Historiarum fragmenta

61쪽

aut plebis nomine dominationes assectabani; bonique et mali cives appellati non ob merita in rempublicam, omnibus pariter corrupiis; sed uti quisque locupletissiunus et iniuria validior, is uia prasesentia defendebat, pro bono

ducebatur. ι

mine, i. p. honPsiam Patrum aut plebis caussam ui luct commodum praelox ni g. Nomen enim, rei ipsi oppositum, Dam quoque Vim ha bet, ui Pra textum sive salRam caussam dosignet; cs. Cat. XXXVlli, 3. Honestis nominibus pro sua quis νιe potentia cretabant. Virg. Aen. t V, 172. Nec nim furimum Dido medittitur amorem: Coniugiumrocul, hoc praetexit nomine mihiam. 'ui Mensui quamquam ablativus susticit, tamen sub additum rom signifieantius declarat. t uoniam enim praelox tu vera alicuius rei caussa tessitur atque Oeculiatur, haec tegendi nullo sitis praepositione maximo perspicua reddi lur ; cs. Liv. XLIV, 24, 4. Proximam Asiam esse, quam Romunitum eae parte sub specie liberandarum cisilutium suam fecerint. Id. Il, 56, 3. Haud parva res sub ιitulo minime atroci fere

Iur. -- Dum cum asseclassiant coniunctiun cave insolenter dictum putes, quia vulgo praecipiunt etiam in rρ praelerita cum praesente construi, v. Zumpi. Gratiam. I. at. S. 78, 10. nOl. p. 4l9. Dd. IV. Hein- dors. ad Hor. Sal. I, 5, 72. Sed imperisclum recto se habet, si eius rei, quae Podem tempore cum altera agi dicitur, perpetuitus' designatur; vorst enim Handius dρ Partiec . Lall. Vol. II. p. 306. Inro praeterila, inquit, narranda, ubi non totus eius curatus, s d aliqua ius pars intelligitur, ponitur prasesens. Imperfecto igitur h. l. signifieatur per totum et continuum assectatae dominationis i mpus turbaq ac seditiones suiqse; es. Walcia. Emendd. Lio. p. 185. et ad Tacit. Agric. c. 41. p. 401 sq. - De vi pluraliq dominasiomes v. ad

CaL c. XIV, 5. p. 73. Fragm. I, 12. 9ui neque ipsi habere possentres familiares. II, 4 , I. - Iniuria rulidior Cortiuq Porpora moxplicat validior quam iniuria, sine validior illis, qui iniuste praesentiti

invadebunt: non vidit enim ita significari vero bonos, contra Sallu stii mentem, qui bonos civos non ob merita in rem publicam vocato dieit. Boni cives igitur quum non liuolligendi sint ex honestalis ratione, spd ox partium contentionibus, verba iniuria validior signisseant oum, qui iniuria aliis inferenda plus valet. - Praesentia autem defendere nequo est praesentia mala arcere et propulsare, ut Cortio videtur, neque civitatis formam et rcrum starum, qui nunc est, defendere, ut Gerlachius explicat, sed pugnare pro iis, quae in praesentia vat ni, Ri V Utentiam, quae in manibus esι, uuaris ratione

62쪽

HISTORIARUM FRAGMΕΝΤΛ. LIB. I.

12. Ex quo tempore maiorum mores non paullatim, ut antea, sed torrentis modo praecipitati; adeo iuventus luxu atque avaritia corrupta est, uti merito dicatur, g niloS esse, qui neque ipsi habere possent res familiares, neque alios pali.

retinere ac tueri studereia Isto ii odo, ut hoc utar, bonus eivis ducebatur Opimius, qui C. Graeeliuiti Oppressit, bonus civis Marius, dum nobisium saetionem vexavit, bonus civis oliam Sulla, Marianarum partium vicior crudelissimus. - De pro praepositione v. ad Iug. XCVII, 6. p. 525. - Praeterea totius fragmenti interpunctionem in omnibus sero edd. valde incommodam mutavimus, primum colo posioris sunt in comma mutato, tum commate poRl asseclaudiant in semi Olon converso, deinde semieolo post corruptis posito, denique semicolo, quod post validior suil, in comma mutato. Palel enim clarissime verba dum - affectu nι ad praegressa illustranda perlinere quae Aequuntur bonique et mali cives etc. quoniam non pendent ex dum particula, sed novam sententiam inserunt, nocessario maiore interpunctione distinguenda sunt; que autem non simpliciter copulat sententias, sod indieat, id, quod additur, ex praecedentibus cons clarium esse germanice und dem lge , quem usum tetigimus ad Cat. Ill, b. p. 22. Iug. XCV, 4. Postrumo oppositio spectans ad verba non Do meritia in rempubl. non conficitur solis verbis sed υιimiisque - nalidior; sed variata structura amplificataque sententiuomnia, quae sequuntur, pro Oppositione superioris sententiae sunt;

