Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

261쪽

Liber quartus.

quaeque. Ovid. I. Am. II. 33. sum traxit in partes spe obieeta omnia te meluxnt. Et ita eenis prinelai Dei, qui Ioeus Sehhsseroties. μνm. Obsecro. Proprio debetur. Eleganter vero h. 1. de eibo obieeto; v. L. I. F. usurpatur de improuiso Iucro. XXIII. 4. Capiendum aetitie, Vid. Clav. Seliarach. voc. olis ut antia Fae. IV. Arara. M. Dru- jicere. Sub eensuram voravit hanc fabulam ei. Jaeohs. in observati. histe editioni praefixis, quae etiam habentux in Naehir. Eu Irer T. VI. P. I. p. 66. Tamdem narrant Aesopus F. 192. P. 147. Hatipim. et p. 343. Ernest. Lessingius L. II. F. a. Notitanorus L. I. F. I8. mretiti resu parmi us Dieum, quos non sine fructu comparabis. Adde IIox. II. Sat. III. M. aqq.

262쪽

FABULA XIII.

LEO REGΝΑΝ S. Villius homini nihil est, quam recte loqui;

Probanda cunctis est quidem sententia, Sed ad perniciem solet agi sinceritas. Cum se serarum Regem fecisset Leo, Et aequitatis vellet famam consequi, 5 A pristina deflexit consuetudine, Atquo inter illas tenui contentus cibo,

Vs. I. Nihil est. BenhIejus edidit: milius nihil esse tamini

q. r. I. ged T. Buzmanu. Vs. I. Recta loqui, sincere. Vid. vs. 5. Schis. Sine circulistione , aut ambagibus, quibus verus animi sensus inuoluitur

et tegitur, Ioqui , ut solent sinceri et simplices homines. Vid. ad Quinctil. Prooem. L. VIII. p. 664. Burm. Oppositum huius est oblique loqui, quod et passim in usu. Sed et

recta sie usurpauit Plaut. Ampli. III. III. 18. reeta loquere et Captiv. V. II. 7. rocia et vera loquers. SohQ. Metaphora ab itinere et via desumta.

s. I. agi. Explicant Sehess. et Burmania. adduci , trahi, impelli, trudi, a potentibus scilicet et violentis. Notat Burm. Ioea Ovid. X. Met. 625. in taedia vitae agi, et Vat. Hace. III. 393. ubi eonsuIes Notam viri docti; v. 15. VI.ω3. VH. Max. I. VII. q. ad supplicium agere. Vid. etiam infra L. V. V. I. Vs. 4. Leo propter eximias

dotes rex ferarum erae Putaturi

Ita poetae, ita philosophi et

mythologi atatuunt. MuIta hanc in rem testimonia colle. git Boeliarius in uteroz. P. I. P. 711. Fq. Vs. 5. Aequitatis, aequi et iusti regis. CL Vs. 8.Va. 6. Deflexit se. 1e, i. e. Teeessit; a pristina consuetudine, antiquo seritatis more et viis uendi ratione. Simili modo Cie. pro Roso. Com. 16. qui remel a veritata defexit.

263쪽

Liber quartus.

Sancta incorrupta iura reddebat fide. Postquam labare coepit poenitentia

. . .

Desunt reliqua.

Vε. 9. Postquam. Sio vulgo legitur: aed emgndauit Gro. nov. ad Plin. L. XXXIV. Iq. post qune labare e. p. - Iahar . Pro vulgato lauare, quod est ita MM. Pith. Rem. et Edit. Vet. Ritiora hiasina bene reponebat liauea νε poonitentia. Non pauet tamen inLaorent vulgato, quod reserunt ad linguiam Fab. sq. va. I. Sed Va. 9. a sabula XIII. non dissociandus et ad aequonistem trahendos est: id quod saetum a Rigallio Edit. a. Schen sero, Iloogstratu . Funeo. valeli. Mattiar. Richtor. Leon hard. Biponi. Brol. ni. Hahet enim Romulus Vlmensis, apud quem

haee sabula legitur integra, haeer sanetam et ineor ptam jurauit se Iidem sortiare. Postea de hne re hiabare eo pia poenitentiam, perperam in Romulo Div. aeriptum potentiam) et dum mulara non posset niaturam cet. Vid. insta Fabb. Romuli Div. L. III. F. 2α coli. Anon. Nii. F. 49. v bi haec legantiare sanetam ea ineorruptiam fidem sertiara jων it. Ex hae re posteraquam poeniis

