장음표시 사용
71쪽
in minoribus habebatur usque ad nouemdecim aetatis anis nos menses undecim. Si neque tunc emiserit aut synum inserius aut totidem pilis pubuerint genae, sed spadonis signa in eo reperta fuerint, spado habebatur atque eo nomine Maior Quod si neque Spadonis signa adsint,
etiam minor dein habetur, usque dum aut signum inserius comparuerit aut annum trigesimum quintum, prster diem unicum, compleuerit. Et tunc Vocatur Spado, tametsi nullum Spadonis signum ei adsuerit sta Maimoniades Halach. IIboth, seu de re uxoria, cap. id, ubi de histe alia, ex veterum scitis, subtilia. Id autem quod Maiores in diuidunda atque fruenda haereditate, utpote sui plane iuris, potestatis undiquaque suae, faciebant ipsi, Minorum faeiebant Tutores, seu Curatores quos Magistri, ex Grae-- .et Misi idem denotat, immum Epitrapin appellant. Hi ver aut a patre constituti erant, aut a pare
te alio cui successiim est, aut a soro seu Tribunali, nempe siue LXXI-virorum qui Consessus erat Magnus ac vis nicus, siue x xii 1-virorum, quale insgniori cuilibet urbia unicuique tribui unicum erat atque ierosolymis bina, siue Triumuirorum qui sue ex compromisso siue autoritate publica praefecti. De quorum unoquoque nos sese in libris
de Consessu Magno. Nempe vim ni v r' Nasiam erat forum aut Tribunal quod utris locum pupillis Horaurabat uti etiam idem
Maimonides Halach. Neebaut, cap. X. A tutela autem atque hac cura arcebant tribunalia Minores , Foeminas, Seruos, atque etiam ex plebe eos quorum libertas in dubio Quini eos qui mentis compotes non erant, atque Surdos . Nam hisce etiam ipsis curatores praeficiebantur.
Atqui parenti, cui successum est, licuit sue Minorem G
72쪽
u sceminam, siue seruum Tutorem praeficere. Anni autem aetatum, qua dixismus, neque Solares erant, neque Lunares sed, juxta cyclos ciuilesi receptos intercalandi mores, putandi, ni monet, jam citato loco, Moses ille.
De successone Liberorum qui sexus dubij,
aut utriusque fuerint, veluti Genitalibus Obstruet aut Hermaphroditi
A P. X. QVae hactenus dicta sunt, adcliberos siue astulos siue foemineos, qui corpore fuerint integro, attinent. sexus autem sue ubi sui utriusque proli jus competebat singulare. Dubij sexus dicebatur Amtom, siue is cui ita obstructa erant genitalia, mastulus an sedimina esset in dubio poneretur. A verbo quod obfruere, obturare significat ut Elias in Thisbite,' bine inquit es quod vocant enim euia genita- Iia ita obfracta, ut ma an foeminabit non con et Tom-tom unde etiam In seu Liber Tomtom, id est, de dubio eiusmodi sexu , antiquitus scriptus, citatur Mosi Maimonidi in ore Nebochim lib. XL, cap.XXXVII, ubi legem Deut XXII, s de habitu sexum ementito explicat. Et pro libro amis Masica quem composuit Centre, quod in veteri versione ibi substituit Episcopus ebiensis, nihil omnino aliud praeter Librum Amtom in Ebraeo operus illius sermone cis R. Samueli Aben Tybbon debe
73쪽
tur,inii ex autoris Arabico transtulit reperitur. Idem liber , eodem nomine citatur in More Nebochim capite jam dicti libri quadragesimo primo, alibi Vtriusque sexus prolem seu ermaphroduum vocantςnomine e Graeco sumpto, da in quod ipsum est ἀνδρου ς, seu bermaphroditus Horum neuter aliter succedit inter filios quam ut id solummodo sumat quod jure siuem aereditatum λue Alimentorum , communi , siue filijs sue filiabus est incommodius tati, is , inquiunt, RSI rei rura Semper apit uterque id quod in eis minimum es. Si filiinempe in patrimonium satis amplum, unde alendae filiae, suo cedunt, horum uterque in filiabus censetur. Si patrimonium sit alendis filijs ac filiabus impar, adeo ut ad me dicos, ne desint filiabus alimenta, relegentur iiij juxta id quod ostensii est uterque horum pro filiis habetur ι,
demum utraque in specie ab Haereditatis dominio arcetur. Idem ius obtinuit, si filios duntaxat reliquerat dea lanctus, praeter obstructum aut Hermaphroditum. Tunc enim Alimensa tantum cepit terque V pars familia necessaria Neuter Haereditatem, quae eis perpetuo praeclusa, nisi ubi nullus alius filius , sexus nimirum integri ae manifesti, interueniret. Tum enim tam hic quam ille sue-