unde intelligitur, neque haec disiungi posse, et praecedentia somnibus pariter corruptis separari debere. Fr. 12. Cort. p. 935. Geri. ed. mai. I, 9. ed. min. I, 13. P. 183, 28. Debr. I. I .J Haec verba ab Augustino de civ. Dei II, 18 et aliqua ex parte etiam II, 19. et Ii, 22. servata omneμ editores Douaa auctore pr. aee denti fragmento adiunxere. Ned quamquam certum videtur in confinio illius Ioel apud Sallustium ieela suisse, tamen non cohaesissE cum eo ex sententiae ratione perspicitur. Num verba ex guo tempore nullo pacto poSSunt ad antecedentia Ieserri, quibus et paucorum dosnrminii cupiuilas et quam perverso more boni cives appellati fuerint oxplicatur, tempus vero certum non designatur. Contra huius fragmenti sensus ita comparatuq est, ut necesse sit in antecondentibus de caussis luxuriae eι perdilorum morum dictum fuisse, occasione ac tempore huius corruptelae simul m moralo; neque multum a vero uberraverit, qui coniiciat, talia sere Proxim se antecogsiqse . qualia Sallux lius de Oadona ro in Calii. c. XI. XII. et XIII. disseruit. Uuare quum ne minima quidem exierun

63쪽

C. SALI USTI CRISPI13. Omnium partium decus in mercedem corruptum

erat.

14. Α Ti. Graccho seditiones graVM coepere.

auctoritate proholur hoe fragmeritu in eum priore coniunctum fuisse, internae autem caussae ostendant cohaerere non potui fige, merito

nobis videmur ab inveterata edi lorum opinione discessisse. - De morum depravatione simillimus exstat locus Velleii II, I, I. Remo o iri ginis metu sisluisque imperii aemula non gradu, sed proe cipiti cursu a virtuse descitum, ad ostia transcursum. - Animi caussa memoramus in Gorlaetiti ed. VOl. III. p. 51. hoc leς : sesurrentismo t. Cuius doctae annotationis quod eonsilium sit, vix quisquam dixerit, nisi summa vanitas OR tenditur, quae ne accentu Rquidem graecos recte ponere didicerit. - Verba uti merila dicatur genitos esse etc. haud dubie imi latione exprossa sunt ex Thucydide

I, 70. Sὀστε, ει τις αυτους ξυνελων φαίη πεφυκέναι ἐπὶ τω μφε --τους ἔχειν πινχίαν, μήτε τους ἄλλους ανθρωπους ἐαν, Ορθως μν

Fr. l3. Deest apud Cori. et Debr. - Geri. ed. mai. VOl. III. P. I 6. n. 226. ed. min. I, 33, p. 18b, 2.J Fragmentum emendatius exstat in eod. Gud. Λrusiani, v. in illam rem, p. 240. Lindem. Ex cod. Leid. illud iam protulerat Bumannus in Anthol. lat. Vol. 1. p. 173. , ubi nullo sensu nimiumque legitur pro omnium. Verbis hoc significatur: omnes partes ita corruptae ac depravatae erant, ut decoris atque honesti cura plane abiecta tantummodo mercede vilisque utilitatis ratione aucerentur. Idem saepius queritur Sallustius, velut Catil. e. X. 3. Avaritia stilem , pr usem ceterasque arsis bonas subvoria: pro his superbiam, erudelitatem, deos nefigere, omnia venalia habere edocuit. I uia c. XXXI, 12. Ηο-lmines sceleratissumi, immani avaritia, quib- βdes, decus, pietas, postremo honestra atque inhonesta omnia quaesι ui sunt. ib. Ic. LXXX, 5. Caeci avaritia , quis omnia, honesis atque inhoneria, vendere mos erat. Fr. His l. IlI, 82, 5. Melius habent mercede delinquere, quam gratis recte facere. In loco huic fragmento assignando secuti sumus Linkerum de Sall. His torr. Prooem. p. 54. . qui bono vidit verba ibi lecta suisse, ubi Nall. , quum in univctrsum de summa morum corruptione avaritia et luxu essecta dixisset, quae inde mala in rompublicam redundavissent, exposuit. Gerlachius contra: Haec, inquit. de Sulla dictum puto, qui initio nobilium eatissam defendisse videbatur, postea autem avaritiae et erudelitati