luit. at mutara naturam non potuit patientia eoepit eet. quae

paraphrasin exhibere videntur versus illiust postquam labara coepit poenitentia. ItaquE jam olim Neveletus Teelo vidit, vera sum hul. sab. moniam nihil ad sequentia pertinere. Cum quosaeiunt Nilant. Not. ad Fab. 49. Ationymi, Gro novius, Ioeo paullo ante ei talo; Beni Iei. Burmatin. Heusinger. Lalle mant. Do,billon. aI. Sed ilI. de Sehiraeh mallet vulgatum lati re Tetiis Nere et explieare, purgara ae et mediatum , ut Ter. Ph. V. VIII. 46. Frustra autem putat, melius h. v. ab hae rabula disso elati. Vs. 8. Senatis: Itis dixit sinis lari quadam et in eooupta fide, quam nil mutare potest, tinhesieehiteha Detie. Cf. Hor.

L. I. Od. XXIV. 6. I. ubi v.

Iani. Ovid. Fast. I. a52. nullus erat , iustis reddore jura , labor, ubi ju vi νaddere idem est, quod

tua Meexe. Curi. L. VIII. C. s.

rex etim eapillum meria atquaornat , itine iura popularibus reddit, quem Ioeum Sehesserua ex . At Gro nov. eitat L. XI.

D. de iustitia et iurer Praetor quoque ius reddere dieitur,

etiam eum iniqua derernit.

264쪽

α46 Phaedri Fabularum Aesopiarum tiber quartus.

rentia est, mutare eonsilium, Lexieon. it. Gronou. ad Plin. et deseere a proposito, ut Cic. L. XXXIV. 14. ubi docet, τοVIII. Att. 14. scito labore illud poenitentia non signiscare tan-m iam consilium, quod jam sa- tum dolorem ex actis, sed a a tis fixtim videbatur. Alia ex- pe mutatum animum modum. empla suppeditabit Ernasti Clav. quo agendi eontrarium. Cic. v. laha νε, et Schelleri Compara Pontianii Fabb. L. VII. 16.

265쪽

A filictions veretri Asinitatem traxit indo

mulieris, obscenitaS.

linguam

Vs. i. AFietione. In MS. Pith. Rem. Iegitur, A fetione

quod Tollius explicat: post quam finxerat veretrum , transiit ad fietionem linguae mulieris. Vid. Gud. et Brot. Hanc te. tionem vel receperunt, vel tuentur Nevelel. Riitershus. Danet. Toll. Baeotiex. Sed Heina. Gud. salmas. ad oram libri, Noog- strat. Guyet. Mait tax. legi iubent Uriatione; Fabex Uisione; Funeeius rassietione. Vs. I. a. IIi vpraua eumva. vltimo praecedontia fabulas in multis editionibus exhibent agmentiam sabula E Obseonae, quam tacitant editor a Fabulam XIII. huiua libri, ita tamen, ut legant, postquam lauara coepit poenitentia. Alii aliter. Hein. siua , Biga tii vestigiis ingressus . p.riis gentio ἔ Gudius penitantia. Rigaltius , qui omnino de rebus Obscenis multa emindito diapulare solet, nimis cuinriosus eat iti inuestigan3o rabulae deperditae argumento. Sed haee mitia saeto. Reete enim Rittera bustus; isquid hie praecesserit, nee libet, nee fas est diuinare. ε Videndae hiev. L. ad us. 9. fab. Praeo. et cura. XVII. init. Versus Ruintem hui. Lb. I Et a. recte tona iunguntur cum sequentibus, quemadmodum Etiam iungunt Bipontini. Suspicox enim cum Sehessero, produxisse Phaedrum quempiam , interrogantem Aesopum, unde orta ait scelerata

illa speetes libidinis in rami.

nia , et ius hie meminit et eumque satisfecisset ei, alium ex eodem quaesiuisse detestandas

tibidinia originem , de qua

agitur Us. 5. aqq. Cui poetaxespondet πε. 5 sqq. Ceterois quin interpretatio Ioel rectiva omittitur; sunt enim turpia et raeda. Adeant, quorum inisterest RigaItii, Fabri et Gudii

notas. At praeclare Sehesseruarhaeo Ignorare adeo Don est invisio, ut laudem merea lux.

