentum intelligitur Attali III, cui Philometori po-gnomen fuit, anno 133. a. Chr. n. de sui cli; cs. l.iv. Epii. I. VIII. Heredem populum Romanum reliquerat Attalus, reae Peryami, Eumenis filius. Vell. II, I. Flor. II, 20, 2. Appia ii. H. Milli r. c. 62.

365쪽

Asia ab ipsis obsessa est; postremo totam Bithyniam 9 Nicomede mortuo diripuere, quum filius NySa, quam reginam appellaverat, genitus haud dubie esses. Νam quid loego me appellem y quem diiuncium undique regnis et

tetrarchiis ab imperio eorum, quia sania erat divitem, neque serviturum esse, per Nicomedem hello lacessiverunt, sceleris eorum haud ignarum, et ea, quae accidere, le-

'nu Sulla alloiluitur opti inatos urbium Asiaticarum Ἀτταλουτου Φιλομητορος την αρχην ημν ἐν διαθήκαις καταλurori Αριστονικω καθ' ἡμῶν τέτταρσιν ἔτεσι συνεμαχειτε. Plutarch. in Tib. Gracch. c. I . in . - De Aristonico v. praeler Il. ll. Iustin. XXXVI. 4, 6. Erat eae Et me Aristonicus, non iusto mirimonis, sed eae pellice Ephesia, ciumristriae cuius m tilia, stenitus, qui post mortem Aurali velut palernum regnum Asiam invasit. Oros. V, 10. S. 9. Bithynium - diripuere Ita invidiose dicit occupationem Bithyniae te lamento Romanis traditae; v. Liv. Εpil. XCIII. Nicomedes Bithyniae reae moriens populum Romanum fecit heredem, regnumque eius in provinciae formam redactum est. Arrian. apud Ι'hol. cod. 93. p. 73. b. Od. Bokk. 'O Da ατος Nικομηδης τελευτων την βασιλείαν Ρωμάοις κατα ὁμιθήκας απελιπιν. cf. ad Fr. II, 47. - Verbis quum lilius Nysa - esset Mithridates probare vult, quum iniuste Romani Diui Fniam, quasi posssessore Vacuam, OccupaVerint. In hac igitur sententia quum valel quamquam', v. ad Fr. III, 77, 18. - Nysa uxor suii Nicomedis . tenui loco orta, sed ab ipso ad reginae dignitalem evecta, id quod si ilicatur verbis quam restiuum .pellaverat; cs. Plutarch. in Luc. e. 18. Μονίμη δὲ Μιλ=ὶσία

τοὐ βασιλέως πειρῶντος αυτην - αντέσχε, μέχρις ου γάμων ἐγένοντο συνθηκαι καὶ διαδημα πέμηκους απιν βασίλισσαν αννὶ γορευσεν. Vulgo editur appellaverant contra eodd. fidem nam

receptam ieelionem luel ui Vat. I. et 2. , et por verso sensu. Nun quam enim Romiani uxor κ regum, quae non itistae reginae PSSent, regio litulo ornabant. - Verba genitus haud dubie non Obscure indicant Nysae filium, quom orollius in Onomast. Cicer. Vol. II. P. 21. a. Scile coniecit patre mortuo regnum aliquantisper, sed iii 'Prospero Successu asseclasse , Romanis non legitime natum visum

fuisse, quo ducti etiam Fr. II, 57., ubi, qui falsus lilius dicitur,

probabiliter idem est intelligenduq; neque alium fiet quin habPrevidentur verba Appiani B. Mithr. c. 71. Νικομηδους ἄρτι τεθνεῶ- τος α παιδος, i. e. sine lilio legi limo. S. Io. Num quid em me appellem' Haec verba non perti-

366쪽

slatum antea Cretensis, solos omnium liberos ea tempeii stale, et regem Ptolemaeum. Atque ego ultus iniurias Nicomedem Bilh3nia expuli, Asiamque, Spolita in regis Antiochi, recepi, et i niectae dempsi grave Aervitium.

l2 Incepta mea postremus Servorum Archelaus exercitu pro

dito impedivii; illique, quos ignavia aui prava calliditas, uti meis laboris,us tuli esseni, armis abstinuit, ace

nent ad ea, quae proxime praecedunt, scd ad omiKsam essententiam, sere Sic supplenda mi Ηaee exompla iam sume iant ad Romanorum S tiniustitiam si avaritiai d monstransain. es. ad Iug. c. XIX. 2. Fr. x l, 4b, 21. - Duunctum Val. III viilgo disiunctum. - Per Nicomedem bello lacessiserunt. Id saelum anno m. a. Chr. n. cf. Appian. B. Mithrid. e. II. Κασσιος καὶ Μάνιος - Νικομηδην τε κατηγαγον ἐς Βιθυνίαν, καὶ ἐς Α--δοMotri ευθυς τε πνέπειθον αει νω, γε&ονας ἄντας Μιδεριδατου, την γῆν τὴν Μιθριδατου κατατρέχειν καὶ ἐς πόλεεων ἐρεθίζειν, ὼς Ρωμαίων αυτοις