sociorum Servire coaetus est.

Fr. 1 . fCor l. p. 1003. Geri. ed. mai. Inc. 43. ed. min. I, 1 . p. 184, 4. Debr. I, 16.J Fragmentum ex Stat apud Augustinum do

64쪽

HIST0RIARUM FRAGMΕΝΤΑ. LIB. I.

Explicantur ea, quae Lepidi turbas tauquam CRlissae Praecesseriti t. Bellum sociat ε. - Bellum civile luter uarium et Sullam. - Sullae dictatura. - Civitas vi et proscriptionibus lacerata. - Reliquiae Marianarum paritum in Sicilia ei Asriea Per Pompeium consectae.

15. Tantum antiquitatis curaeque maioribus pro Italica genie suit.

Civ. Dei Il. 21. cuius verba, quoniam oratione obliqua utitur, apponemus . . EO quippe tempore, inquit, dispulabatur, quo iam unu Gracchorum Ocelsus suit, a Pso Scribit straves coepine Sallustius. Nam mortis eius fit in pisdem libris commemoratio. Ex his ut luce elarius ost de Tib. Graccho sermonem esse, ita Rimul satis probabiliter coniici potest, Sallustium do utriusque Gracchi miserando casu eo Historiarum loco exposuis Me, ubi seditionum initium tetigit. Celerum pro coepere apud Cortium, Dobrossium et Gerla- hium ed. mai. non fialis accurato scriptum e fit ortae, quod neque cum Augustini verbis eon uit, neque ad sententiam aptum eSt, siquidem Sallustius non iam caussam et originem, quam prunum tempus spditionum signi fleavit. Levius est, quod apud Debrossium et in Gorlachii sed . min. inverso ordine legitur orares seditiones; sedeur ab Augustini auctoritate discedatur; caussa nulla est. Fr. II. fCor L p. 1003. Geri. ed. mai. lnc. 32. ed. min. I, 17. p. 184, 7. Debr. I, 23.J Verba sino libri indicio exstani apud Serv. ad Virg. Georg. II. 209., qui etiam ad Aen. II, 635. assert antiquitatis curaeque pro Italica gente. Leguntur eadem, sed valde depra-vala, apud Cor. Frontonem de Orati. II, 6. p. 27 I. ed. Mai. Mediol. a. 18 15. lui quum M. Antonium vituperet, quod nonnullas vo eqinusitata ac minime probanda significatione adhibuerit: -Verbum aliquod adquiras, inquit, non siclum a te, nam id quidem absurdum est, sed usurpalum eo ne innius, aut congruentius, aut accommodalius. Tantum antiquitatis cura e sto . Pro ITALICA GΕΝTE MΛIORIBUS Rallustius ail. Antiqui tali A verbum usitatum, ΝΡd nusquam eo) sensu usurpatum neque) probe adscitum. Nam volgo dicitur, quod potius sit, antiquius esse. Inde ipsa Sallu filio deri-Vata. Ηaoc ita scripta sensu prorsus carere quivis facile videbit; nam Angeluq Maius 'quum tantummodo litteris inatusculis expres,apro Sallustianis habet, verbi fi aut in tunium antiquutilis cura e Stolpraee plum Frontonis grammaticum vel rhetoricum contineri vult, omnia pervertit ei conturbat incredibiliter. Sed Servio eollato in aprico est cura e sto depravatum osse ex curaeque, puncto autem

