장음표시 사용
41쪽
Εorum unus est Κreyssixius, de cuius summis in Fragmenta Vaticana ut Τoletana meritis illium supra satis dixerim, hic in honori licii eius nomini S commemoriatione ac tui Scere Possum. Alter est i ustavus Lin kerus, nunc in universitato Vindob nensi anti pias litteras cloeens, cpii in libello de Sullustii lii Smriarum prooemio. Marti urgi n. l8. u. edito, non Solum veterumgri nauticorum locos, ubi Fragm. lauduntur, Kumma diligentia collegit et excuSSit, scit etiam Drooemii Fragmenta tanta rei eriticae et linguae latinae peritia emendavit, explicandis vero atque ordinandis tuintam rerum scientium, tantum acumen Suh- . actumque iudicium adlubuit, ut iure mihi dicere 'osse videar, 'I,riinum eum misso, ciui rectam viam ad universu Plistoriarum Fragmenta melius componenda iniret. Puod propter has Virtutes a s Erlachio in ed. III. convicio is malo seduli hominis afficitur, Helle seret vir optimus; quis enim credat aliud Ger- laclato, caeco Debrossit admiratori omnisque perversitatis patrono, Placere Dosse, qitam ines tias 3 Praeterea Lin keri commemoranda est commentatio de Praefecto urbis feriurum lutina rum, in Serta Actis academiae scient. Vindobo non Sis a. t S. 33. VOl. X. D. 7 sqq. . qua multa continentur ud F agmentorum cxplicationem utilissima. Postquam Tibi, mi Wuestemanno, Omnem rutionem, quam in disponendis illustrandisque Fragmenti S Suculus Sum, ex ΡΟ- sui, restat, ut paucis dicam de ii S, quae luamquam in prioribus editionibus leguntur, in hae nostra non comparent. Haud
pauca enim, editorum ἀβλε ία pro Sallustianis luibita, quae
Sallustii non sunt, Fragmentorum numero rursu S eximendii fuerunt. Puorum ea, quae Debrossius in v xit numero quattuor ut viginti, quoniam in ullas editioneS non transierunt, hie praetereunda e enseo; cetera, Iuno Vel ut mi Cortium, vel apud Ceria hium adhuc leguntur, breviter indicabo. In excusabili errore apud Cortium p. li 0 3. DX Senecae ΕΡ. CXIV. tanquam Sullustii Fragmenta asseritntur haec: Fustam nostris fecere, et: 9uae audita Panormitanos de re Romanis fecere. Nain verba
esse Arruntii, in historiis belli Punici Sallustium imitantis, uini plane a Seneca dicitur, ut adeo Gorluchius perspexerit. Idem tamen Debro Ssio auctore I, T. in ed. mai. Inc. 192. non dubitavit ex Seneca de Beneis. IV, l. haec pro Sallustii verbis D siligod by Cooste
42쪽
XXXIXexhibere: Nihil tam necessurium avi mastis, ut ait Sallustius, cum cura vicendum, ad quem locum Vol. III. p. 144. sic
disputat: - ΙIoc in ipso libri initio Salustium dixisse eredibile
est, cum Se rerum aequalium l historiam scripturum esse proseSSus esset. es. Fr. I, 34. nostr. I, 4. . imitatus est Salustium Vellei. II, 18. Seneca de Prov. 5. Sulpic. Sever. II, 3. ' Nihil ius ineptius. Seneca enim usus sormula cum cura in parenthesi addit Sallustio eam placuisse. Exstat autem Iug. e. LIV, 1.; relicua omnia Senecae sunt, neque ad SalluStium Periinent. - Quae apud Gerlachium in ed. II. Inc. 74. p. 239, ib. leguntur: Num eae areis et aquae corruptione frustibus infectis stravior elium animantibus pestilentia coorta era, nuSquam exstant, sed a Debrossio II, 70. ex Servio ad Virg. Georg. III, 4bi. conficta sunt; v. Fr. III,
27. ed. nOStr. Ea quum Gerlachius caeca fide ex Debrossio arripuisset, ne lue tamen sciret, unde ille haberet, in notis, quibus locos Fragmentorum indicavit, posuit Abra cadabra. Apud Cortium p. 100,. Geri. ed. mui. Ine. I 33. ed. min. Inc.