πολεμοῖσι συι ιμαχνὶ --. Id. ib. c. 15. 16. et M. Iustiti. XXXVlli,5, 10. ubi Mithridates pariter queritur, Nicomedem praecepto Romia norum bellum sibi intulisse. - Raud ignarum non pertinet ad Nicomedem. sed ad me appellem, quem. - quae accidere. testatum antea Cretensis etc. i. o. quasi lenies citati tom i retenses et Ptole-mao im eorum, quae accidere, sive praedicentem Cretensibus et Ptolemaeo ea futura esse, quae accidere, scilicet quo eo A ad AOcie talem bolli contra Romanos eo uim ovorem. Testari aliquem aliquid quamquam vix aliaq dictum rvpori iur, tamen nihil habet insolentia . quum testari simplicem vel rei vel personae aecusativum legitime

S. II. Miam, molium restis Antiochi i. e. Asiam, qua Antiochum spolin vPrant. - Graeciae dempsi strare servilium reserendum videtur ad caedom Romanorum auctoro Mithridate in omnibus 'Asiae civitatibus faciam, de qua Appian. H. Milhr. c. 23. Ωι καὶ :μιλιστα, inquit, ὁ λον εγένετο τχην Ἀσίαν - φόβ' Μιθριδάτου μαλλον, vi μίσει Pωμαίων τοιάδε ἐς πυτους ἐργάσασθαι. v. ad

Fr. l, m. g. 12. exercitu prodito Archelai nulla suti proditio exercitus Mithridati ei. Sod quum suspiciosum regis animum umens sub ipsa secundi helli initia a 8 l. a. Chr. n. i ad Murenam coniugi Afri U. Appian. H. Mithr. e. 64. ΑρχΩαον ἐν υποψία ωθετο, - πολλα πέρα του δέοντος κατα την Ελλάδα ἐν ταῖς διαλυσεσιν ἐπιχω- ρησαντα τω Συλλ'. ων O Αρχέλαος αχθανομεν- τε καὶ δείσας ἐς

367쪽

bissumas poenas solvunt, Ptolemaeus pretio in dies tum prolatans, Cretenses impugnati semel lana, neque sinem nisi excidio habituri. Equidem quum mihi ob ipso-ia

rum interna mala dilata proelia magis, quam pacem datam intellegerem, abnuente Tigrane, qui mea dicta sero probat, te remolo procul, omnibus aliis Obnoxiis, rursus tamen bellum coepi, lylarcumque Collam Romanum ducem apud Chalcedona terra sudi, mari exui classe

καὶ Ῥωμαιοις συστρατευοντος διαβε ιουμένου κ. z. λ. , Mithridates irritum primi belli eventum contra veritatem ducis.sui proditioni tribuit. Ab eadem ira et iniquitate repotendum, quod Archelaum dixit postremum seroorum, i. e. vilissimum, abiectissimum; cs. Fr. I, 4b, 3. M. Aemilius, omnium molliosorum postremus. - Verba tisi meis laboribus tuti essent praecedentia ita explicant, ut, quo constiterit callidi ias, addatur; quare cogitatione interponendum id scilicet speclans, unde sinalis enunci alio pendet. - In dies praebet Vat. 1. el 2.; vulgo dies, vel diem. Correxit iam Carrio ex Vatic. 0uid sigitisicet Mithridates Ptolemaevin dieens pretio bellum protulasse, obscurum, neque videtur aliud in verbis inesse, quam segnem se praebuisse in auxilio Mithridati serendo, qui illum, ut quam primum Romanos bello implicaret, instigasse videtur. - Cretenses impugnati. sc. ab Antonio; eL Fr. III, 59-66. Aeque Anem habituri, i. e. quae eorum impugnatio non nisi cum excidio ipsorum finietur. S. 13. interna mala i. e. bellum civile Sullae atque Marianorum. - abnuente Tigrane, sc. tum, i. e. initio belli tertii, cui tom-pori opponitur praesens in enunciatione relativa, gui mea dicis nunc) rem probat. - Bellum coepi, ut est in Val. I., veriuS iudicamus, quam b. cepi, quod vulgo editur. 9uamquam enim bellum cupere non minus recte dici posse videtur, quam bellum

sumere v. Linker. Sall. Histor. Proo m. p. 44. not. 4.), lamen rur sus coepi melius cum verbis antecedentibus dilata proelia congruit. Certachius caussam, cur coepi praeserat, in rursus voce qua ori l. - Apud Chalcedona, v. Fr. II, 59. 60. - Αxui clarae; cs.