65쪽

C. SALLUSTI CRISPI16. Atque omnis Italia animis discedit. 17. Post desectionem sociorum et Lati.

sublato Oadem verba haberi, quae Servius attulit, hac sola disero pantia, quod maioribus post gente legitur, fuit autem deest, haud rarares, ubi gramiti uti ei scriptorii iii verba meuioritur laudant. Ceterum Fronto de insolenter usurpata anωνιitatis voce recte iudicat; nam contra loquendi consu tudinem Sallustius substantivo eam vim tribuit, quae tantummodo in adiectivi formis antiquius et antiquissimum in si, quaeque eo constat, quod non tem ris remoti ac dudum pras-lerlapsi, Rod laci atque ordinis prioris et proptor id ipsum gravioris ac melioris notio, ex ante voce repetenda, usu Obtinuit: es. Doedorlin. Syrionym. Lai. Vol. IV. p. 82 Qt ron Ov. ac Drakenbor h. ad Liv. I, 32. 2. qui multa exempla collegerunt. Sengus fragmentiosi: Tantopore maiorcq respexerunt atquct curarunt gentem Italicam. 9uod non asseculus DouZa pro antiquitatis eortice ii anxielusis, Ι bro sius Voro aequitatis, uirumquo pingui Minerva. Neque commendatur i, ronovii l. l. sexplicatio, qui siguram ἐν δια μάν in vorbis agnoscens interpretatur tantum antiquae et primae mιrae. Son- lentia aporto declarat Sallustium hace dixisse, quum de caussis at- . que ortu belli Italici sive socialis ug rPt. Duae quum summa Romanorum iniquitale constarent, Italicis superbo negantium, quod illi

, quo magis haec iniquitas pateret, cum maiorum aequitate eam comparavii. Putandus ost igitur in iis, quae hoc fragmentum praeces fierunt, cuneta Romanorum instituta atque I seges de sociis, Itali ei nominis tetigisse, quibus sanctum fuit, ut alii revera plenaei vitalo cum suffragio donarentur, aliis corte aditus ad civi la- lem faciliuq paloret; quae maximam partem Verba sunt Lita erii acutissimi de Sals. Hi flore. Pro ein p. 57. Gerlachius, cui etiam obscurissima fragmenta plerumque lueo sunt clariora, Vol. III. p. 126. o luem, inquit, hute fragmento locum assignem nescio. potuit commemorari in eaussis belli civilis enarrandis, ubi eius temporis porversi talem cum priscae aetatis innocentia comparabat Fr. 16. Deest apud Cori. et Debr. - Geri. Od. mai. VOl. III. p. 146. n. 232. ed. min. I, 25. p. 184, IRI Verba sino lihri nota exstant apud Sehol. ad Lucan. Phars. III, 632. Idem Oa ad VI, 348. sic affert: atque omnis Italia discessit animis, quae levi κ discrepantia memoriae lapsu deberi videtur. Discedere quum Sehol ll. ll. explicet diridi, SeFarari, sensus v rborum est: omnes Italia populi summa animorum commolione in diversas partes abierunt, I seu diversas in armis civilibus partes seculi sunt. Puod quum bollo sociali laclum sit, Omnibus sere Italicis a Romanorum imperiodosciscentibus, vix dubitari potes i. quin haec verba ibi lecta suerint. Diuitia

66쪽

18. Tum vero Etrusci eum celeris eiusdem caussae ducem Se naclos rati, maxumo sudio bellum irritare.

ubi Sallustius initia eius bolli Oxposuit; es. Linlior de Sall. Historr.

Pro Oem. p. 58. Animis discera Gorlachius ovix latinum iudieans soloecismo armis discessit auctorona commacullivit; latine enim dieitur ab armis discedere, ut recte monuit Linkerus l. l. eoll. Die ischio ad Iug. XX , I. p. 172. Leviter Geri. Pliam discessit ex al-l Pro Scholiastas loco odidit, ex altero verborum ordinem relinuit. Uuam infelicitor autem fragmentum ad fino in tumultuq Lopidani reserat, non opus e fit pluribuq o londere. Fr. 17. A,rt. p. 1007. Geri. ed. mai. Ine. 107. ed. min. I, 74.