266쪽

a 43 Phaedri Fabularum Aramiarum

Rogauit alter, tribadas pi molles mares, Quae ratio procreasset y Exposuit senex. Idem P in theus, auctor vulgi sictilis, θQui simul os endit ad fortunam, frangitur,

Vs. s. Idem. Ita habent MM. Pia. Rem . et Edit. vet. Va. 6. Otii. II insitis eorrigit quod, quo nihil opus, quia

vulgus proprie est masculini generis, sed usurpatione neutrit. Va. 3. Dibaias. Plautus Pera. II. II. 45. . Latina voce subigatrieos dixit. Intelliguntur autem eae , quae apud alias feminas virorum osseio Iun. guntur. Sehus. Tribas, fricatrix a τρέξειν, terere. Martiat.

D. Paullua Ep. ad Rom. I. u6. Fabar. Luetantia, teste Bittera-hua . . dixit τριβα Oικη et In erat. Vid. etiam Rigaltius. Voss. ad Catull. p. x86. Maxitat. L. I. st. Molles mΛres. Cinaedos. muliebria patientes. Vid. Not. ad Se a. Ep. 8a. T. II. P. 552. Edit. Amstet. ann. I 672. Gm nou. An Seianus maxime perstringatur . De eo certe rumor, Apieio diuiti et prodigo stuprum venum deis disse. Tae. Ann. IV. I. 3. Prateh. L. XXXIII. Q. molles viros in eomitatu Braeh3llae,

quos mox obseenos vocat, suisisse narrat. Petron. C. XXIII. molles, Deteres, milviei mΛnuνeeisi. Vid. supra ad F. IV. v. Burmann. Laudarit quoquo interpretea Martial. II. Ep.

horrendo hoeee crimine lege Pauli. Ep. ad Rom. I. M. aquo molles mares I. Cor. VI. 9.

Vs. 4. Quae ratio proereasseti Unde orti essent. Senex. Aeso. pus. Vid. ad Prol. II. 3. Va. 5. Idem Prometheus.

Ilaeo dolent, initio fabula. Ea

Prometheo suisse sermonem, molim vidit Rigallitia, probanterieins hemio. Male Ritteratiro idem reserebat ad Aesopum. Aueior Dulgi fetilis. Formaior hominum , e luto setorum. Notissima sabula. Vid. Oviὀ, Met. I. 82. εqq. Hygin. F. 34 Iuven. Sat. XIV. 34. aq. Pul ei, re rem illustrat lueerna e

pulcralis in fronto huiua libri;

cum qua comparanda sunt e3, quaa noluntux in Explicati mo ni mentorum aere se ulptor. βωlis. Proprie in hae re. Martiat. X. 39. Cic. Pia. 25. homullui ex argilla et luro fetus. cs

Va. 6. Qui. Vulgus. simul, aimul ae. offendit ad fortunam

267쪽

Liber quartus. Naturae partes, Vesto quas celat pudor, Cum separatim toto finxisset die, Aptare mox ut posset corporibus suis, Ad coenam est inuitatus subito a Libero. Vbi irrigatus multo venaS nectare, Soro domum est reuersus titubanti pede.

Vid. Serv. ad Virg. I. Aen. 149. et ita saepe Charisius, Prisiseianua et Veterea Grammatici, quod notarunt commeritatores

ad Virg. II. Aen. m. quibus adde Voss. de Anal. L. I. St.

Vs. 7. eelat. Heinsitis more suo Delat, sine Caussa: secutus

tamen Walchius, sed π. Burm. qui laudat Ovid. II. Fast. 810. VI. Fast. 579. I. Am. IV. 4 I. Vs. Io. Libero. ΜS. Pith. Liberto. Perperam. Ita Cic. de Memmio apud Fab. L. PI. C. 3. Cviat ad forni- eam Fabii ossendisse. Fortuna hie velut rea dura fingitur, ad quam via gua nam illud qui, quod ante simuI, ad vulgi, non

Promethaus est reserendum tarismatus ex luto, sicut testa franiagitur , eleganter. Schesser. Vs. T. Antura. partes. riciis Prie membra, quibus sexus diis stinguitur. Sehess. Vid. Burm. ad Petron. C. CXII. P. 539.

Ovid. dixit tegendas obscenas partes. Art. II. 584. Plin. veislanda, verenda remoris . L. III. Ep. 24. et VI. M. Hinc mox, lat pudor. Vs. S. separatim; bescinders,aPart. Vs. 9. uis, a se fietis.

V . xx. Eq. irrigatus multo venas nectare. Bene Potus, Pro

quo Virg. EcI. VI. 15. inflatum

hesterno venas Iaccho - . Nerias.