40. p. 238, S. Debr. IlI, 32.J reperiuntur tanquam genuina haec:
s uae mustalia sunι circumiecta civitati suburbana aestimia, quae
Servii potius, quam Sallustii sunt, et male scripto pariter aemale intellecto interpretis Virgiliani loco nituntur. Ita enim ille
ad Aen. 1, 421. Miratur molem Aeneas, mastalia quondam: - Alii mustalia casas Poenorii in pustorales dicunt. De hiS Sallustius: υ e mastalia sunt circumiecta civitati suburbana a semia mustalia. Et alibi CasSius Hemina docet tui: Sinuessae ma-oalia addenda murumque circum eam. Seducti testimonio Sallustii editores Servii subiecta verba huic tribuenda putarunt, quae ipsa orationis forma clariSSime prodit explicutoris esSe, neque Viderunt grammaticum reSpicere ad Iug. c. XVIII, 8. ubi Sallustius haec tradit: Ceterum adhuc aestifctu Numidarum sor suum, quae mapalia illi cunι, Obmnsta, incurvis lateribus t rea, quaSi navium carinae sunt. Ad hunc igitur locum ut aperto Spectat, quod magalia casae pastorales dicuntur, ita planum DSt ea verba, quae pro SalluStiano Frisimento habentur, a Semvio ad illustrandum Virgilii versum adiecta esse. Cuius rei ne ulla dubiuitio relinquatur, totum locum, qui perversa interseunctione turbatus est, emendutum exhibebo: si Alii ma lia casus Diuitig le
43쪽
Poenorum pastorales dicunt; de his Sallustius. Puae magalia sunt circumiectu 'civitati suburbana ac tisicia. Mustalia et alibi; Cassius Hemina docet ita: Sinuessae cte. - Amen claudat exemplum lepidissimi erroris vel potius incredibilis stuporis. Puo enim augeret Fragmentorum numerum, erlachius in ed. mai. Inc. 223. etiam hoc posuit ex Servio ad Vii g. Aen. II. 469. Pyrrhus a colore comae uictus, qui latine Byrrhus scr. burrus, uicitur, ita et Salustius Crispus. Admonitus deinde a Froischero ridiculi laySus, VOl. llI. p. 146. concessit quidem hoc Fragmentum nullum eSSe, sed tamen, ut quodammodo tueretur Pyrrhum suum, ita pedem retulit, ut intrepide adderet: si Seu Pyrrhi mentionem esse sactam in lib. Hist. infra videnimus. duasi vero id pertineret ad Sallustium Crispum fGrammatici quum saepe Sallustii verba ita afferrent, ut
solo eius nomine laudato opus, unde exempla Sua SumpSiSsent, non indicarent, eo factum PSt, ut seriores editores, Camrionem incuria praetermisi SSe rati, quae ille prudenter omiserat, complures locos ex Catilina et Iugurilia haustos pro Historiarum Fragmentis haberent, ac ficta haec veris inferrent. Ita anonymus editionis DebroSSianae curator Lunaeburgensis in is Spicilegio Fragmentorum a reliquis editoribus omissorum p. 132. n. 4 l. ex Io. Antiocheno in Excerpt. Petres . p. 393. novum Fragmentum attulisse sibi visus est hoc: Καὶ Σαλλου- στιος ὁ Ρωμαῖος συγγραφευς ἔφη καλοῖς αυτ ον Sc. τον Συλλαν -κακιστον ἐπενηνοχέναι το τέλος, quae Verba exPreSSa esse ex Catil. e. XI, 4 Sed l,OStquam Sulla, armis recepta republica, bonis initiis malos eventus habuit, ' iam Gerlachius Vol. II. p. 57. perspexit. Idem ibid. p. 110. n. 23. auctore scholiasta ad Lucani Phars. VI, 56. Historiis tribuit haec: - Λ privatis compluribus Subversos monteS, maria conStructa PSSe, quae leguntur Catil. c. XIlI, 1. Magis temere, ut Solet, Debrossius quae Servius ad Virg. Aen. II, 157. ex Sallustio assert o Ab his omnes evocatos et centuriones, ' in librum IV, 16. retulit, immemor in Catil. c. LIX, 3. locum, memoriter a Servio laudatum, plenius Sic ex- Stare: o Ab hi S centurioneS omnis luetos et evocatos - in primam aciem subducit. Pu in Lin kero quoque, cauto et circumspecto viro, accidit, ut in libello de Sall. Historr. pro-Diuili od by Cooste