p. 196. 6. Debr. Ill. 72.J Verba sine libri indieio a Donatu ad Τersent. Adelph. Ili,4, II. Rorvata hic collocanda pula imus, quoniam certum est, do bello sociali Sallustium primo libro dixisse. Laliga R simul eum coleris civitatibus defecisse, nemo scriptorum tradidit praeter Florum III, 18, 5 et f., cuius auctoritati, si soluΑ aliquam rem narren non multum tribuendum censet Dulierus ad h. l. Sed quum Florus non violum Latium inter fas γnles memoret, quae eontra Romanos surre oriant, sed oliam Lalhiorum ducem Afranium diserte nominet, Sallustii ipsit monio aceodonte non vid lur de rei verilate dubitari posse. 0uodsi reputaveris scriptores non aceurale civitalium, quae illud bellum concitarunt , nomina referro, saetis poterit de Latio difficultas tolli, si statuas neque omnes Latino; populos desectionem molitos esse, neque per totum bellum in armis suisse, eoque a ceteris scriptoribus Latinorum nullam esse mention in laetam. - Debrossius verba ad tortium librum rotulit

ubi do gervorum bello agitur, hune nexum fingens: post defectionem sociorum et Lati non maius imperio Romano imminuisse periculum, quam a Spartaco. duod certius videatur, saei lepallar eum suo iudicio frui. Fr. 18. scori. p. 944. Geri. ed. mai. I, 16. Od. min. I, 52.

p. 190, 8. Debr. I, 73.J Verba habet Νοniuq I, 132. p. 31, 26.

Mereer. , ubi admodum corrupte sic leguntur 'une voro et posci, eum celeri Ρiusdem eausa et ducem senatus rati maximo gaudio bellum irritare. Ηuoe Lindem annus ad Arusian. v. inrito, p. 24I., vorba maxumo gaudio bellum irriture laudantem, maximam partem ex suis codd. recte semendavit; causae durem enim laetio eruitur Oxscriptura cod. R. r. φ. causa educem, undo in aliis sae luna causa et ducem. Aeque in promptu eKt se naesos, quod tum coui heit Mer-eerus, depravalum suis μe in se nactus, ut ost in cod α T. , pro quo in cod. A. senactus, in γ. el φ. autem smanu exHlat. Et posci, aperte ex populi alicuius nomine correptum, Lindo natinus, seculus ossit coniecturam Lei densi exemplo ed. Merce r. ascriptam, inse-2.

Diuitiam by Corale

67쪽

C. SALLUSTI CRISPI19. Puippe vasta I lia rapinis, fuga, caedibus.

lieiter mulavit in Volsci: ne quo senim in eo ratio habita est et voculae, et, quod gravissimum, Volsci illo tempore iam dudum dos ierani populus esse. Verum haud dubie assecutus est Mereoru Α, cuius praestantis Siniam emendationem Etrusci cum ceteris recipsero non dubitavimus. 9uom facile enim sensu destituta ' voces et posci lil- toris pn in ru mutatis in iustam nominis proprii formam coeant, in Oculos incurrit; cum externa aut in probabilitate ollam sententia ratio interna congruit. Etrusci enim, qui primo belli socialis anno a Romanis non desecissent, anno proximo, dubia fide sortunam armorum speculati, et ipsi ad desectionsem spectabant; cs. Appian.

B. c. I, 49, in. Καὶ ταδε μεν αμφὶ τὴν 'Ιταλίαν ην τὴν περι τον Iόνιον. Αἰσθομενοι ὁ αυτων οἱ ἐπὶ θατερα τ=ὶς Pωμης Tυήήηνοὶ καὶ Oμβρικοὶ καὶ αλλα τινα αυτοῖς ἔθνη γειτονευοντα παντες ἐς ἄπο στασιν ηρεθίζοντο. Λείσασα ουν dii μυλὴ μὴ ἐν κυκλω γενομενος αυτοῖς ὁ πολεμος α λακτος η, - 'Ιταλιωτων τοὐς ἔτι ἐν τν συμμαχία -- ραμένοντας ἐφνηνωαντο εἶναι πολίτας - και ταδε ἐς Τυψήηνους περιμεμπον. οἱ δὲ ασμενοι τῆς πολιτείας μετελαμβανον. Id. ib. e. 50, in. οἱ δε περὶ τον 'γονιον ου πω την Tυή ἐνὶ νων μετ α νοι αν ἐγ νωκοτες μυρίους και πεντακισχιλίους - ἐς τὴν Tuήήηνίαν ἐπὶ συμμαχία περιέπεμπον. Puo Appiani loco ut