368쪽

M pulcherruma. Apud Cyzicum magno cum exercitu in obsidio morauli frumentum defuit, nullo circum anni letile; simul litems mari prohibebat. Ila sine vi hostium regredi conatus in patrium regnum naufragiis apud Parium et Heracleam militum optumos cum claSSibus amisi. 15 Restitulo deludo apud Cabira exercitu, et variis inter me atque Lucullum proeliis, inopia rursuS ambOS incessit. Illi suberat regnum Ariobarganis bello intactum, ego va-

S. 14. nullo circitin amitente i. e. nullo sociorum, qui circum erant, vires intentente ad me iuvandum; cs. Calii. c. XIX, 2. Piso in Hispaniam et rasor missus est annitente Crasso. Iug. LXXXV, 7. Annitimini mecum, et capessue re isticum. - Hiems mari prohibebat, se . frumentum afferri; cs. Appian. B. Mithr. e. 76.

Μιθριδατου δε χειμων ἐπιγενομενος αφnyρνῖτο καὶ την ἐκ τῆς θαλάττης αγοραν. - Regredi conatus Val. I. et 2. recte praebet pro vulgato restr. coactu S; quod quamquam veritali est conveniens, tamen illud Mithridatis consilio verilalem speciosis verbis legendi unice respondet. - De naufragio apud Parium v. Fr. lli, M. Vulgo nomen eorrupte seriplum est Parum vel Parvum.

g. 15. apud Cabira) In codd. omnibus est apud Caberam. quam formam, ab Orellio, Gerlachio et Fabro receptam, quum constanti omnium scriptorum usu nomen urbis sit τα Κάβειρα v. For-biger. GEOgr. antiq. VOl. III. p. 426. , scribarum ignorantiae debori dubitari nequit. Sed ne Cabera quidem neutro genere probandum videtur, quoniam ει diphthongus nonnisi sequente vocali in si transtro solet, cs. Conr. Leop. Schneideri Gramin. lat. Vol. I, I. p. 69, sq. 0uare Cortium recte ob ira scripsisse putamus. - Varium quum dicatur, quod saepe mulatur et hue illue fluctuat es. Ius. c. V, I. et v. Die ischium ad XLl II, 3. p. 316.), verborum variis inter me atque Lumillum proeliis sensus est modo me, modo Lucullo riseente. Consulto autem Mithridates ita loquitur ad consessionem cladis vitandam. Hune locum Charis. I, 21, I . p. 68. Lindem. p. 95. Pulsch. ex IV corrupte sic affert: Inter me atque Lucullum prope inopia rursus ambos incessu. Regnum aruil araunis suit Cap- padocia, in quam ille quum a Romanis restitutus esset, v. Appian. B. I Mithr. c. 60, Extr. , fidelem iis foete talem prae, titit; v. supra ad Fr. IV, 10. 0uaesitis argutiis sec ti v rbum advie relatum propria insequendi

potestate positum, ad morem suum relatum translatam habet vim, qua valet resinentem esse moris, insistere mori. Apte Faber contulit Liv. XXI, 32, 2. Ubi deseris munimenta, nec facile se Iunium

369쪽

C. SALLUSTI CRISPIstis circum omnibus locis in Armeniam concessi; secutique Romani non me, Sed morem Suum Omnia regna

subvoriundi, quia multitudinem artis locis pugna prohibuere , imprudentiam Tigranis pro victoria ostentani. Nunc i6 quaeso conSidera, nobis Oppressis uirum firmiorem te ad resisiendum, an finem belli laturum putes 8 Scio equi-