44쪽
oem. p. 78 sq. locum Lydi de magistr. p. li9. ed. Belik. Ταγὰρ ἐπίσημα τῶν αρχόντων απο Θουσκων λαβών Ο μσιλευς Νουμας τη πολιτεία εἰςήγαγεν, ως περ καὶ τωνοπλων τὰ δυσμαχον απο Γαλατων. Κοὰ μάρτυρες ιιὸν τουτων o τε Καπίτων καὶ Φωντηχς,-ών καὶ ὁ διδασκαλικώτατος Ουάήήων, 'Pωμαῖοι παντες. μεθ' oυς Σὶλουστιος
ουτος ὁ ἱστορικος ἐπὶ τῆς πρώτqς ἱστορίας σαφῶς ἀναδιδάσκει, ex Historiis desumptum iudicaret. Sed dubium non est quin Lydus Catilinum respexerit, ubi c. LI. 38. in Caesaris oratione haec leguntur: is Maiores nostri arma atque tela militistia a Samnitibus, insignia magistratuum ab TusciS pleraque sumpserunt. Puae huic Sententiae ohstare videntur, facili negotio tolluntur. Nam quod Lydus Numam tradit Tuscorum insignia magistratuum in civitatum intulisse, in eo unum Vel plures ceterorum auctorum Sequitur, non Sallustium; neque alia ex causSa repetendum eSt, quod pro Samnitibus, quOS Sallustius nominat, i allos dicit. Facile autem in tam levibus poterat dissensus eSSe inter Scriptores, qui in summa re plane cum Sallustio con Spirarent. Aliquanto maiorem ollan Sionem habere videatur, quod LXduS Sallustii testimonium ex prima eius historia assert. Sed prima illa historia nihil aliud est quam Catilina. quomodo OStendi ad Fragm. Il. 5π. p. 18 l. Ridicule plane Gerlachius in ed. min. Inc. bs. p. 2lu, 4. um quam novum Fragm. refert wrissume vocabulum, neque locum indicans, unde petiit, neque recordatus bis id legi in Iug. c. X, 2. et XIX, T. Puae ibidem c. XXXI, 20. habentur verba rudicia, bella atque paces, in ecl. mai. non Solum eX grammatico incerto de orthogr. p. 2794. PutSCh. tanquam Fragm. 9OVsuit in Inc. 189.; sed quum apud Cledonium p. lb9S. Putach. ex Sallustio laudatum invenisset bella atque paces exercebam,haee rursus Vol. IlI. p. 14 S. in Supplem. Fragm. n. 249. pro novo exhibuit; ciuin Vol. I. Inc. 50. Solum paces vocem e Sem. ad Donat. ed. Sec. p. 1843. P. inter Fragm. retulit. Idem in ed. mai. Inc. 225. ed. min. 1nc. 48. p. 233, 15. ex Diomede p. 224. ut Fragmentum novum profert haec: AVitabundus per loca saltuosa recedebat, Vol. III. p. 146. annotans: ASPartaci vel Sertorii personae haec conveniunt. Iugurthae convenire intellexisset, si c. XXX HII, l. inspexiSSet, ubi locusc Duili do by Cooste
45쪽
sic exstat: ipse quasi vitabuncus per saltuosa loca et tramites exercitum ductare. Similiter Lunaehurgensis editor tin Spicit. p. lis . n. 24. ex schol. ad Lucani Phareat. VI, 796. attulit: Et sane Gracchis cupidine victoriae haud Satis moderatus suit animus, ' quae iisdem verbis leguntur Iug. c. XLII, 2. Eundem fugit ibid. p. 109. n. 1 S., quae Servius ad Virg. Aen. I, 194. ex Sallustio laudat: si provincias inter Se partiverant, in Iug. legi c. XLIII, l. Debrossius III, 19. in Fragmenta intulit haec: AUt frequentes circa signa sint milites. ' Scilicet legerat apud Serv. ad Aen. XI, STti: ,, Namque hoc ubique dux Draecipit, ut frequentes circa signa sint milites, sicut in Sallustio legimus. ' At Sallustius, cuius verbis Servius, in rem modo intentus, liberius utitur, in Iug. c. XLV, 2. ScripSerutita: si Metellus saepe in medio adesse, uti cum Stynis frequentes incesterent. Non minus a vero aberravit Debrossius IV, 48. ubi verba a Diomedo i,. 