cedebat solus, si filia nullae ut cohaeredes, si filiae etiam relicta . Misna tit Baba Batsea , cap. LX mriri stri
74쪽
ri in , ο Si reliquerit quis fidos, mlius, ct prolem eui genitalia obstruuntur, seu lam tomum, ubi patrimonium fatis opulentum eis, masculi eum repetanta feminas ubi vero angusum es seu trique sexui alendo impar foemina repeltant eum ad masculos. Si quis ita pronuntiauerit, si pepererit uxor mea masculum, viat Minam, masculum pepererit, capit is inam. Si feminam, ducentas si pepererit feminam, apit ea dueentas. Si Masaulum, mi iam fisceminam ducentanisi pepererit o mafeulum ct feminam, ea it hie minam eν illa dueentas. Si pepererit in ea specie) Hructum genitatibus , non omnino
ea it. At si dixerit, ea iat id quisquid fuerit quod uxor mea pepererit , etiam die ea in Ilum si ali haeredes non
fuerint de prole defuncti intelligendum hipse etiam niter, hares ei. Et quod de Obsti ucto ei dicitur aeque
ad Hermaphroditum attinere volunt de qua re, praeter Gemaram Babyloniam, & adiectos commentarios, consulas adnotationes Rabbi Iom ob ad citatam Misnam. Cum filiabus autem uterque, ut cohaeres , successit , teste, ex veteribus, Maimonide Halach. Neebaioth cap. V,
Regula es uniuersalis inter haeredes ubi duo sunt haeredes, suorum uter ani elu es, Dubis alter, is, qui dubius es nihil omnino eurit. Si vero terque dubius uerit , nee eonfiterit an bio an ille sucredere debeat, disributio fit merique aequalis. Si igitur defunctu/reliquerit filium ge- a talibus
75쪽
nisubbis brumis, aut Hermaphroditum, IV in solussue-eedit in haereditatem uniuersam quomiam ct Ob rufius es Hermaphroduus dubius est. At si reliquerit stivi Ob- fructum iermaphroditum, in partes succedunt m aequales. Nam ita tam hi quam iste pro filia habetur. Nam
ubi de filio constabat, filiet excludebatitur , atque eodem modo Hermaphroditus, obstructus , uva incertum, qualisnam sexus siue hic siue ille esset Aa ubi sexus integri sili deerant, .succedebant filiae, admittebatur inter eas tam obstructus quam Hermaphroditus. Quoniam, ut partes non faciebant cum filijs haeredibus manifestis, quia ipsi dubij, incerti sexus cita inter filias admittendi, quoniam ut dubium erat, masculi an sceminei sexus ipsi essent, ita, eo nomine, non minus dubium an ipsae filiae succedere deberent. Et in dubio, pariter omnes admittendi. At verb. qui obstrui desinit is iam Masculus agnoscitur, cum filij partem facit, ita tamen ut neC pro primogenito habeatur , licet partus suisset omnium primus, nec in haereditaria distributione rimas m mminuat artem primogenitur praerogatiua debitam. Nam ex
sacris illis verbis Denueritque ei filios c. Deut XAI,
13, eliciunt, ut partus momento, masculus agnosci debeat. Ita Sepber ipse ad Deut fol. 48, col. I sto, me-mara Babylon. ad tit Baba Bathra sol iis, b ali satis
frequenter. Quin ex eisdem decreuere verbis sacris, illos solum primogeniti partem, suas faciendo minuere, qui 1ij partus momento , manifesti. Si itaque tres fuerint fi- iij, praeter eum qui iam obstrui desinit, haereditas in qu Euor partes primo tribuitur ac si tantummodo , tres es.sent iij juxta modum superius indicatum. Marum unam simit primogenisus. Dein, Quod restat inter omnes aequu
76쪽
seu quadripartito diuiditur. Ita Gemara Babylonia, ad dict. tit fol. 27, a, maimonides Halach. Neobalab, cap. II. Vbi aduertandum, alterum tantumm0do duplicis sortis partem primogeniturae nomine reuera debitam, atque eam esse qua hei non minuitur Alteram, eodem modo haberi, putari quo partes filiorum ceterorum. Aliter enim partem primogeniturae, siue sortem duplicem primogenito, si tres duntaxat suissent filij, debitam, interuentu eius qui obstrui desinit , plane minui nemo non videt. De Hermaphroditi jure apud alias gentes consulas Hieronymum Gigantem de Crimine laesae Majestati lib. sta, quaest XVI. cibi citatos. Et de Liberorum successione, haec dicta sunto..