praegressoS anecuturum videt: quo loco ridere respectu prioris obieeli significal conspicere, ad posterius relatum valet intelligere. cf. Curi. IX, I, 8. Hinc Poro amneque superato ad interiora Indiae processit, ubi v. Muaeli. Cic. de Orati II, b, 2 l. Philosophorum audi fores discum audire quam philosophum malunt. - Do duobus ablativis artis locis pugna diversa ratione ad prohiluere pertinentibus v. ad Fr. III, 82, 26. - Imprudentiam ostens nι h. l. ost gloriantur imprudentia tanquam victoria sua. S. 16. Ceterum consilium est, Tigranis regno inlestro etc. Tum in interpunctione horum Verborum constituenda editores discrepant, tum in sensu totius loci expediendo multum a vero aberrarunt. Alii enim, velut cortius, Geri. , Orsellius, Faber, Tigranis ad consilium reserunt, alii, in quibus Debrossius et Burno usius, cum verbis regno integro coniungunt. Tum iam inde ab Aspero, Sallustii antiquissimo interprete, dubitatum est, ceterum particula sit, an adiectivum. Denique, qui rectam interpunctionem sequuntur, in quibus est etiam Handius de Partice. lat. Vol. II. p. 34., vserba consilium cit interprelantur stat mihi sentemia. 0uae omnia mirifice confusa et haud uno nomine salsissima longum est per singula resollere. Vora loei ratio haec est. Mithridates, breviter neque admodum vore infausto belli successu exposito, iam Arsaci, quam commodu atque utilis ei societus eaepetita fusura sit, ostendere conatur. Igitur laudatis magnis eius opibus, propter quas et ab ipso ad foetetatem, et a Romanis ad praedam exputatur, ita pergit: sed tumen tibi suadeo, ut nostro auxilio, libi valde opportuno, utaris ad bellum, quod tibi serius ocius

a Romanis inflat, conficiendum, ex quo, societate nostra reiecta, sive vincimus, sive vincimur, periculum tibi erit. - Ceterum quum reseratur ad verba scio ιibi magnas opes esse, sententiae ita cohaerent: quamquam magnis opibus praeditus societato nostra non egere videris, ac te solum hosti arcendo parem credis, tamen tibi consulo consilium αι ni ecum bellum conficere; unde simul hoc palpi non intellectum s liqum vorborum consilium est omnibus edi-loribus fraudi fuisse. Uuast sequuntur, caussas asserunt, quibus Arsaces ad ampleelcndum Mithridatis consilium permoveri debeat. Earum prima continetur verbis Tigranis regno insegro, i. v.

370쪽

ulsTORIARUM FRAGMENTA. LIB. IV.

dem tibi inamas opes vironim, armorum et auri esse, et ea re a nobis ad societatem, ab illis ad praedam peteris. Ceterum consilium est, Tigranis regno integro,

meis militibus belli prudentibus, procul ab domo, i amolabore, per nostra corpora bellum conficere, quo nequet 7 Vincere, neque vinci sine tuo periculo possumus. An '

nunc, ubi Tigranis regnum nondum a Romanis oblinetur, sed inlaetum ab hostibus to ab illis geliingit. Altera inest in verbis meis miluibus belli prudentibus: nam Parthum malle cum exercitu, qui iam belli usum haberet, contra Romanos pugnare, quiana novis militibus

hostemque nondum expertis pugnam tentare, consentaneum est.

Quare quum vis sententiae non magis in meis, quam in belli prudentibus insit, dubitari nequii, quin haec verba, in omnibus Sallustii codd. d sideralia. sed a Charis. II, 14, 39. p. II6. Lindem. p. 177.

Pulseli. 3, qui in togrum locum scio equidem bellum conmere ex IV. laudat, allata, genuina Sini. quippe casu potius in codice archolypo Omissa, quam ex interpolatione apud Charis. addita. Tertium, quo Arsacem movore studet, est, quod bellum promu ab domo, i. c. ab eius rogno, suturum sit. Quartam caussam ponit in parvo labore, siquidem lune nonniqi pars belli erat suscipienda, quod brevi post totum Arsaci subeundum esse ostendit. Quod quinto loco asseri per nostra corpora, hune sensum habet, Mithridatem ipsum alqus Tigranem belli duces fore, suisque personis Omnes belli casus et pericula subituros. 0uae omnia ut societalis habent commendationem ab utilitate, ita sequentia quo - numus eomminationem p riculi inserunt, ut Arsaces eo quoque moveatur. Relativa Pnihienuncialionis ad bellum perlinontis sensus hie est, ita comparatum esse illud, quod geratur, bellum, ut, si Arsaces tum Societatem abnuat, sine eius periculo finiri non possit; nam si vineat Mithridates cum Tigrane, soro, ut Arsacem ira negatae societalis aggrediantur, sin Romani vincant, continuo eos Parthorum regnum invasuros. Sed ne importunus videatur Mithridates, periculum eae se Arsaci suturum, lecte modo innuit, et in sequentibus id tantum agit, ut, quid Arsacia Romanis victoribus limendum sit, prolixe exponat. - o, quod unice verum osso sententia ipsa probat, exstat in eod. Vat. I. PlBOngars., salso lamen lineola imposita. Val. 2. habet eum; Λldi coniectura est-Bonalii quomodo; quod quamquam plane

absurdum est, lamen in Omnibus edd. usque ad Geri. mai. Obi inuit. S. II. An ignoras etc. De ratione interrogationis ex an npla , qua antecedentia confirmantur reiecto contrario, v. Gratum. lal.

라틴어 텍스트