372. allata: o Interdum Somno experrectus tumultum sacere, Historiis attribuit, quae Iugurthae Sunt, c. LXXII, 2. sic scripta: interclum somno excitin arreptis armis tumultum fucere. Denique Fragmentorum numerus praeter ordinem auctus est eo, quod vel minores particulae ux maioribus Fragmentis laudatae rurSus Pro novis exhiberentur, vel unum idemque Fragm. a duobuS grammaticis paullo variatis verbis relatum
propterea Pro duobus inter se diversis haberetur. Utroque modo Saepius peccavit is, qui Sua opinione accurati Ssimam ac prorsus incomparabilem operam Historiarum FragmentiS impendit. Ex oratione Lepidi Fr. I, 45, 4. quum deSun Pi sint verba a Donato ad Τer. Phorni, II, 1. 13. allata nam vulva Pyrrho, Hunnibale, nisi quod ibi corrupte quiuem DSt Pro
quid, tamen haec, ne lue corruptelae natura, neque Donati mente perspecta, in ed. mai. Inc. 112. ut novum Fragm. DO Suit. - tuae Donatus ad Tor. Ad. III, 2, 12. memoriter uiseri nequc animo neque Iinoua salis compotem, aperte petita Sunt eXeo Historiarum loco, cuius plenius Fragm. in nostru ed. eSi I, 8S.; Gerlachius tamen pro diversis habens alterum 1, 24. alterum Inc. 59. exhibuit. - Verba ad Corycum, a Prisc. XV, 2, 9. P. 618. laudata, quae I, 57. habet, cur novum Fragm. OSSe
Vellet, non intelligitur, quum in eo, quod illi est I, 5b., nobis Diuitigod by Corale
46쪽
XLIIII, 80., contenta sint. - Libro III, 26. Ex Non. VI, 44. affert. tuae para sunt Fragmenti Vaticani, quod in Inc. i Tl. liabet: v. ed. nostr. Ill , T T, l5. Similiter quattuor Fragm. ad laetum Siculum spectantia, IV, 35. Inc. I l S. 126. l27. , rursus comparent in luc. 220.; quod quamquam ibi consilio Se fecisse Ostendit, tamen eius consilii ratio non intelligitus: De Sertorio, fugam ad insulas Fortunatas agitante, et Servii exsuit testimonium ad Aen. II, 610. ct Acronis ad Ilor. Epod. l6, 42., utrumque ex eodem Historiarum loco petitum, verbisque modo variatum; neque tamen i ei lachio id obstitit, quominus duo Fra menta inde taceret, Inc. I 35. ut 2l 3. Pro iis ineptu vero unum Servii locum ad Aen. II, 325. , ubi de Dardania agit. ipse in duas partes dispescuit et tanquam duo diversa Eragmenta in Inc. 172. et 20 l. collocavit. Exempla haec vel supinae negligentiae ac levitatis, vel Summae artis criticae ignorationis iudiciique instri uitatis, quae in maiore eius editione inveniuntur, quamquam aliqua ex Iturte sublata Sunt in minore, tamen haec quoque ullis eiusdem generis inquinata est. Num tuum I, 1l6. p. l9,, i5. verba haec posuisset, pesSi me ex Servio ad Aen. II, 564. et ex AruS. P. 247. conflata v. nOStr.ed. I, lib. Inc. l. uom Sertorius neque turbe I) erumperet, tam levi copia fugam navibus maturabat, in Inc. S4. p. 2lu, 3. rursus habet Arusiani Verba fustam maturabat, eo maiore incuria, quod haec ex primo libro laudantur. - Curubis, Λ Dicae urbs, libro I, 30. p. t Sl, 22. memorata, mutata nominis forma iterum prodit in Inc. ,5. P. 24u, 4., ne loco quidem, ubi ita Scribitur, indicato; v. nostr. Ed. I, 43. P. 36.