De fluccessione Patris, ct a latere, ceu fratrum, aut patruorum, O Exclusa, ii flaccessione, Cognatione Materna, iii a Matre.
on exstantibus defuncto liberis, neque ex hisce po-- steris, reuoluebatur haereditas ab uteiusque sexus pro 'le ad Patrem, nisi interueniret frater qui desuncti uxorem, ex lege duceret, de quo item inferius. Discrimen verbhesc observandum Vbi de Bonis a patre suceessione haerireditaria acceptis , mortuo sine posteris filio filiaue, qua rebatur, patrem aeredem dici, non quod ipse capere posset haereditaterri , utpote antea necessario delanctus.
77쪽
sed quod ex eiusce persona in vivis esse ficta, series successionis tantum dignosceretur, atque in haeredibus eliciendis haberetur is pro superstite, unde defuncti fratres germani primo eorumque posteri , dein itidem sorores
Vocabantur ad haereditatem, non tam fratrum aut sororum defuncti nomine, quam liberorum patris, cui, si in vivis fuisset, haereditas omnimoda debita. Idem ius obistinuit de Bonis maternis, cui superstes pater. De Bonis, inquam, maternis quae dotis nomine non Veniebant. Nam in ea succedendi ius erat singulare, ut capite secundo est ostensum. In cetera vero successit pater ipse, nomine mariti superstitis, nunquam liberi, nisi postea ut patris haeredes, quod mox docetur ubi de successione Maritali agimus. Qus euenit, ut confusione acta , Vtiaque bona, liberorum respectu, paterna essent. Similis ratio bmnino erat in bonis Maternis quae ab ea post patris o snsuete potestatis destincta ad liberos transmissa. Vbi verse nonis aduentitiis seu peculio minime parentibus successione accepto quaestio fiebat, pater ipse ut haeres filio filiante sine liberis defunctae succedebat, si in vivis esset; sin autem , liberi eius posterique eorum siue in capita siue in stirpes, pro personarum numero inualitate, quas sue gerebant sue induebant, iuxta id quod de successione liberorum superius traditur Adeo ut cognita satis ex iam dictis Liberorum succcessionis ratione , atque obseruato, illis posterisque eorum non exstantibus, patrem siue mortuum siue viuum pro haerede perpetuo haberi, unde fratres ac sorores defuncti eorumque poster , ut patris si mortuus uerit liberi posterique ad haereditatem exclusa penitus cognatione materna atque ipsa Matro vocantur, omnigena a latere successio satis patefia Nam si
78쪽
neque Patri stat alij liberi , neque hisce posteri superstites, auus pro haerede smiliter habetur, non tam qui auus, quam quia paeri eius est qui haeres proximus, id est, patris defuncti. Et si auo mortuo fuerint liberi, succedunt illi magis hoc nomine quam nomine aut fratrum aut sororum patris , aut patruorum aut amitarum defuncti Atque similis semper ratio proaui, tritavi, baui, usque ad Adamum habenda. Vnde habent illud, -' vespae Non omni, o reperitur qui in Israehtis,cui desunt haeredes. Quae omnia habentur ex receptissima interpretatione Numeror. XXVIJ is Verba sunt,si filiam non bubuerit defunctus dubitis Haereditatem eius fratribus eius nee fratres ei fuerint, dabitis haereditatem eius fratribus patris ei M. Et si pater eius non bubuerit fratres , dabitis .mum: 's m mn: vhi haereditatem eius Confanguine eius propinquior qui fuerit de ognatione eius ut ille succedat in eam. Eritquebo fidis Israel in decretum iudiei seu praevit Dominus
Mosi Iam ver Duo in primis sunt in traditionibns veterum aduertenda quibus haec, ad jam dictum sensum, explicantur. De paterna Successione Alterum Alterum de familia seu cognatione Materna a succella ne perpetuo excludenda Patris nomen in sacra lege omittitur, neque, ut ad eum a liberis transmitteretur haereditas , expresse sancitur. Etiam quare omissum, audent aliqui rationem