in universum clarum sit Fragmentum ox narratione esse de bello mars leo, ita Singula eius verba plenam lucem aceipiunt. Tum enim, quod respondet graecis αἰσθομενοι ὁ αυτων, refertur ad praecedentia, quibus auctor docuit, cur Etrusci, usque ad hoc tempus quieti, iam deficere cogitarint; celeri sunt τα ἔθνη γειτονευοντα eiusdem caunae ducem se nactos rati capiendum de viro aliquo audaci, qui apud Etruscos prodiret, eosque, ut rebus secundis uterentur, impelleret; denique bellum irriture, quod Appianus dicit mων στασιν ηρεθίζοντο, est ad bellum sum cium se stimulabant, sive belli ardorem inciliabunt. - D brossius et Gerlaehius Fr. ad Lepidi turbas reserunt; atque ille quidem corruptam Nonii scripturam se- Culus in verbis Sensu cassis iudicia diversarum partium de Lepido sibi deprehendisse visus est; hie in ed. min. Lindem anni coniecturam amplexus ad Lepidi tumulium respici pulat, quem Volsci rebellando adiuverint. Fr. 19. Cori. p. 1009. t ἰeri. ed. mai. Ine. 139. ed. min. I, 80. p. 196, 11. Debr. II, 2. J Sery. ad Virg. Aen. VIII, 8. sine libri indicio. Ex Incertis Fr. hue transtulimus, quia vix dubium est, quin Sullustius liis verbis miserandum belli socialis eventum descripserit; quam rem haud parum confirmant verba Augustini, multum in histo-

ria ex Sallustio pendentis, de Civ. Dei III. 26. Deinde socialia bella Diuitigod by GO le

68쪽

HIST0RIARUM FRAGMENTA. LIB. I.

20. 0liis rebus Sulla suspectis maxumeque ferocia

regis Mithridatis in tempore hellaturi.

exarserunt, quibus Italia rehementer afflictra et ad vastitatem miserabilem desertionemque perducta est. es. Flor. III, l8 ll. Nee Hannibalis, nec Pyrrhi fuit tanta vastitas: et Veli. V, 17, I. - Gerlachi iis Vol. III. p. I 35. de Sullanis proscriptioniblis hae dicia pii lai; sed quippe particula pariter atque lolius sententiae ratio huic explicationi cibosi. I obrossitis Romniavit do cura patrum rPparandi Italiam bellis ei vilibuq vastatam. Fr. 20. ICOrt. p. 936. Geri. ed. mai. l. l2. ed. min. I, 20. P. 184. lo. Debr. II, 4.J Huiuq Fragmenti olim tantummodo v rba maximeque - hellaturi cognita erant ex Donalo ad Ter. Phoran. II, 4, 24. Plonius p xstat in eod. Gud. Λruqiani Um tempore, p. 241. Lindena ., unde patet Sallustium finita belli marsici narratione ad in petitum civile se contulisse Oxponendum, cuius initia cum Mithridatico primo, coniuncta sunt. Perbone iςilur inherus de Sall. llislorr. Prooem. p. 60. se Fragmentiam, Inquit, videtur ad a. 88. reserpndum, quo Sulla, quum Marium et Sulpicium Romae rerum potitos videret, unde ipsius condicio contra Mithridatem bellaturi non poterat non iniqua effici, antequam ad bellum proficisceretur, illos pellere atque ipso

omnia donuo eonstituero decrevit. ' - Verborum structura non in-t lipeta Gerlachiuq in ed. min. pro Sulla coniecit scribendum ess Sullae, qua mulatione non opus est. qmim suspicere verbum a Sallustio eum aecusativo eon truatur; es. Iug. e. l. XX, I. Bomilcar suspectus regi, et ipse eum suspiciens. Verbig igitur ita comparati .ul Sulla subieelum sit, cuiuς praedicatum intere id rit. fragmenti sen

sus est: quas res quum Sulla suspiceret sive suspectas haberet maximeque ferocis m,egis Mithridatis. Obicela rogi serocia quum de con- temptu imperii Romani et immoderata fines prosor ndi stupidi lato intelligi potest, lum imprimis spectare videtur ad immanem eruit litatem . qua M'. Λquillium nocavit; es. Vell. II, I 8. 2. Cie. p. l. Manil. c. 5, II. Vos eum regem inullum esse putiemini, qui I statum populi