Puod habet lib. II, 72. p. 204, 25. nostr. II, 22. Fragmentum : o Puibus a Sertorio triplices insidiae per idoneos Saltus
positae erant; prima, qui mite venientis exciperent, eius particulam, eumque pessime scriptam ex male intellecto loco Charisii I. p. 75. P. ruimus protulit in Inc. I S. p. 237, l3. Libro II, 82. p. 205, 16. haec leguntur: se Octavium initem et captum pedibus; eadem in Ili, 3. p. 215, 24. sic recurrunt: Conlegam eius Octavium mitem et kaptum pedibus; quae repetitio Simul cum mutato libri numero ut variata scriptura facta eo ineptior videri debet, quod utroque loco testatur Se verba ex Lindenianniana Arusiani ecl. p. 243. SumPSiSSe. Diqitigod by Cooste
47쪽
xLIV EDIΤ. EPIST CRIT. AD ERΝ. HESTEMANNUM. De naphtha quoque, quo usos 'esse Tigranocertorum incolas Sallustius narravit v. Fr. IV, 13. p. 307. , biis poSuit Fragmentum idem Sa. p. 23u, 19. et Ine. 77. p. 239, 2 l. Probi grammatici p. 1473. P. et Hieronymi ad Daniel. c. a. discrepantes naphthae explicationes tam parum inter Se conciliare Valens, ut, quum priore loco oleo comparetur, altero sontes clicatur. - Fragmenti Vaticani extremi Fr. Ill, 77, 20. lacunosum locum quum Me FSSigius Optime expleSSet Sic: o et tum
malina in astriS erant autumiti frumentit, ' eamque coniecturam
testimonio Porphyrionis, ad Hor. Epp. II, 1, 140. ex Sallustio
autumni frumenta afferentis, confirmasset, Gerlachius eam emendationem, ut par erat, p. 223, 10. in textu expressit. Sed eius rei oblitus Porphyrionis locum rursus in Inc. ST. p. 240, 4. ita retulit, ut appareat non ipsum apud Horatii scholius tam legisse, Sed ex edit. Lunae burgenSi S Fragmentorum Spici legio p. 109. n. 17. eum, arripui SSe salsiS quidem numeris notatum. Unde illi necidit, ut, quum iam Vol. III. p. 146. n. 229. eadem verba inter nova Frugmenta recenseret, te Di dissima insania haec annotaret: si Vide ap. Por9hyr. ad ΗOrat. Ep. I, l0, 40. Sed ibi hare verba non eastiINI. Haec habui, Wueste in uiane optime, quae Tibi de consilio ae ratione huius editionis narranda cen Serem. Pua si iudicaveris hoc effectum esse, ut multi errores, a prioribus editoribus commissi, Sublati sint, auctoris verba emendatius scri 'inuc probabilius explicata, denique totius Operis, qualis Oliiii suit, paullo accuratior imago exhibita, operae meae in eo negotio ex Sequendo poSitae non me poenitebit. Non poSsum autem, antequam Scribendi sinem faciam, quin Tibi signi licem valde me, dum hic liber typis exserihitur, doctissimi humanissimique viri auxilio esse adiutum. Is est Beatus Cassolius, auctor ingeniosi libri de Magyarorum antiquitatibus, nec minus plurimarum ac reconditarum litterarum Scientia, quam ingenii acumine conspicuus, qui non Solum molestum plagularum a mendis typographicis purgandarum laborem egregia voluntate ac diligentia suscepit, sed etiam de locis aliquot obscurioribus tam sollerter me admonuit, ut et me ipsum sibi obstrinxerit, ut lectorum quoque gratiam sibi comparaSSe putandus sit. Iam vale, mi WueStemanne, meque amare Perge. Seribebam Erlarti pridio Xonas Novembros MDCCCLIII.