Notanda constructio , m T. Graecorum iacta , qui saepe κατα , quemadmodum Latini quoad omittunt. Laudant Iniste p. Tac. II. I. M. animum vultumque eonuerri. L. IV. H. . frontem tergaque m latustini. Neetare. H. I. pro Vino, quod Stat. Silv. II. s. m. RP-pelIat Neetar bacchaeum. Vs. Ist. Sero. Prop. I. III. 9. Io. Ebria cum mulio traheia rem vestigia Baecho, Et quat rent Fara noete facem pueri, ubi

v. quas notat Passeratius. Buria manu. - titubanti. Nota cois

torem epitheti. Verbum solis Iemne de ebriis. Titubans grais dua dixit Col. X. 3 . de ebriis. Ovid. Fast. VI. 6 7. membra titubantia vino. Vid. etiam N

268쪽

aso Phaedri Fabularum Aemyiarum Laber quartus.

Tum semisomno corde, et errore obrio,

Applicuit virginale generi masculo, Et masculina membra applicuit seminis. 15Ita nunc libido prauo fruitur gaudio.

Va. I 4. Dirginale. MS. Pith, virginali. ta a Burm. reuersus. Ceilaxius Cuet. Post. p. 166. sq. et Antib. P. 153. hanc tormam praeteritis 3 Latinitatem saeeuli argentei

dentem retulit ; sed Haleb. iis Disa. de Stylo Phaedri p. o.

Testitutae Latinitati aurei sae-etili non immerito adnumerat,

es. Dispontin. Va. II. Semisomno corde.

II.lb im Selitas: Ioeutio rarior. Simili modo dixit Phaedrus

Prol. IV. 3. lacito eordo, ubi

vide. Adde Not. ad Epit. II.

3. errore Hris, propter ebri tatem errans. Ebrietas enim,qnae homines vati rationia priis Dat . iacit, ut varios erroTes,

quid quod eximina committant. Vid. Leonhard. Notanda Tatio poεtica vocis ebrius. Olim apte notauerat Rigali. locum Mart. XIV. 182. Ebpius haee sese toris

ris puto monstra Prometheus r

Suturnalleio Iusta et ipse luto. iti quo loco Antora. da Bo V. C. Animadv. Crit. p. 25 legit formis: eum in libris aeriis piis inuenisset fortis; sed in Edit. Bip. est terris, rortasse Tectius. An vero Martialis hune Phaedri loeum imitatus ait, quod eonii eit Gud. de eo iudicent alii.

Va. 14. Virginale, ac. meminhrum. Vid. Muncker. ad Hygin. F. 184. Riarm. Prudentitia Hymn. XIV. Peristeph. 8. an raettim ab omni erimine virgintil.

naturalibus, notante Lips. L. II. Eleet. C. a . p. 767. Opp. Criti Va. 16. Gaudio. Noe π hulo . ti solent auctores de usu Venereo. Exempla suppeditabistit

Nolae Bigallii , et Lexicon

Seholieri. Priorem huius fabulae partem supplere tentauit Broti ex. quem vide. Sunt . qui Phaedrum turpes Tiberii libidines, qtia, tangunt Suet. Tib. C. 43 -- 46. et Tae. An n. VI. I. notarct Conis tendant: in quam sententiam, praeter Rigallium, discedit Br iter. Sed puto, sabulam patere latius. Faeil enim erediderim, positam turpes aetatis suae libidines in uniuersum v I uisse carpere. Cf. Ep. ad Rom. I. 26. sq. Non pauci Edit xea totam tabulam omittunt.

269쪽

CAPELLAE ET HIRCI.

Barbam capellae cum impetrassent ab Ioue, Hirci moerentes indignari coeperunt, Quod dignitatem seminae aequaSSent Suam.

Us. a. coverunt. Vulgo coeperant; sed comorunt est in limS. Pith. Bem. penultima breuit quam lectionem recta praε ferunt Giad. Et Heinaitia, quihua parent plurimi. Vid. ad L. III. II. 10. et ad U IV. XIX. I6. at non pauci ediderunt coeperant, ut die πεI. Fab. Vrsin. ΗOogstrat. Benit j. Richtex. Desbillon. Di dot. Porrich. de Poet. p. 56.

Vs. I. impetrassent. Preci. hus obtinuissent, ex Tauissent.