Romani consti rem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciatum necavit Z Appian. H. Mithr. c. 2I. p. 671.

d. Schwoigh. Μετ ου πολυ καὶ Μανιον Ακυλι γ' τον τῆςδε τῆς πρεσβείας καὶ τουδε του πολέμου μάλιστα αλιον - έλων δεδεμένον ἐπι ονου περιήγετο, κyρυσσοντα τοῖς ορωσιν Ora Μανιος illi. μέχρι ἐν TDργάμω του στοματος αυτ υ κατεχωνευσε χρυ σίον, δωροδοκων ἄμα Pωμαίοις ονειδίζων. Sed multo maxim ad serociam portinet eaedes civium Romanorum por totam Λsiam uno die laeta, do quo notando Mithridatis facinore es. Psor. lII, 5. 7. Sueritis quasi rirtute ute fur. Nam quid atrocius uno eius edicis, quum omnes, qui in Asia forent, Romanae emitatis homines intersici

69쪽

C. SALLUSTI CRISPi21. Postremo ipsos colonos per miserias et incerta

humani generi R Orare.

22. Νihil esse de re publica ne pie libertate populi

Romani Paetum.

iussit' Voll. II. 18, 2. Cic. p. l. Manil. c. 3. 7. Appian. B. Miluir. e. 22, p 672. O Μιθριδατ ς σατροπαις απιτσι καὶ πολεων ἄρχου σι δι ἰσωφῆήτων ἔγρυψε, τριπικοστην ημέραν φυλάξαιπας ομου πάντας ἐπιθεσθαι τοῖς παρα σφισὶ Pωμαίοις καὶ 'Iταλοις, αυτοις τε καὶ γυναιξὶν αυτων καὶ παισὶ κοὶ απελευθεροις. Plui. in Sullae. M. ex tr. Tον δεκαπέντε μυριάδας μια των ἐνυσία Pωμαιων κατασφαγῆναι παρασκευα ιν αντα δεινὸν γουντο se. οι του Συλλα στρατιωταιὶ ειε τὰ πλουτου και λαφυρωνοραν ἐκπHοντα τεῆς 'Aσίας. - In tempore, quod Donatus explit eat ευκαίρως, est mature, sive tempore uui UPortuno; es. ad Iug. . c. LVI, 2. - Dehro Rsius, cui astipulari videtur Gerlachius Vol. III. p. 52., hoc fragmentum ad finem tumultus a L pido oommoti

spectare een Kel, ubi Variis curis patrum mentes exercerentur.

Fr. 2 l. i Cort. p. 956. Geri. Dd. lnai. I, 72. ed. min. I, 58. p. 190, ib. Debr. II, 48. J Serv. ad Virg. Aen. X, b. De quo haec dicta sint, aptiorem non reperio, quam C. Marium, qui anno a. Chr. n. m. a Sulla urbe eiectus ac fuga periculosissima in Minturnarum vieini latem delatus, ibi in paludibus altiluamdiu latitavit. In summo igitur discrimine versatus, equitibus Sullanis per lolam illam oram

eum inuo ligantibus . colorios, ut sc servarent, orasse videtur per, miserias, quibus ipsum conflictantem Vid rent, oi exemplo suo eost commonefaciens, quam inceria esset condicio mortalium. cf. Plutare h.