48쪽
cAP. I. Expoli itur de Historiarum scribendi consilio, ac simul de prioribus historicis agitur. Fr. 1 - G. CAP. II. Breviter supra repetitur, quibus contentionibus de liberiale et de dominatione respubliea romana agitata luerit. Fr. 7 - l . CAP. III. Explicantur ea, quae Lepidi turbas tanquam caussae Praecesserunt. Bellum sociale. - Bellum civile inter Marium et Sullam. - Sullae dictatura. - Civitas vi ei proscriptionibus lacerata. - Reliquiae Marianarum partium in Sicilia et Asrica per Pompeium consectae. - Fr. 15 - 44. Anni 91 -78 a. Chr. n. CAP. IN. Lepidi iurbae et bellum civile in Italia. Fr. 4b - lib. Anni 78. 77.
a. Chr. n. CAP. V. Bellum Seriorianum. - Sertorii priora tempora. - Sertorius in Mauretania. - Cum Lusitanis coniunctus bellum movet. - Εius pumae cum
variis ducibus Romanis et cum Metello usque ad Pompeii in Hispaniam adventum. Fr. 56 - 76. Aunt 83-IT. a. chr. n.) P. VI. Bellum contra piratas a P. Servilio gestum. Pr. II - 80. Anni 78. 77. a. chr. n. CAP. VII. Bellum in Macedonia et Thraeia App. Claudio Pulchro duee gestum. Fr. 8I-82.i Anni 78. 77. a. chr. u.
49쪽
CAP. VIII. Fragmenta incertioris Apiatentiae. Ur. 83 - M. CAP. IX. Fragmenta, ciuortim interprouilio ne coniecturis quidὐm iii iri potest. Fr. 87-106. CAP. X. Fragmenta paucissiluis inlitum alii singulis vocabulis composita. Fr.
CAP. l. Exponitur ile Historiamini scribendi coiisilio, ae simul do prioribus iustoricis agitur.
l. Res populi Roinaiii 3I. Lepido 0. Catulo coss.ae deinde militiae ei domi gestas compo Sui.
Fr. 1. fCori. p. 933. Geri. Od. mai. I, I. Dd. min. I. I. P. l82, t. Debr. I, I.J Sallii stili in his verbis Historias exorsum PK se patet ex Tib. Donato ad Virg. Aen. I, I., qui illum reseri sic opus coepisse, ut primo rem, deinde populi Romani personam m-neret. Vorba ipsa servavit Rusiii. do compos . et metris Orat. P. I M. Oroll. Ead in duobuς locis, sod iion satis accurate, memOraVil Priscianus; nam XV, 2, 6. p. 616. ed. Icr. tantummodo habet ac deinde militiae eι domi gestas composui, paullo post autem XV, 3, 17. p. 623. haec leguntur: Res populi Rom. M. Lepido Catuloque coss. ac deinde domi eι milinae gestas. Puae ut opportune mutua ope suppleri possunt, ita patet posteriore loco male scriptum 2sse Catuloque, tum quia, duobus nominibus sociatis, praenomon non alteri additur, ad alterum omittitur, sqd aut utrique aui neutri adiicitur, tum quia consulum nomina legitime sine copula ponuntur; v. ad Calii. XLIII. u. p. I99. coli. Beloro ad Cic. do Dae
50쪽
. ΗISΤORIARUM FRAGMENTA. LIB. I.