Plaut. Casin. II. III. 5 . quid

si ego impetro atque exora a

Divico. Va. I. dignitatem. Auctoriistatem , quam prae ipsis habebant antea ex barba. Nam ut ait Laetant. Opis. Dei VII. v. xx. Biarbaa ratio, ineredibiti est, quantiam eonferat ad deeoram,irilitatis ae roboris. Sehufer. Harie vocem, quae de Ioma, petoeeritate et pulchritudine eor-poxis, maxime virorum, nonraxo usu Mi solet, v. Suet. Clarad. 3o. Nep. Dion. I. Teeta explicauit Schesserua. Equidem verierem , das mann Aha Anio.

han - . nequassent. Aequiare est

aequalem habere, accipere. Simili modo Suet. Caes. 55. priae

arantissimorum gloriam aeqtiaiauit . feminas. Cum Phaedriae tale iam dubium incertum que esset, ad quem sabula allata potissimum spectarat, tumhoe nostro aevo, qui tot saliseulis post vivimus, haec Tatio plane est imperuia. Quis enim amrmare ausit, Liuia, an Planiatana, aut Liuilla intelligatur 7 quod auspieati sunt Guye tua et Burmann etiam Desbi Ilo-

Huc. Neque enim ea pellarum nomen solum susscit, ut diu. Iterea intelligi existimemus. Tum Liuia eum Teliquia non ornatum alue titulos imperii usurpauit, sine virtute et Te, sod rem potius sine titulo. Fortasse pex eapellas , barbam ab Ioue impetrantes, et aio ornatum muneris virilia usum pantes, eos intelligit, qui vir. iuiis et meritorum ipsi experi

270쪽

α5 a Phaedri Fabularum AesopiramuSinite, inquit, illas gloria vana frui,

Et usurpare vestri ornatum muneris. 5Pares dum non sint vestrae fortitudinis. Hoc argumentum monet, ut sustineas, tibi

Va. 6. Vostrae fortiιudinis. Sie Iegendum e Cod. Pith. aedMS. Rem. habet vestrae foνtitudina, sortasse pro fortitudini. HIomni Rittarshua. Gud. Benilei. Vrsin Rieliter. Cliningliam. Maiitae. Leonti. Lallem. Bi poni. Iordens. Saeptua otiim rititerae e et i in Cod. Rem . permittatas esse constat, ut L. IV. XII. 5. vhi π. V. L. es. Gud. Allia, nec paucis, seeundus aut placet. Constructio enim του μαν eum genitivo passim obuia. Laudat vero Sehesserua Cic. in Pia. 4. illum erius pauis eos pares h e eluitas tulit; Biarm annus Sil. IV. 3 o. aetatis mentisque pares et Stat. VIII. 6o8. par aliud morum: IIiseo adda Plaut. Rud. Prol. 49. erat ei hospes par illitis; Lucan. X. 38α par hujus ejnt. Vid Vechneri Hellenolex. L. I. P. II. C. 13. extet. Ed. Heusing. et quos laudat Praseh. Walehiua mallat fortitudina, sed tune Iegendum vobis , quemadmodum iam no.

tauit Burmannua.

os, ab Augusto et Teii quia Caesari hias ornamen is honorumh. e. meris honoriam titulis assietebantur. Quod eum aegre ferient illi. qui virtute et me

xitia eum honorem essent asse

euli. hae rabula solari eos quasi voluit. Verum ultra conteis et lixam in his progredi non Ileel. es. interim Sueton. Aug. C. M. Lindor in Tentam. Cliti phil. P. II. p. 6.Va. 5. 6. sensual sinito illas usurpare ornamentiam virile

barbam), datum vobis deorum

et naturae munere. De verbo Daurpare, quod h. I. Dequenistem vatim notat, Iege Perixon.

ad Sanelii Min. p. m. 968. sq. At Santoroeo hoe verbum di-etum videtur sensu, quo ea.

pitini ICti, apprehendere id,

quod alius possidet, eaque re possessionem illius intererampere. Vs. 6. Dum non habeant parem animum et aequaleaeo oria vires. M. T. Argumentum. Vid. ad L. Iv. F. VIII. a. Sus inaca. Varie utitur hoc verbo Phaeis drua. Hie est absolute positum, Pro teras, patiaris. Cic. V. ad Fam. Io. si meheretii Appii os halerem , tamen hoo sustinere non possem. Ovid. I. Met. 53o. et meg. ad Liv. Vs.

335. Burin. Vid. ad L. III.

SEARCH

MENU NAVIGATION