adserte. Videsis Rabbi Bechai ad Numer XXVII. I. I93, col. a , Philonem de Vita Mosis, lib. In Sed ita hanc exposuere Magistri legem, idque eorum vetustissimi, ac si de Patre nulla omnino quaestio fuisset quin nomine sanguine proximi, et haereditas a filio filiaue sine posteris mortua primo esset deuoluenda & dein ad fratres desun-
79쪽
erti seu ad patris liberos. Id quod itidem de Au dicendum, cui fratres patris sine liberis desuncti haeredes sunt. Nam ut pater se habet ad filium, ita auus ad patrem. Et
tam auum quam patrem antea demortuum esse admitti volunt in verbis sacrae legis. Quin, fratrum nomen, siue qua destinctum sue qua patrem auumue spectant, etiam sorores , qua , successionis ratione, in liberis sunt proximae, satis innueres; argumento a praemissa filiorum atque filiarum successione ducto Id autem quod de Paterna successione dicitur, tum ex rationibus, a propinquit te, a merito ac a vicissitudine beneficiorum allatis firmant, tum ex eo quod ad ijcitur de fratribus patris, quorum neminem patri in haereditate aequalem , nedum am teponendum ex legis diuinae mente statuunt. Imois patrem reuera Consanguineum enu propinquiorem e cognatione eius esse censent, vi concludunt eum qui maxime propinquus est sanguine , liberis deficientibus , semper ad successionem vocandum , atque syntaxin illam verborum ita intelletendam ac si ad hunc modum , illorum etiam
epenthesi hujusmodi concepta fuissent. Si filiam non habuerit, dabitis lineditatem eiu Confanguineo eius propinquior qui fuerit e cognatione eius seu patriho, olea dabitis haereditatem eius putribus eius, id est, liberis patris. Et si nee statres, o De qua re vide Gemar Babylon ad tit Baba Bathra, sol Io8, QSalomonem Iar chium ibidem. Qui Misia cap ori, dicti tituli,expresse, vis iv - πα- α brin m Nn -- inm Fratres anteponendi struis, di omnes qui exeunt e semore atrum anteponendi pa
80쪽
iareδtaria praeferendus es ipsa, etiam ct unm eiuste po-ser, Dirim sunt praesereus. Sed Pater praeferendus es uniuersis qui egrediunturia femore suo, id est, liberis suis ,
defuncti germanis fratribus sororibusque. Et apposuissime Philo, receptos gentis suae mores de haereditatibus explicans in lib. sit de Vita Mosis primo filios, inquit, in successionem vocavit Deus pl. Max dein filias, tertio loco fratres, rivistis θειοι πατῶ.ίσωμαι ταξιν exari Vmnis ,τι-- ita lςg9, αν ιυ κλHowDi.
τὸ, H, Ἀ- , , quarto patruos , 1 u patris fratres sub indicans etiam patres feri posse haeredes norum. Stultum enim nimis foret redere, patruo eoncedi haereditatem nepotis 4 cognatiopem paternum , ipsi veropatri eam auferri.
Maternae autem cognationis rationem in successionibus non haberi, sed duntaxat adgnationis paternae, tum excitatis Numerorum verbis eliciunt , tum ex frequentissima mentione patrum mora , id est, familiarum seu Cognationum in Pentateucho, Paralipomenis, Eetra, alia i Matribus igitur passim aiunt minime omnino taximo seu Cognationem ciuilem , sed in paterna eam demergi ; ideoque neque ex sanguine materno haeredem admittendum aut quaerendum , vehit nec matrem, nec materteram, nec auunculum , nec auum seu auiam materham, neque ex hisce prolem. Nam in lege sacra patruorum mentio fit, neutiquam auunt orum. Et proximus consanguineus ex cognatione deiuncti haeres semper est qui materno sanguine tantum conjunctus, ratione iam dicta esse nequit. inc solenne est illud, toties a Tal-