2. Cato Romani generis disertissiimus paucis absolvii.
III, 30, 109. p. 391. Praeterea domi et milinae non verum ess vprborum ordinem non solum intelligitur priore Prisciani loco cum Rufini testimonio comparato, sed inde qui, Die elucet, quod longe maior Historiarum pars in rebus bellicis narrandis versatur. Eodem modo locutus est etiam Livius VII, 32. 16., quamquam usitatius est domi vocabulum praeponi. luantum temporis spatium complectan- lur verba ac demde Qxposuimus in praefatione. Tanta DSl autem Ger- laetiti iudicii perversitas, ut Vol. III. p. 47. non dubitaret haee seribere Ex his verbis intelligitur, Sallustium in illo libri nondum csr-lum quendam finem, ad quem sibi progrediendum esse pulavit sicl),con lituisse. Scilieol hoc idem est, ac si dixisset illum ebrium ad Plistorias componendas aec si se . e s. quae diximus in Iahni Νov. - Ann. Philol. et Paed. a. 1832. Vol. V. p. 271 sqq. et Linker. de Sall. His l. Prooem. p. 10 sq,bFr. 2. Cori. p. 933. Gert. ed. mai. I, 2. ed. min. I, 3. P. 182, 4. Debr. I, 4. J Verba servavit Victorinus in Rhetor. Cic. p. 57, M. Oreli. qui ,, Historia, inquil, et brev4s esse debet in Exposiliono elaperta ei probabilis, ut Sallustius sibi omnia in Catilina tribuit: quam verissime potero paucis absolvam; quum aliis historiographis singula stradidisset in libro I. Historiarum, Catoni brevitatem: Romani generis disersissimus paucis absolvit; Fannio vero Veritatem. Praeterea Servius ad Virg. Aen. I, 96. tria priora verba laudat, ad eundo m-que locum rcspieit Aero ad Plorat. Sat. I, 10, 9. his verbis usus: Sie et Calo laudatur a Sallustio, quod multa paucis absolverit. Ex hoc Aeronis loco multu, quod in omnibus Sall. edd. legitur, in Victorini verba esse illatum recte iudicat Linkerus de His L Prooem. p. M.; aliud enim quam multa, quod scholiasium sapit, suisse apud Sall. luce clarius est. Fragmenti sensus enim haud dubie hie est, i Catonem rerum mavissimarum copiam levioribus omissis brevitor lae Mimplici oratione, remota inani verborum ostentatione, narrasse.
Ab hoc Sallustii iudicio non mullum diversum est, quod Cicero pro 'posuit de Orat. II, 12, 53. Putilis apud Graecos Pherecydes, Re lanicus, Acutilaus fuit, aliique permulti, tulis noster Cato et Pictoreι Piso, qui neque tenent, quibus rebus omatur oratio modo enim hue ista sunt importam i, et dum intelligatur, quid dicant, unum di- .cendi laudem putant rase breritatem. Disorium sui Ase Catonem pa- , riter testatur Cicero in Bruto c. 17, 66. Ium vero origines eius νει- rem, aut quod lumen eloquentiae non hahent Z celera veterum do Catono iudicia accurale collegit Frider. Ellonditus in Succincta eloquentiae Romanae historia, Bruli seditioni praefixa, S. 13. P. 24. ed. II. Sallustium Catonis cone innam brevitatem et priscum dicendi