in Mar. c. 36 ei 37. ubi illa Marii fuga et mirabilis conservatio susius

narratur. 0ros. V. t 9. - D brossit explicatio huius fragmenti haee est: -Lesidi servi Tharranos colonos pro Lepido uestrotante deprecantur, ut eum dignentur excipere in urbe, ubi mulio post mortuus Lepidus. 0uae quamquam ineptissima sunt, tamen Gerlachii assensum tulere. Duin is his non contentus pro humani generis ex coniectura scripsit Romani o neris 1 Fr. 22. Doest apud Cori. , Geri. ed. mai. Et DPhr. - Geri. ed. min. I, 31. p. IM, 24. J Fragmentum, quod recens accessit ex eod. Gud. Arusiani v. paciscor, P. 2bi. Lindent. , non sine magna quadam verisimilitudinis specie mihi referre videor ad L. Corn. Cinnam, qui in annum 87. a. Chr. n. consul creatus, quum Sullae iureiurando se obstrinxisset, illius institui a se servaturum, statim post eius prosectionem in Graeciam res novas moliri coepit, dictitans nihil esse de republica neque liberω te populi Romani motum, i. e. nihil Me promisisse, quod contra rempublicam aut libertatem populi Rom. esse l.

70쪽

HISTORIARUM FRAGMΕΝTA. LIB. I.

23. Nexuit eatenae modo. 24. Ei Metello procul agente longa Spes auxiliorum.

βας εἰς το Καπιτωλιον ἐχων ἐν τη-λίθον μινυεν, εἶτα λα- γοαμενος ἐπιπω τῆς πολεως μη φλαττοντι την προς ἐκεῖνον --νοιαν ἐκπεσεῖν τῆς πολεως, ῶσπερ o λίθος δια τῆς χειρος, υπέβαλε του λίθον -κ oλθων παρο-ων. Παραλαβων δὲ

τ ιν α ρχη-ἐπεχείρει τα καθεστωτα κινεῖν, καὶ δίκην ἐπὶ τον Συλλαν παρεσκευασε καὶ κοτνηγορεῖν ἐπεστησεν Oυεργίνιον. - Pro libertate cod. Gud. habet libertati: ablativum ex Lindemanni coniectitra reposuimus sententia sΟxtum casum flagitante. Gerlachius verba vel de Pompoto, vel d0 Sulla intellexisse videtur; sed in neutro idonea eatissa reperiri potest. Fr. 23. I Cori. p. 954. Geri. ed. inai. I, 39. ed. min. I, 105. p. 198, 2. Debr. IlI, 24 III, 73. IlI, ID. IV. M. J Verba, quae sunt apud Priscian. X, 8, 47. p. 505. Κr., Gorlachius in ed. min., quatilum ex collocatione Fragmpnli contiei potest, ad netem videtur retulisse nescio quid, dum cum Sertorio pugnat, nexonlom; D 'bro Asius autem supra modum saluus, qui quater ea in alio no libro posuerit. Nobis probabilius est haoc de Mario dicta essΡ, qui, quum anno 87. a. Chr. n. ex Africa revorsus cum Cinna, Carbono et Nertorio Romam obsideret. navigiis eatenas modo nexis Tiberim clauderet ad urbem eommeatu intercludendam; es. Agrian. B. C. l, 67, exlr. p. 95. ed.

Schweigh. Σερτωριος δὲ υπὲρ την πολιν ανω. καί Μαριος προς τῆ

θαλασσιὶ, ζευγνυντες οιδε τον ποταμον καὶ γεφυρουν - τες, ἴνα την πολιν αφέλοιντο τ νιν σιταγωγίαν. Id. ibid. e. 69, in.

μαριος δ ἐπεὶ τῆς αγορῆς τῆς ἔκ τε θαλασσης καὶ ανωθεν

απο του ποταμου φε ρομένης κατέσχεν, η. τ. I. Fr. N. ICOr l. p. 1006. Geri. ed. mai. Ine. 84. ed. min. l. 50. p. 190, 6. Debr. l. 27. J SPrv. ad Virg. Λen. Xl, b 4. sino libri indicio. Sed ex primo desumptum esse Fragm., ut, i de urbo a Cinna .

et Nario obΝ μsa Pgit auctor v. Fr. praecedens , proritur loco Ap - piani de B. C. l, M. p. 95. ed. Schweigh. οἱ δὲ υπατοι, δεδιότες καὶ στρατιῆς αλλνὶς δεομνοι, Συλλαν μὲν Ουκ εδον καλειν ἐς την I Aσων ήδη πεπερακότα Καικίλιον δε Μέτελλον, τα λείψανα του συμμαχικου πολέμου προς Σαυνιτας διατι-